Search

Amaç: Sezaryan oranlarının Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO) önerdiği %15 düzeyine düşürülebilmesi için başta Sağlık Bakanlığı olmak üzere Türk Jinekoloji ve Obstetri Derneği (TJOD) gibi sivil toplum örgütleri yoğun çaba harcamaktadır. Bu uygulamaların ilimizde, doğum sayısı çok yüksek olan ikinci basamak sağlık kuruluşundaki etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışma Manisa-Merkez Efendi Devlet Hastanesinde (eski adıyla Manisa Doğumevi) 2007- 2012 yılları arasında yapılan doğumları kapsamaktadır. Araştırma iki dönem olarak yapıldı; Grup-1; 2007-2008- 2009 yılları, Grup-2; 2010-2011-2012 yıllarını içermektedir. Bu dönemlerde olan doğum sayıları ve sezeryan değerlendirmeye alındı. İstatiksel analiz için X² testi kullanıldı. p, Purpose: The Ministry of Health and the Turkish Obstetrics and Gynaecology Association have been working hard to lower the rate of caesarean sections to %15 as recommended by the World Health Organization (WHO). In order to reach this target, the Ministry of Health introduced new policies. The aim of this research was to evaluate the effects of these policies on secondary health institutions with high birth rates in our region. Materials and methods: Our research included hospital records of deliveries made between 2007 and 2012 in Manisa Merkez Efendi State Hospital (formerly; Manisa Doğumevi). The research was carried out in two periods; Group-1 included 2007-2008-2009 years and Group-2 included 2010-2011-2012 years. The number of births and caesarean sections were evaluated during this period. X ² test was used for the statistical analysis and p value of

The objective of this study is to describe the experiences and needs of women with Hyperemesis Gravidarum (HG), to explore severity of symptoms of the condition, to determine the psychological and social dimensions of the condition and to understand how Turkish women deal with nausea and vomiting during pregnancy. This descriptive study was carried out at Merkez Efendi Hospital and Celal Bayar University Faculty of medicine between the dates of January and December 2011 in women who were hospitalized for HG and agreed to participate in the study. The sample of the research is composed of 215 pregnant women. The data was collected by using a questionnaire which was prepared by the researchers. Data was gathered through a face to face interview with the women in their room. Statistical analyses were undertaken using SPSS version 17.0 and descriptive analysis was used for statistical evaluation. Nearly half of the women believed that nausea and vomiting was dangerous for themselves and their baby, respectively (52.6%, 47.4%) and 66.5% believed that they should be hospitalised. Pregnants who had nausea and vomitting symptoms preferred resting and eating something salty to reduce the symptoms. The majority (87.4%) stated that HG affected their daily activities, 55.3% the relations with their spouses and 67.9% were psychologically affected. When the problems during hospital stay were questioned 83.7% were tired, 82.8% had loss of appetite, 78.1% was bored and 59.1% had weight loss. HG is an important health problem that adversely affects the social and family life of women. Health care providers should recognize and validate the need for pregnant women to make changes in lifestyle that will enable them to achieve comfort., Bu çalışmanın amacı Hiperemezis gravidarum (HG) tanısı alan gebelerin yaşadıkları deneyimler ve gereksinimleri, yaşanan semptomların şiddeti, bu hastalığın fiziksel, psikolojik ve sosyal açıdan etkileri ve gebelerin bulantı ve kusma ile baş etme yöntemlerinin belirlenmesidir. Bu tanımlayıcı çalışma Merkez Efendi Hastanesi ve Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesinde Ocak ve Aralık 2011 tarihleri arasında HG tanısı ile hospitalize edilen ve çalışmaya katılmayı kabul eden gebelerde gerçekleştirilmiştir. Çalışma örneklemi 215 gebe kadından oluşmaktadır. Bu araştırmada literatür doğrultusunda araştırmacılar tarafından hazırlanan anket formu kullanılmıştır. Veriler yüz yüze görüşme tekniği ile kadınların odalarında toplanmıştır. İstatistiksel analizlerde SPSS 17.0 versiyonu kullanılarak ve tanımlayıcı analizler ile veriler değerlendirilmiştir. Gebelerin yaklaşık yarısı (%52.6) bulantı ve kusmanın sağlığı için, %47.4'ü bebek için tehlikeli olduğuna, gebelerin %66.5'i bulantı ve kusma yaşayan gebelerin hastaneye yatması gerektiğine inanmaktadır. HG olan gebelerin bulantı ve kusmayı azaltmak için istirahat etmeyi ve tuzlu bir şeyler yemeyi daha fazla tercih ettikleri belirlenmiştir. Gebelerin %87.4'ü kusma bulantının günlük yaşam aktivitelerini, %55.3'ü eşi ile olan ilişkilerini, %67.9'u psikolojik durumunu etkilediğini belirtmiştir. Gebelere hastanede yattığı süre boyunca yaşadıkları sorunlar sorulduğunda, %83.7'si yorgunluk, %82.8'i iştahta azalma, %78.1'i can sıkıntısı, %59.1'i kilo kaybı yaşadığını belirtmiştir. HG kadınların sosyal ve ailevi yaşantılarında olumsuz etkilere yol açan önemli bir sağlık sorunudur. Bu hastalara bakım verenlerin hastanın gereksinimlerinin farkında olmaları ve hastanın konforunu sağlayacak yaşam tarzı değişikliklerini sağlamaları son derece önemlidir.

Amaç: Ektopik gebelik tedavisinde farklı olgularda farklı tedavi yaklaşımlarının ve etkinliğinin incelenmesi amacıyla retrospektif olarak olguların değerlendirilmesidir. Gereç ve yöntem: Kasım 2006 – Temmuz 2009 tarihleri arasında Celal Bayar Üniversitesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde ektopik gebelik tanısı alan ve tedavi edilen 74 olgu retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Kliniğimizde ektopik gebelik tanısı almış 44 hasta sistemik metotreksat tedavisi, 23 hasta cerrahi ve 7 hasta noninvazif nonmedikal bekleyici yaklaşım ile tedavi edilmiştir. Metotreksat tedavisine yanıt %90.9 olarak bulunmuştur. Cerrahi endikasyonları rüptür ve kornual gebelik olarak saptanmıştır. Sonuç: Ektopik gebeliğin erken ve doğru tanısı mortalite ve morbiditeyi önlemek için önemlidir. Tedavide metotreksat uygulaması, cerrahi girişim ve bekleyici yaklaşım doğru hastalarda uygulandığında başarı oranları komplikasyon gelişmeden yüksek olmaktadır.

Aim. The purpose of this study is to investigate whether preoperative endometrial sampling is necessary for hysterectomies with benign indications. Material and Methods. Sixty-eight cases which had hysterectomy for benign indications at Celal Bayar University Department of Obstetrics and Gynecology between 2005 and 2008 were investigated retrospectively. All subjects had had D&C before the surgery. Data about age of subjects, hysterectomy indications, endometrial sampling results and endometrial findings of hysterectomy materials were collected from patient files and pathology reports. Preoperative and postoperative endometrial pathology results were compared. Results. The mean age of the patients was 47 (±8.0). Hysterectomy indications were myoma uteri in 50 cases, resistant bleeding in 12 cases, adnexial mass in 5 cases and retention of intrauterin device in 1 case. Preoperative endometrial samplings resulted in normal endometrium, proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, endometrial polyp, chronic endometritis and insufficient material, none of the results was endometrial cancer. Postoperative pathologies of the endometrium were proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, inactive endometrium, atrophic andometrium, basal endometrium, endometrial polyp and other diagnosis. Discussion: Preoperative endometrial sampling is not necessary for cases planned to undergo hysterectomy for benign indications., Aim. The purpose of this study is to investigate the necessity of preoperative endometrial sampling for hysterectomies with benign indications. Methods. Sixty-eight cases that had hysterectomy for benign indications at Celal Bayar University Department of Obstetrics and Gynecology between 2005 and 2008 were investigated retrospectively. All subjects had undergone dilatation and curettage ( D&C) under surface anesthesia before the surgery. Data about age of subjects, hysterectomy indications, endometrial sampling results and endometrial pathology findings of hysterectomy materials were collected from patient files and pathology reports. Preoperative and postoperative endometrial pathology results were compared. Results. The mean age of the patients was 47 (±8.0). Hysterectomy indications were myoma uteri in 50 cases, resistant bleeding in 12 cases, adnexal mass in 5 cases and retention of intrauterine device in 1 case. Preoperative endometrial samplings revealed proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, endometrial polyp, chronic endometritis and insufficient material, but not endometrial cancer. Postoperative pathologies of the endometrium were proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, inactive endometrium, atrophic endometrium, basal endometrium and endometrial polyp. Conclusion. Preoperative endometrial sampling is not necessary for cases planned to undergo hysterectomy for benign indications.Key words: Hysterectomy, endometrial sampling, preoperativeÖzetAmaç. Bu çalışmanın amacı benign nedenlerle histerektomi planlanan olgularda operasyon öncesi endometriyal örneklemenin gerekliliğini değerlendirmektir. Yöntem. 2005-2008 yılları arasında Celal Bayar Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı'nda benign nedenle histerektomi yapılan 68 olgu retrospektif olarak incelendi. Olguların hepsine operasyon öncesi yüzeyel anestezi ile dilatasyon ve küretaj (D&C) uygulanmıştı. Olguların yaşları, histerektomi endikasyonları, endometriyal örnekleme sonuçları ile histerektomi materyalindeki endometriyum bulguları verileri hasta dosyaları ve patoloji raporlarından elde edildi. Preoperatif ve postoperatif endometriyum bulguları karşılaştırıldı. Bulgular. Olguların yaş ortalamaları 47 (±8.0), histerektomi endikasyonları 50 olguda myoma uteri, 12 olguda tedaviye dirençli kanama, 5 olguda adneksiyel kitle ve 1 olguda rahim içi araç retansiyonu idi. Preoperatif endometriyal örnekleme bulguları proliferatif endometrium, sekretuar endometrium, endometrial hiperplazi, endometrial polip, kronik endometrit ve yetersiz materyal şeklinde olup endometriyal kanser saptanmadı. Postoperatif endometriyal bulgular proliferatif endometrium, sekretuar endometrium, endometriyal hiperplazi, inaktif endometrium, atrofik endometrium, bazal endometrium ve endometriyal polip şeklinde idi. Sonuç. Bu çalışmada benign nedenlerle histerektomi planlanan olgularda operasyon öncesi endometriumun örneklenmesinin gerekli olmadığı görülmüştür.Anahtar sözcükler: Histerektomi, endometriyal örnekleme, preoperative

Amaç: Çalışmamızda 11-13 hafta 6 gün arasında ve CRL ölçümü 45-84mm arasında olan, ilk üç ay tarama testi yaptırmaya gelen gebelerde 3D ultrasonografi görüntüleme yöntemleri kullanılarak plasenta volüm ölçümü ile ilk trimesterde preeklampsi ve IUGR öngörmeyi amaçladık.Yöntem: Araştırmanın hipotezlerini test etmek ve değişkenler arası ilişkiyi incelemek için nicel analiz yöntemi kullanılmıştır. Örneklem: Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi Perinatoloji Bilim Dalı polikliniğine ilk üç ay tarama testi için başvurmuş hasta bilgi yönetim sisteminde kayıtlı 450 hasta örneklem olarak etik kurul izniyle araştırmaya alınmıştır.Bulgular: Plasenta hacmi ile sigara, kilo, gravide arasında ilişki bulunmazken, anne yaşı, gebelik haftası, fetal ağırlık, IUGR ve preeklampsi arasında anlamlı bir ilişki bulundu. Ayrıca bebek ağırlığı ile değişkenler arası ilişkiye bakıldığında kilo, yaş ve gravide arasında ilişki bulunmazken, gebelik haftası arasında ilişki olduğu sonucuna varıldı. Sonucuna ulaşılamayan 2 olgu çalışma dışı bırakıldı. Kalan 448 olgunun 16'sında preeklampsi gelişti. Bu 16 olgunun 11' inde (%78.6) plasenta hacmi 0-32mm3 arasında, 5 olguda(%1.2) ise plasenta hacmi 32mm3 üstünde saptandı. Böylece plasenta hacmi ile preeklampsi arasında istatiksel olarak yüksek derecede anlamlı bir ilişki saptandı(p=0.000). Toplam 448 olgunun 16'sında IUGR gelişti. Bunların14'nün plasenta hacmi 0-32 mm3 arasında, 2' sinin plasenta hacmi ise 32mm3 üstünde saptandı. Plasenta hacmi ile IUGR arasında istatiksel olarak yüksek derecede anlamlı bir ilişki olduğu görüldü(p=0.000).Sonuç: Plasenta hacmi ile preeklampsi ve IUGR arasında istatiksel olarak yüksek derecede anlamlı bir ilişki saptandı(p=0.000).Anahtar kelimeler: Plasenta Volüm, Preeklampsi, İntrauterin Gelişme Kısıtlılığını (IUGR), Gebelik, Bebek Ağırlığı Aim(s): In our study, we aimed to predict preeclampsia and IUGR in the first trimester with placental volume measurement by using 3D ultrasonographic imaging methods in women who were pregnant between 11 weeks and 13 weeks + 6 days with CRL measurement between 45-84 mm.Method: Quantitative analysis method was used to test the hypothesis of the research and to investigate the relationship between variables.Sample:450 patients, who enrolled in the patient information management system, were the sample of our study. These patients applied for the first three months screening test in the Perinatology Department of Manisa Celal Bayar University Hafsa Sultan Hospital and the sample was studied with permission from the ethics committee.Findings: The relation between placental volume and smoking, weight, gravida, maternal age, gestational age, fetal weight, IUGR, and preeclampsia were found significant. In addition, the relationship between the weight of the baby, the relationship between weight, age, gravida and the weeks of pregnancy was also found significant. Two cases whose outcome could not be reached were excluded from the study. Preeclampsia developed in 16 of 448 cases. Of these 16 cases, 11 (78.6%) had a placental volume of 0-32mm3 and the placenta volume of 5 cases (1.2%) was more than 32mm3. Thus, the relation between placental volume and preeclampsia was statistically found significant (p = 0.000). IUGR occurred in 16 of 448 cases. In 14 of these, placental volume was between 0-32 mm3 and in 2 cases placenta volume was above 32 mm3. The relation between placental volume and IUGR was also statistically found significant (p = 0.000).Results: The relation between placental volume and preeclampsia and IUGR was statistically found significant (p = 0.000). Keywords: Placenta Volume, Preeclampsia, Intrauterine growth restriction (IUGR), Pregnancy, Baby Weight 91

Amaç: Bu çalışmada amacımız, infertilite nedeniyle başvuran çiftlerden erkek bireylerin serum 25-hidroksi vitamin D3 düzeylerinin, sperm parametreleri üzerine etkisinin olup olmadığını değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Bu araştırma retrospektif bir dosya tarama çalışması olup, Celal Bayar Üniversitesi Yerel Etik Kurulu'ndan onam alınmıştır. Celal Bayar Üniversitesi Yardımcı Üreme Teknikleri Merkezi'ne 10.11.2015 ile 10.03.2016 tarihleri arasında infertilite nedeniyle başvurmuş olan tüm çiftlerin erkek eşleri çalışmaya dahil edilmiştir (n=100). Hastaların dosya kayıtlarından yaş, meslek, sigara kullanımı, varikosel öyküsü, serum D vitamini düzeyleri, total testosteron ve follikül stimüle edici hormon düzeyleri ve aynı tarihli spermiyogram sonuçları bulunmuş, veriler SPSS-18 istatistik paket programı kullanılarak yorumlanmıştır.Bulguar: Çalışmada değerlendirilen 100 olgu semen analizi sonuçlarına göre normal (%13) ve anormal (%87) olarak gruplandırıldığında, semen analizi sonucu normal olan bireylerin serum D vitamini düzeyinin daha yüksek olduğu bulundu (p=0,0001). Sperm morfolojisi bakımından normal olan bireylerin serum D vitamini düzeyi daha yüksektir (p=0,002). Sperm motilitesi bakımından değerlendirildiğinde serumdaki D vitamini düzeyine göre normal olan bireylerin motilite yüzdeleri daha yüksektir (p=0,008). Ayrıca plazma D vitamini düzeylerine göre normal ve düşük olan bireyleri sperm hacimleri, 1 ml içerisinde bulunan sperm sayıları, toplam sperm sayıları ve toplam ileri hareketli sperm sayıları arasında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (p>0,05).Sonuç: D vitamini eksikliği toplumda sık karşılaşılan bir durumdur. D vitamini düzeyi düşük olan kişilerde semen parametrelerinden özellikle motilite ve morfolojinin negatif yönde etkilendiği görülmüştür.Anahtar Kelimeler: İnfertilite, D vitamini yetersizliği, erkek infertilitesi, spermiyogram. Aim: The aim of the study was to investigate whether serum level of 25-hydroxy vitamin D3 has an impact on male factor infertility or not.Materials and Methods: This was a retrospective study which was approved by the local ethics committee of Celal Bayar University. Male partners of the infertile couples who referred to Celal Bayar University Infertility Treatment and Research Center between 10.11.2015 and 10.03.2016 were included in the study (n=100). Age, job, cigarette smoking, history of varicosele, levels of serum vitamin D, total testosterone and follicle stimulating hormone and results of the sperm analysis at the same day were recorded. SPSS-18 sattistical software programme was used for statistical calculations.Results: A total of 100 patients were divided according to the normal (13%) and abnormal (87%) semen analysis results. Level of serum vitamin D were found to be higher in the group with normal spermiogram (p=0,0001). Level of vitamin D was higher in cases with morphologically normal in semen analysis (p=0,002). The rate of motil sperms were higher in cases with normal serum D vitamin levels (p=0,008). There were no difference based on the volume, sperm count per 1 ml, total sperm count and total progressive motile sperm count between cases with normal and low levels of serum vitamin D (p>0,05).Conclusion: Deficiency of vitamin D is common in our population. Deficiency of vitamin D negatively effects the results of sperm analysis particularly in terms of morphology and motility.Key words: Infertility, sperm analysis, male factor infertility, vitamin D deficiency. 80

Amaç: Çalışmamızda gebelerde tükürükteki progesteron düzeyi ile preterm doğumu öngörebilmeyi amaçladıkGereç ve Yöntem: Bu izlem çalışmasında polikliniğimize başvuran 100 gebeden 24,27ve 30. haftalarda tükürük topladık. Preeklampsi, diabet, ikiz gebelik,ve intrauterin gelişme geriliği olan gebeler çalışmaya dahil edilmedi. Tükürük progesteron değerleri enzim immun assay yöntemi ile tespit edildi. Gebeler doğuma kadar izlendi.Bulgular: Yüz hastanın onbirinde (%9,09) erken doğum izlendi. Preterm doğum yapanların ortalama progesteron değerleri termde doğum yapanlara göre daha düşük bulundu. İstatistiksel açıdan 24. ve 27. hafta progesteron değerleri anlamlı olarakbulundu (p=0,031, p=0,018). Otuzuncu hafta preterm doğumların progesteron değerleri düşük bulunmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0,061). Çalışmamızda daha öncesinde erken doğum hikayesi olmayanlarda erken doğum görülme sıklığı %2.2 iken, erken doğum hikayesi olan gebelerde erken doğum görülme sıklığı %27,3 olarak saptandı (p=0,004). ROC eğrisinde 27. hafta progesteron değerleri preterm doğumu öngörme açısından 24. ve 30. hafta değerlerinden daha anlamlı olarak bulundu.Sonuç: Preterm doğumu öngörmede sensitivitesi yüksek ve noninvaziv yöntem olan tükürük progesteron düzeylerine 20-30. gebelik haftalarında bakmak yararlıdır. Ancak preterm doğumun multifaktöriyel bir olay olduğu unutulmamalıdır. Bu açıdan tek bir belirteç ile değerlendirmek yerine kombine olarak hem belirteçlerin hem de kliniğin beraber değerlendirilmesi preterm doğumu öngörmek ve önlemek açısından önemlidir. Böylece yüksek riskli hastalar tespit edilip uygun tedavi başlanabilirAnahtar Kelimeler: Preterm,tükürük,progesteron,doğum Objective : The objective of our study is to predict preterm labor by using saliva progesterone levels.Materials and Methods: In this observation study, saliva progesterone levels of 100 patients in 24th, 27th and 30th weeks were evaluated with immun-assay method. The group of the patients who had preeclampsia, diabetes, multiple pregnancy or intrauterine growth retardation were excluded from the study and the patients in the study were followed up to delivery.Results: In 11 of 100 patients (9.09%) preterm labor occured. The average progesterone levels of the patients who had preterm labor was lower than the patients who had labor at term. Progesterone levels in 24th and 27th weeks were established statistically different (p=0,031, p=0,018). Although progesterone levels in the 30th week were measured lower, there was no statistical difference (p=0,061). In our study, the preterm labor incidence among the patients who didn?t have the history of previous preterm labor was %2.2, the preterm labor incidence among the patients who had preterm labor was calculated as 27.3% (p=0,004). In ROC analysis saliva progesterone levels in the 27th week are more significant than 24th and 30th weeks to predict preterm labor statistically.Conclusion: It is useful to measure saliva progesterone levels which is a non-invasive and high sensitivite method between 20th and 30th week to predict the preterm labor. On the other hand it should be considered that preterm labor is a multifactorial incident. So instead of using only one scale, both clinical signs and laboratuary findings should be assessed to predict and prevent preterm labor. Thus the patients with high risk can be identified and treated immediately.Keywords: Preterm, saliva, progesterone, labor 48

Üriner inkontinans kadın ve erkekleri etkileyebilen, her yaş grubunda görülebilen ve yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyebilen bir sağlık sorunudur. 30 yaş üzerindeki kadınların yaklaşık %14'ünde, daha önce doğum yapmamış kadınların %2-5, post-menapozal kadınların %30'unda bulunabilmektedir. Gebelik ve doğumun üriner inkontinans oluşumu üzerindeki etkileri tartışmalıdır. Üriner inkontinansın uzun dönemdeki sağlık üzerine etkileri ve tedavisinin güçlük ve maliyeti göz önüne alındığında, pelvik taban travması riski altındaki populasyonun belirlenmesi önem kazanmaktadır.Bu çalışmada Ocak 2009 ve Haziran 2009 tarihleri arasında Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum polikliniğine başvuran 163 hasta (56'sı hiç doğum yapmamış, 66 adet vajinal ve 37 adet sezeryan ile doğum yapmış,4 adet hasta ise vajinal doğumu takiben tekrarlayan gebeliklerini sezeryan ile yapmışlardı) anamnez, klinik muayene, POP-Q, Ped ve Stres testleri, ve perineal ultrasonografi ile değerlendirildi. Tüm klinik değerlendirmelerde Uluslararası Kontinans Topluluğunun kriterleri esas alındı. Sonuçlar literatür ile karşılaştırıldı.Araştırma sonuçlarına göre gebelik mesane boynu mobilitesini ve üriner inkontinans görülme oranını artırmaktadır. Bu etkinin vajinal doğumlarda daha belirgin olduğu tesbit edilmesine rağmen, bu istatistiksel olarak anlamlı olmadığı, hastaların jinekolojik muayene bulguları ile inkontinans arasındaki ilişki mevcut olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı bulunmadığı, mesane boynu mobilitesinin perineal ultrasonografi ile değerlendirilmesi, üriner inkontinansta tek başına tanı yöntemi olmasa da, tanıya gidişte araştırmada gerekli olabilecek diğer basamakların seçiminde POP-Q, Ped testleri ile birlikte ve hastalarda preoperatif dönemde alt üriner sistem anatomisinin değerlendirilmesinde, uygun cerrrahi tipinin seçiminde ve cerrahi tekniğin uygulanmasında değerli bilgiler verebileceği sonuçlarına varıldı. Urinary incontinence is a health problem which can effect the qualitiy of life negatively and can be seen among men and women of any age. Prevalence of urinary incontinence in women aged over 30 is approximately 14%, primipar 2-5% and post- menopausal 30%. Effect of childbirt and pregnancy on urinary continence is controversial. The importance of evaluating the population under risk of developing urinary incontinence increases considering the impact on quality of life and cost of treatment in long term.This study examined the effects of vaginal and cessarean deliveries and pregnancy on urinary continence on women selected randomly who presented to he Wonen?s Health Outpatient Clinic in Celal Bayar University Hospital, between January 2009 and June 2009. Among these 163 patients, 56 were primipar, 66 were delivered vaginaly and 37 were delivered by cessarean section and 4 patient had vaginal birth after cessarean section. The patients were evaluated with anamnesis, clinical examination, POP-Q, stres and ped tests and perineal ultrasonography based on the International Continence Society criterias. Results were compared with the current literature.According to the results pregnancy increased the bladder neck mobility and prevalence of urinary incontinence, moreover, this increase was higher among patients delivered vaginaly, although, insignificant statisticaly. There was a noticeable difference on clinical examination findings and urinary incontinence, however, it did not show statistical significance. This study suggests that the perineal ultrasonograpy has not a diagnostic value alone, however, it would be highly beneficial if it is used with POP-Q and ped tests evaluating lower genital tract anatomy preoperatively and chosing the best surgical treatment technique. 80