Search

Purpose Spirituality contributes to the health and well-being of individuals. This study investigates the factors that predict the spirituality perceptions and the effect of death anxiety of nurses. Design and methods This was a cross-sectional study, 382 nurses working in four public hospitals intensive care and emergency departments setting in two different cities in Turkey. Findings Variables predicting the total and subscale scores of the Spirituality and Spiritual Care Rating Scale of nurses were determined by linear multiple regression analysis. Except for the religiousness subscale, the satisfaction level of nurses was found to be a significant predictor in total of Spirituality and Spiritual Care Scale. Practice implications Nurses working in high-risk units are unclear about their perception of spirituality and spiritual care.

Amaç: Hasta güvenliği kültürü, hata bildirimlerinde şeffaflık ve tıbbi hataların önlenmesine sistemli yaklaşımdan sağlık çalışanlarının bu kültür içinde nasıl davranacağına, değer yargılarının nasıl olması gerektiğine, inançlarının ve kurallarının düzenlenmesine kadar geniş bir perspektifte değerlendirilmektedir. Bu çalışma, aile hekimliği birimindeki sağlık çalışanlarının hasta güvenliği kültürü ile ilgili algılarını ölçmeyi amaçlamıştır. Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte olan bu araştırma Manisa iline bağlı iki ilçe merkezinde bulunan aile sağlığı merkezlerindeki aile hekimliği birimlerinde görev yapan 108 sağlık çalışanı ile yürütülmüştür. Araştırma verileri hasta güvenliği ile ilgili literatür eşliğinde hazırlanmış soru formu ile elde edildi ve SPSS 15 paket programı kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların genel yaş ortalaması ise 41,19±9,27’dir. Katılımcıların 48’i (%44,4) aile hekimi, 60’ı (%55,6) da aile sağlığı elemanıdır. Katılımcıların hasta güvenliği kültürü ile ilgili sorulara verdiği yanıtlar değerlendirildiğinde olumlu puan ortalaması genel olarak %81,47’dir. Tıbbi ofis işleyişi değerlendirmesinde “Bu ofiste birisi gerçekten meşgul ise, diğerleri ona yardım eder” (%90,7), “Bu ofiste gelişen süreçlere paralel olarak personel eğitim alır” (%89,8) soruları en yüksek iki olumlu yüzdeyi, “Bu ofiste iş akışı ile ilgili sorunlar var” (%62,9) sorusu ise en düşük olumlu yüzdeyi alan seçeneklerdir. Ofis içi iletişim ve hasta takibi ile ilgili başlıkta “Bu ofis hastalara koruyucu ya da rutin bakım için randevuları hatırlatıyor.” %94,3 ile en yüksek olumlu yanıta sahip iken, “Bu ofiste anlaşmazlıkları dile getirmek zordur.” %69,9 ile en düşük olumlu yanıt verilen seçenek olmuştur. Sonuç: Bu çalışmada hasta güvenliği kültürü ile ilgili olumlu yanıt oranları önceki çalışmalara göre görece daha yüksek olarak bulunmuştur. Ancak ofis içi iş akışı ve anlaşmazlıkların dile getirilmesi ile ilgili sorulara verilen yanıtlar en düşük olumlu yüzdelere sahiptir. Aile hekimliği sisteminde hasta güvenliği kültürünü değerlendirecek çalışmaların bu sonuçlar ışığında planlama yapması önerilebilir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı Tıp fakültesi hastanesinde çalışan intörn hekimlerin “hemşirelik” mesleğini nasıl algılandığını belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada nitel bir yaklaşım kullanılmıştır. Araştırma, kelime ilişkilendirme testi kullanılarak, tıp fakültesinde intörn hekimler ile yürütülmüş ve hemşirelik mesleğinin kavramsal analizi yapılmıştır. Çalışma katılımcıları çalışmaya gönüllü olarak katılan 54 intörn hekimden (30 erkek ve 24 kadın) oluşmuş ve veri saturasyonu ile örneklem büyüklüğü belirlenmiştir (n = 54)..Bulgular: Temaların etiketleri ve sıklık sayıları şu şekildedir: görev çatışması (f = 62), negatif algı yükü (f = 128) ve profesyonel hemşirelik algısı (f = 117). Katılımcılar, hemşirelerin bazen hekim gibi davrandıklarını (meslek hastalıkları) belirtti. Hemşirelikle ilgili profesyonel kimlik öğeleri, özgecilik, bağlılık ve fedakarlık gibi ifadeleri içeriyordu. Katılımcılar olumsuz bir hemşirelik algısı (örneğin, somurtkanlık ve saldırganlık) dile getirdiler.Sonuç: Çalışma sonuçlarına göre, intörn hekimler arasında hemşirelik ile ilgili olumsuz algı hakimdir. Profesyoneller arası ilişkileri değiştirme noktasında, lisans düzeyinde meslekler arası öğrenme uygulanabilir. Hekim-hemşire işbirliği adı altında ortak dersler yürütülmelidir. Bununla birlikte, klinik uygulamada bazı soruların yanıtları hekim ve hemşireler arasında profesyonel işbirliğini geliştirmeye yardımcı olabilir: Neden olumsuz algıyı olumlu bir düşünceye çeviremiyoruz? ve bu süreçte meslekler arası öğrenmenin yardımı olabilir mi?, Purpose: The aim of this study was to determine how the concept of ‘nursing’ was perceived by intern doctors working at a medical faculty hospital. Materials and Methods: This study used a qualitative approach. The study was conducted at a medical faculty with intern doctors using the word association test, and a conceptual analysis of the nursing profession was conducted. Study participants comprised 54 intern doctors (30 males and 24 females) who voluntarily participated in the study, and the saturation point was considered (n=54).Results: Tags and frequency numbers of the themes were as follows: task conflict (f=62), negative perception burden (f=128) and professional nursing perception (f=117). The participants stated that nurses sometimes acted as physicians (occupational disorder). Nursing-related professional identity items included expressions such as altruism, devotion and self-sacrifice. The participants expressed a negative perception of nursing (e.g. sullenness and aggressiveness).Conclusion: According to the results of the study, negative perception about nursing is dominant among the intern doctors. At the point of changing relations between colleagues, interprofessional education can be applied at the undergraduate level. Joint courses should be conducted under the name of doctor-nurse cooperation. However, the answers to some questions in clinical practice can help improve professional cooperation between nurses and physicians: Why cannot we turn negative perception into a positive one? And can interprofessional learning help?

BackroundGenetics is increasingly penetrating modern medicine. It should be investigated whether there is a relationship between knowledge and attitude in developing Muslim countries. Objectives This study aims to investigate the relationship between the genetic information levels of individuals with a chronic disease and their attitudes towards genetic testing.MethodThis cross - sectional study was carried out between individuals with one and / or more chronic diseases living in rural and urban areas were included in the study. Participants were asked to complete the questionnaire forms. Results346 people participated in the study, and their mean age was 55.99 years. The level of Genetic Knowledge of the participants was very low, and the majority (about 80%) gave the wrong answers to almost all of the related questions. The mean scores of attitudes and genetic information of the participants in urban areas compared to those living in rural areas were found to be higher. In addition, it was found that they had more positive attitudes towards genetics tests and genetics. ConclusionsAlthough it is thought that individuals with chronic diseases are experts in their diseases, it is understood that this is not the case in genetics. This result seems to be due to lack of knowledge rather than being closed to genetic developments. In addition, the study revealed that the fatalistic approach in a Muslim society was not decisive in the approach to genetic testing; therefore, it is important to pay attention to these issues when planning genetic health services.

Background: Population aging is a global phenomenon with opportunities and challenges. The numbers and proportions of older people are increasing in almost every country. This study aimed to evaluate the perceptions of nursing homes among final-year medical students. Methods: This qualitative study used the word association test as a data collection tool to obtain the reflections regarding nursing homes among final-year students, and the concept of “nursing homes” was defined in face-to-face interviews of the volunteer students. Results: Analysis of data collected from 51 students regarding nursing homes resulted in five main categories (old age [frequency, f=74], positive affect emotions [f=66], negative affect emotions [f=165], loneliness [f=75], and abandonment [f=46]) based on the reflections that the term “nursing home” evoked among the students. In the present study, the final-year students primarily used more negative expressions. Conclusion: Qualitative studies with students, such as those included in the present study, can provide important clues for the development of educational curriculum and social health policies. © 2019 by The Korean Geriatrics Society.

Introduction The aim of this study was to assess psychometric properties of the Turkish version of the Dementia Attitudes Scale which is developed to determine attitudes towards dementia. Methods 326 volunteered students between the age of 20-44 years, studying in Manisa Celal Bayar University Faculty of Medicine and Faculty of Health Sciences are included in this methodological study. Data of the study were collected with "Demographic Data Form", "Dementia Attitudes Scale" and "UCLA-Geriatrics Attitudes Scale". For the analysis of the data, the SPSS and Lisrel software were used. Results The Cronbach's alpha coefficient of the Dementia Attitudes Scale is 0.84 which is quite high. Confirmatory factor analysis has supported three factor-structure of the scale: "Supporting attitude", "Accepting attitude" and "Exclusionary attitude". Confirmatory factor analysis revealed goodness of fit coefficients as 0.076 for RMSEA, 2.86 for the chi-square/sd, and 0.93 for CFI. The analysis showed that the adapted scale fits the model very well. The scale can discriminate between demographic characteristics and attitudes to dementia. The scale significantly correlates with UCLA-Geriatric Attitudes Scale measuring attitude towards the elderly. Conclusion Dementia Attitude Scale is a valid and reliable scale that can be used in studies evaluating the attitude towards dementia.

Objective: Tobacco use is the most important public health concern worldwide, particularly in developing countries. It is estimated that 1.7 billion people worldwide will be smokers by 2025 if any intervention do not made. Turkey took an important step in the fight against smoking with the introduction of the project ‘smokeless airspace’ in May 2009. The aim of this study is to evaluate the prevalence of smoking and characteristics of smokers among undergraduates attending Celal Bayar University, Manisa, Turkey. Methods: This cross-sectional study was realized among Manisa Celal Bayar University students between March 2015 and June 2015. A self-administered questionnaire was used to obtain sociodemographic data and determine smoking behaviour and nicotine dependence among university students. Descriptive statistical analyses were used to measure the prevalence of smoking and determine correlations between dependent and independent variables. Chi-square test was used to compare categorical variables Results: Of the 2170 respondents, 518 (23.9%) were current smokers, comprising 312 (60.2%) males and 206 (39.8%) females. Cigarette smoking was significantly associated with having friends who smoked, male gender, and parental smoking. Based on the Fagerstrom Tolerance Test, 8.9% of the students were identified as being addicts. According to Fagerström Tolerance of Nicotine Dependence. 193 out of 518 (37.2%) students were reported as nicotine dependent. Conclusion: Deleterious effects of smoking on human health should be incessantly emphasized in the university curriculum, policies of ‘smokeless airspace, should be supported by stronger, and more effective programs in order to encourage university students to quit smoking. Amaç: Tütün kullanımı, özellikle gelişmekte olan ülkelerde dünyadaki en önemli halk sağlığı olarak kabul edilmektedir. Herhangi bir müdahale yapılmazsa, 2025 yılına kadar dünyadaki 1,7 milyar insanın sigara içeceği sanılmaktadır. Türkiye, Mayıs 2009’da “dumansız hava sahası” projesinin başlatılmasıyla sigara içilmesine karşı mücadelede önemli bir adım attı. Bu çalışmanın amacı, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa, Türkiye’ye gelen lisans öğrencileri arasında sigara içme prevalansını ve sigara içenlerin özelliklerini değerlendirmektir. Yöntem: Kesitsel tipteki bu araştırma Mart 2015 - Haziran 2015 tarihleri arasında Manisa, Celal Bayar Üniversitesi öğrencileri arasında gerçekleştirildi. Sosyodemografik veriler ile üniversite öğrencileri arasında sigara içme davranışını ve nikotin bağımlılığını belirlemek için anket kullanıldı. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemek için tanımlayıcı istatistikler kullanıldı. Kategorik değişkenleri karşılaştırmak için ki-kare testi uygulandı. Bulgular: Ankete katılan 2170 katılımcının 518’i (%23,9) [312 (%60,2) erkek, 206 (%39,8) kadın] mevcut sigara içiciydi. Sigara içimi erkek cinsiyet, anne-babanın ve arkadaşların sigara içme durumları ile anlamlı şekilde ilişkiliydi. Fagerstrom Tolerans Testine dayanarak, öğrencilerin %8,9’u bağımlı olarak tanımlandı. Fagerström Nikotin Bağımlılığı Toleransına göre sigara içen 518 öğrencinin 193’ü (%37,2) nikotin bağımlısı olarak rapor edilmiştir. Sonuç: Yasal düzenlemelerin yanı sıra üniversite öğrencileri arasında sigarayı önlemeyi teşvik etmek için sigaranın insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerinin eğitim müfredatında sürekli olarak işlenmesi ve “dumansız hava sahası” gibi sigara içiciliğini azaltmaya yönelik politikaların daha güçlü ve etkili programlar ile desteklenmesi gerekmektedir.

Giriş: Sağlık çalışanları toplam nüfus içinde yaşlı popülasyon oranının giderek artmasından kaynaklanacak demografik değişikliklerin doğuracağı değişim ve gelişmelere hazırlıklı olmalıdır. Biz bu çalışmada Celal Bayar Üniversitesi Tip Fakültesi öğrencilerinin yaşlılığa karşı genel tutumlarının belirlenmesi ve tıp eğitimi sürecinde tutum konusunda sınışar arasındaki farklılıkları tespit etmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Ekim-Aralık 2014 tarihleri arasında Celal Bayar Üniversitesi Tip Fakültesinde okumakta olan 406 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında kullanılan anket formu üçbölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde öğrencilerinin sosyodemografik özellikleri sorulmuş, ikinci bölümde KOGAN Yaşlılara Karşı Tutum Ölçeği Türkçe formu ve üçüncü bölümde UCLA Geriatrik Tutum Ölçeği Türkçe formu kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaşaralığı18-27 olup (ortalama yaş=21.04), %60.8'i kız, %91.4'ünün ise çekirdek aile yapısına sahip olduğu görülmüştür. Sınışara göre UCLA toplam puanları değerlendirildiğinde 1. sınıf öğrencilerinin ortalama puanlarının diğer sınışara göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. UCLA'ya göre yaşlılara karşı tutumda kadınlarda erkeklere göre anlamlı pozitif tutum saptanmıştır. KOGAN da ise cinsiyet açısından yaşlılara yönelik tutumda herhangi anlamlı bir fark saptanmamıştır. Sonuç: Çalışmada öğrencilerin yaşlılara karşı tutumlarının sınıf ilerledikçe biraz daha olumsuz yönde değiştiği söylenebilir. Ayrıca kız öğrencilerin tutumlarının da daha olumlu olduğu görülmektedir. Normal bireylere nazaran görece incinebilir yapıda olan yaşlı popülasyonun sağlık personelinden beklentileri göz önüne alındığında, hekim sorumluluğunun da artmış olacağı öngörülmek durumundadır. Introduction: Health workers must be prepared for the changes and developments due tothe ever-increasing proportion of elderly individuals within the general population. This study aimed to identify the general attitudes of students of the Faculty of Medicine of Celal Bayar University (CBU) toward senility and evaluate differences in the attitudes of students at different stages of medical education. Materials and Method: This study was conducted between October and December 2014and included a total of 406 students attending the Faculty of Medicine of the CBU. A questionnaire form composed of three sections was used to collect data. Results: The age range of study participants was 18-27 years (average age, 21.04 years),60.8% were females, and 91.4% had a nuclear family structure. When assessing overall UCLAscores according to the stage of medical education, the average scores of first-year students were found to be higher than other year groups. The results of the UCLA questionnaire demonstrated significantly higher overall scores concerning attitudes toward older persons in female students compared with male students. No significant differences in KOGAN questionnaire scoresconcerning attitudes toward older people were observed between male and female students.Conclusion: The findings of the present study indicate that attitudes toward the elderly change negatively as students progress through medical education. In addition, female students hadmore positive attitudes toward elderly patients than male students. Considering the expectationsfrom the healthcare providers of the elderly population, who are more fragile compared to normal individuals, it should be envisaged that the responsibilities of physicians have increased.