8 results on '"Cakina, Suat"'
Search Results
2. Protective Effects of Curcumin and Resveratrol on Kidney Tissue on Cadmiuminduced Oxidative Stress in Rats
- Author
-
Cakina, Suat, primary, İrkin, Latife Ceyda, additional, and Öztürk, Şamil, additional
- Published
- 2024
- Full Text
- View/download PDF
3. Protective Effects of Curcumin and Resveratrol on Kidney Tissue on Cadmium-induced Oxidative Stress in Rats.
- Author
-
Cakina, Suat, İrkin, Latife Ceyda, and Öztürk, Şamil
- Subjects
- *
CURCUMIN , *RESVERATROL , *OXIDATIVE stress , *POLLUTANTS , *OXIDANT status - Abstract
Objective: Cadmium (Cd) is a well-known widespread environmental pollutant and is not rapidly excreted by the kidneys; instead, it accumulates and causes kidney damage. This study aimed to compare the effects of antioxidant curcumin and resveratrol on antioxidant defense in Cd-induced rat kidney tissue. Methods: In the study, 36 (200-250 gr) Wistar albino rats were divided into 6 (n=6) groups. Group 1: control; group 2: CdCl2; group 3: curcumin; group 4: CdCl2 + curcumin; group 5: resveratrol; group 6: CdCl2 + resveratrol. At the end of the experiment, malondialdehyde (MDA), total oxidant capacity (TOC), and total antioxidant capacity (TAC) activities were measured in kidney tissues. Results: In the CdCl2-treated group, oxidative stress index (OSI), TOC, and MDA levels increased compared with the control group, and TAC values decreased (p<0.05). In the case of resveratrol or curcumin administered with Cd, TAC levels increased, MDA levels, and OSI values decreased compared with the group administered only Cd (p<0.05). Conclusion: Both resveratrol and curcumin may have protective effects in the kidneys against CdCl2-induced oxidative damage. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
- Published
- 2024
- Full Text
- View/download PDF
4. Vitamin D receptor gene polymorphisms in multiple sclerosis disease: A case-control study
- Author
-
Cakina Suat, Ocak Ozgul, Ozkan Adile, Yucel Selma, and Karaman Handan Isin Ozisik
- Subjects
multiple sclerosis ,vitamin d ,vitamin d receptor (vdr) gene polymorphism ,Medicine - Abstract
Multiple sclerosis (MS) is a common neurologic disorder that is a chronic inflammatory, demyelinating, and neurodegenerative disease of the central nervous system (CNS). Its etiology remains unknown. Several recent studies have found that decreased susceptibility to vitamin D deficiency is also associated with a decreased risk of MS. The role of vitamin D receptor (VDR) gene and its polymorphisms are highlighted as susceptible components. In this study, we aimed to identify the relationship between ApaI (rs7975232), BsmI (rs 1544410), and TaqI (rs731236) gene polymorphisms with MS. ApaI, BsmI, and TaqI genotypes were determined in 70 patients with MS and in 70 control subjects. DNA was isolated from blood samples, and then ApaI, BsmI and TaqI gene polymorphisms were identified using polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) assay. The distribution of BsmI and TaqI polymorphisms did not show any significant differences in MS patients and controls; however, increased A allele of ApaI polymorphism was found in MS patients. Our findings suggest that the ApaI gene polymorphism might be associated with MS. Investigation of a larger population and functional work on these gene structures and function in MS patients are recommended.
- Published
- 2018
- Full Text
- View/download PDF
5. Relationship between genetic polymorphisms MTHFR (C677T, A1298C), MTR (A2756G) and MTRR (A66G) genes and multiple sclerosis: a case-control study
- Author
-
Cakina, Suat, primary, Ocak, Ozgul, additional, Ozkan, Adile, additional, Yucel, Selma, additional, and Ozısık Karaman, Handan Isın, additional
- Published
- 2019
- Full Text
- View/download PDF
6. Comparison of Protective Effect of Melatonin and Amifostine on Acute Renal Damage Caused by Ionizing Radiation
- Author
-
Özen, Alaattin, Taştekin, Ebru, Cakina, Suat, Parlar, Sule, Kurkcu, Nukhet, Sut, Necdet, and Uzal, Cem
- Subjects
Amifostin,melatonin,akut renal hasar,iyonizer radyasyon ,Amifostine,melatonin,acute renal damage,ionizing radiation - Abstract
Bu çalışmanın amacı, erken dönemde iyonizer radyasyonun neden olduğu akut böbrek hasarı üzerine melatonin ve amifostinin koruyucu etkisinin histopatolojik olarak karşılaştırılmasıdır. 50 dişi albino rat kontrol, yalnız radyoterapi, radyoterapi+amifostin, radyoterapi+melatonin ve radyoterapi+amifostin+melatonin olmak üzere beş gruba ayrıldı. İntraperitoneal amifostin (200 mg/kg) ve intraperitoneal melatonin (10 mg/kg) radyoterapiden 30 dakika önce uygulandı. Tek tek ratların tüm vücutlarına 8 Gy eksternal radyopterapi uygulandı. Takip süresinin sonunda her bir hayvan için segmental veya total nekroz gibi böbrek korteksi glomerul hasarı sayılarak hasarlı glomerul yüzdesi tespit edildi. Amifostin, melatonin ve amifostin+melatonin'in koruyucu etkisi istatistiksel olarak gösterilmekle birlikte melatonin lehine bir avantaj tespit edilmiştir (p = 0.005). Melatonin’e amifostin eklenmesinin tek basına melatonine göre üstünlüğü olmamasına karşın (p = 0.243) amifostine melatonin eklenmesinin tek basına amifostine göre istatistiksel üstünlüğü gösterilmiştir (p = 0.003). Sonuç olarak melatonin’in iyonizer radyasyonun neden olduğu akut böbrek hasarı üzerine koruyucu etkisi amifostin’den histopatolojik olarak daha iyidir., The aim of this study is to compare histopathologically the protective effect of melatonin and amifostine on radiation induced renal damage. 50 female albino rats were divided into five groups: control, radiotherapy alone, radiotherapy+amifostine, radiotherapy+melatonin, radiotherapy+amifostine+melatonin. Intraperitoneal amifostine (200 mg/kg) and intraperitoneal melatonin (10 mg/kg) was administered to 30 minutes before irradiation. Rats were irradiated with a single dose of 8 Gy on whole body. At the end of the follow-up period, percentage of damaged glomeruli was determined by counting damaged glomeruli of kidney cortex as segmental or total necrosis for each animal. The protective effect of each agent has been shown, and there is an advantage in favor of melatonin (p = 0.005). Although there is not an advantage of adding amifostine to melatonin (p = 0.243), there is statistically significant better protective effect in amifostine+melatonin group when compared with amifostine alone (p = 0.003). The protective effect of melatonin on radiation induced acute renal toxicity is histopathologically better than amifostine.
- Published
- 2016
7. Anjiyotensin Dönüştürücü Enzim ve Anjiyotensin II Tip 1 Reseptörü Gen Polimorfizmlerinin Trakya Bölgesindeki Türk Hastalarda Görülen İskemik İnme ile İlişkisi
- Author
-
SİPAHİ, Tammam, GÜLDİKEN, Babürhan, GÜLDİKEN, Sibel, ÜSTÜNDAĞ, Sedat, TURGUT, Nilda, BUDAK, Metin, CAKİNA, Suat, ÖZKAN, Hülya, and ŞENER, Seralp
- Subjects
İskemik inme,ACE I/D gen polimorfizmi,AT1R (A1166C) gen polimorfizmi,renin-anjiyotensin sistemi ,ACE I/D gene polymorphism ,AT1R (A1166C) gene polymorphism ,ischemic stroke ,renin-angiotensin system - Abstract
Objectives: The aim of this study was to investigate the frequency of ACE insertion/deletion (I/D) and AT1R (A1166C) gene polymorphisms in ischemic stroke patients in Trakya region and the relation between these gene polymorphisms and stroke subtypes and vascular risk factors. Patients and Methods: The study involved 162 patients with ischemic stroke and 146 control subjects. Ischemic stroke patients were divided into large and small vessel disease subgroups according to ORG 10172 in Acute Stroke Treatment TOAST criteria. The ACE I/D polymorphism was investigated using polymerase chain reaction (PCR), and the AT1R (A1166C) polymorphism was identified using PCR and restriction fragment length polymorphism (RFLP) assay. Results: The ACE I/D genotype distribution in patients (DD=34.0%, ID=50.0%, II=16.0%) did not differ from those in controls (DD=34.3%, ID=49.7%, II=16.1%). The AT1R A1166C genotype distribution in patients (AA=58.0%, CA=34.6%, CC=7.4%) did not significantly differ from those in controls (AA=60.1%, CA=35.7%, CC=4.2%). There was also no difference among the stroke subgroups regarding the distribution of ACE I/D and AT1R (A1166C) polymorphisms. Conclusion: Our results show that ACE I/D and AT1R (A1166C) gene polymorphisms were not genetic risk factors for ischemic stroke in subjects in Trakya region. Turkish Başlık: Anjiyotensin Dönüştürücü Enzim ve Anjiyotensin II Tip 1 Reseptörü Gen Polimorfizmlerinin Trakya Bölgesindeki Türk Hastalarda Görülen İskemik İnme ile İlişkisi Anahtar Kelimeler: İskemik inme; ACE I/D gen polimorfizmi; AT1R (A1166C) gen polimorfizmi; renin-anjiyotensin sistemi Amaç: Bu çalışmanın amacı, Trakya bölgesinde yaşayan iskemik inme geçirmiş hastalarda ACE insersiyon/delesyon (I/D) ve AT1R (A1166C) gen polimorfizmlerinin sıklığını, vasküler risk faktörleri ve inme alt-grupları ile ilişkisini araştırmaktır. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya 162 iskemik inme geçirmiş hasta ile 146 sağlıklı olgu alındı. İskemik inme hastaları, ORG 10172 Akut İnme Tedavisi (TOAST) kriterlerine göre büyük ve küçük damar hastalığı olarak inme alt gruplarına ayrıldı. ACE I/D polimorfizmi polimeraz zincir reaksiyonu (PZR), AT1R (A1166C) gen polimorfizmi ise PZR ve restriksiyon fragment uzunluk polimorfizmi (RFLP) yöntemleri kullanılarak yapıldı. Bulgular: Hasta grubundaki ACE I/D genotip dağılımı (DD=34.0%, ID=50.0%, II=16.0%), kontrol grubu ile karşılaştırıldığında (DD=34.3%, ID=49.7%, II=16.1%) fark bulunmadı. Ayrıca hasta grubundaki AT1R (A1166C) genotip dağılımları ile (AA=58.0%, CA=34.6% ve CC=7.4%) kontrol grubu ile karşılaştırıldığında (AA=60.1%, CA=35.7% ve CC=4.2%) anlamlı fark saptanmadı. Her iki inme alt grubu arasında ACE I/D ve AT1R (A1166C) polimorfizmlerinin dağılımı açısından farklılık bulunmadı. Sonuç: Çalışmamızda Trakya bölgesinde yaşayan insanlarda ACE I/D ve AT1R (A1166C) gen polimorfizmlerinin iskemik inme gelişmesinde genetik risk faktörleri olmadıkları belirlendi., Amaç: Bu çalışmanın amacı, Trakya bölgesinde yaşayan iskemik inme geçirmiş hastalarda ACE insersiyon/delesyon (I/D) ve AT1R (A1166C) gen polimorfizmlerinin sıklığını, vasküler risk faktörleri ve inme alt-grupları ile ilişkisini araş- tırmaktır. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya 162 iskemik inme geçirmiş hasta ile 146 sağlıklı olgu alındı. İskemik inme hastaları, ORG 10172 Akut İnme Tedavisi (TOAST) kriterlerine göre büyük ve küçük damar hastalığı olarak inme alt gruplarına ayrıldı. ACE I/D polimorfizmi polimeraz zincir reaksiyonu (PZR), AT1R (A1166C) gen polimorfizmi ise PZR ve restriksiyon fragment uzunluk polimorfizmi (RFLP) yöntemleri kullanılarak yapıldı. Bulgular: Hasta grubundaki ACE I/D genotip dağılımı (DD=34.0%, ID=50.0%, II=16.0%), kontrol grubu ile karşı- laştırıldığında (DD=34.3%, ID=49.7%, II=16.1%) fark bulunmadı. Ayrıca hasta grubundaki AT1R (A1166C) genotip dağılımları ile (AA=58.0%, CA=34.6% ve CC=7.4%) kontrol grubu ile karşılaştırıldığında (AA=60.1%, CA=35.7% ve CC=4.2%) anlamlı fark saptanmadı. Her iki inme alt grubu arasında ACE I/D ve AT1R (A1166C) polimorfizmlerinin dağılımı açısından farklılık bulunmadı. Sonuç: Çalışmamızda Trakya bölgesinde yaşayan insanlarda ACE I/D ve AT1R (A1166C) gen polimorfizmlerinin iskemik inme gelişmesinde genetik risk faktörleri olmadıkları belirlendi.
- Published
- 2014
8. Relationship between cyclin D1 (A870G) gene polymorphism and lung cancer.
- Author
-
Cakina S, Gulyasar T, Ozen A, Sipahi T, Kocak Z, and Sener S
- Subjects
- Female, Humans, Male, Middle Aged, Prevalence, Risk Factors, Turkey epidemiology, Cyclin D1 genetics, Genetic Predisposition to Disease epidemiology, Genetic Predisposition to Disease genetics, Lung Neoplasms epidemiology, Lung Neoplasms genetics, Polymorphism, Single Nucleotide genetics
- Abstract
The roles of many genes in the pathophysiology of lung cancer have been investigated in different studies. Cyclin D1 (CCND1) gene plays a significant role in the transition from G1 to S phase of the cell cycle and in the phosphorylation of retinoblastoma tumor suppressor protein. In this study, we aimed to identify the relationship between CCND1 A870G gene polymorphism with lung cancer. CCND1 A870G genotypes were determined in 75 patients with lung cancer and in 65 control subjects. DNA was isolated from blood samples and then CCND1 A870G gene polymorphism was identified using PCR and RFLP assay. The distribution of CCND1 A870G polymorphism did not show any significant differences in all lung cancer patients and controls. There was no correlation between CCND1 A870G polymorphism and histopathological findings. However, the AA + AG genotype was significantly higher in metastatic patients, when compared with non-metastatic patients. Thus, the results show that CCND1 gene polymorphism may be a predictor for detecting patients with poor survival who having metastatic disease.
- Published
- 2013
Catalog
Discovery Service for Jio Institute Digital Library
For full access to our library's resources, please sign in.