Search

Celem prezentowanego artykułu jest ukazanie różnorodnych form gramatycznych zwrotówdo osób w tekstach pochodzących ze współczesnego dyskursu politycznego, przeanalizowanieich na tle aktualnych norm morfologicznych zawartych w nowej redakcji „Ukraińskiegoprawopisu” z 2019 r. i porównanie z normami morfologicznymi skodyfikowanymiw prawopisie poprzedniej redakcji z 1993 r. Szczególną uwagę zwrócono na normatywneformy gramatyczne zwrotów do osób. Scharakteryzowano zmiany w użyciu wołacza odnotowanew nowym ukraińskim prawopisie, prześledzono ich realizację we współczesnymukraińskim dyskursie politycznym. Odnotowano i opisano podstawowe odchylenia odnormy w tworzeniu form zwrotów do osób. Ustalono powody ignorowania przez politykówjednej z preskryptywnych norm morfologicznych współczesnego ukraińskiego językaliterackiego dotyczącej posługiwania się wołaczem w zwrotach do osoby.

W artykule przedstawiono analizę lingwistyczną ukraińskiej reklamy politycznej, w szczególności – stosowanych w niej sloganów wyborczych. Badanie pole-gało na wybraniu, zestawieniu i analizie reklamy politycznej, która pojawiała się w prze-strzeni medialnej Ukrainy w 2019 roku, i przewidywało analizę zawartości werbalnej komunikatów politycznych z uwzględnieniem szaty graficznej, tj. obrazu (zdjęcia, gra-fiki). Analizie poddano slogany stosowane w kampanii wyborczej prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zeleńskiego w maju 2019 roku. Przykładowy materiał źródłowy obejmuje slogany polityczne z przestrzeni medialnej Ukrainy, np. Кінець епохи бідності; Кінець епохи брехні; Кінець епохи жадібності; Зе!Президент – слуга народу; Все буде ЗЕшибісь! i in. Praca ma na celu wykazanie, w jaki sposób i za pomocą jakich środ-ków językowych kandydaci na wysokie stanowiska państwowe „docierają” do wyborców i przekonują ich do oddania na nich głosów. Wstępne wnioski wynikające z przeprowa-dzonego dotychczas oglądu materiału dowodzą, że im bardziej nacechowany emocjonalnie język przekazu wyborczego, tym bardziej elektorat jest zainteresowany osobą kandydata. Wyjątkowym i typowym dla języka analizowanej kampanii wyborczej było wykorzystanie nazwiska kandydata Zełeńskiego (od przymiotnika zielony), m.in. pierwszej sylaby зе- w różnych wariantach, w tym także stosowanie w wyrazach niepoprawnych, pejoratywnych (np. ЗЕшибісь) czy też w obraźliwych konstrukcjach tworzonych od nazwiska kontrkan-dydata Petra Poroszenki (Зустрінь весну без пороху).