Search

Bu çalışmada hipotalamik obezite gelişiminde leptin, solubl leptin reseptörü (sOb-R), rezistin ve insülin sekresyon dinamikleri değerlendirilmiştir.Çalışmaya hipotalamohipofizer tümörü olan hastalar alınmıştır. İlk grupta obez-overweight (Hipotalamik obez; HOB, n=23) , ikinci grupta ise obez olmayan çocuk hastalar (Hipotalamik non-obez; HNOB, n=16) bulunmaktaydı. Ekzojen (basit) obez-overweight hastalar kontrol grubu olarak alınmıştır (Obez-overweight; OB, n=22). OGTT'de 0 ve 120. dakikadaki kan şekeri ve insülin değerleri, bazal leptin, solubl leptin reseptörü, rezistin düzeyleri ve homeostasis model assessment (HOMA) indeksleri için gruplar arası karşılaştırmalar yapılmıştır.Gruplar arasında yaş, cinsiyet, pubertal durum açısından fark bulunmamaktaydı. HOB ve OB gruplarında BMI z-skoru medyan ve 25-75 persentil çeyreklerarası arası değerleri birbirine benzerdi (sırasıyla 2.0 (1.5?2.1) ve 2.1 (1.8?2.3)). BMI `e göre düzeltilmiş leptin düzeyleri ve total leptin/sOb-R (FLI) oranları HOB grubunda HNOB ve OB grubuna göre anlamlı olarak yüksekti. Bu bulgular HOB grubunda leptin direncinin diğer gruplara göre daha belirgin olduğunu göstermekteydi (sırasıyla HOB, HNOB ve OB gruplarında leptin/BMI, 4.0 (1.6?5.2), 1.5 (0.8?3.1), ve 2.5 (1.8?3.5); FLI, 2.0 (0.8?3.5), 0.6 (0.3?1.2), ve 1.5 (1?2.3)).Her 3 grubun serum rezistin düzeyleri birbirine benzerdi (HOB, HNOB, ve OB gruplarında sırasıyla (2.6 (1.9?3.1), 2.8(1.7?3.4), ve 3.0 (2.2?3.5) ng/ml)OB grubunda bazal kan şekeri, bazal ve ikinci saat insülin değerleri ve HOMA indeksi HOB ve HNOB grubuna göre daha yüksekti. Bu durum OB grubunda insülin direncinin daha belirgin olduğunu göstermektedir. Ancak OGTT'de 0 ve 120 dakika insülinlerindeki en belirgin artış HOB grubunda saptandı (p

Amaç: Tiroid tümörleri için artmış veya azalmış damar dansitesi çeşitli çalışmalarlabildirilmiştir. Bu çalışmalarda çeşitli morfometrik metodlar ve farklı özellikteantikorlar kullanılmıştır. Ancak bu çalışmalarda damar dansiteleri değerlendirilirken,damarların büyüklükleri değerlendirilmemiştir. Biz çalışmamızda iki farklıdeğerlendirme yöntemi kullandık. Amaç damarların büyüklüğüne göre sıcak vesoğuk tiroid nodüllerinde, papiller karsinomda ve bunların çevre dokularında veGraves hastalığında ayırım yapılıp yapılamayacağını değerlendirmekti.Yöntem: Yirmidokuz (29) sıcak nodül, 22 soğuk nodül, 19 papiller karsinom vebunların çevre dokularından örnekler ile 8 Graves doku örneği çalışıldı. Bu dokuörnekleri CD-34 ve alfa-SMA ile boyandı. Bilgisayar programı ile ortalama endotelalanı ve ortalama endotel alanının ve tümör epitel nukleus alanına oranı hot spot (enyoğun damarlanmanın olduğu alan) ve sistematik olarak seçilmiş 10 alandadeğerlendirildi. Ayrıca damar büyüklükleri büyük ve küçük damarlar olmak üzeresınıflandırıldı.Sonuç: Hot spot ve sistematik olarak seçilmiş 10 alanda, papiller karsinomlardasıcak ve soğuk nodüllere göre CD 34 ile mikrodamarlar boyanma belirgin olarakdaha fazla bulundu. Papiller karsinomdaki bu belirgin boyanma Graves hastalığındaaktif hastalık sürecinde görülen belirgin vaskülarizasyon ile benzer boyuttaydı.SMA boyanması ise CD34 boyanmasının ayna hayali gibi olup çevre dokuda damarsayımları sıcak, soğuk nodüler ve papiller karsinom dokularına göre belirgin olarakdaha fazla idi.Tartışma: Mikrodamarların CD34 antikorları ile spesifik olarak saptanmasısonucunda papiller karsinomlar normal tiroid dokusundan ve sıcak-soğuk tiroidnodüllerinden ayırt edilebilir. Objective: Increased as well as decreased vessel densities have been reported inthyroid tumors. This discrepancy may be due to the use of different morphometricmethods and antibodies with different specificities for small and large vessels. Ourobjective was to investigate and compare the density of large vessels andmicrovessels by different morphometric methods and antibodies in hot nodules (HN),cold nodules (CN), papillary carcinomas (PC) and Graves` disease (GD) in order toclarify some of these issues.Design: Tissue sections from 29 HN, 22 CN, 19 PC and 8 GD thyroids were stainedwith antibodies for CD34 and alpha-SMA. A computerized image analysis was usedto calculate the mean area of endothelium (mEA) and the mean endothelium to tumorepithelial nucleus area ratio (mE/N) in four hot spots and ten systematically selectedfields.Main outcome: We found a consistent increase of the CD34 stained percentage ofmicrovessels in PC as compared to HN and CN determined by the hot spot analysisand systematic field analysis. This increased microvessel density in PC is of a similarmagnitude as in GD, which is characterised by a prominent increase ofvascularisation during its active disease stage. Our SMA staining results reveal akind of mirror image of the CD34 staining results with higher vessel counts in thenormal surrounding tissues as compared to HN, CN and PC.Conclusions: The specific immunohistologic detection of microvessels with theCD34 antibody is able to clearly differentiate PCs from normal tissue, HN and CN. 80

Özet: Hipotiroidide koroner arter hastalığı sıklığının arttığı bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı ateroskleroz gelişimi ile ilişkili olduğu bilinen insulin direncinin, homosistein, Lp(a), fîbrinojen, lipid profilinin, endotel fonksiyonlarının hipotiroidideki durumunu ve hipotiroidi tedavisi ile değişimini ortaya koymaktır. Kontrol grubunu oluşturan sağlıklı beş deneğin ve hipotiroidisi gösterilmiş 18-50 yaşlan arasında 11 bayan hastanın tedavi öncesi ve levotiroksin tedavisi sonrası tiroid fonksiyon testleri, lipid profilleri, Lp(a), homosistein ve fîbrinojen düzeyleri ölçülmüştür. Ayrıca, öglisemik hiperinsülinemik klemp metodu ile hesaplanan insulin hassasiyetleri (M mg/kg*dk) ve brakial arter çapında hiperemiye bağh vazodilatasyon miktarı ölçülerek endotel fonksiyonları değerlendirilmiştir. Hipotiroid hasta grubunda tedavi öncesi ve tedavi sonrası vücut kitle indekslerinde, kan basıncı değerlerinde, HDL kolesterol ve trigliserit düzeylerinde, vücut kompozisyonunda farklılık saptanmamıştır. LDL kolesterol, total kolesterol, bazal insulin düzeylerinde ve aterosklerotik risk göstergeleri olan Lp(a), fîbrinojen, homosistein düzeylerinde LT4 tedavisi ile düşme ve hiperemiye bağh vazodilatasyon miktarlarında anlamlı artış saptanmıştır. İnsülin hassasiyetini değerlendirmek için kullanılan M değerleri hipotiroid hastalarda tedavi öncesi dönemde ötiroid döneme ve kontrollere göre anlamlı olarak azalmıştır. M değerleri ile tiroid hormonları arasında, homosistein ve fîbrinojen ile TSH düzeyleri arasında anlamlı pozitif korelasyon, M değerleri ile TSH arasında, homosistein ve fîbrinojen ile tiroid hormonlarının düzeyleri arasında, hiperemiye bağh vazodilatasyon miktarı ile fîbrinojen düzeyleri arasında anlamlı negatif korelasyon saptanmıştır. Sonuç olarak hipotiroidide insülin hassasiyeti azalmıştır. Hipotiroidi tedavisi hem insülin direncinde hem de aterosklerotik risk belirteçlerinin düzeylerinde düzelme sağlamaktadır. Summary: Hypothyroidism has been associated with increased cardiovascular disease risk. The aim of our study was to evaluate the effects of levothyroxine treatment in hypothyroid patients on insulin resistance, Lp(a), homocystein, fibrinogen levels, lipid profile, endothelial function which are risk factors for the development of atherosclerosis. Eleven hypothyroid women (Age: 18 - 50) were evaluated before and after 6 months of levothyroxine treatment for lipid profile, Lp(a), homocysteine, fibrinogen levels, flow-mediated endothelium-dependent vasodilatation and insulin sensitivity using the euglycemic hyperinsulinemic clamp method (M =Glucose utilization rate mg/kg*min). The same evaluation was done in five healthy women. Body mass index, blood pressure, HDL cholesterol, triglyceride levels and body composition were similar in hypothyroid patients before and after levothyroxine treatment. LDL cholesterol, total cholesterol, basal insulin levels, and atherosclerotic risk markers Lp(a), fibrinogen, homocysteine levels were all decreased and flow-mediated endothelium- dependent vasodilatation was improved with treatment. M value was significantly decreased in untreated hypothyroid patients compared with controls and treated hypothyroid patients. There was a significant positive correlation between M values and thyroid hormones, TSH and homosistein, TSH and fibrinogen levels. A significant negative correlation was observed between M values and TSH levels, homocysteine levels and thyroid hormones, fibrinogen and thyroid hormones, amount of flow-mediated endothelium-dependent vasodilatation and fibrinogen levels. In conclusion, insulin sensitivity is decreased in hypothyroidism. Treatment of hypothyroidism improves both insulin sensitivity and atherosclerotic risk factors. 90