Search

In dit onderzoek is nagegaan of er bij een hoge besmetting van Pratylenchus penetrans en Heterodera betae schade ontstaat bij de opkweek van aspergeplanten en hoe groot het opbrengstverlies bij een hoge besmetting van deze aaltjes kan zijn. Ook is berekend of er een besmettingsniveau is, waaronder geen opbrengstverlies optreedt (bepaling van de schadedrempel). Verder is in deze schadeproeven onderzoek gedaan met het granulaat Vydate om na te gaan of het eventuele opbrengstverlies daardoor beperkt of voorkomen zou kunnen worden.

In 2010 en 2011 zijn in dit project op 6 praktijkbedrijven in totaal 15 praktijkpercelen gevolgd op schade door ganzen en de extra kosten voor verjaging. Het doel was de financiële gevolgen van ganzenschade voor granen en graszaad door een praktijkinventarisatie beter te onderbouwen. Het ging in eerste instantie om schade door overzomerende ganzen. Er zijn diverse waarnemingen gedaan en bij meerdere percelen is bij de oogst de opbrengst bepaald. Verder zijn de maatregelen geïnventariseerd die genomen zijn om de schade te beperken.

In 2010 zijn in het kader van het project Faunaschade op 5 praktijkbedrijven 7 praktijkpercelen gevolgd op schade door ganzen en de extra kosten voor verjaging. Het ging in eerste instantie om schade door overzomerende ganzen. Er zijn diverse waarnemingen gedaan en bij meerdere percelen is bij de oogst de opbrengst bepaald. Verder zijn de maatregelen die genomen zijn om de schade te beperken, geïnventariseerd. Het jaar 2010 was het 1e inventarisatie jaar. Van de 7 percelen wintertarwe, traden er in 4 percelen ook daadwerkelijk schade door overzomerende ganzen op. Het bleek dat er op enkele percelen een duidelijke vraatschade was waardoor een groot verschil in opbrengst ontstond. Andere percelen met zichtbare schade, gaven weinig opbrengstreductie. De periode waarin schade optreedt is erg belangrijk. Ook zat er een groot verschil in de opbrengsten van het stro. Stro is voor veel bedrijven ook een belangrijke bron van inkomsten. De kosten die nodig zijn voor het verjagen van de ganzen bleken uiteen te lopen van 1000 tot 6000 euro. Vooral de tijd die men bezig is met het verjagen ligt vele malen hoger dan vaak wordt ingeschat. Verder is het lastig te achterhalen wanneer iets structuurschade is en wanneer ganzenschade. Een tweede inventarisatiejaar is nodig om een breder en beter onderbouwd beeld te krijgen over vraatschade en de gevolgen daarvan voor de hectareopbrengst. Als extra zou het aan te bevelen zijn in 2011 meer te doen met het volgen van schade via GPS. Misschien is het ook mogelijk om via MijnAkker.nl of Cropview vanuit de lucht de opbrengst en schade te bepalen. Ook is het belangrijk opnieuw te inventariseren wat de kosten van het verjagen zijn.

In dit verslag wordt weergegeven welke informatie beschikbaar is betreffende de financiële gevolgen van faunaschade voor de qua areaal 10 belangrijkste akkerbouwgewassen. Hiervoor zijn de cijfers van het Faunafonds gebruikt. Deze opdracht is uitgevoerd voor het Productschap Akkerbouw. Uit de gegevens blijkt dat de grauwe gans met 42% de grootste schadeveroorzaker is. Wordt er naar het areaal dat beschadigd is gekeken dan is dit 38%. Ganzen (grauwe gans, brandgans, kolgans, rotgans en smient) veroorzaken 79% bedrag dat getaxeerd wordt. Wordt er naar het areaal dat beschadigd is gekeken dan betreft dit 81%. Voor een tegemoetkoming van het Faunafonds bij schade is het van belang dat men weet welke soorten ganzen er op een perceel aanwezig zijn. Niet alle schade aan ganzensoorten bijv. Nijlgans, Canadese gans en soepgans, wordt uitgekeerd. Qua gewas is wintertarwe het gewas met de meeste schade (62%). 72% van het areaal dat beschadigd is, is wintertarwe. De uitgekeerde schade per jaar blijkt iets meer dan 1,6 miljoen. Het areaal met schade was in 2007 7450 en in 2008 7150 ha. In werkelijkheid is dat meer, want niet alle schade wordt opgegeven en niet alle faunasoorten komen in aanmerking voor een tegemoetkoming

In de broeierij van lelie, en met name bij de Oriëntals, is het ontstaan van zwarte spruiten een groot probleem dat jaarlijks vele tonnen schade oplevert. Zwarte spruiten is het verschijnsel waarbij leliespruiten tijdens de bewaring in ijs geheel of gedeeltelijk zwart worden, afsterven en volledig verloren gaan voor de bloemproductie. Bij VWS is een uitgebreide praktijkproef uitgevoerd waarin bij 3 partijen van de cultivar Conca d’Or, afkomstig van verschillende telers, de rol van de volgende factoren in het ontstaan van zwarte spruiten is onderzocht: de temperatuur tussen rooien en invriezen, het moment van invriezen en de invriestemperatuur, de ademhaling van de bollen tijdens de bewaring, het zuurstofgehalte in de kisten, het vochtgehalte van het vulmiddel en het suiker- en zetmeelgehalte van de bollen tijdens de bewaring.

Ritnaalden veroorzaken kwalitatief en kwantitatief schade aan gewassen. In de aardappelteelt leidt dit insect tot kwalitatieve waardevermindering van het product doordat er gangen in de knollen worden gevreten. De huidige bemonsteringsmethode om te bepalen of een bestrijding zinvol is, is onvoldoende betrouwbaar. Hierbij worden 1 à 2 weken voor het poten halve aardappelknollen ingegraven; aan de hand van schade aan deze knollen of gevonden ritnaalden wordt vastgesteld of bestrijding nodig is. Als hierbij echter geen schade wordt gevonden, dan is niet zeker of een bestrijding achterwege gelaten kan worden. De methode lijkt vooral in een vroeg en/of nat voorseizoen te wensen over te laten, aangezien de ritnaalden dan op het moment van signaleren minder actief zijn in de bouwvoor. Omdat hierdoor vaak wel wordt behandeld als ware het een verzekeringspremie, is door een goed signaleringssysteem een besparing mogelijk op gewasbeschermingsmiddelen

Het project "Preventie Vogelschade in Akkerbouwgewassen" heeft tot doel te komen tot een verruiming van de beschikbaarheid van afweermiddelen tegen vogelschade van met name duif, kraaiachtigen en gans aan gewassen in een jong gewasstadium. De beproefde pilotgewassen zijn snijmaïs en graan. Het project is in 2005 gestart. In 2007 zijn veldproeven uitgevoerd ter toetsing van afweermiddelen tegen duif/kraaiachtigen en tegen gans

Slakken kunnen veel schade veroorzaken in de teelt van cymbidium. De Spaanse aardslak (Lehmannia valentiana) is de meest voorkomende slak in de kasteelt van cymbidium voor snijbloemen. De schade bestaat uit het aanvreten van de bloembladeren. Zowel de schade aan de bloembladeren als het aantal overlevende slakken is betrouwbaar lager dan de onbehandelde potten vier weken na behandeling. Dit impliceert dat Nemaslug het beste werkt tegen de slakken indien de gehele pot wordt verzadigd met de nematodensuspensie.

Gaatjes in consumptieaardappelen (tafel- en verwerkingsaardappelen) zijn soms een belangrijk kwaliteitsprobleem in Nederland. Gaatjes verlagen de uitwendige kwaliteit en leiden tot extra schilverliezen. De oorzaken van het probleem zijn niet precies bekend. Doel van deze bureaustudie was een beschrijving van de mogelijke oorzaken. Rhizoctonia solani en ritnaalden werden genoemd als belangrijkste veroorzakers van gaatjes. De belangrijkste probleemgebieden zijn op lichte gronden in bouwplannen met gescheurd grasland, graszaad of groenbemesters. Kwantificering van de financiële schade was niet exact mogelijk, maar wordt geschat op vijf tot tien miljoen Euro per jaar in de Nederlandse consumptieaardappelteelt. De (financiële) schade wordt afgewenteld op de teler; de handelsbedrijven en verwerkers accepteren geen slechte partijen of passen een korting toe. Als vervolgaanpak wordt voorgesteld: identificatie van de 'gaatjesveroorzaker' op perceelsniveau; ontwikkelen van een ritnaaldenwaarschuwingssysteem met behulp van de Kniptor Kit; beschikbaar maken van meer middelen voor de beheersing van ritnaalden.

Met de Aaltjes BeheersingsStrategie (ABS) als uitgangspunt, die samen met het digitale adviessysteem "digiaal" als richtlijn dient voor het handelen van de telers, wordt besproken wat telers hebben gedaan en welke consequenties dat heeft gehad. Met andere woorden hoe gaan telers om met het advies uit het onderzoek. Waar mogelijk worden per onderdeel aanbevelingen gedaan voor verbetering

Het project "Preventie Vogelschade in Akkerbouwgewassen" is in voorjaar 2005 gestart om te komen tot een Verruiming van de beschikbaarheid van "voor vogels onaantrekkelijke stoffen", waarvan een langdurig afwerend effect uitgaat en daarmee vogelschade voorkomt. Het project richt zich op de vogelsoorten duif, roek/kraai en gans en op de pilotgewassen graan en snijmais in het jonge plantstadium. Doel van deze inventarisatie is inzicht te verkrijgen in he kenningsfactoren en gedragingen van vogels voor een meer doelmatige toepassing van afwerende stoffen tegen vogelschade in het veld

Het project "Preventie Vogelschade in Akkerbouwgewassen" heeft tot doel te komen tot een verruiming van de beschikbaarheid van afweermiddelen tegen vogelschade van met name duif, kraaiachtigen en gans aan gewassen in een jong gewasstadium. De beproefde pilotgewassen zijn snijmaïs en graan. Het project is in 2005 gestart. In zijn 2006 zowel voorscreeningsproeven als veldproeven uitgevoerd ter toetsing van afweermiddelen tegen duif/kraaiachtigen en tegen gans

Binnen het project "Preventie Vogelschade" is bij de aanvang een inventarisatie uitgevoerd naar het perspectief van bestaande en nieuwe afweerstoffen. Deze inventarisatie heeft als doel een voorscreening te maken van de afweerstoffen die eerst op kleine schaal getoetst zullen worden. In totaal zijn aan de hand van deze inventarisatie 29 middelen op de voorscreening op kleine schaal opgenomen. Daarvan waren 12 "bestaande" afweermiddelen en 17 "nieuwe" afweermiddelen. In deze inventarisatie zijn de middelen vermeld en is de verantwoording van keuze voor de voorscreening op kleine schaal verwoord. Het project richt zich op de vogelsoorten duif, roek/kraai en gans en op de pilotgewassen graan en snijmais

In 2005 is het project 'Preventie Vogelschade in Akkerbouwgewassen' gestart op gezamenlijk initiatief van het Hoofdproductschap Akkerbouw, het Productschap Zuivel en het Faunafonds. Het doel van het project is te komen tot een 'Verruiming van de beschikbaarheid van “voor vogels onaantrekkelijke stoffen”, waarvan een langdurig afwerend effect uitgaat en daarmee vogelschade voorkomt. Dit rapport doet verslag van de veldtoetsingen bij snijmais met de meest perspectiefvolle middelen/toepassingen uit de voorscreening. Het is als volgt ingedeeld: in hoofdstuk 2 zijn de opzet en de uitvoering van de verschillende proeven beschreven. Hoofdstuk 3 vermeldt de resultaten van de kiemproeven. In hoofdstuk 4 worden de resultaten van de veldproeven weergegeven. In hoofdstuk 5 worden per middel de resultaten tegen vogelafweer beschreven. In hoofdstuk 6 zijn de samenvattende conclusies vermeld

Binnen het project "Preventie Vogelschade in Akkerbouwgewassen" is, als, vervolg op de literatuurstudie een voorscreening op middelen met mogelijke afweerwerking uitgevoerd. In deze voorscreening zijn in totaal 37 verschillende middelen of combinatie van middelen getoetst, naast de vergelijkers "onbehandeld" en "chemisch ontsmet zaad". De toetsen zijn uitgevoerd door behandeld voer of maïszaad aan duiven voor te zetten naast onbehandeld voer of onbehandeld maïszaad als referenties

Dit onderzoek s gefinancierd door het Ministerie LNV

Kasteelten van komkommer, paprika en aubergine hebben jaarlijks te maken met invlieg van schadelijke wantsen. Daarnaast worden nuttige wantsen als Orius spp. of Macrolophus caliginosus uitgezet en kunnen nuttige roofwantsen een kas binnenvliegen en zich daar vestigen. In dit onderzoek is geïnventariseerd welke schadelijke en nuttige wantsen kunnen optreden. Dit is gedaan met behulp van een enquête onder voorlichters en met lichtvallen in eco-teelten en bezoeken aan bedrijven. Vervolgens zijn van de drie belangrijkste schadelijke wantsen de schade geprovoceerd op jonge planten van komkommer, paprika en aubergine om een goede omschrijving van de symptomen te kunnen maken. De drie besproken wantsen zijn de "behaarde wants" Lygus rugulipennis, "groene appelwants" Lygocoris pabulinus en de "brandnetelwants" Liocoris tripustulatus. Tevens is in literatuur gekeken naar mogelijkheden voor biologische bestrijding en signalering van wantsen. Deze publicatie is voorzien van vele afbeeldingen en kleurenfoto’s die het herkennen van wantsen en aantastingen kunnen vereenvoudigen