Search

Bu çalışmanın amacı koyunlarda farklı doğum indüksiyon yöntemlerini serum prolaktin, oksitosin ile kolostrum ve kuzularda serum IgG düzeyleri yönünden hormonal ve immünolojik olarak karşılaştırmaktır. Çalışma materyalini Kıvırcık ırkı, 3. gebelik döneminde sağlıklı, toplam 24 adet koyun (n=24) ve bu koyunlardan doğmuş sağlıklı 24 adet kuzu (n=24) oluşturdu. Koyunlar her grupta rastgele 6 koyun ve 6 kuzu olacak şekilde 4 gruba ayrıldı [grup I (GRI), grup II (GRII), grup III (GRIII), grup IV (GRIV)]. 138. gebelik gününde yapılan klinik, hematolojik ve ultrasonografik muayeneler sonrası, GRI'e 1ml, im. %0,9 NaCl; GRII'ye 16 mg, im. deksametazon; GRIII'e 5mg/kg, sc. aglepriston ve GRIV'e 2,5 mg/kg, sc. aglepriston + 8 mg, im. deksametazon kombinasyonu uygulandı. Bu uygulamaların takibinde ve doğumdan sonraki 2. güne kadar 12 saat aralıklarla prolaktin, oksitosin analizi için koyunlardan kan numuneleri, doğum sonrası ve takip eden 2 gün boyunca 12 saat aralıklarla IgG düzeyi tespiti için kolostrum numunesi alındı. Doğum sonrası kolostrum alımı öncesi ve sonraki 12, 24, 36 ve 48. saatlerde kuzulardan serum IgG düzeyi tespiti için kan numuneleri alındı. Alınan numunelerin serum prolaktin, oksitosin, kolostrum ve kuzu serum IgG düzeyleri ELISA ile analiz edildi. Elde edilen veriler gruplar arası ve grup içi olarak sırasıyla Kruskal Wallis ve Mann Whitney U, Friedman ve Wilcoxon testleri ile değerlendirildi. Kolostrum ve kuzu serum IgG düzeylerinin korelasyonu Spearman Korelasyon testi ile yapıldı. Doğum indüksiyon günü (138. gün) baz alınarak yapılan karşılaştırmalarda prolaktin düzeyleri yönüyle doğum sonrası 24. saatte GRIII ve GRIV arasında anlamlı bir fark belirlenmiş olup (p≤0,05), doğumun olduğu an baz alınarak yapılan karşılaştırmada da gruplar arası fark belirlenmemiştir (p>0,05). Benzer şekilde yine kontrol ve deney grupları arasında oksitosin hormon seviyesi yönüyle da anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0,05). Kolostrum IgG seviyeleri yönünden ise sadece doğum sonrası 48. saatte GRII ve GRIII arasında farklılık saptanmıştır (p≤0,05). Kuzu serum IgG seviyeleri bakımından gruplardaki kuzular karşılaştırıldığında da sadece doğum sonrası 24. saatte GRIII'te bir farklılık gözlenmiştir (p≤0,05). Prolaktin ve oksitosin hormonu ile kolostrum ve kuzu serum IgG seviyelerinde istatistiksel olarak gruplar arası ve grup içi bariz bir fark görülmemesi, deney gruplarında uygulanılan doğum indüksiyonun yöntemlerinin hormonal ve immünolojik yönden güvenilir olduğunu göstermiştir. The aim of this study is to endocrinological and immunological comparison of different parturition induction methods in terms of serum prolactin, oxytocin and colostrums in ewes and serum IgG levels in lambs. Material of the study consisted of Curly-fleeced breed, in 3rd parturition period, healthy total 24 ewes (n=24) and their born healthy 24 lambs (n=24). Ewes were randomly separated as 6 ewes and 6 lambs in 4 groups [group I (GRI), group II (GRII), group III (GRIII), group IV (GRIV)]. After clinical, hematological and ultrasonographical examinations on 138th day of parturition, 1ml, im 0.9% NaCl in GRI, 16 mg, im dexamethasone in GRII, 5mg/kg, sc aglepristone in GRIII and 2.5 mg/kg sc aglepristone + 8 mg im dexamethasone in GRIV were administered. Since then this application and to the postpartum 2nd day, blood samples were collected from ewes with 12 hours intervals for prolactin and oxytocin analysis, and colostrum samples were taken after parturition and during follow up 2 days with 12 hours intervals. After parturition but before colostrums intake and following at 12, 24, 36 and 48th hours, blood samples were collected from lambs to determinate their serum IgG levels. Prolactin, oxytocin, colostrum and serum IgG levels of the samples were analyzed by ELISA. The statistical analyses between the groups and within the groups were assessed by Kruskal Wallis and Mann Whitney U tests, Friedman and Wilcoxon tests respectively. Correlation between the colostrums and lamb serum IgG levels were tested with Spearman correlation test. In comparison based on the induction day (138. day), there was no significant difference at postpartum 24th hour between GRIII and GRIV; in comparison based on the parturition day, there was no difference between the groups. Similarly, also between the control and experimental groups, there was no significant difference regarding oxytocin hormone levels (p>0.05). In terms of colostrum IgG levels, difference was determined at 48th hours after parturition between GRII and GRIII (p≤0.05). Comparing to the lambs in groups in terms of serum IgG levels, only the GRIII had a significant difference over the groups at 24th hours after parturition (p≤0.05). No obvious statistically difference between the groups about prolactin, oxytocin and IgG levels seen between the induction methods are reliable based hormonal and immunological aspects.

Endokrinoloji vücutta hormon salgılayan iç salgı bezlerinin hastalıklarıyla uğraşan bir bilim dalıdır. Sunulan derlemede, endokrin sisteme dahil olan organların ya da bezlerin cerrahi alanında genel bir bakış çerçevesinde tümüyle ele alınmaya çalışılmıştır Endocrinology glands that secrete hormones in the body is a science dealing with the disease. In the present review, organs or glands of the endocrine system, which included an overview of the surgical field has been studied in the context of fully addressing.

Göz vücudun penceresidir ve birçok sistemik hastalığın ilk bulgusu veya sonuçları göz muayenesinde karşımıza çıkabilir. Hormonlardaki fizyolojik değişiklikler, başka nedenle kullanılan hormon tedavileri ve endokrin hastalıklar gözde bazı değişikliklere neden olur. Bu yazıda göz ve endokrin sistem arasındaki bu etkileşim özetlenecektir. The eye is the window of the body and the initial finding or consequences of a systemic disease may first appear during an eye examination. The physiological changes in the hormones, hormone therapy for various reasons, and endocrine diseases cause some alterations in the eye. The interaction between the eye and the endocrine system will be summarized in this paper.

Endokrin hastalıklara kulak-burun-boğaz (KBB) bulguları eşlik edebileceği gibi, ilk bulgu KBB ile ilgili olabilir. Bu ilişki bütün endokrin sistemi ilgilendirebilir.

Kanın birincil işlevleri doku oksijenizasyonu, immün savunma ve hemostazın sağlanmasıdır. Bu görevini yerine getirmesi için, kemik iliğinin çok sıkı bir kontrol altında, günde 1011 olgun hücre üretmesi gerekir. Sitokinler denilen hemopoetik düzenleyici proteinler, bu kontrolün sağlanmasına, endokrin, parakrin ve otokrin mekanizmalarla yardımcı olur. Hematolojik ve endokrinolojik hastalıkların endokrin sonuçları literatürde ayrıntılarıyla derlenerek yayınlanmıştır. Bu nedenle, bu bölümde daha ziyade hormonların hemopoietik sisteme etkileri üzerinde durulacaktır. Kemik iliğinde barınan kök hücreleri, kendi kendini yenileme ve farklı dokulara farklılaşabilme kapasiteleri nedeniyle transplantasyon ve gen tedavisi için önem kazanmakta, son zamanlarda bu konuda birçok araştırma yapılmaktadır. Çevresel ve fizyolojik streslerin etkisi ile elliden fazla düzenleyici proteinin uyarıcı veya baskılayıcı özellikleri kök hücreden alyuvar, akyuvar veya trombosit farklılaşmasını sağlar.

Endokrin hastalıklar böbrek işlevlerini değişik mekanizmalarla etkileyebilir. Hormon eksikliği veya fazlalığı tubüler transportu doğrudan etkileyebilir. Ayrıca, endokrin değişikliklerin dolaşımda yarattığı faklılıklar renal hemodinamiği ve sodyum transportunu etkileyebilir. Birçok değişiklik klinik olarak belirgin değildir; ama bazıları hayatı tehdit edebilir; bazıları da tanısal değer taşır.

Gastrointestinal traktusun normal çalışması birçok farklı hormon ve nöroendokrin maddenin uyumlu etkileşimine bağlıdır. Diğer taraftan karaciğer pek çok hormona yanıt veren bir organdır. Karaciğerin birçok metabolik işlevi hormonlarla kontrol edildiği gibi aynı zamanda birçok hormonun metabolizma ve klerens yeri de karaciğerdir. Bu nedenle gastrointestinal ve endokrin sistemlerin hastalıkları karşılıklı olarak birbirlerini etkiler. Ayrıca barsaklarda sentezlenen birçok hormon ve kimyasal haberci (messenger) gastrik boşalma, intestinal motilite, bilier ve pankreatik sekresyon, mukozal absorpsiyon ve sekresyon gibi olayların koordinasyonunda önemli rol oynarlar. Barsakların diffüz nöroendokrin sistemi olarak bilinen bu kimyasal haberciler, otonom sinir sistemi ile uyum içinde çalışan peptidler, prostaglandinler, lökotrienler, serotonin ve histamin gibi maddeleri içerir. Kolesistokinin gibi bazı gastrointestinal peptidlerin hem mukozadaki endokrin hücrelerde, hem de barsaklardaki sinir uçlarında bulunması hormonal ve nörolojik etkiler arasındaki ayırımı daha da güçleştirmektedir. Vazoaktif intestinal peptid (VİP) gibi bazı haberciler sinir uçlarında yerleşim gösterirler ve nörotransmitter olarak işlev yaparlar; fakat lokal dokulara veya kan dolaşımına salgılanarak parakrin ya da hemokrin fonksiyon da gösterebilirler.

Hormonlar fetüsün akciğer gelişiminde ve doğumdan sonraki yaşamda akciğer yapısında ve işlevinde önemli görevler yapar. Bu nedenle iç salgı sisteminin hastalıkları solunum sisteminde önemli değişikliklere yol açar.