Search

Copyright of TSG: Tijdschrift Voor Gezondheidswetenschappen is the property of Springer Nature and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

In dit onderzoek is de samenhang tussen premorbide persoonlijkheidskenmerken en agressief gedrag bij bewoners van een psychogeriatrisch verpleeghuis onderzocht. Deelnemers aan het onderzoek waren de naaste verwanten van 39 bewoners van een psychogeriatrisch verpleeghuis. De bewoners werden geselecteerd met behulp van twee subschalen van de Beoordelingsschaal voor Oudere Patie¨nten (BOP): Agressief en hinderlijk gedrag, en Psychische invaliditeit. De bewoners werden ingedeeld in twee groepen: de ene groep vertoonde geen, de andere veel agressief gedrag. Zij waren echter vergelijkbaar qua psychische invaliditeit. Om de premorbide persoonlijkheidskenmerken vast te stellen werden de Hetero-Anamnestische Persoonlijkheidsvragenlijst (HAP) en de Quick Big Five (QBF) gebruikt. Op geen van de premorbide persoonlijkheidskenmerken vonden we significante verschillen tussen beide groepen. Eerder onderzoek suggereerde dat premorbide emotionele labiliteit (neuroticisme) de kans op het ontwikkelen van agressief gedrag vergroot, maar dit verband werd hier niet gerepliceerd. Dit onderzoek biedt geen steun voor de hypothese dat agressief gedrag in het verpleeghuis kan worden verklaard vanuit premorbide persoonlijkheidseigenschappen.

Literary historians have often noted the ‘conventional’ nature of the 14th- century Middle Dutch verse romance or ridderroman. While the corpus has long been depreciated as derivative, a mixture of older romance motifs amplified into sometimes grotesque proportions: ‘epic in decay’, this view has slowly been reconsidered. The complicated intertextuality of 14th- century ridderromans is now more understood as part of a literary game of recognition and surprise between creators and recipients. However, little comparative research has been done into the exact nature of such reworking strategies and the ‘game of romance’ in a larger 14th-century corpus. This research projects asks how adaptation as a compositional process is positioned with regards to the poetics of the 14th-century ridder- roman. This will be done through an intra-textual analysis of the poetical markers and through a thorough review of the material, performance and socio-cultural contexts of the corpus texts. As such, it also reconceptualizes the corpus of 14th-century ridderromans in terms of 14th-century material production and reception, rather than purely textual composition. [ABSTRACT FROM AUTHOR]