Search

Copyright of Turkish Journal of Osteoporosis / Turk Osteoporoz Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Geriatrik yaş grubundaki romatoid artrit (RA) ve psoriatik artrit (PsA) hastalarında konvansiyonel DMARD sonrası ilk tercih edilen biyolojik veya hedefe yönelik sentetik hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçlar (bDMARD'lar ve tsDMARD'lar) iyi çalışılmamıştır. Bu çalışmada, romatoid artrit ve psoriatik artritli geriatrik ve genç erişkin popülasyonda konvansiyonel DMARD sonrası ilk tercih edilen bDMARD veya tsDMARD'lar arasındaki farklılıkların ve ilaçta kalımın araştırılması hedeflenmiştir. Yöntem: TReasure, 2017 yılında oluşturulan Türkiye'nin farklı bölgelerindeki 17 romatoloji merkezi tarafından RA ve spondiloartrit (SpA) hastalarından veri toplamak için oluşturulan web tabanlı, çok merkezli bir veri tabanıdır. Bu çalışmada TReasure veri tabanından toplanan RA'lı 3136 ve PsA'lı 738 hasta değerlendirmeye alınmıştır. İlk tercih edilen bDMARD veya tsDMARD, tanımlayıcı istatistiksel yöntemle, ilaçta kalım Kaplan-Meier yöntemi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: RA'lı hastaların %12'si geriatrik popülasyondaydı. Altmış beş yaş altındaki RA'lı hastalarda konvansiyonel DMARD sonrası romatoloji uzmanları tarafından ilk tercih edilen bDMARD/tsDMARD'lara bakıldığında, sırasıyla adalimumab (%20,6), etanersept (%19,9) ve tofasitinib (%13,6) olduğu gözlenirken, ≥65 yaşta sırasıyla rituksimab (%24), tofasitinib (%20,9) ve etanersept (%13) tercih edilmiştir. PsA hastalarının %3'ü 65 yaş ve üzerindeydi. Altmış beş yaş altındaki PsA hastalarında konvansiyonel DMARD sonrası ilk başlanan ilaçlar sırasıyla adalimumab (%41,1), etanersept (%17,6) ve infliksimab (%15,5); ≥65 yaşta ise sırasıyla adalimumab (%28,6), etanersept (%17,9) ve sertolizumab (%17,9) olduğu gözlenmiştir. RA grubunda, 65 yaş ve üzeri hastalarda; PsA grubunda ise 65 yaş altı hastalarda ilaçta kalım daha uzun olarak saptanmıştır. Sonuç: Hastanın yaşının hekimin ilk bDMARD/tsDMARD seçimini etkileyebildiği görülmüştür. Altmış beş yaş altı RA hastalarında ilk anti-TNFα ilaçlar tercih edilirken 65 yaş ve üstü hastalarda ilk sırada rituksimab ve tofasitinib tercih edilmiştir. PsA'lı hem yaşlı hem de genç hastalarda ilk olarak anti-TNFα tercih edilmiştir. Rituksimab ve tofasitinibin PsA da kullanımının sınırlı olduğu göz önüne alınmalıdır. İlacın uygulanım şekillerinin (rituksimabın uzun aralıklarla hastane kontrolünde, tofasitinibin oral kullanımı) geriatrik popülasyonda romatologların ilaç seçimini etkileyebileceği sonucuna varılmıştır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Romatolojik hastalıklarla ilişkili ve romatolojik hastalıkları taklit eden birçok hastalık ve semptom vardır. Hastalarda özellikle romatolojik bir tanı konulmadan önceki, ilaç reaksiyonlarının, enfeksiyon hastalıklarının, malign hastalıkların ayırıcı tanısının yapıldığı dönem çok zorlayıcı bir dönemdir. Hastanın çok dikkatli değerlendirilmesi ve multidisipliner bir yaklaşım gerektirmektedir. Bu ayırıcı tanı sürecinde diğer önemli bir klinik durum ise paraneoplastik romatolojik hastalıklardır. Paraneoplastik sendromlar, direkt olarak tümör veya metastazına bağlı olmayan, hormon ve sitokin gibi solubl faktörlerin aracılık ettiği ya da tümör hücrelerine karşı geliştirilen humoral veya hücresel immün mekanizmalar sonucu ve sıklıkla malignitenin yerinden uzak yerde oluşan hastalıklar veya semptomlardır. Genelde malignite tanısından önceki 2 yıl içinde ortaya çıkarlar. Eklem, fasya, kas, damar, kemikleri etkilerler. Bir durumun paraneoplastik olması tümör hücrelerinin ortamdan cerrahi, kemoterapi ya da radyoterapi ile kaldırıldıktan sonra tüm semptomlarda hızlı bir düzelmenin gözlenmesiyle gösterilir. Paraneoplastik romatolojik hastalıklara yaklaşımda romatoloji ve onkoloji bölümlerinin işbirliği başta olmak üzere etraflı, multidisipliner, kişiselleştirilmiş yaklaşımla beraber uygun zamanda uygun tedavinin planlanması önerilmektedir. Hastaların büyük kısmı romatolojik tedaviye ya yanıt vermez ya da minimal yanıt verir. Paraneoplastik romatolojik hastalığı düşündüren başlıca bulgular Tablo 1'de gösterilmiştir. En sık rastlanılan paraneoplastik romatolojik hastalıklar hipertrofik osteoartropati, seronegatif poliartrit, enflamatuvar miyozit, paraneoplastik eozinofilik fasiit, paraneoplastik lupus-benzeri sendrom, rekküren polikondrit, pannikülit, eritema nodosum, Raynaud fenomeni yer almaktadır (Tablo 2). Paraneoplastik sendrom, birçok klinikopatojenik hastalığı kapsamaktadır ve klinik heterojenite ve sıklıkla net bilinmeyen patojenik yolaklar nedeniyle sınıflandırma oldukça zordur. Tümör hücreleri tarafından hormon, sitokin ve enzimler gibi bazı aktif maddeler salgılanmakta, organ, eklem ve kasları etkileyen enflamatuvar süreçleri etkilemektedir. Diğer yandan neoplastik hücrelere karşı gelişen immünolojik reaksiyon fizyolojik antijenlerle çapraz reaksiyona neden olmaktadır. Onkoromatoloji malign hastalıklar üzerinde çalışan disiplin ile romatolojik hastalıkları çalışan disiplinin işbirliği içinde çalışma alanıdır. İki uzmanlık alanı arasında birçok birleşim alanı vardır. İlk ana alan romatolojik hastalıkların seyrinde görülen kas iskelet sistemi hastalıklarıdır. İkinci ana alan ise malign hastalıkların seyrinde görülen kas iskelet sistemi hastalıklarıdır. Tıbbın multidisipliner doğası gün geçtikce daha fazla önem kazanmıştır. Bu romatoloji ve onkoloji için de geçerlidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Sjögren sendromu ekzokrin salgı bezlerinin tutulumu ile karakterize kronik otoimmün bir hastalıktır. Hastalığın seyri sırasında ekstraglandüler tutulumlar görülebilmektedir. Nörolojik tutulum yaygın olarak görülen ekstraglandüler tutulumlardan biridir ve geniş bir klinik spektruma sahiptir. Kognitif disfonksiyon nörolojik tutulumunun bir göstergesi olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmamızda primer Sjögren sendromu hastalarında nörolojik tutulumun bulgularından birisi olan kognitif disfonksiyonun sıklığını ve Sjögren sendromunun sınıflama kriterleri ile olan ilişkisini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışma grubumuza Kasım 2021-Ağustos 2022 tarihleri arasında kliniğimize başvuran ve Primer Sjögren sendromu tanısıyla takip edilen 49'u (%96) kadın 51 hasta dahil edildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden hastaların sosyo-demografik ve klinik özellikleri kayıt edildi. Hastaların kognitif fonksiyonları "Montreal Bilişsel Değerlendirme" testi ile değerlendirildi. Hastalar test sonucuna göre kognitif disfonksiyon pozitif (test puanı <26) ve kognitif disfonksiyon negatif (test puanı ≥26) olarak iki ayrı gruba ayrıldı. Grupların karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi ve ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalaması 54±11,9 yıl iken, medyan hastalık süresi 4 (5) yıldı. Otuz beş (%68,6) hastada kognitif disfonksiyon saptandı. Gruplar arasında hastalık süresi açısından fark yoktu (p=0,259). Kognitif disfonksiyonu olan hastalar kognitif fonksiyonu normal olan hastalara göre daha ileri yaştaydı (56,4±11 vs. 48,7±12,5; p=0,027). Gruplar otoantikor pozitifliği açısından karşılaştırıldığında anlamlı farklılık saptanmadı (Tablo 1). Tükrük bezi biyopsisinde fokus varlığı ve Schirmer testi pozitifliği ile gruplar arasında ilişki saptanmadı (Tablo 1). Sonuç: Çalışmamızda Sjögren sendromu hastalarında kognitif disfonksiyon sıklığı literatür ile benzer orandaydı. Sjögren sendromunun sınıflama kriterlerinde yer alan parametreler ile kognitif fonksiyonlar arasında ilişki saptanmadı. Yaş ile kognitif disfonksiyon arasında ilişki gösterildi. Çalışmamızın en önemli kısıtlılığı kontrol grubumuzun olmamasıydı. Sjögren sendromunda kognitif disfonksiyonu etkileyen parametrelerin belirlenmesi için daha büyük örneklem sayısı ve kontrol grubu ile daha ileri çalışmalar gerekmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Paradoksal reaksiyonlar (PR), biyolojik tedavi sırasında ortaya çıkan ve normalde bu ajanlar ile tedavi edilen patolojik durumlardır. Tümör nekroz faktör inhibitörü (TNFi) ilişkili psoriasis paradoksal deri reaksiyonlarının prototipidir. On beş yılı aşkın tecrübeye rağmen paradoksal psoriasisle (PP) ilgili bilgilerimiz yetersizdir. Bu çalışmada, PP'nin klinik özelliklerini, predikte eden faktörleri ve tedavi yaklaşımlarını incelemeyi amaçladık. Yöntem: TReasure, biyolojik tedavi alan romatoid artrit (RA) ve spondiloartrit (SpA) hastalarına ait bilgilerin 2017'den beri kaydedildiği çok merkezli, web tabanlı kayıt kütüğüdür. Predikte eden faktörleri belirlemek için kohort içinden hastalarla yaş, cinsiyet, kullandıkları biyolojik ajan ve süre açısından benzer özellikleri olan kontrol grubu seçildi. Bulgular: İki bin sekiz yüz altmış yedi RA ve 5316 SpA hastası değerlendirildi. Yüz otuz altı hastada (%1,66) PR gelişti (%28,6 RA ve %71,3 SpA). Hastaların %64'ü kadındı. Ortalama yaş 46±11 yıldı (Tablo 1). Hastaların %60'ında ilk biyolojik ajanla PR gelişti. Biyolojik başlangıcı PR arası ortanca süre 12 aydı (1-132). PR'lerin %92,6'sını PP oluşturmaktaydı ve psoriasis aile öyküsü hastaların %7,9'unda vardı. Püstüler (%60,3) ve palmoplantar (%30,9) psoriasis en sık gözlenen fenotiplerdi. PP sırasında en sık kullanılan ajanlar adalimumab (%30,9), infliksimab (%19) ve etanerseptti (%17,4). PP tedavisinde hastaların %73,2'sinde biyolojik ajanların değiştirildiği gözlendi; %46,03'ünde TNFi ve %26,9'unda TNFi dışı ajanlar seçildi (Şekil 1). Sırasıyla etanersept (%24,6), sekukinumab (%9,5) ve adalimumab (%8,7) en sık seçilen ajanlardı. Başka TNFi'üne geçen hastaların sadece %5,17'sinde progresyon izlendi. Tedavi yönteminden bağımsız hastaların %54,5'inde tam remisyon sağlandı. RA'lı PP hastalarında sülfasalazin, hidroksiklorokin ve leflunomid kullanımı için odds oranları kontrollere göre anlamlı olarak yüksekti (OR=0,156, OR=0,151, OR=0,132). SpA'lı PP grubunda ise sigara içenlerin sayısı fazlaydı (p=0,003, OR: 2,006, %95 GA: 1,055-3,813). Sonuç: Çalışmamızda TNFi ilişkili PP en sık gözlenen PR olup hastaların çoğunda kullandıkları ilk biyolojik ajanla gelişti. SpA hastalarında sigaranın PP için bağımsız risk faktörü olduğu görüldü. Eşlik eden immünosüpresiflerin RA hastalarında PP riskini azalttığı izlendi. Sınıf etkisinin aksine, başka bir TNFi'ne geçilen hastaların yanıtı iyiydi. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Sjögren sendromu, özellikle ekzokrin bezlerin etkilendiği sistemik otoimmün bir hastalıktır. Hastalarda cinsel işlevin bozulduğunu gösteren çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada depresyon, anksiyete ve fibromiyaljisi olan ve olmayan Sjögren sendromlu hastalarda kadın cinsel işlev ölçeğini kullanarak sonuçları karşılaştırmak ve hastaları cinsel disfonksiyon açısından değerlendirmek amaçlanmıştır. Yöntem: Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi Romatoloji Kliniği'nde takip edilmekte olan 2016 ACR-EULAR kriterlerine göre Sjögren sendromu tanısı konulan 25 kadın hasta, onamları alınarak çalışmaya dahil edildi. Hastalara Beck depresyon değerlendirme ölçeği, Beck anksiyete değerlendirme ölçeği ve eş zamanlı kadın cinsel işlev ölçeği uygulandı. 2016 Modifiye ACR tanı kriterlerine göre fibromiyalji varlığı değerlendirildi. Depresyon, anksiyete ölçeği skorları, fibromiyalji varlığı ile kadın cinsel işlevi arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 49±8,1 yıl ve hastalık medyan süresi 4 yıl idi. On beş (%60) hasta ilkokul, 2 (%8) hasta ortaokul, 4 (%16) hasta lise, 4 (%16) hasta üniversite mezunuydu. Hastaların 11'i (%44) menapozdaydı. Sjögren sendromu tanılı 21 (%84) hastada cinsel işlev bozukluğu saptandı. Cinsel işlev ölçek puanlarında menapozu olan ve olmayanlarda istatistiksel anlamlı fark yoktu. Hastalık süresi, yaş ve fibromiyalji varlığında da ölçek puanları açısından istatistiksel fark bulunamadı. Depresyon ve anksiyetesi olanlarda cinsel işlev bozukluğu daha belirgindi (sırasıyla p=0,003; p=0,045) (Tablo 1). Sonuç: Sjögren sendromu tanılı kadın hastalarda depresyon ve anksiyete daha düşük cinsel işlev puanlarına neden olmaktadır. Fibromiyaljinin etkisi gösterilememiştir ancak hasta sayımızın kısıtlı olması nedeniyle daha geniş popülasyonlu çalışmalar daha aydınlatıcı olacaktır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Aksiyel spondiloartrit (axSpA) sakroiliak eklemleri, omurgayı ve periferik eklemleri etkileyen bir hastalıktır. Spinal ve periferik bulgulara ek olarak kök eklemleri (kalça veya omuz) tutulumu görülebilir. Bu çalışmanın amacı ilk biyolojik tedavi başlanan axSpA hastalarında kalça tutulumu ile ilişkili faktörleri ve kalça tutulumunun tedavi tercihine etkisini değerlendirmektir. Yöntem: İlk biyolojik tedavisine başlanan toplam 1600 axSpA hastası çalışmaya dahil edildi. Mevcut çalışmanın verileri Treasure web tabanlı kayıtlardan elde edildi. Kalça tutulumu olan ve olmayan hastaların özellikleri ve tedavi tercihleri karşılaştırıldı. Kalça tutulumu varlığı ile ilişkili faktörler regresyon analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Kalça tutulumu 375 hastada (%23,4) bildirilmiştir. Kalça tutulumu olan hastalarda erkek oranı fazlaydı, daha düşük eğitim düzeyi, daha düşük BMI ve daha sık HLA-B27 pozitifliğine ve daha uzun hastalık süresine sahiplerdi. Kalça tutulumu r-axSpA'da nr-axSpA'ya göre daha sıktı. Kalça tutulumu olan hastalarda daha düşük oranda periferik artrit, entezit ve daktilit; daha yüksek ASDAS-CRP ve BASFI skorları, daha yüksek serum CRP düzeyleri ve ESH görüldü. Ayrıca kalça tutulumu olan hastalarda daha az sıklıkta aile öyküsü mevcuttu. Hastalar tanı yaşına göre (=16 yaş, <16 yaş) kategorize edildiğinde jüvenil başlangıçlı grupta kalça tutulumunun daha sık olduğu görüldü. Çok değişkenli analizde eğitim düzeyinin [OR: 2,029, %95 GA: [1,461-2,817); p<0,001], tanı (r-axSpA) [OR: 0,532, %95 GA: (0,337-0,839)], daha uzun hastalık süresi [OR: 1,002, %95 GA: (1,001-1,004); p=0002], daha düşük entezit yüzdeleri [OR: 0,405, %95 GA: (0,283-0,579); p<0,001], daha yüksek BASFI skorları [OR: 1.086, %95 GA: (1,025-1,151); p=0,005] ve serum CRP seviyeleri [OR: 1,005, %95 GA: (1,001-1,010); p=0,019] SpA yokluğu aile öyküsü [OR: 0,713, %95 GA: (0,528); p=0,027], kalça tutulumu ile ilişkiliydi. Kalça tutulumu olan ve olmayan axSpA hastalarının tedavilerini karşılaştırdığımızda gruplarda NSAİİ ve csDMARD kullanım oranları benzerdi. Ancak kalça tutulumu olan axSpA hastalarında etanercept reçete edilen hasta yüzdesi daha yüksekti (p<0,001). Sonuç: Kalça tutulumu enflamasyon ve fonksiyonun yanı sıra tanı (r-axSpA), eğitim düzeyi ve ailede SpA öyküsünün olmaması ile ilişkili görünmektedir. Kalça tutulumuna da entezit eşlik etmeyebilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Sjögren sendromu (SS) tanılı hastalarda alt üriner sistem semptomlarının (AÜSS) varlığının araştırılması, AÜSS saptanan hasta gruplarında depresyon ve anksiyete birlikteliğinin sorgulanması amaçlandı. Yöntem: Çalışmamıza Kasım 2021-Ağustos 2022 tarihleri arasında kliniğimize başvurmuş 60'ı kadın, 63 SS tanılı hasta dahil edildi. AÜSS olan ve olmayan olarak iki gruba ayrıldı. Hastaların yaş, cinsiyet, hastalık süreleri kaydedildi. AÜSS değerlendirilmesinde uluslararası prostat semptom skoru (IPSS), depresyon ve anksiyete sorgulamasında Beck depresyon ve anksiyete ölçeği kullanıldı. Verilerin analizinde SPSS 21.0 paket programı kullanıldı. Kategorik değişkenler arasındaki ilişkiler ki-kare analizi ile değerlendirildi. IPSS ile Beck depresyon ve Beck anksiyete ölçeği arasındaki ilişki spearman korelasyon analiziyle değerlendirildi. P<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 53,6±11,6 yıldı. Hastalık süresi medyan 4 (0-40) yıldı. 58 (%92,1) hastada en az bir tane AÜSS mevcuttu. AÜSS olan 58 hastanın IPSS skoruna göre 32'si hafif, 21'i orta, 5'i şiddetliydi. Otuz bir (%49,2) hastada anksiyete saptanırken 37 (%58,7) hastada depresyon mevcuttu. AÜSS olan hastalarda depresyon sıklığı anlamlı olarak daha yüksekti. AÜSS olmayan hastaların hiçbirinde depresyon ve anksiyete izlenmedi (Tablo 1). AÜSS şiddeti ile anksiyete ve depresyon varlığı karşılaştırıldığında her iki grupta da anlamlı farklılık saptandı (sırasıyla p=0,033; p=0,032) (Tablo 2). IPSS skoru ile Beck depresyon ve Beck anksiyete ölçeği arasında orta düzeyde pozitif korelasyon mevcuttu (sırasıyla r=0,429 p≤0,001; r=0,481 p=0,001). Sonuç: SS tanılı hastalarda AÜSS varlığının sorgulanması ve tedavi için yönlendirilmesi, hastalarda depresyon ve anksiyete sıklığının azalmasına yardımcı olabilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Sjögren sendromu (SS) ön planda ekzokrin bezleri etkileyen kronik otoimmün bir hastalıktır. SS'de ekstraglandüler tutulum oldukça sıktır. Nörolojik bulgular en sık ekstraglandüler tutulumlardan biridir. Nöropatik ağrı sıklığı %40'a ulaşabilmektedir. SS tanısında kullanılan otoantikorlar (SS-A, SS-B, Anti-Ro52) ve tükürük bezi biyopsi sonuçlarının nörolojik tutulumlar ile ilişkisi belirsizdir. Bu çalışmada amaç otoantikor pozitifliği ve tükürük bezi biyopsi sonuçları ile nöropatik ağrı arasındaki ilişkiyi değerlendirmekti. Yöntem: Sakarya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Romatoloji Polikliniği'ne 2021-2022 Ağustos tarihleri arasında başvuran Primer SS tanılı hastalar çalışmaya dahil edildi. Tükürük bezi biyopsi ve otoantikor (ANA, SS-A, SS-B, Anti-Ro52) sonuçları incelendi. Nöropatik ağrıyı tanımlamak için beş soruluk ağrı anketi ve iki duyu değerlendirme testi içeren LANSS (The Leeds Assessment of Neuropathic Symptoms and Sign) ağrı ölçeği kullanıldı. Elde edilen veriler ki-kare ve Mann-Whitney U testiyle değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 66 hasta dahil edildi. Hastaların yaşları (ort): 53,5±11,3 yıl; cinsiyetleri 3'ü (%4,5) erkek, 63'ü (%95,5) kadın olarak saptandı. On sekiz (%27,3) hastada nöropatik ağrı varken 48 (%72,7) hastada nöropatik ağrı yoktu. Nöropatik ağrı ile hastalık süresi arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p=0,584). Cinsiyet açısından nöropatik ağrıda fark yoktu (p=0,178). Biyopside fokus izlenen hastalarda nöropatik ağrı oranı %25,6 iken fokus izlenmeyenlerde %45,5'ti ve fark istatistiksel anlamlı değildi (p=0,270). Anti-SSA, Anti-SSB ve anti-Ro52 pozitifliği ile nöropatik ağrı arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadı. ANA negatif hastalarda ise nöropatik ağrı sıklığında artış istatistiksel anlamlı bulundu (p=0,031). Sonuç: Bu çalışmada otoantikor pozitifliği ve fokus skoru ile nöropatik ağrı sıklığı arasında ilişki saptamadık. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Primer Sjögren sendromu (pSS), öncelikle ekzokrin bezleri etkileyen otoimmün bir hastalıktır, ancak sinir sistemi dahil diğer organlar da etkilenebilir. Pek çok çalışma, pSS'de otonom disfonksiyonun olduğuna dair kanıtlar sunmaktadır. Fibromiyaljinin (FM) de etiyolojisi tam olarak anlaşılmamakla birlikte, veriler FM'nin otonom sinir sisteminin işlev bozukluğundan kaynaklanabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışmada pSS olan hastalarda fibromiyaljisi olanlarda fibromiyaljisi olmayanlara göre otonom disfonksiyonun görülme sıklığını ortaya koymayı amaçladık. Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Romatoloji Polikliniğimize Kasım 2021-Ağustos 2022 tarihleri arasında başvuran ve pSS tanısıyla takip ettiğimiz 64 hasta dahil edilmiştir. Hastalar; 35 (%54,7) fibromiyaljisi olan, 29 (%45,3) fibromiyaljisi olmayan olarak iki gruba ayrılmıştır. Otonomik disfonksiyon, ortostatik, vazomotor, sekretomotor, gastrointestinal, mesane ve pupillomotor fonksiyonları içeren 6 alt bölümden oluşan Kompozit Otonom Semptom Skoru-31 (COMPASS-31) ile hastalar değerlendirilmiştir. Grupların karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi ve ki-kare testi uygulanmıştır. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 53,8±11,3 yıldı. Gruplar arasında cinsiyet ve yaş açısından fark yoktu (sırasıyla p=0,586 ve p=0,580). Hastalık süresi medyan (IQR): 4 (5) yıldı. Ortalama toplam COMPASS-31 puanı, fibromiyaljili hastalarda, fibromiyaljisi olmayanlara göre anlamlı derecede daha yüksekti (0,014). Alt gruplarından sekremotor disfonksiyon fibromiyaljisi olan hastalarda anlamlı derecede yüksekti (p=0,001). FM'li hastalarda vazomotor disfonksiyon daha fazla görülmektedir (p=0,016). Sonuç: Çalışmamızda fibromiyaljisi olan pSS'li hastalarda FM olmayanlara göre COMPASS 31 skoru daha yüksek çıkmış olup, özellikle sekremotor disfonksiyon skoru daha yüksektir. Her iki hastalık da ayrı ayrı otonom disfonksiyon yapabildiğinden, ikisinin birlikte olduğu hastalarda total COMPASS-31 skorunun yüksek çıkmış olması akla yatkın görünmektedir. Ayrıca FM'li hastalarda vazomotor disfonksiyon daha fazla görülmektedir. İngilizce literatürde hem pSS, hem FM olanlarda otonom disfonksiyon bulunamadığından karşılaştırılamadı. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkish Journal of Hematology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkish Journal of Hematology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Romatoid artrit poliartikuler ve ekstraartikuler tutulumla karakterize kronik sistemik otoimmun bir hastalıktır. Heterojen gidişli bu hastalıkta klinik takibin yanı sıra halen güvenilir labaratuvar tetkiklere ihtiyaç duyulmaktadır. Hastalık aleti vi-te skorlarında eritrosit sedimentasyon hızı ve C reaktif protein değerlerinden yararlanılmaktadır. Buradaki çalışmada, saatlik eritrosit sedimentasyon hızı ve CRP yüksekliği ve eklem yalanmaları olan hastalarla, eritrosit sedimentasyon hızı ve CRP düzeyleri normal olup eklem yakmmaları olmayan hastalarda eşlik eden eş zamanlı hemogram anormallikleri arasında farklılık araştırılmıştır. Yöntem: Çalışmaya 116 hasta dahil edildi ve sağlıklı veriler değerlendirilmeye alındı. Hastaların 37'si erkek, 79'u kadın idi. Erkek hastaların yaş ortalaması 56.59± 14.95, kadın hastaların ise 54.34±14.86 idi. Tüm hastaların ortalama yaşı ise 5S.06± 14.86 idi. Çalışmada kullanılan tüm sürekli değişkenlerin dağılımı normal dağılıma uygun olmadığından dolayı remisyon ve atak dönemlerinde hematolojik değişkenler yönünden farklılığın incelenmesinde Wilcoxon T testi kullanıldı. Bulgular vc Sonuç: RA hastalarının remisyon ve atak dönemleri arasında hematolojik değişkenler yönünden yapılan karşılaştırmalarda ıVIPV, Lenfosit ve Nötrofil / Lenfosit oranı yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Diğer değişkenler yönünden ise anlamlı fark bulunmadı (Tablo PS-098). [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Erişkin Stili hastalığı (ESH), etyolojisi bilinmeyen, mul-tisistemik inflamatuvar bir hastalıktır. Ateş, artrit ve vüeutta tipik olarak görülen somon renkli döküntülerle karakterizedir. Lenfadenopati ve lökositoz da dahil olmak üzere nonspesifik hematolojik bulgular tabloya eşlik edebilir. Reaktif trombositoz ESI l'de görülebilen bir durumken 1000.000/mm3 seviyesini aşan trombosit yüksekliği ise nadir görülmektedir. Tanı genellikle benzer bulgularla seyreden hastalıkların dışlanması ve kli-nik, laboratuvar bulgularının birlikteliği ile konur. Bu olguda erişkin Stili hastalığı ve eşlik eden belirgin reaktif trombositoz ile takip ettiğimiz 33 yaşında bir erkek hasta sunulmaktadır. Olgu: Otuzüç yaşında erkek hasta ateş, titreme, halsizlik, boğaz ağrısı, ateşe eşlik eden döküntüleri (Şekil PS-197) olması nedeniyle Enfeksiyon Hastalıkları Bölümü tarafından yatışı yapılmış. Hastaya ampirik olarak seftriakson ve levofloksasin başlanmış. Antibiyotiklerin 3. gününde ALT-AST yüksekliği olması üzerine seftriakson kesilmiş. Levofloksasine devam edilmiş. Ateş yüksekliğinin devam etmesi nedeniyle yatışının 7. gününde levofloksasine ek olarak piperasilin-tazobaktam başlanmış. Hastanın ateş yüksekliği antibiyotik kullanımına rağmen devam etmiş. Periferik yaymada ökositlerin tamamı nötrofil ağırlıkta olup hipersegmente ve toksik granülasyon mevcutmuş. Hastaya ateş, ateşle birlikte tüm vücutta yaygın döküntüler, başka nedenlerin dışlanması, karaciğer enzim yüksekliği (ALT=102), ferritin=1099 ng/ml, sedimentasyon=106 mm/saat, 38 mg/L (0-1) değerleri ile erişkin Stili hastalığı tanısı konuldu. Hastaya 1 mg/kg metilprednizolon başlanmasına karar verildi. Tedavi öncesi trombosit değeri = 1.202.000/mm3 olan hastanın tedavi sonrası da bir süre artışı devam ederek 1.566.000/ mm3 seviyesine kadar çıktı. Periferik yaymasında; nötrofili, eritrositlerde rulo formasyonu ve trombositoz izlenirken atipik hücre izlenmedi. Ultrasonografide splenomegali mevcut değildi. Trombosit düzeyi tedavi altında normal seviyelere geriledi. Sonuç: Erişkin Stili hastalığında reaktif trombositoz görülebil-mesine rağmen 1 milyon/mm3 üzerine çıkan durumlar nadir görülmektedir. Steroid tedavisinin kendisi de reaktif trombosi-toza neden olabilmektedir. Burada kendisi de reaktif trombosi-toza neden olabilen steroid tedavisiyle erişkm Stili hastalığında reaktif trombositoz düzelmiştir. Hasta steroid tedavisi ile klinik ve labaratuvar olarak remisyona girmiş ve şu anda steroid dozu azaltma dönemmde izlenmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Ailevi Akdeniz Ateşi ateş ve poliserozit ataklarının görüldüğü otoinflamatuvar, otozomal resesiv geçişli bir hastalıktır. Klinik gidişi heterojendir ve atak dönemlerinde klinik verilere ek olarak C Reaktif proteininin arttığı gösterilmiştir. Bizim bu çalışmamızda hastalarımızı klinik yakınmaların eşlik ettiği dönemde yüksek CRP düzeyini atak, kliniğin olmadığı ve CRP düzeyinin normal olduğu dönemi remisyon saydığımız anda hemogram sayımında gözlenen değişiklikleri retrospektif olarak gözlemlemektir. Olgu: Çalışmaya 67 hasta dahil edildi.Dahil edilen toplam 67 hastanın 21'i erkek, 46'sı kadın idi. Erkek hastaların yaş ortalaması 41.57±11.08, kadm hastaların ise 35.84±11.75 idi. Tüm hastaların ortalama yaşı ise 38.18±11.20 idi. 54 hastanın verileri çalışmaya uygun görülerek incelendi (Tablo PS-009). Çalışmada kullanılan tüm sürekli değişkenlerin dağılımı normal dağılıma uygun olmadığından dolayı remisyon ve atak dönemlerinde hematolojik değişkenler yönünden farklılığın incelenmesinde Wilcoxon T testi kullanıldı. Sonuç: FMF hastalarının remisyon ve atak dönemleri arasında hematolojik değişkenler yönünden yapılan karşılaştırmalarda nötrofil yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (0.047). Diğer değişkenler yönünden ise anlamlı fark bulunmadı. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)