Search

Amaç: Bu çalışmada ameliyat sonrası antibiyotik kullanımının cerrahi alan enfeksiyonunu önlemedeki etkinliği araştırıldı.Hastalar ve Yöntemler: Temmuz 2012 - Eylül 2012 tarihleri arasında kliniğimizde septoplasti ameliyatı yapılmış olan 80 hasta takibe alındı. Bunların 40’ına ameliyat öncesi antibiyotik profilaksisine ek olarak ameliyat sonrası oral antibiyotik verilmekte idi grup 1 . Diğer 40’ına ise sadece ameliyat öncesi antibiyotik profilaksisi verildi grup 2 . Hastalar tampon alımında, ameliyat sonrası birinci ve ikinci haftalarda enfeksiyon kriterleri açısından sorgulandı, endoskopik olarak muayene edildi, tam kan sayımı, C-reaktif protein CRP değerlerine bakıldı. Her bir gruptan takipleri tamamlanabilen 15 hasta çalışmaya dahil edildi.Bulgular: Takip sırasında profilaksiye ek olarak antibiyotik verilen grupta yer alan iki hastada enfeksiyon gelişti. Profilaksi grubunda enfeksiyon görülmedi.Sonuç: İki grubun karşılaştırmasında cerrahi alan enfeksiyonunu önlemede ameliyat sonrası antibiyotik kullanımının gereksiz olduğu sonucuna varıldı, Objectives: This study aims to investigate the efficacy of postoperative antibiotic use in the prevention of the surgical site infection. Patients and Methods: Eighty patients who underwent septoplasty in our clinic between July 2012 and September 2012 were followed. Forty of them received preoperative antibiotic prophylaxis and postoperative oral antibiotics group 1 . The other 40 received only preoperative antibiotic prophylaxis group 2 . The patients were assessed at the time of removing packings and postoperative first and second week in terms of infection criteria; endoscopic examination was performed and complete blood counting, and C-reactive protein CRP levels were studied. Fifteen patients in each group who completed their follow-up were included in the study. Results: Two patients receiving postoperative antibiotics in addition to the prophylaxis developed infection during follow-up. No infection was seen in the prophylaxis group. Conclusion: According to the comparison of the two groups, we conclude that there is no need to use postoperative antibiotics to prevent surgical site infections.

Amaç: Bu çalışmada çocuklarda akut otit media tedavisinde ve orta kulak efüzyonunun çözülmesinde nazal dekonjestan, oral dekonjestan ve oral dekonjestan-antihistaminik kombinasyonu içeren ilaçların etkinliği değerlendirildi.Hastalar ve Yöntemler: Akut otit media tanısı konan ve farklı ilaç uygulanarak tedavi edilen 318 çocuğun [160 erkek 179 kulağı and 158 kız 176 kulağı ] toplam 355 kulağı orta kulak sıvısının çözülmesine göre geriye dönük olarak incelendi. Kulakların 151’i yalnızca antibiyotik ve analjezik grup 1 , 64’ü antibiyotik analjezik ve nazal dekonjestanla grup 2 81’i antibiyotik, analjezik ve oral dekonjestanla grup 3 , 59’u ise antibiyotik, analjezik ve oral dekonjestan-antihistaminik kombinasyonu grup 4 içeren ilaçlarla tedavi edilmişlerdi. Orta kulak sıvısı olan çocuklar üç ay takip edildi.Bulgular: Grup 1, 2, 3 ve 4’de inatçı orta kulak sıvısı vardı ve orta kulak sıvısının varlığı birinci ayın sonunda gruplara göre sırasıyla %27.2, %18.8, %25.9 ve %28.8, üçüncü ayın sonunda ise sırasıyla %5.8, %0, %0 ve %5.9 idi. Üçüncü ayın sonunda orta kulak sıvısının çözülmesi açısından yalnızca antibiyotik kullanan ve ilaveten dekonjestanların verildiği gruplar arasında anlamlı bir fark yoktu p>0.05 .Sonuç: Akut otit media tedavisinde hastalığın doğal seyrinde herhangi bir değişikliğe neden olmadıkları için dekonjestan ve antihistaminik içeren ilaçların kullanılmasını önermiyoruz, Objectives: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of nasal decongestants, oral decongestants and oral decongestant-antihistamines in the treatment of acute otitis media and resolution of the middle ear effusion in children. Patients and Methods: 355 ears of 318 children [160 boys 179 ears and 158 girls 176 ears ] who were diagnosed to have acute otitis media and treated for it with different drug regimens were evaluated retrospectively regarding resolution of the middle ear fluid. 151 ears were treated with antibiotics and analgesics group 1 , 64 with antibiotics, nasal decongestants and analgesics group 2 , 81 with antibiotics, oral decongestants and analgesics group 3 , and 59 with antibiotics, oral decongestant-antihistamine combinations and analgesics group 4 . The children with middle ear effusion were followed up for three months. Results: Group 1, 2, 3 and 4 had persistent middle ear effusion and the presence of middle ear effusion was 27.2%, 18.8%, 25.9%, 28.8% at the 1st month and 5.8%, 0%, 0% and 5.9% at the end of the 3rd month, respectively. At the end of the third month, there was no significant difference between the groups regarding the resolution rates of the middle ear fluids in the antibiotic group and decongestants groups p>0.05 . Conclusion: We do not recommend the use of decongestants and antihistamines in the treatment of acute otitis media as they do not change the natural course of the disease.

Amaç: Paradoksal vokal kord hareketi PVKH hastalığındaki başvuru yakınmaları, ataklar için tetikleyici faktörler ve atak süreleri ile bu hastalığa sıklıkla eşlik eden diğer kulak burun boğaz ve akciğer hastalıkları arasındaki ilişkiler saptandı.Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışmaya 21 PVKH hastası 17 kadın, 4 erkek; ort. yaş 50 yıl; dağılım 31-72 yıl dahil edildi. Paradoksal vokal kord hareketi hastalığı tanısı larengostroboskopi ile inspiryum ve/veya ekspiryum sırasında vokal kord addüksiyonunun saptanmasıyla kondu.Bulgular: Paradoksal vokal kord hareketi hastalığına eşlik eden kulak burun boğaz ve akciğer hastalıkları sırasıyla; larengofarengeal reflü n=15; %71 , astım n=11; %52 , alerjik rinit n=6; %28 , kronik sinüzit n=1; %4 , sağ vokal kord parezisi n=1; %4 ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı n=2; %9 olarak tespit edildi p=0.346 . En sık yakınmalar sırasıyla inspiratuvar stridor n=16; %76 , nefes darlığı n=13; %60 , öksürük n=9; %42 olarak bulundu p=0.346 . Eşlik eden hastalıklar ile semptom sıklıkları arasında anlamlı ilişki bulunmadı p=0.091 . Atak için tetikleyici faktörler; toz, sigara ve ısı/nem değişikliklerini içeren grup n=8; %38 , egzersiz n=7; %33 , parfüm ve deterjan ürünleri n=6; %28 , polen ve yün gibi alerjenler n=4; %19 , konuşma-bağırma n=3; %14 ve emosyonel stres-anksiyete n=1; %4 olarak bulundu p=0.308 . Atakları, dakikalar süren 14 hasta %66 , saniyeler süren beş hasta %23 ve bir saatten fazla süren iki hasta %9 saptandı p=0.338 .Sonuç: Paradoksal vokal kord hareketi hastalığının başvuru yakınmaları, atak tetikleyicileri ve atak süreleri ile bu hastalığa eşlik eden diğer kulak burun boğaz ve akciğer hastalıkları arasında ilişki bulunmamaktadır, Objectives: To discover the relation between initial symptoms, triggers and durations of attacks of paradoxical vocal fold movement disorder PVFMD and concurrent laryngeal and respiratory diseases. Patients and Methods: Twenty one PVFMD patients 17 females, 4 males; mean age 50 year; range 31 to 72 years were included in the study. Diagnosis of PVFMD was established when inpiratory and/or expiratory vocal cord adduction was seen during laryngostroboscopy. Results: Laryngeal and respiratory diseases accompanying PVFMD were laryngopharyngeal reflux n=15; 71% , asthma n=11; 52% , allergic rhinitis n=6; 28% , chronic sinusitis n=1; 4% , right vocal cord paresis n=1; 4% and chronic obstructive pulmonary disease n=2; 9% , p=0.346 . The most common symptoms were inspiratory stridor n=16; 76% , dyspnea n=13; 60% and cough n=9; 42% , p=0.346 . There was no significant relation between concurrent diseases and the frequencies of symptoms 0.091 . Triggers for attacks were found to be air pollutants including dust, smoke and temperature variations n=8; 38% , exercise n=7; 33% , perfumes and detergents n=6; 28% , animal fur and pollen n=4; 19% , phonation and loud speaking n=3; 14% and emotional stress-anxiety n=1; 4% , p=0.308 . Durations of attacks were several minutes in 14 patients 66% , several seconds in five patients 23% and more than one hour in two patients 9% , p=0.338 . Conclusion: Durations and triggers of attacks and initial symptoms in paradoxical vocal fold movement disorder seems not to be related with concurrent laryngeal and respiratory diseases.

Bafl-boyun tümörlerinde metastaz lenfatik sistem aracılığı ile olmaktadır. Boyun diseksiyonu ya da radyoterapi uygulanmıfl boyunlarda lenfatik sistemin bütünlüğü bozulmakta ve özellikle reküren hastalığı bulunan olgularda beklenmedik bölgelere metastaz- lar görülmektedir. Bu durum, rekürren tümörün aynı bölgede rekonstrüksiyon amaçlı kullanılmıfl miyoku- tan flebi invaze ettiğinde daha yaygındır. Bu yazıda, bafl-boyun kanseri nedeniyle cerrahi tedaviyi takiben rekonstrüksiyonları pektoralis majör miyokutan flep ile gerçeklefltirilen ve radyoterapi uygulanan ikisi er- kek üç hastada rastladığımız infraklaviküler bölgeye metastatik yayılım sunuldu, Metastasis predominantly occurs via the lymphatic system in head and neck tumors. The disturbance of the lymphatic system in the cervical region resulting from neck dissection or radiotherapy may result in unusual patterns of metastasis in patients with recurrent tumors. This is more frequent when the recurrent tumor invades the myocutaneous flap used for the primary reconstruction. We encoun- tered three patients 2 men, 1women with infraclav­ icular lymph node metastasis. AH were previously treated by surgery, postoperative radiation therapy, and reconstruction with the use of the pectoralis majör myocutaneous flap.

Amaç: Bu çalışmada trakeotomi uygulanan sıçanlarda, yara iyileşmesi sürecinde kollajen sentezi üzerine mitomycin-C’nin etkisi incelendi.Gereç ve Yöntem: On dört sağlıklı, her iki cinsiyette, ortalama ağırlıkları 270 g dağılım 250-300 g olan Wistar-Albino tipi sıçana trakeotomi uygulandı ve trakeal mukoza trakeotomi bölgesinin her iki tarafında mikromakasla hasarlandı. Sıçanlar iki gruba ayrıldı: Deney grubuna grup 1 derhal 0.2 mg/ml mitomycin-C ile topikal uygulama yapıldı; kontrol grubuna grup 2 ise izotonik salin solüsyonu uygulandı. Sıçanlar bir aylık süre sonunda sakrifiye edildi. Daha sonra, trakeotomi uygulanan bölge çıkarılarak vertikal olarak iki kısma ayrıldı. Dokunun bir kısmında kuru dokuda hidroksiprolin seviyesi ölçüldü. Trakeotomi yapılan diğer kısımda stereolojik yöntemle fibroblast sayımı yapıldı.Bulgular: Hidroksiprolin seviyesi mitomycin-C uygulanan grupta kontrol grubuna göre çok daha yüksekti p, Objectives: This study aims to investigate the effect of mitomycin-C in the wound healing process on collagen synthesis in tracheostomyzed rats. Materials and Methods: Fourteen healthy, in both sexes, mean weight of 270 g range 250-300 g , WistarAlbino type rats underwent tracheotomy and tracheal mucosa was damaged with micro-scissors on both sides of tracheostomyzed area. The rats were divided into two groups: The experimental group group 1 received immediate topical application of mitomycin-C 0.2 mg/ml; the control group group 2 received saline solution. The rats were sacrificed after a period of one month. Subsequently, the tracheostomyzed region was excised and vertically divided into the two parts. The level of hydroxyproline in the dry tissue was measured in one part of the tissue. Fibroblast count was performed in the other part of the tracheostomyzed region using the stereological method. Results: The hydroxyproline level was much higher in the mitomycin-C group when compared to the control group p

Amaç: Normal işiten tip 2 diyabetli hastalarda ortaya çıkabilecek işitsel fonksiyon bozuklukları araştırıldı. Hastalar ve Yöntemler: Tip 2 diyabet tanılı 40 hasta distorsiyon ürünü otoakustik emisyonlar DPOAE ve işitsel beyin sapı yanıtları ABR ile araştırıldı. Tüm olgular hastalık süresi, mikroanjiyopati ve periferik nöropati varlığı ve metabolik kontrol açısından değerlendirildi. Sonuçlar, işitmesi normal ve diyabeti olmayan 22 kişilik kontrol grubuyla karşılaştırıldı.Bulgular: Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, diyabetli olgularda DPOAE düzeyleri, 4 KHz’de anlamlı olmak üzere p=0.011 , tüm frekanslarda daha zayıf bulundu; ABR’de ise, III-V dalgalar arası latans farklı idi p=0.042 . Metabolik kontrolü kötü olan olgularda DPOAE düzeylerinde 4 kHz için p=0.046; 8 kHz için p=0.020 anlamlı azalma, mikroanjiyopatisi olan olgularda ABR I-V dalgalar arası latansta uzama p=0.039 , nöropatisi olan olgularda ise hem DPOAE seviyelerinde 0.75 kHz için p=0.022; 1 kHz için p=0.019; 3 kHz için p=0.049 hem de ABR III dalga mutlak latansı p=0.007 ve I-III dalgalar arası latansta p=0.023 anlamlı farklılık görüldü. Hastalık süresi işitsel fonksiyon bozukluğu üzerine etkili bulunmadı p>0.05 .Sonuç: Bulgularımız, tip 2 diyabetin, koklear ve retrokoklear seviyede işitsel fonksiyonlarda bozulmaya yol açtığını; ayrıca, mikroanjiyopati, nöropati ve hastalığın metabolik kontrol derecesinin de bu bozulmada etkili olabileceğini göstermektedir, Objectives: We investigated auditory dysfunction in type 2 diabetic patients with normal hearing. Patients and Methods: Forty patients 22 females; 18 males; mean age 55 years; range 32 to 76 years with type 2 diabetes were examined by distortion product otoacoustic emissions DPOAE and auditory brainstem responses ABR . The patients were evaluated with respect to disease duration, microangiopathy, peripheral neuropathy, and metabolic control. The results were compared with those of 22 healthy controls. Results: Compared to controls, diabetic subjects had decreased DPOAE amplitudes at all frequencies, being significant at 4 kHz p=0.011 ; ABR recordings showed a significant difference only in the III-V interwave interval latency p=0.042 . In the diabetic group, poor metabolic control was associated with significantly decreased DPOAE amplitudes at 4 kHz p=0.046 and 8 kHz p=0.020 ; the presence of microangiopathy was associated with prolonged ABR I-V interwave latency p=0.039 ; and neuropathy was associated with decreased DPOAE amplitudes at 0.75 kHz p=0.022 , 1 kHz p=0.019 , and 3 kHz p=0.049 , and ABR differences in the absolute latency of wave III p=0.007 and the I-III interwave latency p=0.023 . The duration of disease did not affect auditory function p>0.05 . Conclusion: Our results suggest that type 2 diabetes mellitus may lead to auditory dysfunction of cochlear and retrocochlear origin, and that microangiopathy, neuropathy, and poor metabolic control have adverse effects on auditory function.

Amaç: Bu çalışmada işitme cihazı kullanımı için uygun olduğu tespit edilen hastalarda cihaz kullanımı öncesi ve sonrası işitme eşikleri değerlendirilerek hastaların işitme cihazı kullanımı oranı, memnuniyet oranı ve sosyal iletişimdeki ilerlemeleri araştırıldı.Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya Ocak 2013 ve Mayıs 2013 tarihleri arasında Sakarya Üniversitesi Kulak Burun Boğaz Kliniğine başvuran ve işitme cihazı kullanması onaylanan 180 hasta dahil edildi. Hastalara 21 erkek, 26 kadın; ort. yaş 61.91±12.82 yıl; dağılım 24-85 yıl aynı odyometrist tarafından cihazlı ve cihazsız serbest saha odyometresi ve aynı kulak burun boğaz uzmanı tarafından Uluslararası İşitme Cihazları Değerlendirme Envanteri’nin Türkçe sürümü uygulandı.Bulgular: Hastaların %14.28’i işitme cihazı onayı raporu almasına rağmen işitme cihazını edinmedi. Envanter sorularının cevapları değerlendirildiğinde hastaların %87’sinin işitme cihazını günde dört saatten fazla kullandığı, %72’sinin işitme cihazından anlamlı şekilde faydalandığı ve %64’ünün işitme cihazı öncesi döneme kıyasla hiç yakınması olmadığı veya birkaç yakınması olduğu ortaya çıktı.Sonuç: İşitme cihazı kullanımı hastaların günlük aktivitelerini çok az veya orta derecede etkiler ve iletişim becerilerini artırır, Objectives: This study aims to investigate hearing aid using rate, patient satisfaction rate and achievements in social communication of patients by assessing the hearing thresholds before and after device use in patients who were determined as suitable for hearing aid use. Patients and Methods: Hundred eighty patients who were admitted to Otolaryngology Clinic of Sakarya University Medical Faculty and approved of hearing aid usage between January 2013 and May 2013 were included in the study. Patients 21 males, 26 females; mean age 61.91±12.82; range 24 to 85 years were performed free field audiometry with and without the device by the same audiometrist and Turkish version of the International Outcome Inventory for Hearing Aids by the same otolaryngologist. Results: Of patients, 14.28% did not obtain the hearing aid even though they received a hearing aid approval report. Assessment of the answers of inventory questions revealed that 87% of patients used hearing aid more than four hours a day, 72% benefited significantly from hearing aid, and 64% had no complaint or had few complaints compared to the before-hearing aid period. Conclusion: Using hearing aid affects daily activities of patients slightly or moderately and increases their communication skills.

Glomus tümörü, glomus cisimlerinden köken alan nadir bir benign tümördür. Bu tümörler, çoğunlukla ekstremitelerde bulunur ve nadiren baş ve boynu tutar. Bu yazıda oldukça nadir bir yerleşim yeri ile 31. intranazal glomus tümörü nazal vestibüler olgusu sunuldu, Glomus tumor is an uncommon benign tumor rising from the glomus bodies. It is most often found on limbs and rarely involve the head and neck. In this report, we present the 31st documented case of a intranasal glomus nasal vestibular tumor, an extremely rare localization.

Tiroid bezi papiller karsinomlarının folliküler varyan- tında benign ve malign özellikleri taşıyan folliküllerin bir arada bulunması nedeniyle, ince iğne aspirasyon biyopsisinde yanlış tanı sıktır. Tiroid bezi papiller kar- sinomunun folliküler varyantının kapsüllü formunda ise tanısal zorluk daha çoktur. Bu lezyonların klinik seyrinin klasik varyant gibi yavaş ilerlediği, hatta daha ılımlı olduğu söylenmektedir. Ancak, son yıllar- da agresif seyirli olgular da bildirilmiştir. Bu nedenle, cerrahi tedavinin şekli de tartışılmaktadır. Bu yazı- da, ince iğne aspirasyon biyopsi sonuçları malign olmayan ve ameliyat sonrası histolojik incelemede kapsüllü folliküler varyant tanısı konan üç kadın hasta sunuldu. Bir hastaya tek nodül olduğu için tiroid lobek- tomi, ikisine de subtotal tiroidektomi yapıldı. Ameliyat sonrasında histolojik inceleme sonucunda kapsüllü folliküler varyant tanısı konması üzerine, iki hastaya total tiroidektomi yapıldı. Tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi sonucu malign olan olgularda bu varyanta dikkat çekmek amaçlandı, The diagnosis of follicular variant of thyroid papillary carcinoma is often difficult with fine-needle aspiration biopsy since this variant contains both benign and malignant follicular structures. The encapsulated follicular variant poses even more difficulty for diagnosis. It is usually agreed that this variant has similar clinical behavior to that of classic thyroid papillary carcinoma. However, some recent cases have been shown to have an aggressive course, leading to controversy as to the type of surgery. We presented three female patients whose results of fine-needle aspiration biopsy were not malignant, but postoperative histopathologic diagnosis was made as encapsulated follicular variant. One patient underwent thyroid lobectomy for a single thyroid nodule, and two patients underwent subtotal thyroidectomy. Upon histologic diagnosis of encapsulated follicular variant, total thyroidectomy was performed in two patients. Encapsulated follicular variant should be borne in mind in patients with a benign fineneedle aspiration biopsy result.

Plunging ranula, boyunda fluktuasyon veren bir kitle olarak ortaya çıkan nadir bir olgudur. Çocukluk döneminde daha nadir görülür. Genellikle sublin- gual bezden kaynaklanan ranula, submandibüler alan ve komşu boyun bölgelerini etkilediğinde plunging ranula ismini alır. Cerrahi tedavisinde farklı yöntemler uygulanmaktadır. Bu makalede beş yaşında kız çocuğunda ağız yolu yaklaşımıyla aynı taraf sublingual bezle birlikte tamamen çıka- rılan plunging ranula olgusu sunuldu. Ameliyat sonrası dört yıllık izlemde herhangi bir yineleme görülmedi, The plunging ranula is an uncommon condition which presents itself as a fluctuating swelling in the neck. It is less frequent during childhood. The ranula, which is usually originated from sublingual gland, is called the plunging ranula when it affects the submandibulary space and adjacent structures in the neck. There are a lot of different methods used in surgical treatment. In this study, we present a plunging ranula case which was performed by excision of the pseudocyst and ipsilateral sublingual gland with transoral approach in a five-year-old girl. There has been no recurrence in four-year follow-up period.

Amaç: Tek taraflı vokal kord paralizilerinde ve larengofissür kordektomi defektlerinde otolog yağ enjeksiyonununuzun dönem etkinliği araştırıldı.Hastalar ve Yöntemler: Tek taraflı vokal kord paralizili n=11 ve kordektomi skar dokulu n=10 toplam 21 hastaya otolog yağ enjeksiyonu uygulandı. Fonatuar fonksiyonlar,bilgisayarlı akustik analizler ve videolarengostroboskopikbulguların yanı sıra otolog yağ enjeksiyonunun yutmabozukluğu üzerine etkinliği değerlendirildi. Ortalama izlem süresi 14 ay dağılım 10-22 ay idi.Bulgular: On dört hastada ses kalitesi ameliyat öncesinegöre daha iyi idi. Üç hastada erken dönem, ikisinde geçdönemde glottik yetersizlik semptomları tekrarladı. Fonatuar fonksiyonlarda jitter ve efor dışında tüm parametrelerde anlamlı düzelme vardı p, Objectives: We investigated the long-term results of autol­ ogous fat injections for unilateral vocal cord paralysis and laryngofissure and cordectomy defects.Patients and Methods: We evaluated the efficacy of autol­ ogous fat injections in 21 patients 16 males, 5 females; mean age 57 years; range 24 to 72 years with unilateral vocal cord paralysis n=11 and cordectomy defects n=10 in the light of computed acoustic analysis, phonatory func- tions, and videolaryngostroboscopic findings and the effect of injections on swallowing. The mean follow-up was 14 months range 10 to 22 months .Results: Voice quality improved in 14 patients. Glottic insuf- ficiency recurred in three patients in the early period, and in two patients in the late period. Phonatory functions showed significant improvement in ali parameters except for jitter and functional interference p

Amaç: Bu çalışmada Türkiye’nin kuzeybatısındaki kronik rinosinüzit hastalarında alerjik fungal rinosinüzit yaygınlığı araştırıldı.Hastalar ve Yöntemler: Bu prospektif çalışmaya kronik rinosinüzit tanısı konulup endonazal sinüs cerrahisi planlanan 87 hasta dahil edildi. Hastalar ayrıntılı klinik muayene, bilgisayarlı tomografi, alerjenlere ve total serum immünoglobulin E IgE ve mantar spesifik IgE antikora karşı deri testi ve histopatolojik ve mikolojik izlem ile değerlendirildi.Bulgular: Doku invazyonu gösteren fungal elementler yalnız dört hastada tespit edildi. Bu hastalarda Aspergillus fumigatusa karşı spesifik IgE vardı %4.6 . On altı hastada deri testleri en az bir alerjen için pozitifti %18.3 . Sonuç: Hastaların hiçbiri alerjik fungal rinosinüzit tanı kriterlerini karşılamadı. Bu sonuç, hastalığın yaygınlığının coğrafi konuma göre farklılaşmasından ya da tanı yöntemlerinden kaynaklanabilir, Objectives: This study aims to evaluate the prevalence of allergic fungal rhinosinusitis in chronic rhinosinusitis patients in the northwest of Turkey. Patients and Methods: Eighty-seven patients diagnosed with chronic rhinosinusitis and who were planned endonasal sinus surgery were enrolled in this prospective study. Patients were evaluated by detailed clinical examination, computed tomography, skin test against allergens, total serum immunoglobulin E IgE antibody, fungal-specific IgE antibody, and histopathologic and mycologic monitoring. Results: Fungal elements showing tissue invasiveness were detected in only four patients. These patients had specific IgE against Aspergillus fumigatus 4.6% . Skin tests were positive for at least one allergen in 16 patients 18.3% . Conclusion: None of the patients met diagnostic criteria for allergic fungal rhinosinusitis. This result may be due to the diversity in disease prevalence based on geographical location or diagnostic methods.

Ektopik tiroid, pretrakeal alan dışındaki bir bölgede tiroid dokusu varlığı olarak tanımlanan tiroid bezinin nadir görülen gelişimsel anomalisidir. Tüm ektopik tiroid olgularının yaklaşık %1 ila %3’ü yan boyunda bulunmaktadır. Fonksiyonel bir ortotopik tiroid bezi ile eş zamanlı submandibüler ektopik tiroid dokusu birlikteliği son derece nadir- dir. Bu yazıda, kliniğimize boyunda şişlik yakınması ile başvuran ve ultrasonografisinde submandibüler ektopik tiroid dokusu ve ortotopik tiroid bezi birlikteliği tespit edilen 37 yaşında bir kadın olgu sunuldu, Ectopic thyroid is a rare developmental anomaly of the thyroid gland which is defined as the presence of thyroid tissue at a site other than the pretracheal area. Nearly 1 to 3% of all ectopic thyroids are located in the lateral neck. Simultaneous submandibular ectopic thyroid tissue presenting with a functional orthotopic thyroid gland is extremely rare. In this article, we report a 37-year-old female case admitted to our clinic with a complaint of swollen neck in whom ultrasonography revealed submandibular ectopic thyroid tissue presenting with an orthotopic thyroid gland.

Bu yazıda, baş ve boyun bölgesine ait iki nadir lipoma olgusu sunuldu. Otuz dört yaşındaki birinci olgu ses kısıklığı ve boğazda yabancı cisim hissi ile başvurdu. Elli dört yaşında ikinci olgu ise sol boyunda kütle yakınması ile başvurdu. Görüntüleme yöntemlerinde yalancı vokal kortta ve sternokleidomastoid kasta kitleler görüldü. Kitlelerin tanı ve tedavileri literatür eşliğinde tartışıldı, In this article, we report two rare cases of lipoma in the head and neck region. Thirty-four-year-old case 1 presented with hoarseness and sensation of foreign body in throat. While 54-year-old case 2 presented with complaint of a mass in left side of neck. The imaging methods showed the masses in false vocal fold and the sternocleidomastoid muscle. Diagnosis and treatment of the masses were discussed in light of the literature.

Nazal konkalar, dış burun duvarından burun boşluğuna doğru uzanan fonksiyonel olarak önemli yapılardır. Dış burun duvarı anomalileri genellikle tesadüfen saptanan asemptomatik lezyonlardır. En sık görülen dış burun duvarı varyasyonu, konka pnömotizasyonudur. Paranazal yapıların anatomik varyasyonları, burun içi yön bulma işaretlerinin karıştırılmasına neden olabilir. Bu da endoskopik sinüs cerrahisinde zorluklara neden olmaktadır. Bifid alt konka çok nadir görülen bir durumdur. Bu yazıda, iki bifid alt konka olgusu sunuldu. Bu varyasyon nadir bir burun tıkanıklığı nedeni olarak akılda tutulmalıdır, Nasal turbinates are functionally important structures which extend from the lateral nasal walls to the nasal cavity. Lateral nasal wall anomalies are usually asymptomatic lesions which are incidentally detected. The most common variation of the lateral nasal wall is the pneumatization of turbinates. Anatomical variations of paranasal structures may present confusing intranasal landmarks. This may cause challenges in endoscopic sinus surgery. Bifid inferior turbinate is an extremely rare condition. In this article, we present two cases with bifid inferior turbinate. This variation should be kept in mind as a rare cause of nasal obstruction.

Larenksin nörojenik kaynaklı tümörlerine çok nadir rastlanır. Bu yazıda, sol ariepiglottik folddan kay- naklanan larenjeal schwannom nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 66 yaşında bir erkek hasta su- nuldu. Kitle, endolarengeal yaklaşımla suspensi- yon mikrolarengoskopi çıkartıldı. Ameliyat sonra- sı erken dönemde, hastanın solunumu rahattı; yut- ma ve fonasyon foksiyonları normaldi. Üç yıllık iz- lem sırasında herhangi bir nüks bulgusuna rastlan- madı; hastanın yutma güçlüğü, globus hissi, eg- zersiz sırasında nefes darlığı ve öksürük yakınma- ları kayboldu, Neurogenous tumors of the larynx are extremely rare.We present a 66-year-old male patient who under- went surgical excision of schwannoma of the larynx, which originated from the left aryepiglottic fold.Excision of the mass was performed through an endolaryngeal approach suspension microlaryn- goscopy . İn the early postoperative period, the patient was breathing comfortably and his swallowing and phonation were normal. During a follow-up of three years, no evidence for recurrence was detected and he had no complaints of dysphagia, globus sensation, dyspnea on exertion, or cough.