Search

Korunması gereken anıtsal yapılar, teknolojik gelişmeler ve değişen şartlar nedeniyle çağın ihtiyaçlarını karşılayamaz duruma gelmektedir. Bu değişimin doğal sonucu olarak, tarihi yapılar ihtiyaçlara cevap veremediği için kullanılamamaktadır. Anıtsal yapıların tam anlamıyla korunması için; yapıyı hayatın içine dâhil edilip, yaşayan mekânlar haline getirmek oldukça önemlidir. Tarihi yapıların, hayatın içine dâhil edilmesi için yeniden işlevlendirme önemli bir yaklaşımdır.Tarihi yapıların, özgün hali korunarak yeniden işlevlendirilmesinde; ekonomik, sosyal, çevresel, tarihsel ve kültürel nedenler göz önüne alınmalıdır. Yapının yeni işlevinin gereksinimleri ile kullanıcıları arasında optimal seviyede bir uyum olması gerekmektedir. Yeni işlev ile eski işlev arasındaki uyum, yapının performans düzeylerini belirleyecektir. Tarihi yapılar yeniden işlevlendirildikten sonra, bu mekânların kullanıcı memnuniyeti açısından performanslarını belirlemek, artı ve eksileri ortaya koymak, tarihi yapı ve çevresinin değerlendirilmesi oldukça önemlidir. Tarihi yapıların performans düzeylerini belirlemek için; Yeniden Kullanım Sürecinde Değerlendirme uygun bir tekniktir.Kahramanmaraş ili merkez ilçesinde 5 adet han bulunmaktadır. Taş Han, bu 5 han içerisinde günümüze kadar ulaşabilmiş ve özgünlüğünü en iyi koruyabilmiş olanıdır. Hazırlanan bu tez çalışması ile, Taş Han'ın mimari kurgusu ve geçmişten günümüze gelene dek geçen süreçteki değişimleri fotoğraflar, sözlü ve yazılı kaynaklarla belgelenmiş ve vurgulanmış; ayrıca yapının teknik, işlevsel ve davranışsal performans düzeyleri, kullanıcılar üzerinde bir anket uygulanarak değerlendirilmiştir. Bu anket sonuçları doğrultusunda; yapının yeniden kullanım sürecinde, performans düzeyleri ve mevcut problemleri belirlenmiş, yapının yeniden kullanımından sonra ortaya çıkan olumlu ve olumsuz sonuçlar ortaya konmuştur. Bu tez çalışması ile, gelecekte bu ve bunun gibi tasarımlara veri oluşturması hedeflenmiştir. Anahtar Kelimeler: Anıtsal yapılar, yeniden işlevlendirme, yeniden kullanım sürecinde değerlendirme, han, mimari. The monumental structures that need to be preserved cannot meet the needs of the age due to technological developments and changing conditions. As a natural result of this change, historical buildings cannot be used because they cannot respond to needs. For the full preservation of monumental structures; It is quite important to integrate the building into life and turn it into living spaces. Re-functioning is an important approach for the inclusion of historical structures in life.In the re-functioning of historical buildings while preserving their original state; economic, social, environmental, historical and cultural reasons should be considered. There must be an optimal level of compatibility between the requirements of the new function of the building and its users. The compatibility between the new function and the old function will determine the performance levels of the structure. After the re- functioning of historical structures, it is very important to determine the performance of these places in terms of user satisfaction, to reveal the pros and cons, and to evaluate the historical structure and its surroundings. To determine the performance levels of historical buildings; Evaluation in Reuse Process is a suitable technique.There are 5 inns in the central district of Kahramanmaraş province. Taş Han is the ace one that has survived to the present day and preserves its authenticity in these 5 inns. With this thesis, the architectural setup of Taş Han and its changes from past to present have been documented and emphasized with photographs, oral and written sources; In addition, the technical, functional and behavioral performance levels of the building were evaluated by applying a questionnaire on users. In line with the results of this survey; During the reuse process of the building, performance levels and current problems were determined, and the positive and negative results that emerged after the reuse of the building were revealed. With this thesis, it is aimed to create data for these and similar designs in the future. Keywords: Monumental structures, re-functioning, evaluation in reuse process, inn, architecture. 111

Bu çalışma çok amaçlı tasarlanan mevcut bir binanın yeniden işlevlendirilerek otel yapısına dönüştürülmesinde yaşanan sorunları ve çözümlerin incelenmesini hedeflemektedir.Bu kapsamda, işlev kavramı, yeniden işlev kavramı, konaklama kavramı, otel kavramı tanımlaması yapılıp, otel yapısının işlev yapısı ,mekânsal organizasyonu ve biçimsel organizasyonu incelenerek analiz edilmiş, mevcut yapının yeniden işlevlendirilmesindeki gereksinimler incelenmiş, böylelikle yaşanan sorunlar ve çözümler daha anlaşılabilir halde değerlendirilmiştir. Otel yapısının analiz edilmesinin yanında Gaziantep'in turizmine etki eden alanları incelenmiş, günümüzdeki Gaziantep' de bulunan oteller de ön bilgi olarak değerlendirilmiştir. Gaziantep Teymur Continental Oteli günümüzdeki kullanımı ve ilk tasarlanan öneri projesinden de yararlanılarak , taşıyıcı sistemi yapılmış çok amaçlı tasarlanan binanın yeniden işlevlendirilmesi incelenmiş ve analiz edilmiştir. Mevcutta kullanılan binanın yeniden işlevlendirmeye bağlı yaşadığı sorunlar ve yeniden işlevlendirilen binanın işleve uygunluğu incelenmiştir. Gaziantep Teymur Continental Otel örneği üzerinden, yeniden işlev kazandırılan bina genel olarak işlevine uygun çalışmaktadır. Bu anlamda incelenen bina yeniden işlevlendirilecek binalar için örnek olabilecek niteliktedir. Fakat yeni yapılacak binalar için incelenen örnekte yaşanan sorunların daha detaylı bir incelemeyle göz önünde bulundurulması gerekmektedir.Anahtar Kelimeler : Yeniden İşlevlendirme , Otel Organizasyonu, Otel, Gaziantep This paper aims to study the problems and solutions which were experienced during the refunctioning of a multi-purpose building into a hotel structure. Within this framework, the concepts of function, refunctioning, accommodation and hotel are defined; the functional structure, spatial and formal organization of the hotel structure are studied and analyzed; the requirements for refunctioning the current structure are studied, allowing us to evaluate the problems and solutions clearly. In addition to analysis of the hotel structure, the areas of Gaziantep which affect tourism are examined; and the hotels which are currently located in Gaziantep are also evaluated. Drawing on from the current usage of Gaziantep Teymur Continental Hotel and its first drafted recommendation project, the refunctioning of a multi-purpose design building, whose load-bearing system was completed, is examined and analyzed. The problems experienced by the currently used building due to refunctioning and the refunctioned building's suitability to its new function are examined. Specifically, for the example of Gaziantep Teymur Continental Hotel, the refunctioned building is overall operating in accordance with its new function. In this sense, the examined building can set an example for buildings that will be refunctioned. However, the problems in this studied example should be taken into consideration with a more detailed investigation for newly constructed buildings.Keywords: Refunctioning, Hotel Organization, Hotel, Gaziantep 145

Gazhaneler endüstri çağının önemli bir simgesidir. 1800’lü yıllarda dünyada olduğu gibi ülkemizde de gazhaneler yapılmıştır. İstanbul’da Kuzguncuk Gazhanesi dahil 4 adet gazhane kurulmuştur. Gaz depolamak için kurulmuş endüstri yapıları zaman içinde teknolojinin değişmesi ile işlevini kaybetmiştir. Gelişen teknoloji ile sistemler değişmiş ve gazhane birimleri tamamen kullanım dışı kalmıştır. Endüstri yapılarını koruma konusu zaman içinde oluşan bir bilinçle gündeme gelmiştir. Bu süreçte pek çok yapı korunamayıp yok olmuştur. Ayakta kalmayı başaran yapılar farklı amaçlarla yeniden işlevlendirilerek endüstri tarihinin sembolü olarak yaşatılmaya çalışılmaktadır. Ülkemizde bulunan gazhaneler için hazırlanmış projelerin Avrupa’da gerçekleştirilmiş çeşitli örneklerle kıyaslanması yeniden işlevlendirme projelerinin gelişimi açısından olumlu olacaktır. Tez kapsamında koruma kavramlarının açıklanmasına, yeniden işlevlendirme konusuna, bu konuda alıntılara ve önemli maddelere yer verilmiştir. Kuzguncuk Gazhanesi, Gökhan Avcıoğlu Mimarlık tarafından hazırlanan yeniden işlevlendirme projesi tanıtılarak değerlendirilmiştir. Yapılan projelere olumlu ve olumsuz yönleriyle yer verilmiştir. Çalışmada Türkiye’de bulunan tarihi yapılarda yeniden işlevlendirme çalışmalarının tamamlanamama sebeplerine bir cevap aranmaktadır, Gashouses are important symbols of the industrial age. In the 1800s new gashouses were built in Turkey as well as the other countries in the world. In Istanbul, four gashouses including the one in Kuzguncuk were founded to store gas the industrial constructions to store gas have lost their function due to the advances in tecnology in time. The progress in technology caused systems to change, and this resulted in gashouses' abandonement. The subject of protecting the industrial constructions have become a current issue with a rising consciousness. During this process many constructions could not be protected and they became extinct as a result. The constructions which managed to survive are now being used with different aims as symbols of the industrial history . The comparison between the projects that were prepared for the gashouses in Turkey and the projects that were carried out in Europe will be positive in terms of the development of the refunctionalization projects. Within the context of this master thesis, the explanation of the protection concepts, the issue of refunctionalizaion, quotations about these topics and significant material are discussed. Kuzguncuk Gashouse is evaluated by introducing the refunctionalization project prepared by Gökhan Avcıoğlu Architecture. The projects are discussed not only in their positive aspects but also in their negative aspects.The study aims to seek an answer as to the underlying reasons why efforts to refunctionalize historical structures in Turkey tend to remain incomplete.

Bina programı hazırlanması kriterlerinin oluşturulmasını hedefleyen bu çalışmada, özel olarak tarihi yapıların yaşatılarak korunması sürecinde yeni işlev verilirken kullanılacak bir mimari programlama modelinin hazırlanması ve örneklem olarak seçilmiş olan Güneydoğu Anadolu bölgesinde bulunan dokuz adet tarihi handa uygulanması hedeflenmiştir. Tarihi yapıları yeniden işlevlendirme sürecindeki tasarım aşaması özelinde mimari programlama modeli ile ilgili çalışmaların yetersizliği bu alanda bir model hazırlanması gereğini ortaya çıkarmıştır. Bu bağlamda ülkemizin son elli yıllık zaman dilimindeki nüfus artışının, kültürel değişiminin ve ekonomik kaygılarının geleneksel kent dokularının tamamında meydana getirdiği tahribatlar ticari alanlarda bulunmaları nedeni ile geleneksel hanlarda daha fazla etkili olmuştur. Yeni ihtiyaçlar ve ekonomik kaygıların etkisi ile geleneksel han yapıları bu tahribattan en çok etkilenen yapı grubunu oluşturmaktadır. Bu yapılardaki sağlıksız ve kimliksiz müdahaleler ve yeni işlevlendirilmeler ciddi bir sorun olmaktadır. Bu bağlamda geleneksel han yapılarının yeni işlevlerinin, yapı ve kullanıcılar üzerindeki etkilerinin bilimsel yöntemlerle araştırılması, olumsuz yönlerinin tespit edilerek çözüm önerilerinin sunulması bu yapıların korunmasında en önemli faktörlerin başında gelmektedir. Bu amaçla Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ndeki şehir içi hanlarının özgün niteliklerini korumak amacıyla, bu yapıların yeni işlevleri ve kullanım alanlarına ait performans künyeleri oluşturulmuştur. Güneydoğu Anadolu bölgesinin farklı illerinde farklı işleve sahip işletmelerde profil belirleme ve kullanım sonrası değerlendirme çalışmaları yapılmıştır. Bu işletmelerdeki temel problem alanları araştırılarak kullanım sonrası değerlendirme için temel saptamalar yapılmıştır. Kullanım sürecinde var olan problemlerin tespiti için, farklı işlevlere sahip hanlarda kullanıcı grupları ile anketler yapılmış, çalışmalar gözlem ve yerinde saptamalarla desteklenerek karşılaştırılmalı analize gidilmiştir. Yapılan tüm bu tespitler ve değerlendirmeler neticesinde yeni bir programlama modeli kurgulanarak önerilmiş ve örneklem olarak seçilmiş olan Diyarbakır kent merkezinde bulunan tarihi Çifte Han'da uygulanarak test edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Bina programı, Tasarım, Han, Yeniden İşlevlendirme, Kullanım Sonrası Değerlendirme (KSD) Building program preparation of this work aimed at the creation of criteria, in particular historical buildings protection process chosen as an architecture programming model preparation and sampling will be used in the new function design, which is located in Southeast Anatolia has aimed to be implemented at the inn date nine. Re-use of historic buildings in the design stage of the process the lack of studies on specific architecture programming model has revealed the need to prepare a model in this area. In this context of population growth in the last fifty years' time our country, cultural exchanges and economic concerns in all of the traditional urban fabric formed by the destruction it has been more effective in commercial locations. The impact of new requirements and economic concerns traditional inn structures constitute the largest share in the structure of the group from the destruction. Unhealthy and anonymous interventions in these structures and functionalized studies is a serious problem. In this context, the new functions of the traditional inn structure, using scientific methods to investigate the impact of the building, and users to present their solutions by determining negative aspects, is one of the most important factors in maintaining these structures. For this purpose, the inner city in southeastern Anatolia khan to maintain original features, functions and uses of the new imprint performance of these structures have been created. Evaluation studies to determine the profiles of business processes and use with different functions in different provinces of Southeastern Anatolia is made. The basic problem areas in this business was conducted to determine the basis for the assessment process to investigate the use. For the detection of existing problems in the use process, with different functions in the inn user groups were interviewed, studies were made to determine comparative analysis supported by observation and place. Made all these observations and assessments have suggested organizing a new programming model and applying the result of the historic inn building has been selected as the sample tested.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2015, Sanayi Devrimi’nin yaşandığı yıllarda şehir merkezlerinden uzak, tercihen demiryolu ağına ve su kaynaklarına yakın bölgelerde konumlanan dev sanayi tesisleri, 1950’li yıllardan itibaren değişen üretim sistemleri ve tüketici ihtiyaçları nedeniyle terk edilmişlerdir. Bu alanlar, endüstrileşmenin ve endüstrileşme döneminin şahitleridir. Bu nedenle, bazıları endüstri mirası olarak koruma altına alınmıştır. Bazıları ise koruma altına alınmamış veya koruma altında olduğu halde kullanılmadığı için zarar gören yapı/tesislerdir. Endüstri mirasının gelecek kuşaklara aktarılabilmesi, yapıları uygun bir işlevle kent hayatına kazandırmanın yanı sıra, özgün kimliklerini de korumaya bağlıdır. Türkiye’nin endüstrileşme sürecinde, İstanbul, ulaşım/nakliye olanakları, coğrafi konumu, verimli su kaynakları gibi özellikleri ile endüstrileşme döneminin en yoğun yaşandığı kentlerdendir. İstanbul’ da, 19. yüzyılda sayısı 256’yı bulan ve bugün 43’e düşen sanayi yapı ve tesisi olduğu bilinmektedir. Bir kısmı halen işlevini sürdüren, bir kısmı da, 20. yüzyılın ortalarına kadar kullanıldıktan sonra işlevini yitiren sanayi yapılarıyla ilgili ayrıntılı belgeleme çalışmaları henüz yapılmamıştır. Terk edilen fabrikalar, ihmal, bilinçsiz onarım veya genel bir yöntem belirlemeden gelişi güzel kararlarla yapılan yeniden işlevlendirme çalışmaları ile her geçen gün daha fazla tahrip olmaktadır. Tezin çalışma alanı, İstanbul Beykoz Deri ve Kundura Fabrikasıdır. Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası, döneminin üretim kapasitesi en yüksek tesislerindendir. İşlevini kaybetmiş olan fabrika alanındaki yapıların birçoğu ve makineler varlığını sürdürmektedir. Bu çalışmada, Beykoz yerel halkı/kullanıcı ve uzman anketleri uygulanmıştır. Anket analizleri ve endüstri mirası için dünyada yapılan yeniden işlevlendirme çalışmaları doğrultusunda, Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası için işlev önerileri geliştirilmiştir. Çalışmada, kullanıcı ve uzman anketlerinin SPSS programında yapılan ki kare analizleri sonucunda, Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası’nın mevcut işlevinin değiştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, bu alanın rekreasyon için farklı işlevler yüklenerek kullanılması gerektiği tespit edilmiştir. Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası’ nın endüstriyel kültür mirası olarak korunması ve dünyada uygulanan yeniden işlevlendirme çalışmaları göz önünde bulundurularak yeniden işlevlendirilmesi, bu alanın kentle bütünleşerek yaşatılması bakımından önemlidir. Bu bağlamda, bu çalışmada Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası için oluşturulan anket çalışması ve sonuçları, endüstriyel kültür mirasının korunması ve yeniden işlevlendirilmesi çalışmaları için bir örnek teşkil edebilir, endüstriyel miras alanları için yeni işlev önerileri geliştirilirken, alanın sahip olduğu nitelikler doğrultusunda, interdisipliner çalışmalarla geliştirilerek kullanılabilir., Giant industrial installations located close to the railway network and water resources preferably far from the city centers, during the industrial revolution times, was abandoned from 1950’s by the reason of changing of manufacturing systems and consumer requirements. At the same time, in large cities with high population growth and rapid urbanization movements in parts of the industry formerly known as the suburban areas of cities increasingly became closer to city centers. Industrial areas in cities, are the witnesses of industrialization and the period of industrialization. Therefore, some of them are protected in terms of being as industrial heritage. Some of them weren’t put under protection or damaged because of being led stood idle in spite of being under protection. Industrial areas are places showcasing the community's history . In this context, society , history, and in terms of today to transmit to future generations , it is necessary to protect the industrial heritage . Maintaining alive the heritage of the industrial heritage is important that meets the demands of users . Otherwise, they become isolated areas and urban region where these areas. Transmissibility of the industrial heritage to the posterity depents on bringing the structures on to the urban life and also protecting their unique identities. Within the industrialization period of Turkey, İstanbul is one of the cities which experienced the most intense period of industrialization with the features such as transportation / shipping facilities, geographical location, efficient water resources. It is known that, there were number of 43 to 256 industrial buildings and facilities in the 19th century in İstanbul. There hasn’t been any detailed documentation studies on the facilities that still continue to function and the facilities lost their funtion after used up to the mid-20th century. Abandoned factories are falling into ruin every passing day by the carelessness, senseless repairs or the refunctioning efforts conducted with random decisions. This study aims to record of the industrial heritage in Istanbul which is a significant component of the Ottoman Empire’s technological history and took an important part in Istanbul’s physical development, and to put forward some proposals for conservation and re-use of them within the scope of the internationally acceptable concepts. In the thesis, the influences of the Industrial Revolution on Europe and the Ottoman Empire have been discussed. The industrial plants that were constructed in Istanbul have been studied and recorded. Beykoz Leather and Shoe Factory used the advanced technology of the industrialization period is provided as a representation of tanning tradition. Factory, near the rich water resources to provide the energy required for the production of water resources , raw materials and for shipping the final product is established in the sea. Today, thanks to advances in logistics plants can be positioned independently of the sea. Located in the outskirts unplanned developing worker housing near the factory area reflects the traces of the urbanization movement of the period There are still made on the consumption of foods and plants. Structures that survived for a long time and is no longer available although they require the restoration. This study also examines the architecture and surviving the industry, including our heritage exposed to the environmental impact study Beykoz leather and shoe making factory, was evaluated by survey participants. Visual-physical analysis, surveys, expert opinions, which are designated facility has been measured through surveys what changes may need to type. The working area of the thesis is the İstanbul Beykoz Leather and Shoe Factory is one of the factories, has the highest production capacity of that period. Many of the structures and the machines continue their's existence in the plant area that lost its function. In the direction of survey analysis and worldwide studies of reusing industrial heritage, function recommendations has developed for Beykoz Leather and Shoe Factory. As analysis of the study area, Beykoz Leather and Shoe Factory 's transport facilities have been examined. The transition and the current status of the plant , the relationship with the Beykoz district and mapped in the order making factory buildings . In line with this analysis , Beykoz Leather Shoe Factory for applying user and expert survey questionnaires were analyzed In the study, it has concluded that the Beykoz Leather and Shoe Factory's current function must be changed in consequence of user and expert survey results of chi- square analyzes made in SPSS. Besides, different functions that have been identified as necessary for recreation. Protection of Beykoz Leather and Shoe Factory as a cultural heritage and refunctioning it taking into consideration the adaptive reuse techniques practiced in the world is important to keep alive integrating with the city of this area. According to the responses obtained from the results of surveys conducted face to face, and measures to be taken for the facility to be asked to identify solutions, has tried to measure satisfaction and demands of the local population. Polls will be held mass is made taking into account the population Beykoz district. SPSS was used for statistical analysis while. The results are graphically when examining whether a significant correlation of user profiles for each group were expressed. The survey also applied only to experts yet the user has tried to reach broader conclusions. Experts were obtained in comparisons with the survey was done to try to get the most effective results. The answers of experts in different areas of the participants were able to concentrate on the more narrow. Chi square test was applied to the relationship between participation and participants were asked to be identified. In many different areas as design expert answers to survey design ideas and participants are asked to indicate may be differences though. Each age group, participation in the expression of gender distribution of the results obtained by different converge, there are in the group with the majority. In this context, this survey study and its results for the Beykoz Leather and Shoe Factory can serve as an example for the protection of industrial heritage and in accordance with the qualifications held by the field can be used by developing the interdisciplinary study while developing new functionality proposals for industrial heritage sites., Yüksek Lisans, M.Sc.

Bu tez çalışmasında İstanbul’da işlevi değişmiş 16. yüzyıl çarşı hamamlarından mevcut olan 3 yapı incelenmiştir. Yapılan incelemeler kapsamında bu yapıların özgün niteliklerini ne ölçüde korudukları, yeni işlev gereği mekana özgü olmayan değişimlerin belirlenmesi; yapılan değişimlerin ne ölçüde özgün yapı ile uyum içinde olduğunun saptanması amaçlanmıştır. Tez 4 bölümden oluşmaktadır. Tezin Birinci Bölümü’nü oluşturan Giriş Bölümü, tezin amacı, kapsamı ve yönteminden bahsetmektedir. İkinci Bölüm’de hamam yapılarının genel olarak tanımı yapılarak; mekansal özellikleri ve plan tipolojisinden bahsedilmektedir. Hamamlara yeni işlev verilmesini gerektiren nedenlere tarihsel-kültürel ve sosyo-ekonomik açılardan değinilmektedir. Üçüncü Bölüm’de, 16. yüzyıl İstanbul çarşı hamamlarından işlev değişikliğine uğrayan 3 hamam yapısı incelenmektedir. Tespit edilen yapıların konumu, tarihçesi, geçirdiği değişimler ile mekânsal özellikleri; gözlemlere, ulaşılan belgelere, fotoğraflara ve yazılı belgelere dayanılarak anlatılmıştır. Yeni kullanım sonrasında iç mekan oluşumunu etkileyen estetik faktörler analiz edilmiş ve yapının özgün mekânsal algısının ne ölçüde korunduğu saptanmaya çalışılmıştır. Dördüncü Bölüm’de yer alan Sonuç’ta ise yapılan çalışmada elde edilen veriler doğrultusunda bir değerlendirme yapılmaktadır. Bu tez 2013 yılında tamamlanmıştır ve 118 sayfadan oluşmaktadır., In this study, the three examples of Istanbul Turkish baths of the 16th Century which have changed their functions, examined according to re-use. The research tries to find out the changes that have been made to these baths throughout the centuries due to re-use and how suitable these changes were when compared to the original characteristics of the baths and how much their authentic characteristics could be retained. The thesis has four parts. The first part is the Introduction part. The Introduction part explains the aim, the extent and the methodology of this study. The second part defines the structure of the Turkish Baths in general and makes locational and typological analyses. Additionally it deals with the historical-cultural and socio-economic reasons that imputed new roles to the Turkish Baths. The third part analyses three İstanbul Turkish Baths of the 16th Century, which have undergone functional changes. This study reveals the locational, historical and functional backgrounds and the functional changes of these constructions through observations, photographs and written documents. It analyses the esthetical factors that affects the interior design of the Turkish baths after their new usage and tried to determine how much the authentic characteristics and spatial perceptions of these buildings were preserved. The Conclusion part makes an evaluation of the information gained through this research and study. This thesis is completed in 2013 and consists of 118 pages.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2013, Endüstri Yapılarının bir sergi alanı olarak yeniden işlevlendirilmesinde oluşan, yapının doğal aydınlatma elemanlarının yeni işleve adapte edilme süreci bu tezin konusunudur. Bu yeniden işlevlendirme süreci; eski yapıların sergi alanı olarak yenilenmesi ile aydınlatma arasında bir ara kesit oluşturmaktadır. Bu süreç aynı zamanda, var olan bir yapının yeni fonksiyonunu kurgularken, tasarımı ‘doğal ve yapay aydınlatma’ odaklı incelemenin gerekliliğini ön plana çıkarmaktadır. İşlevlerini yitirmiş Endüstri Yapılarına yeni fonksiyonlar vererek kentin dinamizmine her anlamda katkıda bulunmak, yapılar ancak konfor gereksinmeleri göz önüne alınarak projelendirildiğinde gerçekleştirilebilir. Bu noktada, görsel konfor gereksinimlerinden ödün vermeksizin aydınlatma enerjisinden tasarruf edildiği zaman, yapıyı bir ‘Endüstri Mirası’ olarak korumaktan söz edilebilir. Tez çalışmasında; Endüstri Yapısı tipolojisi üzerinden örnek bir uygulama olarak Ankara’daki Cer Modern Kültür-Sanat Merkezi binası seçilmiş, bu yapının yeni fonksiyonu ile aydınlatma tasarımının ilişkisi değerlendirilmiştir. Çalışmada ayrıca; Endüstri Yapılarının tarihsel süreçteki gelişimi ve bu yapıların tipolojisi, doğal ve yapay aydınlatmayla olan kesişimine dair genel bilgiler verilmiş, çalışmanın amacı ve çalışmada izlenen yöntem ifade edilmiştir. Çalışmanın temelini oluşturan ana kısımda; Cer Modern Kültür-Sanat Merkezi binası Dialux aydınlatma simülasyonu programında gerçek boyutlarına ve mimarî özelliklerine göre modellenmiştir. Dialux aydınlatma simülasyon programında elde edilen aydınlık düzeyi verilerine göre birtakım değerlendirmelerde bulunulmuştur. Yapılan tasarımların ve elde edilen simülasyon sonuçlarının, sergileme alanı standartlarına ve kriterlerine uygunluğu kontrol edilmiştir. Buna göre; Cer Modern Kültür-Sanat Merkezi binasında sergilenen eserlerin hassasiyetleri de göz önüne alındığında, binanın aydınlatma tasarımı üzerine birtakım öneriler geliştirilmiştir. Tezin sonuç kısmında yapılan değerlendirme ve öneriler; bir Endüstri Yapısına yeniden işlev verirken, ‘aydınlatma tasarımı’nın nerede durduğunu ve durması gerektiğini ifade etmeye yöneliktir., The main topic of this thesis is the adaptation process of the natural lighting elements of Industrial Buildings to new functions as these structures are reused as an exhibition site. This adaptive-reuse process constitutes an intersection between revitalization of these structures as exhibition sites and their lighting. As this process designs the new function of an already existing structure, at the same time it emphasizes the necessity of an investigation whose design is focused on ‘artificial and natural lighting.’ Being able to contribute to the dynamic character of the city in every sense by giving new functions to those nonfunctioning Industrial Buildings can only become a reality only when these structures have turned into project in consideration of their comfort requirements. In regards to this point, when lighting energy can be saved without compromising the necessities of visual comfort, it possible to speak of conserve the structure as an ‘Industrial Heritage.’ The Cer Modern Culture-Arts Center in Ankara is selected as the example application within the typology of Industrial Building and the thesis examines the relationship between the new function of this structure and its lighting design. In this thesis; Cer Modern Culture and Art Center is modelled by Dialux, a lightning simulation program, true to its size and architectural properties. Assesments have been presented based upon the lightning data given by Dialux, and also check the suitability of the applied design patterns and simulation results to the standards and criterion of the exhibition sites., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2011, Loft kavramı 20. yüzyıl ikinci yarısından itibaren Manhattan Soho Bölgesi’nde ortaya çıkmıştır. Kısa süre içerisinde bütün Dünyada etkisini gösteren bu yapı tipi Türkiye’de de 21. Yüzyıldan itibaren tekil yapılarda görülmeye başlanmaktadır. Bu tez kapsamında ilk olarak loft yapılarının incelenmesi yapılmış daha sonra da loft kavramının İstanbul işlevini yitirmiş endüstri yapılarında uygulanabilirliğini tartışılmıştır. 1923 yılına kadar İstanbul’da yapılmış endüstri yapılarının günümüzdeki durumunun ortaya konmasından sonra bunlar arasından konum ve mimari açıdan elverişli olduğu saptanan iki adedi ileride yapılabilecek dönüşümlere örnek olabilmesi için incelenmiştir. Detaylı olarak incelenen Kasımpaşa Un Fabrikası ve Büyükdere Tekel Kibrit Fabrikası yapının loft kavramını desteklediği gözlemlenmiştir. Türkiye’de günümüze ulaşan endüstriyel yapılar sayıca azdır ve incelenen bütün yapılar mimari ve tarihsel önem taşımaktadırlar. Bu açıdan araştırma mimari bir inceleme niteliği taşımaktadır., The concept of Loft has emerged in the second half of the 20th century in Manhattan’s SoHo region. This building type showing its effect in the whole world in a short period of time was seen in individual buildings in İstanbul in 21th century. In the scope of this thesis first loft building are studied and then the applicability of loft buildings for industrial buildings in İstanbul that lost their function is discussed. After stating out the present situation of the industrial structures which were built until 1923 in İstanbul, two of these structures which were found suitable for the location and architectural transformations are examined to be a pilot study for the future transformations. It is observed that Kasımpaşa Flour Factory and Büyükdere Tekel Match Factory studied in detail are compatible with the loft concept. Industrial structures extant are extremely rare in Turkey and all the buildings studied have architectural and historical importance. In this respect the nature of this research is of an architectural review., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010, Thesis (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010, Bu çalışmanın konusu, tarihi yapıların yeniden işlevlendirmesinde mevcut yapıların tarihi birikimleri ve gelecek arasında bir tasarım geliştirmeyi içerdiği için titizlikle uygulanması gereken tasarım sorunsalıdır. Tarihsel sürekliliğin bir parçası olan tasarımlar, yapının kendisinden bağımsız tutulamaz. Tezin asıl inceleme alanını oluşturan üslup sorunsalının mimarlık tarihi açısından analizi için önce teorik zemin, tarihsel arka plan, mevcut yaklaşımlar ve problemler tartışılmıştır. İstanbul’dan seçilmiş dönüştürme projelerinde, yapıların taşıdığı tarihsel, yapısal ve kültürel özellikler araştırılmış, yenileme projesi kapsamında özgün üsluba ve işleve ne tür bir tasarımsal cevap verildiğine dikkat edilmiştir. Estetik yaratıcılığın da kullanıldığı yeniden kullanım örneklerini inceleyen bu doktora tezi, bu yaratıcılığın tarihi yapının özgün dokusuna ve taşıdığı sosyal hafızaya zararlı olmaya başladığı noktaya özellikle değinmiştir. Ortaya çıkan sonucun hem bütünlüğünü ve dürüstlüğünü koruması, hem de onu kullanacaklar için anlaşılabilir olması arasındaki dengenin korunmasında mimarlık tarihi içinde tutarlı davranmanın önemi ve sonuçları incelenmiştir. Özellikle yeniden işlevlendirme projelerinde kullanılan üslubun özgün yapıdaki üslupla bağlantısını inceleyen bu tez, üslup sorunsalının yapının kendisine ve toplumsal hafızaya etkisini ve İstanbul’da bu konudaki mevcut yaklaşımları ortaya koymaktadır. Bu tez, gerçekçi ve tarihe saygılı olacak her yeniden işlevlendirme projesinin geçmişte var olmuş ve gelecekte gerçekleşecek değişimleri kabullenmiş, aynı zamanda da söz konusu yapının mimari kimliğini değişken çevre bağlamında güncel bir şekilde temsil ve tarif etmenin gerekliliğini anlamış olmasını savunmaktadır., This thesis analyzes stylistic issues in re-used historic buildings, where designs must respect the historical background of the building while bridging it with the future. Such design interventions, which are active agents in the historical continuity, cannot be considered separately from the building. The analysis of stylistic problematics in terms of architectural history, which forms the main focus of the thesis, is first introduced through the theoretical constructs, historical background as well as the current approaches and problems. Selected re-use projects in Istanbul have been studied in terms of their historical, structural and cultural attributes and what kind of a response the new intervention has given to the existing function and artistic style. This thesis has especially focused on the threshold where aesthetic creativity and deliberate design interventions begin to be harmful to the both the original fabric and social memory. The importance and outcome of being consistent in architectural historical terms has been studied. This thesis studies the interaction between the original artistic style of buildings, and the new designs incorporated when they are subjected to adaptive re-use. All adaptive re-use projects, which aim at respecting the past and having integrity, must acknowledge the changes of the past as well as the future. They must also have understood the necessity of representing and describing the architectural identity of a structure in a contemporary manner, within the context of a continuously changing environment., Doktora, PhD

(Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2005, (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2005, Endüstri Devrimi’nin ardından, özellikle 19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nda devlet eliyle ve özel teşebbüs tarafından hemen her iş kolunda sanayi tesisi kurulmuştur. Ağırlıklı olarak başkent İstanbul ve çevresinde inşa edilen sanayi yapılarının kentin kıyı bölgelerinde ve yerleşimin henüz yoğun olmadığı yerlerde konumlandığı izlenmektedir. 20. yüzyılın başlarında Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarında bulunan sanayi işletmelerinin % 55’i İstanbul’da yer almaktaydı. Osmanlı İmparatorluğu’nun sanayileşme girişimlerini en iyi yansıtan kent olan İstanbul’un sanayileşme sürecini izlemek, Osmanlı Devleti’nin sanayileşme süreci hakkında da bilgi edinmeyi sağlamaktadır. Endüstri mirasının gelecek kuşaklara aktarılabilmesi, yapıları uygun bir işlevle kent hayatına kazandırmanın yanı sıra, özgün kimliklerini de korumaya bağlıdır. Kentte 19. yüzyılda sayısı 256’yı bulan ve bugün 43’e düşen sanayi yapıları, mimari, tarihi ve teknolojik miras olarak koruma altına alınmalıdır. Bir kısmı halen işlevini sürdüren, bir kısmı da, 20. yüzyılın ortalarına kadar kullanıldıktan sonra işlevini yitiren sanayi yapılarıyla ilgili ayrıntılı belgeleme çalışmaları henüz yapılmamıştır. Terk edilen fabrikalar ihmal, bilinçsiz onarım veya genel bir yöntem belirlemeden gelişigüzel kararlarla yapılan yeniden işlevlendirme çalışmaları ile her geçen gün daha fazla tahrip olmaktadır. Bu çalışma, Osmanlı İmparatorluğu teknoloji tarihinin önemli bir bileşeni olan ve kentin fiziksel gelişiminde etkin bir rol alan İstanbul’daki endüstri mirasını belgeleme ve uluslararası kabuller çerçevesinde koruma ve yeniden işlevlendirme önerileri getirmeyi amaçlamaktadır., After the Industrial Revolution, especially in the 19th century, many industrial buildings in almost all working branches were constructed in the Ottoman Empire by the government and the private sector. Most of these industrial buildings were located in the capital, Istanbul, the coasts and the regions where settlement had not been intensive yet. At the beginning of the 20th century, 55% of the Ottoman industrial establishments were in Istanbul. Following the industrialization period of Istanbul that best reflects the industrialization attempts of the Ottoman Empire shall also provide information of the Ottoman Empire’s industrialization period. Preserving the industrial heritage to the next generations is subject to keep the specific features of the buildings as well as making them to participate in the city life with a suitable function. The industrial buildings in the city which were 256 in the nineteenth century but 43 now should be put under protection as architectural, historical and technological heritage. Detailed documentation studies the industrial buildings some of whose functionality still continues but some of lost their functions have not been performed yet. The abandoned factories are being damaged day by day due to neglect, uncontrolled and incorrect repair or reuse works without using a generally acceptable methodology. This study aims to record of the industrial heritage in Istanbul which is a significant component of the Ottoman Empire’s technological history and took an important part in Istanbul’s physical development, and to put forward some proposals for conservation and re-use of them within the scope of the internationally acceptable concepts., Doktora, PhD