Search

Objective: In this study, we aimed to compare blood pressure variability among irritable bowel syndrome subtypes.Methods: Patients with newly diagnosed irritable bowel syndrome and existing hypertension were included in the study. Average real variability (ARV) was calculated by consecutive one week home blood pressure measurements. Groups were compared for blood pressure variability.Results: While diastolic ARV was found to be similar among subtypes (p=0.919), a significant difference was found between them in terms of systolic ARV (p, Amaç: Bu çalışmada, irritabl bağırsak sendromu alt tipleri arasında kan basıncı değişkenliğini karşılaştırmayı amaçladık.Yöntem: Yeni tanı almış irritabl bağırsak sendromu ve mevcut hipertansiyonu olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Ortalama gerçek değişkenlik (ARV), ardışık 1 haftalık ev kan basıncı ölçümleri ile hesaplandı. Gruplar kan basıncı değişkenliği açısından karşılaştırıldı.Bulgular: Alt tipler arasında diyastolik ARV benzer bulunurken (p=0,919), sistolik ARV açısından aralarında anlamlı fark bulundu (p

Bu çalışmada, yeni doğan buzağılarda (

Buzağı ishalleri hem ülkemizde hem de dünya genelinde hayvancılık ekonomisi açısından önemli bir sorun teşkil etmektedir. İshale bağlı olarak çeşitli organ ve sistemlerde oluşabilecek fonksiyon değişiklikleri üzerine araştırmalar halen devam etmektedir. Sunulan bu tez çalışmasında ishal görülen buzağılarda böbrek fonksiyonlarındaki değişikliklerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın hayvan materyalini ishal görülen 30 buzağı (çalışma grubu) ve herhangi bir hastalığı bulunmayan sağlıklı 20 buzağı (kontrol grubu) olmak üzere 50 buzağı oluşturmuştur. Klinik olarak ishal görülen buzağıların hızlı test kiti ile etken tespiti yapılarak kan, idrar örnekleri alınmış ve abdominal ultrasonografi ile Renal Rezistif İndeks (RRI) ölçümleri yapılmıştır. Sağlıklı buzağılardan da rutin sağlık kontrolleri yapıldıktan sonra kan, idrar örnekleri alınmış ve abdominal ultrasonografi ile RRI ölçümleri yapılmıştır. Her iki gruptan da alınan kan örneklerinden tam kan sayımı, kan gazları ölçümü yapılarak değerlendirilmiştir. Kan-serum ve idrar örneklerinden Üre,kan üre azotu(BUN), kreatinin, albümin, Gama-glutamil-transferaz (GGT), Ca, Mg, P değerleri spektrofotometre ile ölçülmüştür. İdrar numuneleri ayrıca dipstik ile değerlendirilmiştir. Kan-serum örneklerinden ELISA kitleri ileBeta Hidroksi Bütirik Asit (BHBA), Sistatin c(Cys-c), İnterlökin - 8(IL-8),İnterlökin - 6(IL-6), İnterlökin – 18 (IL-18), Böbrek hasar molekülü (KIM-1), Nötrofil jelatinazla ilişkili lipokalin (NGAL) veRetinol-binding protein(RBP) ölçümleri yapılmıştır. Her iki gruptan ölçülen değerlerin istatistiksel analizi yapılarak değerlendirmeleri yapılmıştır. RRI değeri (p

Bu çalışmada 2019-2021 yılları arasında Ege bölgesine ait 7 ilde (Aydın, Denizli, İzmir, Kütahya, Manisa, Muğla, Uşak) görülen neonatal (0-28 gün) kuzu ölümlerinde Escherichia coli (E. coli) septisemisi araştırıldı ve etkenin antimikrobiyal duyarlılıkları tespit edildi. Araştırmanın materyalini 150 adet kuzu viseral organ ve dokusu (akciğer, karaciğer, dalak, lenf, kemik iliği ve barsak) oluşturdu. Örnekler, nutrient broth 37°C’de 24 saat aerobik şartlarda inkube edildi ve daha sonra %7 kanlı agara ve MacConkey agara ekimler yapılarak 37oC'de 24-48 saat inkubasyona bırakıldı. Kanlı agarda grimsi S tipli, MacConkey agarda pembe, mukoid olmayan koloni oluşturan Gram negatif basiller E. coli olarak değerlendirildi ve Vitek 2 sistemi ile de doğrulandı. Örneklerin %88,66 (133/150)'sında E. coli etkeni tespit edildi. Etken izolasyonu en çok İzmir (31/133; %23,30) ve Aydın (25/133; %18,80)'da yapıldı. Diğer illerde bulgular birbirine yakın seyir gösterdi. Antibiyotik duyarlılık testinde amoksisilin- klavulanik asit (30 µg), sefoperazon (30 µg), eritromisin (15 µg), penisilin G (10 units), gentamisin (10 µg), tetrasiklin (30 µg), trimetoprim-sulfametoksazol (25 µg) ve enrofloksasin (5 µg) ticari diskleri kullanıldı. İzolatların 110’u (%73,33) gentamisin'e, 80'i sefoperazon'a (%53,33) ve 70'i (%46,66) amoksisilin-klavulanik asit'e duyarlı bulundu. Ek olarak, izolatların tüm'ü penisilin G' ye (%100), 146'sı (%97,33) eritromisin'e, 122'si tetrasiklin'e (%81,33) ve 119'u (%79,33) sulfametaksazol-trimethoprim'e dirençli bulundu. Sonuç olarak Ege bölgesinde iç organlar tutulumu ile karakterize E. coli septisemisi görülmektedir. Mortalite'nin antibiyogram ile akılcı antibiyotik kullanımı, doğru tedavi yaklaşımları ve koruyucu hekimlik uygulamaları ile azalma göstereceği ve ekonomiye olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir., In this study, Escherichia coli (E. coli) septicemia was investigated in neonatal (0-28 days) lamb deaths in 7 provinces of the Aegean region (Aydın, Denizli, İzmir, Kütahya, Manisa, Muğla, Uşak) between 2019-2021, and antimicrobial susceptibility was determined. The material of the study consisted of 150 lamb visceral organs and tissues (lung, liver, spleen, lymph, bone marrow and intestine). The samples were incubated in nutrient broth under aerobic conditions and then inoculated on 7% blood agar and Macconkey agar, and incubated at 37°C for 24-48 hours. Gram-negative bacilli that form grayish S-type on blood agar and pink, non-mucoid colony on Macconkey agar were evaluated as E. coli and were also confirmed by the Vitek 2 system. E. coli agent was detected in 88.66% (133/150) of the samples. Agent isolation was most common in İzmir (31/133; 23.30%) and Aydın (25/133; 18.80%). Findings in other provinces showed a similar trend. In antibiotic susceptibility test, amoxicillin-clavulanic acid, cefoperazone, erythromycin, penicillin G, gentamicin, tetracycline, trimethoprim-sulfomethoxazole and enrofloxacin commercial discs were used. Of the isolates, 110 (73.33%) were sensitive to gentamicin, 80 (53.33%) to cefoperazone, and 70 (46.66%) to amoxicillin-clavulanic acid. In addition, all of the isolates were resistant to penicillin G (100%), erythromycin (97.33%), tetracycline (81.33%), and sulfamethoxazole-trimethoprim (79.33%). As a result, E. coli septicemia characterized by visceral involvement is seen in the Aegean region. It is thought that mortality will decrease with the right treatment approaches and rational antibiotic use and will contribute positively to the economy.

Türkiye is one of the leading countries in terms of cattle population. The most important parameters affecting the profitability in cattle enterprises are the yield in the amount of milk taken and healthy calves. The first four weeks of life for calves is a period when they are extremely susceptible to diseases. Approximately 75% of calf deaths occur in the first 30-day period. Diarrhea is one of the most common causes of neonatal calf deaths. Prevention and control of calf diarrhea are based on a clear identification of the pathogens seen in the calving period before the disease and a good understanding of complex problems such as co-infection, environmental factors, nutrition, and management. This review aims to provide information about the pathogens that continue to be important today and the new pathogens Bovine Kobuvirus and Bovine Torovirus that may have an important place in the etiology of calf diarrhea., Türkiye sığır popülasyonu bakımından önde gelen ülkelerdendir. Sığır işletmelerindeki karlılık üzerine etkili en önemli parametreler yılda bir kez alınan sağlıklı buzağı ve süt miktarındaki verimdir. Buzağılar için yaşamlarının ilk dört haftalık dönemi hastalıklara karşı aşırı hassas oldukları bir dönemdir. Buzağı ölümlerinin yaklaşık %75’lik kısmı ilk 30 günlük dönemde görülmektedir. Neonatal dönem buzağı ölümleri arasında ishal sıklıkla gözlenen sebeplerdir. Buzağı ishalinin önlenmesi ve kontrolü, hastalıktan önceki buzağılama döneminde görülen patojenlerin net olarak ortaya konmasına, ko-enfeksiyon, çevresel faktörler, beslenme ve yönetim gibi kompleks problemlerin iyi anlaşılmasına dayanmaktadır. Bu derleme günümüzde önemini korumaya devam eden patojenler ile buzağı ishali etiyolojinde önemli yer tutabilecek yeni patolojenler Bovine Kobuvirus ve Bovine Torovirus hakkında bilgi vermeyi amaçlamaktadır.

Amaç: Giardia intestinalis ve Cryptosporidium spp. türleri gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde ishale neden olan bağırsak parazitleridir. Özelikle bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda ve çocuklarda tedavi edilemediğinde ölümcül olabilmektedir. Bu çalışmada Harran Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesine başvuran bağışıklık sistemi baskılanmış hastaların dışkı örneklerinde Cryptosporidium spp. ve G.intestinalis sıklığının araştırılması amaçlanmıştır.Yöntem: Bu çalışma Ocak 2017 ve Ocak 2019 yılları arasında hastanemize başvuran bağışıklık sistemi baskılanmış ve ishal şikâyeti olan toplam 100 hasta ile gerçekleştirildi. Hastaların dışkı örneklerinde immünokromatografik (İK) metot ile Cryptosporidium spp. ve G. intestinalis antijenleri arandı ve nativ-lugol ve kinyoun asit fast boyama ile ookist, kist-trofozoit açısından incelendi. Bulgular: Toplam sekiz (%8) hastada G. intestinalis saptandı. Bunlardan yedisi (%14) çocuk hasta (n=50) ve biri (%2) yetişkin (n=50) bir kadın hasta olduğu tespit edildi. Hastaların 3 (%3)’ünde ise Cryptosporidium spp. görüldü. Bunlardan ikisi (%4) çocuk ve biri (%2) yetişkin kadın hastalar idi. Sonuçlarımız hem Cryptosporidium hem de G. intestinalis’in bağışıklık sistemi baskılanmış çocuk hastalarda (sırasıyla %4 ve %14) daha fazla saptandığını göstermiştir. Sonuç: Dışkı örneklerinde antijen saptayan İK metodun maliyeti yüksek olmasına rağmen çalışması kolay, erken sonuç vermesi ve etkensel tanı yöntemlerindeki zorluklara yardımcı olduğu görülmektedir. Sınırlı sayıda araştırılmış örnek bulunmasına rağmen bulgularımız bu iki parazitten kaynaklı enfeksiyonların Türkiye'de veya Avrupa ülkelerinde yapılan diğer çalışmalardaki görülme sıklığından daha yüksek olduğunu gösterdi., Objective: Giardia intestinalis and Cryptosporidium spp. are important agents causing diarrhea in developing and developed countries. If untreated, these agents may cause severe life-threatening diarrhea, especially in immunocompromised people and children. This study aimed to investigate the frequency of Cryptosporidium spp. and G. intestinalis in the stool samples of immunocompromised patients who applied to Harran University Research and Application Hospital.Methods: This study was carried out with a total of 100 patients with immunosuppression and diarrhea who were admitted to our hospital between January 2017 and January 2019. Cryptosporidium spp. and G. intestinalis antigens were investigated in stool samples of the patients by immunochromatographic (IC) method and oocyst, and cyst-trophozoite were examined with Native-Lugol and Kinyoun acid-fast staining.Results: G. intestinalis was detected in eight (8%) patients. Seven of them (14%) were pediatric patients (n=50) and one (2%) was an adult female patient (n=50). Cryptosporidium spp. was detected in 3 (3%) patients. Of these, two (4%) were children patients and one (2%) was an adult female patient. Our results also demonstrated that both Cryptosporidium and Giardia were more found in immunocompromised patients, especially in pediatric ones (4% and 14% respectively).Conclusion: Although the cost of the IC method, which detects antigens in stool samples is high, it is easy to work with, provides early results and it also helps to overcome the difficulties in active diagnostic methods. Despite the limited number of investigated samples, our findings showed that the incidence of infections from these two parasites is higher than in other studies conducted in Turkey or European countries.

Etik kurul izni alınan bu çalışmanın amacı çocuklarda ishal olgularının tanımlayıcı özelliklerinin saptanmasıdır. Araştırmanın evreni 1 Ocak-31 Aralık 2017 tarihleri arasında ishal şikâyetiyle üniversite hastanesine başvuran 0-18 yaş hastalardır. Hastalardan Clostridium difficile toxin A-B, gaitada enterik adenovirüs antijeni, gaitada lökosit-eritrosit aranması, gaitada parazit incelemesi, gaitada rotavirüs antijeni, diyare etkenleri PCR-Multiplex veya gaita kültürü istenmiştir. Örnekleme yapılmadan tüm hasta dosyalarına (n=1305) ulaşılmış, hastaların yaş, cinsiyet, yaşadığı yer, başvuru tarihi, aşılanma durumu, kronik hastalık, ateş, bulantı-kusma, dehidratasyon, karın ağrısı varlığı, gaita özelliği, gaita sıklığı ve gaita tetkiki sonucu, WBC, CRP düzeyleri, verilen tedaviler, yatış durumu ve süresi değerlendirilmiştir. Hastaların yaş ortalaması 5,9±4,9’dur, %52,9’i erkektir. %87,7 şehirde yaşamaktadır. En sık başvuru kasım (%17,2), en az başvuru nisandadır (%4,2). Etkenin belirlendiği olgu sayısı 236 olup (%17,7), 12 olguda birden fazla etken saptanmıştır. Etkenin belirlendiği olguların %44,0’ında (n=104) Amip, %41,5’inde (n=98) rotavirüs, %15,3’ünde (n=36) adenovirüs saptanmıştır. Tetkik türüne göre farklılık göstermekle birlikte olguların %30,4-30,7’si gaita numunesi verememiştir. Dosyaların %9,8’inde ateş, %18,8’inde bulantı-kusma, %9,7’sinde dehidratasyon, %69,0’ında karın ağrısı varlığı, %38,5’inde gaita özelliği, %40,8’inde gaita sıklığıyla ilgili bilgi yoktur. Hastaların %70,3’üne tedavi başlanmış, %6,7’si yatarak tedavi edilmiştir. Tedavi verilen hastaların %56,9’una probiyotik, %42,9’una semptomatik tedavi , %22,5’ine hidrasyon, %16,4’üne antibiyotik verilmiştir. İncelenen olgulardan ikisi akut gastroenterite bağlı sepsis nedeniyle ölmüş olup birinde etken rotavirüstür. İshal olguları en sık Kasım en az Nisanda görülmüştür. Hasta dosyalarında sık görülebilecek bulgu ve semptomların varlığına yönelik bilgi eksiklikleri bulunmaktadır. Olguların yaklaşık %30’u gaita numunesi verememiştir. %17,7’sinde etken saptanmış, %29,7’sinde tedavi başlanmamıştır.

This study was conducted on 44 newborn Holstein Friesian calves raised in a private farm in Hatay province, Turkey. The calves were divided into two groups; the first group (control group) was fed only with milk replacer and the second group was fed with milk replacer added 893 mg oregano oil (oregano oil group) from the fourth day after calving. The amount of milk replacer offered to the calves was 10% of their weekly live weights. The calves were weaned when they consumed 800 g concentrate feed daily for three consecutive days. Weaning age and daily live weight gains for control and oregano oil group calves were found as 68.6 ± 4.45, 67.7 ± 4.62 days and 0.300 ± 0.09, 0.400 ± 0.011 kg, respectively. The mean consumption of milk replacer, hay and concentrate feed of calves for the control and orageno oil calves were found as 327.7 ± 42.17, 331.0 ± 49.40 liters; 13.25 ± 3.025, 15.23 ± 3.682 kg and 19.97 ± 4.186, 22.37 ± 5.709 kg, respectively. The average initial hay, and concentrate feed consuming ages and diarrhea days for the control and oregano oil groups were determined as 10.6 ± 0.29, 9.5 ± 0.28 and 3.1 ± 0.111, 1.9 ± 0.073 days. The initial hay and concentrate feed consuming ages were the same in both groups. According to the results of the study, more research is needed to evaluate the optimal dosing of oregano oil., Bu çalışma, Hatay ilinde özel bir işletmede yetiştirilen 44 baş yeni doğmuş Siyah Alaca ırkı buzağı üzerinde yürütülmüştür. Buzağılar 2 gruba ayrılmış olup, birinci gruba (kontrol grubu), 4. günden itibaren sadece buzağı maması, ikinci gruba (kekik yağı grubu) ise buzağı mamasına ilaveten 893 mg kekik yağı ilave edilmiştir. İçirilen mama miktarı, buzağıların haftalık canlı ağırlıklarının % 10’u kadar hesaplanmıştır. Üç gün üst üste 800 gr kesif yem tüketen buzağılar mamadan kesilmiştir. Kontrol ve kekik yağı grubu buzağı gruplarında mamadan kesim yaşı ile günlük canlı ağırlık artışı sırasıyla; 68.6 ± 4.45, 67.7 ± 4.62 gün ve 0.300 ± 0.09, 0.400 ± 0.011 kg olarak belirlenmiştir. Toplam tüketilen mama, kaba ve kesif yem miktarları muamele gruplarına göre sırasıyla; 327.7 ± 42.17, 331.0 ± 49.40 litre; 13.25 ± 3.025, 15.23 ± 3.682 kg ve 19.97 ± 4.186, 22.37 ± 5.709 kg olarak hesaplanmıştır. Buzağıların kaba ve kesif yem tüketimine başlama yaşları ile ishalli geçirdikleri gün sayısı ise sırasıyla; 10.6 ± 0.29, 9.5 ± 0.28 gün ve 3.1 ± 0.111 ve 1.9 ± 0.073 gün olarak tespit edilmiştir. Buzağıların kaba ve kesif yeme başlama yaşları benzer gerçekleşmiştir. Araştırma sonuçları, mamaya ilave edilen kekik yağının buzağılarda uygun dozunun ayarlanması amacıyla daha çok araştırma yapılması gerektiğini ortaya koymuştur.

Önemli bir halk sağlığı sorunu olan ve özellikle çocukluk çağında yaygın olarak görülen ishalin önlenmesinde ve tedavisinde tıbbi yaklaşımların yanı sıra yöresel bazı bitkiler kullanılmaktadır. Bu bitkilerden biri olan Mazı meşesi (Q. infectoria)’nin tedavi edici etkileri nedeniyle uzun yıllardır insanlar tarafından kullanılmaktadır. Bitkinin geleneksel olarak dünyanın çeşitli yerlerinde ve Türkiye'de ishal tedavisinde kullanıldığı bilinmektedir. Sunulan bu çalışmada disk difüzyon ve kuyu difüzyon yöntemleri kullanılarak Q. infectoria'nın Esherichia coli, Staphylococcus aureus, Salmonella enteritidis bakterilerine karşı antimikrobiyal aktivitesi araştırılmıştır. Çalışmada disk difüzyon yönteminde 0.175 mg/ml, kuyu difüzyon yönteminde 1 mg/ml konsantrasyonundaki mazı meşesi topları ekstraktlarının E.coli ATCC 35218, S. aureus ATCC 29213 ve S.enteritidis ATCC 43571 bakterilerine karşı antimikrobiyal aktivitesi araştırılmıştır. Bulgulara göre en yüksek antimikrobiyal etki her üç bakteri içinde kuyu difüzyon yöntemi sonucunda ölçülmüştür (İnhibasyon zonu: E. coli 20 mm, S. enteritidis 20 mm ve S. aureus 18 mm). Disk difüzyon yöntemi mazı meşesi topları ekstraktının bakterilere karşı farklı seviyede antimikrobiyal etki gösterdiği saptanmıştır (İnhibasyon zonu: E. coli 10 mm, S. aureus 10 mm ve S. enteritidis 8 mm).

Fitoterapötik ve doğal ürünlerin kullanımı ve/veya immunonutrisyon yükselen değer taşımaktadır. Doğal ürünlere dönüş ve normalde besinsel öğe gibi görünen fitoterapötik unsurların kullanımı ile veteriner hekimliği alanında sayısız hastalığın sağaltılabildiği görülmektedir. Yüksek ekonomik değere sahip turunçgillerin (Sitrus ailesi) geviş getiren hayvanlarda rasyona katkısı bilinse de, terapötik amaçla kullanımına dair bilinmeyenler mevcuttur. Bu çalışmanın çıkış amacı olarak ülkemizdeki en yeni doğal müstahzarlardan birisi olan turunç çekirdeği ekstraktının ishalli ve ishali bulunmayan 2 farklı grup buzağıda gizli temizlik skoru ile dışkı kıvamı skorları üzerine etkinliğinin belirlenmesi amaçlandı. ……. İli’ nde ticari faaliyette bulunan bir işletmede 11 ishalli, 7 sağlıklı olmak üzere toplamda 18 buzağıda dışkı kıvamı ve gizli temizlik skorları 0 ila 3’lük skalada değerlendirildikten sonra her 2 grup buzağıya da turunç çekirdeği ekstraktı rektal enema şeklinde 1 hafta süre ile 20’şer ml uygulandı. Uygulama sonrası dışkı kıvamı ve gizli temizlik skorlarında azalma (0-1 arası) görüldü. Her iki skorda da belirgin azalma olması turunç çekirdeği ekstraktının etkinliği ile önerilen dozda sahada pratik kullanımına dair ipuçları verebilir., Phytotherapeutic and natural compounds and/or immunonutrition has gained increased use. It is seen that various diseases in veterinary medicine can be treated with returning to natural products and using of phytotherapeutic compounds that as normally appear to be nutritional elements. Even if it is known that citrus by-products being high economic value can be added to ruminant rations, there are unknowns about therapeutic using. The aim of this study was to state the effect of citrus seed extract, which is one of the novel natural preparations in our country, on hide cleanliness and stool consistency scores in diarrhoeic and non-diarrhoeic 2 different calves group. After evaluating the stool consistency and hide cleanliness which scored on a scale of 0 to 3 in totally 18 calves of 11 with diarrhea and 7 healthy, citrus seed extract was applied to both group by rectal enema with 20 ml for one week in a commercial enterprise farm in…….. Province. After application, a decrease of stool consistency and hide cleanliness scores (between 0-1) was observed. Significant reduction in both scores after application may give clues about the effectiveness of citrus seed extract and its practical use in the field at the recommended dose.

Bu çalışmada neonatal dönemdeki enfektif ishalli buzağılarda serum amyloid A (SAA), serum calprotectin (SCalp) ve fekal calprotectin (FCalp) düzeyleri araştırıldı. Çalışma gruplarını etiyolojik teşhislere göre, E.coli (n=17), C.parvum (n=11), C. Parvum + viral (mix) (n=8), viral (n=19) ve kontrol grubu (n=15) olacak şekilde toplam 70 buzağı oluşturdu. İshalin ilk tespit edildiği an olan 0. günde ve tedavi sonrası 7. günde buzağıların vücut sıcaklığı, respirasyon ve pulzasyon sayıları, dışkı, emme ve mental statü skorları kayıt altına alındı. Bu günlerde ayrıca kan ve dışkı örnekleri alındı. 0. gün kan örneklerinden WBC, serum GGT, SAA ve SCalp; dışkı örneklerinden ise FCalp düzeyleri belirlendi. Bütün klinik parametrelerde 7.günde istatistiksel olarak anlamlı düzelmeler saptandı. 0.günde ölçülen ortalama SAA konsantrasyonları, ishalli ve sağlıklı grup için sırası ile 0,54 (0,16 – 2,18) ng/ml ve 38,40 (8,28 – 83,96) ng/ml olarak ölçüldü ve iki ölçüm günü arasında istatistiksel fark elde edildi (P < 0,001). Sunulan çalışmada 0. gün SCalp düzeyleri açısından ishalli (68,02 ng/ml) ve kontrol (24,05 ng/ml) grubu arasında anlamlı istatistiksel fark elde edildi (P < 0,001). E.coli pozitif buzağıların oluşturduğu gruptaki SCalp ve FCalp değerleri diğer etiyolojik etkenlerdeki düzeylere göre daha yüksek saptandı. Ayrıca bakteriyel ve viral kökenli ishal vakaları ayırt etme gücünün tespiti için yapılan ROC analizinde SCalp’ın cut-off değeri ≤ 70,969 ng/ml (Sens: %94, Spec: 62,5, AUC: 0,842, P=0,002) olarak bulundu. FCalp düzeyleri 0.günde ishalli ve sağlıklı grupta sırasıyla, 98,23 ng/ml ve 87,91 ng/ml olarak bulundu ve iki grup arasında istatistiksel fark elde edildi (P = 0,01). ROC analizlerine göre FCalp’ın cut-off konsantrasyonu > 91,804 ng/ml olarak bulundu (AUC: 0,694, P = 0,0057). Ayrıca yapılan lojistik regresyon analizinde, 0.gün FCalp Odds Ratio değerinin 6,316 (P = 0,009) olduğu belirlendi. Bu çalışmada; veteriner literatüründe buzağı ve sığırlarda ilk kez değerlendirilen FCalp ve SCalp’ın önemleri vurgulanmaktadır. Bu çalışmada, buzağılarda enfektif intestinal hastalıklarda, SCalp ve FCalp ile elde edilen verilerin ileride yapılacak çalışmalara ışık tutacağı, sahada kullanışlı bir parametre olarak yangısal sürecin monitarizasyonunda kullanılabileceği düşünülmektedir. In this study, serum amyloid A (SAA), serum calprotectin (SCalp) and fecal calprotectin (FCalp) levels were investigated in neonatal calves with infectious diarrhea. Study groups were divided into E. coli (n = 17), C. parvum (n = 11), C. Parvum + viral (mix) (n = 8), viral (n = 19) and control group (n = 15) according to etiological diagnoses and a total of 70 calves were included in this study. Body temperature, respiration and pulsation numbers, stool, sucking and mental status scores of calves were recorded on the day 0, when diarrhea was first detected, and on the 7th day, after treatment. On these days, blood and stool samples were also taken. WBC counts and serum GGT values were measured from blood samples. SAA, SCalp and FCalp levels were measured with commercial ELISA kits. All calves with diarrhea were successfully treated and there was no calf loss. Statistically significant improvements were detected on the 7th day in all clinical parameters. Serum GGT concentrations on day 0 did not show a statistically significant difference for the diarrheal and control groups, therefore it was concluded none of the calves showed sign of passive transfer failure in both groups. Mean SAA concentrations on day 0 were measured as 0.54 (0.16 - 2.18) ng/ml and 38.40 (8.28 - 83.96) ng/ml for the diarrhea and healthy group, respectively. There was a statistical difference between the measurement day (P 91.804 ng/ml (AUC: 0.694, P = 0.0057). In addition, as a result of the logistic regression analysis, it was seen that FCalp was able to identify animals with diarrhea with 6.316 times (P = 0.009). The highest levels of SCalp and FCalp measured on day 0 were found in E. coli group. As a result, the importance of FCalp and SCalp in diagnosing the status of infective diarrhea for the first time in the veterinary literature is emphasized.

Sunulan çalışmada yeni doğmuş 18 adet buzağı kullanıldı. Buzağılar ilk kontrolleri yapıldıktan sonra her grupta 6 hayvan olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Gruplardan biri kontrol grubu (Grup 1) olarak, diğer iki grup ise çalışma grupları (Grup 2 ve Grup 3) olarak belirlendi. Kontrol grubuna plasebo amaçlı fizyolojik tuzlu su verilirken, Grup 2 ve Grup 3’e iki farklı ticari immunomodülatör preparat verildi. Vena jugularisten immünglobulin G (Ig) ölçümü için 0, 3, 7 ve 15. günler, hematolojik ölçümler için 0, 7 ve 15. günler kan örnekleri alındı. Hematolojik muayenede; Lökosit (WBC), Lenfosit (LENF), Monosit (MON), Granülosit (GRAN), Lenfosit yüzdesi (LENF%), Monosit yüzdesi (MON%), Granülosit yüzdesi (GRAN%), Alyuvar (RBC), Hemoglobin (HGB), Hematokrit (HCT), Ortalama Eritrosit Hacmi (MCV), Ortalama Hemoglobin (MCH), Bir Eritrositteki Ortalama Hemoglobin Hacmi (MCHC), Eritrosit Dağılım Genişliği (RDW), Trombosit (PLT), Ortalama Trombosit Hacmi (MPV), Trombosit Dağılım Aralığı (PDW) ölçüldü. Alınan kanlardan elde edilen serumlarda ise immunoglobulin G seviyeleri ölçüldü. Yapılan çalışma sonucunda IgG seviyesi 3. gün en yüksek Grup 3’ te tespit edildi. Ayrıca IgG seviyesi en hızlı kontrol grubunda, 3. günde düştü. Yeni doğan buzağılara 0. gün uygulanan immunomodülatörlerin yeni doğan buzağıların, doğumdan sonraki ilk on beş gündeki immunoglobulin G seviyeleri üzerine etkisi olduğunu düşünmekteyiz. In the study, 18 new calves were used. The calves were divided into 3 groups in each group after the first controls. One of the groups was defined as control group (Group 1) and the other two groups as study groups (Group 2 and Group 3). Two different commercial immunomodulatory preparations were given to Group 2 and Group 3 while physiological saline was given for the placebo to the Control Group. Blood samples were collected at days 0, 3, 7, and 15 for immunoglobulin G (Ig) measurement and at days 0, 7, and 15 for hematological measurements. In hematological examination; Leukocyte (WBC), Lymphocyte (LENF), Monocyte (MON), Granulocyte (GRAN), Lymphocyte percentage (LENF%), Monocyte percentage (MON%), Granulocyte percentage (GRAN%), Red Blood Cells (RBC), Hemoglobin (HGB) Hematocrit (HCT), Mean Cell Volume (MCV), Mean Corpuscular Hemoglobin (MCH), Mean Cell Hemoglobin Concentration (MCHC), Red Cell Distribution Width (RDW), Thrombocyte (PLT), Mean Platelet Volume (MPV), Thrombocyte Distribution Range (PDW) was measured. Immunoglobulin G levels were measured in the sera obtained from the blood samples. As a result of the study, IgG level was determined high on the 3rd day in Group 3. In addition, IgG levels decreased in the fastest way on control group especially on the 3rd day. We think that the newborn calves have an effect on the immunoglobulin G levels in the first fifteen days after birth.

Objective: Knowledge about bidirectional microbiome-gut-brain interactions has gradually increased in multiple sclerosis (MS) and many other diseases. The aim of this study is to determine the prevalence of irritable bowel syndrome (IBS) in MS patients, to compare with a control group and to identify the relationship between MS attacks and gastrointestinal (GI) symptoms. Methods: Patients with at least a two-year diagnosis of relapsing-remitting MS (RRMS) from our outpatient clinic were included in the study. The duration of disease, expanded disability status scale and time of MS attacks were recorded. ROME- IV criteria were used for diagnosis of IBS. Results were compared with the control group. IBS symptoms prior to, during and after an attack were recorded and their relationship to MS attacks was investigated. Results: 93 RRMS patients and 101 controls were included in this study. The prevalence rate of IBS was found to be 16.1% (n=15) in MS patients and 8.9% (n=9) in the control group. No significant difference can be found in IBS prevalence rate between MS patients and controls (p=0.127). MS attacks had no significant effect on constipation, diarrhea, abdominal pain and distention. Conclusion: This study showed that MS patients have a similar IBS prevalence to the control group. In addition, MS attacks have no significant effect on GI symptoms. Amaç: Multipl skleroz (MS) ve diğer hastalıklarda; mikrobiyom-barsak ve beynin iki yönlü etkileşimi konusundaki bilgi birikimi giderek artmaktadır. Bu çalışmanın amacı MS hastalarında irritabl barsak sendromu prevalansını belirlemek, kontrol grubu ile karşılaştırmak ve MS atakları ile gastrointestinal semptomlar arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Yöntemler: Kliniğimizce en az 2 yıldır yineleyici MS (RRMS) teşhisi ile izlenen hastalar çalışmaya dâhil edildi. Hastalık süresi, özürlülük skalası (EDSS) ve MS atak zamanları kaydedildi. Irritabl barsak sendromu tanısında Roma-IV kriterleri kullanıldı. Sonuçlar kontrol grubu ile karşılaştırıldı. MS atakları öncesindeki, atak sırasındaki ve sonrasındaki gastrointestinal semptomlar kaydedilerek MS atakları ile ilişkisi araştırıldı. Bulgular: 93 RRMS hastası ve 101 kontrol çalışmaya dâhil edildi. MS hastalarında irritabl barsak sendromu prevalansı %16,1 (n=15) bulunurken, kontrol grubunda %8,9 (n=9) bulundu. İrritabl barsak sendromu sıklığı açısından MS hastaları ve sağlıklı kontroller arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık izlenmedi (p=0,127). MS ataklarının ishal, kabızlık, şişkinlik ve karın ağrısı üzerine anlamlı etkisi bulunamadı. Sonuç: Bu çalışma MS hastalarındaki irritabl barsak sendromu sıklığının sağlıklı kontroller ile benzer olduğunu göstermiştir. Ayrıca MS ataklarının gastrointestinal semptomlar üzerine anlamlı etkisi yoktur.

Bu çalışma, Bursa Uludağ Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsünde Hasan Batmaz'ın danışmanlığında Onur Topal tarafından yazılan "Buzağılarda neonatal dönem sağlığını değerlendirmede ilk onbeş günde önemli olan klinik bulguların belirlenmesi" adlı doktora tezine dayanılarak hazırlanmıştır. Buzağılarda neonatal dönem çok önemli olduğundan yeni doğan buzağıların doğumdan sonra yeterli miktarda kolostrum almaları ve yakından takip edilerek bu dönemin iyi yönetilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada buzağıların farklı pasif transfer durumları ile ilk 15 gün ve 16-60 günlük dönemdeki ishal durumları ve sütten kesilme dönemine kadar olan vücut ağırlıkları arasındaki ilişkilerinin araştırılması amaçlan- mıştır. Çalışmada 82 adet Holştayn buzağı yer almıştır. Buzağılarda 24.saatteki serum immunoglobulin G seviyelerine göre pasif transfer yetmezliği (PTY) %29,26 oranında saptanmıştır. İlk 15 günlük dönemde buzağıların %64,63’ünde ishal görülmüştür. İshalli buzağıların %56,60’nı erkek ve %43, 40’nı dişi buzağılar oluşturmuştur. Neonatal dönemdeki ishallerin yaklaşık %75’i ilk 15 günde görülürken, bu dönemde de ishallerin %73,58’i 6-10 günlük dönemde gözlenmiştir. İlk 15 günde ishal olan buzağıların %32,08’i 16-60 günlük dönemde tekrar ishal olmuştur. On altı-altmış günlük dönemde immunoglobulin G seviyesi 20 g/L’den yüksek olan buzağılarda hastalık görülme oranı en düşük olmuştur. Her iki dönemde de ishal görülen buzağıların vücut ağırlıkları yalnız ilk 15 günlük dönemde ishal olan buzağılar ile karşılaştırıldığında 30., 45. ve 60. gündeki ağırlıkları daha düşük bulunmuştur (p

Giardia duodenalis (G. lamblia, G. intestinalis) ruminantlarda, insanlarda ve yaban hayvanlarında yaygın olarak bulunan bir protozoondur. G. duodenalis buzağılarda enteritis, kilo kaybı ve gelişme geriliğine neden olan ishalin önemli bir etiyolojik ajandır. Bu çalışmanın amacı kanlı ishale neden olan G. duodenalis’in moleküler teşhisini, klinik ve laboratuvar bulguları bildirmektir. Olgu sunumunun materyalini Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Kliniğine, kanlı ishal şikâyeti ile getirilen üç aylık erkek bir buzağı oluşturdu. Buzağının yapılan klinik muayenesinde kanlı bir ishalle birlikte, vücut sıcaklığının 39,8 0C, kalp frekansı 92 vurum/dk ve solunum sayısının 53 solunum/dk olduğu tespit edildi. Tanı amacıyla rektumdan dışkı örnekleri alındı. İshale neden olan (Rotavirus, Coronavirus, Cryptosporidium, E.coli F5(K99) ve Cl. perfringens type) ajanların teşhisinde kullanılan hızlı tanı kiti ile bu ajanların varlığı yönünden incelendi. Bu ajanların hiçbiri tespit edilemedi, mikroskobik incelemede Giardia trofozoitleri görülürken koksidiosis etkeni olan Eimeria spp. ookistlerine rastlanılmadı. Kesin tanı için parazitoloji laboratuvarına gönderilen örneğin moleküler (Nested PZR) analizinde G. duodenalis (Assemblage D) tespit edildi. Sonuç olarak; G. duodenalis assemblage D’nin de buzağılarda şiddetli kanlı ishale sebep olabileceği ve buzağılar için potansiyel bir problem olduğu kanaatine varıldı. The parasitic protozoan Giardia duodenalis (syn. G. lamblia, G. intestinalis) is common in domestic animals, wild-life, ruminants and humans. G. duodenalis is an important etiological agent of calf diarrhea. This protozoon parasite can cause enteritis, weight loss and growth retardation in calves. The aim of this study was to reporting clinical-laboratory findings and molecular diagnosis of G. duodenalis in a severe bloody diarrheic calf. The material of this case was consisted of a three months-old male calf, which brought with complaint of severe bloody diarrhea to the Department of Internal Medicine, Faculty of Veterinary Medicine, Dicle University. The calf was suffered from severe bloody diarrhea and rectal temperature 39,8 0C, heart rate 92 beats/min. and respiratory rate 53 breaths/min. were recorded in clinical examination. For the diagnosis, feces samples were collected from the rectum of the calf. A rapid diagnostic kit for diarrhea agent was used for diagnosis of rotavirus, coronavirus, cryptosporidium, E. coli F5(K99), Cl. perfringens type. None of them were positive. Giardia cysts were detected in the macroscopical examination of feces while coccidiosis was not found. G. duodenalis (Assemblage D) was detected in the molecular (Nested PCR) analysis of the sample sent to the parasitology laboratory for definitive diagnosis. The results of this study indicated that Giardia duodenalis assemblage D may cause severe bloody diarrhea in calves and should be considered as a potential problem for calves.

Bu araştırma ile neonatal dönemde ishal semptomu gösteren buzağıların plazma vitamin D3 ve fibrinojen konsantrasyonları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. Bu kapsamda neonatal ishalli (n=100) ve sağlıklı (n=20) buzağılar araştırmaya dahil edildi. İshalli buzağılar kendi içerisinde mono enfekte ve ko enfeksiyon gruplarına göre iki ana gruba, mono-enfekte buzağılar kendi içerisinde E. coli, Rotavirus, Coronavirus, Cryptosporidium sp., ve Giardia sp., ko-enfekte buzağılar ise Rotavirus + Cryptosporidium sp. ve E. coli + Cryptosporidium sp. olacak şekilde alt gruplara ayrıldı. Buzağıların %6’sının E. coli, %19’u Cryptosporidium sp., %13’ü Rotavirus, %6’sı Coronovirus, %6’sı Giardia ile mono-enfekte, ko-enfekte buzağıların ise %11’i E. coli + Cryptosporidium sp., ve %22’sinin Rotavirüs + Cryptosporidium sp., ile enfekte ve %17’nin sağlıklı olduğu belirlendi. Sağlıklı buzağılara göre mono enfekte ve ko-enfekte buzağıların fibrinojen konsantrasyonlarının anlamlı düzeyde yüksek olduğu buna karşın 25 (OH) D3 seviyelerinin ise her iki grupta sağlıklı buzağılara göre anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi. İshalli buzağılarda fibrinojen ve 25 (OH) D3 konsantrasyonları arasında (r= - 403, p

Sunulan çalışmada yeni doğmuş 18 adet buzağı kullanıldı. Buzağılar ilk kontrolleri yapıldıktan sonra her grupta 6 hayvan olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Gruplardan biri kontrol grubu (Grup 1) olarak, diğer iki grup ise çalışma grupları (Grup 2 ve Grup 3) olarak belirlendi. Kontrol grubuna plasebo amaçlı fizyolojik tuzlu su verilirken, Grup 2 ve Grup 3’e iki farklı ticari immunomodülatör preparat verildi. Vena jugularisten Immünglobulin G (Ig) ölçümü için 0., 3., 7. ve 15. günler, hematolojik ölçümler için 0., 7. ve 15. günler kan örnekleri alındı. Hematolojik muayenede; Lökosit (WBC), Lenfosit (LENF), Monosit (MON), Granülosit (GRAN), Lenfosit yüzdesi (LENF%), Monosit yüzdesi (MON%), Granülosit yüzdesi (GRAN%), Alyuvar (RBC), Hemoglobin (HGB), Hematokrit (HCT), Ortalama Eritrosit Hacmi (MCV), Ortalama Hemoglobin (MCH), Bir Eritrositteki Ortalama Hemoglobin Hacmi (MCHC), Eritrosit Dağılım Genişliği (RDW), Trombosit (PLT), Ortalama Trombosit Hacmi (MPV), Trombosit Dağılım Aralığı (PDW) ölçüldü. Alınan kanlardan elde edilen serumlarda ise immunoglobulin G seviyeleri ölçüldü. Periyodik olarak alınan dışkılar hızlı test kiti ile kontrol edildi. Hematolojik analizler sonucu 0.günde WBC, GRAN, LENF%, RDW değerlerinde; 7.günde LENF ve LENF% değerlerinde, 15. Günde ise WBC, LENF, MON, GRAN, MCHC, PLT değerlerinde gruplar arasında farklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Yapılan çalışma sonucunda IgG seviyesi 3. gün en yüksek Grup 3’ te tespit edildi. Ayrıca IgG seviyesi en hızlı kontrol grubunda, 3. gün düştü. Yeni doğan buzğılara 0. Gün uygulanan immunomodülatörlerin yeni doğan buzağıların, doğumdan sonraki ilk on beş gündeki immunoglobulin G seviyeleri üzerine etkisi olduğunu düşünmekteyiz. In the study, 18 new calves were used. The calves were divided into 3 groups in each group after the first controls. One of the groups was defined as control group (Group 1) and the other two groups as study groups (Group 2 and Group 3). Two different commercial immunomodulatory preparations were given to Group 2 and Group 3 while physiological saline was given for the placebo to the Control Group. Blood samples were collected at days 0, 3, 7, and 15 for immunoglobulin G (Ig) measurement and at days 0, 7, and 15 for hematological measurements. In hematological examination; Leukocyte (WBC), Lymphocyte (LENF), Monocyte (MON), Granulocyte (GRAN), Lymphocyte percentage (LENF%), Monocyte percentage (MON%), Granulocyte percentage (GRAN%), Red Blood Cells (RBC), Hemoglobin (HGB) Hematocrit (HCT), Mean Cell Volume (MCV), Mean Corpuscular Hemoglobin (MCH), Mean Cell Hemoglobin Concentration (MCHC), Red Cell Distribution Width (RDW), Thrombocyte (PLT), Mean Platelet Volume (MPV), Thrombocyte Distribution Range (PDW) was measured. WBC, GRAN, LENF%, RDW values at 0 day after birth; On the 7th day LENF and LENF% values, on the 15th day WBC, LENF, MON, GRAN, MCHC, PLT values were statistically significant differences between the groups. Immunoglobulin G levels were measured in the sera obtained from the blood samples. Periodically, feces were checked by rapid test kit. Although hematological findings showed changes according to the groups, no difference that effects study was observed. As a result of the study, IgG level was determined high on the 3rd day in Group 3. In addition, IgG levels decreased in the fastest way on control group especially on the 3rd day. We think that the newborn calves have an effect on the immunoglobulin G levels in the first fifteen days after birth. Bu Proje AKÜ BAPK Birimi Tarafından Desteklenmiştir Proje No:18.SAĞ.BİL.21 ÖNSÖZ III SİMGELER VE KISALTMALAR VI ÖZET VII SUMMARY VIII 1.GİRİŞ 1 1.1.Bağışıklık Sistemi 2 1.2.Buzağılarda İmmun Sistemin Gelişimi 2 1.2.1.Pasif İmmunite 2 1.2.2.İMMUN YANIT 3 1.2.3.İmmunomodulasyon 5 1.2.4. Maternal Antikor Geçişi 5 1.3.Neonatal Dönem Buzağı Hastalıkları 6 1.3.1.Clostridial Enterotoksemiler 6 1.3.2.Escherichia coli 8 1.3.3.Bovine Rotavirüs Ve Coronavirüs 10 1.3.4.Coccidiosis 13 1.3.5.Cryptosporidiosis 15 2. MATERYAL ve METOT 18 2.1 Hayvan Materyali 18 2.2 Buzağılara Kolostrumun Verilme Yöntemi 18 2.3 Gruplandırma ve Uygulama 19 2.4 Örnekleme 19 2.5 Buzağıların Takibi 20 2.6 Laboratuvar Analizleri 20 2.6.1 İmmunolojik Analizler 20 2.6.2 Hematolojik Analizler 20 2.6.3 Gaita Analizleri 21 2.6.4 İstatistiksel Analizler 21 3. BULGULAR 22 3.1. Klinik Muayene Bulguları 22 3.2 İmmunolojik Bulgular 22 3.3 Hematolojik Bulgular 24 3.4. Gaita Bulguları 29 4.TARTIŞMA 39 5.SONUÇ VE ÖNERİLER 45 KAYNAKÇA 46

Yüksek Lisans Tezi, Gastroenterit, invaziv mikroorganizmalar tarafından bağırsak epitelinin istilası ve tahribatı sonucu kanlı mukuslu sık dışkılanma ve ağırlıklı karın ağrıları ile tanımlanabilir. Akut gastroenterit, özellikle gelişmekte olan ülkelerde çocuklar için önemli bir morbidite ve mortalite sebeplerindendir. Bu ülkelerde her yıl yaklaşık dört milyon çocuğun ishal nedeniyle öldüğü bildirilmektedir. Ülkemizde de yapılan çalışmalar, beş yaş altındaki çocukların yılda en az bir akut gastroenterit atağı geçirdiğini bildirmektedir. Enfeksiyöz gastroenterit sebepleri arasında Shigella, Salmonella, Yersinia, Campylobacter, Aeromonas, barsak patojeni Escherichia coli suşları, Clostridium difficile gibi bakteriler; Giardia, Entamoeba histolytica gibi protozoonlar; rotavirüsler, norovirüsler, enterik adenovirüsler, enterik koronovirüsler, astrovirüsler gibi virüsler ve çeşitli mantarlar sayılabilir. Hijyen koşulları ve sanitasyon uygulamalarındaki yetersizlik de akut gastroenteritin artmasına neden olmaktadır. Kontamine su ve gıdaların ağız yoluyla alınmasıyla bulaş oluşur. Akut ishal olgularında, invaziv hastalık dışında kaybedilen sıvının tekrar alınması tedavisi ile klinik iyileşme sağlanmakla birlikte bazı özel durumlarda antibiyotikler tedavide önemli rol oynar. Bu çalışmada, çocuk kliniğine ishal yakınması ile başvuran hastalarda bakteriyel gatroenterit etkenlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, 2018-2019 yılları arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Tıbbı Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Laboratuvarında yapılmıştır. Çocuk acil ve diğer çocuk kliniklerinden gastroenterit etkenlerini belirlemek amacıyla tetkik istenen 487 ishalli hastanın gaita örneği incelenmiştir. Kabul edilen örneklerden Salmonella, Shigella, E. coli O157: H7, Campylobacter spp., Yersinia enterocolitica, Vibrio cholerae, Aeromonas türlerini tespit etmek amacıyla mikroskobik inceleme yapıldı ve uygun kültür yöntemleri ile ekimleri yapıldı. Laboratuvara gelen ishalli çocuk gaita örnekleri önceliklele mikroskobik inceleme için metilen mavisi ile boyanarak incelendi. Daha sonra Salmonella spp. ve Shigella spp. için çoğaltıcı selenit F besiyerine ekim yapıldı ve 24 saat sonra seçici besiyeri olan Salmonella Shigella agara ekim yapıldı, ayrıca Hektoen ve Xylose Lysine Desoxycholate agara, E. coli O157:H7 suşu için Sorbitol MacConkey agara, Yersinia enterocolitica için MacConkey agara, Campylobacter spp. için Campylobacter sellektif agara, Vibrio cholerae için vibrio sellektif agara ve Aeromonas ve diğerleri için de % 5 lik koyun kanlı agara ekimler yapıldı. İzole edilen şüpheli mikroorganizmalar konvansiyonel yöntemler, biyokimyasal testler, spesifik antikor /antijenler ve VITEK 2 cihazıyla tanımlandı. Bu çalışmada 32 örnekte ishal nedeni olabilecek patojen üremesi gözlemlendi. İzole edilen 19 tane örneğin Salmonella spp. 7 örneğin Campylobacter spp., 3 tane örnegin E. coli O157:H7 suşu 3 örneğin de Aeromonas spp. olduğu belirlendi ve diğer bakterilerin üremesi gözlenmedi. xiii Çalışamamızda, gaita kültürlerinden araştırılan çocuk çağındaki gastroenterit bakteriyel etkenler arasında E. coli O157:H7 suşu gözlenmiştir. Bölgemizde özellikle kanlı ishalli dışkı numunelerde E. coli O157:H7 suşunun araştırılması gerektiği düşünülmektedir., Gastroenteritis can be identified as a frequent defacation bloodily and mucously and as a severe stomache which are the results of intestinal epithelium and destruction caused by invaziv microorganizms. Acute gastroenteritis is one of the major morbidity and mortality reason especially for the children living developing countries. It is reported that in these countries approximately four million children die from diarrhea each year. Studies in our country show that the children under five have a acut gastroenteritis attack at least once every year. It can say that the reasons of infections gastroenteritis are bacteria such as Shigella, Salmonella, Yersinia, Campylobacter, Aeromonas, Clostridium difficile, intestinal pathogenic strains of Escherichia coli, protozoans such as Giardia, Entamoeba histolytica, and viruses such asnoroviruses, enteric adenoviruses, enteric coronaviruses, astroviruses, and various fungi. Inadequacy of hygienic measures and sanitation applications increase the number of acute gastroenteritis case. It is infected by ingestion of contaminated water and food. In acut diarrhea cases; exept from invazive illness, the treatment of gaining the lost water, provides clinic recovery, however in some special cases antibiotics play an important role. In this study we aimed the determination of bacterial agents in patients presenting to the pediatric clinic with diarrhea. This study was carried out in Necmettin Erbakan University Meram Medical Faculty Microbiyology Depertment Laboratory between 2018-2019. The stool specimen of 487 patients with diarrhea from pediatric emergency and other pediatric clinics were investigated in order to determine gastroenteritis factors. Microscopic examinations, and appropriate culture methods to bacterial growth was performed to determine the species Salmonella, Shigella, E. coli O157: H7, Campylobacter, Yersinia enterocolitica, Vibrio cholerae, Aeromonas. Gaita with diarrhea were examined by staining with methylene blue for microscopic examination in the laboratory. Inoculations was performed on selenite F medium for Salmonella spp. and Shigella spp., 24 h after, it was inoculated to salmonella shigella agar which was selective medium. Also it was inoculated to Hektoen and Xylose Lysine Desoxycholate agar, to Sorbitol MacConkey agar for E. coli O157: H7 strain, to MacConkey agar for Yersinia enterocolitica, to Campylobacter sellektif agar for Campylobacter spp. , to vibrio sellektif agar for Vibrio cholerae and to 5% sheep blood agar for Aeromonas. The isolated microorganisms were identified by conventional methods, biochemical tests, specific antibody/antigens and VITEK2 device. In this study, pathogen microorganisms growth which may cause diarrhea was observed in 32 specimen. Isolated 19 samples were identified as Salmonella spp., 7 samples were identified as Campylobacter spp., 3 samples were identified E. coli O157:H7 strain, 3 samples were identified as Aeromonas spp., and no other bacteria were observed. xv In our study, Among the bacterial agents of gastroenteritis in the children's age, E. coli O157: H7 strain investigated from stool cultures was observed. In our region, It is thought that E. coli O157: H7 strain should be investigated especially in stool samples with bloody diarrhea.

Bu çalışmada veteriner hekimlikte sıklıkla kullanılan hücre sayımı temel prensipli ve amperometrik yöntem ile ölçüm yapan iki farklı hematokrit ölçüm tekniğinin karşılaştırılması amaçlandı. Farklı etiyolojileri bulunan her iki cinsiyetten toplam 84 neonatal ishalli buzağı çalışmaya dahil edildi. Hematokrit ölçümleri için buzağılardan lityum heparin içeren kan gazı enjektörlerine ve tüplere kan örnekleri, toplamda 4 ml olacak şekilde alındı. Hematokrit ölçümleri için Abacus Junior Vet 5 kan sayım cihazı ve Irma Truepoint kan gazı analiz cihazından yararlanıldı. Linear regresyon analizi ve pearson korelasyonu sonuçlarına göre hematokrit ölçümlerinden elde edilen verilerin her iki ölçüm tekniği arasında r=0.90 (p

Bu çalışmada ishalli devekuşlarından alınan fekal svaplardan etken izolasyonu yapmak amaçlandı. Toplam 42 ishalli deve kuşundan fekal örnekler alındı. Örneklerden 38 (%90,47) tanesi saf kültür, 4 (%9,52) karışık kültür olarak üredi. İzole edilen etkenler, 26 (%61,9) Escherichia coli, 14 (%33,33) Campylobacter jejuni, 4 (%9,52) Aeromonas hydrophila, 2 (%4,76) Aeromonas sobria olarak belirlendi., In this study, it was aimed to isolate microorganisms from the fecal swab specimens from ostriches with diarrhea. A total of 42 fecal samples were collected from ostriches with diarrhea. The organisms were isolated in pure culture from 38 (90.47%) samples and were isolated in mixed culture from 4 (9.52%) samples. A total of 4 strains were isolated from the 42 fecal samples. Of the strains isolated, 26 (61.9%) were identified as Escherichia coli, 14 (33.33%) as Campylobacter jejuni, 4 (9.52%) as Aeromonas hydrophila, 2 (4.76%) as Aeromonas sobria.

Bu çalışmada ishalli devekuşlarından alınan fekal svaplardan etken izolasyonu yapmak amaçlandı. Toplam 42 ishalli deve kuşundan fekal örnekler alındı. Örneklerden 38 (%90,47) tanesi saf kültür, 4 (%9,52) karışık kültür olarak üredi. İzole edilen etkenler, 26 (%61,9) Escherichia coli, 14 (%33,33) Campylobacter jejuni, 4 (%9,52) Aeromonas hydrophila, 2 (%4,76) Aeromonas sobria olarak belirlendi., In this study, it was aimed to isolate microorganisms from the fecal swab specimens from ostriches with diarrhea. A total of 42 fecal samples were collected from ostriches with diarrhea. The organisms were isolated in pure culture from 38 (90.47%) samples and were isolated in mixed culture from 4 (9.52%) samples. A total of 4 strains were isolated from the 42 fecal samples. Of the strains isolated, 26 (61.9%) were identified as Escherichia coli, 14 (33.33%) as Campylobacter jejuni, 4 (9.52%) as Aeromonas hydrophila, 2 (4.76%) as Aeromonas sobria

Çalışmamızın amacı Çölyak hastalığı (ÇH) tanılı hastalarımızın klinik, laboratuvar ve uzun süreli izlem bulgularını araştırmaktır. ÇH tanısı ile izlenen 2-18 yaş arasındaki çocuk hastalarımızın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Çalışmamız süresince çölyak tanılı 159 hasta çalışmaya alındı. Çalışmamızda olgularımızın en sık başvuru yakınmalarını ishal (% 78) ve karın ağrısı (% 36) oluşturuyordu. Çölyak tanılı olgularımızın 102’sinin doku grupları çalıştırılmış olup doku gruplarına göre dağılımı incelendiğinde, % 76’sında HLA-DQ2 ve HLADQ8, % 67’sinde HLA-DQ2 ve % 25’inde de HLA-DQ8 pozitifliği gözlendi. Ancak hastalarımızın % 24’ünde ne HLA-DQ2 ne de HLADQ8 doku grupları gözlendi. Anti-dTG IgA % 78 oranında, anti-dTG IgG pozitifliği % 22 oranında gözlenmiştir. Olgularımızın izleminde klinik düzelme % 93 oranında gözlenmiş olup bunun % 95’i diyete tam olarak uyanlar idi. Çalışmamızın sonuçları, çocuklarda ÇH’nin başvuru semptomlarının en sık gastrointestinal semptomlar ve büyüme geriliği olduğunu göstermiştir. Aynı zamanda tedavide en önemli basamağın diyete uyum olduğunu göstermiştir. The aim of our study was to investigate the clinical, laboratory and long-term follow-up findings in our patients with the diagnosis of CD. The files of our pediatric patients between the ages of 2-18 years, who were followed up with CD diagnosis were retrospectively investigated. 159 patients with the diagnosis of CD were included in the study. The most common complaints at the admission were diarrhea (78%) and abdominal pain (36%). The distribution of 102 patients with the diagnosis of CD according to the tissue groups was as follows: 76% of the patients were HLA-DQ2 and HLA-DQ8 positive; 67% HLA-DQ2 and 25% HLA-DQ8 positive. However, in 24% of the patients, we observed neither HLA-DQ2 nor HLA-DQ8 tissue groups. The rate of anti-dTG IgA was 78% and the rate of positive anti-dTG IgG was 22%. During the follow-up period, in 79% of the patients, anti-dTG antibodies became negative. In 95% of these patients complied fully with the dietary recommendations. The results of our study showed that the most common symptoms at admission were gastrointestinal symptoms and growth retardation. In addition, the results also indicated that the compliance with the dietary recommendations was the most important step in the treatment.