Search

Background Acute diarrhea continues to be a leading cause of morbidity and mortality worldwide. The main therapy for all individuals with dehydration caused by diarrhea is oral rehydration. Probiotics have been proposed as a complementary therapy in the treatment of acute diarrhea. We aim to evaluate the effect of a combination of Lactobacillus rhamnosus GG (LGG) with Bifidobacterium animalis subspecies lactis BB-12 (BB-12) on the duration of diarrhea and length of hospital stay in children with acute diarrhea. Methods A multicenter, randomized (240 children, 2:1 randomized for probiotic vs. control), single blind, hospitalbased clinical trial was performed in children (6 to 60 months) with acute watery diarrhea lasting more than 24 but less than 72 hours, requiring hospitalization. We enrolled children with clinical signs of mild to moderate dehydration. The children received conventional therapy with or without the combination of LGG and BB-12 (1 × 109 colony forming units for each) for 5 days. The primary endpoint was the duration of diarrhea (in hours), defined as the first normal stool according to the Bristol stool score (score < 5). Secondary outcome measures were duration of hospitalization (days) and percentage of children without diarrhea at 72 hours of intervention. Results In total, data from 218 of 240 children could be evaluated (150 in the probiotic group and 68 in the control group). The duration of diarrhea was significantly reduced in the LGG and BB-12 group compared to the control group (74.5 ± 40.8 hours vs. 98.4 ± 22.9 hours, P0.05). Conclusion This is the first clinical trial to test the combination of LGG and BB-12, and show its effects on diarrhea duration in children with acute infectious diarrhea. The duration of diarrhea was reduced by approximately 24 hours in the hospitalized children. Further randomized controlled clinical trials including outpatient cases with acute infectious diarrhea in addition to hospitalized cases should be conducted to assess the potential effects of the combination in more detail. Amaç Akut ishal tüm dünyada en önemli morbidite ve mortalite nedenleri arasında yer almaktadır. İshal nedeni ile başvuran tüm hastalarda, dehidratasyonun temel tedavisi oral rehidratasyon sıvısıdır. Probiyotikler, akut ishal destek tedavi seçenekleri arasında yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı akut ishali olan çocuklarda Lactobacillus rhamnosus GG (LGG) ve Bifidobacterium animalis subspecies lactis BB12 (BB-12) kombinasyonun ishal süresi ve hastanede yatış süresi üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Yöntem Bu çok merkezli, randomize (240 çocuk, probiyotik ile kontrol 2:1 randomizasyon), tek kör çalışma, akut ishal yakınmalarının başlamasından 24- 72 saat içerisinde hastaneye başvuran, yaşları 6 ay ile 60 ay arasında değişen çocuklarda yapıldı. Çalışmaya hafif ve orta derecede dehidratasyonu olan çocuklar dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen çocuklarda, kontrol grubu standart tedavi alırken, probiyotik grubu 5 gün süre ile LGG ve BB-12 (her bir probiyotik 1 × 109 koloni) kombinasyonu aldı. Çalışmanın primer sonlanım noktası olarak ishal süresinin Bristol gayta skoru ile takip edilmesi planlandı. Sekonder sonlanım noktası ise hastanede yatış süresi (gün) ve 72. saatin sonunda ishal tablosu gerileyen çocuk yüzdesi olarak belirlendi. Bulgular Çalışmaya katılan 240 çocuğun 218’nin (probiyotik grubunda 150 çocuk, kontrol grubunda 68 çocuk) verileri değerlendirildi. LGG ve BB-12 grubunda ishal süresinin kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük olduğu saptandı (sırası ile 74.5 ± 40.8 saat, 98.4 ± 22.9 saat, P0.05). Sonuç LGG ve BB-12 kombinasyonun akut ishal olgularında ilk kez değerlendirildiği bu çalışmada, ishal süresi üzerine olumlu etkilerinin olduğu gösterildi. Hastaneye yatan çocuklarda ishal süresinin yaklaşık 24 saat kısaldığı saptandı. Hastaneye yatan çocuklara ek olarak, akut ishal nedeni ile poliklinik başvurusu yapan çocuklarda yapılacak randomize klinik çalışmalar ile bu kombinasyonun etkisi daha detaylı değerlendirilmelidir.

Multisystemic inflammatory syndrome (MIS-C) diagnosis remains difficult because the clinical features overlap with Kawasaki disease (KD). The study aims to highlight the clinical and laboratory features and outcomes of patients with MISC whose clinical manifestations overlap with or without KD. This study is a retrospective analysis of a case series designed for patients aged 1 month to 18 years in 28 hospitals between November 1, 2020, and June 9, 2021. Patient demographics, complaints, laboratory results, echocardiographic results, system involvement, and outcomes were recorded. A total of 614 patients were enrolled; the median age was 7.4 years (interquartile range (IQR) 3.9-12 years). A total of 277 (45.1%) patients with MIS-C had manifestations that overlapped with KD, including 92 (33.3%) patients with complete KD and 185 (66.7%) with incomplete KD. Lymphocyte and platelet counts were significantly lower in patients with MISC, overlapped with KD (lymphocyte count 1080 vs. 1280 cells x mu L, p = 0.028; platelet count 166 vs. 216 cells x 10(3)/mu L, p < 0.001). The median serum procalcitonin levels were statistically higher in patients overlapped with KD (3.18 vs. 1.68 mu g/L, p = 0.001). Coronary artery dilatation was statistically significant in patients with overlap with KD (13.4% vs. 6.8%, p = 0.007), while myocarditis was significantly more common in patients without overlap with KD features (2.6% vs 7.4%, p = 0.009). The association between clinical and laboratory findings and overlap with KD was investigated. Age > 12 years reduced the risk of overlap with KD by 66% (p < 0.001, 95% CI 0.217-0.550), lethargy increased the risk of overlap with KD by 2.6-fold (p = 0.011, 95% CI 1.244-5.439), and each unit more albumin (g/dl) reduced the risk of overlap with KD by 60% (p < 0.001, 95% CI 0.298-0.559). Conclusion: Almost half of the patients with MISC had clinical features that overlapped with KD; in particular, incomplete KD was present. The median age was lower in patients with KD-like features. Lymphocyte and platelet counts were lower, and ferritin and procalcitonin levels were significantly higher in patients with overlap with KD., NA

Objective: in the early stages of any epidemic caused by new emerging pathogens healthcare personnel is subject to a great risk. Pandemic caused by SARS-CoV-2, proved to be no exception. Many healthcare workers died in the early stages of pandemic due to inadequate precautions and insufficient protection. It is essential to protect and maintain the safety of healthcare personnel for the confinement of pandemic as well as continuity of qualified healthcare services which is already under strain. Educating healthcare personnel on appropiate use of personal protective equipment (PPE) is as essential as procuring them. Material and methods: a survey is conducted on 4927 healthcare personnel working solely with pediatric patients from 32 different centers. Education given on PPE usage were questioned and analyzed depending on age, sex, occupation and region. Results: among four thousand nine hundred twelve healthcare personnel from 32 different centers 91% (n=4457) received education on PPE usage. Of those who received education only 36% was given both theoretical and applied education. Although there was no differences among different occupation groups, receiving education depended on regions. Conclusion: it is essential to educate healthcare personnel appropiately nationwidely for the continuity of qualified healthcare services during the pandemic. / Giriş: yeni ortaya çıkan patojenlerin neden olduğu salgınların erken dönemleri sağlık çalışanları için büyük bir risk taşımaktadır. SARS-CoV-2’nin neden olduğu pandemide de durum farklı olmamış, alınan yetersiz önlemler ve kişisel korunma eksikliği nedenleriyle pandemi başlangıcında birçok sağlık çalışanı hayatını kaybetmiştir. Sağlık çalışanlarının koruması ve güvenli ortamda çalışmalarının devamlılığının sağlanması sağlık hizmetlerinin aksamamasının yanında salgının sınırlandırması içinde gereklidir. Kişisel koruyucu ekipmaların kullanımı ile ilgili eğitimlerin verilmesi, gerekli durumlarda güncellenmesi koruyucu ekipmanların sağlanması kadar önemlidir. Gereç ve yöntemler: otuz iki farklı merkezde çocuklara sağlık hizmeti veren 4927 sağlık personeli üzerinde anket uygulanmış, kişisel koruyucu ekipman kullanımı konusunda alınan eğitim değerlendirilmiş, yaş, cinsiyet, meslek ve bölgesel farklılıkların eğitim alma üzerine etki edip etmediği değerlendirilmiştir. Bulgular: otuz iki farklı merkezden 4927 sağlık çalışanın katıldığı çalışmada, 4457 (%91) sağlık çalışanın kişisel koruyucu ekipmaların kullanımı ile ilgili eğitim aldığı saptanmış, yalnızca %36’sının hem teorik hem de uygulamalı eğitim aldığı bulunmuştur. Meslek grupları arasında eğitim alma yönünden fark görülmezken, bölgelere göre eğitim alıp almamada anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Sonuç: tüm bölgelerde sağlık personelinin kişisel korunma konusunda eğitilmesi ve verilen eğitimin denetimi ve sürekliliği kaliteli sağlık hizmetlerinin devamlılığı için gereklidir., NA