Search

RIVM rapport:Vanuit het perspectief van de overheid is het van belang te weten hoe goed de verschillende onderdelen van de gezondheidszorg functioneren en of iedereen in Nederland in gelijke mate van de ingezette middelen profiteert. Gezien de toenemende uitgaven aan de gezondheidszorg is de vraag naar de relatie tussen de ingezette middelen en de opbrengsten die er mee worden bereikt relevant: hoe doelmatig is de Nederlandse gezondheidszorg? Om de ontwikkelingen in de kwaliteit, de toegankelijkheid en de kosten van de gezondheidszorg te monitoren, heeft het ministerie van VWS het RIVM gevraagd de Zorgbalans tweejaarlijks uit te brengen. Deze derde Zorgbalans beschrijft op basis van een beperkte set van indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2008 en 2009 en vergelijkt deze met eerdere jaren en internationaal. Wat valt op in de bevindingen van de Zorgbalans 2010? Allereerst een aantal gunstige ontwikkelingen. De toegankelijkheid van de Nederlandse zorg blijkt veelal uitstekend. Ook de kwaliteit van de zorg is op veel onderdelen goed en er zijn aantoonbare verbeteringen. De meeste zorggebruikers zijn onveranderd positief over de zorg. De kostengroei in de zorg wordt vooral veroorzaakt doordat meer zorg wordt verleend. De Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2010 meldt dat Nederlanders steeds langer leven en dat twee extra levensjaren die er recent zijn bijgekomen in goede gezondheid worden doorgebracht (Van der Lucht en Polder, 2010). Preventie en zorg dragen in belangrijke mate bij aan deze gezondheidswinst. Tegenover deze gunstige bevindingen staat dat de gezondheidszorg niet op alle punten aan alle hoge ambities en verwachtingen voldoet. Het kan beter. Op onderdelen is de toegankelijkheid onvoldoende te noemen, zoals op het punt van wachttijden in sommige onderdelen van de zorg en de matige telefonische bereikbaarheid van huisartsenpraktijken. Er bestaan grote verschillen in prijs en kwaliteit tussen zorgverleners. De afstemming en coördinatie van de zor, From a policy perspective, it is important to monitor how well the various parts of the health care system are functioning and whether all the people are benefiting equally from the resources provided. In view of the rising costs of health care, it is also relevant to find out whether those resources are producing sufficient returns - how efficient is the health care system? To monitor trends in the quality, accessibility and costs of health care, the Dutch Ministry of Health has commissioned RIVM to produce the Dutch Health Care Performance Report every two years. Using a finite set of indicators, this third edition of the report assesses the performance of the health care system in 2008 and 2009 and compares it to previous years and to other countries. What findings stand out in the 2010 Performance Report? First of all, many strong points could be identified. The accessibility of Dutch health care is mostly excellent. Many parts of the system are delivering good-quality care, and demonstrable improvements have been made. Most users are consistently positive about the services they receive. The rising costs of health care are mainly due to the greater volume of services delivered. As the 2010 Public Health Status and Forecasts Report has reported, Dutch people are living longer, and the two additional life years gained are spent in good health (Van der Lucht and Polder, 2010). Disease prevention and health care are both critical factors in these health gains. In contrast with positive findings like these, there is also evidence that Dutch health care is not living up to the high ambitions and expectations in every way. Accessibility is unsatisfactory in some areas, as evidenced by persistent waiting lists in certain sectors and the difficulty of reaching GP practices by telephone during office hours. Wide variations exist amongst health care providers in terms of both price and quality. The cooperation and coordination between different providers are not as good a

RIVM rapport:Vanuit het perspectief van de overheid is het van belang te weten hoe goed de verschillende onderdelen van de gezondheidszorg functioneren en of iedereen in Nederland in gelijke mate van de ingezette middelen profiteert. Gezien de toenemende uitgaven aan de gezondheidszorg is de vraag naar de relatie tussen de ingezette middelen en de opbrengsten die er mee worden bereikt relevant: hoe doelmatig is de Nederlandse gezondheidszorg? Om de ontwikkelingen in de kwaliteit, de toegankelijkheid en de kosten van de gezondheidszorg te monitoren, heeft het ministerie van VWS het RIVM gevraagd de Zorgbalans tweejaarlijks uit te brengen. Deze derde Zorgbalans beschrijft op basis van een beperkte set van indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2008 en 2009 en vergelijkt deze met eerdere jaren en internationaal. Wat valt op in de bevindingen van de Zorgbalans 2010? Allereerst een aantal gunstige ontwikkelingen. De toegankelijkheid van de Nederlandse zorg blijkt veelal uitstekend. Ook de kwaliteit van de zorg is op veel onderdelen goed en er zijn aantoonbare verbeteringen. De meeste zorggebruikers zijn onveranderd positief over de zorg. De kostengroei in de zorg wordt vooral veroorzaakt doordat meer zorg wordt verleend. De Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2010 meldt dat Nederlanders steeds langer leven en dat twee extra levensjaren die er recent zijn bijgekomen in goede gezondheid worden doorgebracht (Van der Lucht en Polder, 2010). Preventie en zorg dragen in belangrijke mate bij aan deze gezondheidswinst. Tegenover deze gunstige bevindingen staat dat de gezondheidszorg niet op alle punten aan alle hoge ambities en verwachtingen voldoet. Het kan beter. Op onderdelen is de toegankelijkheid onvoldoende te noemen, zoals op het punt van wachttijden in sommige onderdelen van de zorg en de matige telefonische bereikbaarheid van huisartsenpraktijken. Er bestaan grote verschillen in prijs en kwaliteit tussen zorgverleners. De afstemming en coördinatie van de zor, From a policy perspective, it is important to monitor how well the various parts of the health care system are functioning and whether all the people are benefiting equally from the resources provided. In view of the rising costs of health care, it is also relevant to find out whether those resources are producing sufficient returns - how efficient is the health care system? To monitor trends in the quality, accessibility and costs of health care, the Dutch Ministry of Health has commissioned RIVM to produce the Dutch Health Care Performance Report every two years. Using a finite set of indicators, this third edition of the report assesses the performance of the health care system in 2008 and 2009 and compares it to previous years and to other countries. What findings stand out in the 2010 Performance Report? First of all, many strong points could be identified. The accessibility of Dutch health care is mostly excellent. Many parts of the system are delivering good-quality care, and demonstrable improvements have been made. Most users are consistently positive about the services they receive. The rising costs of health care are mainly due to the greater volume of services delivered. As the 2010 Public Health Status and Forecasts Report has reported, Dutch people are living longer, and the two additional life years gained are spent in good health (Van der Lucht and Polder, 2010). Disease prevention and health care are both critical factors in these health gains. In contrast with positive findings like these, there is also evidence that Dutch health care is not living up to the high ambitions and expectations in every way. Accessibility is unsatisfactory in some areas, as evidenced by persistent waiting lists in certain sectors and the difficulty of reaching GP practices by telephone during office hours. Wide variations exist amongst health care providers in terms of both price and quality. The cooperation and coordination between different providers are not as good a

RIVM rapport:De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).

RIVM rapport:De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).

De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).

RIVM rapport:De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).

RIVM rapport:De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).

RIVM rapport:De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).

RIVM rapport:De Zorgbalans beschrijft met behulp van ruim honderd indicatoren de prestaties van de Nederlandse gezondheidszorg in 2006 (en deels 2007). De Zorgbalans schetst een breed beeld van de toegankelijkheid, het kostenniveau en de kwaliteit van de Nederlandse zorg. Waar mogelijk wordt dat gedaan met behulp van tijdreeksen en internationale vergelijkingen. In deze tweede Zorgbalans besteden we speciale aandacht aan drie thema's: de doelmatigheid van de zorg, het oordeel van de burgers over de zorg en de effecten van de ingezette stelselwijziging. In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu tot op heden de Zorgbalans iedere twee jaar uit. Op hoofdlijnen concludeert de tweede Zorgbalans: Toegankelijk, kostenstijging gemiddeld, kwaliteit kan beter. Nederland heeft een toegankelijk zorgsysteem. De zorguitgaven stegen sinds 2004 jaarlijks met 5%. Dit groeitempo is vergelijkbaar met de ons omringende landen. De kwaliteit van zorg is hoog op veel onderdelen, maar internationaal excelleert Nederland niet. De burgers en de zorggebruikers zijn positief over de geboden zorg, maar er zijn verschillen tussen de onderdelen. Een punt van zorg is de beschikbaarheid van verplegend en verzorgend personeel. De coordinatie en afstemming in de zorg en de patientveiligheid scoren relatief laag. De doelmatigheid van de zorg in Nederland is nog niet optimaal. Kwaliteit is (nog) geen sturende factor in de zorgmarkt., Using more than 100 indicators, the Dutch Health Care Performance Report (DHCPR) describes the performance outcomes of Dutch health care in 2006 (and part of 2007). The DHCPR provides a broad picture of the accessibility, cost and quality of Dutch health care. Where possible this is done using time series data and international comparisons. In this second DHCPR, special attention is paid to three themes: the efficiency of health care, the opinion of the public about health care and the effects of the health care system reforms. The first DHCPR was published in 2006 and described the situation in 2004 (Westert and Verkleij, 2006).