Search

Küçük hayvan hekimliğinde kedi ve köpeklerde metakarpal (MK) ve metatarsal (MT) kırıklarla sık karşılaşılmaktadır. Tedavide konservatif ve cerrahi yöntemler tanımlanmıştır. Bu çalışmada MK/MT kırık belirlenen 32 vakanın (22 kedi, 10 köpek) tanı, tedavi ve prognoz süreçlerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Hastaların demografik ve diyagnostik bilgileri, yapılan preoperatif ve perioperatif işlemler, uygulanan tedaviler, postoperatif işlemler ve prognoz süreci çalışma kapsamındadır. MK/MT toplam 97 kırık kemikte en çok diyafizer 1/3 (43 kemik) ve distal 1/3 (48 kemik) lokalizasyonlarda kırıklar belirlendi. En çok görülen kırık şekilleri transversal (65) ve oblik (27) olarak belirlendi. Toplam 39 ekstremitenin %25.64’ünde bir kemik, %20.51’inde iki kemik, %33.33’ünde üç kemik, %20.51’inde dört kemiğin kırıldığı belirlendi. Tedavide MK/MT kırığı olan 39 ekstremiteden 11 ekstremitede eksternal koaptasyon, 23 ekstremitede açık cerrahi redüksiyon ile osteosentez, 4 ekstremitede kafes istirahati ve 1 ekstremitede amputasyon uygulandı. Kedi ve köpeklerin toplamında cerrahi osteosentez uygulanan 23 ekstremiteden 19’unda prognoz çok iyi, 3’ünde iyi olduğu ve bir vakada postoperatif ölüm şekillendiği belirlendi. Eksternal koaptasyon uygulanan 11 ekstremitenin 6’sında çok iyi, 5’inde iyi; kafes istirahati uygulanan 4 ekstremiteden 2’sinde çok iyi, birinde iyi ve birinde orta olarak belirlendi. Bu çalışmayla kedi ve köpeklerin metakarpal ve metatarsal kırıklarının tedavi süreci, tanı ve klinik sonuçlar ile birlikte değerlendirilerek özgün veriler sunuldu. Kapalı, disloke olmamış, MK ve MT kemiklerin yük binmeyen veya tek kemiğinde olan kırıklarda konservatif tedavinin başarılı olabildiği; ancak, iki veya daha fazla kemiğin etkilendiği, disloke olmuş ve yük verilen MK/MT kırıklarda cerrahi osteosentez uygulamasının elzem olduğu kanısına varıldı., Metacarpal (MC) and metatarsal (MT) fractures are common in small animal medicine in cats and dogs. Conservative and surgical methods have been described for treatment. This study was aimed to evaluate the diagnosis, treatment, and prognosis of 32 cases (22 cats, 10 dogs) with MC/MT fractures. The demographic and diagnostic information of the patients, procedures (before, during and after the operation), treatments applied, and prognosis findings are within the scope of the study. Ninety-seven bones with MC/MT fractures were most at diaphyseal 1/3 (43 bones) and distal 1/3 (48 bones) localizations. The most common fracture types were transverse (65) and oblique (27). The fractures of 39 extremities were single bone fractures in 25.64%, two bones in 20.51%, three bones in 33.33%, and four bones in 20.51%. Treatment methods were external coaptation in 11 extremities, surgical osteosynthesis in 23 extremities, cage rest in four extremities, and amputation in one extremity. It was determined that the prognosis was excellent in 19 of 23 extremities that underwent surgical osteosynthesis, good in three, and postoperative death occurred in one case. Out of 11 extremities with external coaptation, six were excellent, and five were good. It was determined that two of the four extremities treated with cage rest were very good, one was good, and one was moderate. This study has evaluated the treatment of metacarpal and metatarsal fractures in cats and dogs in terms of diagnostic and clinical results, and original data were presented. Conservative treatment is considered successful in fractures if closed, not dislocated, without weight-bearing bones on the metacarpal and metatarsal bones or if only one MC/MT bone is fractured. However, it was shown that surgical osteosynthesis is essential if the fractures are dislocated, and the two or more weight-bearing bones are affected.

In this study, the increasing calve anomalies causing important economic losses in Bolu region were observed. The distribution of anomalies according to years, the types of anomalies encountered, their appearance rates and prevention measures were evaluated., Bu çalışmada Bolu bölgesinde önemli ekonomik kayıplara neden olan ve son yıllarda buzağılarda artış gösteren anomali olguları incelendi. Anomali olgularının yıllara göre dağılımı, hangi tip anomalilere rastlanıldığı, anomalilerin şekillenme oranı ve başvurulabilecek tedavi ile önlem alma yolları değerlendirildi.

Studies related to the incidence of anomalie cases have been done mostly on cattle, but investigations on small ruminants have been remained secondary or neglected. In this study, consisting of 109 akkaraman sheep and 10 sakız ram, anomaly cases in a sheep business observed commonly twin pregnancy were evaluated. In conclusion, the encountered anomalies in a sheep business have caused an important loss approximately at a rate of 25% in the sheep business depending on abortus and infertility, and reporting of this information has been thought to be useful., Anomali vakalarının insidansına yönelik çalışmalar sığırlar üzerinde yoğunlaştığı, küçük ruminantlara yönelik çalışmaların ise ihmal edildiği gözlendi. Bu çalışmada 109 akkaraman koyun ve 10 adet sakız koçundan oluşan ve ikiz gebeliğin yaygın olduğu bir koyun işletmesinde görülen anomali olguları değerlendirildi. Sonuç olarak; bir koyun işletmesinde karşılaşılan anomali olguları, düşük ve gebe kalamamaya bağlı olarak yaklaşık %25 oranında önemli bir kayıp oluşturdu.

In this case, a 9-year-old male Setter dog, admitted to the clinic with complaints of anorexia, asthenia, weight loosening, vomiting, polyuria and malena, was presented with a diagnosis of gastric tumor discovered at the autopsy. The dog was died while applied several treatments, the clinical and biochemical examinations. In the cross-sectional view of the stomach, a cauliflower-like mucosa was observed. A gastric tumor, rarely seen on the animals and has a poor prognosis and high morbidity rate, were evaluated by clinical, biochemical, and autopsy examinations., Bu olguda iştahsızlık, halsizlik, zayıflama, kusma, poliüri, melena şikâyetleriyle kliniğe getirilen 9 yaşlı, erkek, Setter ırkı bir köpeğin yapılan otopsisinde teşhis edilen gastrik tümör olgusu değerlendirildi. Köpek farklı klinik ve biyokimyasal muayene ve tedavi denemeleri devam ederken öldü. Mide dışarı alınarak kesit uygulandığında mukozasının karnabahar görünümünde olduğu görüldü. Veteriner hekimlik alanında sık rastlanılmayan, kötü prognoz, yüksek morbidite ile seyreden gastrik tümör olgusu klinik, biyokimyasal parametreler ve otopsi bulguları ile değerlendirildi.