Search

U ovoj eksperimentalnoj i translacionoj studiji ispitivani su: a) efekti akutne primene anestetika propofola na hematološke i standardne biohemijske parametre, kardiovaskularne biomarkere, i parametre oksidativnog stresa u hemolizatu, u koronarnom efluentu i u homogenatu tkiva srca, i upoređivani sa efektima akutne primene ketamina ili etomidata, b) efekti akutne primene propofola na kardiodinamske karakteristike i koronarni protok, i upoređivani sa efektima akutne primene ketamina ili etomidata, na izolovanom srcu, i c) učešće gasotransmitera (NO, H2S i CO), upotrebom specifičnih inhibitora sinteze ili produkcije, kao i odgovore na inhibiciju kalcijumskih kanala verapamilom, u efektima akutne primene propofola na kardiodinamske karakteristike, koronarni protok, parametre oksidativnog stresa u hemolizatu, u homogenatu tkiva srca i u koronarnom efluentu kod pacova. Materijal i metode: U eksperimentima su korišćeni mužjaci pacova soja Wistar albino (Ratus Norvegicus), starosti 6-8 nedelja i telesne mase oko 200- 250 g. Eksperimentalne životinje (ukupno n=84) podeljene su u 6 grupa (svaka grupa se sastojala od dve podgrupe sa 7 životinja u svakoj podgrupi: bolus injekcija anestetika propofola (1% 10 mg/ml) u dozi 100 mg/kg t.m. intraperitonealno (ip.), bolus injekcija anestetika ketamina u dozi 40 mg/kg t.m. (ip.), bolus injekcija anestetika etomidata u dozi 20 mg/kg t.m. (ip.), inhibitor enzima NO sintaze (inhibitor sinteze NO) L-NAME (Nomega-nitro-L-arginin monometil estar) u dozi 60 mg/kg t.m. (ip.) plus bolus injekcija propofola (1% 10 mg/ml) u dozi 100 mg/kg t.m. (ip.), inhibitor enzima cistationin gama liaze [(inhibitor sinteze H2S) DL-propargilglicin (DL-PAG)] u dozi 50 mg/kg t.m. (ip.) plus bolus injekcija propofola (1% 10 mg/ml) u dozi 100 mg/kg t.m. (ip.), inhibitor enzima hem oksigenaze subtip 1 (inhibitor sinteze CO) zink protoporfirin IX (ZnPPIX) u dozi 50 μmol/kg t.m. (ip.) plus bolus injekcija propofola (1% 10 mg/ml) u dozi 100 mg/kg t.m. (ip.). Podgrupe su koncipirane tako, da su se u jednoj podgrupi procenjivali kardiodinamski parametri, koronarni protok, oksidativni stres u koronarnom efluentu i odgovor na verapamil (3 μmol/l u trajanju od 5 minuta) u izolovanom srcu (ex vivo), a u drugoj podgrupi uzorkovala krv i tkivo srca anestetisanih pacova za procenu biohemijskih i hemostatskih parametara, kao i oksidativnog stresa u hemolizatu i tkivu srca. Rezultati: Ispitivanjem efekata inhibicije gasnih transmitera na hematološke i biohemijske parametre, kao i na parametre oksidativnog stresa u hemolizatu, posle primene propofola, utvrđeno je da propofol poseduje široki spektar ne-anestetskih efekata, koji su promenljivi u odnosu na status produkcije gasnih transmitera NO, H2S i CO. Ispitivanjem efekata inhibicije gasnih transmitera i influksa jona kalcijuma na kardiodinamske varijable, parametre oksidativnog stresa u koronarnom efluentu i homogenatu tkiva srca, posle primene propofola, utvrđeno je da su gasni transmiteri (NO, H2S i CO) i influks jona kalcijuma uključeni na različite načine u efekte propofola. Ispitivanjem efekata ketamina i etomidata, na biohemijske i hematološke parametre, na parametre oksidativnog stresa u hemolizatu, na kardiodinamske varijable, parametre oksidativnog stresa u koronarnom efluentu i homogenatu tkiva srca, utvrđeno je da ketamin pokazuje snažniji anti-oksidativni potencijal u poređenju sa etomidatom, a da etomidat ima povoljnije efekte u pogledu srčanih performansi. Zaključci: Rezultati istraživanja ukazuju na širi spektar ne-anestetskih efekata propofola, koji su kardioprotektivni, anti-oksidativni i citoprotektivni, u kojima učestvuju gasotransmiteri i joni kalcijuma, i koji se razlikuju od efekata drugih primenjenih anestetika ketamina i etomidata. In this experimental and translational study, it was investigated: a) the effects of acute systemic anesthetic propofol administration on hematological and standard biochemical parameters, cardiovascular biomarkers, and oxidative stress parameters in hemolysate, coronary effluent and cardiac tissue homogenate, and compared with the effects of acute ketamine or etomidate administration, b) acute administration of propofol to cardiodynamic characteristics and coronary flow, and compared with the effects of acute administration of ketamine or etomidate, on the isolated heart, and c) participation of gasotransmitters (NO, H2S and CO), using specific inhibitors of synthesis or production, as well in the presence of verapamil (calcium channel blocker), all in the effects of acute administration of propofol on cardiodynamic characteristics, coronary flow, oxidative stress parameters in hemolysate, in cardiac tissue homogenate and in coronary effluent in rats. Material and methods: Male Wistar albino rats (Ratus Norvegicus), 6-8 weeks old and weighing about 200-250 g, were used in the experiments. Experimental animals (total n = 84) were divided into 6 groups (each group consisted of two subgroups with 7 animals in each subgroup: bolus injection of the anesthetic propofol (1% 10 mg/ml) at a dose of 100 mg / kg b.w. intraperitoneally) (ip.), bolus injection of anesthetic ketamine at a dose of 40 mg/kg b.w. (ip.), bolus injection of anesthetic etomidate at a dose of 20 mg/kg b.w. (ip.), inhibitor of the enzyme NO synthase (inhibitor of NO synthesis) Nomega-nitro-L-arginine monomethyl ester (L-NAME) at a dose of 60 mg/kg b.w. (ip.) plus bolus injection of propofol (1% 10 mg/ml) at a dose of 100 mg/kg b.w. (ip.), cystathionine gamma lyase (inhibitor of H2S synthesis) DL-propargylglycine (DL-PAG) at a dose of 50 mg/kg bw (ip.) plus bolus injection of propofol (1% 10 mg/ml) at a dose of 100 mg/kg b.w. (ip.), inhibitor of the enzyme heme oxygenase subtype 1 (CO synthesis inhibitor) zinc protoporphyrin IX (ZnPPIX) at a dose of 50 μmol/kg b.w. (ip.) plus bolus injection of propofol (1% 10 mg/ l) at a dose of 100 mg/kg b.w. (ip.). The subgroups are designed to are in one subgroup evaluated cardiodynamic parameters, coronary flow, oxidative stress in coronary effluent and response to verapamil (3 μmol/l for 5 minutes) in an isolated heart (ex vivo), and in the second subgroup sampled the blood and cardiac tissue of anesthetized rats for evaluation of biochemical and hemostatic parameters, as well as oxidative stress in hemolysate and cardiac tissue. Results: Investigation of the effects of gasotransmitter inhibition on hematological and biochemical parameters, as well as on oxidative stress parameters in hemolysate, after propofol administration, found that propofol has a wide range of non-anesthetic effects, which are variable in relation to gastransmitter production status NO, H2S and CO. Investigating the effects of inhibition of gasotransmitters and calcium ion influx on cardiodynamic variables, oxidative stress parameters in coronary effluent and cardiac tissue homogenate after propofol administration, it was found that gastransmitters (NO, H2S and CO) and calcium ion influx are involved in different ways in propofol effects. Investigation of the effects of ketamine and etomidate on biochemical and hematological parameters, on oxidative stress parameters in hemolysate, on cardiodynamic variables, oxidative stress parameters in coronary effluent and cardiac tissue homogenate, it was found that ketamine shows stronger antioxidant potential that etomidate which has more favorable effects in terms of cardiac performance. Conclusions: The results of the study indicate a wider range of non-anesthetic effects of propofol, which are cardioprotective, anti-oxidative and cytoprotective, involving gasotransmitters and calcium ions, and which differ from the effects of other applied anesthetics like ketamine and etomidate.

Postoperative complications are the major cause of postoperative morbidity and mortality and remain to be a serious burden for a healthcare system. The early identification of patients at risk may play a pivotal role in rational decisions regarding perioperative management. The aim of this study was to explore the characteristics of complications in high-risk patients after major abdominal surgery. We also assessed and compared the accuracy of the Clavien-Dindo classification (CDC) and the Comprehensive Complication Index (CCI) for evaluation of postoperative morbidity and the predictive performance of the POSSUM scoring system for complications and mortality. Finally, we wanted to explore the significance of early indicators of altered peripheral perfusion after major abdominal surgery for the occurrence of severe complications. A prospective, observational, cohort study included 206 high-risk surgical patients undergoing major abdominal surgery at the Clinic for Digestive Surgery, Clinical Center of Serbia, from November 2016 to October 2017. We found that the complication rate in our cohort was 60.7% and that the occurrence of complications was associated with the longer ICU stay (p

Trauma predstavlja vodeći uzrok smrti u grupi pacijenata do 40 godina. Sepsa je jedna od najčešćih i najznačajnijih infektivnih komplikacija u toku lečenja teško povređenih pacijenata. Definiše se kao životno-ugrožavajuće stanje sa insuficijencijom organa uzrokovano neadekvatnim odgovorom domaćina na infekciju. Imuno-inflamatorni odgovor u traumi i sepsi umnogome je determinisan genetskom predispozicijom za modulisanje i alteraciju proinflamatornih i antiinflamatornih procesa. Polimorfizmi pojedinačnih nukleotida (PPN) su najčešći tip genskih polimorfizama i predstavljaju normalnu varijaciju u naslednoj osnovi. Polimorfizmi gena za proinflamatorni citokin TNFA, TNF-β, kao i receptore slične Toll-u 2 i 4 (TLR2 i TLR4) i njihova povezanost sa sepsom nisu bili predmet dosadašnjih istraživanja u populaciji traumatizovanih pacijenata u našoj zemlji. Cilj studije bila je procena epidemioloških karakteristika infekcija krvi i sepse kod pacijenata sa traumom lečenih u jedinicama intenzivnog lečenja (JIL). Procenjeni su incidencija, ishodi lečenja, uzročnici infekcija krvi (IK) i sepse i njihova antimikrobna rezistencija, izvori infekcije kod sepse i uticaj IK na ishod i preživljavanje kod sepse, kao i faktori rizika za nastanak IK i sepse. Drugi cilj studije bila je procena genetičkih faktora rizika za nastanak sepse, odnosno distibucija PPN gena TNFA, LTA, TLR2 i TLR4 kod pacijenata sa sepsom, pacijenta bez sepse i zdravih pripadnika kontrolne grupe, kao i asocijacija ovih PPN sa nastankom sepse. Pored toga procenjen je doprinos kliničkih i genetskih faktora rizika u predikciji sepse nakon traume. Sprovedena je prospektivna kohortna studija u koju je uključeno 406 odraslih pacijenata sa srednje teškom i teškom traumom hopitalizovanih duže od 48h u JIL Urgentnog centra Kliničkog centra Srbije u periodu od 01.11.2014. do 30.04.2016. godine. Na prijemu su procenjeni brojni klinički paramteri i uzeta je krv za molekularno-genetičku analizu. Primarni ishodi su bili IK i sepsa, a sekundarni ishodi uzročnici IK i sepse i antimikrobna rezistencija uzročnika...

Za procenu stanja mikrocirkulacije i perfuzije tkiva i organa standardno se koriste saturacija mešane venske krvi kiseonikom (Sv̄ O2) i nivo serumskog laktata. Laktat je odloženi pokazatelj tkivne hipoperfuzije jer podleže složenom metabolizmu, dok se poluživot saturacije venske krvi kiseonikom meri u sekundama te je ona rani pokazatelj hipoperfuzije organa. Ispitivali smo korelaciju između vrednosti saturacija kiseonikom krvi iz centralne vene (ScvO2) i plućne arterije (Sv̄ O2) tokom operativnog i ranog post operativnog perioda. Odnos između ova dva parametra testirali smo upoređivanjem vrednosti srčanog indeksa (CI) izračunatih na dva načina, kod elektivno operisanih bolesnika zbog aneurizme abdominalne aorte (AAA). Koncept korišćenja ScvO2 umesto Sv̄O2, za izračunjavanje CI ostaje kontroverzan s obzirom da još uvek nema pouzdanih podataka koji bi ukazivali da jedna saturacija može biti adekvatna zamena drugoj. ScvO2 parametar koji se dobija uzimanjem uzoraka krvi iz centralnog venskog katetera (CVC), a Sv̄ O2 uzimanjem uzoraka krvi iz plućnog katetera (PAC). Upotreba ScvO2 umesto Sv̄ O2 za procenu tkivne hipoperfuzije je aktuelna metoda s obzirom da je CVC znatno jeftiniji i tehnički lakši za korišćenje od PAC-a što umanje rizik od nastanka komplikacija. CILJ: Svrha studije je testiranje korelacije između ScvO2 i Sv̄ O2 u različitim vremenima merenja kod pacijenata podvrgnutih elektivnim operacijama AAA. Dodatno smo želeli da ispitamo da li izračunati CI korišćenjem ScvO2 pomoću Fick-ove jednačini (CI-F) može biti adekvatna zamena CI dobijenom merenjem putem PAC-a. Takođe, ispitivali smo uticaj ScvO2 i nivoa laktata u serumu, merenih u sukcesivnim vremenskim intervalima, na ishod lečenja. METOD: Prospektivnom observacionom studijom obuhvatili smo 125 konsekutivnih bolesnika podvrgnutih elektivnim operacijama na abdominalnoj aorti usled anaeurizmatske bolesti.Vrednosti ScvO2 i Sv̄ O2 kao i CI su dobijene uzimanjem uzoraka krvi i merenjem u tri različita vremena. Nakon uvoda u opštu anesteziju (T0), nakon dolaska u JIL (T1), i 8h nakon dolaska u JIL (T2). U svrhu ove studije koristili smo uprošćenu Fick-ovu jednačinu po Walley za izračunavanje CI-F iz ScvO2. U istim vremenima merenja određivali smo i nivo serumskog laktata... For evaluation of global tissue hypoperfusion routinely is used mixed venous oxygen saturation Sv̄ O2 and lactate level. Lactate is a delayed parameter of tissue hypoperfusion because of complex lactate kinetics, while half-life of oxygen saturation is measured in seconds, so that it is an early indicator of organ hypoperfusion. We evaluated the relationship between central venous oxygen saturation ScvO2 and Sv̄ O2 in elective surgery of the abdominal aortic aneurysm (AAA). The adequacy of their interchangeability was tested by comparing cardiac indices (CI) calculated by two methods in patients that underwent abdominal aortic surgery. The concept of utilizing ScvO2 instead Sv̄ O2 is again active, because that the ScvO2 is parameter obtained by taking blood samples from CVC. That catheter is cheaper, the majority of doctors are skillful by its placement, and its placement is followed up with a lower risk. OBJECTIVE: Principle objective of our study was to test the correlation between ScvO2 and Sv̄ O2 in different time frames, in patients undergoing elective AAA surgery. Additionally, we wanted to determine if the use of ScvO2 for calculating CI, by modified Fick equation (CI-F), could be feasible and accurate surrogate for the values obtained by PAC. We also examined the influence of ScvO2 and lactate level, measured in successive time intervals, on the outcome of treatment. METHODS: Prospective observational study included 125 consecutive patients that underwent elective AAA surgery. The ScvO2 and Sv̄ O2 data, as well as CI and CI-F values, were obtained and compared from samples taken in three different time frames: immediately after induction of general anesthesia (T0), immediately after admission in the intensive care unit (ICU)(T1), and 8h after admission in the ICU (T2). Fick equation, used for CI estimation from ScvO2 (CI-F), for the purpose of this study, was simplified according to Walley. At the same time , we measured the level of serum lactate. RESULTS: There was good linear correlation between ScvO2 and Sv̄ O2 in all time frames and linear regression study revealed strongest coefficient of determination (R2=0.661) in T2 time-frame. There was no correlation between CI-F (i.e. CI calculated from ScvO2 by modified Fick equation) and CI (measured by PAC fromSv̄ O2 ) in any time-frame. Data were tested using the Pearson,s coefficient of correlation...

Cilj rada je da se odredi učestalost i faktori rizika za pojavu intraoperativnih poremećaja srčanog ritma i variranja krvnog pritiska. Metodologija: Ova kohortna, retrospektivna studija, uključila je 2304 pacijenta podvrgnuta maksilofacijalnoj ili hirurgiji uva, grla ili nosa. Ispitivani su sledeći faktori rizika: pol, životno doba, ASA status, otežana intubacija, vrsta hirurgije, trajanje anestezije, intraoperativna transfuzija, indukovana hipotenzijai sledeći komorbiditeti: hipertenzija, kardiomiopatija, poremećaji srčanog ritma, ishemijska bolest srca, prethodni cerebrovaskularni insult, hronična bubrežna insuficijencija, hiperlipoproteinemija i dijebetes melitus. Registrovani su sledeći intraoperativni poremećaji: hipertenzija, hipertenzivna kriza i poremećaji srčanog ritma (tahikardija, bradikardija, novonastala intraoperativna atrijalna fibrilacija, supraventrikularne i ventrikularne ekstrasistole). Za statističku obradu korišćen je Mann Whitney U test, Pirson-ov2test (tablicekontingencije), logistička regresiona analiza i ROC krive. Rezultati: Većina bolesnika je bila muškog pola pola (63.2%), starija od 50 godina i ASA1 klase (48%). Najviše bolesnika bilo je podvrgnuto hirurgiji grla (38.2%). Intraoperativno variranje krvnog pritiska i/ ili intraoperativne poremećaje srčanog ritma imalo je 29.4% pacijenata. Najveća učestalost intraoperativnih minor srčanih komplikacija bila je u maksilofacijalnoj hirurgiji (35.4%), odmah zatim u hirurgiji uva (35.1%),a najređe u hirurgiji nosa (21.3%). Od svih minor srčanih komplikacija najčešća je bila bradikardija (20.5%), zatim hipertenzija (5.3%), tahikardija (4.7%), ventrikularne ekstrasistole (0.5%), supraventrikularne ekstrasistole (0.3%), dok novonastala intraoperativn aritmija absoluta nije registrovana ni kod jednog pacijenta. Logističkom regresijom kao faktori rizika izdvojili su se: prethodna srčana aritmija, trajanje anestezije, indukovana hipotenzija i hirurgija uva. Zaključak: Intraoperativno variranje krvnog pritiska i poremećaji srčanog ritma, naročito bradikardija, su česti tokom maksilofacijalne i hirurgije uva, grla i nosa i to pre svega kod pacijenata sa prethodnim srčanim aritmijama i indukovanom hipotenzijom. Hirurgija uva i duže trajanje anestezije, takođe povećavaju rizik za nastanak intraoperativnih poremećaja srčanog ritma i variranja krvnog pritiska. The aim of our study was to determine the incidence and the risk factors for intraoperative cardiac rhythm disturbances and blood pressure variation in maxillofacial, ear, nose and throat surgery. Methods: This cohort retrospective study included 2304 patients who underwent either maxillofacial, ear, nose or throat surgery. These risk factors were studied:gender,age, ASA status, difficult airway management, type of surgery, duration of anaesthesia, intraoperative transfusion,induced hypotension and comorbidity such as: hypertension,cardiomyopathy,cardiac arrhythmias, ischemic heart disease, history of cerebrovascular insult,chronic kidney disease,hyperlipoproteinemiaana diabetes mellitus. These intraoperative minor cardiac complications were registered: hypertension, hypertension crisis, tachycardia, bradycardia, new onset of atrial fibrillation, supraventricular and ventricular extrasystoles. For statistical data analysis we used: Mann Whitney U test, Pirson’s2test, logistic regression and ROC curves. Results: The majority of patients were male (63.2%), older than 50 years and ASA status 1. The most of patients underwent throat surgery (38.2%). Intraoperative blood pressure variation and/or cardiac rhythm disturbances were present in 29.4% of patients. The highest incidence of intraoperative minor cardiac complications were in maxillofacial surgery (35.4%), then in ear surgery (35.1%), and the lowest incidence were in nose surgery (21.3%). Among all minor cardiac complications, the most frequent was bradycardia (20.5%), then hypertension (5.3%), tachycardia (4.7%), ventricular extrasystoles(0.5%),supraventricular extrasystoles(0.3%) and no new onset atrial fibrillation was registered. Logistic regression analysis idenified these risk factors: previous cardiac arrhythmia, anaesthesia suration, induced hypotension and ear surgery. Conclusion: Intraoperative blood pressure variation and cardiac rhythm disturbances, particularly bradycardia, are common in maxillofacial, ear, nose and throat surgery, especially in patients with previous cardiac arrhythmias and induced hypotension. The ear surgery and longer anaesthesia duration raise the risk for occurrence of intraoperative blood pressure variation and cardiac rhythm disturbances.