Search

Batı metafiziğinin üstünü örttüğü ve Heidegger'le birlikte yeniden sorulan varlığın anlamının ne olduğu meselesinin yanıtı, varlığın ancak zaman nezdinde kavranabileceği umudunu kendi içinde taşır. Varlığın anlamının ne olduğu meselesinin zaman temelinde anlamını buluşu, varlık-insan arasında özcü gelenekte unutulmuş olan bağın da yeniden tesisini gündeme getirir. Bu anlamda felsefenin yeni güzergahı olarak Heidegger'le başladığımız patikadaki yolculuğumuzda, 'insanın insan olma olanağı' olarak ifade edebileceğimiz dünya-içindeki olgusallığını ifade eden Dasein'ın kendi varlığını 'anlama'sı, ancak kendi ekstatik zamansallığındaki geçmişin-şimdinin ve geleceğin her birinin birbirinden ayrılmaz ve aralarında gidip gelmeleriyle oluşacak zaman ekstazlarını işler hale getirmesiyle gerçekleşir. Bu gerçekleştirim Dasein'ın, varlığın açıklığında 'ihtiyatlı düşünme' sayesinde kuracağı, gerek varlığın gerekse Dasein'ın birbirlerine kendilerini izin vermeleriyle oluşan bir 'olma' uğruna bırakılmışlık halidir. 'Olma'ya kendini tevdi ediş, düşünme sayesinde varlık ve zaman arasında irtibat noktası yakalayarak zamanın, varlığın olanak halindeki yazgısını oluşturmasına mahal verecektir. Bu mahalde 'Dasein'ın Varlığının Zamansal Serimlenişi' zamandaki insan olma olanağımızın farkındalığına varma sorumluluğu taşımaktadır.Anahtar Sözcükler: Varlık, Insan, Dasein, Yazgı, Zaman, Ereignis, Düşünme, Patika The question of what is the meaning of being was overlaid with the western metaphysics but re-questioned by Heidegger and the answer inholds the hope that the being can only be grasped in the presence of time. The issue of what is the meaning of being was established on the basis of time brings up the matter of the bond between being and human which has been forgotten in essentialist tradition. In this sense, in our journey which we began with Heidegger as the new path of philosophy, Dasein's understanding of its own being, which is the facticity of the world and can be expressed as 'humans's potential of being human', can only be realized by making functional the unity and the hovering of time ectasy that is generated by the past, the present and future in their own extatic temporality. This realization is the state of abandonment that Dasein will constitute in the openness of being through 'prudent thinking', and both the Dasein and the existence will allow themselves to each other for the sake of 'being'. Committing to the 'being' will establish the point of contact between being and time through thinking and will allow the time to create the fate of being as a possibility. In this sense, 'The Temporal Exposition of the Dasein's Being' carries the responsibility of being aware of the possibility of being human.Key Words: Being, Human, Dasein, Fate, Time, Ereignis, Thinking, Path 377

Bu çalışmanın temel amacı; İstanbul’da tekstil ve sağlık sektörü çalışanlarının sanal kaytarma davranışlarının iş performansları üzerindeki olası etkilerini incelenmektedir. İki ayrı sektör çalışanlarının sanal kaytarma davranışları ve iş performansı seviyelerinin demografik değişkenler açısından farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi ise araştırmanın ikincil amacını oluşturmaktadır. Verilerin analizi sonucunda; sağlık çalışanlarının sanal kaytarma davranışı ile bireysel iş performansı arasında negatif ve anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Tekstil çalışanlarının sanal kaytarma davranışı ile bireysel iş performansı arasında regresyon analizi sonuçlarına göre pozitif ve anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Sanal kaytarma davranışının bireysel iş performansının %3,2’ünü açıklayabildiği görülmüş ve etki düzeyinin oldukça düşük olduğu anlaşılmıştır. Yapılan bağımsız örneklem t testi sonuçlarına göre; sanal kaytarma davranışı açısından sağlık ve tekstil sektörü çalışanları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Sağlık sektörü çalışanlarının sanal kaytarma düzeylerinin, tekstil sektörü çalışanlarına göre daha düşük olduğu belirlenmiştir. Demografik değişkenler incelendiğinde ise; eğitim seviyesi bakımından lisansüstü mezunu sağlık çalışanlarının önemli sanal kaytarma davranışı, lise ve lisans mezunlarına göre daha düşük bulunurken; tekstil sektörü çalışanlarında lisansüstü mezunu olan çalışanların önemli sanal kaytarma davranışının, lise ve lisans mezunlarına göre daha fazla sıklık gösterdiği tespit edilmiştir. The primary aim of this study is to analyse the impact of the possible effects of cyberloafing behaviours of textiles and health sector employees based in Istanbul on their job performances. The secondary aim of this study is to identify whether there are differences in terms of demographic variables among the two different sector employees’ cyberloafing behaviours and their level of job performances. The results of the data analysis show that there is a negative and significant relation between cyberloafing behaviours of health sector employees and their individual job performances. According to the results of the regression analysis, a positive and significant relation was found among the cyberloafing behaviours of textile sector employees and their individual job performances. It is also observed that the cyberloafing behaviour is able to explain 3.2 % of individual job performance along with a rather low level of impact. According to the results of the independent sample t test, there is a significant variance among the health sector and textile sector employees in terms of serious cyberloafing behaviour. The levels of serious cyberloafing of health sector employees are found to be lower than the textile sector employees. Based on the analysis of the demographic variables, and in terms of level of education, it is found that the serious cyberloafing behaviour of health sector employees who are postgraduates is lower than high school graduates and university graduates; whereas the serious cyberloafing behaviour of textile sector employees who are postgraduates shows more frequency compared to high school graduates and university graduates.

Tout roman exprime une conception qui impose à l’écrivain de transposer à l’œuvre son sens le plus profond en choisissant certaines formes. Quant à son développement, le roman commence à traiter l’homme et son monde intérieur pour la première fois au XIXe siècle et dès le XXe siècle, il gagne tout à fait un nouveau format. Cette recherche indique les particularités caractéristiques de la première moitié du XXe siècle et les changements et les nouveautés du genre romanesque sous l’effet de Proust. De cette manière, en prenant Proust pour guide, nous avons tâché de démontrer certains changements concernant la rupture des règles figées du roman traditionnel. C’est la raison pour laquelle, ce travail vise à analyser le temps psychologique conformément à la conception temporelle de Proust en examinant ses romans intitulés ‘’Un Amour de Swann’’, la seconde partie de ‘’Du côté de chez Swann’’, le premier tome de la série de son chef-d’œuvre ‘’ À la Recherche du Temps Perdu’’. Pour la méthode à suivre, on traite d’abord le chef d’œuvre ‘Un Amour de Swann’’ de Proust en s’adressant à la méthode de description et de dépistage. Pendant cette période, en se référant aux branches de la science comme l’histoire, la sociologie, la littérature, la philosophie et la psychologie, on profitera des livres, des revues et des articles publiés, des thèses de maîtrise et de doctorat, des encyclopédies, des points de vue des auteurs et des critiques.Selon notre présente étude, étant donné que le problème se pose à partir de l’effet du temps sur la psychologie, nos découvertes s’appuient notamment sur le lien entre deux temps : le présent et le passé. Par conséquent, en analysant le voyage de l’homme dans le temps réel et fictif, nous dévoilons la permanence et la totalité du temps qui restent uniquement dans la mémoire et qui est mis en évidence notamment par les sensations humaines. By choosing certain forms, every novel expresses the author's opinion, which transfers his most sincere feelings to the work. In its development process, the novel begins for the first time to subject the man and his interior World in 19th century, and as the 20th century, it wins absolutely a new format. This research indicates the characteristic features of the first half of the 20th century and the changes and developments in the genre of the novel by the effect of Proust. In this sense, we had the task to demonstrate some changes made in the novel field that based on the formulaic rules of the tradition novel under the guidance of Proust. This is why, this work aims to analyze the psychological time examining his novels titled ''Swann's Love'', the second part of ''Swann's Way'', which is the first book in the series of his masterpiece ''In Search of Lost Time''. For the method to be followed, by addressing to the method of description and screening first of all we examine his roman ''Swann's Love''. During this period, by referring to the branches of sciences such as history, sociology, literature, philosophy and psychology, we benefit from the books, published journals and articles, mastery and doctorate theses, encyclopedias and views of the authors and articles. According to this thesis, because of the problem that arises from the impact of time on psychology, our discoveries are based on especially on the relationship between two times: the present and the past. As a result, by analyzing the journey of man in real and imaginary time, we reveal the permanence and the totality of the time which remains only in memory and which occurs particularly by human sensations. Her roman, belirli formlar seçerek, en içten duygularını esere aktaran yazarın görüşünü ifade eder. Gelişim sürecinde ise, roman ilk kez 19.yy da insanı ve onun iç dünyasını konu etmeye başlar ve 20.yy itibariyle tam anlamıyla yepyeni bir format kazanır. Bu araştırma, 20.yy'ın ilk yarısının karakteristik özellikleriyle, Proust'un etkisiyle roman alanında meydana gelen değişim ve yenilikleri göstermektedir. Bu anlamda Marcel Proust rehberliğinde, geleneksel romanın kalıplaşmış kuralları baz alınarak, roman alanında gerçekleştirilen bazı değişiklikleri göstermeye çalışılmıştır. Bundan dolayı, bu çalışma Marcel Proust'un ''Kayıp Zamanın İzinde'' adlı başyapıtının, ''Swann'ların Tarafı'' adlı birinci cildinin ikinci bölümünü oluşturan ''Swann'ın Aşkı'' isimli romanında psikolojik zamanı incelemeyi hedeflemektedir. İzlenen metot için tarama ve betimleme yöntemlerine başvurarak öncelikle Swann'ın Aşkı adlı eser incelenmiştir. Bu süre zarfında tarih, sosyoloji, edebiyat, felsefe ve psikoloji gibi bilim dallarına başvurularak konuyla ilgili kitaplardan, yayınlanmış dergi ve makalelerden, yüksek lisans ve doktora tezlerinden, ansiklopedilerden, dönemi konu edinen diğer kaynaklardan ve yazar ve eleştirmenlerin görüşlerinden yararlanılmıştır. Bu tez çalışmasına göre problem, zamanın psikoloji üzerine etkisinden oluştuğu için, bulgularımız iki zaman arasındaki ilişkiye dayanmaktadır: şimdiki zaman ve geçmiş zaman. Sonuç olarak, insanın gerçek ve düşsel zamandaki yolculuğunu inceleyerek, sadece hafızada kalan ve özellikle duyularla ortaya çıkan zamanın sürekliliğini ve bütünlüğünü meydana çıkarıyoruz.

Aurélia de Gérard de Nerval est une œuvre autobiographique mais elle peut aussi être considérée comme une œuvre onirique. Nerval y retransmet son expérience personnelle du rêve. Après avoir déterminé le caractère autobiographique de l’œuvre à travers la représentation du narrateur, nous procéderons à une classification de l’espace en nous basant essentiellement sur la distinction fondamentale qui se pose d’elle-même d’après le titre complet de l’œuvre : Aurélia ou le rêve et la vie. L’espace est abordé en deux parties : espace onirique et espace réel, de sorte à souligner les caractéristiques et la diversité de ces deux espaces distincts. Par la suite, l’analyse des repères temporels a été réalisée selon le temps de la fiction et celui de la narration. Gérard de Nerval’in Aurélia adlı eseri kuşkusuz yaşamöyküsel bir eser; fakat aynı zamanda düşsel bir eser olarak ta nitelendirilebilir. Söz konusu eserde, Nerval düş konusunda kişisel deneyimini aktarıyor. Eserin yaşamöyküsel özellikleri eserde ben öyküsel anlatıcının betimlemesine dayandırılarak belirlendikten sonra, Aurélia ou le rêve et la vie olan eserin tam başlığının ortaya çıkan temel ayrım esas alınarak uzam konusunda bir sınıflandırmaya gidilmiştir: düşsel uzam ve gerçek uzam. Öncellikle bu iki farklı uzamın özellikleri ve farklılıkları vurgulanmış, ardından ise öykü zamanı ve öyküleme zamanı esas alınarak zaman belirleyicileri incelenmiştir. “Aurélia” by Gerard de Nerval is an autobiographical work, on the other hand it can be seen as a dreamlike work. Nerval narrates his personal experience of dreams. The autobiographical nature of the work was determined by attributing narrator’s autobiographical presentation. Then, arising from the full title of the work “Aurelia ou le rêve et la vie”, where space is emphasized is studied in two parts: imaginary space and real space. The features and differences of the two spaces are highlighted in the study. Thereafter, time determiners are analysed according to the time of fiction and narration.

Bu çalışmada, Jacques Derrida’nın “ve” bağlacının çeşitli dillerdeki ve felsefe dilindeki (Latince cum, Yunanca sum) çoğul değerlerine vurgu yaptığı “Et cetera” makalesinden itibaren yapıçözümün ilişkili olduğu temalardan sadece uzam ve zamana (uzamda aralanma, zamanda erteleme) değinerek “ile-olmanın” etik ve siyasi olmadan önceki ontolojik statüsü tartışılmaktadır. A partir d’un article de Jacques Derrida (“Et cetera”) où il fait signe aux valeurs multiples de l’adverbe “et” dans les diverves langues et dans celles philosophiques (cum en Latin, sum en grec), on discute la statue ontologique de l’ “être-avec” avant ses significations éthiques et politiques, en ouvrant précisement le problème de l’espace et du temps (espacement dans l’espace, différer dans le temps) entre les autres problèmes avec lesquels la déconstruction est liée.

Toplumsal bir varlık olan insan başka bireylerle beraber yaşamak mecburiyetindedir. Bu birliktelikte bireyin üstlendiği çeşitli roller ortaya çıkmaktadır. Buradan hareketle rolü toplumun kişiye biçtiği bir kalıp olarak tanımlamak mümkündür. Kişi ayrıca, toplumun kendine öngördüğü rollerin dışında daha birçok role de sahip olabilmektedir.Bazı roller doğuştan gelir, bazı roller ise sonradan kazanılır. Sonradan kazanılan roller arasında meslek rolü yer almaktadır. Ancak, bazı meslek rollerinin diğer bireylerin hayatları üzerinde büyük etkileri vardır. Örneğin din adamlarının rolü?Doğumundan ölümüne dek insanlar, birçok evreden geçmektedirler. İnsan hayatında bu evrelerden bazıları kişinin yaşamını tamamen değiştirmektedir. Daha doğrusu insan sürekli bir değişim içindedir. Bu değişimlere sebep olan etkenlere dönüm noktası denir. Bu dönüm noktalarında insana yol gösteren en önemli rehberlerden biri dindir. Böylece dini topluma anlatmakla görevli din adamlarının insan ve toplum açısından ne kadar önemli olduğu yadsınamz bir gerçektir.Bu araştırmanın amacı da toplumun temel taşı olan insanın dönüm noktalarında din adamının üstlendiği hayati rolü ortaya koymak ve dikkatleri bu yöne çekmektir. Man, as a social being, has to live with other individuals. Various roles of individuals are formed as a result of this togetherness. Therefore, it is possible to define a role as a model which society determines for a person.. Then, a social person also may have a lot of roles apart from the ones that the society determines for them.Some roles come by birth, whereas some are acquired afterwards. One of the roles that are acquired later in life is the professional role. However, some of these Professional roles have a great impact on the lives of other individuals. For example, the role of religious officials?From their birth to death, people go through a lot of phases. Some of these phases completely change the life of an individual. More precisely, a man is in a continual change. The factors that cause these changes are called milestones. One of the most important guides ahich show the way to a person at these milestones İs religion. Hence, it is an undeniable fact that the religious officials, who are responsible for telling religion to society, have a vital role for an individual and a society.The objective of our research is to determine the crucial function of religious officials and get the attentions at this point at the milestones of a man, who is keystone of a society. 120

İnsan için kavranması zor bir olgu olan “zaman”ın doğru olarak anlaşılabilmesine yardımcı olabilecek her bilgi büyük önemi haizdir. Yüce Allah tarafından Elçisi’nin sözleriyle insanlara aktarılan “zamana serzenişte bulunmayın, çünkü zaman Allah’tır” kudsî hadisi, “zaman” hakkında düşünce üretme gayretindeki insanlara açılım sağlayabilecek bilgiler içinde önemli bir yere sahiptir. Bu önemi dolayısıyla İslâm düşünce tarihinde zaman ile alakalı tartışmalarda gerek sübutu/sıhhati gerekse metin içeriği ön plana çıkarılarak sıkça gündeme getirilen bu hadis, hadis tekniği açısından incelenmeyi hak etmektedir. Böylece tartışmalar daha sağlıklı bir zeminde yürüyecektir. Klasik hadis kaynaklarının oluştuğu ilk dört asırdaki eserlerin birçoğunda yer alan bu hadis dört farklı metin öbeği halinde musanniflere ulaşmıştır. Söz konusu dört metin çeşidi birçok tarîke sahiptir. Çalışmada bu tarîkler ayrı ayrı sened tenkidine tabi tutulmuş, aynı zamanda senedlerle metinler paralel bir şekilde incelenerek metin değişmelerinde tutarsızlıklar olup olmadığı hususu tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca hadisin yorumu yapılarak hem metindeki yanlış anlamaya müsait bazı 464 hususlar aydınlatılmaya hem de hadisin İslâm düşüncesindeki yerine dikkat çekilmeye gayret edilmiştir. Any kind of knowledge that makes “time” that is a difficult phenomenon for man to understand more conceivable is of great importance. In Islamic tradition (ilm al-hadith) there is a saying of the Prophet about “time”: “Do not complain about time; because it is God himself”. This al-hadith al-qudsi is important for human beings who try to produce ideas about time in that it might open new evolutions for them. Having been discussed in the debates about time in the history of Islamic thought because of its importance, this hadith deserve to be scrutinized from the point of view of method of hadith. Found in many classical hadith works from the first four centuries of Islam, this hadith reached the authors of hadith (masanneef) in four different texts. These texts hold a lot of chains of transmitters (tarīq). This article studies these chains individually from the angle criticism of chain (sanad). Examining both their chains (sanads) and texts in parallel, the article tries to determine whether or not there is any inconsistence in the textual change of the hadith. Commenting on this hadith, it also attempts to clarify some ambiguous points in the text of the hadith which might be understood wrongly, and ascertain the place of this hadith in the Islamic thought.

This dynamical interpretation of the continuum is based on a threefold perspective. First, detailed differentiation of all standard realms of Leibnizian Weltanschauung - (R real). (P phenomenal), (I ideal ). Second, analysis of the scope of the Law of Continuity famously formulated by Leibniz and mapping it on to this (RPI) structure. Third, fınding the precise place of dynamics and force in this (RPI) continuum. These perspectives (taxonomical, legislative and junctional) if put together lead to a new understanding of monads' role; and they are not taken anymore as a discreet part of Leibnizian philosophy (as opposed to the ideal space and time), but as dynamical continuum incorporating in itself both contiguity and continuity. And in such a way they are both neutra/izing and preserving the syncategorematic phenomenal infınity. The main poinı is that force can be applied both to perception and appetition of monads and by this we give the shortest Leibnizian answer to the Zeno's Dichotomy paradox- "force". But what is more important, such dynamical interpretation gives good schematic and systemade view of Leibnizian mature philosophy. And it appears (as expected) that the thread out of the Labyrinth of the Continuum is not only geometrical and physical, but metaphysical too. Continuum'un dinamik olan bu yorumu üçlü bir perspektife dayanmaktadır. İlkin Leibnizci Weltanschauung'un bütün standart gerçekliklerinin - (R gerçek), (P fenomenal), (I ideal)- detaylı olarak ayrımlaştırılması. İkinci olarak, Leibniz tarafından çok iyi bir biçimde formüle edilmiş olan süreklilik yasasının kapsamının bir analizi ve onun bu (RPI) yapısının üzerine yerleştirilmesi: Üçüncü olarak ise bu (RPI) continuum'unda dinamiğin ve gücün tam olarak yerinin belirlenmesi. Eğer bu üç perspektif (sınıflayıcı , kural koyucu, ve birleştirici ) bir araya getirilirse monadların rolünün yeni bir kavrayışına yol açar; ve monadlar artık sadece Leibnizci felsefenin sağduyulu parçaları olarak değil (ideal uzay ve zamana karşı olarak), fakat hem bitişikliği hem de sürekliliği kendi içine katan dinamik bir continuum olarak ele alınacaktır. Ve böylesi bir yolla onlar, syncategorematic fenomenal sonsuzluğu hem etkisizleştirecek hem de muhafaza edecektir. Temel husus, gücün, monadlann algılarına ve iştihalarına uygulanabilir olmasıdır, ve bununla biz, Zenon'un Dikotomi paradoksuna Leibnizci cevabın en kısasını vermiş oluyoruz: "Güç". Fakat daha da önemli olan şey, böylesi dinamik bir yorumun, olgun Leibnizci felsefenin iyi şemalik ve sistematik bir görünüşünü vermesidir. Ve görünüyor ki (beklenildiği gibi), Continuum Labirentinden çıkış yolu sadece geometrik ve fiziksel değil, fakat aynı zamanda metafizikseldir.

Kant zaman öğretisine dair fikirlerini sistemli olarak ilk kez 1770'te yazmış olduğu doktora tezinde dile getirir. Kant daha sonra kaleme almış olduğu “Saf Aklın Eleştirisi"nde, doktora tezinde dile getirdiği temel tezleri tekrar edip onları daha da geliştirmiştir. Tez'e göre zaman nesnel dünyadan kazanılmış bir şey olmayıp, onu algımanın temel şartıdır. O, aynı zamanda genel akıl kavramından türetilmiş bir şey de değildir. Zaman tasavvuru bir görüdür. Zaman süreklidir ve evrende cereyan eden bütün değişmelerin arkasındaki sabit kanunların temel prensibidir. Zaman nesnel somut bir şey olmayıp o, öznel ve idealdir. Kant drückt seine Gedanken über die Zeit erstmalig in seiner Dissertation von 1770 aus. Er hat in der Kritik der reinen Vernunft" die Grundgedanken der Dissertation übernommen und sie weiter entwickelt. Die Dissertation beginnt mit der Feststellung, dass die Vorstellung der Zeit nicht aus den Sinnen stammt, sondern eine Voraussetzung für die Sinnlichkeit ist. Sie ist nicht aus dem allgemeinen Verstandesbegriff abzuleiten. Die Vorstellung der Zeit ist eine Anschauung. Die Zeit ist ein stetiges Quantum und das Prinzip aller Stetigkeitgesetze in den Veränderungen des Weltalls. Kant ist gegen die Auffassung, dass die Zeit etwas Objektives oder Reales ist. Sie ist subjektiv und ideal.

Doğanın döngüsel zamanı ve dinsel inancın metafizik, mutlak zamanı insanı uzun süre meşgul etmiştir. 18. yüzyılda Avrupa’da tüm toplumsal hareketliliklerin sonucunda oluşan rasyonalist, pozitivist ve laik yaklaşımlar insanların nesnel, ölçülebilir zaman kavramına yönelik algılama sürecini hızlandırmıştır. 19. yüzyıl Avrupa resminde zaman kavramının nasıl bir anlama ulaştığının belirlenmesine çalışılması, bu araştırmanın amacını oluşturmuştur. 19. yüzyıl Avrupa sanatında, modernizmin kültürel bir olgu olarak; aydınların ürettikleri üzerinde görünür hale gelmesiyle, zaman kavramının nesnel ve öznel olarak değerlendirilmiş olduğu görülür. Realizm anlayışı zamanın nesnelliğini vurgularken, empresyonizm “an” zamanına ulaşmak için bilimsel verilerden yararlanarak duyumsal algılama zamanına yönelmiştir. The cycling time of nature and the metaphysic and absolute time of religious belief have kept men busy for a long time. The rationalist, positivist and seculiar approaches having resulted from all social movements in 18th century Europe have hastened mans' comprehension period towards the objective, measurable concept of time. Trying to find out what kind of a sence the concept of time in the 19th century European Art has formed the purpose of this research. It is seen that the concept of time was evaluated as objective and subjective as modernizm in 19th century Europe became apparent as a cultural fact in the impressionizm inclined to the time of comprehending emotion by making use of scientific facts to reach the "moment" of time.

Davûd el-Kayserî, Save asıllı olmakla birlikte Kayseri’de dünyaya gelmiş, ilk eğitimi orada aldıktan sonra dönemin ilim merkezleri olan Karaman’a ardından Mısır’a gitmiştir. Mısır’da temel dini bilimleri öğrenen Kayserî, İran’a geçmiş ve ölünceye kadar yanında kalacağı hocas Kaşanî ile karşılaşmıştır. Kaşanî’nin ölümü sonrası Osmanlı Sultanı Orhan’ın daveti ile İznik’e gelmiş ve yeni yapılan medreseye hoca tayin edilmiştir. Tasavvuf, kelam ve felsefe alanında iyi yetişmiş olan Kayserî, hocası Kaşanî gibi İbn Arabî’in takipçilerindendir. Başta Fususü’l-hikem şerhi olmak üzere İbn Arabî düşüncesi çerçevesinde verdiği eserler yıllardır önemini korumuş ve insanları etkilemiştir. Bu gün dahi bu eserler entelektüel çevrelerde önemsenmekte ve izlenmektedir. Daud al-Qaysari is an sufi and philosopher. After finishing his education in Qaysari he travelled to Karaman and Egypt to increase his knowledge. After that he travelled to İran and met with al-Kashani there. After meeting with him he entered into the sufi path. At the request of Ottoman king Orhan he went to İznik and was appointed as chief professor to the madrasah that was built newly by Orhan in 1330 AD. He lived there until the end of his life. He died in 1350. Daud al-Qaysari became prominent figure especially in the fields of sufism and Kalam and philosophy. He made an important contribution towards the recognition of Ibn Arabi’s School in Ottoman society and he had a great influence on the Ottoman intellectual an cultural life.

Im Grunde ist Thema Zeit, ein Forschungsgegestand der westlichen Soziologie, welches intensiv bearbeitet wurde. Doch ist diesem in der türkischen Soziologie wenig Beachtung geschenkt worden. Die deutsche Soziologin Noelle-Neumann hat mit der Messmethode der ‘Laufenden Männchen’ ein hilfreiches Instrumentarium entwickelt, welches bei interkulturellen Forschungen angewandet werden kann. Insbesondere wenn es darum geht zum messen, wie das Zeitempfinden bei arbeitenden Menschen ist, hat sich diese Methode bewährt. Im Rahmen dieses Artikels wird auf den aktuellen Forschungsstand, desweiteren darauf, wie Menschen bei biographischen Umbrüchen Zeit empfinden und auf Zeit als soziales Phänomen eingegangen. Denn Zeit wird geprägt durch die Umstände (sozialen, ökonomischen, kulturellen) in denen wir uns befinden. Zaman konusu aslında Batılı Sosyologlar tarafından yoğun olarak incelenmiş konulardan biri. Ancak Türk Sosyoloji’sinde buna çok yer verilmediğini görüyoruz. Alman Sosylog Noelle-Neumann’ın ‘Yürüyen Adamcıklar’ (Laufende Männchen) ölçüm metodu kültürler arası araştırmalarda verimli olarak kullanılabilinecek bir ölçüm aygıtı. Özellikle zamanın çalışan insanlar için nasıl geçtiğini saptama açısından verimli bir ölçek. Bu makaleyle Zaman Sosyolojisi ile ilgili genel yaklaşımlara değinilmiş, ayrıca kişilerin biyografilerini düzenlemede zamanı kriz dönemlerinde, geçiş ve çıkış dönemlerinde nasıl algıladıklarına ve zamanın da sosyal bir fenomen olduğuna değinilmiştir. Çünkü zamanı algılayışımız önemli ölçüde içinde bulunduğunuz sosyal çerçeve tarafından (ekonomik, kültürel olarak) belirlenmekte ve değişime uğratılmaktadır.

Bir eylemin gerçekleşmesi için, olmazsa olmaz türünden iki koşula gereksinim vardır. Bunlardan biri eylemi yapan kişi, diğeri de eylemin yapılma zamanıdır. Bu nedenle eylemde var olan zaman, sözcüklerle tanımlayamayacağımız kadar soyuttur. Zaman eklerinin görevi, eylemde var olan soyut zamanı somuta çevirmektir. Zaman ifade eden sözcükler, bu konuda zaman eklerinin destekçisidir. Çünkü onlar da somutluğu zaman yelpazesi içinde daha kesin bir çizgiye oturtmakla yükümlüdürler. Bu nedenle çekimli, çekimsiz, kök, gövde her tür eylemin içinde zaman kavramı bulunmaktadır. One needs at least two sine qua non requisites in order to be performed an act. One of them is the person performing the act and the other is the time in which the act is performed. Because of this reason, the time passed through the act is as abstruse as indefinable with any word. The function of time appendix is therefore to transform the time of an act from abstract form into the concrete one. The adverbs are supporters of the time appendix because of their charge of placing the concreteness in a more definite course within the time spectrum. That is why a time concept takes always a place in any kind of act which may well be with- or without inflections or in root and theme of the sentence.

In this paper, I aim to explain the nature of time and of the now in Aristotle as much as possible so that I can set forth the problem of what the relation between time and the now is. In his Physics in book IV, Chapter 10, Aristotle illustrates his version of time. At first sight, Aristotle examines that time exists and what it is and in how many senses we speak of the now and what sometime, lately, presently or just, long ago, suddenly and so on mean. In order to disclose the nature of time and the importance of the now in terms of Aristotle, first I am going to try to summarize what Aristotle says about time, and then I will look into the concept of the now since it strikes me that time is centered on it in Aristotle’s version of time. Bu çalışmada amacım zaman ve şimdi (an) arasındaki ilişki sorununu gözler önüne serebilmek için, elden geldiğince zamanın ve şimdinin (anın) yapısını açığa kavuşturmaktır. Aristoteles zamana ilişkin görüşlerini Fizik adlı yapıtının IV. Kitabının 10. Bölümü’nde sunar. Aristoteles ilk bakışta zamanın varlığını , onun ne olduğunu, kaç anlamda şimdi (an) den söz ettiğimizi, bazen, son zamanlarda, demin ya da henüz, çok önce, ansızın ve benzeri şeylerin ne anlama geldiğini ele alır. Aristoteles açısından zamanın doğasını ve şimdinin (anın) önemini kavramak için, ilkin Aristoteles’in zamana ilişkin söylediklerini özetlemeye çalışacağım; sonra da şimdi (an) kavramını soruşturacağım, çünkü öyle sanıyorum ki, Aristoteles’in zaman görüşü şimdi (an) üstüne kuruludur.

GENEL SOSYOLOJ VE METODOLOJ ANAB L M DALISOSYOLOJ B L M DALIZAMAN KAVRAYIŞININ SOSYAL TEMELLER VE UYGULAMALI B R SOSYOLOJ KÇÖZÜMLEME DENEMES : BURSA ÖRNEĞAyşe YILDIZ(Yüksek Lisans Tezi)Zaman, tanımlanması oldukça güç bir kavramdır. Dolayısıyla bu çalışma, onutanımlamak çabasına düşüp, ?ne?? sorusuyla yaklaşıp onu bir kafesin içine hapsederek ufakbir delikten gözetlemek yerine; daha çok ?nasıl ve neden?? sorusunu sorarak, uygulamalıolarak zamanı kendi aurasında inceleme çabasındadır.Zaman tartışmaları, ilkçağlardan günümüze zaman kavramını anlayabilmek (veaçıklayabilmek) için, sorulmuş milyonlarca soruya cevap bulma girişimlerinin tarihidir. Butezde, zamanın anlaşılabilmesi için sorulması gereken ilk sorunun `zamanın kökeni' olduğudüşünülmektedir. Bu soruya verilebilecek cevabın bulunmasının, insanların zaman üzerindekive zamanın insanlar üzerindeki dönüştürücü etkisi konusunda açıklayıcı olacağıdüşünülmektedir. Bu yapılırken de, insanların zamanı algılama ve yaşama biçimlerinin hayattarzlarını ele veren en önemli ipuçlarından biri olduğu düşünüldüğünden farklı toplumkesimlerinin zamanı nasıl algılayıp yaşadıkları da Bursa örneği çevresinde incelenmekte veirdelenmektedir.Özellikle Endüstri Devrimi, Modernite ve fizik bilimindeki gelişmeler, günümüzdezamanın sorgulamadan kabul edilmesine ya da zamanın bizim dışımızda fiziğin birnesnesiymiş gibi algılanmasına neden olmuştur. Bu çalışmada yapılmak istenen, zamankavrayışının aslında toplumsal ihtiyaçlara cevap vermek için uygarlık süreci içerisindeinsanlar tarafından oluşturulmuş bir kurum olduğunu temellendirmektir.Birinci bölümde, zaman kavramı, kavramı çevreleyen unsurlarla anlaşılmaya veanlatılmaya çalışılmıştır. Bu yapılırken de farklı düşünürlerin zaman üzerindeki yorumlarınada yer verilmiştir.kinci bölümde, zaman kavrayışını ortaya çıkaran nedenler araştırılmış. lk takvimçalışmalarının yapıldığı antik uygarlıklardan günümüze, toplumların zamanı nasıl algıladıklarıve zamanı nasıl formülleştirdikleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Zaman kavramı açısındantarihsel dönüm noktalarının yaşandığı toplum ve dönemler seçilmiştir. Toplumların zamankavramını nasıl biçimlendirdiklerinin yanında, zaman kavrayışındaki değişimlerin toplumlarınbilinçleri üzerindeki dönüştürücü etkisi de göz önünde bulundurulmaya çalışılmıştır.Üçüncü bölümde ise zaman kavrayışı Türkiye tarihi açısından ele alınmıştır. Türklerinkullandıkları takvimler aktarılmış, Osmanlı dönemindeki yenilikler ortaya konulmuş,cumhuriyetle birlikte yapılan takvim devrimi ve zaman kavrayışı açısından önemibelirlenmeye çalışılmıştır. Bu bölümde son olarak da, Bursa'da zaman incelenmiş, Bursa saatkulelerinin tarihçesi sunulmuştur. Ayrıca Bursa'da yaşayan farklı toplum kesimlerden alınanörneklemle yapılan mülakat çalışması ve zaman kavrayışı açısından yorumu da çalışmayaeklenmiştir.Sonuç kısmında ise tüm ele alınanlar özetlenmiş ve toplu bir değerlendirmeyapılmıştır.ANAHTAR KEL MELER (KEY WORDS)Zaman, takvim, saat, Modernite, Bursa.Danışmanı: Prof. Dr. Fügen BERKAY Sayfa sayısı: 148 THE SOCIAL ORIGINS OF THE TIME CONCEPTION AND ASOCIOLOGICAL TIME USE SURVEY ANALYSIS: THE CASE OF BURSAABSTRACTIt is very hard to explain the concept of time. This thesis aims to study time in its ownaura by asking the questions of ?how?? and ?why?? with the time use survey method. Thediscussions about time are attempts of answering the questions about time through the history.This thesis firstly questioning the beggining of time from the dawn of history. The answer ofthis question led us to find out the effect of time on society and also effect of society on time.The use of time is one of the key points show us people?s everyday life-circle and how societylive. So in this study, we search different stratums of society how they manage their own time.Especially Industrial Revolution, Modernity and the developments on physics madepeople believe that time is like a material that we can measure it that independent from thesociety. In this study we try to make clear that time is a constitution constructed by societythrough history.In the first chapter, we try to understand and explain the concept of time. Therefore wecollect different philosopher?s opinions about time. Also time-related conceptions wereexplained.In the second chapter, we search the concepts which have construct time during thehistory, and we ask from the ancient times, when the first calendar studies were, made untilnow, how society perceived and formulated time. We chose especially the turning points inthe history of time. This part intends to show how societies construct the institution of timeduring the history.The third part of the thesis we deal with the use of time in Turkey. The calendarswhich were used by Turks in Ottoman Empire were briefly presented. After the foundation ofrepublic there are a lot of changes of time conception and calendar system we can name themas revolution. At the last part of the study, the results of time use survey that we made inBursa was presented.At the conclusion, we summarize the social origins of the concept of time.(Time, calendar, watch, Modernity, Bursa)Supervisor: Prof. Dr. Fügen BERKAY 148 Leaves. 156

Dil içinde kip, zaman ve kişi eklerini alarak kullanım sahasına çıkabilen fiillerin basit çekim dışında birleşik çekimleri mevcutur. Birleşik çekim olarak ele aldığımız yapılarda zaman ve kip ayrıntılarının belirlenmesi çoğu zaman güçlük yaratır. Aynı zamanda bu yapılar, anlam açısından da çeşitlilik gösterirler. Olumluluk ve olumsuzluk yapısında da dikkate değer durumlar söz konusudur. Bu yazıda birleşik çekimler; zaman, kip, olumlulukolumsuzluk ve anlam açısından ele alınmaya ve Türkçe’nin çekimli fiiller yoluyla oluşturduğu zengin anlatım yolları belirlenmeye çalışılmıştır. The verbs that can be used with mood, time and individual (person) additives have compound congugations out of simple conjugation. It oftens create difficulties when we use time and mood details with the structures of compound conjugations. These structures have variabilities about meanings too. They have different situations at their structures of positiveness or negativeness. This article was intended to investigate the compound conjugations according to mood, meaning, positiveness and negativeness. At the same time it was tried to make clear the rich expression of Turkish by means of conjugative verbs.

194

Zaman, Heidegger'in Dasein'ın kendi kendisinin önüne sıçraması iddiasında tam olmasına rağmen, Dasein'ın günü-birliktelik anlayışında. sadece zayıf bir rol oynadı. Fakat onun tanıtımda (girişte) verdiği zaman. Varlık sorunu için çok önemlidir: 'Tüm ontolojinin temel problemi, zaman fenomeninde köklenir' (Varlık ve Zaman,l8). Zaman, Dasein'ın analizi için de çok önemlidir: 'Dasein varlığının anlamını zamansallıkta bulur '(VZ,19). Niçin zaman çok önemlidir? Niçin Zaman? Niçin Varlık ve Zaman? Niçin Varlık ve Uzam değil? Ya da Doğruluk? Ya da Hiçbir şey? Heidegger bu soruları açık bir şekilde sormaz, fakat onlara çeşitli cevaplar önerir.