Search

Achtergrond: Veel ouderen willen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Een woonomgeving die lichaamsbeweging stimuleert kan hierbij van groot belang zijn. Hoe een ‘beweegvriendelijke’ omgeving voor oudere mensen er precies uit moet zien is nog minder duidelijk. In een onderzoek in Spijkenisse zijn kenmerken van de woonomgeving en het beweeggedrag van oudere mensen gedetailleerd gemeten. Met deze gegevens zijn verschillende onderzoeken uitgevoerd, die in dit artikel worden samengevat. Methoden: De onderzoeken werden uitgevoerd onder mensen van 65 jaar en ouder. Met behulp van vragenlijsten, versnellingsmeters, geografische informatiesystemen en GPS-apparatuur werd onderzocht hoeveel en hoever ouderen bewogen, en of er een verband was met omgevingskenmerken. Voor de vertaling naar beleid zijn de resultaten vervolgens besproken met de deelnemers en beleidsmakers. Resultaten: De deelnemers brachten het merendeel van de dag zittend door. De totale hoeveelheid lichamelijke activiteit bestond vooral uit licht intensieve vormen van bewegen, zoals wandelen en fietsen. Hoewel veel getoetste verbanden niet statistisch significant waren, bleek dat in een woonomgeving met meer voorzieningen en een betere esthetiek meer werd gewandeld voor transportdoeleinden. Conclusie: Gedetailleerde meting toonde enkele verbanden aan tussen bepaalde fysieke omgevingskenmerken en lichamelijk activiteit. Beleid dat de beweegvriendelijkheid van de woonomgeving van oudere mensen moet bevorderen, dient zich te richten op het voorzieningenniveau en de esthetiek in de woonomgeving. De evaluatie van veranderingen in deze kenmerken kan antwoord geven op de vraag in hoeverre de fysieke woonomgeving een onderdeel moet zijn van een aanpak om de groeiende groep van oudere mensen langer zelfstandig te laten wonen.