Search

A semi-detailed landscape-based vegetation map (scale: 1: 37,500) is presented for the 13 km2 Lesser Antillean steep volcanic island of Saba, Netherlands Caribbean. The map is based on a total of 49 vegetation plots that were sampled in 1999 using a stratified random sampling design and analysed using TWINSPAN cluster analysis. Three hundred and fourteen (314) plant species, representing 56% of the total known flora (565 species), were recorded in the sample plots. The principal lower sections of the island possess a tropical savannah climate whereas the upper slopes reaching a maximum altitude of 870 m can best be characterized as a tropical rainforest climate.

A semi-detailed landscape-based vegetation map (scale: 1: 37,500) based on field data from 1999 has been available as an update of Stoffers’ 1956 map of the Lesser Antillean island of St. Eustatius, Netherlands Caribbean, but up to now was never finalized or published. In this report we complete the documentation of that map to provide new insights into vegetation change over a period of more than 40 years, and a quantitative reference point for future studies on landscape-level vegetation development for the island.

Met de ‘Klimaat Respons Database’ kunnen niet alleen wetenschappers maar ook beleidsmakers, planologen, natuurbeheerders en andere geïnteresseerden zelf in kaart brengen welke gevolgen klimaatverandering op flora en fauna kan hebben. Zo is te zien dat voor de Cetti’s zanger, een vogeltje uit zuidelijke streken, de geschikte klimaatzone langzaam opschuift naar het noorden, naar Nederland. En de soort wordt inderdaad al regelmatig in Nederland aangetroffen.

In this report a selection of instruments are described that may help to seek solutions for wise use of wetlands.

This report is the result of a project carried out on request of the Dutch Embassy in Buenos Aires for identification of the potential developments of agricultural developments and its environmental and land use implications in the Argentinean Chaco. A joint Argentinean Dutch workshop has been held in Santiago del Estero with invited guests from various Argentinean interest groups. The workshop had the form of a SWOT analysis. The results are presented in this report. EEA Santiago del Estero Fil: Nijhof, B.S.J. Wageningen University. Alterra; Holanda Fil: Prieto Garra, Daniel. Instituto Nacional de Tecnología Agropecuaria (INTA). Estación Experimental Agropecuaria Santiago del Estero; Argentina Fil: Bindraban, P.S. Wageningen University. Plant Research International; Holanda Fil: Mansfeld, M.J.M. van. Wageningen University. Alterra; Holanda Fil: Jongman, R.H.G. Wageningen University. Alterra; Holanda Fil: Querner, E.P. Wageningen University. Alterra; Holanda

This report takes the first steps for the development of a climate change indicator system, based on the different responses of species to climate change. The usefulness of several climate change indicators is tested, by analyzing the relation between indicators and population trends of target species. The study is restricted to terrestrial ecosystems. Also a reference list for cold, warmth and neutral preferent indicator groups is provided. An inventory of CBS and Alterra

Op basis van direct te herleiden effecten van klimaatverandering op duurzaam voorkomen van soorten worden vier responsgroepen onderscheiden: I Koudeminnende soorten; II Warmteminnende soorten; III Soorten met geringe buffering tegen milieustochasticiteit; IV Soorten met lage potentiële groeisnelheid. Een risicoanalyse, rekening houdend met directe abiotische effecten en de mate van versnippering, leidt tot de conclusie dat hoogveen, moeras, beken inclusief beekbossen en helling(bos) van rijke gronden het meest te maken krijgen met veranderingen als gevolg van klimaatverandering. Veranderingen hoeven niet altijd een achteruitgang van de natuurkwaliteit te betekenen

De delta van de Gele Rivier (China) is van grote betekenis voor verschillende (kraan)vogelsoorten langs de Oost-Aziatische trekroute. Op dit moment bedreigen een tekort aan rivierwater en conflicterende belangen wat betreft landgebruik het duurzaam voortbestaan van moerasgebieden en van vogelpopulaties, die daarvan afhankelijk zijn

Door inrichting en herstel doen met name vispopulaties het goed, en verbetert de toestand van habitats en soorten. Het rivierengebied wordt beter toegankelijk, terwijl een goede balans tussen oud en nieuw bij inrichting de binding met het landschap bij omwonenden vasthoudt. De ministeries van LNV en V&W geven jaarlijks 26,4 miljoen euro aan natuur uit, waarvan 54% voor verwerving, 34% voor inrichting en 12% voor beheer. De inrichting van terreinen stagneert al enkele jaren door steeds hogere kosten voor verwerking van verontreinigde grond en door langdurige planprocedures. Ruimte voor de Rivier levert bijna hetzelfde landschap als het Nadere Uitwerking Rivierengebied (NURG) programma en is een nieuwe impuls voor de realisatie van natuur. De groei van natuurlijke vegetaties kan de veiligheid in gevaar brengen waardoor er meer aandacht nodig is voor beheerplannen. Een goede afstemming van NURG, Ruimte voor de Rivier, Vogel- en Habitatrichtlijn (VHR) en Kaderrichtlijn Water (KRW) vraagt om souplesse bij het zoeken naar ruimte en een visie op het niveau van de rivier.

Climate change results in higher water levels and therefore more frequent flooding and longer inundation of the floodplains of the river Rhine. Retention basins are installed in Germany and anticipated in the Netherlands to reduce peak flows and to prevent loss of property. In Germany, many of the retention basins are covered with forests that have experienced few floodings and that may be severely damaged by an extensive flood. In the Netherlands, the allocation of retention basins provides opportunities for new forest development. In both cases, knowledge is required on the effects of flooding on germination, establishment and survival of woody species to support the selection of retention basins. We analyzed the effects of flooding regimes on germination, establishment and survival of both saplings and adult trees, using analyzing available data; by collecting observational data; by performing field experiments; and by integrating this knowledge in a simulation model. We found clear differences between species in their response to flooding characteristics. The model is available for future studies on selection of retention basins

In Nederland en omringende landen is er de afgelopen 60 jaar nauwelijks meer sprake van verjonging van Jeneverbes. In dit onderzoek is de kennis over de soort en de problematiek van verjonging bijeengebracht op basis van literatuur en kennis bij beheerders en onderzoekers. Zowel de ecologische aspecten als de historische verspreiding sinds de laatste ijstijd zijn in beeld gebracht. Vergrijzing van populaties leidt voor Jeneverbes bij ongewijzigd beleid binnen enkele decennia tot ineenstorting van de Nederlandse populaties. Uit dit onderzoek blijkt dat kennis over de relevante reproductie- en kiemingsecologie van deze soort ontbreekt en dat oplossingen voor verjonging vooral worden gezocht in herstel van het historisch heidebeheer. Het veiligstellen van huidige populaties tegen brand, schaduwvorming en valhout heeft prioriteit. Abiotische factoren (bodemsamenstelling, vochthuishouding en microklimaat) tijdens het proces van kieming en vestiging en milieucondities (vergrassing) lijken de feitelijke oorzaak te zijn van de ontbrekende reproductie. Secundaire factoren, zoals het geringe aandeel kiemkrachtig zaad, verergeren dit probleem. Experimenteel onderzoek en de vertaling daarvan naar succesvol operationeel beheer is noodzakelijk om op korte termijn zinvolle beheermaatregelen te kunnen treffen.

Bij het voorspellen van effecten van ingrepen op vegetaties wordt vaak uitgegaan van indicatiesystemen gebasseerd op standplaatscondities. Een andere benadering is het voorspellen van voorkomen van soorten op basis van functionele eigenschappen. In populatie-ecologisch onderzoek gericht op successie wordt dit veel toegepast, e.g. de C-S-R-benadering van Grime. Is een dergelijke benadering een vervanging van of een aanvulling op de bestaande indicatiesystemen? Kan de functionele benadering het hiaat in de voorspelling van het effect van dynamische processen in rivieren, welke met de bestaande indiactiesystemen niet of onvoldoende voorspeld kan worden, opvullen? Wat is de voorspellende waarde van de functionele benadering? In literatuuronderzoek en door middel van een experiment wordt getracht deze vragen te beantwoorden.

Stroomdalgrasland (Medicagini-Avenetum) komt in het Nederlands rivierengebied voor op zandige, kalkrijke, schrale gronden die weinig overstromen. Thans zijn deze locaties zeldzaam geworden en bestaande stroomdalgraslanden lijken te degraderen. In dezestudie is geprobeerd meer inzicht te krijgen in de interacties tussen rivierkundige processen en de ontwikkeling van stroomdalgraslanden. In drie uiterwaarden (Rijswaard, Cortenoever en Vreugderijkerwaard) langs de Waal en de IJssel zijn gegevens verzameld over de samenstelling van stroomdalgraslanden, bodemtextuur, organischestofgehalte, fosfaatgehalte en pH, en over de afzetting van zand, silt en klei. Daarnaast zijn voor deze locaties overstromingsdiepte en -frequentie berekend. Analyse van de gegevens heeft geleid tot een conceptueel model dat de interacties tussen rivierkundige processen en de ontwikkeling van stroomdalgraslanden in de uiterwaarden van de Rijntakken beschrijft. Uit dit model blijkt dat natuurlijke riviermorfologische processen nieuwe fysiotopen voor stroomdalgraslanden kunnen creëren. Gerichte riverkundige beheersmaatregelen kunnen deze processen ondersteunen.

Kosten voor natuurbeheer: analyse voor Natuurplanbureau

Dit rapport beschrijft een methode voor het bepalen van schade aan landschaps-, natuur-, en cultuurhistorische waarden door overstroming van dijkringgebieden voor het hoogwaterinformatiesysteem van de Dienst Weg- en Waterbouwkunde. Voor vier aspecten zijn op basis van expertkennis schadecategorieën onderscheiden, waarvoor schadefuncties zijn opgesteld. De schade is vooral afhankelijk van de waterdiepte, maar ook van het zoutgehalte van het water en van de duur van de overstroming. In een protoype vande HIS-LNC-module zijn de schadefuncties gekoppeld aan ruimtelijke gegevens over de waterdiepte tijdens overstroming en aan gegevensbestanden van de aspecten. Voor twee dijkringgebieden is voor overstroming door zoet en door zout water de schade bepaald.Inzicht in de verschillen tussen gebieden is relevant voor keuzes ten aanzien van dijkonderhoud en veiligheidsniveaus.

Literature study and expert judgement are used to develop succession schemes per vegetation structure type of the Dutch floodplain flats. The occurrence of a vegetation type is said to be mainly related to flooding duration and frequency. The third factor taken into account is the management, for example mowing or grazing. Per vegetation structure type the relation between vegetation types and time span needed for developing from one into another is given.

Door middel van een literatuurstudie aangevuld met kennis van water- en natuurterreinbeheerders betrokken bij lopende onderzoeksprojecten is getracht een beeld te vormen van de bestaande kennis en de kennishiaten. De effecten van inundatie op de redoxpotentiaal, zuurgraad, trofiegraad en de vegetatie worden beschreven. Ook is per fysisch-geografische eenheid (rivierklei-, laagveen en hogere zandgebieden) beschreven wat het effect is van inundatie.De uitkomsten van deze studie zijn ook gebruikt om kennishiaten te identificeren om zo richting te kunnen geven aan het vervolgonderzoek.

Rivierverruiming is een van de mogelijke oplossingen voor de te verwachten hogere rivierafvoeren. Het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij wil de kansen die hierbij voor natuur ontstaan optimaal benutten. In dit rapport worden een aantal alternatieve oplossingsrichtingen geanalyseerd op potentiele winst voor natuur en landschap. Vervolgens is een combinatie gemaakt van "het beste' uit alle alternatieven, die "natuurlijk duurzaam veilig" werd genoemd.

In de jaren zestig ontstond door afsluiting van het Veerse Gat en de Zandkreek het Veerse Meer. De landschapsarchitect Nico de Jonge greep de kans het gebied rondom het onstane meer in te richten. Momenteel vindt in de provincie Zeeland een gebiedsgerichte aanpak Veerse Meer plaats. In het kader hiervan is dit onderzoek naar de landschapswaarden van het Veerse Meer en omgeving gestart. Na een algemene inleiding over de problematiek die er heest in het projectgebied, worden de waarden van het landschap, uitgesplitst in zes thema's, besproken. De ruimtelijke analyse geeft een beeld van onder andere de heterogene verdeling van de massa, verschillende sferen, hotspots en gebiedskarakteristieken. Het laatste hoofdstuk bespreekt de integratie van de zes thema's: waar verzwakken en/of versterken deze thema's elkaar? Het Veerse Meer blijkt qua diversiteit aan landschappen een uniek gebied te zijn. Tevens wordt, vanuit de visie per thema en de ruimtelijke analyse, ingegaan op de wens, geuit in het streekplan van de provincie Zeeland, om het huidige bosareaal veilig te stellen en het, aanvullend aan de ecologische hoofdstructuur, benutten van de mogelijkheden voor bosuitbreiding.

Dit rapport beschrijft de verspreiding van de noordse woelmuis (Microtus oeconomus) in de provincie Noord-Holland. De relatie tussen voorkomen/verspreiding en vegetatie wordt beschreven. De analyse van de duurzaamheid van de huidige situatie wordt vergeleken met de duurzaamheid van de toekomstige situatie wanneer de provinciale ecologische hoofdstructuur uitgevoerd is. Knelpunten worden gesignaleerd en aanbevelingen gedaan om de duurzame instandhouding van de noordse woelmuis in Noord-Holland te garanderen.