Search

Bu çalışmada su kuşları ve süzülerek göç eden kuşlar için beslenme, dinlenme, konaklama ve geçiş bölgesi olan Göller Yöresinde kurulu olan İncesu Rüzgâr Enerji Santralinin (RES) kuşlara ve yaban hayatına olan etkileri araştırılmıştır. Buna göre; bölgede yaşayan ve geçiş yapan kuş türlerinin bölgesel statüleri, göçmen türlerin geçiş rotaları, görülme sıklıkları, yerden uçuş yükseklikleri, en yakın türbine göre yatay uçuş mesafeleri, türbin çevresinde yuvalanan kuş türlerin tespiti ve türbinlerle olan etkileşimleri incelenmiştir. Ayrıca türbin altı karkas tarama çalışmaları yapılarak ölü ya da yaralı kuşlara bakılmıştır. Bununla birlikte İncesu RES'in 'habitat kaybı, rahatsızlık etkisi, bariyer etkisi, çarpışma sonucu ölüm ve yaralanma gibi kuşlara olan potansiyeletkileri değerlendirilmiştir. RES sahası ve çevresi ile Karakuyu Sazlıklarını kapsayan yaklaşık 5 kilometrelik alanda 2017 yılında gerçekleştirilen toplam 63 günlük ornitolojik izleme çalışmasında 17 takımdan 33 familyaya ait toplam 108 kuş türü saptanmıştır. Bu türlerden 49'u yerli (Y), 25'i yaz ziyaretçisi (YZ), 17'si kış ziyaretçisi (KZ) ve 17'si de transit göçer (T)'dir. Tespit edilen kuşların 1.574 defada toplam 13.170 bireyi kaydedilmiştir. En fazla tür sayısına mayıs (62 tür) ve ekim (58 tür) aylarında rastlanılmıştır. En az tür de kasım (26 tür) ve aralık (30 tür) aylarında gözlenmiştir. RES sahası içinde gözlenen kuş türlerinin üreme bilgilerine bakılmıştır. Bu türlerden 13'ünün (%16,9) kesin ürediği, 7'sinin (%9,1) kuvvetle olası, 25'inin (%32,5) olası ve 32 (%41,6)kuş türünün de üremediği kaydedilmiştir. Yerden uçuş yükseklikleri ve en yakın türbine olan yatay uzaklıklarına dikkate alınarak bu alan içinde 13 hedef kuş türü belirlenmiş ve detaylı izlenmiştir. Buna göre kuzgun ve kerkenez 56'şar defa ile en fazla gözlem sıklığına sahipken birey sayısı açısından da 172 birey ile en fazla kızılgagalı dağ kargasının izlendiği tespit edilmiştir. Tespit edilen 13 hedef kuş türünden 9'unun çarpışma alanına girdiği belirlenmiştir. Gözlenen hedef türlerinden 237 uçuştan 40'nın (%16,8) ve 537 bireyden 56 (%10,4) bireyinin türbin çarpışma alanına girdiği saptanmıştır. Türbinlere göre en fazla çarpışma riski T1 nolu türbin bölgesindegözlenmiştir. Aylara göre de 7 birey ile en fazla çarpışma risk bölgesine ağustos ayında kuzgunun girdiği tespit edilmiştir. Her iki türbin modeli için rotor süpürme alanından en fazla geçiş yapan kerkenez olduğu hesaplanmıştır. Rotor süpürme alanından geçiş yaparken çarpışma olasılığı en yüksek türün de model 1 için %15,62 iken, model 2 için de bu olasılık %15,73 olduğu saptanmıştır. Hedef türlerin kaçınma davranışı göstermediğinde türbin model 1'e göre 0,38 kuş/yıl ve türbin model 2'ye ise 0,047 kuş/yıl çarparak öleceği teorik olarak hesaplanmıştır. Diğer taraftan, RES sahası içinde uçan hedef türlerin kaçınma davranışı gösterdikleri durumda türbin model 1'e 0,021 kuş/yıl ve türbin model 2'ye ise 0,023 kuş/yıl çarparak öleceği hesaplanmıştır. Türbin altlarında yapılan karkas tarama çalışmalarında ölü ya da yaralı kuşlara rastlanılmamıştır. In this study, the effects of İncesu Wind Power Plant (RES) on birds where is located in Lakes Region and is an important areas for birds for feeding, resting, stop-over and transition region for birds. According to this; regional status of migratory species living in the region, migration routes of migratory species, fligh frequencies, horizontal flight distances to the nearest turbine, detection of bird species nesting around the turbine and their interactions with turbines were investigated. Furthermore, carcass search studies were performed and the dead or injured birds were examined. Besides, Incesu RES's habitat loss, disturbance, barrier effect, and collision effects were evaluated. Nine vintage points and transect surveys were performed using binoculars and cameras with tele-lens. A total of 108 bird species belonging to 33 families from 17 order were detected in a total of 63 days of ornithological monitoring conducted in 2017 in approximately 5 kilometres area of the RES site and surrounding area and Karakuyu Reeds. Of these species, 49 are domestic (Y), 25 are summer visitors (YZ), 17 are winter visitors (KZ) and 17 are transit migrants (T). A total of 13,162 individuals were recorded in 1,574 flights. May was the most active month for bird diversity and 62 species were observed on May and the leastmonth was November and 26 species were observed. The WF site and its surroundings were evaluated including 1.500m buffer zone and 77 bird species detected in this area. Of these species, 13 (16,9%) had certain breeding, 7 (9,1%) were most probably breeding, 25 (32,5%) were probable and 32 (41.6%) were not breeding. Thirteen target species were detected and nine of them were raptors. Raven and kestrel were the most numerous species among the others. Considering the rsky flights, among 237 flight, 40 flights were occurred at rotor swept height (16,8%) and 56 individuals were observed at rotor swept height (10,4%). While the most probable collision type was 15.62% for model 1, it was 15.73% for model 2. It is theoretically calculated that if the target species do not showavoidance behavior, they will die by multiplying 0.38 birds / year according to turbine model 1 and 0.047 birds / year against turbine model 2. On the other hand, it was calculated that if the target species flying in the RES area exhibited avoidance behavior, the turbine model would die by multiplying 0.021 bird / year to model 1 and 0.023 bird / year to turbine model 2 However, no dead or injured individuals were detected. 231

Bu çalışma İzmir İli Bergama İlçesi'nde yer alan BERGRES rüzgâr santrali çevresindeki kuş göç hareketliliğinin gözlenmesi ve bölgede yayılış gösteren diğer kuş türlerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. BERGRES santrali ve yakın çevresinde toplam 45 günlük izleme çalışması yürütülmüştür. Gözlem, inceleme ve değerlendirme çalışmaları sonuçlarına göre, araştırma alanı ve yakın çevresinde 18 takımdan 39 familyaya ait 90 kuş türü saptanmıştır. Bu türlerden 36'sı yerli (Y), 25'i yaz ziyaretçisi (YZ), 17'si kış ziyaretçisi (KZ) ve 12'si transit göçer (T)'dir. Proje sahasında yapılan izleme faaliyetlerinde türbinlerin kanat hareketlerinden etkilenebilecek ve kanat seviyesinin üstünde uçuş yapan kuşlar hedef kuş türleri olarak ayrıntılı izlenmiştir. Bu kapsamda 21 hedef kuş türüne ait toplam 1083 birey gözlenmiştir. Bölgede yerli olan ve 56 uçuşta 235 bireyi ile en fazla gözlenen türün gümüşi martı (Larus michahellis) olduğu saptanmıştır. Bölgedeki gözlemlerde en az gözlenen kuş türlerinin ise 1 uçuşta 1 birey ile ada doğanı (Falco eleonorae), tepeli pelikan (Pelecanus crispus), delice doğan (Falco subbuteo) ve angıt (Tadorna ferruginea) olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanında hedef türlerin tamamının yerden uçuş yükseklikleri ve türbinlere göre yatay uçuş mesafeleride ayrı ayrı kaydedilmiştir. Yerden ortalama uçuş yüksekliği ve ortalama yatay uzaklıkları değerlendirildiğinde yerden uçuş yüksekliği en düşük olan tür 1 m ile küçük batağan ve yerden uçuş yüksekliği en fazla olan türün ise 200 m ile tepeli pelikan olduğu görülmüştür. Ayrıca yatay uçuş mesafesine göre türbinlere en yakın geçiş yapan tür ise ada doğanı (Falco eleonorae)'dır. Türbinlere göre ortalama en uzak mesafede geçiş yapan tür ise 1000 m ile tepeli pelikandır. İzlemeler boyunca türbinlerin yakın çevresinden geçiş yapan 371 uçuşta (geçiş) 934 kuş bireyi kayıt altına alınmıştır. Bu 371 uçuşun (%13) 48'i kanat süpürme alanı içinde olup (%87) 323'ü ise süpürme alanı dışında gerçekleşmiştir. Toplam 934 bireyin ise (%14) 134'ü süpürme alanı içinde geri kalan (%86) 800 birey türbin süpürme alanı dışında tespit edilmiştir. Karkas tarama çalışmalarında çarpışmaya bağlı ölü veya yaralı kuş türlerine rastlanılmamıştır

Arap bülbülü (Pycnonotus xanthopygos) küresel ölçekteki yayılış alanının kuzey sınırı ülkemiz olan ve yayılışını kuzeye doğru genişleten bir ötücü kuş türüdür. Sosyal nomogam olan türün eş beraberliği bir üreme dönemini kapsayabildiği gibi uzun yıllar da devam edebilmektedir. Üreme dönemi dışında ise 5 ile 50 bireye kadar ulaşan sosyal gruplar oluşturabilmektedirler. Türün erkek ve dişileri benzer renklenme göstermekte ve kuyruk altı sarı bölge karakteri eş tercihi ve diğer sosyal davranışlarda rol oynamaktadır. Bu çalışmada, arap bülbülününde eşeysel boyut, dimorfizm, eş ve sosyal tercih, savunak ve eş bağımlılığı, eş dışı çiftleşme, eşeysel ve sosyal davranışlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda, arazi gözlemleri ve kontrollü denemeler gerçekleştirilmiştir. Doğada üreyen çiftlerin incelenmesi için 2013-2014 yılları üreme dönemlerinde birliktelik oluşturan arap bülbülleri takip edierek yavru içeren yuvaları tespit edilmiş ve yetişkin bireyler aliminyum ve renkli plastik halkalar ile işaretlenmiştir. Ayrıca eş dışı çiftleşme analizi için yetişkinler ve yavrularda kan örnekleri alınmıştır. Bununla birlikte, arap bülbülünün eş tercihinin ve sosyal tercihinin belirlenmesi için kafes ortamında kontrollü eş tercihi denemeleri gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda, erkek ve dişilerin kuyruk altı sarı bölge karakteri toksik olmayan boyalar ile daha sarı ve daha az sarı yapılarak manipüle edilmiştir. Ayrıca, tanınırlık olgusunun eş ve sosyal tercihlerde rol oynayıp oynamadığı incelenmiştir. Bu kapsamda artırılmış sarı tanıdık, azaltılmış sarı tanıdık, azaltılmış sarı yabancı ve artırılmış sarı yabancı olmak üzere 4 parametre test, eşeysel ve sosyal anlamda, edilmiştir. Erkek ve dişi arap bülbülleri taşıdıkları renk karakterleri bakımından farklılık göstermemekte ve benzer renklenme gösterseler de boyut olarak erkeklerin daha büyük olduğu istatistiki olarak kanıtlamıştır. Değerlendirilen 13 morfometrik karakterden sadece üçü (gaga uzunluğu, genişliği ve yüksekliği) dışındaki tüm karakterler bakımından erkeklerin daha ağır, büyük ve uzun oldukları ve bu bakımdan eşeysel boyut dimorfizmi gösterdikleri tespit edilmiştir. Bununla birlikte, erkek ve dişilerin rastgele eşleşmediği ve daha uzun kanat ve kuyruk karakterlerine sahip eşeylerin üreme döneminde eşleşdikleri belirlenmiştir. Arap bülbüllerinin tanıdık/yabancı bireyleri ayırbildikleri gibi kuyruk altı sarı bölge ton farklılığını algılayabildikleri belirlenmiştir. Eş tercihi denemeleri sonucunda, dişilerin kuyruk altı sarı bölgesi daha sarı olan yabancı erkekleri tercih ettikleri belirlenirken, erkeklerin sarı bölge ya da tanınırlık bakımından belirgin bir tercihleri olmadığı belirlenmiştir. Sosyal tercih denemelerinde ise, dişilerin tanıdık dişiler ile sosyal olarak tercih etmişlerdir. Erkekler de sosyal olarak tanıdık erkekleri tercih ederken, daha soluk bireyleri tercih etmişlerdir. Elde edilen sonuçlar arap bülbülünde kuyruk altı sarı bölge renklenmesinin ve tanınırlığın önemli özellikler olduğunu, erkeklerde ve dişilerde hem sosyal hem de eşeysel tercih süreçlerinde farklı roller oynadığını göstermektedir.Bu bağldam, eş tercihi için uygulanan yaklaşım ve yöntem sosyal tercihler açısından bilgi verici olmuştur. Bulgular, arap bülbülünde kuyruk altı sarı bölge karakterinin ve tanınırlığın hem eşeysel seçilim hem de sosyal seçilim süreçlerinde rol oynadığını göstermiştir. Arap bülbülünde savunak ve eş bağımlılığı olgularının varlığı tespit edilmiştir. Birliktelik oluşturan çiftlerin bazıları, sonraki yıllarda da aynı savunakta üremektedir. Ancak, eş birlikteliği sonraki yıllarda devam etse de erkeklerin farklı dişilerle çiftleştiği ve farklı yuvalarda da yavrularının olduğu da görülmüştür. Ancak uzun dönem monogam çiftlerin uzun dönem aynı savunağı üreme amaçlı kullandıkları gözlenirken, ikinci kuluçka sadece uzun dönem monogam bir çiftte görülmüştür. Bu anlamda uzun dönem monogami arap bülbülünde savunak tanınırlığı ve ikinci kuluçkayı yapma bakımından doğrudan üreme kazancı sağlamaktadır. Bulgular, ayrıca, arap büllerinin uzun dönem eş birlikteliği gösteren sosyal monogam bir tür olduğunu desteklemektedir.Arapbülbülünde eş dışı çiftleşmenin varlığı ilk kez bu çalışma ile belirlenmiş olup izlenen 26 yuvadaki yavrulardan yaklaşık %23'ünün babasının birliktelik oluşturulan erkekten farklı bir babadan olduğu belirlenmiştir. Birliktelik oluşturup yavru meydana getiren babalardan 4'ünün de kendi yuvasından farklı yuvalarda yavrularının olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, eş dışı yavruların %66'sının erkek olduğu belirlenmiş ve eş dışı çiftleşme gözlenen yuvaların bir kısmında erkek yavruların sayısının daha fazla olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, kaliteli dişilerin daha çok erkek yavru üretme eğilimde olduğu tespit edilmiştir. Bu bakımdan, dişilerin eş dışı çiftleşme yoluyla daha fazla erkek yavru üreterek üreme başarılarını artırabilecekleri gözlenmiştir. The Yellow-vented bulbul (Pycnonotus xanthopygos) is originally described from the Lebanon and found from the Arabian Peninsula to the Turkish Mediterranean region and its range is expected to expand further into northern Anatolia. Yellow-ventedbulbul is a territorial and socially monogamous passerine bird and pair bonds in this species persist throughout the breeding season, over the whole year or frequently through multiple years, which makes the choice of a reproductive partner important. On the other hand, particularly outside the breeding season, bulbuls flock in social units of about 5 to 50 individuals, suggesting that their social environment is important as well. The sexes of the species similarly ornamented and yellow under-tails are important in mate choice and social interactions. In this study, therefore, we examine sexual size dimorphism, mate and social choice, territory and pair fidelity and extra-pair paternity in yellow-vented bulbul. In this context, both field observations and experimental methods were used. The breeding population of the species were observed during 2013-2014 breeding season and pair were marked with aluminum and colored plastic rings to observe birds in the next breeding seasons. Furthermore, blood samples were taken from bıth adults and nestlings to determine extra pair paternity. Moreover, to understand the role and interaction of ornamentation and familiarity in mate choice and social choice in both male and female, experimental tests were performed for preferences for familiarity and/or experimentally manipulated ornaments in an aviary four-choice test. In this sense, four parameters (familiar increased yellow, unfamiliar increased yellow, familiar decreased yellow and unfamiliar decreased yellow) were used in the sexual and social choice experiments. While sexes of the of the species similarly ornamented, sexual size dimorphism in ten morphometric characters, except for bill characters, were detected. Males were heavier, longer and larger than females. Furthermore, it is found that yellow-vented bulbuls were assortatively mating by wing and tarsus length. These means that both sexes attempt to gain the best quality partner possible. We found that yellow-vented bulbuls are able to discriminate between familiar and unfamiliar conspecifics as well as variations in plumage colour intensity in this study. In the mate choice test, females preferred unfamiliar males with increased yellow. However, there were no significant differences in male preferences based on familiarity or intensity of patch colour. In the social choice test, females preferred to associate with familiar females. Males also preferred to associate with familiar males but also significantly preferred to associate with less ornamented males. The results suggest that ornamentation and familiarity are important features, playing different roles in males and females, in both social and sexual selection processes in yellow-vented bulbul.Moreover, we found that pair and territory fidelity in yellow-vented bulbul. Some pairs bred in the same territory in the following breeding periods. On the other hand, we observed that some males divorced and paired other females in the next breeding period in thesame territory. Long-term pairs were used the same territory and only onelong-term pair dah the second clutch. In this context, long-term monogamous pairs gained direct benefits through territory and second clutch. These results also support that yellow-ventedbulbuls are socially monogamous species with long-term pair bonds.The occurrence of the extra-pair paternity in the yellow-vented bulbul (Pycnonotus xanthopygos) is for the first time reported in this study. Although the species forms socially monogamous pair bonds during the breeding season, we found that 16 (22,8%) of 67 offspring had a different father than social father and 11 (42,3%) of 26 nests had an extra pair offspring. Furthermore, four of the socialmonogam males sired extra pair offsprings outside of their social partners. We found that females with the extra pair offspring were produced more males in a clutchandwhen females were in better body condition comparing to their partner, they produced more males in a clutch. These results may imply that females allocate the offsprings sexes through extra-pair copulations. 105

Dünyada son 20 yıldır kullanımı yaygınlaşmakta olan rüzgar enerji santrallerinin yarasalara olan etkileri gün geçtikçe dikkat çekici bir konu haline gelmektedir. Aktif olarak uçan tek memeli grubu oldukları ve basınç değişimlerine duyarlı oldukları için RES'lerden olumsuz etkilenmeleri söz konusudur RES projelerinin kurulum öncesi ve kurulum sonrasında, göç esnasında ve beslenme sırasında yarasalara olan etkileri ve habitat kullanımları farklı uzmanlarca araştırılmaktadır. Zoocoğrafik olarak palearktik bölgede yer alan Türkiye toplam 39 yarasa türüne ait kayıt verilmiştir. Bu bakımdan, Türkiye'de RES'lerin yarasalara etkilerinin incelenmesi oldukça önemlidir. Bu çalışmada Türkiye'de ilk kez bazı rüzgar enerji santrallerinin yarasalara olan etkileri bilimsel bir standart kullanılarak ele alınmıştır. Çalışmalar işletimde olan Yalova RES sahası ve Mersin RES sahası ile henüz kurulum aşamasında olan Akyar RES sahasında yürütülmüştür. Arazi çalışmaları yarasaların aktif olduğu Nisan - Eylül aylarında proje sahaları ve yakın çevresinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma bölgelelerinde doğrudan (birey kaydı) ve dolaylı gözlem (ultrasonik ses kaydı) metodları kullanılarak bölgede bulunan yarasa türleri ve rüzgar türbinleri ile olan etkileşimleri belirlenmiştir. Tüm proje sahaları ve yakın çevresinde yürütülen arazi çalışmaları neticesinde toplam 21 farklı yarasa türü tespit edilmiştir. Yarasaların, rüzgar türbinleri ve çevresini beslenme ve geçiş esnasında kullandığı tespit edilmiştir. Türbin çevresinde yapılan karkas tarama çalışmalarında tamamı vespertilionidae familyasında bulunan yarasa karkasları saptanmıştır. Yalova RES'te dört, Mersin RES'te bir birey erkek yarasa ölüsü kaydedilmiştir. Yarasalardan üçünün türbinle çarpışma diğer ikisinin barotravma sendromu sonucu öldüğü saptanmıştır. Ölü yarasa bireyleri Yalova RES'te temmuz ve ağustos aylarında; Mersin RES'te ekim ayında kaydedilmiştir. Sonuç olarak Türkiye'deki rüzgar enerji santrallerinin de yarasaları etkileyebileceği görülmüş ve yarasaların korunması adına farklı çözüm önerileri sunulmuştur.

Türkiye, Palearktiğin en önemli göç yollarından birisi olarak sonbahar göç dönemlerinde hem Kafkasya‟dan, hem de Avrupa‟dan Afrika‟ya; ilkbahar göç dönemlerinde ise tam tersi istikamette göç eden binlerce kuĢun kullandığı birçok geçide sahiptir. Bunlardan birisi de Hatay‟da bulunan Belen Geçidi‟dir. Belen Geçidi yapı olarak kuĢlar için bir dar boğaz olup 2010‟dan beri Rüzgar Enerji Santralleri‟ne (RES) ev sahipliği yapmaktadır. Bu çalıĢmada Belen RES‟in, Belen Geçidi‟ni kullanan ve süzülerek uçan kuĢlara genel etkileri "Habitat Kaybı", "Rahatsızlık", "Bariyer Etkisi" ve "ÇarpıĢma Sonucu Ölüm" baĢlıkları üzerinden değerlendirilmiĢtir. Sonuçlar göstermektedir ki, bölgeyi uzun süreli kullanan türlerin 2010-2012 yılları arasında sayıları düĢmüĢ, RES sahasında uzaklaĢtıkları görülmüĢtür. Ancak, bu durum 2013‟te değiĢerek sayı tekrar yükselmeye baĢlamıĢtır. Yine, Belen RES sahasının bölgedeki konumu gereği 2011 ve 2012 yıllarında bölgeyi transit geçiĢlerde kullanan kuĢları çevredeki geçiĢ rotalarına doğru sıkıĢtırmıĢtır. Belen RES sahası kuĢlarca yoğun Ģekilde kullanılan bir bölgede olmasına rağmen hiçbir ölüm vakasına rastlanmamıĢtır.

Türkiye önemli kuş göç yollarının geçtiği bir bölge olmasına karşın göç hareketleri ile ilgili yapılan çalışmalar son derece sınırlıdır. Türkiye?de halkalama çalışmalarının yaygınlaşmasıyla birlikte son yıllarda ötücü kuş türlerinin göçleriyle ilgili akademik çalışmalar ve farklı araştırmalar yapılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, Acrocephalus cinsine ait dört farklı kuş türünün, Antalya/Boğazkent?teki 2011 yılı sonbahar (15 Ağustos-8 Ekim) ve 2012 ilkbahar (15 Mart-19 Nisan) dönemlerindeki göç hareketleri araştırılmıştır. Araştırmada kuşların yakalanmasında Japon (sis) ağları kullanılmış, yakalanan kuşlar bacak kalınlıklarına göre uygun alüminyum halkalarla halkalanmış; kanat uzunluğu, 3. el uçma tüyü uzunluğu ölçümünde metal cetvel, ağırlık tartımında 0,1 gr hassasiyette Tangent marka elektronik terazi kullanılmıştır, yağ ve kas miktarı da belirlenen kuşlar daha sonra doğaya serbest bırakılmışlardır. Araştırmada, Acrocephalus cinsine ait Büyük kamışçın (Acrocephalus arundinaceus), Çalı kamışçını (A. palustris), Kındıra kamışçını (A. schoenobaenus), Saz kamışçını (A. scirpaceus) türleri yakalanıp halkalanmıştır. Türlerin sonbahar ve ilkbahar göç zamanları belirlenmiş, tür içi eşeysel farklılıkları olup olmadığını belirlemek amacıyla morfometrik ölçümler de (kanat uzunluğu ve 3. el uçma tüyü uzunluğu) alınmış, ağırlık, yağ ve kas durumları ile birlikte göç takvimleri belirlenmiştir. Buna göre; Büyük kamışçın ve Saz kamışçınının Ağustos sonu sonbahar göçlerine başlayıp, Büyük kamışçın Eylül ortasında göçünü sonlandırırken Saz kamışçınının Eylül sonunda göçünü sonlandırdığı tespit edilmiş, Kındıra kamışçınının Ağustos sonu ve Çalı kamışçınının ise Eylül başı göçüne başlayıp, her iki türün de Eylül sonu göçünü sonlandırdığı bulunmuştur. İlkbahar göçünde ise Büyük kamışçın Nisan ayı başında göçüne başlarken Saz kamışçını Mart ayı sonuna doğru başlamakta olup her iki tür Nisan ayı ortalarında göçünü tamamlamaktadır. Ayrıca Büyük kamışçın ve Saz kamışçınında sonbahar ve ilkbahar göç döneminde ağırlıkları bakımından istatistiksel anlamda farklılık olduğu sonucuna varılmıştır. Sonbahar döneminde halkalanan bireylerin ağırlık, yağ ve kas durumlarının ilkbahara kıyasla daha yüksek olduğu görülmüştür. Çalışma süresince Acrocephalus cinsine ait türlerle birlikte toplamda 35 farklı türden 627 bireye `Turkey? halkası takılmıştır.