Search

Anna Mapes, Christianne de Poot & Ate KloostermanOp grond van bestaande statistieken is het niet duidelijk welke bijdrage DNA-onderzoek levert aan de opsporing van onbekende verdachten via een match in de DNA-databank. Om een beeld te schetsen van de effectiviteit van het forensisch DNA-onderzoek als opsporingsmiddel zijn alle forensische dossiers van ernstige delicten(N=116) en veelvoorkomende delicten (N=2791) uit het jaar 2011 bij politieregio Ken-nemerland geanalyseerd. DNA-profielresultaten laten zien dat bij 38 procent van desporen die werden veiliggesteld voor DNA-analyse bij ernstige delicten (N=384) en bij17 procent van de sporen die werden veiliggesteld bij veelvoorkomende misdrijven (N=386) geen DNA-profiel uit het sporenmateriaal kon worden afgeleid. De doorlooptijdenvan DNA-sporen van plaats delict tot DNA-rapport waren relatief lang: voor ernstigedelicten 66 dagen en voor veelvoorkomende misdrijven 44 dagen. Met de geanalyseerdesporen kon daadwerkelijk een onbekende verdachte worden geidentificeerd door eenmatch met de DNA-databank bij 3 procent van de ernstige delicten en bij 1 procent vande veelvoorkomende delicten. In dit artikel wordt betoogd dat de rol van DNA in hetopsporingsproces kan worden vergroot door meer gebruik te maken van kennis over dekansen dat aangetroffen sporen een DNA-profiel opleveren en door aanpassingen in hetforensische onderzoeksproces.