Search

Kaszel jest najczęstszym objawem chorób układu oddechowego. Stosowane dotychczas metody leczenia przewlekłego kaszlu u dorosłych nie są w pełni skuteczne. Przewlekły kaszel o niejasnej przyczynie lub niepoddający się leczeniu może spowodować znaczne upośledzenie jakości życia. Wyniki badań dowodzą, że jedną z metod leczenia przewlekłego, uporczywego kaszlu jest terapia mowy. W pracy zaprezentowano przypadek chorej z przewlekłym kaszlem w przebiegu przewlekłego niealergicznego nieżytu nosa i choroby refluksowej przełyku, przez 18 lat leczonej nieskutecznie, u której terapia mowy istotnie zmniejszyła kaszel i poprawiła jakość życia.

Cough is the most common symptom of respiratory diseases. The results of management of chronic cough in adults are still unsatisfactory. Unexplained and difficult-to-treat chronic cough causes significant impairment in patients‘ quality of life. The results of recent studies suggest that speech therapy (speech language intervention) is one of the few methods which are usefull in management of persistent chronic cough. We present a case of a patient with chronic cough due to chronic nonallergic rhinitis and gastroesophageal reflux disease, who had been unsuccessfully treated for 18 years. In the patient speech therapy resulted in a significant decrease of cough severity and improvement of quality of life.

Wstęp: Skuteczność leczenia przewlekłego kaszlu u dorosłych jest ograniczona. Terapia mowy to jedna z niewielu metod leczenia, które wydają się skuteczne u pacjentów z uporczywym, przewlekłym kaszlem. Metoda ta jednak nie była dotychczas dostępna w Polsce. Celem badania było wdrożenie terapii mowy i ocena jej skuteczności w leczeniu pacjentów z przewlekłym, uporczywym kaszlem. Materiał i metody: Pacjenci diagnozowani i leczeni z powodu przewlekłego, niepoddającego się leczeniu kaszlu zostali włączeni do badania. Terapię mowy opracowano na podstawie techniki opisanej przez Vertigan i wsp. Składała się z ośmiu 45-minutowych spotkań, odbywających się raz w tygodniu. Przed i po zastosowaniu terapii mowy oceniano nasilenie kaszlu i jego wpływ na jakość życia przy zastosowaniu analogowej skali wizualnej (VAS, visual analogue scale) i kwestionariusza jakości życia przeznaczonego dla chorych z kaszlem (LCQ, Leicester Cough Questionnaire). Dodatkowo wykonywany był test prowokacyjny z kasacyjną oceniający wrażliwość odruchu kaszlu. Wyniki: Do badania włączono 18 kobiet, ale tylko 15 (83%) z nich wzięło udział we wszystkich sesjach (mediana wieku 66 lat, mediana czasu trwania kaszlu 60 miesięcy). Po zakończeniu terapii mowy stwierdzono istotne zmniejszenie nasilenia kaszlu ocenianego w skali VAS (46 v. 28 mm, p = 0.016), istotną poprawę jakości życia ocenianej w LCQ (10.7 v. 14.6 punktu, p = 0.004) oraz zwiększenie dawki kapsaicyny wywołującej kaszel w teście prowokacji. Wnioski: Zastosowanie terapii mowy spowodowało zmniejszenie nasilenia kaszlu i poprawę jakości życia kobiet z przewlekłym, uporczywym kaszlem. Wyniki niniejszego badania wskazują na skuteczność dołączenia terapii mowy do leczenia kobiet z uporczywym, przewlekłym kaszlem.