Search

Parkinsonlu hastalarda (PH) pulmoner disfonksiyon morbidite ve mortalite nedeni olarak tanımlansa da hastaların çoğu, aktivitelerinde sınırlandıkları için solunum yakınmalarının farkında değildirler. PH'da egzersiz kapasitesinin solunum bozukluğu, yürüme anormalliği ve kişilerin egzersiz yapma alışkanlıkları gibi faktörlerle etkilenebileceği bilinmektedir. Çalışmamızın amacı PH'da solunum kas eğitimi ve yürüme eğitiminin solunum kas kuvveti, solunum fonksiyonları ve egzersiz toleransına etkisini göstermektir.Hoehn-Yahr I-III evresinde idiyopatik 30 Parkinson hastası çalışmaya alındı. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı: Grup 1: Solunum Kas Eğitim Grubu (15 hasta) ve Grup 2: Solunum Kas Eğitimine ilave Yürüme Eğitim Grubu.Solunum fonksiyonları, 6 dakika yürüme mesafesi (6 DYM), ağız içi ve nazal basınç ölçümleri çalışmanın başında ve sonunda değerlendirildi.Solunum kas eğitimi inspiratuar ve ekspiratuar eşik yükleme yöntemiyle yapıldı. Eğitim şiddeti hastaların maksimum inspiratuar basınç (MIP) ve maksimum ekspiratuar basınç (MEP) değerlerine göre artırıldı. Yürüme eğitim şiddeti 6 dakika yürüme mesafesine (6 DYM) göre belirlendi. Hastalar evde, 8 hafta, haftada 5 gün, günde 2 kez, 15 dakika eğitimlerini sürdürdüler.Çalışmamızda, solunum kas kuvveti, 6 DYM ve UPDRS3 skorları her iki grupta da düzeldi (p0,05). Although pulmonary dysfunction has been recognized as a cause of morbidity and mortality in patients with Parkinson?s disease (PD), most of the patients were not aware of their respiratory problems due to restriction in their activities. It is known that exercise capacity may be affected by respiratory impairment, gait difficulties and personal exercise habits in patients with PD. The aim of our study was to investigate the effects of respiratory muscle and walking training on respiratory muscle strength, respiratory functions and exercise tolerance in patients with Parkinson?s disease.30 patients with PD (stage I-III Hoehn-Yahr scale) were recruited to study. Patients were randomly divided into two groups: Group 1; respiratory muscle training group ( 15 patients) and Grup 2; respiratory muscle training + walking training group.Pulmonary functions, 6 minutes walking distance (6MWD), mouth and nasal (sniff) measures were assessed at the beginning and end of the study.Respiratory muscle training was performed by using inspiratory and expiratory threshold load methods. The intensity of training was increased according to patients? MIP and MEP values. Intensity of walking rehabilitation was determined according to 6 minute walking test (6DWT). Patients continued their rehabilitation at home. The training was performed 5 days per week, for 15 minutes two times per day for 8 weeks.In our study, respiratory muscle strength, six minute walking distance and UPDRS3 scores improved in both groups (p0,05). 95

ÖZET İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dab Hareket Bozuklukları polikliniğine gelen ve idiyopatik PH tanısı almış 19 hastada fizik tedavi ve rehabilitasyon programına ek olarak verilen solunum egzersizlerinin solunum fonksiyonları üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Hoehn and Yahr skalasına göre II., III. ve IV. evrelerde bulunan hastaların başka herhangi bir hastalığı olmamasına dikkat edildi. Çalışma boyunca medikal tedavilerinde değişiklik yapılmayan hastalar 4 hafta sonunda tekrar değerlendirildiler. Yaş ortalaması 63,37±11,26 yıl, hastalık süresi 6,17±4,21 yıl olan bu hastalara fizyoterapiye ek olarak solunum egzersizleri verilmiş ve 4 haftalık çalışma sonunda göğüs çevre ölçümleri (cm), 9 metre mesafeyi gidiş-dönüş (sn), 10 basamak çıkma-inme süresi (sn), arter kan gaz ölçümü ve solunum fonksiyon testleri tekrar edilmişti. Eğitim öncesi değerlerle karşılaştınldığmda; 9 metre mesafeyi gidiş-dönüş, 10 basamak çıkma-inme süresi anlamlı derecede düşmüştür. Göğüs çevre ölçümlerinden; aksular bölge nötral-inspirasyon ve inspirasyon- ekspirasyon, epigastrik bölge nötral-inspirasyon ve inspirasyon-ekspirasyon ve subkostal bölge nötral-ekspirasyon ve inspirasyon-ekspirasyon arası farklarda anlamlı artma görülmüştür. Buna karşılık arter kan gazı ölçümlerinde ve solunum fonksiyon parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı değişiklik yoktur. Parkinson hastalarında uygulanan solunum egzersizlerinin; solunum fonksiyon parametrelerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir değişimi gözlenmezken hastaların günlük yaşam aktivitelerini etkileyen hareketlerde düzelme yaptığı, egzersiz kapasitesini arttırdığı saptanmıştır. 41 «SSS-* «^ SUMMARY The effects of respiratory exercises in addition to physical therapy and rehabilitation program on pulmonary function in 19 patients with idiopathic PD selected among PD patients who has been following in the Movement Disorders Unit, Istanbul University, Cerrahpaşa Medical School of the department of Neurology have been studied. The patients were at stage II., HI. and IV. according to Hoehn & Yahr scale and none of them had any other disease. During the study there was no change in the medical treatment of the patients and they have been evaluated at the beginning and after 4 weeks training time period. The mean age of the patients was 63,37 ± 1 1,26 years and the duration of the disease was 6,17+ 4,21 years. These patients had respiratory exercises in addition to physical therapy and rehabilitation and after 4 weeks chest wall measurements (cm), round trip time of 9 meter distance (sn), time of going up and down 10 steps (sn), artery blood gases and pulmonary function test parameters were reevaluated. Round trip time of 9 meter distance, time of going up and down 10 steps were significantly decreased in comparison to the results obtained before the training. Chest wall measurements were made at three different levels consisting of axillary, epigastric and subcostal regions. At each level values for maximal inspiration, maximal expiration and neutral were obtained. There was a significant increase of the values of the following chest wall measurements; between neutral- inspiration and inspiration-expiration values measured at axillary level, neutral-inspiration and inspiration-expiration at epigastric level, neutral- expiration and inspiration-expiration at subcostal level. However, there was no significiant difference between the values of arterial blood gases and pulmonary function tests. Respiratory exercises applied in PD patients improved significantly the activities of daily living which were not accompanied by any significant change in the parameters of pulmonary function. 42 4716

Statik Germe Şiddeti ve Süresinin Kas Viskoelastik Özellikleri ve Propriosepsiyon Üzerine Akut EtkileriÖğrencinin Adı: Yusuf HASIRCIÖZETAmaç: Statik germe egzersizlerinin (SGE) farklı süre ve şiddetlerinin hamstring kasının viskoelastik özellikleri (KVÖ) ve diz propriosepsiyonu (DP) üzerine olan akut etkilerini karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Araştırmaya Delta Hospital Hastanesi’nde değerlendirmeye alınan 18-45 yaş aralığındaki 216 sağlıklı yetişkin dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen katılımcılar randomize olarak 2 farklı germe süresine sahip (30 sn, 60 sn), 3 farklı germe şiddetinin olduğu (%50, %75, %100), 6 gruba ayrılmıştır. Katılımcıların dominant taraftaki hamstring kaslarına 3 tekrarlı SGE uygulanmıştır. Grupların germeden önce ve hemen sonra hamstring KVÖ ve DP değerlendirilmiştir.Bulgular: SGE’nin farklı süre ve şiddetlerinin biceps femoris ve semitendinosus kaslarının tonus ve sertlik değerlerini artırdığı (p0,05) görüldü. Gruplararası karşılaştırmada ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p>0,05). SGE sonrası 20° ve 45° DP’de anlamlı bir farklılık saptanmadı (p>0,05). Sonuçlar: SGE’nin farklı süre ve şiddetlerinin hamstring KVÖ açısından anlamlı değişiklikler oluşturduğu ancak bu değişikliklerin birbirlerine karşı anlamlı olmadığı görüldü. KVÖ ve DP’nin akut dönemde birbirleriyle ilişkili olmadığı görüldü. Viskoelastik özelliklerde meydana gelen grup içi değişikliklerin fasyal doku kaynaklı olduğunu düşünüyoruz.--------------------Acute Effects of Static Stretching Intensity and Duration on Muscle Viscoelastic Properties and ProprioceptionStudent's Name: Yusuf HASIRCIABSTRACTObjective: To compare the acute effects of different duration and intensity of static stretching exercises (SSE) on the viscoelastic properties (VP) of the hamstring muscle and the knee proprioception (KP).Materials and Methods: The study included 216 healthy adults aged 18-45 years who were evaluated in Delta Hospital. Participants were randomly divided into 6 groups with 2 different stretching times (30 sec, 60 sec), 3 different intensity (50%, 75%, 100%). Hamstring muscles on the dominant side of the participants were performed to 3 times SSE. The VP of the hamstring muscles and KP were evaluated before and immediately after stretching.Results: It was seen that the different duration and intensity of the SSE increased the tonus and stiffness of biceps femoris ve semitendinosus muscles (p0,05). There was no statistically significant difference between groups. Also there was no significant difference in 20° and 45° DP after SSE (p>0,05).Conclusions: SSE vary significantly in duration and intensity of the hamstring muscle in terms of VP, but these changes were not significant for each other. Muscle VP and KP values were not correlated with each other in the acute phase. We think that in group changes in VP are due to fascial tissue.