Search

Sanat sineması ana damar sinemadan farklı olan, ticari kaygı gütmeyen, izleyicisini düşünmeye sevk eden tematik bir yapıdır. Kendisine özgü yöntemleriyle izleyicisini düşünmeye sevk eden sanat sineması izleyicinin beklentisi odaklı ilerlemez. Durağan olan sanat filmleri edebi bir zevk uyandırır. Sanat filmlerinde ele alınan olaylarda verilmek istenilen mesajlar nesneler başta olmak üzere çağrışım yapılarak aktarılır. Sanat filmleri mesajlarını soyutsal yöntemle izleyicisine aktarır. Tolga Karaçelik’in yönettiği Sarmaşık filmi ele aldığı konuyu işleyiş biçimi ve tekniğiyle sanat sinemasına örnek teşkil eder. Sarmaşık’ın sanat sinemasına nasıl bir örnek oluşturduğunun incelendiği çalışmada film de verilmek istenen alt metinler de analiz edilmiştir. Karaçelik, filminde toplumdaki yöneten ve yönetilen ilişkisini ele almış, bu ilişkiyi altı erkek karakter üzerinden irdelemiştir. Filmde kadın karakter yoktur ama ‘kadınlaştırılan’ karakterler mevcuttur. Yönetici sınıf ve işçi sınıfının karakterlere indirgenerek anlatıldığı film de otoritesini kaybeden bir iktidar ve bunalımdaki halk gitmeyen bir gemide mahsur kalanlar olarak anlatılmıştır. Çalışma sanat sineması doğrultusunda “Sarmaşık” filminin incelenmesi açısından önemlidir. Film betimsel yöntemle analiz edilmiştir. Çalışmada Sarmaşık’ın ele aldığı konuyu işleme tarzıyla bir sanat filmi örneği oluşturduğu sonucuna varılır., Art cinema is a thematic structure that differs from mainstream cinema in that it does not cause commercial concern and makes its audience think. Art cinema, which makes its audience think with its own unique methods, does not progress based on the expectation of the audience. Art films that are stationary evoke a literary taste. The messages that are wanted to be given in the events discussed in art films are conveyed by connotation, especially objects. Art films convey their messages to their audience in an abstract way. The film Sarmaşık, directed by Tolga Karachelik, is an example of art cinema with the way it handles the subject and the technique it deals with. In the study in which it is examined how Sarmaşık creates an example of art cinema, the sub-texts that would like to be given in the film have also been analyzed. Karachelik, in his film, discussed the relationship between the manager and the manager in society, examined this relationship through six male characters. There are no female characters in the film, but there are ‘feminized’ characters. The film, in which the ruling class and the working class are reduced to characters, is also described as a power that has lost its authority, and the depressed people are stranded on a ship that does not leave. The work is important for the study of the film “Ivy” in the direction of art cinema. The film was analyzed by descriptive method. In the study, it is concluded that Sarmaşık creates an example of an art film with the way of processing the subject he is addressing .

Hayvanlar insanlık tarihinin konuşulduğu her metinde varlığı en çok hissedilen, uygar topluma geçişte ise belirleyici rolü üstlenmiş, iktidarların kurulmasına, devam ettirilmesine ve dağılmasına neden olmuş öte dünyanın elçileri, yaşamın özünü içlerinde taşıyan kadim akrabalar, yaşam kaynağı, temel iş gücü, yiyecek ve zenginlik kaynağı olmuşlardır. Şehir, eğlence, kültür sembolleri, en eski yerleşimlerdeki tasvirlerden günümüzün teknolojik ürünlerine, insan gözüne en çok tanıdık gelen figürlerdir. Hayvanlarla bir arada yaşam, kentleşme ve modernleşmeyle birlikte yalıtılmıştır. Uzaklaşan hayvanların simgeselliğini ve kültüre ait figürleri ise kültür endüstrisi ele geçirmiştir. Kültür endüstrisinin önemli bir kolu olan sinemada havyanlar gerçek hayatta hiç bulunmadıkları rollerde ve konumlarda, animasyon ve canlandırma görüntülerde, gerçekte olmadıkları biçimlerde imaj olarak insanlara sunulurlar. Bir temsil sanatı olmanın ötesine geçen ve toplumsal gerçekliğin inşa edilmesinde önemli bir yer tutan sinema sanatı, farklı imajları- farklı bakış açılarıyla birleştirir. Göstergelerin yorumlanması, üretilmesi veya anlamlandırma süreçleri, belirli bir bakış açısının ve yorumlayan kişinin ideolojisini içerir. Hikâyeler, sinema aracılığıyla yeniden yorumlanırken toplumsalın objeye bakış açısı kolektif olarak korunur. Bu bakış açısı aynı zamanda toplumun değişen özneleri tarafından benimsenir ve gerçeklik algısı yerinden edilir. Sinematik imajların içinde hayvana doğru bir bakışın mümkün olup olmadığı ve bakışın nasıl inşa edildiği çalışmanın konusunu oluşturmaktadır., The animals are the most written subject in every text where the history of humanity is spoken. They have determinant role in the transition to the civilized society, they are the ambassadors of the other world that caused the power to be established, It has become continuing and disseminating, they used as city, entertainment, cultural symbols, figures from the oldest settlements to today's technological products, and the most familiar figures for the human eye. Coexistence with animals is isolated along with urbanization and modernization. The cultural industry has captured the symbolism of the isolated animals and the figures of the culture. Cinema is an important branch of the cultural industry, the animals are presented in the roles and positions, they have never existed in real life, or in images in which they are not. Cinema that goes beyond being an art of representation and holds an important place in the construction of social reality, it combines different images with different perspectives. The processes of interpreting, producing, or interpreting indicators include the ideology of a particular perspective and the interpreter. As the stories are reinterpreted through cinema, the point of view of the social object is collectively preserved. This perspective is also adopted by the changing subjects of society and the perception of reality is displaced. Our subject of the study whether if it is possible to get an accurate view of the animal and how the view is constructed within the cinematic images.