Search

The purpose of this study was to investigate the effect of personality traits on job success with the mediating role of job engagement among employees of University of Mohaghegh Ardabili by using structural equation descriptive-correlational method. The statistical population of the present study was 754 people of University of Mohaghegh Ardabili. 254 people were selected by using Cochran's formula by simple random sampling. To collect the relevant data from Salanova and Schaufeli's Occupation Enthusiasm Questionnaire (2001), Radcip Questionnaire Career Success (1984) and Ramestet & John's personality traits questionnaire (2007) Test were used. Their reliability through the Cronbach's alpha was 0.85. , 0.88 and 0.74. The structural equation model was used to analyze the data. The results of the test showed that the direct effect of personality traits and job success is 0.25. The indirect effect of variable of personality traits and job success with the effect of mediating job engagement is equal to 0.189. Also, the results showed that the effect of personality traits on job success was indirectly explained by the mediating variable of job engagement. Also, considering that in the model despite the mediating variable of job passion, direct path of personality traits is significant on job success, it was concluded that job thirst for personality traits on career success has a minor mediation role. Therefore, it is recommended that employees be tested in terms of personality traits during recruitment.

The main objective of this study was to compare happiness, love style and alexithymia in individuals who marry early and late. From all couples who were living in Ardabil city, two groups of 50 early married (25 females and 25 males) and 50 late married (25 females and 25 males) individuals were selected through available sampling method. The Oxford Happiness Inventory, the Hendricks Love Attitudes Scale and the Alexithymia Scale were used as tools of investigation. The method of study was causal-comparative and multivariate analysis of variance and Pearson correlation coefficient tests were used for analyzing data. The results showed that there are significant differences between happiness, love style and alexithymia mean scores in individuals who married early and late. Generally, mean scores of happiness, practical love, and friendship love styles were higher in the late married than the early married group. While, early married individuals gained significantly higher scores in passionate love, possessive-dependent love, difficulty of identifying and describing the feelings and concrete thinking in comparison to the late married individuals. Based on these results, it is suggested that family experts take into account the love styles of clients in family therapy.

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامة وسواسی-جبری ونکووردر شمال‌غرب ایران، با مشارکت نمونة غیر بالینیِ وسیع‌تر و مقایسة نتایج حاصل با مطالعة ایزدی، عابدی و معین (1391) بود. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعة آماری کلیة بزرگسالان ساکن استان آذربایجان شرقی و غربی (3437411 نفر) با 200 نفر نمونة غیر بالینی (نمونه‌گیری خوشه‌ای) و 40 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی-جبری (نمونه‌گیری هدفمند) بود. کلیة افراد به پرسشنامة وسواسی-جبری ونکوور تورداسون و همکاران (2004) و پرسشنامة وسواس مرگ عبدالخالق (1998) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج حاکی از هماهنگی ساختار عاملی پرسشنامه وسواسی-جبری ونکوور با ساختار عاملی مفروض مؤلفان اصلی پرسشنامه است. ضریب همبستگی معنادار با پرسشنامة وسواس مرگ (56/0= r، 0001/0=P) نشان از روایی ملاکی این ابزار داشته و اعتبار به روش همسانی درونی با محاسبة آلفای کرونباخ برای نمرة کل مقیاس در گروه غیر وسواسی، وسواسی و کل به ترتیب برابر با 946/0، 938/0 و 952/0 است که حاکی از همسانی درونی مطلوب این ابزار می­باشد. نتایج آزمون تی ‌دو گروهی مستقل حاکی از تفاوت آماری معنادار بین میانگین دو گروه بالینی و غیر بالینی است (23/2T=، 278df= و 02/=0P نمونة غیر بالینی) و (53/6T=، 118df= و 0001/0P= نمونة بالینی). با استفاده از منحنی ROC نقطة برش جدیدی برابر با 91 برای این ابزار در شمال‌غرب ایران پیشنهاد شد. نتیجه‌گیری: پرسشنامة وسواسی-جبری ونکوور در نمونة غیر بالینی نیز از اعتبار و روایی مطلوبی برخوردار بوده و ابزار مناسبی برای سنجش این سازه تلقی می‌شود اما در شمال‌غرب ایران بنا به دلایل فرهنگی نمرة برش بالاتری دارد.