Search

Dit proefschrift beschrijft onderzoek naar elliptische dwergmelkwegstelsels. Vanwege de voor veel mensen enigzins esoterische aard van dit soort objecten, is het goedomuit te leggenwat precies een melkwegstelsel is. Melkwegstelsels zijn wolken van miljoenen tot duizenden miljarden sterren. In zo’n wolk bewegen de sterren, grotendeels gedreven door hun onderlinge aantrekkingskracht, langs elkaar heen. Twee soorten melkwegstelsels zijn algemeen bekend. Het eerste type melkwegstelsel staat bekend als spiraalstelsel. Spiraalstelsels bevatten, naast sterren, een grote hoeveelheid interstellair gas en stof. Uit dit gas en stof kunnen nieuwe sterren worden gevormd en de aanwezigheid van veel jonge sterren geeft deze melkwegstelsels een enigzins blauwe kleur. Omdat wij spiraalstelsels onder verschillende inclinatiehoeken zien en soms zelfs van de zijkant, weten wij dat de sterren en het gas zich ophouden in een platte, schijfachtige vorm. Onze zon bevindt zich ook in een spiraalstelsel, dat door de schijfvorm als een band aan de hemel verschijnt: de melkweg. Metingen aan de snelheden van sterren en gas in spiraalstelsels tonen aan dat sterren en gas in spiraalstelsels op hoge snelheid om het centrum van het melkwegstelsel roteren. In het midden van de schijf van spiraalstelsels ziet men vaak een verdikking. De sterren in deze verdikking, in het Engels aangeduid met de naam bulge, hebben minder impulsmoment dan de sterren in de schijf, en bewegen zich daardoor in chaotischer banen. De sterren in de bulge zijn gemiddeld wat ouder dan de sterren in de schijf, waardoor de bulge vaak een wat gelige kleur heeft.

Dit proefschrift beschrijft onderzoek naar elliptische dwergmelkwegstelsels. Vanwege de voor veel mensen enigzins esoterische aard van dit soort objecten, is het goedomuit te leggenwat precies een melkwegstelsel is. Melkwegstelsels zijn wolken van miljoenen tot duizenden miljarden sterren. In zo’n wolk bewegen de sterren, grotendeels gedreven door hun onderlinge aantrekkingskracht, langs elkaar heen. Twee soorten melkwegstelsels zijn algemeen bekend. Het eerste type melkwegstelsel staat bekend als spiraalstelsel. Spiraalstelsels bevatten, naast sterren, een grote hoeveelheid interstellair gas en stof. Uit dit gas en stof kunnen nieuwe sterren worden gevormd en de aanwezigheid van veel jonge sterren geeft deze melkwegstelsels een enigzins blauwe kleur. Omdat wij spiraalstelsels onder verschillende inclinatiehoeken zien en soms zelfs van de zijkant, weten wij dat de sterren en het gas zich ophouden in een platte, schijfachtige vorm. Onze zon bevindt zich ook in een spiraalstelsel, dat door de schijfvorm als een band aan de hemel verschijnt: de melkweg. Metingen aan de snelheden van sterren en gas in spiraalstelsels tonen aan dat sterren en gas in spiraalstelsels op hoge snelheid om het centrum van het melkwegstelsel roteren. In het midden van de schijf van spiraalstelsels ziet men vaak een verdikking. De sterren in deze verdikking, in het Engels aangeduid met de naam bulge, hebben minder impulsmoment dan de sterren in de schijf, en bewegen zich daardoor in chaotischer banen. De sterren in de bulge zijn gemiddeld wat ouder dan de sterren in de schijf, waardoor de bulge vaak een wat gelige kleur heeft.