Search

Gingivalna tečnost (GT) je tečnost koja se nalazi u fiziološkom (gingivalni sulkus) ili u patološkom prostoru između desni i zuba (gingivalni xep ili parodontalni xep). Ona može da bude transudat seruma ili inflamatorni eksudat. Elementi GT potiču iz seruma, epitela i vezivnog tkiva gingive, kao i iz inflamatornih ćelija i bakterija koje se nalaze u tom prostoru i okolnim tkivima. Prikupljanje i analiza GT je neinvazivna metoda procene odgovora osobe obolele od parodontopatije. Ove analize se uglavnom odnose na pokazatelje zapaljenja, kao što su prostaglandin E2, elastaza neutrofila i beta-glukuronidaza, ili na pokazatelj nekroze ćelija, aspartat- aminotransferazu. Osim toga, analiza pokazatelja zapaljenja u GT mogla bi da pomogne u razjašnjenju načina na koji neke sistemske bolesti (npr. diabetes mellitus) menjaju kliničku sliku parodontopatije s jedne strane, i kako zapaljenje parodoncijuma, tj. parodontopatija, može da utiče na razvoj nekih sistemskih bolesti (kardiovaskularnih, cerebrovaskularnih) sa druge. Važni činioci koji utiču na rezultate analiza GT su ne samo metode tih analiza, već i metode prikupljanja GT. Praktični razlozi upućuju i na analizu nekih sastojaka u pljuvački koji potiču od GT zbog njenog jednostavnijeg sakupljanja.

Introduction Gingival recession is a displacement of gingival margin apically to cement-enamel junction. Objective The aim of this study was to compare the results achieved with two different surgical procedures used in gingival recession treatment. Methods Ten patients with bilateral buccal recession on maxillary canines or premolars were included in the study. Professional teeth cleaning was performed before surgery. Recession on the experimental side was treated with connective tissue graft in combination with coronally advanced, split thickness flap (tunnel technique). Control side recession was treated with connective tissue graft in combination with trapezoidal coronally advanced, full thickness flap. Coin toss was used for side decision. The following parameters were evaluated before surgery and 6 months post-op: Vertical Recession Dimension, Clinical Attachment Level, Apico-coronal width of the keratinized tissue, Healing index (Laundry), RES index, and Patient evaluation of esthetic results. Student's t-test was used for statistical analysis. Results Six months after surgery, mean root coverage was 91.5±14.1% and 90.1±14.6% on the experimental and on the control side, respectively. RES index, Healing index (Laundry) and Patient Subjective evaluation of esthetic results showed significantly better results (p≤0.05). Conclusion Both surgical procedures produce highly successful clinical results based on evaluated parameters, but this tunnel technique provides significantly better esthetic results., Uvod Gingivalna recesija, koja nastaje kao posledica morfoloških nepravilnosti u mukogingivalnom kompleksu, loše utiče na nastanak i prognozu parodontopatije i odlikuje se nezadovoljavajućom estetikom. Cilj rada Cilj ove studije bio je da se uporede rezultati dobijeni primenom dveju različitih hirurških tehnika u lečenju gingivalnih recesija. Metode rada U studiju je uključeno 10 pacijenata Klinike za parodontologiju i oralnu medicinu Stomatološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Osnovni kriterijum za uključivanje u studiju bilo je postojanje obostranih gingivalnih recesija I ili II klase prema klasifikaciji Milera (Miller) na gornjim očnjacima ili premolarima. Izvođenje studije odobrio je Etički odbor Stomatološkog fakulteta. Ispitanici su podvrgnuti hirurškom lečenju, obostrano, primenom metoda podeljenih usta. Jedna strana tretirana je primenom transplantata vezivnog tkiva tunel- tehnikom (eksperimentalna tehnika), a druga konvencionalnom tehnikom (kontrolna tehnika). Posmatrani klinički parametri - vertikalna dimenzija gingivalne recesije, nivo pripojnog epitela i širina keratinizovane gingive - zabeleženi su pre operacije i šest meseci nakon hirurškog lečenja. Zarastanje u ranoj postoperacionoj fazi procenjivano je na osnovu vrednosti indeksa tkivnog zarastanja. Objektivna procena estetskog ishoda terapije vršena je pomoću indeksa prekrivenosti korena zuba. Rezultati Šest meseci nakon intervencije primenom eksperimentalne tehnike ostvarena je prekrivenost korena od 91,5±14,1%, dok je primenom kontrolne tehnike ostvarena pokrivenost korena od 90,1±14,6%. Parametri za objektivnu procenu postignutih estetskih rezultata i indeksa zarastanja rane pokazali su statistički značajno bolje rezultate ostvarene primenom eksperimentalne tehnike. Zaključak Obe procedure uspešne su u lečenju gingivalne recesije i daju predvidljive rezultate, ali se primenom tunel- tehnike mogu očekivati bolji estetski rezultati.

Introduction. Oxidative stress and antioxidants play an important role in the pathogenesis of inflammatory disease, including chronic periodontitis (CP). Saliva contains enzymatic (glutathione peroxidase - GPx, superoxide dismutase - SOD, etc.) and non-enzymatic (albumin - ALB, uric acid - UA, glutathione, etc.) antioxidants. Objective. The aims of this study were to investigate: a) level of SOD, GPx, UA, ALB and total antioxidative status (TAS) of saliva in CP patients before and after non-surgical treatment, and b) correlations between clinical periodontal parameters and levels of salivary antioxidants. Methods. Saliva was collected from 21 CP patients before and after non-surgical treatment. The condition of periodontium was assessed by plaque index, gingival index, bleeding on probing, probing depth and clinical attachment loss. Level of investigated antioxidants (except GPx) and TAS was determined using colorimetric method and commercial kits. GPx activity was determined using UV method and commercial kits. Results. After the treatment significant increase of UA, ALB, Gpx, TAS was detected (p lt 0.01) and decrease of SOD activity (p>0.05). A significant correlation was observed between GPx and PI (r=0.575, p=0.008), SOD and GI (r=0.525, p=0.017) before therapy, and SOD and bleeding on probing (BP) (r=0.59, p=0.006), TAS and BP (r=0.453, p=0.045) after therapy. Conclusion. These data suggest that levels of salivary antioxidants generally increase after non-surgical periodontal treatment. Correlation between some clinical periodontal parameters and level of salivary antioxidants was found., Uvod. Oksidativni stres i antioksidansi igraju važnu ulogu u patogenezi zapaljenjskih oboljenja, uključujući i hroničnu parodontopatiju. Pljuvačka sadrži enzimske antioksidanse, kao što su glutation-peroksidaza (GPx) i superoksid-dismutaza (SOD), i neenzimske antioksidanse, poput albumina (ALB), mokraćne kiseline (UA), glutationa itd. Cilj rada. Cilj istraživanja bio je da se ispitaju nivoi SOD, GPx, UA i ALB i utvrdi ukupan antioksidantni status pljuvačke (TAS) kod osoba s hroničnom parodontopatijom pre i posle kauzalne terapije, te ustanove korelacije između kliničkih pokazatelja stanja parodoncijuma i nivoa antioksidansa u pljuvački. Metode rada. Pljuvačka je sakupljena od 21 pacijenta s hroničnom parodontopatijom pre i posle kauzalne terapije. Stanje parodoncijuma je procenjivano pomoću: plak-indeksa (PI), gingivalnog indeksa (GI), indeksa krvarenja gingive (BP), dubine parodontalnog džepa i nivoa pripojnog epitela. Nivo ispitivanih antioksidansa (osim GPx) i TAS određivan je pomoću kolorimetrijske metode i komercijalnih reagensa. GPx je određivan primenom UV metode i komercijalnih reagensa. Rezultati. Nakon terapije ustanovljeni su značajno povećanje koncentracije UA, GPx i TAS (p lt 0,01) i smanjenje aktivnosti SOD (p>0,05). Primećena je i značajna korelacija između GPx i PI (r=0,575; p=0,008), te SOD i GI (r=0,525; p=0,017) pre terapije, odnosno SOD i BP (r=0,59; p=0,006), kao i TAS i BP (r=0,453; p=0,045) posle nje. Zaključak. Dobijeni nalazi pokazuju da se nivoi antioksidansa u pljuvački povećavaju nakon kauzalne terapije parodontopatije. Uočene su pozitivne korelacije između kliničkih pokazatelja stanja parodoncijuma i ispitivanih koncentracija antioksidansa u pljuvački.

Uvod. Za regeneraciju tkiva koje je izgubljeno tokom parodontopatije koriste se razni biološki i sintetski materijali s različitim uspehom. Oni se najčešće primenjuju za obnavljanje pripojnog epitela i gubljenje alveolarne kosti u dubokim infrakoštanim oštećenjima. Cilj rada. Cilj rada je bio da se ispita značaj primene beta trikalcijum-fosfata i hidroksiapatita u lečenju dubokih infrakoštanih oštećenja. Metode rada. U istraživanje je uključena dvadeset i jedna zdrava osoba (11 žena i 10 muškaraca) starosti 30-45 godina kod koje je dijagnostikovana parodontopatija. Kod svih ispitanika ustanovljena su dva slična oštećenja sa dubinom sondiranja džepa od preko 5 mm. Tzv. eksperimentalna strana je tretirana čistim beta trikalcijum-fosfatnim biomaterijalom (Cerasorb®) i biomembranom, dok je tzv. kontrolna strana tretirana hidroksiapatitnim goveđim koštanim ksenograftom (Bio-oss®) i biomembranom. Dubina sondiranja džepa, nivo pripojenog epitela i recesija gingive su zabeleženi neposredno pre intervencije i 12 meseci kasnije. Rezultati. U eksperimentalnoj grupi dubina sondiranja džepa je bila 6,76±0,83 mm pre intervencije, a značajno manja nakon 12 meseci (2,76±0,48 mm). U kontrolnoj grupi ona je bila 7,14±0,65 mm pre intervencije, a značajno manja na kontrolnom pregledu (2,85±0,57 mm). Posle godinu dana nivo pripojenog epitela se povećao 2,76±0,99 mm u eksperimentalnoj grupi, odnosno 3,24±0,16 mm u kontrolnoj. Dvanaest meseci nakon intervencije recesija gingive bila je 1,33±0,79 mm u eksperimentalnoj, odnosno 1,05±0,80 mm u kontrolnoj grupi. Nisu zabeležene statistički značajne razlike u vrednosti dubine sondiranja džepa, nivou pripojenog epitela i recesiji gingive između kontrolne i eksperimentalne grupe. Zaključak. Tretman dubokih infrakoštanih oštećenja beta trikalcijum-fosfatom i hidroksiapatitom dao je dobre kliničke rezultate, budući da se značajno smanjila dubina oštećenja, a nivo pripojenog epitela podigao. Recesija gingive se umanjila, ali bez statistički značajn

Introduction. Sjögren's syndrome (SS) is a chronic autoimmune disorder, with its major clinical manifestations resulting from changes in exocrine glands. Objective The aim of this study was to evaluate serum concentrations of circulating immune complexes (CIC) and immunoglobulin G (IgG), and salivary proteins (SP) and salivary immunoglobulin A (sIgA) in 40 patients with SS, and to correlate these values among themselves, as well as with the unstimulated salivary flow rate (USFR) and the duration of disease. Methods. The total of 40 patients were included in this research. CIC was determined using the solution of polyethylene glycol and IgG with the standard procedure of radial immunodiffusion. SP was investigated by the method of Lowry and sIgA was separated from the whole saliva using the method of immune chromatography. Results. The values of most of the studied parameters exceeded the normal range in a high degree: CIC 72.5%, IgG 70%, SP 80%. The concentrations of CIC were significantly higher in the patients with the duration of disease less than 10 years. With the decrease of USFR, the concentration of sIgA and IgG were increased with statistical significance. Conclusion The increased prevalence of abnormal values of CIC, IgG and SP indicate that the patients with SS have developed a higher level of immune reactivity. These results could be useful in diagnosis and disease activity monitoring., Uvod. Sjegrenov (Sjögren) sindrom (SS) je hronična autoimuna bolest koja nastaje usled patoloških promena u egzokrinim žlezdama. Cilj rada Cilj rada je bio da se koncentracije cirkulatornih imunih kompleksa (CIC) i imunoglobulina G (IgG) u serumu, kao i salivarnih proteina (SP) i salivarnog IgA (sIgA) u pljuvački uporede međusobno i u odnosu na stepen protoka nestimulisane pljuvačke (USFR) i trajanja bolesti. Metode rada. Istraživanje je obuhvatilo 40 bolesnika sa SS. CIC je bio određen korišćenjem rastvora polietilenglikola, a IgG standardnim postupkom radijalne imunodifuzije. SP su izolovani metodom po Loriju (Lowry), dok je sIgA izdvojen iz ukupne pljuvačke korišćenjem metode imune hromatografije. Rezultati. Koncentracije većine ispitanih parametara su u velikoj meri odstupale od njihovih normalnih vrednosti: CIC 72,5%, IgG 70%, SP 80%. Koncentracije CIC su bile statistički značajno veće kod bolesnika čija je bolest trajala manje od 10 godina. Sa smanjenjem USFR koncentracije sIgA i IgG su se povećavale sa statističkom značajnošću. Zaključak. Povećane koncentracije CIC, IgG i SP kod bolesnika sa SS upućuju na povišen nivo imunološke reaktivnosti. Podaci dobijeni u ovom istraživanju mogu biti korisni prilikom posmatranja aktivnosti i dinamike promena kod SS.

Introduction. Since the discovery that periodontal diseases are caused by microbial plaque the interest of many scientists has been focused on oral antiseptics. There are very few mouthrinses with oral antiseptic effect originally designed in our country. One of these is Ozosept® solution. Objective. This study evaluated the effect of Ozosept® solution (phenol compound) on the oral hygiene and gingival inflammation, in comparison with Hibidex DAP® solution (chlorhexidine digluconate). Methods. Two groups, each of 21 persons, which did not significantly differ concerning Silness-Löe plaque index (PI) and Löe-Sillnes gingival index (GI), used one of the studied oral antiseptic for a 15-day period. Oral hygiene was maintained by subjects' habitual home methods, and no technique of professionally advised brushing was performed during the experimental period. Results. At the end of the study, PI and GI scores were lowered to a statistically high significance in both groups of participants in comparison to the indexes at the beginning of the study. At the end of the study, PI and GI scores did not significantly differ between the two analyzed groups. No side effects, which were recorded in the Hibidex DAP® group (tooth and filling staining 9.5% and 4.74% respectively, transitory tongue numbness 28.6% and reduced taste sensation 14.3%), were registered in the group of subjects using Ozosept® solution. Conclusion. It is concluded that Ozosept® solution is effective in the control of dental plaque - biofilm accumulation and gingival inflammation, and produces no side effects related to chlorhexidine digluconate usage., Uvod. Oralni antiseptici su predmet mnogih istraživanja veoma dugo - od trenutka kada je otkriveno da su oboljenja potpornog aparata zuba bakterijskog porekla. Malo je, međutim, originalnih domaćih preparata s antiseptičkim dejstvom za ispiranje usne duplje. Cilj rada. Cilj rada je bio da se ispita efekat rastvora Ozosept® (fenolna jedinjenja) na oralnu higijenu i zapaljenje gingive, te uporedi s učinkom rastvora Hibidex DAP® (hlorheksidin-diglukonat). Metode rada. U istraživanje su uključene dve grupe od po 21 ispitanika koje su u pogledu Silnes-Loevog (Silness-Löe) plak-indeksa (PI) i Loe-Silnesovog (Löe-Silness) gingivnog indeksa (GI) predstavljale statistički homogenu grupu, odnosno koje su na početku eksperimentalnog perioda koristile jedan od navedenih oralnih antiseptika tokom 15 dana. Tokom eksperimentalnog perioda ispitanici su održavali oralnu higijenu na dotada uobičajeni način i nije primenjivana nijedna metoda profesionalnog čišćenja zuba. Rezultati. U obe grupe ispitanika vrednosti PI i GI su na kraju eksperimenta bile smanjene sa statistički visokom značajnošću u odnosu na vrednosti na početku ispitivanja. Vrednosti PI i GI na kraju eksperimenta se nisu značajno razlikovale između posmatranih grupa. Takođe, kod ispitanika koji su primenjivali rastvor Ozosept® nije uočen nijedan neželjeni efekat, dok je u grupi koja je primenjivala rastvor Hibidex DAP® prebojenost zuba uočena kod 9,5% ispitanika, prebojenost plombi kod 4,75%, prolazna utrnulost jezika kod 28,6%, a smanjenje percepcije ukusa kod 14,3% ispitanika. Zaključak. Rastvor Ozosept® je efikasno sredstvo u kontroli akumulacije dentalnog plaka (biofilma) i zapaljenja gingive i ne stvara neželjene efekte.