Search

The rapid development in technology has led to the emergence of online education, which permits educational institutions to give courses online. During the Covid 19 crisis, it was the first time that online education was implemented at all academic levels. A mechanism was adopted by institutions and universities to plan and arrange the progress of the study by administrators and responsible, while the teachers are prepared for the task of following up the education of the students using a variety of methods and programs. There was a challenge on the possibility of success of online education and the extent to which educational institutions are ready to implement it, especially since some students and teachers are living that experience for the first time. With life returning to regular and face-to-face teaching in schools, it is necessary to know the students’ experience with online education compared to face-to-face education. This study aimed to investigate the opinion and satisfaction of students of Marmara University with online education. The study was conducted using cognitive theory and quantitative methods. Data were collected through a questionnaire that included Marmara University students and it was analyzed by SPSS frequency. Teknolojideki hızlı gelişme, eğitim kurumlarının çevrimiçi kurslar sunmasına izin veren çevrimiçi eğitimin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Covid 19 krizi sırasında ilk kez online eğitim tüm eğitim kademelerinde uygulandı. Yöneticiler ve sorumlular tarafından çalışmanın ilerleyişini planlamak ve düzenlemek için kurumlar ve üniversiteler tarafından bir mekanizma benimsenirken, öğretmenler çeşitli yöntem ve programlar kullanarak öğrencilerin eğitimlerini takip etme görevine hazırlanmıştır. Çevrimiçi eğitimin başarılı olma olasılığı ve eğitim kurumlarının onu uygulamaya ne ölçüde hazır olduğu, özellikle de bazı öğrenci ve öğretmenlerin bu deneyimi ilk kez yaşadıkları için bir zorluk vardı. Okullarda hayatın normale dönmesi ve yüz yüze eğitime geçilmesi ile birlikte öğrencilerin yüz yüze eğitime kıyasla online eğitim deneyimlerini bilmek gerekmektedir. Bu araştırma, Marmara Üniversitesi öğrencilerinin online eğitime yönelik görüş ve memnuniyetlerini araştırmayı amaçlamıştır. Çalışma bilişsel kuram ve nicel yöntemler kullanılarak yürütülmüştür. Veriler, Marmara Üniversitesi öğrencilerinin katıldığı bir anket aracılığıyla toplanmış ve SPSS frekansı ile analiz edilmiştir.

The Russia-Ukraine War is an ongoing war involving Russia, Belarus and pro-Russian forces on the one hand and Ukraine on the other. It is a military activity that started in 2014 and grew in February 2022, after the President of Ukraine Viktor Yanukovych, who was dismissed after Euromaidan, asked Russia to send troops to the region due to the tension in Crimea. This war includes Russia's annexation of Crimea (2014), the Donbass War, cyber warfare, and political tensions. Claiming that Russia is protecting its geopolitical interests in the region, its citizens and deployed soldiers, President Vladimir Putin received parliamentary approval for the intervention. On February 21, 2022, Russia announced that it officially recognized the Donetsk and Luhansk People's Republics. On February 24, 2022, Russian leader Putin announced on television that they had started to invade Ukraine. After the diplomatic crisis in 2021, Russia, which made a military build-up in the regions close to the Ukrainian borders, started to invade Ukraine on a large scale on February 24, 2022. In this process, Turkey, as a regional actor, assumed a diplomatic mission between the two countries. Turkey is a prominent actor due to its commercial and politic. Turkey is a key actor due to its commercial and political relations with Russia and Ukraine, and its relations with the West as a NATO member. It is the only NATO member fighting for a lasting peace and ceasefire between the two countries. This article has been analyzed within the framework of Securitization Theory. In this article, Rusys Ukraine War and its effects, Turkey's diplomacy are discussed.al relations with Russia and Ukraine, and its relations with the West as a NATO member. Rusya-Ukrayna Savaşı, bir yanda Rusya, Beyaz Rusya ve Rus yanlısı güçlerin, diğer yanda Ukrayna'nın dahil olduğu devam eden bir savaştır. 2014 yılında başlayan ve Euromaydan'ın ardından görevden alınan Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'in Kırım'daki gerginlik nedeniyle Rusya'dan bölgeye asker göndermesini istemesi üzerine Şubat 2022'de büyüyen bir askeri faaliyettir. Bu savaş, Rusya'nın Kırım'ı ilhakını (2014), Donbass Savaşı'nı, siber savaşı ve siyasi gerilimleri içermektedir. Rusya'nın bölgedeki jeopolitik çıkarlarını, vatandaşlarını ve konuşlu askerlerini koruduğunu iddia eden Devlet Başkanı Vladimir Putin, müdahale için meclisten onay aldı ve 21 Şubat 2022'de Rusya, Donetsk ve Luhansk Halk Cumhuriyetlerini resmen tanıdığını ilan etti. 24 Şubat 2022'de Rus lider Putin Ukrayna'yı işgal etmeye başladıklarını medyada duyurdu. 2021'deki diplomatik krizin ardından Ukrayna sınırlarına yakın bölgelerde askeri yığılma yapan Rusya, 24 Şubat 2022'de Ukrayna'yı büyük çapta işgal etmeye başladı. Bu süreçte Türkiye bölgesel aktör olarak iki ülke arasında diplomatik misyon üstlendi. Türkiye, ticari ve siyasi açıdan önemli bir aktördür. Türkiye, Rusya ve Ukrayna ile ticari ve siyasi ilişkileri ve bir NATO üyesi olarak Batı ile olan ilişkileri nedeniyle kilit bir aktördür. İki ülke arasında kalıcı bir barış ve ateşkes için savaşan tek NATO üyesidir. Bu makale güvenlikleştirme teorisi çerçevesinde analiz edilmiştir. Bu makalede Rusya Ukrayna Savaşı ve etkileri, Türkiye'nin diplomasisi, Rusya ve Ukrayna ile ilişkileri ve NATO üyesi olarak Batı ile ilişkileri tartışılmaktadır

Azerbaycan’ın 9 Kasım 1991’de bağımsızlığını ilan etmesinden sonra Türkiye en önemli ve kültürel olarak en yakın ülke oldu. Türkiye genç cumhuriyeti tanıyan ilk devletti. Ankara’da o dönem Adriyatik Denizi’nden Çin Seddi’ne uzanan bir Türk dünyasından söz ediliyordu. Azerbaycan’ın ilk cumhurbaşkanı Ayaz Mutəllibov’un temkinli hareket etmesi nedeniyle 1992 yılına kadar karşılıklı ilişkiler yavaş gelişti. Türkiye’nin bu aşamadaki öncelikleri, Azerbaycan’ın bağımsızlığını tanımak, Bakü’de Türkiye ile işbirliğine dayalı bir hükümetin tesis edilmesi, Güney Kafkasya’da Rus hâkimiyetini engellemek, Dağlık Karabağ’da Azerbaycan egemenliğini sürdürmek ve Azerbaycan petrol anlaşmasında pay sahibi olmaktı. Elçibey dönemi ve sonrasında gelişen bir millet iki devlet anlayışı çerçevesinde günümüzde dostluk, kardeşlik çerçevesinde iki ülke ilişkileri günden güne gelişmektedir. Bu çalışmada Türkiye-Azerbaycan ilişkilerinin kamu diplomasisi çerçevesinde siyasi ve ekonomik boyutları incelenmiştir. Öncelikle Azerbaycan’ın bağımsızlığından sonra Türkiye ile Azerbaycan arasındaki siyasi ilişkilerin gelişimi ele alınmıştır. Makale kapsamında Türkiye ve Azerbaycan ekonomileri ve enerji sektörleri Dağlık Karabağ sorunu ve Türkiye’nin Ermenistan ile ilişkilerindeki normalleşme sürecinin Türkiye-Azerbaycan ilişkilerine etkileri incelenmiştir. Türkiye ile Azerbaycan arasındaki ekonomik ilişkiler karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. After Azerbaijan declared its independence on November 9, 1991, Turkey became the most important and culturally closest country. Turkey was the first state to recognize the young republic. In Ankara at that time, there was talk of a Turkish world stretching from the Adriatic Sea to the Great Wall of China. Mutual relations developed slowly until 1992, due to the cautious action of Azerbaijan’s first President Ayaz Mutəllibov. Turkey’s priorities at this stage were to recognize the independence of Azerbaijan, to establish a government based on cooperation with Turkey in Baku, to prevent Russian domination in the South Caucasus, to maintain Azerbaijani sovereignty in Nagorno-Karabakh and to have a stake in the Azerbaijan oil agreement. The relations between the two countries are developing day by day within the framework of friendship and brotherhood, within the framework of the understanding of one nation, two states that developed during and after the Elçibey period. In this study, political and economic dimensions of TurkeyAzerbaijan relations within the framework of public diplomacy have been examined. First of all, the development of political relations between Turkey and Azerbaijan after the independence of Azerbaijan was discussed. Within the scope of the article, the Turkish and Azerbaijani economies and energy sectors, the Nagorno-Karabakh conflict and the effects of the normalization process in Turkey’s relations with Armenia on Turkey-Azerbaijan relations were examined. The economic relations between Turkey and Azerbaijan were analyzed comparatively.