Search

Background: Breast cancer is the most common malignancy in women and is the first cause of death among the women in the world. Disruption of gene expression of src family members has been observed in many cancers. Repeated sequences in introns influence gene expression, splicing or change the structure of product. In the present study, the association between CA polymorphism in intron 2 of the src gene and the risk of breast cancer was investigated. Methods: This was a cohort study on 119 patients with breast cancer and 145 healthy people. Genomic DNAs were extracted from white blood cells. CA dinucleotide region of the src gene was amplified via polymerase chain reaction (PCR) technique and the number of CA repeats was determined using polyacrylamide gel electrophoresis. Findings: Distribution of the CA repeats in src gene in the target population was between 14-27 repeats. The most common allele in two groups was 21. The frequency of the allele 22 in patients was significantly higher than healthy group. 26 genotypes were identified and the genotype 21/21 was the most common one among the two groups. The genotype 22/22 was more frequent in patients than in healthy group. Chi-square test and odds ratio (OR) showed that women with allele 22 were exposed more to breast cancer. Women with genotype 22/22 had a higher risk of developing breast cancer. Conclusion: it can be concluded that the allele 22 can have a role in developing breast cancer.

مقدمه: هیدروکسی اوره یک عامل شیمی درمانی شناخته شده است که به منظور درمان سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو منجر به القای سنتز g-globin می‌شود و بنابراین می‌تواند برای درمان بتا تالاسمی مورد استفاده قرار گیرد. مطالعات مختلف نشان داده است که در بعضی از این بیماران، دارو سطح گلوبین کل و HbF (Hemoglobin F) را افزایش می‌دهد. با وجود این، تأثیر بالینی هیدروکسی اوره در بیماران مبتلا به تالاسمی هنوز مورد بحث است. در مطالعه‌ی حاضر، پاسخ کلینیکی بیماران نسبت به دارو، مورد بررسی قرار گرفته است. روش‌ها: این مطالعه‌ی تجربی از نوع وابسته به آینده بود. جامعه‌ی مورد مطالعه، بیماران بتا تالاسمی اینترمدیای مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهدای (ع) اصفهان بین سال‌های 91-1389 بودند. تأثیر دارو در 46 بیمار از طریق تعیین تغییرات سطح Hb (Hemoglobin) و HbF قبل و پس از یک سال درمان با دارو مورد بررسی قرار گرفت. درمان، بر اساس وزن بدن به صورت کپسول 500 میلی‌گرمی به ‌میـزان mg/kg/day ۲۰ انجام گرفت. بیماران از نظر عوارض دارو نیز تحت نظر قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سطح هموگلوبین کل پس از درمان به میزان gr/dl 12/1 ± 47/0 و میانگین سطح HbF به میزان 43/1 ± 04/6 درصد افزایش داشت که میانگین اول از لحاظ آماری معنی‌دار بود؛ اما میانگین دوم معنی‌دار نبود. همچنین مصرف دارو سبب بهبود وضعیت بیمار شد و عارضه‌ای به دنبال نداشت. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد داروی هیدروکسی اوره در اکثر بیماران مبتلا به بتا تالاسمی اینترمدیا مؤثر است و می‌تواند برای درمان آن‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

Background: Eukaryotic release factor 3 (eRF3) is known as a polypeptide chain releasing factor in the translation process. It is necessary for G1 to S phase transition (GSPT1). Recent studies have demonstrated that this protein may have a potential role in development of cancer. The purpose of this study was to investigate the tri-nucleotide polymorphism (GGC) in eRF3a/GSPT1 exon 1 gene and to identify its association with risk of breast cancer in Isfahan, Iran. Methods: This study was conducted on 250 women with breast cancer and 250 healthy women. DNA was extracted from peripheral blood and amplified by polymerase chain reaction (PCR). Finally, polyacrylamide gel electrophoresis was used to detect GGC polymorphism. Findings: Four alleles including 7, 10, 11 and 12 repetitions of GGC were found. GGC10 was the most common allele between patients and controls. Women who carried GGC12 allele (odds ratio = 2.9068, confidence interval = 1.0308-8.0196) and those who are homozygous for GGC7 (odds ratio = 5.0816, confidence interval = 0.5894-43.8133) of eRF3a/GSPT1 gene were at significantly higher risk for developing breast cancer. Conclusion: This was the first Iranian study to identify the distribution, allelic frequency, and various genotypes of eRF3a/GSPT1 gene. We found the homozygous occurrence of the longest and the shortest allele of this gene to increase the risk for breast cancer among women in Isfahan. Keywords: Breast cancer, Eukaryotic release factor 3, Repeated sequences of GGC, Polymorphism

مقدمه: لنفادم اندام فوقانی از عوارض به نسبت شایع و ناتوان‌کننده در بیماران مبتلا به سرطان پستان می‌باشد که در 6 تا 31 درصد موارد درمان‌شده‌ی سرطان پستان دیده شده است. این مطالعه به بررسی میزان فراوانی لنفادم در بیماران با سرطان پستان درمان شده و عوامل مرتبط با آن پرداخته است. روش‌ها: این مطالعه به صورت گذشته‌نگر بود. اطلاعات حاصل از پرونده‌های 170 بیمار مبتلا به سرطان پستان که در فاصله‌ی سال‌های 1380 تا 1385 به بیمارستان سیدالشهدا (ع) در شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، جهت تعیین میزان بروز و عوامل خطر ایجاد لنفادم مورد ارزیابی قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل سن، شاخص توده‌ی بدنی، محل و اندازه‌ی تومور، وجود یا عدم وجود متاستاز، تعداد غدد لنفاوی درگیر، تعداد غدد لنفاوی برداشته شده‌ی آگزیلاری، نوع جراحی، نوع پرتو درمانی (فوتون و الكترون) و شیمی درمانی بود. آنالیز تک متغیری و چند متغیری با استفاده از مدل Logistic regression برای عوامل خطر انجام شد. یافته‌ها: از بین 170 بیمار مورد مطالعه با میانگین سنی 9/10 ± 9/47 سال، 59 نفر (7/34 درصد) لنفادم داشته‌اند. در آنالیز تک متغیری چاقی بر اساس شاخص توده‌ی بدنی به صورت معنی‌داری بر ایجاد لنفادم مؤثر بود (002/0 = P). میانگین غدد لنفاوی درگیر در بیماران واجد و فاقد لنفادم تفاوت معنی‌داری داشت (0001/0 > P). سن بیماران، مکان و اندازه‌ی تومور، متاستاز، شیمی درمانی، نوع جراحی، تعداد غدد لنفاوی برداشته شده و نوع پرتودرمانی با بروز لنفادم ارتباطی نداشت. نتیجه‌گیری: لنفادم بعد از درمان اولیه‌ی کارسینوم مهاجم پستان یک عارضه‌ی شایع می‌باشد.شاخص توده‌ی بدنی و تعداد غدد لنفاوی درگیر از عوامل خطر بروز لنفادم در این بیماران هستند. با در نظر گرفتن شاخص توده‌ی بدنی به عنوان یک عامل قابل تغییر، رژیم‌های کنترل وزن برای این بیماران توصیه می‌شود. همچنین، لازم است تا مطالعات بیشتری در این خصوص انجام شود. واژگان کلیدی: کارسینوم پستان، لنفادم، شاخص توده‌ی بدنی، رادیوتراپی

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات عمده در‌ زندگی افراد نابارور است. یکی از دلایل عمده‌ی ژنتیکی ناباروری وقوع حذف‌ها در کرومزوم Y است که با فراوانی 1 تا 15 درصدی در افراد مبتلا به آزوسپرمی ‌و الیگواسپرمی‌ شدید گزارش شده است. بر روی کروموزوم Y 3 ناحیه به نام عوامل آزوسپرمی (Azoospermia factor یا AZF) شناخته می‌شوند. این سه ناحیه با عناوین ‌AZFa، AZFb و AZFcبه عنوان ناحیه‌ی اسپرم‌سازی تعیین شده‌اند. در این مطالعه، ارتباط بین تغییرات منطقه‌ی Yq11.223 (DAZ) و ناباروری در مردان بررسی شد. روش‌ها: در این مطالعه از 100 مرد نابارور که به مرکز ناباروری اصفهان مراجعه نموده بودند و همچنین 100 فرد سالم به عنوان شاهد، نمونه‌ی خون تهیه شد. DNA ژنومی ‌از گلبول‌های سفید خون استخراج شد. پرایمرها با کمک موتورهای جستجوگر و نرم‌افزار Oligo نسخه‌ی 6 طراحی گردید. بررسی‌ها در بیماران با استفاده‌ی از تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (Polymerase chain reaction یا PCR) در منطقه‌ی Yq11.223 ناحیه‌ی AZF انجام گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه 70 بیمار آزوسپرم و 30 بیمار الیگواسپرم مورد بررسی قرار گرفتند که در 7 بیمار آزوسپرم این حذف‌ها مشاهده گردید، در حالی که در افراد الیگواسپرم و 100 مرد باروری که به عنوان شاهد استفاده شدند هیچ حذفی مشاهده نشد. همچنین در چندین فرد آزوسپرم تغییر در شدت باندها نیز مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نقش DAZ را در فرایند‌ اسپرم‎سازی مردان را تأیید کرد.

Background: Matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) has been reported as a new marker gene for several cancers. With respect to the significance function of this gene in diagnosis of cancers in the present study we compare the correlation betweenthe plasma and serum MMP-9 levels and clinical features of breast cancer patients. Methods: In this case-control study, 120breast cancer patients and 87 healthy controls were studded.MMP-9 level was quantitatively measured byzymography and specific kit. The results were compared with clinical features of patients. Finding: Plasma MMP-9 level wassignificantly elevated in breast cancer patients comparedwith the control subjects (P < 0.001). Also there was a correlation between the plasma MMP-9 level and lymph node metastasis (OR, 3.43; P = 0.019) and venous invasion (OR, 4.14; P = 0.033) of the patients. There was no correlation between the serum MMP-9 level and lymphatic metastasis or venous invasion. Conclusion: according to our findings the plasma MMP-9 level in comparison with the serum MMP-9 level is a better determinant for early diagnosis, lymph node metastasis and venous invasion in patients with breast cancer.

Background: Gelatinase B is not only involved in metastasis, but also alters and processes growth factors, growth factor receptors, angiogenic factors, and other proteinases and thus affects early carcinogenesis. In other words, it has a fundamental role in initiation and development of cancer. Genetic polymorphism in the promoter of gelatinase B has been reported to be associated with the risk of several cancers including lung cancer. Methods: Genotyping of gelatinase B was carried out by taking blood samples from 172 patients with lung cancer and 100 controls using restriction fragment length polymorphism-polymerase chain reaction (RFLP-PCR) technique. The observed numbers of each gelatinase B genotype were compared with that expected for a population in Hardy-Weinberg equilibrium by χ2 test. The significance of the differences of the observed alleles and genotypes between groups was tested using the odds ratio (OR) analysis. Findings: The percentage of smokers in patients was more than controls (57.5% vs. 30%). Distribution of gelatinase B genotype was significantly associated with the risk of lung cancer [OR = 2.56; 95% confidence interval (CI) = 0.06-23.82]. Conclusion: Our results indicated that smokers who carry TT and CT+TT genotypes have 4 (OR = 3.45; 95% CI = 1.28-9.24) and 15 (OR = 14.66; 95% CI = 3.95-53.47) fold risks of lung cancer, respectively. Keywords: Gelatinase B, Restriction fragment length polymorphism, Polymerase chain reaction, Genotyping, Smokers, Lung cancer

Background: Type IV collagenase gene is capable of degrading type IV collagen which is the major structural component of basement membrane. It also increased the bioavailability of pro-angiogenic factors including vascular endothelial growth factor and transforming growth factor-β. A cytosine (C) thymine (T) single nucleotide polymorphism (SNP) at position 1562 of the type IV collagenase promoter has been reported to affect gene expression. The purpose of this study was to investigate the association between the C(-1562)T polymorphism and risk of lung cancer in different age groups in Iran population. Methods: Genotyping of C(-1562)T polymorphism in type IV collagenase gene was performed by taking out genomic DNA from blood samples of 120 patients with lung cancer and 100 age-matched controls by restriction fragment length polymorphism-polymerase chain reaction (RFLP-PCR). Chi-square test was used to calculate adjusted odds ratio (OR) and 95% confidence interval (95% CI). All analyses were performed in SPSS. Findings: Distribution of C(-1562)T genotype in type IV collagenase promoter was significantly associated with the risk of lung cancer in the age group of < 60 years (OR = 19.89; 95% CI = 3.21-120.60). Conclusion: Our results indicated that C(-1562)T polymorphism in type IV collagenase gene affects the risk of lung cancer in different age groups, i.e. aging less than 60 years was significantly related with initiation of lung cancer. Keywords: Type IV collagenase gene, Restriction fragment length polymorphism-polymerase chain reaction, Promoter polymorphism, Lung cancer