Search

Muallakalar, İslamiyet öncesinde yazılmış Araplara ait şiirlerdir. Bu şiirler Arap Edebiyatının en önemli eserlerindendir. Muallaka "değerli şey" anlamında olup "ılk" kelimesinden türetilmiştir. Muallakalar, Cahiliye döneminde Ukaz gibi panayırlarda o"unduğu ve Kabe duvarına asıldığı rivayet edi.lmektedir. Muallaka şairleri İmru'üi-Kays, Tarafe, Züheyr, Lebid, Antere, Haris ve 'Amr b. Külsum'dur.

Ahmet Yılmaz 1914 yılında Erzurum'da doğdu. Babası Hafız Ali Efendi, annesi Arife Hanımdır. Medrese eğitimini Erzurum'da tamamlayarak hacası Sakıp Efendi'den lcazet aldı. 1956 yılında Sivas'ta göreve başladı. 1971 yılında emekli oldu. Şu anda hayatta ve 92 yaşındadır.

Arapça'da

Cahiliye döneminde şairlere şiirlerini ilham eden cinlerin-şeytanların olduğuna inanılıyordu. lnanışa göre cinlerin ilham verdiği kişinin şiir söyleme sanatındaki kabiliyeti artardı. Şairler kendilerine şiir ilham eden bu cinlere birer isim verirleJ:Çli. Bu inanış lslamiyet' ten sonra da bir müddet devam etmiş, daha sonra da tamamen ortadan kalkmıştır.

Nahivciler, kelimeyi delaleti yönüyle üç kısma ayırmışlardır: -- İsim: Tek başına bir manası olan ve üç zamandan herhangi birisiyle bağlantılı olmayan kelimedir. Fiil: Tek başına bir anlamı olan ve üç zamandan herhangi birisiyle bağlantılı olan kelimedir. Harf: Tek başına bir manası olmayan ancak diğer kelimelere bitiştiğinde bir anlam ifade eden lafızlardır.

Nasır b. Abdisseyyid al-Mutarrizî hicri altıncı asrın ikinci yarısı ile yedinci asrın ilk yarısında (538- 610/ 1141-1213) yaşamış bir ilim adamıdır. Harizm, Amuderya (Ceyhun) nehrinin her iki tarafında bulunan ülkenin ve bu ülkede XIII. asra kadar dilini muhafaza ederek yaşamış olan bir şarki İran kavminin ismidir1.Harizmşahlar'ın başkenti Gürgenç'tir. Adı geçen bölgeye hakim olan veya idare eden kimselere verilen ünvan ise "Harizmşah"tır2. Harizmşah tabiri İslam'dan evvelki zamanlardan beri bu ülkeye hâkim olanlar tarafından kullanılagelen bir ünvandır. Barthold tarih boyunca Harizmşahlar'ı dört devirde mütâla eder: 1- İslam'dan önce mevcut olup 995'e kadar devam eden Harizmşahlar (yani Afrig-oğulları). 2- 995-1017 arasında Me'mun-oğulları Harizmşahları. 3- Gazneli Sultan Mahmud'un 1017'de Harizm'i zaptı ile vali tayin ettiği Altuntaş ile başlayan Harizmşahlar. 4- 1097' den itibaren gittikçe genişleyerek büyük bir imparatorluk halini alan Harizmşahlar (yani Anuştigin-oğulları)

Orta-Asya'da Ahmed-i Yesevî ve Hakîm Süleyman Ata ile başladığı kabûl edilen dînî-tasavvufî Türk edebiyatı, Türklerin göçüp yerleşmesinden sonra Anadolu'da da kendini göstermiştir. Anadolu'ya gelen müslüman Türkler, tasavvufun buralarda da yayılmasını sağlamışlar ve kısa zamanda eski tarîkatlarının tekkelerini ve çeşitli kollarını kurarak fethedilen her yere ulaştırmışlardır. Anadolu'daki bu gelişmelere paralel olarak tekke edebiyatı da aynı şekilde gelişmiştir. Tekkelerde yetişen şâirler, kalabalık halk topluluklarına hitabederek, sâde ve güzel bir dille şiir ve ilâhîler söylemişlerdir. Böylece Anadolu'da da, zengin ve kuvvetli bir dînî tasavvufî edebiyet kurulmuştur. Bu edebiyatın Anadolu'da kuruluşunun öncüleri, Orta-Asya'dan gelen dervişlerdir. Bunlar, Ahmed-i Yesevî'nin ve diğer Yesevî şâirlerin Türkçe şiir ve ilâhîlerini de getirmişlerdir. Zamanla Anadolu'da da, Orta-Asya'dakilere benzer şâirler ortaya çıkmışlardır. Bunların ilk temsilcileri Ahmed-i Fakîh (h. VII-VIII y.y./m. XIII-XIV. y.y.) Şeyyâd Hamza (h. VII/m. XIII. y.y.) ve Yûnus Emre (öl.: 720/1320 ?) gibi sûfî şâirleri bu edebiyatımızın kuvvetli şâirledir.