Search

During a decade of stagflation in the 1970s, a sea of changes on the interna-tional stage led to major macroeconomic imbalances that gave central bankers a different role in relation to governments and policy-makers. In Europe, this coin-cided with the relaunching of the project for European integration. The Italian case shows how governments and central bankers interacted in shaping adjustment strategies. The Bank of Italy had a pivotal role in shaping the country's economic policies, relying on its capacity for economic analysis. The adjustment strategy formulated in the "Pandolfi Plan" of 1978 was conceived largely by an economist at the Bank of Italy, Tommaso Padoa-Schioppa. Further developing analyses conducted jointly with Franco Modigliani the previous year, the plan focused on the macroeconomic effects of high labour costs in the wake of a full ("100% and plus") wage indexing and rising government deficits. The policy proposal revolved around a few targets, namely investments and economic growth, and an explicit principle of fairness in the labour market. The Pandolfi Plan pledged to Italy's en-during participation in the European integration process by combining economic development with adhesion to the "European choice", which meant joining the European Monetary System (EMS). The European agreements governing EMS membership replaced the standard external economic constraints, i.e. the balance of payments and exchange rate, with a new kind of semi-legal external constraint ingrained in the governance structure of the European Community. The nature of this new semi-legal external constraint as a fiscal discipline mechanism eventually emerged more clearly with the Maastricht Treaty.

Since the creation of the euro, capital flows among member countries have been large and volatile. Motivated by this fact, I provide a theory connecting the exchange rate regime to financial integration. The key feature of the model is that monetary policy affects the value of collateral that creditors seize upon default. Under flexible exchange rates, national governments can expropriate foreign creditors by depreciating the exchange rate, which induces investors to impose tight constraints on international borrowing. Creating a monetary union, by eliminating this source of currency risk, increases financial integration among member countries. This process, however, does not necessarily lead to higher welfare. The reason is that a high degree of capital mobility can generate multiple equilibria, with bad equilibria characterized by inefficient capital flights. Capital controls or fiscal transfers can eliminate bad equilibria, but their implementation requires international cooperation. Financial support from the European Research Council under the European Union’s Horizon 2020 research and innovation program, Starting Grant (851896-KEYNESGROWTH) and the Spanish Ministry of Economy and Competitiveness, through the Severo Ochoa Programme for Centres of Excellence in R&D (SEV2015-0563 and CEX2019-000915-S), and from the Generalitat de Catalunya, through CERCA and SGR Programme (2017-SGR-1393), is gratefully acknowledged.

Mestrado em Econometria Aplicada e Previsão No presente estudo pretende-se analisar se os três países da Europa Central em vias de aderir à União Económica Monetária - Hungria, Polónia e República Checa - constituem, de facto, uma Zona Monetária Ótima no espírito de Mundell (1961) com os países da Zona Euro vis-à-vis a economia da Alemanha, colocando, assim, um fim à fase de transição dos últimos 16 anos. Para tal, recorre-se à teoria Generalizada da Paridade do Poder de Compra, inicialmente proposta por Enders e Hurn (1994), empiricamente testável com recurso ao modelo vetorial de correção de erros. Os resultados empíricos indicam que, para o período entre 1993 e 2019, apesar da não estacionaridade das séries (do logaritmo) da taxa de câmbio real bilateral de cada economia, existe, efetivamente, um co-movimento entre as diferentes taxas em trajetória de equilíbrio, refletindo o processo de convergência real consistente com o critério de Zona Monetária Ótima. The present study aims to analyze whether the three Central European countries that are about to join the Economic Monetary Union - Hungary, Poland and the Czech Republic - constitute, indeed, an Optimum Currency Area in the spirit of Mundell (1961) with the countries of the Eurozone vis-à-vis the German economy, thus putting an end to the transition phase of the past 16 years. The theoretical framework is based on Generalized Theory of Purchasing Power Parity, an hypothesis initially proposed by Enders and Hurn (1994), empirically testable using the vector error correction model. The empirical results indicate that, for the period between 1993 and 2019, despite the non-stationarity of the series (of the logarithm) of the bilateral real exchange rate of each economy, there is, effectively, a co-movement between the different rates on an equilibrium path, reflecting the process of real convergence consistent with the Optimum Currency Area criterion. info:eu-repo/semantics/publishedVersion

Рад се бави истраживањем узрока кризе евра настале 2009. године, ослањајући се на институционално објашњење у друштвеним наукама и теорију игара. Дисертација садржи расправе о улози фискалне и монетарне политике за стабилизацију привреде, кратку историју монетарних унија пре Европске економске и монетарне уније (ЕМУ), као и сажету историју европске монетарне интеграције. Кључни налази дисертације су тичу се стратешких ситуација које су довеле до настанка јединствене европске валуте и касније до њене кризе, које је могуће анализирати уз помоћ теорије игара. Институционални аранжман Европских заједница након распада Бретонвудског система ставио је државе чланице у стратешку ситуацију затвореникове дилеме, што је чинило координацију монетарних политике и девизног курса неодрживим. Како би се превазишао тај проблем, формирана је ЕМУ којом је уведен евро, а монетарна политика пренесена на са националног европски ниво власти. Међутим дизајн ЕМУ створио специфичан спој међузависности и подстицаја из кога је настао нов проблем колективног делања за државе чланице монетарне уније. Тај проблем се огледа у стратешкој ситуацији игре кукавице у којој учесници немају подстицај да се понашају на истоветан, кооперативан начин. На крају дисертације анализирани су подстицаји настали спроведених институционалних реформи. Закључак је ће реформе највероватније спречити да настанак сличне кризе у будућности, али и да се могу отворити нова питања у вези са променом равнотеже моћи унутар органа ЕУ. The dissertation explores the causes of the Euro crisis of 2009, using the institutional explanation in social sciences and the game theory. It includes discussions on the role of fiscal and monetary policies for stabilization of the economy, a brief history of monetary unions, as well as a summary of the European monetary integration process. Key findings of the dissertation are considering strategic situations in which the Member States have been involved before and after the creation of the European Economic and Monetary Union and the euro, which can be analysed using the game theory. The institutional design of the European Communities, after the breakup of the Breton Woods system, has put the Members States in the strategic situation of prisoner’s dilemma, which in turn made coordination of monetary policies and exchange rates unfeasible. The creation of the Economic and Monetary Union (EMU) made possible for the Member States to overcome the dilemma by transferring the monetary policy from national to the European level of governance. Unfortunately, the institutional design of the EMU created a specific set of the interdependence of the Member States and the institutional incentives which created a new collective action problem. The new problem can be observed as a strategic situation of the chicken game in which the Member States again does not have the incentive to act in the accordance with the rules in the same, cooperative manner. Finally, the dissertation analyses the institutional consequences of the crisis and the incentives emerged after the post-crisis reforms. The conclusion is that the reforms should prevent similar euro crisis. On the other hand, questions could be raised regarding the power shift among the main bodies of the European Union.

Since the creation of the euro, capital ows among member countries have been large and volatile. Motivated by this fact, I provide a theory connecting the exchange rate regime to nancial integration. The key feature of the model is that monetary policy aects the value of collateral that creditors seize in case of default. Under exible exchange rates, national governments can expropriate foreign investors by depreciating the exchange rate. Anticipating this, investors impose tight limits on international borrowing. In a monetary union this source of exchange rate risk is absent, because national governments do not control monetary policy. Forming a monetary union thus increases nancial integration by boosting borrowing capacity toward foreign investors. This process, however, does not necessarily lead to higher welfare. The reason is that a high degree of nancial integration can generate multiple equilibria, with bad equilibria characterized by inecient capital ights. Capital controls or scal transfers can eliminate bad equilibria, but their implementation requires international cooperation.

Ulaskom u Europsku uniju i potpisivanjem ugovora iz Maastrichta sve zemlje su se obvezale uvesti i euro. Prije uvoĎenja eura potrbno je ispuniti odgovarajuće kriterije konvergencije. Kako rok za uvoĎenje eura nije definiran, moguće je odgaĎati ispunjenje kriterija kako bi se odgodio i sam ulazak u Europsku monetarnu uniju. U ovom radu je istraţeno da li Europska monetarna unija predstavlja optimalno valutno područje, pri čemu se koristilo metodama izračunavanja koeficijenta korelacije stope rasta bruto domaćeg proizvoda i inflacije, kako bi se utvrdila usklaĎenost poslovnih ciklusa, te se kreirao var model kako bi se istraţio utjecaj monetarne politike europske središnje banke na makroekonomske varijable. Uz to se analiziralo kretanje bruto domaćeg proizvoda, cijena i nezaposlenosti u zemljama prije i nakon uvoĎenja eura, te se napravila usporedba sa kretanjem tih varijabli u zemljama koje još nisu uvele euro. By entering into the European Union and signing Maastricht's treaty, all countries have agreed to introduce the euro. Before the introduction of the euro, it is necessary to meet the appropriate convergence criteria. As the deadline for the introduction of the euro is not defined, it is possible to postpone the fulfillment of the criteria in order to postpone the entry into the European Monetary Union. This paper investigates whether the European Monetary Union represents the optimal currency area, using methods of calculating the correlation coefficient of GDP growth rate and inflation in order to establish business cycle compliance and creating a var model to investigate the impact of monetary policies of the European Central Bank on macroeconomic variables. Analyzing the movement of gross domestic product, prices and unemployment in the countries before and after the introduction of the euro, a comparison was made with the movement of those variables in countries that have not yet introduced the euro.

Optimal Para Alanı Kuram'ı ile ilgili temel çalışmayı 1961'de R. Mundell yapmıştır. Bu kuram ekonomik entegrasyonun son aşamalarından biri olan para birliğine dahil olan parasal alanın optimal bir para alanı olup olmadığını belirli faktörlere açıklayan bir kuramdır. Bu kuramda ülkelerin kendi para birimlerinin değerini, parasal alan içerisinde belirlenen kur ile sabitlemesi ve parasal alan dışındaki ülkelerin para birimleri karşısında ise dalgalanmaya bırakması durumu söz konusudur. Mundell, Kenen ve McKinnon bir parasal alanın optimal bir parasal alan olup olmadığını açıklarken birliğe üye olan ülkeler üretim faktörlerinin mobilitesi, ekonominin dışa açıklık derecesi finansal ve ekonomik bütünleşmenin derecesi, enflasyon oranları arasındaki yakınlık derecesi, asimetrik şokları ve fiyat-ücret esnekliği gibi şartların sağlanması gerektiğini açıklamaktadırlar. Ancak zaman içerisinde geleneksel yaklaşımın yetersizliği anlaşılmaktadır. Kurama yönelik eleştiriler yapılmak olup 1970'lere gelindiğinde bir para alanın optimalliği geleneksel yaklaşımdan farklı olarak birlik içerisinde bulunan ülkelerin para birliğine dahil olmalarından dolayı sağladıkları kazanç ve katlandıkları maliyetler ortaya koyularak değerlendirilmektedir. Bu durum fayda maliyet analiz olarak ifade edilmektedir. Ayrıca birliğe dahil olan ülkeler asimetrik bir şokla karşılaştığında şokların olumsuz etkilerini kendi ekonomik göstergeleri sayesinde en aza indirgeyebiliyorlarsa oluşturulan parasal alan optimaldir. Uluslararası ekonomide önemli bir paya sahip olan AB 1999 yılında kaydi olarak Euro'yu kullanmaya başlamıştır. Birliğin geleceği ve birliğe dahil olan ülkeler açısından Euro alanının optimal para alanı olup olmadığı son derece önemlidir. 2008 yılında yaşanan küresel kriz sonrası Avrupa Parasal Birliğinin optimal olup olmadığı konusu yeniden gündeme gelmiştir. Bu noktadan hareketle bu çalışmada, Euro alanının ele alınan yıllar içerisinde, optimal para alanı kuramının belirlenen ölçütler çerçevesinde, seçili ülkelerin ekonomik göstergeleri temel alınarak Euro alanın optimal para alanı olup olmadığı belirlenmektedir. Değerlendirmeye alınan yıllar içerisinde seçili ülkelerin ekonomik göstergeleri incelendiğinde bir parasal alanın optimal alan olmasını sağlayacak olan ekonomik benzerliği yakalayamadığı görülmektedir. Buna ek olarak yaşanan küresel kriz sonrası parasal alana dahil olan merkez ve çevre ülkeler arasındaki ekonomik farklılığın daha da arttığı gözlemlenmektedir. Optimal para alanı kuramı çerçevesinde bir para alanının optimal para alanı olması için, alana dahil olan ülkelerin ekonomik yapıları açısından uyumsuzluğun değil uyumluluğun olması gerekmektedir. Bu doğrultuda Avrupa Parasal Birliğinin optimum para alanı için belirlenen ölçütleri sağlamadığı görülmektedir In 1961, R. Mundell did the basic study on Optimal Currency Area Theory. This theory is a theory that explains whether the monetary field included in the monetary union, which is one of the final stages of economic integration, is an optimal area of money. In this theory, it is possible for a group of countries to stabilize the value of their own currencies over the exchange rate determined in the monetary area and to allow them to fluctuate against the currencies of countries other than the monetary area. Mundell explained whether a monetary field is an optimal monetary area, but states that the member states of the union need to provide conditions such as the mobility of production factors, the degree of openness of the economy, the degree of financial and economic integration, the degree of proximity between inflation rates, asymmetric shocks and price-wage flexibility. Mckinnon and Kenen have developed another perspective for theory. McKinnon and Kenen emphasized on the benefit and cost analysis that they can demonstrate the optimal area of any monetary area as a result of the benefit and cost analysis of monetary union. In addition, the monetary area is optimal if the countries involved are able to minimize the negative effects of shocks by their own economic indicators when they encounter any asymmetric shock. It is extremely important for the future of the Union and for the countries involved in the Union whether the euro area is the optimal area of money. After the global crisis in 2008, the question of whether the European Monetary Union is optimal or not is again on the agenda. From this point of view, in this study, it is determined whether the euro area is the optimal money area by considering the economic indicators of selected countries within the framework of the determined criteria of the optimal monetary area theory in the years discussed. When the economic indicators of selected countries are analyzed in the years taken into consideration, it is seen that a monetary area cannot achieve the economic similarity that will ensure that it is the optimal area. In addition, it is observed that the economic disparity between the central and peripheral countries, which are included in the monetary field, has increased further after the global crisis. Within the framework of the optimal monetary field theory, in order for a money field to be an optimal money field, it is necessary to have compatibility rather than mismatch in terms of the economic structures of the countries involved. In this respect, it is seen that the European Monetary Union does not meet the criteria determined for the optimum monetary area. İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZET -- i ABSTRACT -- iii TEŞEKKÜR -- v İÇİNDEKİLER -- vi TABLOLAR DİZİNİ -- x ŞEKİLLER DİZİNİ -- xi KISALTMALAR -- xii ÖN SÖZ -- xiii GİRİŞ -- 1 BİRİNCİ BÖLÜM EKONOMİK ENTEGRASYON VE PARA BİRLİĞİ KURAMI 1.1. EKONOMİK ENTEGRASYON TANIMI -- 5 1.2. EKONOMİK ENTEGRASYONUN AŞAMALARI -- 6 1.2.1.Tercihli Ticaret Anlaşması -- 6 1.2.2.Serbest Ticaret Anlaşması -- 6 1.2.3.Gümrük Birliği -- 7 1.2.4.Ortak Pazar -- 7 1.2.5.Ekonomik Birlik -- 8 1.2.6.Para Birliği -- 8 1.3. PARA BİRLİĞİ-PARA SAHASI -- 8 1.3.1.Para Birliğinin Gerçekleşme Aşamaları -- 9 1.3.1.1. Döviz kuru birliği -- 9 1.3.1.2. Kredi mekanizması ve borç tasfiye sistemi -- 10 1.3.1.3. Ekonomi politikalarının eşgüdümü -- 11 1.3.1.4. Ortak rezerv fonu ve tek merkez bankası -- 11 1.3.1.5. Tek para -- 11 vii İKİNCİ BÖLÜM OPTİMAL PARA ALANLARI KURAMI 2.1. OPTİMAL PARA ALANI KURAMI VE ORTAYA ÇIKIŞI -- 13 2.2. OPTİMAL PARA ALANI KURAMINDA GELENEKSEL YAKLAŞIM (1960- 1970) -- 14 2.2.1.Üretim Faktörlerinin Mobilitesi -- 15 2.2.2.Ekonominin Dışa Açıklık Derecesi -- 17 2.2.3.Finansal ve Politik Bütünleşmenin Derecesi -- 18 2.2.4.Enflasyon Oranları Arasındaki Yakınlık Derecesi -- 18 2.2.5.Asimetrik Şoklar -- 19 2.3. OPTİMAL PARA ALANLARİ KURAMINDA FAYDA VE MALİYET ANALİZİ YAKLAŞIMI (1970-1980) -- 20 2.3.1.Para Birliğinden Elde Edilecek Faydalar -- 20 2.3.1.1. Ekonomik faaliyetlerdeki artış -- 20 2.3.1.2. Spekülatif sermaye hareketleri ve döviz kuru riski -- 21 2.3.1.3. Döviz rezervlerinde tasarruf edilmesinden doğan fayda -- 21 2.3.1.4. Makro ekonomik istikrarın iyileşmesinden elde edilen fayda -- 21 2.3.2. Para Birliği Nedeniyle Oluşan Maliyetler -- 22 2.3.2.1.1. Politikada özerkliği kaybetmek -- 22 2.3.2.1.2. Phillips eğrisi açısından maliyet -- 22 2.3.2.1.3. Senyoraj kaybı nedeniyle ortaya çıkan maliyet -- 23 2.3.2.1.4. Şokların türü ve benzemezliği sonucu ortaya çıkan maliyet -- 23 2.3.2.1.5. Fayda ve maliyetlerin değerlendirmesi -- 24 2.4. YENİ KURAMLAR YAKLAŞIMI DÖNEMİ (1980-2000) -- 26 2.4.1. Phillips Eğrisi ve Para Politikalarının Etkisizliği -- 27 2.4.2. Döviz Kuru Ayarlamalarının Etkinliği -- 28 2.4.3. Kredibilite -- 28 2.4.4. İşgücünün Belirsizlik Durumundaki Hareketliliği -- 29 2.4.5. İşgücü Piyasasındaki Farklılıklar -- 29 2.5. KURAMA YÖNELİK AMPİRİK ÇALIŞMALAR -- 30 2.5.1. Asimetrik Şoklar İle İlgili Çalışmalar -- 30 viii 2.5.2. Ekonomik Açıklığın Dereceleri İle İlgili Çalışmalar -- 33 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM AVRUPA PARASAL BİRLİĞİ'NİN TARİHSEL SÜRECİ VE GENİŞLEMESİ 3.1. AVRUPA PARASAL BİRLİĞİNİN ORTAYA ÇIKIŞI -- 36 3.1.1. Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu, Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu, Avrupa Ekonomi Topluluğu -- 37 3.1.2.Werner Raporu -- 37 3.2. AVRUPA PARA SİSTEMİ -- 38 3.2.1. Avrupa Tek Senedi Öncesi -- 38 3.2.1.1. Tüneldeki yılan sistemi -- 39 3.2.1.2. Avrupa Tek Senedi'nin kabul edilmesi -- 40 3.2.2. Avrupa Para Sisteminin Ortaya Çıkışı Ve Sistemin Esasları -- 40 3.2.2.1. Avrupa para birimi -- 41 3.2.2.2. Avrupa parasal işbirliği fonu -- 41 3.2.2.3. Döviz kuru mekanizması -- 42 3.2.2.4. Zorunlu müdahale sınırları -- 42 3.2.2.5. Sapma eşiği -- 42 3.2.2.6. Kredi mekanizması -- 43 3.2.2.6.1. Kısa vadeli finansman -- 43 3.2.2.6.2. Orta vadeli finansman -- 43 3.3. EKONOMİK PARASAL BİRLİK AŞAMALARI -- 43 3.3.1. Birinci Aşama 1 Temmuz 1990-31 Aralık 1993 -- 44 3.3.2. İkinci Aşama 1 Ocak 1994-31 Aralık 1998 -- 44 3.3.3. Üçüncü Aşama 1 Ocak 1999-1 Temmuz 2002 -- 45 3.3.4. Parasal Birliğe Giriş Kriterleri -- 45 3.4. AVRUPA PARA ENSTİTÜSÜ -- 45 3.5. KOPENHAG ZİRVESİ -- 46 3.5.1. Siyasi Kriterler -- 47 3.5.2. Ekonomik Kriterler -- 47 ix 3.5.3. Üyelik Yükümlülüklerini Üstlenebilme Yeteneği -- 48 3.6. LİZBON ANLAŞMASI/STRATEJİSİ -- 48 3.7. TEK PARAYA GEÇİŞ VE EURO -- 48 3.8. AVRUPA PARA BİRLİĞİNİN GENİŞLEME SÜRECİ -- 49 3.9. ABD'DE YAŞANAN MORTGAGE KRİZİ -- 53 3.9.1. Euro Krizi ve Kriz Sonrası Alınan Tedbirler -- 55 3.9.1.1. Krize karşı alınan tedbirler ve oluşturulan mekanizmalar -- 62 DÖRDÜNCÜ BÖLÜM AVRUPAPARASAL BİRLİĞİNİN OPTİMAL PARA ALANI KURAMI KAPSAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ 4.1. ENFLASYON ORANLARININ YAKINLIĞININ DEĞERLENDİRİLMESİ 65 4.2. EKONOMİK YAPININ BENZERLİĞİ -- 67 4.3. FAKTÖR HAREKETLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ -- 79 4.4.EKONOMİNİN DIŞA AÇIKLIK DERECESİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ -- 87 4.5.FİNANSAL BÜTÜNLEŞMENİN DERECESİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRME -- 94 SONUÇ -- 100 KAYNAKÇA -- 106

There has been a broad discussion about the viability of the European Monetary Union (EMU) in its present and prospective confines. Generally, the EMU, consisting of 19 countries, is not considered an optimal currency area due to low labor market flexibility, autonomous fiscal policies, and structural differences among its members. Considerations about the endogeneity effect of currency unions lead to the question whether the EMU will become more viable over time. According to the endogenity hypothesis formulated by Frankel and Rose [1996, 2000], a common currency area may gradually become an optimal currency area at some future point (ex post unification), despite not having been an optimal currency area (OCA) prior to (ex ante) currency unification. Currency unification should bring about increased intra-industry trade and greater business cycle synchronization among member states. The most recent literature and analyses presented in this paper suggest that the endogenity effect in the EMU has been frail since its onset. While real convergence between EMU member states has not advanced, divergence in i.a. economic structures, national income and productivity levels is observed. The most important economic mechanisms reinforcing convergence and divergence among monetary union members are presented in this paper. Using recent data and related research results, we show a significant divergence in economic structures, business cycle synchronization and productivity levels among Eurozone members in the last decade. The Krugman sectorial dissimilarity index is applied to measure changes in industrial similarity among member countries and the Hodrick-Prescott filter to estimate business cycle synchronization in the EMU. These divergence tendencies have been strengthened by the global financial crisis of 2008 and persist, calling for reforms and new policies within the EMU.

The theory of credibility (George Tavlas) pursues a neoclassical approach, ignoring the demand side. If aggregate offer is the subject of asymmetric shocks, it can no longer be possible to assert the superiority of the fixed rule to discretion, so that giving up currency and currency independence can result as very expensive. Considering Keynesian origin, the traditional theory of optimal foreign exchange areas has focused on the demand side, ignoring the supply. As early as 1969, Kenen (P. B. Kenen) considered the technology shock to be provoked by supply, coupled with other shocks that hit demand, driven largely by changes in consumer preferences.

Optimum para alanları teorisi ülkeler veya bölgeler arasında parasal birlik oluşturulması ya da ülke veya bölgelerin parasal birliğe girmeleri durumunda göz önünde bulundurulması gereken kriterleri açıklamaktadır. Optimum para alanları literatürü sabit döviz kur sistemi ve esnek döviz kur sistemi arasında tercih yapılmasından kaynaklanan varsayımlar çerçevesinde şekillenmektedir. Avrupa Parasal Birliği'nin ekonomisi küresel kriz sonrasında ortaya çıkan Euro alanı borç krizi ile sarsıntıya uğramıştır. Bu durum parasal birlik içindeki ülkelerin asimetrik şoklara maruz kalmasına ve ülkeler arasındaki ekonomik farklılığın artmasına neden olmuştur. Bu kapsamda Avrupa Parasal Birliği'nin optimum para alanını oluşturup oluşturmadığı tartışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Optimum Para Alanı Teorisi, Parasal Birlik, Asimetrik Şoklar, Euro Alanı Borç Krizi, The theory of optimum currency areas describes the criteria to be taken into account if a monetary union is constituted between countries or areas and the criteria to be considered for the countries or if the countries or areas partake in the monetary union. The literature on optimum currency areas is shaped by the assumption based on the preference between fixed and flexible exhange rate systems. The economy of European Monetary Union had a downswing during the Eurozone debt crisis, ensuing the global crisis. This situation caused the countries in the monetary union to be subjected to asymmetric shocks, also leading the increase in the economic disparity between the countries. In this context, it has been argued whether the European Monetary Union has created the optimum currency area.Keywords: Optimum Currency Area Theory, Monetary Union, Asymmetric Shocks,Eurozone Debt Crisis 165

This study operationalizes the Optimum Currency Area (OCA) to investigate the preparedness of Economic Community of West African States (ECOWAS) members to form a Monetary Union (MU). Inflation and output models are estimated, with the sample 1988:01 to 2017:12 for the former and 1967 to 2016 for the latter. Analyses of ECOWAS convergence criteria, impulse responses, variance decompositions and correlations of shocks of these two models, reveal that the shocks across the ECOWAS members are asymmetric. The conclusion is that ECOWAS members as a whole are not well-prepared and therefore a full-fledged pan-ECOWAS MU is not advisable. It is also found that members of the European Monetary Union (EMU) tend to be a better fit for OCA than the ECOWAS members. The study recommends various courses of action such as fostering coordination among Central Banks of ECOWAS members, and providing a fund to serve as an incentive for countries that may incur cost rather than benefit if the single currency is created. LA MONEDA COMÚN DE LA ECOWAS: ¿CUÁN PREPARADOS ESTÁN SUS MIEMBROS?RESUMENUtilizamos el Área Monetaria Óptima (AMO) para indagar cuán preparados están los miembros de la Comunidad Económica de Estados de África Occidental (ECOWAS, Economic Community of West African States) para formar una Unión Monetaria (UM). Estimamos modelos de inflación y producto con datos de 1988:01-2017 y 1967-2016 respectivamente. Los análisis de criterios de convergencia, impulso-respuesta, descomposición de varianza y correlación de choques de estos modelos revelan que los choques entre estos países son asimétricos. Concluimos que estos países no están bien preparados y, por tanto, una UM pan-ECOWAS no es aconsejable. Además, los integrantes de la Unión Monetaria Europea (UME) tienden a satisfacer mejor una AMO que los de ECOWAS. Nuestro análisis recomienda fortalecer la coordinación entre los bancos centrales de la ECOWAS y un fondo que incentive a los países que incurran en costos en lugar de beneficios si se crea la moneda única.

Praca ma na celu poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy zagadnienie finansów publicznych w koncepcji Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW) miało spójne fundamenty teoretyczne. Temat ten został podjęty z powodu kryzysu finansowego i instytucjonalnego w strefie euro. Niniejsze opracowanie zajmuje się wadami konstrukcji UGW z pozycji teoretycznych i w praktyce. Pokazuje też, że teoria OOW nie miała znacznego wpływy na rozwój UGW.

Стаття присвячена визначенню факторів, що впливають на зближення/конвергенцію чеської економіки з економікою Єврозони. Крім того, у статті зроблено спробу визначити рівень економічної конвергенції з Європейським Союзом з використанням методів β-конвергенції і σ-конвергенції. Існування цієї конвергенції є однією з необхідних умов для створення валютного союзу, відповідно до теорії оптимального валютного простору. Теорію оптимального валютного простору використано як ключову теоретичну основу для емпіричного аналізу, для оцінювання циклічної та структурної синхронізації за допомогою коефіцієнтів кореляції розвитку ВВП, промислового виробництва, інфляції та відсоткових ставок. Результати дослідження вказують на значний рівень конвергенції чеської економіки (за винятком шокового аналізу), хоча значення видається завищеним через нещодавню економічну та фінансову кризу. Статья посвящена определению факторов, которые влияют на конвергенцию чешской экономики в экономику Еврозоны. Кроме того, сделана попытка определить уровень экономической конвергенции в Европейского Союза с использованием методов β-конвергенции и σ-конвергенции. Существование этой конвергенции является одним из необходимых условий для создания валютного союза, исходя из теории оптимального валютного пространства. В статьие теория оптимального валютного пространства используется в качестве ключевой теоретической основы для эмпирического анализа и оценивает циклическую и структурную синхронизацию с помощью коэффициентов корреляции развития ВВП, промышленного производства, инфляции и процентных ставок. Результаты исследования указывают на значительный уровень конвергенции чешской экономики (за исключением анализа шока), хотя значения кажутся переоцененными из-за недавнего экономического и финансового кризиса. This paper deals with determining the factors that impact the convergence of the Czech economy to the economy of Eurozone. Moreover, it attempts to determine the level of economic convergence in the EU using the β-convergence and σ-convergence techniques. The existence of this convergence is one of the necessary conditions for the creation of Monetary Union as stems from the Optimal Currency Area (OCA) theory. The paper employs the OCA theory as the key theoretical basis for empirical analysis and evaluates the cyclical and structural synchronization by the means of correlation coefficients of the GDP development, industrial production, inflation and interest rates. The results point out at the considerable level of convergence of the Czech economy (except the shock analysis), even though the values seem to be overvalued due to the recent economic and financial crisis.

Within currency unions, the conventional wisdom is that there should be a high degree of macroeconomic synchronicity between the constituent parts of the union. But this conjecture has never been formally tested by comparing sample of monetary unions with a control sample of countries that do not belong to a monetary union. In this paper we take euro area data, US State macro data, Canadian provincial data and Australian state data — namely real Gross Domestic Product (GDP) growth, the GDP deflator growth and unemployment rate data — and use techniques relating to recurrence plots to measure the degree of synchronicity in dynamics over time using a dissimilarity measure. The results show that for the most part monetary unions are more synchronous than non-monetary unions, but that this is not always the case and particularly in the case of real GDP growth. Furthermore, Australia is by far the most synchronous monetary union in our sample.

2008 yılından itibaren Avro Bölgesinde yaşanan krizler üzerine yapılan tartışmalar, Avro Bölgesinin henüz Avro kullanımı için yeteri kadar olgunlaşmadığı fikrini ortaya çıkarmıştır. Bu dönemde, Maastricht Kriterleri ve Optimum Para Alanı kurallarının, Avro Alanında bağlam ve işlevsellik açısından kriterlerin tam anlamıyla uygulanması hususunda sapmalar yaşandığına hiç şüphe yoktur. Bu tezin amacı, döviz kuru oynaklığının ABD-Avro alanı arasındaki ticaret akımlarına, 2008 finansal kriz ve sonrasındaki etkilerini ölçmektir. Tezin temel hipotezi döviz kuru oynaklığının ticaret akımlarını etkilediğini iddia etmektedir. Bu ekiler, para politikaları da etkisiz hale gelmektedir. Bu araştırma iki temel bölüm olarak hazırlanmıştır: birinci bölümde, konu ile ilgili olarak optimum kur bölgesi göz önüne alınarak literatür taraması gerçekleştirilmiş, akabinde özenli bir takip ile Euro bölgesi parasal sistemleri incelenmiştir. İlk bölüm, Euro alanının gerçekten kur alanı için bir örnek olup olmadığı konusunda bulguları içermektedir. İkinci ve son bölüm araştırmanın teknik kısmını oluşturmaktadır; ticaret akışları ve kur değişimleri varyasyonları üzerine otoregresif dağıtılmış gecikme modeli uygulanarak Euro Alanının optimal para alanı olup olmadığı ekonometrik bir test ile ölçümlenmiştir. Bu testte şartlı oto-regresive modeli kullanılmıştır.Zaman serilerinde kullanılan veriler 1999-2014 döneminde çeyrek dönem bilgilerini içermektedir. Bu sayede, ekonometrik modelin tutarlı olması sağlanmıştır. Sonuç kısmında, devam eden mali çalkantılara karşı Yunan ekonomisinin durumuna dikkat çekilmiştir. Avrupa para sistemlerinin geleceği üzerine bir analiz aynı ölçüde dikkate alınmıştır. Ticaret akışlarının teknik değerlendirmesi sonucunda, döviz kurundaki aşırı dalgalanmaların ithalata kıyasla ihracatta daha fazla olduğu belirlenmiştir. Kısa dönem nedensellik etkisinin genellikle minimal olduğu ve makroekonomik dengeye geri dönüş hızının ihracatta yüksek olduğu tespit edilmiştir. Eekonomik açıdan farklılıklara sahip üyelerin bulunduğu Euro alanı, kur alanı açısından mükemmel bir örnek teşkil etmemektedir. Since 2008, it's argued that the financial crisis in the Euro zone has demonstrated that the region was not mature enough to adopt the euro as a currency. A retrospect on the Maastricht convergence criteria and on the Optimum Currency Criteria put forth, clearly points out the deviations in the fulfillment of these criteria in the conception and functionality of the so-called euro area. The goal of this research is to measure the effects of the 2008 financial crisis in the Eurozone by considering exchange rate volatility (risk) on trade flows between the United States and the Eurozone. The null hypothesis being that exchange rate volatility affects trade flows and consequently renders monetary policies ineffective was tested against the alternative hypothesis.This research is prepared in two main parts; in the first part, a review of relevant literature of optimum currency areas is considered, followed by a careful track-down of the euro area monetary systems. The first part concludes in finding out if truly the euro area is an example of a currency area. The second part is the technical frame of the research; an econometric model is applied on trade flows and exchange rate variations, in order to test the Eurozone as an optimal currency area the study employed a conditional autoregressive distributed lag model as its empirical methodology, which verifies co-integration between variables and further differentiate the short and long run impacts. The selection of the appropriate model or the lag length is based on Schwarz Information Criterion and Akaike Information Criterion. The data is a quarterly time series data from 1999 to 2014, which provides enough observations for the time-series econometric model. The last part pays special attention to the Greek economy vis-à-vis the on-going financial turmoil. An analysis on the future of the European monetary system is equally evoked while incorporating the newest reactions/debates as regards the on-going crisis in the Euro zone.After the technical analysis of trade flows, exports were found to be more sensitive than imports to exchange rate volatility. The short run causality effects were generally minimal and the speed of recovery back to the macroeconomic equilibrium was higher in exports. In definitive, the euro area is not a perfect example of a currency club as pointed out by the transfer of asymmetric shocks to members. 133