Search

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بازسازی شناختی بر نارسایی‌های شناختی - توجهی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص (ریاضی و خواندن) پایه پنجم و ششم ابتدایی مدرسه اختلالات یادگیری ویژه شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند. نمونه این پژوهش شامل 32 دانش‌آموز مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود که از میان جامعه آماری به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون هوشی ریون، مقیاس حافظه‌ی عددی وکسلر (فراخنای ارقام) و آزمون عملکرد پیوسته استفاده گردید. شیوه مداخله بازسازی شناختی مایکنبام بود که در شش جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد بین دانش‌آموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در مؤلفه‌های حافظه‌ی کاری و نگهداری توجه تفاوت معناداری در سطح معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر درمان بازسازی شناختی بر روی مؤلفه‌های حافظه‌ کاری و نگهداری توجه به‌طور معناداری مؤثر بوده است. بحث و نتیجه‌گیری: این نتایج حاکی است که بازسازی شناختی می‌تواند حافظه کاری و نگهداری توجه دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری را تعدیل نماید.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی ابعاد آسیب‌های روانی شامل مشکلات درون‌سازی و برون‌سازی بر اساس ابعاد سیستم فعال‌ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری بود. روش: به این منظور، ابتدا 270 نفر از دانش‌آموزان نوجوان (شامل پسران و دختران) مقطع دبیرستان از طریق نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای از مدارس متوسطه سطح شهر اراک انتخاب شدند. پس از تحلیل نتایج اولیه تعداد 80 نفر از آنان بر اساس نمرات انتهایی توزیع انتخاب شده و در نهایت به منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش، شرکت‌کنندگان جهت سنجش مشکلات درون‌سازی و برون‌سازی از طریق پرسشنامه‌های سیستم‌های مغزی/رفتاری، اضطراب چندگانه، افسردگی، پرخاشگری و بیش‌فعالی مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، واریانس تک متغیره و آزمون‌های تعقیبی تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که بین چهار گروه شخصیتی در ابعاد مشکلات درون‌سازی و برون‌سازی تفاوت‌های معناداری وجود دارد. به طوری که گروه حساسیت سیستم بازداری بالا و حساسیت سیستم بازداری پایین بیشترین میزان خشم و تهاجم را داشتند (0.05>P). در علائم درون‌سازی شامل اضطراب اجتماعی و علائم جسمانی اضطراب گروه حساسیت سیستم فعال‌ساز بالا تفاوت معناداری با گروه‌های دیگر نشان دادند (0.05>P). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که بیش‌فعالی و کم فعالی سیستم‌های مغزی/رفتاری می‌تواند نوجوانان را مستعد آسیب‌های روان‌شناختی سازد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که سطوح حساسیت بالا و پایین سیستم‌های مغزی-رفتاری منجر به اختلال‌های روان‌شناختی می‌گردد.

مقدمه: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی - فراشناختی بر سرعت پردازش اطلاعات براساس آزمون استروپ در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی بود. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع طرح‌های پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی مرکز مشکلات یادگیری 1 منطقه 6 تهران در سال تحصیلی 95-1394 بودند (N=76) که نمونه این پژوهش شامل 36 دانش‌آموز دختر و پسر مبتلا به اختلال ریاضی بودند که از میان لیست جامعه آماری به صورت نمونه‌گیری تصادفی منظم(سیستماتیک) انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه دموگرافیک، آزمون هوشی ریون، آزمون ریاضی ایران کی مت و آزمون استروپ استفاده شده است. گروه آزمایش در ۱۰ جلسه تحت آموزش راهبردهای شناختی - فراشناختی قرار گرفته و در طی این جلسات به گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد. نتایج: یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بعد از مداخله شناختی - فراشناختی، شاخص زمان واکنش و تعداد خطاها در گروه آزمایش کاهش یافته و تعداد پاسخ صحیح افزایش یافته است (001/0≥P). بحث و نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت ارائه مداخله مبتنی بر آموزش راهبردهای شناختی - فراشناختی بر بهبود پردازش اطلاعات موثر بوده است. لذا استفاده از این مداخلات پیشنهاد می‌شود.

مقدمه: صرعیک بیماری نورولوژیکی و مزمن می‌باشد که دستگاه عصبی مرکزی را درگیر می‌کند. این اختلال تاثیرات منفی بر توانایی‌های شناختی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای بر انعطاف‌پذیری شناختی و فراخنای حافظه بیماران مبتلا به اختلال صرع لوب گیجگاهی می‌باشد.روش: مطالعه‌ حاضر دارای طرح نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون بوده و بر روی دو گروه آزمایشی و کنترل اجرا شد. نمونه آماری شامل 30 نفر از بیماران صرعی بود که برای درمان به مراکز درمانی خصوصی شهرستان ارومیه مراجعه کرده بودند. توانمندی‌های شناختی با استفاده از پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی و مقیاس حافظه‌ی عددی وکسلر سنجیده شدند. پس از انجام پیش‌آزمون، 15 نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه آزمایشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای را به مدت 10 جلسه با شدت 5/1 میلی‌آمپر و به مدت 20 دقیقه دریافت کردند. الکترود آند در ناحیه‌ی اف 3 و الکترود کاتد در اف 4 قرارگرفت. سپس پس‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس چند‌متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج:نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که بین دو گروه از نظر انعطاف‌پذیری شناختی و فراخنای حافظه تفاوت معنی‌داری وجود دارد؛ بدین معنی که روش مداخله‌ی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای موجب ارتقای میانگین نمره‌ی انعطاف‌پذیری شناختی و نیز فراخنای حافظه در بیماران شده است.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای می‌تواند، مداخله‌ای موثر در راستای بهبود انعطاف‌پذیری شناختی و حافظه‌ی فعال در افراد مبتلا به اختلال صرع باشد؛ و پزشکان و روان‌شناسان فعال در این حوزه می‌توانند در کنار سایر مداخلات جهت حل مشکلات شناختی بیماران، از این روش نیز بهره‌گیرند.

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامة وسواسی-جبری ونکووردر شمال‌غرب ایران، با مشارکت نمونة غیر بالینیِ وسیع‌تر و مقایسة نتایج حاصل با مطالعة ایزدی، عابدی و معین (1391) بود. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعة آماری کلیة بزرگسالان ساکن استان آذربایجان شرقی و غربی (3437411 نفر) با 200 نفر نمونة غیر بالینی (نمونه‌گیری خوشه‌ای) و 40 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی-جبری (نمونه‌گیری هدفمند) بود. کلیة افراد به پرسشنامة وسواسی-جبری ونکوور تورداسون و همکاران (2004) و پرسشنامة وسواس مرگ عبدالخالق (1998) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج حاکی از هماهنگی ساختار عاملی پرسشنامه وسواسی-جبری ونکوور با ساختار عاملی مفروض مؤلفان اصلی پرسشنامه است. ضریب همبستگی معنادار با پرسشنامة وسواس مرگ (56/0= r، 0001/0=P) نشان از روایی ملاکی این ابزار داشته و اعتبار به روش همسانی درونی با محاسبة آلفای کرونباخ برای نمرة کل مقیاس در گروه غیر وسواسی، وسواسی و کل به ترتیب برابر با 946/0، 938/0 و 952/0 است که حاکی از همسانی درونی مطلوب این ابزار می­باشد. نتایج آزمون تی ‌دو گروهی مستقل حاکی از تفاوت آماری معنادار بین میانگین دو گروه بالینی و غیر بالینی است (23/2T=، 278df= و 02/=0P نمونة غیر بالینی) و (53/6T=، 118df= و 0001/0P= نمونة بالینی). با استفاده از منحنی ROC نقطة برش جدیدی برابر با 91 برای این ابزار در شمال‌غرب ایران پیشنهاد شد. نتیجه‌گیری: پرسشنامة وسواسی-جبری ونکوور در نمونة غیر بالینی نیز از اعتبار و روایی مطلوبی برخوردار بوده و ابزار مناسبی برای سنجش این سازه تلقی می‌شود اما در شمال‌غرب ایران بنا به دلایل فرهنگی نمرة برش بالاتری دارد.