Search

YÖK Tez ID: 459286 Bu çalışmada Kırıkkale ilinde bulunan kapalı bir kanal ve bir mağara yarasa faunasının yaz ve kış kolonileri incelenmiştir. 2014-2016 yılları arasında toplamda 35 arazi çalışması yapılarak yarasa türlerinin tespiti, popülasyon sayımı, hibernasyon dönemleri, mağara ve kanal sıcaklık- nispi nem ölçümleri kayıt edilmiştir. Keskin ilçesinde bulunan kanalda Rhinolophus ferrumequinum (Büyük Nalburunlu Yarasa) Myotis myotis (Büyük Farekulaklı Yarasa) ve Myotis blythii (Küçük Farekulaklı Yarasa) türlerinin simpatrik yaşadığı kaydedilmiştir. Nisan – Temmuz aylarında 600- 800 bireyden oluşan büyük koloniler oluşturulurken, Kasım - Mart ayları arasında sadece erkek bireyler hibernasyon yapmaktadır. Bu kanalın yaz aylarında üreme, doğum ve doğum sonrası yavru bakımında kullanıldığı tespit edilmiştir. Kanalda kış aylarında en yüksek sıcaklık 16°C en yüksek nem %64, yaz aylarında görülen en yüksek sıcaklık 19,6°C, nem %70 olarak kaydedilmiştir. Ayrıca her ay kanalda yapılan çalışmalarda kolonilerin farklı yerlerde olduğu gözlenmiştir. Kızıldere köyünde bulunan Sivri Tepe Mağarası'nın kış aylarında Rhinolophus ferrumequinum, yaz aylarında ise Myotis myotis/Myotis blythii' in geçici tünek olarak kullandığı tespit edilmiştir. Mağarada yaz aylarında ortalama en yüksek sıcaklık 13°C, nem %51, kış aylarında en yüksek sıcaklık 7.1°C, nem %62 olarak kayıt edilmiştir. In this study, summer and winter colonies of bat fauna of a closed channel and a cave in Kırıkkale province were investigated. A total of 35 field trips have been done between the years 2014-2016 for the determination of the species, population counting, hibernation periods and the temperature and relative humidty of the cave and the channel were recorded. Rhinolophus ferrumequinum (Greater Horseshoe Bat), Myotis myotis (Greater Mouse-eared bat) and Myotis blythii (Lesser Mouse-eared Bat) were recorded sympatrically from the channel in Keskin district. While large colonies of 600-800 individuals are formed in April-July, only male individuals are hibernating in November and March. It has been found that this channel is used for reproduction, birth and postnatal care in the summer. In winter months the highest temperature and the relative humidity were 16 °C and 64%, respectively. In summer months the highest temperature and the relative humidity were 19.6 °C and 70%, respectively. In addition the colonies were recorded in different areas in the channel. The Sivri cave in Kızıldere village is temporarily used as roost by Rhinolophus ferrumequinum in winter months while both Myotis myotis and Myotis blythii in summer months. The highest temperature and relative humidity of the cave were recorded as 13 °C and 51% in summer months, while 7.1 °C and 62 % in winter months, respectively.

Tez çalışmasında, sodyum aljinata (NaAlg), N,N-dietilakrilamid (DEAAm) monomeri aşılandı ve sıcaklığa duyarlı oral ilaç taşıyıcı sistemlerin oluşturulması gerçekleştirildi. Sulu fazda sodyum aljinat-aşı-poli(N,N-dietilakrilamid) kopolimerleri, potasyum persülfat başlatıcıyla ve hızlandırıcı olarak N,N,N',N'-tetrametiletilendiamin (TEMED) kullanılarak mikrodalga fırında sentezlendi. Aşı yüzdesi ve aşılama verimi üzerine tepkime süresi, tepkime sıcaklığı, başlatıcı, TEMED, DEAAm, NaAlg derişimlerinin ve UV ışını etkileri incelendi. Optimum koşullarda aşı yüzdesi ve aşılama verimi sırasıyla % 301,06 ve % 55,35 olarak bulundu. Sodyum aljinat-aşı-poli(N,N-dietilakrilamid) kopolimerlerin yapıları ATR-FTIR, Raman, 1H-NMR, 13C-NMR, DSC, TGA ve GPC analizleri ile aydınlatıldı. Termal analiz sonuçlarından sentezlenen kopolimerlerin NaAlg'ye göre termal dayanımının yüksek olduğu bulundu.Yapıları aydınlatılan kopolimerler 5-Fluorourasil'in (5-FU) oral mikroküre uygulamasında kullanıldı. Sodyum aljinat-aşı-poli(N,N-dietilakrilamid) mikroküreleri gluteraldehit ile HCI katalizörlüğünde çapraz bağlanarak hazırlandı. İlaç yüklü mikroküreler tutuklanma verimleri, partikül boyutları ile karakterize edildi. Boş mikrokürelerin farklı pH ve sıcaklıktaki şişme dereceleri incelendi. Mikrokürelerden ilaç salımına aşı yüzdesinin, polimer derişiminin, ilaç/polimer oranının, çapraz bağlayıcı derişiminin, çapraz bağlama süresinin, pH ve sıcaklığın etkileri araştırıldı. Aşı yüzdesi 20 olan mikrokürelerde sıcaklığın 25 ºC'den 37 ºC'ye artırılmasıyla yüzde 5-FU salım sonucu 95'den 75'e, aşı yüzdesi 110 olan mikrokürelerde 75'den 43'e azaldı. Mikrokürelerin 5-FU yüzde salımı ve şişme derecesi verilerinden sıcaklığa duyarlılık sağladıkları, kontrollü salım gerçekleştirdikleri tespit edildi. Mikrokürelerde ilacın kimyasal kararlılığı ATR-FTIR ölçümleri ile doğrulandı. DSC analizi sonucundan mikrokürelere ilaç yüklenmesiyle camsı geçiş sıcaklığının arttığı ve XRD analizi sonuçları ile ilacın kristalin yapısını koruduğu görüldü. Yüzey morfolojileri SEM ve AFM analizleri ile incelendi.Kinetik parametreler salım sonuçlarından yararlanılarak hesaplandı. Difüzyon katsayısı polimerik mikrokürelerden ilacın difüzyonu için hesaplandı ve salım sonuçları ile uyumlu değerler bulundu. Gluteraldehit derişimi, HCI derişimi, çapraz bağlama süresinin artmasıyla difüzyon katsayılarında azalma görüldü. In this study, N,N-diethylacrylamide (DEAAm) were grafted onto sodium alginate (NaAlg) and investigated formation of temperature sensitive oral drug delivery systems. Sodium alginate-graft-N,N-diethylacrylamide copolymers were synthesized in aqueous solutions by using potassium peroxodifülfate as initiator and N,N,N',N'-tetrametiletilendiamin (TEMED) as accelator in the microwave oven. The effect of reaction time, reaction temperature, TEMED, DEAAm, NaAlg concentrations and effect of UV irradiation onto grafting percentage and grafting efficiency were examined. The grafting percentage and grafting efficiency in optimum conditions were found to be 301.06 % and 55.35 %, respectively. The structures of sodium alginate-graft-poly(N,N-diethylacrylamide) copolymers were characterized by ATR-FTIR, Raman, 1H-NMR, 13C-NMR, DSC, TGA and GPC analyses. Thermal stability of synthesized copolymers was found higher than that of NaAlg.Copolymers characterized were used in oral microspheres application of 5-Fluorouracil (5-FU). Sodium alginate-graft-poly(N,N-diethylacrylamide) microspheres were prepared by crosslinking with glutaraldehyde in hydrochloric acid medium. Drug loaded microspheres were characterized with entrapment efficiency and particles size. Swelling degrees of empty microspheres were carried out at different pH and temperature. Effect of grafting yield, polymer concentration, drug/polymer ratio, crosslinking agent concentration, crossslinking time, pH and temperature on release of drug from microspheres were examined. 5-FU release from microspheres with 20 grafting percentage decreased from 95 to 75 with increasing temperature from 25 ºC to 37 ºC while release from microspheres with 110 grafting percentage decreased from 75 to 43. Release behavior and swelling degree of microspheres showed that obtained microspheres are thermoresponsive and be able to control the drug release. Chemical stability of drug in the microspheres was confirmed by ATR-FTIR measurements. DSC result showed that glass transition temperature increases with drug loading and XRD results demonstrated drug exist in crystaline structure. The surface morphology was investigated with SEM and AFM analysis.Kinetic parameters were determined by using release results. The diffusion coefficients were calculated for the transport of drug trought the polymeric microspheres and the results were found in accordance with the release results. It was shown that diffusion coefficients decreased with increasing glutaraldehyde concentration, HCI concentration, crosslinking time to glutaraldehyde. 177

YÖK Tez ID: 418472 Yazılım efor tahmini şirketler ve müşteriler için büyük bir önem arz etmektedir. Eforun alçak ya da yüksek tahmin edilmesi hem şirketleri hem de müşterileri olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmada yazılım efor tahmini Çok Katmalı Algılayıcı Sinir Ağları ve Genetik Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağları kullanılarak tahmin edilmiştir. Veri seti olarak Desharnais veri seti kullanılmıştır. Her iki model için de 71 projeden oluşan aynı eğitim seti seçilmiştir. Çok Katmalı Algılayıcı Sinir Ağları modeli için, 71 projenin 8'i onaylama ve test için kullanılmıştır. Geriye kalan projeler ise sistemi eğitmek için kullanılmıştır. Genetik Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağları modeli için, 71 projenin 10'u çapraz doğrulama, 3'ü ise sistemi test etmek için kullanılmıştır. Eğitim setinde bulunmayan 10 farklı projenin efor değerleri tahmin edilmiştir. Daha sonra, Çok Katmalı Algılayıcı Sinir Ağları ve Genetik Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağları modellerinin tahmin performansları Ortalama Bağıl Hata ve Pred(25) performans değerlendirme kriterleri kullanılarak karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak Genetik Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağları 'nın tahmin performansını geliştirdiği gözlenmiştir. Software effort estimation has a big importance for companies and customers. Overestimating or underestimating of effort affects both of them in a negative way. In this study, software effort estimation was predicted by using Multi Layer Perceptron Neural Networks and Genetic Multi Layer Perceptron Neural Networks. As a dataset, Desharnais dataset was used. For both of these neural networks, the same 71 projects were chosen with the aim of training the system. For Multi Layer Perceptron Neural Networks model, 8 of 71 projects were used for validation and test the system. The other projects were used in order to train the system. For Genetic Multi Layer Perceptron Neural Networks, 10 of 71 projects are used for cross validation and 3 of the 71 projects are used for testing the system. The rest of the projects in the training set was used to train the system. Efforts of 10 different projects which are not in the trainig set were predicted. Then, prediction performance of Multi Layer Perceptron Neural Networks and Genetic Multi Layer Perceptron Neural Networks models were compared by using Mean Magnitude of Relative Error and Pred(25) performance evaluation criterions. As a result, it was observed that prediction performance was improved when Genetic Multi Layer Perceptron Neural Networks were used.

Myotis cinsi Holoarktik bölgede 103 türle temsil edilmektedir. Bu türlerden Myotis myotis (Borkhausen, 1797) ve Myotis blythii (Tomes, 1857) iki sibling tür olup halen taksonomik durumları ve kesin yayılışları hakkında eksik bilgi bulunmaktadır. Morfolojik ve karyolojik olarak birbirlerine çok fazla benzeyen bu iki türün ayrımı halen belirsizlik göstermektedir. Ayrıca bu iki türün yayılış alanlarının da ortak olması birbirlerinden ayrımlarını daha da zorlaştırmaktadır. Türkiye'de 39 yarasa türü bulunmaktadır. Bunlardan 1 tanesi meyve ile beslenirken 38 tanesi böcekle beslenmektedir. Türkiye'de Motis cinsi 10 türle temsil edilmektedir. Her iki sibling tür çeşitli araştırıcılar tarafından Türkiye'de taksonomik, karyolojik ve moleküler yönden çalışılmıştır. Moleküler açıdan genetik olarak mikrosatellit, mitokondrial DNA (mtDNA) ve sitokrom b'leri çalışılmıştır. Buna karşılık, Türkiye'de PCR- bazlı RAPD tekniği ile moleküler karakterizasyonu yapılmamıştır.Bu çalışmada PCR-bazlı RAPD tekniği ile iki sibling türün DNA profilleri belirlenerek genetik bakımdan farklı olup olmadıklarına incelenmiştir. Sekiz primer ile 85 farklı bant elde edilmiştir. Toplam 85 bantın 74'ü polimorfik çıkmıştır. Türler arasındaki genetik uzaklıklar NTSYS istatistik programı kullanılarak hesaplanmış ve türler arasındaki filogenetik ilişkiyi gösteren dendrogram oluşturulmuştur. Bu sonuçlara göre Myotis myotis ve Myotis blythii ikifarklı gruba ayrılmıştır.Bu çalışma Palearktik bölgedeki her iki türün taksonomisine katkı sağlayacaktır. The genus Myotis is represented by 103 species in the Holoarctic region. Two of them, Myotis myotis (Borkhausen, 1797) and Myotis blythii (Tomes, 1857) are sibling species and their taxonomic status and exact distribution are still lacked of knowledge. Due to resembling morphologically and karyologically, the separation of both species is still uncertain. In addition, both species lives sympatrically therefore, the separation becomes more difficult. Totally, 39 bat species are distributed in Turkey. One of them is frugivorous while the others are insectivorous. The genus Myotis is represented by 10 species in the country. Both species are examined with regard to taxonomical, karyological and molecular pecularities by various authors in Turkey. Microsatellites, mitochondrial DNA (mtDNA) and cytochrome b of both sibling species are studied whereas, the PCR-based RAPD technique has not been achieved yet in Turkey. In this study, the genetic profiles of both species were determined by PCR-based RAPD technique and the species are examined whether both are genetically different or not. Eighty-five bands were obtained by using 8 primers. The genetic distance between both species was calculated using NTSYS statistical programme and a phylogenetic relationship between both sibling species was indicated by a dendogram. According to the results Myotis myotis and M.blythii are seperated distinctly into two clusters.The results of this study will make a contribution to the taxonomy of both sibling species in the Palearctic region. 87

YÖK Tez ID: 343303 Bu çalışmada, hastaların Koroner Anjiyografi (KA) gerekliliğinin tahmini için, Bulanık Mantık (BM), Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağı (ÇKA Sinir Ağı) ve Genetik Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağı (GÇKA Sinir Ağı) teknikleri kullanılmıştır. Bunun için 200 hastadan veri alınmıştır. Bu hastaların yarısı KA geçirmiş olup diğer yarısı ise KA geçirmemiş hastalardır. Hasta verilerinde kadın-erkek cinsiyetleri eş dağılımlı olarak seçilmiştir. BM sistemi için girişler ve çıkışlar belirlenmiş olup sistem test edilmiştir. BM sisteminin, hastaların KA gerekliliğinin tahmini için %86 oranında doğru karar verdiği gözlemlenmiştir. ÇKA Sinir Ağı ve GÇKA Sinir Ağı için eğitim ve test veri setleri belirlenmiştir. Daha sonra her iki sistem için test edilmiştir. Hastaların KA gerekliliğinin tahmini için, ÇKA Sinir Ağı sisteminin %90 oranında GÇKA Sinir Ağının ise %92 oranında doğru karar verdiği gözlemlenmiştir. Bu sonuçlar hastaların KA gerekliliğinin tahmininde, GÇKA sinir ağının BM ve ÇKA sinir ağına göre daha etkili olduğunu göstermiştir. Anahtar kelimeler: Bulanık Mantık (BM), Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağları (ÇKA Sinir Ağları), Genetik Çok Katmanlı Algılayıcı Sinir Ağları (GÇKA Sinir Ağları), Koroner Anjiyografi (KA). In this study, prediction of coroner angiography (CA) requirement of patients is developed using approaches such as Fuzzy Logic (FL), Multi Layer Perceptron (MLP) and Genetic Multi Layer Perceptron (GMLP). Data of patients are received from 200 patients, half of whom undergo CA, the other half doesn?t undergo CA, the numbers of both men and women patients are equal. Input data and output data are determined and tested for FL. The correct classification rate is 86% for prediction of CA requirement of patients. Training data and testing data are determined and tested for both MLP and GMLP. The correct classification rate of MLP is 90% and the correct classification rate of GMLP is %92 for prediction of CA requirement of patients. These results are shown that GMLP is more effective from FL and MLP at prediction of CA requirement of patients. Key Words: Fuzzy Logic (FL), Multi Layer Perceptron Neural Network (MLP Neural Network), Genetic Multi Layer Perceptron Neural Network (GMLP Neural Network), Coroner Angiography (CA).

YÖK Tez ID: 258973 Bu tez çalışmasında, Fe-%15Mn-%4,5Co-%1,5Mo alaşımında termal etkili martensitik faz dönüşümleri çeşitli fiziksel yöntemler kullanılarak araştırıldı. Isıl işlem sıcaklığının martensite morfolojisini, dönüşüm türünü ve martensite miktarını değiştirdiği gözlenmiştir. Austenite yapı içinde termal etki ile ? (h.c.p.) ve ?? (b.c.c.) martensitelerin meydana geldiği yüzey ve mikro yapı incelemelerinde ortaya kondu.Fe-%15Mn-%4,5Co-%1,5Mo alaşımında ısıl işlem sıcaklığının değişmesi ile ?? (b.c.c.) martensite miktarının azaldığı bunun yanı sıra ? (f.c.c.) ve ? (h.c.p.) fazların arttığı, bu değişimin sonucu olarak da iç manyetik alanın azaldığı Mössbauer spektroskopisi yöntemiyle belirlendi.Fe-%15Mn-%4,5Co-%1,5Mo alaşımında ısıl işlem sıcaklığı artması ile martensite başlama sıcaklığının (Ms) arttığı termal analiz sistemi (DSC) ölçümleriyle belirlenmiştir. This thesis studies thermal effective martensitic phase transformations in Fe-%15Mn-%4,5Co-%1,5Mo alloy, utilising various physical methods. It has been observed that the temperature of heat treatment altered martensite morphology, transformation type and the amount of martensite. The manifestation of ? (h.c.p.) and ?? (b.c.c.) martensite with thermal effect within austenite structure has been proven through analysis of surface and micro structure.The reduction of ?? (b.c.c.) martensite amount by a change in heat treatment temperature in Fe-%15Mn-%4,5Co-%1,5Mo alloy in addition to increasement of ? (f.c.c.) and ? (h.c.p.) phases and as a result of this change, a reduction of inner magnetic field have been determined by utilisation of Mössbauer spectroscopy method.Using thermal analysis system measurements (DSC), it has been determined that martensite start temperature (Ms) increases with the rising of heat treatment temperature in Fe-%15Mn-%4,5Co-%1,5Mo alloy.

YÖK Tez ID: 176990 Bu çalışmada, Fe-%25Ni-%3V alaşımında deformasyon etkisi ile oluşan Martensitik dönüşümün mikro yapısı ve termal özellikleri araştırıldı. Zor etkili martensitelerin mikro yapıları Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile incelendi ve bunların termal özellikleri ise Diferansiyel Tarama Kalorimetresi (DSC) ölçümleri sonucunda belirlendi. Farklı oranlarda uygulanan plastik deformasyon miktarı arttırıldığında zor etkili martensite miktarının arttığı mikro yapı incelenmesinde gözlendi. Ayrıca plastik deformasyon miktarının Ms Martensitik dönüşüm sıcaklıklarını arttırdığı DSC ölçümleri ile ortaya kondu. In this study, the micro structure and the thermal properties of martensite transformation induced with deformation effect were investigated in Fe-25%Ni-3%V alloy. Micro structures of deformation induced martensite were observed with Scanning Electron Microscope (SEM) and thermal properties of these were determined by result of Differential Scanning Calorimeter (DSC) measurements. It was observed that the amount of martensite was increased in the investigation of the microstructure when the amount of practiced plastic deformation was increased different rates. In addition, it was exposed that the amount of plastic deformation increased Ms Martensitic transformation temperatures with DSC measurements.

YÖK Tez ID: 237113 Çalışmanın birinci bölümünde, itakonik asit (IA), karboksilik asit grupları nötralize edilerek sulu fazda sodyum aljinat (NaAlg) üzerine seryum amonyum nitrat (CAN) başlatıcısı kullanılarak aşılanmıştır. NaAlg-aşı-PIA aşı kopolimerleri Fourier transform infrared spektroskopisi (FTIR), termogravimetrik analizler (TG/DTA), diferansiyel taramalı kalorimetri (DSC), taramalı elektron mikroskobu (SEM), proton nükleer magnetik rezonans spektroskopisi (1H-NMR) ve intrinsik viskozite ölçümleri ile karakterize edilmiştir. Aşılama yüzdesi ve aşılama verimi üzerine tepkime süresi, tepkime sıcaklığı, başlatıcı, itakonik asit ve sodyum aljinat derişiminin etkileri araştırılmıştır. Optimum aşılama koşulları; tepkime süresi 5 saat, tepkime sıcaklığı 30oC, itakonik asit derişimi 0,23 M, seryum amonyum nitrat derişimi 9,12x10?2 M ve sodyum aljinat yüzdesi %0,5 (w/w) olarak belirlenmiştir.Çalışmanın ikinci bölümünde model ilaç olarak nifedipin içeren NaAlg-aşı-PIA mikroküreleri, hidroklorik asit ortamında gluteraldehit ile çapraz bağlanarak hazırlanmıştır. Hazırlanan mikroküreler tutuklama verimi, mikrokürelerin denge şişme dereceleri, çapları ve salım verileri ile karakterize edilmiştir. Nifedipin, mikrokürelere kapsüllendikten sonra DSC analizi yapılmıştır. SEM verileri aşı kopolimer mikrokürelerin küresel yapıda ve yüzeylerinin pürüzlü olduklarını göstermiştir.Hücre dışı ilaç salım çalışmaları başlangıçta 2 saat süreyle mide sıvısına benzer 0,1 M hidroklorik asit çözeltisi ve ardından 6 saat süreyle bağırsak sıvısına benzer %0,01 (w/w) Tween-80 içeren pH=7,4 H2PO4?/HPO4-?2 tampon çözeltisinde gerçekleştirilmiştir. Nifedipin salım miktarına, itakonik asit aşılama yüzdesinin etkisi araştırılmış ve nifedipin salım miktarının sodyum aljinat üzerine itakonik asit aşılaması ile arttığı gözlenmiştir. In the first part of the study, itaconic acid (IA),with neutralized carboxylic acid groups, was grafted on sodium alginate (NaAlg) in aqueous solutions by using cerium amonium nitrate (CAN) as initiator. The NaAlg-g-PIA graft copolymers were characterized with Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), thermogravimetric analyses (TGA/DTA), differential scanning calorimetry (DSC), scanning electron microscopy (SEM), proton nuclear magnetic rezonance spectroscopy (1H-NMR) and intrinsic viscosity measurements. The effects of polymerization time, reaction temperature, itaconic acid, initiator and sodium alginate concentration on the graft yield and grafting efficiency were investigated. The optimum grafting conditions were obtained with a reaction time of 5 h, reaction temperature of 30oC, IA concentration of 0.23 M, CAN concentration of 9.12x10?2 M and percentage of NaAlg 0.5% (w/w).In the second part of the study NaAlg-g-PIA microspheres containing nifedipine as a model drug were prepared by crosslinking with glutaraldehyde in hydrochloric acid. Microspheres prepared were characterized by percentage entrapment efficiency, equilibrium swelling degree, particle size and their release data. After nifedipine encapsulation microspheres were analyzed by DSC. The scanning electron microscopy data indicated that microsphere has spherical shape and rough surface.In vitro drug release studies were performed in simulated gastric fluid at 0.1 M hydrochloric acid solution for the initial 2 h, followed by simulated intestinal fluid at pH=7.4, H2PO4?/HPO4?2 buffer solution containing 0.01% (w/w) Tween-80 for 6 h. Effect of grafting yield of itaconic acid, on the nifedipine release was investigeted and observed that nifedipine release from the microspheres increased with grafting of itaconic acid onto sodium alginate.

YÖK Tez ID: 185136 ÖZETSERTLEŞTİRİLMİŞ P20 ÇELİĞİNİN KÜBİK BOR NİTRÜR (CBN) KESİCİTAKIMLARLA YÜKSEK HIZLARDA FREZELENMESİATEŞ, SerkanKırıkkale ÜniversitesiFen Bilimleri EnstitüsüMakine Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans TeziDanışman: Yrd. Doç. Dr. Necip CAMUŞCUŞubat 2006, 128 SayfaBu tez çalışmasında 55 HRC sertliğe kadar sertleştirilmiş P20 (1.2738) kalıpçeliği; iki farklı cins CBN kesici takımla, değişik kesme parametreleri kullanılarakyüksek hızlarda işlenmiştir. Elde edilen takım aşınması ve yüzey pürüzlülüğüdeğerleri CBN kesici takımlar için karşılaştırılıp, her bir kesme parametresinin takımaşınması ve yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisi araştırılmıştır.Deneylerde kullanılan CBN kesici takımların birincisi KD050'dir. KD050(CBN-DS), düşük CBN katkılı (hacimce ~ %50) ve seramik bağlayıcılıdır (TiC,hacimce ~ %50). İkincisi KD120 (CBN-YM), yüksek CBN katkılı (hacimce ~ %88)ve metalik bağlayıcılıdır (kobalt, hacimce ~ %12). Deneylerde kullanılan her iki cinskesici ucunda geometrileri aynıdır.Deneylerde takım aşınmasında en büyük etkiye sahip dört farklı kesmeparametresi kullanılmıştır. Bunlar kesme hızı (Vc), ilerleme (f), talaş derinliği (ap) vekesme genişliğidir (ar). Deneyler dört set halinde gerçekleştirilmiş ve her sette tek birkesme parametresi için üretici firmanın kataloğunda belirtilen aralıkta 3 farklı değeralınarak, bunların takım aşınmasına ve yüzey pürüzlülüğüne etkisi incelenmiştir.Deneylerde takım aşınmasının ölçülmesi için optik mikroskop, yüzeypürüzlülüğünün ölçülmesi için ise mekanik yüzey pürüzlülüğü ölçüm cihazıkullanılmıştır. ABSTRACTHIGH SPEED MILLING OF HARDENED P20 STEEL WITH CUBIC BORONNITRIDE (CBN) CUTTING TOOLSATEŞ, SerkanKırıkkale UniversityGraduate School of Natural and Applied SciencesDepermant of Mechanical. Eng., M.Sc. ThesisSupervisor: Assist. Prof. Dr. Necip CAMUŞCUFebruary, 2006, 128 pagesIn this work, mould steel P20 (1.2738) hardened to 55 HRC was milled at highcutting speeds employing different cutting parameters with two different types ofCBN tools. Tool wear and surface roughness results obtained for both types of toolswere compared and the effects of cutting parameters on tool wear and surfaceroughness were investigated.One of the CBN tools used in this work is KD050 (CBN-LC) which is a lowCBN content (50 volume %) tool with a ceramic binder (TiC, 50 volume %). Theother one is KD120 (CBN-HM), a high CBN content (88 volume %) tool with metalbinder (cobalt, 12 volume %).In the experiments four different cutting parameters, which have the highesteffects on tool wear, were used. These are cutting speed (Vc), feed rate (f), depth ofcut (ap) and width of cut (ar). Four sets of experiments were conducted, and at eachset three different values, of one cutting parameter within the interval recommendedby the tool manufacturer, were used, and their effects on tool wear and surfaceroughness were investigated.In the experiments, tool wear was measured by using on optical microscopeand the surface roughness was measured by using a mechanical surface roughnessmeasurement device.Key Words: CBN, High Speed Machining, Wear, Surface Roughness, CuttingParameters.