Search

Background Iliac crest pain syndrome is a regional pain syndrome that has been identified in many patients with low back pain. Based on anatomical studies, it was suggested that the potential substrate of this syndrome might be the enthesis of the erector spinae muscle at the posterior medial iliac crest. As there have been no imaging studies of this important enthesis, our aim was to assess its characteristics by ultrasound. Methods Erector spinae enthesis was first studied in a cadaver. Then its characteristics were recorded in 25 healthy volunteers (median age: 28.92, SD: 5.31, mean Body Mass Index 22.61, SD: 3.38), with Esaote My Lab 7 machine using linear transducer (4-13 MHz). Results The cadaver study confirmed the attachment of a substantial part of erector spinae to a well-defined region on the medial posterior iliac crest. The US study in the volunteers consistently showed the entheses as typical hyperechoic fibrillar structures, slightly oblique to the skin in the longitudinal plane and attaching to the iliac crest. In the transverse plane, the entheses were seen as oval, densely dotted structures in contact with the superior edge of posterior superior iliac spine. Their mean thickness (4.9 ± 0.6 and 5.2 ± 0.7 mm longitudinally; 4.3 ± 0.6 and 4.4 ± 0.7 mm transversely), maximum width (16.3 ± 2.8 and 15.7 ± 2.3 mm) and depth (10.8 ± 7.3 and 10.6 ± 6.2 mm) on the left and right side, respectively, as well as their echostructure were recorded and described. Conclusions The erector spinae entheses could be assessed in detail by ultrasound, thus their pathological transformation associated with iliac crest pain syndrome could be identified.

Purpose: The normal limits of spleen size must be known in order for pathological changes to be noticed. The aim of this retrospective study is to determine the normal limits of spleen size in healthy children and to reveal their relation to sex, age, body height and weight. Patients and methods: Three hundred and ten children (150 girls and 160 boys) between 0–16 years of age in Eastern Anatolia Region who had normal spleen ultrasound appearances were included in this study. The greatest longitudinal distance of the spleen from the dome to the tip (splenic length) measured at the hilum in the coronal plane was obtained by ultrasonography. Results: There was no significant difference between the sexes in children. Also, no statistically significant differences were found between the two sexes in any age group for splenic length (t-test, p > 0.05). Therefore, all data were rearranged without being separated according to sex. The correlation analysis has shown a positive and significant correlation between splenic length and age, body height, and weight, with high correlation coefficients (r > 0.80). Splenic length showed the strongest correlation with body height. Conclusion: In children clinically suspected of organomegaly, splenic length can be used to assess organ size. The presented data can be applied to routine ultrasonography examinations.

Aim of the study: To evaluate the value of uterine artery Doppler indices and waveform pattern in predicting fetuses at risk for intrauterine growth restriction in hypertensive disorders of pregnancy. Materials and methods: This was a prospective cross-sectional study including 80 pregnant subjects with hypertensive disorders of pregnancy and two control groups. Uterine artery Doppler sonography was performed in all study participants. Uterine artery Doppler indices across the groups were compared using the analysis of variance (ANOVA) while the presence of prediastolic notch was analyzed with the Chi Square test. Results: For the hypertensive disorders of pregnancy group, resistivity index > 0.66 had a sensitivity of 50.0%, specificity of 69.1% and a positive predictive value of 22.2% for predicting intrauterine growth restriction. The odds ratio was 2.2 with a 95% confidence interval of 0.6–7.8. The presence of prediastolic notching had a sensitivity of 100.0%, specificity of 96.0% and a positive predictive value of 80.0% for predicting intrauterine growth restriction. The odds ratio was 22.7 with a 95% confidence interval of 7.5–68.5. Conclusion: Uterine artery Doppler sonography is useful for predicting fetuses at risk for intrauterine growth restriction in hypertensive disorder of pregnancy. Prediastolic notching is more sensitive and more specific than uterine artery resistivity index in predicting fetuses at risk of intrauterine growth restriction in established hypertensive disorder of pregnancy.

AimThe goal of the paper was to evaluate the procedure of percutaneous drainage of symptomatic hepatic cysts under the transabdominal ultrasound control combined with obliteration.Material and methodWithin the period from 2005 to 2015, 70 patients diagnosed with a simple hepatic cyst of symptomatic nature were subject to hospitalization and treated at the 2nd General, Gastroenterological and Cancer Surgery of the Alimentary System Center and Clinics of the Medical University of Lublin. All the patients subject to evaluation were qualified to percutaneous drainage under an ultrasound control. The drainage utilized typical sets of drains with the diameter of at least 9 F, most often of pigtail type. The fluid aspirated form the cyst was dispatched for complex laboratory testing. Further, a 10% sodium chloride solution was administered to the cyst through the drain, in the volume depending on the previous size of the cyst and the patient's reaction.ResultsPatients reported for a re-visit within the period from 3 to 9 months following the procedure. Complete obliteration of the cyst was confirmed only in 8 patients (11%). Cyst recurrence was reported in cases when during the ultrasound evaluation, the diameter of the cyst following aspiration and obliteration enlarged to over 75% of the initial dimension. In this group, in 10 out of 12 examined (83%) there was a relapse of the previously observed ailments. Among patients, who has a cyst imaged within the period of observation, which had the diameter from 50% to 75% of the previous size, only in 6 cases (37.5%) the initial symptoms relapsed.ConclusionsThe utilization of a drainage and obliteration enables one to achieve the acceptable result of the therapy as well as significant decrease in the number of previously reported ailments and symptoms described.Cel pracyCelem niniejszej pracy była ocena procedury przezskórnego drenażu objawowych torbieli wątroby pod kontrolą ultrasonografii przezbrzusznej w powiązaniu z obliteracją.Materiał i metodaW okresie od 2005 do 2015 roku 70 pacjentów z rozpoznaniem prostej torbieli wątroby o objawowym charakterze było hospitalizowanych i leczonych w II Klinice Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Wszystkich ocenianych pacjentów typozakwalifikowano do drenażu przezskórnego pod kontrolą USG. Do drenażu wykorzystywano typowe zestawy drenów o średnicy co najmniej 9 F, najczęściej typu pigtail, czyli "świński ogonek". Aspirowany płyn z torbieli był wysyłany do kompleksowego badania laboratoryjnego. W dalszej kolejności poprzez założony dren podawano do jamy torbieli 10-procentowy roztwór chlorku sodu w objętości zależnej od wcześniejszej wielkości torbieli oraz od reakcji pacjenta.WynikiPacjenci zgłaszali się na kontrolę w okresie od 3 do 9 miesięcy po zabiegu. Całkowite zarośnięcie jamy torbieli potwierdzono jedynie u 8 leczonych (11%). Za nawrót torbieli uznano przypadki, gdy w ocenie ultrasonograficznej średnica torbieli po aspiracji i obliteracji powiększyła się do ponad 75% początkowego wymiaru. W tej grupie u 10 z 12 badanych (83%) doszło do nawrotu wcześniej stwierdzanych dolegliwości. U pacjentów, u których w okresie obserwacji zobrazowano torbiel o średnicy od 50% do 75% wcześniejszej wielkości, tylko w 6 przypadkach (37,5%) ponowiły się pierwotne objawy.WnioskiZastosowanie drenażu oraz obliteracji pozwala na osiągnięcie akceptowalnego wyniku terapii, a także znacznego spadku wcześniej zgłaszanych dolegliwości i opisywanych objawów.

The assessment of the body fluid status is one the most challenging tasks in clinical practice. Although there are many methods to assess the body fluid status of patients, none of them is fully satisfactory in contemporary medical sciences. In the article below, we compare the results of measurements performed by experienced and inexperienced examiners based on the inferior vena cava/aorta diameter index in a sonographic hydration assessment. The study enrolled 50 young students at the age of 19-26 (the median age was 22.95) including 27 women and 23 men. The volunteers were examined in the supine position with GE Logiq 7 system and a convex transducer with the frequency of 2-5 MHz. The measurements were performed in the longitudinal and transverse planes by two inexperienced examiners - the authors of this paper, following a four-hour training conducted by an experienced sonographer. The longitudinal values of the inferior vena cava/aorta diameter index obtained in this study were similar to those found in the literature. The reference value for the inferior vena cava/aorta index determined by Kosiak et al., which constituted 1.2 ± 2 SD, for SD = 0.17, was similar to the values obtained by the authors of this paper which equaled 1.2286 ± 2 SD, for SD = 0.2. The article presented below proves that measuring the inferior vena cava/aorta diameter index is not a complex examination and it may be performed by physicians with no sonographic experience. Furthermore, the paper demonstrates that the inferior vena cava/aorta diameter index measured in the transverse plane is similar to the inferior vena cava/aorta diameter index determined in the longitudinal plane. Thus, both measurements may be used interchangeably to assess the hydration status of patients.Ocena stanu nawodnienia jest jednym z najtrudniejszych zadań dla lekarzy klinicystów. Pomimo istnienia wielu metod oceniających stan nawodnienia pacjentów żadna z procedur nie jest w pełni satysfakcjonująca w obecnej dobie nauk medycznych. W przedstawionym poniżej artykule porównano wyniki pomiarów wykonanych przez doświadczonych i niedoświadczonych badaczy w ultrasonograficznej ocenie stanu gospodarki wodnej, bazując na określeniu współczynnika żyła główna dolna/aorta. Badaniami objęto 50 młodych studentów, w wieku od 19 do 26 lat (mediana wieku – 22,95 roku), w tym 27 kobiet oraz 23 mężczyzn. Ochotników badano w pozycji leżącej na plecach, aparatem GE Logiq 7, głowicą typu convex o częstotliwości 2–5 MHz. Pomiary zostały wykonane w projekcji podłużnej i poprzecznej przez dwóch niedoświadczonych badających, autorów pracy, po wcześniejszym czterogodzinnym przeszkoleniu przez doświadczonego lekarza ultrasonografistę. W badanej grupie stwierdzono podobne wyniki współczynnika żyła główna dolna/aorta w projekcji podłużnej do podawanych w piśmiennictwie. Norma dla współczynnika żyła główna dolna/ aorta wyznaczona przez zespół Kosiaka i wsp., która wyniosła 1,2 ± 2 odchylenia standardowe, dla odchylenia standardowego 0,17, była zbliżona do wartości współczynnika uzyskanego przez autorów, wynoszącego 1,2286 ± 2 odchylenia standardowe, dla odchylenia standardowego 0,2. W przedstawionym artykule udowodniono, że pomiar współczynnika żyła główna dolna/aorta jest badaniem nieskomplikowanym, możliwym do wykonywania przez lekarzy niemających praktyki ultrasonograficznej. Ponadto wykazano, że współczynnik żyła główna dolna/aorta uzyskany w pomiarach w projekcji poprzecznej jest podobny do współczynnika żyła główna dolna/aorta w pomiarach w projekcji podłużnej – oba pomiary mogą być wykorzystywane zamiennie do oceny stopnia nawodnienia pacjentów.

Introduction: To date, suction drainage has been routinely used after hip joint replacement. Currently, the validity of this practice is questioned in the literature. Hematoma is a risk fac­tor of periprosthetic infection. Post-operative ultrasonography enables precise assessment of hip joint hematoma. Aim: The aim of the study was to evaluate the usefulness of hip joint ultrasonography with respect to the validity of using suction drainage after primary hip arthroplasty. Material: Inclusion criteria: coxarthrosis. Exclusion criteria: primary and secondary coagulopathy, renal or hepatic failure and history of venous or arterial thrombo­sis. In total, 90 patients were enrolled. Methods: The study was prospective. The patients were assigned into groups in accordance with simple randomization. On the third day post-surgery, an ultrasound examination was conducted in all patients. Results: Deep infection was found in two patients with suction drainage. Hematoma was almost twice bigger in the drainage group. There were no statistically significant differences in the Harris Hip Score between the groups. No statistically significant differences were found between the groups in: complete blood count parameters and C-reactive protein values in the first and third day after surgery, the amount of transfused packed red blood cells, duration of hospital stay, cost of hospital stay and the relationship between osteophyte removal and hematoma size. Conclusions: Ultrasonography performed after hip replacement surgeries is useful in the assessment of hematoma. The randomized study did not reveal statistically significant differ­ences between the group with and without drainage, thus suggesting that this practice can be abandoned, except for selected cases. Due to a short hospital stay, it is recommended to conduct an ultrasound scan in addition to routine radiography and laboratory tests in order to reduce the risk of complications.

Objective: The aim of this study was to investigate the usefulness of high-resolution ultra­sonography for the diagnosis of polyneuropathy in diabetes mellitus patients by the exami­nation of the ulnar nerves. Method: We recruited 100 healthy age-matched volunteers (50 women and 50 men) with 200 arms without diabetes or cubital tunnel syndrome as the control group. We assessed the upper limbs of 100 diabetes mellitus patients (45 women and 55 men), 40 of whom had electrophysiologically confirmed diabetic peripheral neu­ropathy and 60 had no diabetic peripheral neuropathy in the upper limbs. Age, sex, height and weight were recorded and the cross-sectional area of the ulnar nerve was measured at every predetermined site. Results: The cross-sectional area of the ulnar nerve was measured at six sites (mid-humerus, inlet of the cubital tunnel, outlet of the cubital tunnel, upon the medial epicondyle, 6 cm upon the wrist crease and Guyon tunnel). The ulnar nerve in two measuring sites (mid-humerus, upon the medial epicondyle) in the control group showed a statistical difference between men and women (p < 0.05). There was no statistical difference in the cross-sectional area in the control group when dominant and non-dominant arms were compared. The cross-sectional area was larger in the diabetic peripheral neuropathy group in three sites (inlet of the cubital tunnel, outlet of the cubital tunnel, Guyon tunnel) compared with those in the control group. Conclusion: High-resolution ultrasonography may be helpful in the early diagnosis of peripheral neuropathy in diabetic patients.

Introduction: The most common hereditary kidney condition is autosomal dominant polycystic kidney disease. It is the cause of 5–10% of end-stage renal disease. Its symptoms are generally late-onset, typically leading to development of hypertension and chronic kidney disease. Ultrasonography is the imaging modality of choice in its diagnosis and management. The aim of this study is to determine the diagnostic value of grayscale ultrasound imaging in evaluating disease severity. Materials and methods: The study group consisted of 81 patients diagnosed with autosomal dominant polycystic kidney disease, 35 adults and 46 children. Inclusion criterion for adults was the presence of at least 10 large cysts in each kidney; children included into the study had developed at least 1 large renal cyst in each kidney. The number of large cysts, echogenicity of kidney parenchyma, cortical thickness and presentation of cortex/medulla boundary were assessed with the use of Logiq E9 apparatus (GE Healthcare, Netherlands). Patients were divided into groups, based on these morphological parameters. Kidney function was assessed according to serum creatinine concentration and creatinine clearance. Statistical analysis was performed, with p-value lower than 0.05 considered as significant. Results: The number of cysts and the degree of parenchymal dysfunction were the determinants of creatinine level and creatinine clearance, with the second predictor proving stronger. Conclusions: We recommend that an ultrasound kidney examination in patients with polycystic kidney disease should include evaluating renal parenchyma and the number of cysts for better assessment of disease severity.

Aim: The goal of the work was comparing gas ultrasound images below the right diaphragm in two groups: in people with intestinal interposition below the diaphragm and ones with pneumoperitoneum and extracting the traits differentiating these two conditions. Material and methods: Retrospectively, the documentation of 22 patients with intestinal interposition below the diaphragm (group 1) was utilized. Clinical material was used for comparison, previously published, composed of 15 cases of pneumoperitoneum following laparotomy and of 14 cases following that symptom as a result of ulcer perforation – group 2 (in total n = 29). Moreover, the distance in millimeters of the gas surface reflecting ultrasounds from the parietal peritoneum was measured, the smoothness of the surface, parietal peritoneum enhancement at the place of gas adherence, gas continuity below the diaphragm with gas in the intestine located below the liver. Results: Direct adherence of the gas surface to the diaphragm was observed in 100% of the cases of emphysema, but in no cases of intestinal interposition. Yet, in the group of patients with colonic interposition (n = 21) there was always a small gap (2–3 mm) and the gas surface among those patients in 100% of the cases was uneven. Conclusions: In differentiation between pneumoperitoneum and liverdiaphragm interposition of the intestine one should take into account – apart from gas movement below the diaphragm at body position changing – the presence of protrusion and section enhancement of the diaphragmatic peritoneum as well as the distance of the gas from the diaphragm, the smoothness of its surface and the continuity with the intestine below the liver. Interpositions of small diaphragm-liver penetration may subside in erect position.

Neuroendocrine tumors make up an interesting pathology of a variable clinical picture, prognosis, localization, endocrine activity and degree of malignancy.The aim of this paper is to assess whether ultrasonography can be helpful in diagnosing neuroendocrine tumors in the small intestine by analyzing changes in the mesentery.From 1996 to 2013, we encountered 17 patients (9 women and 8 men at the mean age of 57) with a neuroendocrine tumor in the small intestine. The diagnosis was confirmed in all patients by pathomorphological examinations. All retrospectively analyzed patients (n =17) had an abdominal US examination conducted in accordance with the previously mentioned protocol.Primary neuroendocrine tumors were visualized ultrasonography in 13 of 17 patients (76.5%). In the remaining 4 patients, tumors in the small bowel were diagnosed in CT enteroclysis (n = 3) and conventional enteroclysis (n = 1). Somatostatin receptor scintigraphy and CT enteroclysis supplemented the ultrasound result by providing information about the stage of the disease in 7 cases. In most of the 17 patients with a neuroendocrine tumor diagnosed by ultrasound (n = 11, 64.7%), changes in the mesentery were prevailing pathological signs that raised suspicion and, consequently, helped localize the primary lesion. The hypoechoic mesenteric lymph nodes were the greatest (9-18 mm), well-circumscribed, and the largest of them showed signs of vascularization. The size of hypoechoic lesions in the mesentery ranged from 25 to 53 mm. These lesions showed moderate blood flow. All of them were single, usually poorly circumscribed; two lesions showed slight calcifications.In an abdominal US examination, 2/3 of patients with neuroendocrine tumors in the small bowel manifest secondary lesions in the mesentery which are easier to visualize than the primary focus. 30% of them are manifested as hypoechoic masses. The detection of such lesions should prompt the search for the primary focus in the small intestine.Nowotwory neuroendokrynne to ciekawy dział patologii o zróżnicowanym obrazie klinicznym, rokowaniu, umiejscowieniu, czynności wydzielniczej i stopniu złośliwości.Celem pracy jest ocena możliwości diagnostyki nowotworów neuroendokrynnych jelita cienkiego przy użyciu ultrasonografii poprzez identyfikację zmian w krezce.W okresie od 1996 do 2013 roku zgromadzono 17 chorych (9 kobiet i 8 mężczyzn w średnim wieku 57 lat) z nowotworem neuroendokrynnym w jelicie cienkim. U wszystkich pacjentów potwierdzono rozpoznanie nowotworu neuroendokrynnego na podstawie badań patomorfologicznych. Wszystkie objęte retrospektywną analizą osoby (W badaniu ultrasonograficznym udało się uwidocznić pierwotny nowotwór neuroendokrynny u 13 z 17 chorych (76,5%). U pozostałych 4 osób guz zlokalizowany w jelicie cienkim został rozpoznany na podstawie enteroklizy TK (W badaniu USG przezbrzusznym u 2/3 chorych z guzem neuroendokrynnym w jelicie cienkim występują wtórne zmiany w krezce, które są łatwiejsze do zobrazowania niż samo ognisko pierwotne. W 30% manifestują się jako masy hipoechogeniczne. Wykrycie takich zmian powinno skłonić do poszukiwania ogniska pierwotnego w jelicie cienkim.

The primary aim of this paper was to assess the relevance of high-frequency ultrasound examination in qualifying patients for either surgical or conservative treatment of postoperative peripheral neuropathies. The study was conducted in a group of 71 patients who in 2009-2011 were referred to ultrasound examinations due to a clinical suspicion of peripheral neuropathies. For the purposes of this analysis, the suspected postoperative neuropathies were divided into three groups: after surgical treatment of the median nerve (1), after surgical treatment of the ulnar nerve (2) and other postoperative neuropathies (3). All patients underwent the interview, physical examination and ultrasound examination. The ultrasound examinations were performed with Esaote MyLab 50 and MyLab 60 systems. Based on the clinical and US examinations, the patients were qualified for either surgical (51 cases) or conservative treatment (20 cases). An EMG examination was also performed in certain patients (60 cases). Mean values of cross-sectional areas and diameters of the nerve trunks were calculated in individual pathology groups. The ultrasound features of the peripheral nerves analyzed in the study, such as echostructure, notch sign, hyperemia and continuity of the transverse ligament, were divided into subgroups. Moreover, the frequency of adhesions between the nerve trunks and adjacent tissues, occurrence of pain on compression with a transducer and instability of the ulnar nerve as well as angulation of the posterior interosseous nerve in a dynamic examination was calculated. The analyses of the collected material were performed by means of descriptive statistics. The results of clinical and surgical verification were consistent with ultrasound findings in 100% of cases. The results indicate that high-frequency ultrasonography is a valuable method in qualifying patients for various types of treatment of peripheral postoperative neuropathies.Podstawowym celem pracy była ocena przydatności badania ultrasonograficznego z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w kwalifikowaniu do leczenia operacyjnego albo zachowawczego neuropatii obwodowych o charakterze pooperacyjnym. Materiał pracy stanowiła grupa 71 osób kierowanych w latach 2009–2011 na badanie USG z klinicznym podejrzeniem neuropatii obwodowych. Neuropatie pooperacyjne na potrzeby analizy podzielono na trzy grupy: stan po leczeniu operacyjnym nerwu pośrodkowego (1), stan po leczeniu operacyjnym nerwu łokciowego (2) oraz inne neuropatie pooperacyjne (3). U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz ultrasonograficzne. Badania ultrasonograficzne wykonano aparatami Esaote MyLab 50 i MyLab 60. Na podstawie wyniku badania klinicznego i USG pacjentów kwalifikowano do leczenia operacyjnego (51 osób) bądź zachowawczego (20 osób). U niektórych chorych (60 osób) przeprowadzono również badanie EMG. Wyliczono średnie wartości pól powierzchni oraz średnicy pni nerwowych poszczególnych grup patologii nerwów. Analizowane w pracy poszczególne cechy ultrasonograficzne nerwów obwodowych, takie jak echostruktura, objaw wcięcia, przekrwienie oraz ciągłość więzadła poprzecznego, podzielono na podgrupy. Obliczono również częstość występowania zrostów pni nerwowych z przylegającymi tkankami, częstość występowania dolegliwości bólowych w czasie ucisku nerwu głowicą oraz częstość występowania niestabilności nerwu łokciowego oraz zagięcia kątowego pnia nerwu międzykostnego tylnego w badaniu dynamicznym. Analizy zebranego materiału dokonano za pomocą statystyki opisowej. W odniesieniu do weryfikacji klinicznej i operacyjnej zgodność z rozpoznaniem ultrasonograficznym uzyskano w 100% przypadków. Uzyskane wyniki wskazują, że badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości jest cenną metodą w kwalifikowaniu do rodzaju leczenia neuropatii obwodowych o charakterze pooperacyjnym.

The primary aim of this paper was to assess the relevance of high-frequency ultrasound examination in qualifying patients for either surgical or conservative treatment of posttraumatic peripheral neuropathies. The study was conducted in a group of 47 patients aged 16-65 (mean age 33) who in 2009-2011 were referred to ultrasound examinations due to a clinical suspicion of posttraumatic peripheral neuropathies. The group included 30 females and 17 males. The patients examined presented with neuropathies of the following peripheral nerves: median, ulnar, common peroneal, digital, cutaneous in the deltoid area, mental, PIN and RSNR. In 21 patients, nerve injuries were partial, and in 24 - complete. In 2 cases, the nerve was entrapped between bony fragments. 17 of 21 patients with partial nerve injuries (80.95%) underwent an EMG examination. No functional tests were conducted in the cases of complete injuries when ultrasound imaging had confirmed the result of the clinical examination. All patients underwent the interview, physical examination and ultrasound examination. Ultrasound examinations were performed with Esaote MyLab 50 and MyLab 60 systems using high-frequency broadband linear transducers: 6-18 MHz. The nerves were evaluated in the gray-scale and in the power Doppler mode in longitudinal and transverse sections for localization, morphology and the grade of injury as well as for possible anatomic variants of the nerve trunk and pathologies of the adjacent tissues. Moreover, a dynamic examination was performed, and it was attempted to induce pain or paresthesia by palpation at the site of the visualized pathology. Additionally, the motor and sensory-motor nerves were assessed indirectly based on the images of the skeletal muscles innervated by these nerves. The analyses of the collected material were performed by means of descriptive statistics. The results of clinical and surgical verification were consistent with ultrasound findings in 100% of cases. The results obtained indicate that high-frequency ultrasonography is a valuable method in qualifying patients for various types of treatment of peripheral neuropathies resulting from trauma.Podstawowym celem pracy była ocena przydatności badania ultrasonograficznego z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w kwalifikowaniu do leczenia operacyjnego albo zachowawczego neuropatii obwodowych o charakterze pourazowym. Materiał pracy stanowiła grupa 47 osób w wieku 16–65 lat (średnia wieku 33 lata) kierowanych w latach 2009–2011 na badanie USG z klinicznym podejrzeniem neuropatii pourazowych. W grupie tej było 30 mężczyzn i 17 kobiet. Zbadano pacjentów ze zmianami pourazowymi nerwów obwodowych: pośrodkowego, łokciowego, promieniowego, strzałkowego wspólnego, nerwów palcowych, skórnych okolicy naramiennej, nerwu bródkowego, PIN, RSNR. U 21 osób uszkodzenia miały charakter częściowy, u 24 całkowity, w 2 przypadkach doszło do usidlenia nerwu pomiędzy odłamami kostnymi. U 17 spośród 21 chorych z rozpoznaniem częściowego uszkodzenia nerwu (80,95%) wykonano badanie EMG. Nie przeprowadzano badań czynnościowych w przypadku uszkodzeń całkowitych, gdy obraz ultrasonograficzny potwierdził wynik badania klinicznego. U wszystkich pacjentów wykonano badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz ultrasonograficzne. Do badań ultrasonograficznych wykorzystano aparaty Esaote MyLab 50 i MyLab 60 z zastosowaniem szerokopasmowych głowic liniowych o wysokich częstotliwościach: 6–18 MHz. Nerwy oceniano w skali szarości oraz w opcji dopplera mocy, w przekroju podłużnym i poprzecznym pod kątem lokalizacji, morfologii i stopnia uszkodzenia, ewentualnych wariantów anatomicznych pnia nerwu i patologii przylegających tkanek. Ponadto wykonywano badanie dynamiczne oraz próbę wywołania objawów bólu lub parestezji poprzez palpację miejsca uwidocznionej patologii, a także dokonywano pośredniej oceny nerwów ruchowych i czuciowo-ruchowych na podstawie obrazu unerwianych przez nie mięśni szkieletowych. Analizę zebranego materiału przeprowadzono za pomocą statystyki opisowej. W odniesieniu do weryfikacji klinicznej i operacyjnej zgodność z rozpoznaniem ultrasonograficznym uzyskano w 100% przypadków. Wyniki wskazują, że badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości jest cenną metodą w kwalifikowaniu do rodzaju leczenia neuropatii obwodowych o charakterze pourazowym.

The primary aim of this paper was to assess the relevance of high-frequency ultra-sound examination in qualifying patients for either surgical or conservative treatment of peripheral entrapment neuropathies. The study was conducted in a group of 55 patients aged 7-83 (mean age 43.6), including 28 males and 27 females, who in 2009-2011 were referred to an ultrasound examination due to a clinical suspicion of entrapment neuropathies. For the purposes of the analysis, the patients were divided into four groups: carpal tunnel syndrome (1), ulnar nerve entrapment (2) (cubital tunnel syndrome and Guyon's canal syndrome), posterior interosseous nerve syndrome (3) and other entrapment neuropathies (4). The cases of isolated idiopathic carpal tunnel syndrome were excluded from the analysis. All patients underwent the interview, physical examination and ultrasound examination. Ultrasound examinations were performed with Esaote MyLab 50 and MyLab 60 systems using high-frequency broadband linear transducers: 6-18 MHz. Sixty-seven percent of patients (37 persons) underwent a neurophysiological test. Nerve echostructure, its hyperemia as well as nerve cross-sectional area or, in the case of small nerves, diameter were assessed in all patients. Furthermore, the following were assessed in individual groups: notch sign in group 1, nerve instability in a dynamic ultrasound examination in group 2, nerve angulation in a dynamic ultrasound examination and tenderness on nerve compression at the site of the visualized pathology in group 3. The analyses of the collected material were performed by means of descriptive statistics. The results of clinical and surgical verification were consistent with ultrasound findings in 96.4%. The results indicate that high-frequency ultrasonography is a valuable method in qualifying patients for various types of treatment of peripheral neuropathies resulting from compression.Podstawowym celem pracy była ocena przydatności badania ultrasonograficznego z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w kwalifikowaniu do leczenia operacyjnego albo zachowawczego neuropatii obwodowych o charakterze uciskowym. Materiał pracy stanowiła grupa 55 osób w wieku 7–83 lata (średnia wieku 43,6 roku), w tym 28 mężczyzn i 27 kobiet, kierowanych w latach 2009–2011 na badanie ultrasonograficzne z klinicznym podejrzeniem neuropatii uciskowych, na potrzeby analizy podzielonych na cztery grupy: zespół kanału nadgarstka (1), zespół ucisku nerwu łokciowego (2) (ucisk na poziomie rowka nerwu łokciowego oraz ucisk na poziomie kanału Guyona), zespół ucisku nerwu międzykostnego tylnego (3), inne neuropatie uciskowe (4). Z analizowanej grupy wyłączono przypadki izolowanego idiopatycznego zespołu kanału nadgarstka. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz badanie ultrasonograficzne. Badania ultrasonograficzne przeprowadzono aparatami Esaote MyLab 50 oraz MyLab 60 z zastosowaniem szerokopasmowych głowic liniowych o wysokich częstotliwościach: 6–18 MHz. U 67% pacjentów (37 osób) wykonano badanie neurofizjologiczne. U wszystkich pacjentów oceniano echostrukturę nerwu i jego przekrwienie oraz określano pole powierzchni przekroju nerwu albo – w przypadku drobnych nerwów – średnicę. Dodatkowo w grupie 1 oceniano objaw wcięcia, w grupie 2 – niestabilność nerwu w dynamicznym badaniu ultrasonograficznym, w grupie 3 – zaginanie kątowe nerwu w dynamicznym badaniu ultrasonograficznym oraz tkliwość w czasie ucisku nerwu w miejscu uwidocznionej patologii. Analizy zebranego materiału dokonano za pomocą statystyki opisowej. W odniesieniu do weryfikacji klinicznej i operacyjnej zgodność z rozpoznaniem ultrasonograficznym osiągnięto w 96,4% przypadków. Uzyskane wyniki wskazują, że badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości jest cenną metodą w kwalifikowaniu do rodzaju leczenia neuropatii obwodowych o charakterze uciskowym.

BackgroundThree-dimensional (3D) ultrasound of the shoulder is characterized by a comparable accuracy to two-dimensional (2D) ultrasound. No studies investigating 2D versus 3D inter-rater reliability in the detection of supraspinatus tendon tears taking into account the level of experience of the raters have been carried out so far.ObjectivesThe aim of this study was to determine the inter-rater reliability in the analysis of 3D ultrasound image sets of the supraspinatus tendon between sonographer with different levels of experience.Patients and methodsNon-interventional, prospective, observational pilot study of 2309 images of 127 adult patients suffering from unilateral shoulder pain. 3D ultrasound image sets were scored by three raters independently. The intra-and interrater reliabilities were calculated.ResultsThere was an excellent intra-rater reliability of rater A in the overall classification of supraspinatus tendon tears (2D vs 3D κ = 0.892, pairwise reliability 93.81%, 3D scoring round 1 vs 3D scoring round 2 κ = 0.875, pairwise reliability 92.857%). The inter-rater reliability was only moderate compared to rater B on 3D (κ = 0.497, pairwise reliability 70.95%) and fair compared to rater C (κ = 0.238, pairwise reliability 42.38%).ConclusionsThe reliability of 3D ultrasound of the supraspinatus tendon depends on the level of experience of the sonographer. Experience in 2D ultrasound does not seem to be sufficient for the analysis of 3D ultrasound imaging sets. Therefore, for a 3D ultrasound analysis new diagnostic criteria have to be established and taught even to experienced 2D sonographers to improve reproducibility.WprowadzenieUltrasonografia trójwymiarowa (3D) barku jest uznawana za metodę o porównywalnej dokładności w stosunku do ultrasonografii dwuwymiarowej (2D). Jak dotąd nie przeprowadzono żadnego badania porównującego ultrasonografię 2D i 3D w diagnostyce zerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego z uwzględnieniem poziomu doświadczenia badaczy.CeleCelem niniejszego badania było porównanie oceny patologii ścięgna nadgrzebieniowego za pomocą badania 3D pomiędzy operatorami o różnym poziomie doświadczenia.Pacjenci i metodyPilotażowe nieinterwencyjne, prospektywne, obserwacyjne badanie 2309 obrazów uzyskanych z badań 127 dorosłych pacjentów cierpiących z powodu jednostronnego bólu barku. Zestawy obrazów 3D zostały ocenione w sposób niezależny przez trzech badaczy. Obliczono poziom zgodności pomiędzy badaczami oraz świadozgodność ocen jednego badacza.WynikiBadacz A wykazał się bardzo wysokim poziomem zgodności swoich ocen w ogólnej klasyfikacji zerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (2D vs 3D κ = 0,892, porównywalność parami 93,81%, runda ocen obrazów 3D nr 1 vs runda ocen obrazów 3D nr 2 κ = 0,875, porównywalność parami 92,857%). Zgodność pomiędzy badaczami była tylko umiarkowana w porównaniu z badaczem B (obrazy 3D) (κ = 0,497, porównywalność parami 70,95%) i przeciętna w porównaniu z badaczem C (κ = 0,238, porównywalność parami 42,38%).WnioskiWiarygodność interpretacji obrazów 3D ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego jest zależna od poziomu doświadczenia operatora. Doświadczenie w ultrasonografii 2D zdaje się być niewystarczające do analizy zestawów obrazów 3D. Z tego powodu należy opracować nowe kryteria diagnostyczne dla analizy obrazów 3D i wprowadzić nauczanie interpretacji badań ultrasonografii trójwymiarowej, aby w ten sposób zwiększyć poziom odtwarzalności.

Due to the possibility to examine at the patient bedside or incubator, ultrasound imaging of the central nervous system, particularly through the anterior fontanelle, is the most common diagnostic examination performed in neonates and infants with neurological problems. Despite its common application, this method has certain limitations. These limitations are associated with cross-sections of the cerebral structures that can be obtained when examining through the anterior fontanelle. The aim of the paper was to assess the usefulness of three dimensional sonography of the central nervous system in neonates and infants in the assessment of intracranial bleeding and its consequences when examined through the anterior fontanelle. The study enrolled 283 patients treated at the Pediatric Teaching Hospital at the Medical University of Lublin in whom a transfontanelle cerebral examination was indicated. The two- and three-dimensional ultrasound examinations of the central nervous system were conducted in 283 patients aged from 1 day to 18 months (mean age: 2 months). 254 three-dimensional examinations were of diagnostic value. The number of detected pathological lesions was higher in a statistically significant way (p = 0.007) in the three-dimensional ultrasound examination. In the authors' own studies, the highest sensitivity and statistically significant superiority of the three-dimensional method over the two-dimensional one referred to detecting intraventricular or intracerebral hemorrhages. Novel techniques of ultrasound imaging, including the three-dimensional one, have undoubtedly increased the diagnostic possibilities of sonography and, at the same time, retained all its advantages.Ultrasonografia centralnego układu nerwowego, a szczególnie obrazowanie przez ciemiączko przednie, ze względu na możliwość wykonania badania przy łóżku pacjenta lub też w inkubatorze jest najczęściej stosowaną metodą diagnostyczną u noworodków i niemowląt z problemami neurologicznymi. Jednak pomimo powszechnego zastosowania metoda ta ma pewne ograniczenia. Są nimi płaszczyzny przekroju struktur mózgowia możliwe do uzyskania w obrazowaniu przez ciemiączko przednie. Celem pracy jest ocena przydatności ultrasonografii trójwymiarowej centralnego układu nerwowego u noworodków i niemowląt w ocenie krwawienia wewnątrzczaszkowego i jego następstw w badaniu przez ciemiączko przednie. Badaniami objęto 283 pacjentów leczonych w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, u których istniały wskazania do badania przezciemiączkowego mózgu. Badanie ultrasonograficzne centralnego układu nerwowego w opcji dwu- i trójwymiarowej przeprowadzono u 283 pacjentów w wieku od 1 dnia do 18 miesięcy (średnio 2 miesiące). W badaniu ultrasonograficznym trójwymiarowym otrzymano 254 wyniki badań mające wartość diagnostyczną. Liczba zmian patologicznych wykrywanych w badaniu ultrasonograficznym była znamiennie statystycznie większa (

We present an additional sonographic sign of Hashimoto's thyroiditis (HLT), increasing the specificity of this method in pediatric populations.A total of 98 children (mean age 12.7 years, range 7-17 years) were selected from the registry of the endocrinology outpatient department. All subjects met the diagnostic criteria for HLT. All children underwent a prospective thyroid ultrasound examination with special attention paid to the presence of lymph nodes adjacent to the thyroid gland. In order to form a control group, we analyzed 102 healthy volunteers and 94 children with cervical lymphadenopathy, age- and sex-matched with the main study group.The ultrasound of the thyroid revealed typical sonographic signs of autoimmune thyroid disease in all children with HLT and in none of the individuals in the control groups. In 96 children (98%) from the HLT group, at least 2 lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid gland lobes localized on one or both sides of the thyroid were detected. No lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes were found in healthy children or children with cervical lymphadenopathy.Lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes are an additional ultrasound sign of pediatric Hashimoto's lymphocytic thyroiditis, with 98% sensitivity and 100% specificity.W niniejszej pracy została przedstawiona dodatkowa cecha ultrasonograficzna przewlekłego limfocytowego zapalenia tarczycy, zwiększająca specyficzność tej metody w populacji dzieci.Z rejestru kliniki endokrynologii wybrano 98 dzieci (średnia wieku: 12,7 roku, przedział wiekowy: 7–17 lat). Wszyscy pacjenci spełniali kryteria diagnostyczne choroby Hashimoto. Każde dziecko poddano prospektywnemu badaniu ultrasonograficznemu tarczycy ze szczególnym uwzględnieniem występowania węzłów chłonnych przylegających do tarczycy. W celu utworzenia grupy kontrolnej analizie poddano 102 zdrowych ochotników oraz 94 dzieci z limfadenopatią szyjną, dopasowanych pod względem wieku i płci do badanej grupy.Badanie ultrasonograficzne tarczycy ujawniło typowe cechy sonograficzne autoimmunologicznej choroby tarczycy u wszystkich dzieci z chorobą Hashimoto i u nie ujawniło ich u żadnego pacjenta z grupy kontrolnej. U 96 chorych dzieci (98%) wykryto co najmniej dwa węzły chłonne przylegające do dolnej części płatów tarczycy, umiejscowione z jednej lub z dwóch stron gruczołu. Nie wykryto węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy u dzieci zdrowych ani u dzieci z limfadenopatią szyjną.Występowanie węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy stanowi dodatkową cechę ultrasonograficzną zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci, wykazującą 98-procentową czułość i 100-procentową specyficzność.

Ultrasound assessment of morphological parameters of the internal jugular veins and vertebral veins in healthy individuals as well as their dependence on the patient's position.The examinations were conducted in 185 healthy individuals (101 females and 84 males) aged 18-89. Ultrasound examinations were conducted with the use of a linear probe with the frequency of 5-9 MHz in the supine (0°) and sitting position (90°).In 154 cases (83.2%) on the left side and in 150 cases (81.1%) on the right side, the jugular veins were completely closed in the sitting position. In 31 cases (16.8%) on the left side and in 35 cases (18.9%) on the right side, they were merely narrowed. By contrast with the jugular veins, the cross-sectional area (CSA) of the vertebral veins was greater in the sitting position than in the supine position in a statistically significant way. The CSA values of the jugular veins in the supine position ranged from 0 cm(2) to 4.3 cm(2). There were no statistically significant differences in the CSA between men and women. The cross-sectional area of the right jugular vein in the supine position was greater in a statistically significant way than that of the left jugular vein. In this study population, the ratio of the cross-sectional areas of the jugular veins on both sides amounted to 8.5:1.The width of the jugular and vertebral veins significantly varies depending on the patient's position. The range of the CSA values for the jugular veins is broad, which should be taken into account when interpreting imaging findings. The internal jugular veins can show considerable asymmetry.Ultrasonograficzna ocena parametrów morfologicznych żył szyjnych wewnętrznych i żył kręgowych u osób zdrowych oraz ich zależności od pozycji badanego.Zbadano 185 zdrowych osób: 101 kobiet i 84 mężczyzn w wieku 18–89 lat. Badanie USG wykonywano za pomocą sondy liniowej o częstotliwości 5–9 MHz w pozycji leżącej (0°) oraz w pozycji siedzącej (90°).W 154 przypadkach (83,2%) po stronie lewej i w 150 (81,1%) po stronie prawej po przyjęciu pozycji siedzącej światło żył szyjnych ulegało całkowitemu zamknięciu; w 31 (16,8%) przypadkach po stronie lewej oraz 35 (18,9%) przypadkach po stronie prawej ulegało jedynie zmniejszeniu. W przeciwieństwie do żył szyjnych pole przekroju poprzecznego (CSA) żył kręgowych w pozycji siedzącej było istotnie statystycznie większe niż w pozycji leżącej. Wartości CSA żył szyjnych w pozycji leżącej mieściły się w zakresie od 0 cmSzerokość żył szyjnych i żył kręgowych zmieniają się w zależności od pozycji ciała osoby badanej. Zakres wartości CSA żył szyjnych jest szeroki, co powinno być brane pod uwagę przy interpretacji wyników badań obrazowych tych naczyń. Żyły szyjne wewnętrzne mogą wykazywać znaczną asymetrię.

Sonoelastography is a dynamically developing method of ultrasound examination used to differentiate the character of focal lesions in the breasts. The aim of the Part II of the study is to determine the usefulness of sonoelastography in the differentiation diagnosis of focal breast lesions including the evaluation of the diagnostic value of Tsukuba score and FLR ratio in characterizing solid lesions in the breasts. Furthermore, the paper provides a comparison of classic B-mode imaging and sonoelastography.From January to July 2010 in the Ultrasound Department of the Cancer Centre, The Institute of Maria Skłodowska-Curie, 375 breast ultrasound examinations were conducted. The examined group included patients who in B-mode examinations presented indications for pathological verification. They were 80 women aged between 17 and 83 (mean age was 50) with 99 solid focal lesions in the breasts. All patients underwent: the interview, physical examination, B-mode ultrasound examination and elastography of the mammary glands and axillary fossae. The visualized lesions were evaluated according to BIRADS-US classification and Tsukuba score as well as FLR ratio was calculated. In all cases, the histopathological and/or cytological verification of the tested lesions was obtained.In the group of 80 patients, the examination revealed 39 malignant neoplastic lesions and 60 benign ones. The mean age of women with malignant neoplasms was 55.07 (SD = 10.54), and with benign lesions - 46.9 (SD = 15.47). In order to identify threshold values that distinguish benign lesions from malignant ones, a comparative analysis of statistical models based on BIRADS-US classification and Tsukuba score was conducted and the cut-off value for FLR was assumed. The sensitivity and specificity values for BIRADS-US 4/5 were 76.92% and 96.67% and for Tsukuba 3/4 - 64.1% and 98.33% respectively. The assumed FLR threshold value to differentiate between benign and malignant lesions in the breasts equaled 3.13. The combined application of both classifications (with the threshold value of BIRADS-US 4/Tsukuba 3) improved the total value of sensitivity and specificity of character differentiation of focal lesions (87.2% and 95% respectively).In the case of problematic focal lesions, i.e. BIRADS-US 3, the study revealed that obtaining Tsukuba score of 1 and 2 for lesions classified as BIRADS-US 3 confirms their benign character. This allows to avoid the cytological verification.Sonoelastografia jest dynamicznie rozwijającą się metodą badania ultrasonograficznego wykorzystywaną w różnicowaniu charakteru zmian ogniskowych w piersiach. Celem II części pracy było określenie przydatności sonoelastografii w diagnostyce różnicowej litych zmian ogniskowych w piersiach, w tym ocena wartości diagnostycznej skali Tsukuba i wskaźnika FLR w różnicowaniu charakteru litych zmian w piersiach oraz ocena porównawcza klasycznego obrazowania B-mode i sonoelastografii.W okresie od stycznia do lipca 2010 roku w Pracowni Ultrasonograficznej Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie wykonano 375 badań ultrasonograficznych piersi u kobiet. Do grupy badanej włączono pacjentki, u których na podstawie obrazowania B-mode ustalono wskazania do weryfikacji patologicznej, tj. 80 kobiet w wieku od 17 do 83 lat (średnio 50 lat) z obecnością 99 litych zmian ogniskowych w piersiach. U wszystkich pacjentek wykonano badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz badanie ultrasonograficzne B-mode i elastografię gruczołów piersiowych oraz dołów pachowych. Uwidocznione zmiany ogniskowe w piersiach oceniano zgodnie z klasyfikacją BIRADS-usg, skalą Tsukuba oraz obliczano wskaźnik FLR. We wszystkich przypadkach uzyskano weryfikację histopatologiczną i/lub cytologiczną badanych zmian.W grupie 80 badanych kobiet stwierdzono obecność 39 zmian nowotworowych złośliwych oraz 60 o charakterze łagodnym. Średnia wieku kobiet ze zmianami nowotworowymi złośliwymi wynosiła 55,07 roku (SD = 10,54), a kobiet, u których rozpoznano zmiany łagodne – 46,9 roku (SD = 15,47). W celu identyfikacji wartości progowych różnicujących zmiany łagodne od złośliwych przeprowadzono analizę porównawczą modeli statystycznych opartych na klasyfikacji BIRADS-usg i skali Tsukuba oraz wyznaczono wartość odcięcia dla wskaźnika FLR. Dla klasyfikacji BIRADS-usg 4/5 uzyskano czułość i swoistość odpowiednio 76,92% i 96,67%, a dla skali Tsukuba 3/4 – odpowiednio 64,1% i 98,33%; uzyskana wartość progowa FLR różnicująca zmiany łagodne od złośliwych nowotworów piersi wynosiła 3,13. Łączne zastosowanie obydwu klasyfikacji (z wartością progową BIRADS-usg 4/Tsukuba 3) poprawia sumę czułości i swoistości rozpoznań charakteru zmian ogniskowych (odpowiednio 87,2% i 95%).W przypadku problematycznych zmian ogniskowych, tj. BIRADS-usg 3, wykazano, iż uzyskanie w elastografii stopni Tsukuba 1 i 2 dla zmian BIRADS-usg 3 potwierdza ich łagodny charakter, tym samym pozwala odstąpić od weryfikacji cytologicznej.

This study was designed to evaluate the performance of shear-wave elastography as a diagnostic tool for prostate cancer in a larger cohort of patients than previously reported.Seventy-three patients with suspected prostate carcinoma were investigated by ultrasound elastography followed by directed biopsy. The elastographic and histological results for all biopsies were compared.After exclusion of invalid and non-assessable results, 794 samples were obtained for which both a histological assessment and an elastometric result (tissue stiffness in kPa) were available: according to the histology 589 were benign and 205 were malignant. Tissue elasticity was found to be weakly correlated with patient's age, PSA level and gland volume. ROC analysis showed that, for the set of results acquired, elastometry did not fulfil literature claims that it could identify malignant neoplasia with high sensitivity and specificity. However, it did show promise in distinguishing between Gleason scores ≤6 and6 when malignancy had already been identified. Unexpected observations were the finding of a smaller proportion of tumours in the lateral regions of the prostate than generally expected, and also the observation that the elasticity of benign prostate tissue is region-sensitive, the tissue being stiffest in the basal region and more elastic at the apex.Shear-wave elastography was found to be a poor predictor of malignancy, but for malignant lesions an elasticity cut-off of 80 kPa allowed a fairly reliable distinction between lesions with Gleason ≤6 and those with Gleason6. We demonstrate an increase in elasticity of benign prostate tissue from the basal to the apical region.Badanie przeprowadzono w celu ustalenia wartości diagnostycznej elastografii fali poprzecznej w raku stercza, analizując większą grupę chorych, niż dotychczas przedstawiano w piśmiennictwie.Badaniem objęto 73 pacjentów z podejrzeniem raka stercza. Ocenę gruczołu krokowego wykonywano za pomocą elastografii, po której stosowano biopsję celowaną.Po wykluczeniu nieważnych i trudnych do oceny wyników uzyskano 794 przypadki, które oceniono zarówno histopatologicznie, jak i metodą elastografii (sztywność tkanek mierzona w kPa), stwierdzając w badaniu histopatologicznym 589 zmian łagodnych i 205 złośliwych. Wykazano słabą korelację sprężystości tkanek z wiekiem chorych, poziomem PSA i objętością gruczołu krokowego. Analiza ROC otrzymanych wyników udowodniła, że elastometria w diagnostyce ognisk złośliwego nowotworzenia nie jest tak czułą i swoistą metodą, jak zakładano w piśmiennictwie. W przypadkach, w których zdiagnozowano proces złośliwy, metoda ta umożliwia rozróżnienie ognisk ocenianych w skali Gleasona ≤6 od tych6 punktów. Te nieoczekiwane obserwacje dotyczyły mniejszego odsetka nowotworów, niż wcześniej zakładano, położonych w bocznych częściach prostaty. Ponadto zaobserwowano zależność między poziomem sprężystości tkanek objętych procesem łagodnym w poszczególnych częściach gruczołu krokowego: największą sztywność wykazano w części podstawnej, a większą sprężystość w części wierzchołkowej.Elastografia fali poprzecznej jest słabym predyktorem złośliwości, chociaż w diagnostyce ognisk złośliwych, z punktem odcięcia poziomu sprężystości wynoszącym 80 kPA, umożliwia dość wiarygodne zróżnicowanie zmian o stopniu zaawansowania ≤6 punktów i zmian o stopniu zaawansowania6 punktów w skali Gleasona.

Lung sonography allows rapid diagnosis of lung emergencies such as pulmonary edema, hemothorax or pneumothorax. The ability to timely diagnose an intraoperative pneumothorax is an important skill for the anesthesiologist. However, lung ultrasound exams require an interpretation of not only real images but also complex acoustic artifacts such as A-lines and B-lines. Therefore, appropriate training to gain proficiency is important. Simulated environment using ultrasound phantom models allows controlled, supervised learning. We have developed hybrid models that combine dry or wet polyurethane foams, porcine rib cages and human hand simulating a rib cage. These models simulate fairly accurately pulmonary sonopathology and allow supervised teaching of lung sonography with the immediate feedback. In-vitro models can also facilitate learning of procedural skills, improving transducer and needle positioning and movement, rapid recognition of thoracic anatomy and hand - eye coordination skills. We described a new model to teach an ultrasound guided thoracentesis. This model consists of the experimenter's hand placed on top of the water-filled container with a wet foam. Metacarpal bones of the human hand simulate a rib cage and a wet foam simulates a diseased lung immersed in the pleural fluid. Positive fluid flow offers users feedback when a simulated pleural effusion is accurately assessed.Badanie ultrasonograficzne płuc pozwala na szybkie (co jest bardzo istotne dla anestezjologa) rozpoznanie stanów nagłych płuc, takich jak np. śródoperacyjna odma opłucnowa, obrzęk płuc czy krwiak opłucnej. Jednakże wymaga interpretacji nie tylko rzeczywistych obrazów, lecz także skomplikowanych artefaktów akustycznych, takich jak linie A i linie B. Tym ważniejsze jest właściwe szkolenie w celu uzyskania biegłości diagnostycznej. Środowisko symulowane, wykorzystujące fantomy, umożliwia naukę w kontrolowanych warunkach pod okiem specjalisty. Autor niniejszej pracy opracował modele hybrydowe, które łączą suchą lub mokrą piankę poliuretanową, szkielet świńskiej klatki piersiowej oraz ludzką dłoń symulującą szkielet klaki piersiowej. Oddają one dość dokładnie ultrasonograficzny obraz patologii płucnych, umożliwiając dającą natychmiastowe rezultaty, nadzorowaną przez specjalistę naukę badania ultrasonograficznego płuc. Modele

The aim of the study was to compare the values of the sonographic inferior vena cava/ aorta index obtained with the transducer placed in the median line and right anterior axillary line.The study enrolled 45 volunteers, including 33 women, aged 22.5 ± 1.26 with a negative history of circulatory and renal diseases. The study consisted in a sonographic assessment and measurement of the inferior vena cava and aorta by placing the transducer in the anterior median line and right anterior axillary line. The value of the inferior vena cava/aorta index was obtained by calculating the ratio of the diameters of the inferior vena cava and aorta. The diameter measurements were taken by placing the ultrasound transducer in the anterior median line and right anterior axillary line. Two examiners performed the measurement three times and used convex probes of 3.5-5 MHz. Additionally, the subjects' weight, height and arterial blood pressure were taken.Following a statistical analysis with the use of STATISTICA software, the following values of the inferior vena cava/aorta index were obtained: in the anterior median line - 1.43 ± 0.21, and in the right anterior axillary line - 1.285 ± 0.19. There was no statistically significant difference between the measurements obtained by the two examiners (p = 0.17). A strong correlation was noted between the inferior vena cava/ aorta indices calculated in both sites of transducer placement, which was irrespective of the examiners (the correlation coefficient: r = 0.61 and r = 0.71). The study indicate that the inferior vena cava/aorta index measured in the right anterior axillary line is a simple and reproducible method for determining the body fluid status; the examinations conducted in both sites may be used interchangeably. Further studies are needed to determine reference values for the inferior vena cava/aorta index measured in the right anterior axillary line.Celem pracy była ocena porównawcza wartości ultrasonograficznego współczynnika żyła główna dolna/aorta z przyłożenia głowicy w linii środkowej i pachowej przedniej prawej.W badaniu udział wzięło 45 ochotników, w tym 33 kobiety, w wieku 22,5 ± 1,26 roku, z ujemnym wywiadem w kierunku chorób układu krążenia i nerek. Badanie polegało na ultrasonograficznej ocenie i pomiarach żyły głównej dolnej i aorty z przyłożenia głowicy w linii środkowej przedniej oraz w pachowej przedniej prawej. Wartość współczynnika żyła główna dolna/aorta uzyskiwano, wyliczając iloraz średnicy żyły głównej dolnej i aorty. Pomiary średnicy naczyń były wykonywane z przyłożenia głowicy ultrasonograficznej w linii środkowej przedniej oraz linii pachowej przedniej prawej. Dwóch badających wykonywało wszystkie pomiary trzykrotnie, stosując głowicę convex 3,5–5 MHz. Zmierzono także masę ciała, wzrost i ciśnienie tętnicze.Po opracowaniu statystycznym za pomocą programu STATISTICA uzyskano następujące wartości współczynnika żyła główna dolna/aorta: w linii środkowej przedniej 1,43 ± 0,21, w linii pachowej przedniej po stronie prawej 1,285 ± 0,19. Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy w pomiarach tego współczynnika pomiędzy badaczami (

The aim of this study was to evaluate the usefulness of ultrasonography in the diagnosis of hemorrhagic cystitis following bone marrow transplantation in children.The study involved an analysis of clinical material and the results of imaging tests performed in 334 patients who underwent hematopoietic cell transplantation. Ultrasonographic findings in 42 patients with hemorrhagic cystitis were analyzed in detail. The ultrasound images served to assess the severity of hemorrhagic cystitis and the results were compared with the clinical assessment of the disease on the Droller scale, as well as the laboratory and endoscopic tests.In the studied group of patients hemorrhagic cystitis following allogeneic transplantation was diagnosed in 12.5% cases. 73.8% patients received transplants from unrelated donors, 26.2% - from compatible siblings. The study revealed a higher incidence of hemorrhagic cystitis in children above 10 years of age. Grade 3 according to the Droller was diagnosed in 42.9%, grade 2 - in 30.9%, grade 4 - in 14.3%, and grade 1 - in 11.9% patients. The number of ultrasound examinations depended on the clinical symptoms, severity, duration and co-occurrence of other complications following the transplantation and was within the 1-15 range (average: 4.6). Grades 3 and 4 were related to the poor clinical condition of the patients and to their longer hospitalization. During this period there was an increased risk of renal malfunction and acute renal failure, post-inflammatory narrowing of the ureters, hydronephrosis, and in grade 4 the fibrosis of the bladder with reduced bladder capacity. Analyses demonstrated a significant correlation between the ultrasound image of the bladder wall and the clinical severity.Ultrasound with Doppler options remains the primary diagnostic tool in the evaluation of hemorrhagic cystitis, and is useful in terms of its diagnosis, determination of the severity, and monitoring of the treatment.Celem pracy była ocena przydatności ultrasonografii w diagnostyce krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego, dość częstego powikłania po przeszczepach szpiku kostnego u dzieci.W pracy przeanalizowano materiał kliniczny i wyniki badań obrazowych 334 pacjentów po transplantacji komórek hematopoetycznych. Analizie poddano wyniki badań ultrasonograficznych wykonanych u 42 dzieci z krwotocznym zapaleniem pęcherza moczowego. Na podstawie USG oceniano stopień zaawansowania krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego, a wyniki porównywano z oceną kliniczną procesu w skali Drollera, badaniami laboratoryjnymi i endoskopowymi.W analizowanej grupie dzieci krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego rozpoznano po transplantacjach allogenicznych u 12,5% badanych, u 73,8% był to przeszczep od dawcy niespokrewnionego, u 26,2% – od zgodnego rodzeństwa. Wykazano częstsze występowanie krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego u dzieci starszych, powyżej 10. roku życia. Stopień 3. w skali Drollera stwierdzono u 42,9% dzieci, stopień 2. – u 30,9%, stopień 4. – u 14,3%, a stopień 1. – u 11,9% dzieci. Liczba badań ultrasonograficznych i rozpoznanie zależały od objawów klinicznych, stopnia zaawansowania, czasu trwania oraz współwystępowania innych powikłań po transplantacji i wynosiła 1–15 (średnio 4,6). Trzeci i czwarty stopień wiązały się ze złym stanem klinicznym chorych, a także wydłużeniem czasu hospitalizacji. W okresie tym wzrastało ryzyko uszkodzenia czynności nerek i ostrej niewydolności nerek, pozapalnego zwężenia moczowodów, wodonercza, a w końcowym stadium zwłóknienia pęcherza moczowego. Stwierdzono istotną zależność obrazu ultrasonograficznego zmienionej w przebiegu zapalenia ściany pęcherza moczowego, ze stopniem klinicznego zaawansowania.Badanie ultrasonograficzne z opcjami dopplerowskimi pozostaje podstawowym badaniem diagnostycznym w ocenie krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego, jest przydatne w rozpoznawaniu, określaniu stopnia zaawansowania choroby i monitorowaniu leczenia.

Sonoelastography is a technique that assesses tissue hardness/compressibility. Utility and sensitivity of the method in prostate cancer diagnostics were assessed compared to the current gold standard in prostate cancer diagnostics i.e. systematic biopsy.The study involved 84 patients suspected of prostate cancer based on elevated PSA levels or abnormal per rectal examination findings. Sonoelastography was used to evaluate the prostate gland. In the case of regions with hardness two-fold greater than that of symmetric prostate area (strain ratio2), targeted biopsy was used; which was followed by an ultrasound-guided 8- or 10-core systematic biopsy (regardless of sonoelastography-indicated sites) as a reference point.The mean age of patients was 69 years. PSA serum levels ranged between 1.02 and 885 ng/dl. The mean prostate volume was 62 ml (19-149 ml). Prostate cancer was found in 39 out of 84 individuals. Statistically significant differences in strain ratios between cancers and benign lesions were shown. Sonoelastography guided biopsy revealed 30 lesions - overall sensitivity 77% (sensitivity of the method - 81%). Sonoelastographic sensitivity increased depending on cancer stage according to the Gleason grading system: 6-60%, 7-75%, 8-83%, 9/10-100%. The estimated sensitivity of systematic biopsy was 92%.Sonoelastography shows higher diagnostic sensitivity in prostate cancer diagnostics compared to conventional imaging techniques, i.e. grey-scale TRUS, Doppler ultrasound. It allows to reduce the number of collected tissue cores, and thus limit the incidence of complications as well as the costs involved. Sonoelastography using the determination of compressibility ratio for symmetrical prostatic regions may prove useful in the detection of clinically significant prostate cancer.Elastosonografia jest techniką oceniającą twardość/ściśliwość tkanek. Badano użyteczność i czułość tej metody w diagnostyce raka stercza w porównaniu z obecnie obowiązującym złotym standardem w diagnostyce raka gruczołu krokowego – biopsją systematyczną.Badaniu poddano 84 chorych z podejrzeniem raka stercza na podstawie podwyższonego poziomu PSA lub nieprawidłowości w badaniuŚredni wiek chorych wynosił 69 lat. Poziom PSA w surowicy krwi mieścił się w zakresie 1,02–885 ng/dl. Średnia objętość gruczołu krokowego wynosiła 62 ml (19–149 ml). Pośród 84 badanych raka prostaty ujawniono u 39 osób. Wykazano statystycznie istotne różnice wartości stosunku odkształcenia między rakami i zmianami łagodnymi. Biopsja pod kontrolą elastosonografii ujawniła 30 zmian – czułość (Elastosonografia ma wyższą czułość w diagnostyce raka stercza niż konwencjonalnie używane techniki obrazowania, tj.: TRUS w skali szarości, USG dopplerowskie. Pozwala zredukować liczbę pobieranych rdzeni tkankowych, a co za tym idzie – zmniejszyć liczbę powikłań i ograniczyć koszty. Elastosonografia z oznaczeniem stosunku ściśliwości symetrycznych obszarów stercza może być pomocna w wykryciu klinicznie istotnego raka gruczołu krokowego.

Vesicoureteral reflux appears in 20-50% of pediatric patients with recurrent urinary tract infections. The most common method of diagnosing this disease is voiding cystourethrography. However, contemporary pediatric radiology does not favor this method due to exposure to X-radiation.The aim of this study was to assess the usefulness of 2D/3D/4D contrast-enhanced voiding urosonography in the diagnosis and treatment monitoring of vesicoureteral reflux in children and the possibility of using contrast-enhanced voiding urosonography to replace voiding cystourethrography.Voiding cystourethrography and contrast-enhanced voiding urosonography were conducted in 80 pediatric patients in order to assess sensitivity, specificity, positive and negative predictive values as well as the number of vesicoureteral refluxes detected by each of the two methods. The second stage of the study involved performing voiding urosonography in an extended protocol in 58 children in order to determine the usefulness of three-dimensional (3D/4D) examinations in the assessment of vesicoureteral reflux and the ability to assess the urethra.The concordance between the two methods was 86.95%. The sensitivity of voiding urosonography was 84.51%, specificity - 90.99%, positive predictive value - 85.71% and negative predictive value - 90.17%. A 3D/4D assessment of the urinary bladder and transperineal 2D morphological assessment of the urethra were possible in all patients (100%). Assessment of the urethra during micturition with the use of 2D/3D/4D techniques was possible in all patients in whom voiding was elicited (95.83%), and 3D/4D assessment of vesicoureteral reflux was possible in all patients with reflux (100%). Although the application of 3D/4D techniques allowed accurate specification of the grade of reflux in all cases (100%), it appeared particularly useful in differentiating between grades II and III (70.97%).Contrast-enhanced voiding urosonography allows the diagnosis and monitoring of treatment of vesicoureteral reflux in pediatric patients as well as assessment of the urethra in both girls and boys. The method is characterized by high sensitivity and specificity. Moreover, it is safe, relatively inexpensive and can replace voiding cystourethrography.Odpływy pęcherzowo-moczowodowe występują u 20–50% dzieci z nawracającymi zakażeniami układu moczowego. Najczęściej wykorzystywaną metodą w diagnostyce tego schorzenia jest cystouretrografia mikcyjna, od której nowoczesna radiologia pediatryczna stara się odchodzić, z powodu narażenia na promieniowanie rentgenowskie.Celem pracy była ocena przydatności sonocystografii mikcyjnej w diagnostyce i monitorowaniu leczenia odpływów pęcherzowo-moczowych u dzieci i możliwości zastąpienia omawianą metodą dotychczas stosowanej cystouretrografii mikcyjnej.U 80 dzieci wykonano cystouretrografię mikcyjną oraz sonocystografię mikcyjną w celu określenia czułości, swoistości, wartości predykcyjnej dodatniej i ujemnej sonocystografii mikcyjnej oraz ilości wykrywanych odpływów pęcherzowo-moczowych przez każdą z metod. W drugim etapie u 58 dzieci wykonano sonocystografię mikcyjną w rozszerzonym protokole w celu określenia przydatności badania trójwymiarowego (3D/4D) w ocenie odpływów pęcherzowo-moczowych oraz możliwości oceny cewki moczowej.Zgodność obu metod wynosiła 86,95%. Czułość sonocystografii mikcyjnej wynosiła 84,51%, swoistość 90,99%, wartość predykcyjna dodatnia 85,71%, ujemna 90,17%. Ocena 3D/4D pęcherza moczowego oraz ocena morfologiczna 2D cewki moczowej z dostępu przezkroczowego możliwa była u wszystkich pacjentów (100%). Ocena cewki moczowej w trakcie mikcji techniką 2D/3D/4D możliwa była u wszystkich pacjentów, u których uzyskano mikcję (95,83%), a ocena 3D/4D OPM – u wszystkich pacjentów z odpływem (100%). Zastosowanie technik 3D/4D pozwoliło na precyzyjne określenie stopnia odpływów we wszystkich przypadkach (100%), jednakże szczególnie przydatne okazało się w różnicowaniu pomiędzy stopniem II a III (70,97%).Sonocystografia mikcyjna jest metodą umożliwiającą diagnostykę i monitorowanie leczenia odpływów pęcherzowo-moczowodowych u dzieci oraz ocenę cewki moczowej u dziewcząt i chłopców. Metodę charakteryzuje wysoka czułość i swoistość – jest bezpieczna, stosunkowo niedroga i może zastąpić cystouretrografię mikcyjną.