Search

Günümüzde, nüfus artışı ile birlikte gıda ihtiyacının artması sebebiyle tarımsal uygulamalarda pestisit kullanımı son derece artmıştır ve pestisit modern tarımın tamamlayıcı bir bileşeni haline gelmiştir. Pestisit, zirai mücadele uygulama ve araştırmalarında kullanılan kimyasal maddeler ve preparatlardır. Zararlıları engellemek ve kontrol altında tutmak amacıyla kullanılmaktadırlar. Pestisitler, toksik ve biyosidal maddelerdir. Tarım alanlarında yüksek verim sağlamak amacıyla pestisitlerin bilinçsiz ve denetimsiz kullanımı insan sağlığı ve çevre için önemli bir sorundur. Bu sebeple pestisitlerin biyogiderimi son yıllarda önem kazanmaktadır. Anaerobik arıtım, günümüzde yüksek organik madde içeren atık suların arıtımı için kullanılmaktadır. Bu çalışmada, tarımsal alanlarda kullanımı fazla olan pestisit türlerinin (2,4-diclorophenoxy acetic acid, N-(Phosphonomethyl) glycine) kesikli ve sürekli reaktörde arıtımı, KOİ ve pestisit giderimi araştırılmıştır. Kesikli reaktör çalışmalarının istatistiksel optimizasyonu sonucu elde edilen verilerden yola çıkılarak sürekli reaktörde arıtım süreci takip edilmiştir. Sürekli reaktör sürecinde pestisit konsantrasyonu, organik yükleme oranı gibi işletim parametrelerinin organik madde giderim ve pestisit giderim verileri üzerine etkileri değerlendirilmiştir. En yüksek KOİ giderimi 35 mg.L-1 ’lik pestisit konsantrasyonunda %97,60 olarak en yüksek pestisit gideriminin ise 25 mg.L-1 ’lik pestisit konsantrasyonunda %90,57, hidrolik alıkonma süresinin 96 saat ve organik yükleme oranının 0,937 g KOİ L -1 gün-1 olduğu koşullarda gerçekleşmiştir. Çıkış suyuna uygulanan toksisite test sonucunda toksik olan giriş suyunun arıtım sonrasında hem ökaryot hücrelerde hem de prokaryot hücrelerde toksik etkisinin azaldığı tespit edilmiştir Nowadays, the use of pesticides in agricultural applications has increased enormously due to the increase in the need for food with the population growth and pesticides have become an integral component of modern agriculture. Pesticides are chemicals and preparations used in agricultural control practices and researches. They are used to prevent and control pests. Pesticides are toxic and biocidal substances. The unconscious and uncontrolled use of pesticides in order to ensure high efficiency in agricultural areas is an important problem for human health and the environment. For this reason, biodegradation of pesticides has gained importance in recent years. Anaerobic treatment is currently used for the treatment of wastewater containing high organic matter. In this study, treatment of pesticide species (2,4-diclorophenoxy acetic acid, N- (Phosphonomethyl) glycine) in batch and continuous reactors, COD and pesticide removal were investigated. Based on the data obtained as a result of statistical optimization of batch reactor studies, the treatment process in the continuous reactor was followed. The effects of operating parameters such as pesticide concentration and organic loading rate on organic matter removal and pesticide removal data in continuous reactor process were evaluated. The highest COD removal was 97.60% at 35 mg L-1 pesticide concentration, while the highest pesticide removal was 90,57 % at 25 mg L-1 pesticide concentration, the hydraulic retention time was 96 hours and the organic loading rate was 0.937 g COD L -1 It took place in the conditions of 1 day-1 . As a result of the toxicity test applied to the effluent, it was determined that the toxic effect of the toxic inflow water on both eukaryotic cells and prokaryotic cells after treatment was found to be reduced

52 Tükürük Bezi kanserli ve normal tükrük bezi dokusunda Glutatyon S-Transferaz izozimlerinden GSTP ve GSTK'nın protein ekspresyonları immünohisto kimyasal metotla karşılaştırılmıştır. GST ekspresyonu arasındaki ilişki Mann Whitney-U Testi ile ve klinik parametrelerle ilişkisine spearman correlation rank testi ile bakılmıştır.Hastaların tümörlü dokularıyla normal dokuları arasında GSTP1 ve GSTK1 izozimlerinin ekspresyonlarının farklılıklarına bakıldığında; tümörlü ve normal dokular arasında GSTP1 protein ekspresyon farklılıkları bulunamadı.(p=0,1902>0,05) Ancak hastaların normal dokularında GSTK1 ekpresyonu tümörlü dokulara oranla daha yüksek olduğu bulundu. Protein expressions of GSTP and GSTK from Glutathione S-Transferase isozymes in salivary gland cancer and normal salivary gland tissue were compared by immunohisto chemical method. The relationship between GST expression was examined with Mann Whitney-U Test and its relationship with clinical parameters with spearman correlation rank test. GSTP1 protein expression differences were not found between tumor and normal tissues. (p = 0,1902> 0,05) However, GSTK1 expression was found to be higher in normal tissues of patients than in tumor tissues. İÇİNDEKİLER DİZİNİ Sayfa ÖZET .................................................................................................................... i ABSTRACT .......................................................................................................... ii TEŞEKKÜR ......................................................................................................... iii İÇİNDEKİLER DİZİNİ ...................................................................................... iv ÇİZELGELER DİZİNİ ...................................................................................... vi ŞEKİLLER DİZİNİ ............................................................................................. vii KISALTMALAR DİZİNİ ................................................................................... viii 1.GİRİŞ .................................................................................................................. 1 1.1 Karsinogenez ........................................................................................ 1 1.2 Karsinogenezde serbest radikallerin rolü ............................................. 4 1.3 Tümör belirteçleri ................................................................................. 7 1.3.1. Glutatyon S-transferaz (GST) ....................................... 8 1.3.2. Gluatyon S-Transferazların Sınıflandırılması ............... 10 1.3.2.1.GST Pi (GSTP) Sınıfı Transferazlar ................ 10 1.3.2 2.GST Kappa (GSTK) Sınıfı Transferazlar ........ 10 1.4.Yapı ...................................................................................................... 11 1.5. Enzimatik mekanizmalar...................................................................... 14 1.6. Metabolik roller ................................................................................... 16 1.7. Fonksiyonlar ........................................................................................ 20 1.7.1. GST ve hücresel detoksikasyon ................................................. 20 1.7.2. Hücre çekirdeğinde GST fonksiyonu ............................ 22 1.7.3..GST ve ilaç direnci ........................................................ 23 1.8. GST‟lerin indüksiyonu ve düzenlenmesi ............................................ 27 1.9. Normal insan dokularında GST doku dağılımları ................................ 29 1.9.1. Glandüler dokularda GST-Pi dağılım ....................................... 32 1.9.2. Tükürük bezlerindeGST-Pi dağılımı ......................................... 32 1.10.. Neoplazi ve preneoplazide bir belirteç olarak GST .......................... 32 1.10.1.. GST ve klinik uygulamalardaki kullanımı serum analizi... 36 1.10.2. Ġnsan tümörleri ve insan tümörü hücre dizilerindeki GST-Pi v Dağılımı .............................................................................. 39 1.11. GST‟de cinsiyet farklılıkları .............................................................. 40 1.12. Ġnsan Tükürük Bezi Dokusu ve Tümörleri......................................... 42 1.12.1.. Etyoloji ......................................................................................... 44 1.12.2.. Tükürük bezi tümörlerinin sınıflandırılması ................................. 45 1.12.2.1. Ġyi huylu tükürük bezi tümörleri ........................................ 47 1.12.2.1.1. Pleomorfik adenom ............................................. 47 1.12.2.2.2. Monomorfik adenom ........................................... 48 1.12.2.2. Kötü huylu tükürük bezi tümörleri................................... 49 1.12.2.2.1. Asinik hücreli karsinom ...................................... 49 1.12.2.2.2. Mukoepidermoid karsinom ................................. 50 1.12.2.2.3.Adenoid kistik karsinom....................................... 51 1.12.2.2.4. Kötü huylu karıĢık tümör..................................... 52 2.MATERYAL VE YÖNTEM ............................................................................ 53 2.1.Materyal ............................................................................................... 53 2.1.1 Kullanılan Kimyasal Maddeler .............................................. 53 2.1.1.1 Solusyonların HazırlanıĢı ........................................ 53 2.1.2. Kullanılan Cihazlar ............................................................... 54 2.2.Kullanılan Metod .................................................................................. 54 2.2.1.Materyal Kazanımı ve HazırlanıĢı ......................................... 54 2.2.2 Ġmmünohistokimya Prosedürü ............................................... 57 2.3.Ġstatiksel Analiz .................................................................................. 59 3.ARAŞTIRMA BULGULARI ........................................................................... 60 4. TARTIŞMA VE SONUÇ ................................................................................. 64 5.KAYNAKLAR .................................................................................................. 68

Bu çalışmada, yaşlı saf Fagus orientalis, Pinus nigra, ve Abies bornmuelleriana orman toplulukları ile bu topluluklarla ilişkili olan karışık A. bornmuelleriana-P. nigra ve A. bornmuelleriana - P. nigra - F. orientalis topluluklarının iki farklı toprak katmanında (0-5 cm ve 5-20 cm) alan inkübasyonu yöntemi kullanılarak N mineralleşmesi ve yıllık net verim bir yıl boyunca araştırıldı. Örneklik alanlar Uludağ'ın dağ kuşağındaki 1300 ile 1600 m rakım aralığından seçildi. Bu orman toplulukları yıllık net mineral azot verimi ile bazı toprak özellikleri [toplam azot, organik karbon, C/N oranı, nem (%), pH ve maksimum su tutma kapasitesi (%)] ve döküntünün toplam fenolik bileşikler ile suda eriyebilir tannik asit içeriğine göre karşılaştırıldı. Yıllık net mineral azot verimi 43,9 ± 4,8 kg / ha / yıl ile F. orientalis'de en yüksek iken, 25,8 ± 7,2 kg / ha / yıl ile A. bornmuelleriana - P. nigra - F. orientalis'de ise en düşüktü. Diğer toplulukların yıllık verimi A. bornmuelleriana'da 37,8 ± 4,9 kg / ha / yıl, P. nigra'da 30,5 ± 4,2 kg / ha / yıl ve A. bornmuelleriana - P. nigra'da 37,0 ± 10,3 kg / ha/ yıl olarak hesaplandı. Sonuçlar, ağaç türlerinin ve mevsimsel toprak nem içeriklerinin yaşlı orman ekosistemlerinde azot mineralleşmesini etkileyebildiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca, döküntüdeki toplam fenolik bileşikler ile suda eriyebilir taninlerin orman ekosistemlerinde azot dönüşümlerini kontrol etmede önemli rol oynadığı gösterildi. Nitrifikasyonun döküntüdeki toplam fenolik bileşikler ve tannik asitlerce engellendiği, amonifikasyonun ise toplam fenolik bileşiklerce teşvik edildiği ortaya konuldu. In this study, nitrogen mineralization and annual net yield in two different soil layers (0-5 cm and 5-20 cm) of oldest pure Abies bornmuelleriana (AB) Fagus orientalis (FO) and Pinus nigra, (PN) communities and mixed A. bornmuelleriana-P. nigra (AP) and A. bornmuelleriana - P. nigra - F. orientalis (APF) communities of which are in association with them was investigated using by the field incubation method for one year. Sampling sites were selected from an altitude range of 1300 to 1600 m in mountain belt of Mount Uludağ, Bursa, Turkey. These forest communities were compared according to annual net mineral nitrogen yield and some soil properties [total N, organic C, C/N ratio, moisture (%), pH and water holding capacity (%)], and total phenolic compounds and hydrolyzed tannic acid of litter. While annual net Nmin yield was highest in F. orientalis (43,9 ± 4,8 kg / ha / year) it was lowest in A. bornmuelleriana - P. nigra - F. orientalis (25,8 ± 7,2 kg / ha / year). The net Nmin yield of other compositions was estimated as 37,8 ± 4,9 kg / ha / year for A. bornmuelleriana, 30,5 ± 4,2 kg / ha / year for P. nigra, 37,0 ± 10,3 kg / ha / year for A. bornmuelleriana - P. nigra. These results indicate that tree species and seasonal soil moisture contents play important roles in N cycling in oldest forest ecosystems. In addition, it has been shown that total phenolic compounds and hydrolysed tannic acids play an important role in controlling nitrogen turnover in forest ecosystems. It was revealed that nitrification are inhibited by both total phenolics and tannic acid in litter, in contrast the total phenolics compounds stimulate the ammonification. 182

TEZ12796 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 238-255) var. XXV, 265 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışmada, Adana İli Ceyhan ilçesinde bulunan Tatarlı Höyük’te 2011-2012 yılları kazı sezonlarında Erken Tunç Çağı, Orta Tunç Çağı ve Geç Tunç Çağı tabakalarından elde edilen arkeobotanik veriler değerlendirilmiştir. Bu dönemlere ait 8 açmadan mekân içi, ocak, fırın, çöp çukuru, seramik kap içi vb. yerlerden toplam 90 adet toprak örneğinden kuru ve ıslak eleme yöntemleri kullanılarak karbonlaşmış bitki kalıntıları elde edilmiştir. Taksonomik olarak familya, cins veya tür seviyesinde teşhisleri yapılan bitki kalıntılarından 54 takson bulunmuştur. En yoğun tespit edilen tarım bitkileri Triticum monococcum (Siyez buğdayı), Triticum dicoccum (Gernik buğdayı), Triticum aestivum (ekmeklik buğday), Hordeum vulgare (Arpa) ve Lens culinaris (Mercimek) türleridir. Tespit edilen Vitis sylvestris (Yabani asma), Vitis vinifera (Asma) ve Olea europea (Zeytin) türlerine ait tohumlar meyve yetiştiriciliğinin ve buna bağlı olarak da şarap ve zeytinyağı üretiminin de bu dönemlerde yapıldığını göstermektedir. Yabani bitkilerden toplam 45 taksona ait kalıntılarında bulunması geçmiş dönem florasına ait önemli bilgiler sağlamıştır. In this study, archaeobotanical data obtained from the Early Bronze Age, Middle Bronze Age and Late Bronze Age layers of the Tatarlı Höyük 2011-2012 excavation seasons in Ceyhan district of Adana Province were evaluated. In 8 trenches belonging to these periods, inside space, stove, oven, garbage pit, ceramic pot etc. carbonized plant remains were obtained by using dry and wet sieving methods from 90 soil samples.Taxonomically 54 taxa were found from plant remains identified at family, genus or species level. The most intensely identified agricultural plants are Triticum monococcum (Einkorn wheat), Triticum dicoccum (Emmer wheat), Triticum aestivum (Bread wheat), Hordeum vulgare (Barley) and Lens culinaris (Lentil) species. The determined Vitis sylvestris (Wild vine), Vitis vinifera (Vine) and Olea europea (Olive) species show that fruit cultivation and, accordingly, wine and olive oil production was made during these periods. The presence of a total of 45 taxa residues from wild plants provided important information about the flora of the past periods. Bu Çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje no: FEF-2012-D15.

Türkiye'de, Nannospalax xanthodon geniş yayılış alanına sahip bir türdür. Bu türün diploid kromozom sayısı (2n) ve kromozomların kol sayısı (NF) değişkenliğine göre 28 ırkı tespit edilmiştir. Ankara-Eskişehir-Bilecik illeri ve ilçelerinde N. xanthodon için şimdiye kadar verilen kromozomal kayıtların dışında farklı 2n ve NF değerlerini tespit ederek türün kromozomal çeşitliliğine katkıda bulunmak bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Ayrıca tespit edilen kromozomal formlar, bölgelerin toprak tiplerine göre karşılaştırılarak kromozomal çeşitlilikte edafik faktörlerin etkisi de dikkate alınmıştır. Ankara ilinin farklı lokasyona sahip ilçelerinden hat oluşturacak şekilde alınan örneklerin diploid kromozom sayısı (2n) 60 olarak kaydedilmiştir. Ankara örneklerinin temel kromozom sayısı (NF) 80, otozomal kromozomların kol sayısı (NFa) 78, X kromozomu submetasentrik, Y kromozomu ise subtelosentriktir. Otozomal kromozomların, 10 çiftini subtelosentrik, 19 çiftini ise akrosentrik kromozom oluşturmaktadır. Eskişehir ilinin farklı lokasyona sahip ilçelerinden hat oluşturacak şekilde alınan örneklerin diploid kromozom sayısı (2n) 60 olarak kaydedilmiştir. Eskişehir örneklerinin temel kromozom sayısı (NF)76-78, otozomal kromozomların kol sayısı (NFa)76, X kromozomu submetasentrik, Y kromozomu subtelosentriktir. Otozomal kromozomların, 19 çiftini subtelosentrik, 20 çiftini akrosentrik kromozom oluşturmaktadır. Bilecik ilinden alınan örneklerin diploid kromozom sayısı (2n) 60 olarak saptanmıştır. Bilecik örneklerinin temel kromozom sayısı (NF)76, otozomal kromozomların kol sayısı (NFa)72, X kromozomu büyük submetasentrik, Y kromozomu subtelosentriktir. Otozomal set 6 çifti telosentrik, 1 çifti büyük submetasentrik ve 22 çifti akrosentrik kromozomdan oluşmaktadır. Sonuç olarak elde edilen veriler önceki kromozomal kayıtlarla benzerlik göstermektedir. Lokalitelerdeki toprak tiplerinin kromozomal çeşitliliği etkilemediği tespit edilmiştir. In Turkey, Nannospalax xanthodon is a species with wide distribution area. According to diploid chromosome number (2n) and arm number (NF) variability of this species, 28 races were determined.The purpose of this research is to identify different 2n and NF values in Ankara-Eskişehir-Bilecik provinces and districts by determining different 2n and NF values other than the chromosomal records given so far for N. xanthodon. In addition, the effects of edaphic factors on chromosomal diversity are taken into consideration by comparing the determined chromosomal forms according to the soil types of the regions. The number of diploid chromosomes (2n) of the samples taken from the districts of Ankara with different locations as lines, was recorded as 60. The basic chromosome number (NF) of the Ankara samples is 80, the arm number (NFa) of the autosomal chromosomes is 78, the X chromosome is submetacentric, and the Y chromosome is subtelosentric. 10 pairs of autosomal chromosomes are subtelocentric and 19 pairs are acrosentric chromosomes. The diploid chromosome number (2n) of the samples taken as a line from the districts of Eskişehir with different locations was recorded as 60. The basic chromosome number (NF) of Eskişehir samples is 76-78, the arm number of the autosomal chromosomes (NFa) is 76, the X chromosome is submetacentric and the Y chromosome is subtelocentric. 19 pairs of autosomal chromosomes are subtelocentric and 20 pairs are acrosentric chromosomes. Diploid chromosome number (2n) of the samples taken from Bilecik province was 60. The basic chromosome number (NF) of the Bilecik samples is 76, the arm number (NFa) of the autosomal chromosomes is 72, the X chromosome is large submetacentric, and the Y chromosome is subtelocentric. The autosomal set consists of 6 pairs telosentric, 1 pair large submetacentric and 22 pairs acrosentric chromosomes. As a result, the data obtained are similar to the previous chromosomal records. It has been determined that soil types in localities do not affect chromosomal diversity. İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZET............................................................................................................................i ABSTRACT...............................................................................................................iii TEŞEKKÜR ............................................................................................................... v İÇİNDEKİLER ......................................................................................................... vi ŞEKİLLER DİZİNİ................................................................................................viii ÇİZELGELER DİZİNİ............................................................................................ix SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ ............................................................ x 1. GİRİŞ ...................................................................................................................... 1 1.1. Sistematiği......................................................................................................... 9 1.2. Taksonomisi.................................................................................................... 10 1.3. Ekolojik Özellikleri......................................................................................... 13 1.3.1. Tünel ve Yuva Yapımı.......................................................................... 13 1.3.2. Beslenme Şekli ..................................................................................... 17 1.3.3. Karyolojik Özellikleri........................................................................... 18 2. MATERYAL VE YÖNTEM............................................................................... 25 2.1. Araştırma Alanı............................................................................................... 28 2.1.1. Ankaranın Jeolojik Yapısı, İklimi ve Bitki Örtüsü............................... 28 2.1.1.1. Jeolojik Yapı............................................................................ 28 2.1.1.2. İklim......................................................................................... 30 2.1.1.3. Bitki örtüsü .............................................................................. 30 2.1.2. Eskişehir’in Jeolojik Yapısı, İklimi ve Bitki Örtüsü ............................ 31 2.1.2.1. Jeolojik Yapı............................................................................ 31 2.1.2.2. İklim......................................................................................... 32 2.1.2.3. Bitki Örtüsü.............................................................................. 33 2.1.3. Bilecik İlinin Jeolojik Yapısı, İklimi ve Bitki Örtüsü........................... 34 2.1.3.1. Jeolojik Yapı............................................................................ 34 2.1.3.2. İklim......................................................................................... 35 2.1.3.3. Bitki Örtüsü.............................................................................. 36 2.2. KaryotipAnalizi............................................................................................... 37 vii 3. BULGULAR......................................................................................................... 38 4. TARTIŞMAVE SONUÇ...................................................................................... 42 5. KAYNAKLAR ..................................................................................................... 47

TEZ12633 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 39-48) var. XIII, 49 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Yapılan çalışmada, G. mellonella L. Büyük bal mumu güvesi (Lepidoptera: Pyralidae) larvalarının, bakır (Cu) (10 mg/L) ve çinko (Zn) (30 mg/L)’ nun farklı konsantrasyonlarının tek başlarına ve karışım halinde beslenmeleri durumunda orta barsak ve yağ dokusundaki bazı antioksidan enzim aktiviteleri üzerine olan etkileri incelenmiştir. Cu, Zn ve Cu+Zn uygulamalarında, G. mellonella larvalarının orta barsak ve yağ dokusu antioksidan enzim aktivitelerinde istatiksel olarak belirgin değişimler gözlenmiştir. Bakıra maruz kalmış larvalarda CAT aktivitesi yağ dokuda, kontrole göre artış gösterirken, diğer uygulama gruplarının SOD ve GPx enzim aktivitelerinde azalma görülmüştür. Bakır ve çinkoya maruz kalmış larvaların orta barsağında SOD aktivitesi artış gösterirken, GPx aktivitesi azalmıştır. CAT aktivitesi ise sadece bakıra maruz kalmış larvalarda artış göstermiştir. Karışım grubunda ise her iki dokunun CAT, SOD ve GPx enzim aktivitelerinde azalma görülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre, bakır ve çinkonun G.mellonella larvalarının orta barsak ve yağ dokusunda oksidatif stresi indüklediği görülmüştür. Toxic effects of Zn (30 mg / L) and Cu(10mg / L) applied singly and in mixture were investigated of CAT, SOD and GPx antioxidant enzyme activities in midgut and fat body of greater wax moth G. mellonella L. (Lepidoptera: Pyralidae) larvae mellonella larvae. In Cu, Zn and Cu+Zn applications, significant changes were statistically observed in the antioxidant enzyme activities of the midgut and fat body of G. mellonella larvae. Compared to control, CAT activity in copper-exposed larvae increased in fat body, whereas SOD and GPx enzyme activities of other treatment groups decreased. CAT activity in midgut was increased only in Cu group. Compared to control, SOD activity increased in the midgut of copper and zinc exposed larvae, whereas GPx activity decreased. In the mixture group, CAT, SOD and GPx enzyme activities of both tissues were decreased. G.mellonella larvae showed to induce oxidative stress in midgut and fat body tissue. Bu Çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje no: FYL-2018-11185.

YÖK Tez ID: 609532 Bu çalışma, model organizma olarak seçilenScenedesmus regularis ve Scenedesmus obliquus mikroalg türlerinin, azot elementinin farklı konsantrasyonlarıyla hazırlanmış BBM (Basal Bold Medium) besiyerindeki 20 günlük inkübasyonları süresince, biyodizel hammaddesiolan nötral lipid değişikliklerinin izlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda; hücre büyümesi (biyomas), nötral lipid ve TAG (Triaçilgliserit) ölçümleri gerçekleştirilerek türlerin biyoyakıt potansiyelleri hakkında değerlendirmeler yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, Scenedesmus regularis ve Scenedesmus obliquustürlerinin her birinde azot açlığı ve azot tokluğu uygulamalarının büyüme üzerinde stres faktörü olduğu belirlenmiştir. Büyüme, her iki türde de kontrol grubuna göre belirgin bir şekilde düşük bulunmuştur. Büyümedeki azalma azot açlığı uygulanan grupta daha belirgin iken azot tokluğu uygulanan grupta da büyümenin az miktarda baskılandığı gözlemlenmiştir. Alg türlerinin yağ asidi profilleri, büyüme durağan faza geçtiğinde inkübasyonun sonlandırılması ve elde edilen alg biyomasının Gaz Kromotografisi (GC) analizi ile belirlenmiştir. Kontrol grubuna göre, azot açlığı ve azot tokluğu gruplarında SFA ve MUFA miktarları yüksek iken PUFA miktarları ise daha düşüktür. Her iki türün tüm manüplasyon gruplarında, SFA, MUFA ve PUFA değerleri, Avrupa birliği EN 14214 standartlarını karşılayacak aralıkta bulunmuştur. Scenedesmus regularis'de SFA ve MUFA oranı toplamı kontrol grubunda yaklaşık %90,62 iken açlık grubunda %98,77, tokluk grubunda ise %95,51, Scenedesmus obliquus'ta ise kontrol grubunda %100 iken açlık grubunda %97,38 ve tokluk grubunda %95,69 olarak bulunmuştur. FTIR analizleri sonucunda, azot açlığına cevap olarak mikroalglerin TAG miktarlarında önemli artışlar olduğu, azot tokluğunda ise kontrol ile yaklaşık değerlerde TAG miktarı gözlemlenmiştir. Çalışmada kullanılan her iki türünde azot açlığı grubunda TAG miktarını karbohidrat ve protein gibi makro bileşikleri dönüştürmek suretiyle depolama yoluna gittiği sonucuna varılmıştır. Flow ve Floresans cihazları ile mikroalglerin nötral yağ miktarları ve değişimleri gözlemlenmiştir. Nil-red ile nötral yağlar boyanarak yapılan ölçümler ışığında Scenedesmus regularis türünün nötral lipid miktarı kontrolde %27,2, açlık grubunda %77,4ve tokluk grubunda %32,2 iken, Scenedesmus obliquus türünün nötral lipid miktarı kontrolde %10,4,açlık grubunda %44,1, tokluk grubunda %3 olarak saptanmıştır. In this thesis, changes on neutral lipids of microalgal species, Scenedesmus regularis and Scenedesmus obliquus, selected as model organisms for biodiesel feedstock, were aimed to be monitored within a 20 days of incubation period performed under different nitrogen concentrations of Basal Bold Medium (BBM). Within this scope, biomass, neutral lipids and Triacylglycerol measurements were carried out to evaluate the biofuel potentials of each species. Our results revealed that a priori set for both N-starvation and N-enrichment were stress factors was confirmed; the growth was found to be markedly lower in N-manipulated groups compared to control. Decline on growth was pronounced much more in N-starved group than that in N-enriched group. GC analysis was used to determine the fatty acid profiles of microalg species, using the biomasses harvested at the stationary phase that was being the end of the incubation period. While the total amounts SFA and MUFA increased, the amount of PUFA decreased on manipulated groups compared to control. The ratios of SFA, MUFA and PUFA recorded during the study met the requirements for biodiesel production validated by the Europen Union standards (EN 14214) for both species. In Scenedesmus regularis, the total of SFA and MUFA 90,62% in control group, 98,77% in N-starved and 95,51% in N-enriched group. Corresponding values for Scenedesmus obliquus were found to be 100%, 97,38% and 95,69%, respectively. FTIR analysis revealed that both microalg species responded to the N-starved conditions as to increase their TAG contents whereas N-enriched conditions resulted in TAG contents closely similar to the control group. The conversion of carbohydrates and proteins to the lipids during starvation was suggested to be the cause in lipid increments. Both fluorescence spectrophotometry and flow cytometry were applied to determine changes in neutral lipids of microalg cells dyed with nile red. In Scenedesmus regularis, the ratios of neutral lipids were found to be 27,2%, 77,4%, 32,2% in control, N-starved and N-enriched groups, respectively. Corresponding values for Scenedesmus obliquus were 10,4%, 44,1%, 3%, respectively.

Bu çalışmada, Scenedesmus intermedius ve Scenedesmus planctonicus alg türlerinin biyoyakıt (biyodizel) üretiminde kullanılma potansiyellerini araştırmak üzere, azota bağlı yağ içeriklerindeki değişimler incelenmiştir. Kırıkkale ili çevresi sucul ortamlardan (Kapulukaya Baraj Gölü) örneklenen türler laboratuvar ortamında izole edilmiş ve BBM (Bold's Basal Medium) besi yeri kullanılan saf hücre kültürlerindeki büyümeleri 16 günlük inkübasyon süresince takip edilmiştir. Büyüme, kontrol grubuna karşı, besin ortamlarında azot elementinin hiç bulunmadığı (açlık) ve 5x konsantrasyonunda bulunduğu (bolluk) gruplarındaki günlük optik densite (OD) değerlerinin karşılaştırması ile ortaya konulmuştur. Elde edilen sonuçlara göre, Scenedesmus intermedius ve Scenedesmus planctonicus türlerinin her birinde N-açlığı ve bolluğunun büyüme stres faktörü olduğu belirlenmiştir. Büyüme, her iki türde de kontrol grubuna göre belirgin bir şekilde daha düşüktür. Büyümedeki azalma N-bolluğu uygulanan grupta daha belirgindir. Türler arasında ortaya çıkan büyüme farklılıkları yine N-tokluğu grubunda farkedilir şekilde daha fazladır. Alg türlerinin yağ asidi profilleri, büyüme durağan faza geçtiğinde inkübasyonun sonlandırılması ve elde edilen alg biyomasının Gaz Kromotografisi (GC) analizi ile belirlenmiştir. N-manipülasyonları sonucunda ortaya çıkan büyümedeki azalmalara karşın yağ asitlerinin arttığı belirlenmiştir. Kontrol grubuna göre, N-açlığı ve bolluğu gruplarında SFA ve MUFA miktarları daha fazla PUFA miktarları ise daha düşüktür. Her iki türde, SFA ve MUFA ve PUFA oranları, Avrupa birliği EN 14214 standartlarını karşılayacak aralıkta bulunmuştur. S.intermedius'ta SFA ve MUFA oranı toplamı kontrol grubunda yaklaşık %97 iken açlık grubunda %90, tokluk grubunda ise %98, S.planctonicus'ta ise kontrol grubunda %98 iken açlık grubunda %98, tokluk grubunda ise %96 düzeylerindedir. FTIR analizleri neticesinde, azot açlığı ve azot fazlalığına cevapta mikroalglerin TAG miktarlarında önemli artışlar olduğu gözlemlenmiştir. N açlığına bırakılan mikroalglerde kontrol grubuna kıyasla TAG miktarı konsantrasyonu yaklaşık olarak 5 kat artış göstermiştir. Azot elementinin fazla olduğu durumda ise yine TAG miktarlarında artış yaklaşık 3 kat olarak kaydedilmiştir. Mikroalglerin, azot stresinde lipid miktarını karbonhidrat ve protein gibi makro bileşikleri dönüştürmek suretiyle artırdığı sonucuna varılmıştır. Nötral yağların miktar ve değişimleri, Nil Red boyaması yapılarak Floresans spektrofotometresi ve Flow Sitometri kullanılarak saptanmıştır. S.intermedius'ta kontrol, açlık ve tokluk gruplarında nötral lipid miktarları, sırasıyla %23, %38, %6; S.planctonicus'ta ise yine sırasıyla %48, %49,%46 verim göstermiştir. Büyümenin baskılanması ile hücre hacminde, nötral lipid ve TAG içeriklerinde artış, karbonhidrat ve protein miktarlarında azalma gözlemlenmiştir. İÇİNDEKİLER DİZİNİ Sayfa ÖZET .............................................................................................................. İ ABSTRACT .................................................................................................. İV TEŞEKKÜR ..................................................................................................Vİ İÇİNDEKİLER DİZİNİ...................................................................................Vİİ ÇİZELGELER DİZİNİ.................................................................................... İX ŞEKİLLER DİZİNİ..........................................................................................X SİMGELER VE KISALTMALAR..................................................................Xİİ 1. GİRİŞ 1.1. Mikroalgler .............................................................................................. 1 1.2. Yeşil algler (Chlorophyta)........................................................................ 4 1.3. Mikroalg Yetiştirme Ortamının Fiziksel Özellikleri ................................... 8 1.4. Sıcaklık ................................................................................................... 9 1.5. Işık ..................................................................................................... 9 1.6. pH ................................................................................................... 10 1.7. Tuzluluk................................................................................................. 10 1.8. Besinler................................................................................................. 11 1.9. Havalandırma/Karıştırma ...................................................................... 11 1.10. Mikroalglerin Kullanım Alanları............................................................ 12 1.11. Lipidler ................................................................................................ 15 1.12. Yağ asitleri .......................................................................................... 16 1.13. Doymuş Yağ Asitleri............................................................................ 16 1.14. Doymamış Yağ Asitleri........................................................................ 18 1.15. Triaçilgliseroller: (Nötral Yağlar).......................................................... 19 1.16. Algal Yağlar......................................................................................... 19 2. MATERYAL VE YÖNTEM....................................................................... 22 2.1. Kültür Ortamları..................................................................................... 22 viii 2.2. Kültür Üretim Sistemleri ........................................................................ 23 2.3. Stok Kültür Hazırlanması ...................................................................... 24 2.4. Ekimi Yapılan Türlerin OD-750nm Ölçümleri ........................................ 25 2.5. Ekimi Yapılan Türlerin Hasat İşlemi ...................................................... 26 2.6. Işık mikroskopisi.................................................................................... 26 2.7. Toplam Nötral Lipid Tayini .................................................................... 26 2.8. TAG Konsantrasyonlarındaki Değişimler: FTIR analizi ......................... 27 2.9. FAME Üzerindeki Değişimler: GC-FID analizi....................................... 28 2.10. Nötral Lipid Değişimleri: Flow Sitometre Analizi.................................. 29 3. ARAŞTIRMA BULGULARI VE TARTIŞMA............................................ 30 3.1. Alg Türlerinde Gruplara Göre Büyümenin İncelenmesi ......................... 30 3.2. Mikroalglerin Yağ Asidi Profillerinde Meydana Gelen Değişimin Belirlenmesi ................................................................................................. 35 3.3. S.intermedius’da değişimler.................................................................. 40 3.4. S.planctonicus’da değişimler................................................................. 40 3.5. TAG Miktarlarının FTIR (Fourier Transform Infrared Spektroskopisi) ile Ölçülmesi ..................................................................................................... 42 3.6. Nötral Lipid Miktarının Floresans spektrofotometre ile Ölçülmesi ......... 48 3.7. Nötral Lipid Miktarının Flow Sitometre ile Ölçülmesi ............................. 50 4. KAYNAKLAR.......................................................................................... 52

Küresel ısınma ve antropojenik ötrofikasyona bağlı olarak dünyanın pek çok bölgesinde özellikle de tatlısularda yaygın siyanobakteri çoğalmaları meydana gelmektedir. Siyanobakteriler, sularda hem tat ve koku problemlerine yol açarak hem de ürettikleri siyanotoksinler ile sucul ekosistemleri olumsuz etkilemektedir. Bu çalışma ile ülkemiz açısından ekolojik öneme sahip Uluabat Gölü'nün, siyanotoksinler ve potansiyel toksik siyanobakteriler açısından araştırılması amaçlanmıştır. Su kolonu ve plankton çekimi örnekleri, 2015 ve 2016 yıllarının Haziran ve Eylül ayları arasında dört farklı noktadan toplanmıştır. Uluabat Gölü'nden izole edilen siyanobakteri suşlarının kültürü yapılmıştır. Hem alan örneklerinde hem de kültür örneklerinde mikrosistin, saksitoksin, anatoksin-a ve silindrospermopsin toksinlerinin varlığı enzim bağlı immünosorbent deneyi (ELISA) ve reseptör bağlanma analizi (RBA) ile araştırılmıştır. Diğer yandan örneklerde polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile 16S rRNA ve toksin genlerinin taraması yapılmıştır. Morfolojik karakterizasyon ile izole edilen suşların Microcystis aeruginosa, Dolichospermum cf. sigmoideum, Limnothrix planctonica, Cuspidothrix issatschenkoi, Calothrix elenkinii, Planktothrix isothrix, Dolichospermum ellipsoides, Sphaerospermopsis aphanizomenoides, Synechocystis aquatilis, Aphanocapsa grevillei ve Microcystis smithii taksonlarına ait olduğu belirlenmiştir. Ayrıca 16S rRNA gen dizilerine dayalı neighbor-joining (NJ) ve maximum likelihood (ML) filogenetik ağaçları, dokuz suşun M. aeruginosa, Limnothrix sp., Calothrix sp., S. aphanizomenoides ve C. issatschenkoi taksonlarına ait olduğunu doğrulamıştır. Uluabat Gölü'nde ve gölden izole edilen M. aeruginosa (Aquameb 24 ve 25) suşlarında mcy genleri ve mikrosistin üretimi tespit edilmiştir. Sıvı kromatografi-kütle spektrometresi/kütle spektrometresi (LC-MS/MS) analizi ile Aquameb 24 suşunda 430 µg g-1 kuru ağırlık, 22.07.2015 Nokta 1 plankton çekimi örneğinde 75 µg g-1 kuru ağırlık toplam MC tespit edilmiştir. Ayrıca M. smithii ve A. grevillei suşlarında mcyA ve mcyB genleri saptanmıştır. Plankton çekimi örneklerinden klonlanan mcyA dizileri, filogenetik ağaçlarda dünyadaki M. aeruginosa suşlarıyla birlikte gruplanmıştır. Moleküler ve toksikolojik veriler, M. aeruginosa türünün Uluabat Gölü'nde mikrosistin üretimine katkıda bulunan temel tür olduğunu fakat gölde mikrosistin üreticisi olabilecek Microcystis cinsine ait başka türlerin veya başka cinslerin bulunabileceğini düşündürmüştür. Bu çalışma Uluabat Gölü'nde mikrosistin ve üreticileri ile ilgili bilgi vermesi açısından önem teşkil etmektedir. In many parts of the world, especially in freshwaters, widespread cyanobacteria proliferation occurs due to global warming and antropogenic eutrophication. Cyanobacteria adversely affects aquatic ecosystems both by causing taste and odor problems in waters and with cyanotoxins they produce. The aim of this study was to investigate cyanotoxins and potentially toxic cyanobacteria in Lake Uluabat, an important ecological site for our country. Water column and plankton tow samples were collected from four different sites between June and September of 2015 and 2016. Cyanobacterial strains isolated from Uluabat Lake were cultured. The presence of cyanobacterial toxins microcystin, saxitoxin, anatoxin-a and cylindrospermopsin in both field samples and culture samples were investigated by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) and receptor-binding assay (RBA). On the other hand, 16S rRNA and toxin genes were screened by polymerase chain reaction (PCR) in these samples. Morphological characterizations suggested that the isolated strains belonged to Microcystis aeruginosa, Dolichospermum cf. sigmoideum, Limnothrix planctonica, Cuspidothrix issatschenkoi, Calothrix elenkinii, Planktothrix isothrix, Dolichospermum ellipsoides, Sphaerospermopsis aphanizomenoides, Synechocystis aquatilis, Aphanocapsa grevillei and Microcystis smithii. In addition, neighbor-joining (NJ) and maximum likelihood (ML) phylogenetic trees based on 16S rRNA gene sequences confirmed that nine strains belonged to M. aeruginosa, Limnothrix sp., Calothrix sp., S. aphanizomenoides and C. issatschenkoi. Mcy genes and microcystin production was determined in Lake Uluabat and M. aeruginosa (Aquameb 24 and 25) strains isolated from the lake. Total MC determined in Aquameb 24 strain was 430 µg g-1 dry weight, in plankton tow samples of 22.07.2015 Site 1 was 75 µg g-1 dry weight as determined with liquid chromatography-tandem mass spectrometry (LC-MS/MS) analysis. In addition, mcyA and mcyB genes were detected in M. smithii and A. grevillei strains. In the phylogenetic trees, the mcyA sequences cloned from plankton tow samples were grouped together with those from M. aeruginosa strains in the world. Molecular and toxin data suggest that M. aeruginosa is the main species that contributes to the production of microcystins in Lake Uluabat. However, other Microcystis species or other genera may be producing microcystins as suggested by MC variants in the lake samples. This study is important in terms of providing information about microcystin and its producers in Lake Uluabat. 205

DNA, türlerin, tür gruplarının ve daha üst taksonların arasındaki evrimsel ilişkiyi belirlemede kullanılan oldukça işlevsel bir araçtır. Bu çalışmada Palearktik’te geniş yayılış gösteren Simulium cinsi ornatum tür grubunun Anadolu’da yayılış gösteren türlerinin filogenileri, filocoğrafyaları ve taksonomik durumları COI, NADH2 ve ITS 1ve 2 gen bölgeleri kullanılarak araştırılmıştır. Türkiye’nin 19 farklı su havzası sınırları içindeki, 54 il ve 222 farklı lokaliteden 2014-2018 yılları arasında tür grubuna ait çok sayıda örnek elde edilmiştir. Bununla birlikte Avrupa’daki 17 farkı lokaliteden toplanan bireyler de çalışmaya dâhil edilmiştir. Toplam 384 bireyden total DNA eldesi gerçekleştirilmiştir. Polimeraz zincir reaksiyonu ve Sanger sekanslama sonrasında her gen bölgesi için farklı sayıda veri setleri oluşturulmuş ve veri setlerine; maksimum olasılık, maksimum parsimoni, Bayesian filogeni, haplotip ağı analizleri, moleküler saat analizi ve genetik çeşitlilik analizleri uygulanarak tür grubunun evrimsel ilişkilerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışma sonucunda; morfotaksonomik olarak Simulium ornatum Meigen, 1818 ve Simulium kiritshenkoi Rubtsov, 1940 olduğu tespit edilen türlerin genetik olarak iki ayrı tür olmadığı tespit edilmiştir. Tür grubunun bir diğer türü olan Simulium intermedium Roubaud, 1906 türü ülkemizden ilk kez kaydedilmiştir. Yapılan filogenetik analizler sonucunda bu türün S. ornatum ve S. kiritshenkoi türlerinden farklılaşmakta olan kardeş bir tür olarak değerlendirilebileceği ön görülmüştür. Ornatum tür grubu Anadolu türleri ile ilgili faunistik verilerin revizyona ihtiyacı olduğu sonucuna varılmıştır. Geometrik morfometri analizleri sonucunda morfolojik teşhislerde sık kullanılan pupa solunum filamentlerinin, tür grubu için tür ayrımlarında işlevsiz olduğu görülmüştür. Tür grubu içinde S. intermedium türünün, S. kiritshenkoi+S. ornatum kladı ile yaklaşık olarak 3,5 milyon yıl önce (Pleistosen-Pliyosen geçişi) son ortak atayı paylaştıkları tespit edilmiştir. Genetik çeşitlilik analizleri sonucunda elde edilen verilerle tür grubunun Anadolu populasyonları arasında hibritleşme oranının fazla olduğu sonucuna ulaşılmıştır DNA is a highly functional tool for determining evolutionary relationship between species, species groups and higher taxa. In this study, phylogeny, phylogeography and taxonomy of the Anatolian S. ornatum species group, which is widely distributed in Palearctic, were investigated using COI, NADH2 and ITS 1 and 2 regions. A high number of specimens collected from 222 different localities representing 54 provinces in 19 freshwater basins in Turkey between 2014-2018. Besides, specimens from 17 different localities from Europe were included in the study. Total DNA was extracted from 384 individuals. After polymerase chain reaction and Sanger sequencing, datasets were generated for each region and; maximum likelyhood, maximum parsimony, Bayesian phylogeny, haplotype network analysis, molecular clock analysis and genetic diversity analysis were applied to the data sets with the aim of the assessment of the evolutionary relationships of the species group. The following conclusions were drawn for the species group; morphotaxonomically, identfied as Simulium ornatum Meigen, 1818 and Simulium kiritshenkoi Rubtsov, 1940 were found to be genetically not as two distinct species. Simulium intermedium Roubaud, 1906, which is another species of the species group, was recorded for the first time from our country. As a result of the phylogenetic analysis, it was predicted that this species could be considered as a sibling species differentiating from S. ornatum + S. kiritshenkoi clade. It is concluded that faunistic data of Ornatum species group of Anatolia need revision. As a result of geometric morphometry analysis, pupae respiratory filaments, which are frequently used in morphological diagnoses, were found to be dysfunctional in species separation in this species group. Within the species group, S. intermedium species, shared the last common ancestor with S. kiritshenkoi + S. ornatum clade about 3.5 million years ago (Pleistocene-Pliocene transition). As a result of genetic diversity analyzes, it is concluded that the hybridization rate of the species group among Anatolian populations is very high

Bu çalışmada Bursa ilinin önemli su kaynaklarından biri olan Mustafakemalpaşa Çayı'nın epipelik diyatome kompozisyonunun belirlenmesi, epipelik diyatomelerin indikatör özelliklerinden yararlanılarak çalışma alanının biyolojik su kalitesinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Mustafakemalpaşa Çayı'nın epipelik diyatomeleri Ekim 2016-Eylül 2017 tarihleri arasında iki istasyondan aylık olarak alınan örneklerde incelenmiştir. Çalışma verileri aynı çalışma bölgesinden ve aynı istasyonlardan Nisan 2001 – Mayıs 2002 tarihleri arasında aylık olarak elde edilen veriler ile karşılaştırılmış, örnekleme periyotları arasında epipelik diyatome kompozisyonunun karşılaştırılması yapılmıştır. Nisan 2001-Mayıs 2002 örnekleme periyodunda 100 epipelik diyatome taksonu belirlenirken, Ekim 2016-Eylül 2017 örnekleme periyodunda takson sayısı 63 olarak belirlenmiştir. Her iki örneklemede nisbi bollukları yüksek bulunan taksonlar Achnanthidium minutissimum (Kützing) Czarnecki, Amphora ovalis (Kützing) Kützing, Amphora pediculus (Kützing) Grunow, Cocconeis pediculus Ehrenberg, Cymbella affinis Kützing, Diatoma moniliformis (Kützing) D.M.Williams, Diatoma vulgaris Bory, Cyclotella meneghiniana Kützing, Melosira varians C.Agardh, Navicula tripunctata (O.F.Müller) Bory, Navicula veneta Kützing, Nitzschia frustulum (Kützing) Grunow, Rhoicosphenia abbreviata (C.Agardh) Lange-Bertalot ve Ulnaria ulna (Nitzsch) Compère olarak tespit edilmiştir. Mustafakemalpaşa Çayı'nda ölçülen bazı çevresel değişkenler kullanılarak Yerüstü Su Kalitesi Yönetmeliği'ne göre su kalite sınıfları belirlenmiştir. Çalışmada Mustafakemalpaşa Çayı'nın biyolojik su kalitesini belirlemeye yönelik olarak Trofik Diyatome İndeksi uygulanmıştır. Trofik Diyatome İndeksi sonucuna göre Mustafakemalpaşa Çayı'nın her iki çalışma periyodunda ötrofik seviyede olduğu belirlenmiştir. In this study, it was aimed to determine the epipelic diatom composition of Mustafakemalpaşa Stream, which is one of the important water resources of Bursa province, and to determine the biological water quality of the study area by using the indicator properties of epipelic diatoms. The epipelic diatoms of Mustafakemalpaşa Stream were examined on a monthly basis from two stations between October 2016 and September 2017. The study data were compared with the monthly data obtained from the same study area and the same stations between April 2001 and May 2002, and the epipelic diatom composition was compared between the sampling periods. While 100 epipelic diatom taxa were determined in the sampling period of April 2001-May 2002, the number of taxa was 63 in the sampling period of October 2016-September 2017. In both periods, Achnanthidium minutissimum (Kützing) Czarnecki, Amphora ovalis (Kützing) Kützing, Amphora pediculus (Kützing) Grunow, Cocconeis pediculus Ehrenberg, Cymbella affinis Kützing, Diatoma moniliformis (Kützing) D.M.Williams, Diatoma vulgaris Bory, Cyclotella meneghiniana Kützing, Melosira varians C.Agardh, Navicula tripunctata (O.F.Müller) Bory, Navicula veneta Kützing, Nitzschia frustulum (Kützing) Grunow, Rhoicosphenia abbreviata (C.Agardh) Lange-Bertalot and Ulnaria ulna (Nitzsch) Compère are the most important taxa in terms of their relative abundance. Water quality classes were determined according to the Surface Water Quality Regulation by using some environmental variables measured in Mustafakemalpaşa Stream. In order to determine biological water quality of Mustafakemalpaşa Stream, Trophic Diatom Index was applied. According to the results of the Trophic Diatom Index, Mustafakemalpaşa Stream was found to be eutrophic in both study periods. 105

Bu çalışmada Bursa ve çevresinde yayılışı olan Scrophularia L. (Scrophulariaceae) taksonlarının morfolojik, mikromorfolojik ve anatomik yapısı ayrıntılı olarak incelenmiştir. Bursa ve çevresinde 2'si endemik toplam 7 farklı Scrophularia taksonu yayılış göstermektedir. Bu taksonlar; Scrophularia cryptophila Boiss. et Heldr., Scrophularia canina L. subsp. bicolor (Sm.) Greuter, Scrophularia umbrosa Dum., Scrophularia olympica Boiss., Scrophularia myriophylla Boiss. & Heldr., Scrophularia scopolii Hoppe ex Pers. var. scopolii, Scrophularia scopolii Hoppe ex Pers var. smyrnaea Boiss. Taksonların anatomik ve mikromorfolojik incelemelerinde ışık ve taramalı elektron mikroskobu (SEM) görüntüleri kullanılmıştır. Morfolojik çalışmalarda, taksonların gövde, yaprak, çiçek, tohum ve meyve özellikleri belirlendi, ölçümleri yapıldı ve tablo halinde sunulmuştur. SEM çalışmalarında tohum, gövde, yaprakların fotoğrafları çekilmiş ve ölçümleri tablo halinde sunulmuştur. Tohum ornamentasyonu, Scrophularia canina L. subsp. bicolor (Sm.) Greuter taksonunda düz, incelenen diğer taksonlarda retikülat-striat olarak belirlenmiştir. Taksonların anatomik çalışmalarda gövde enine kesiti, yaprak enine ve yüzeysel kesitleri el ile alınmış ve özellikleri ortaya konmuştur. Bu çalışmada, Scrophularia L. taksonlarının bilinen lokalitelerine ek olarak yeni çiçeklenme zamanları ve istasyonlar saptanmıştır. In this study, the morphological, micromorphological and anatomical structures of Scrophularia L. (Scrophularıaceae) taxa have been investigated in detail. A total of 7 different Scrophularia taxa, 2 of which are endemic, are distributed in Bursa and its vicinity. These taxa are Scrophularia cryptophila Boiss. et Heldr., Scrophularia canina L. subsp. bicolor (Sm.) Greuter, Scrophularia umbrosa Dum., Scrophularia olympica Boiss., Scrophularia myriophylla Boiss. & Heldr., Scrophularia scopolii Hoppe ex Pers. var. scopolii, Scrophularia scopolii Hoppe ex Pers var. smyrnaea Boiss. Light and scanning electron microscopy (SEM) images were used for the anatomical and micromorphological examination of the taxa. In morphological studies, stem, leaf, flower, seed and fruit characteristics of taxa were determined, measured and presented in a table. Seed ornamentation, Scrophularia canina L. subsp. bicolor (Sm.) Greuter species were determined as smooth, while the other examined species were determined as reticulate-striate. Stem cross-section, leaf cross-section and surface-sections of the taxa were taken by hand in anatomical studies and their characteristics were determined. In this study, new flowering times and stations were determined in addition to the known localities of Scrophularia L. taxa. 126

Tip 2 diyabet; insülin salgılanmasında ve/veya insülinin etkisinde bozulmaya bağlı olarak hiperglisemi tablosu ile seyreden metabolik bir hastalıktırBu çalışmada; Wistar türü erkek sıçanlar, Kontrol (K), Kontrol+ Teucrium polium ekstresi (K+ TPE), Diyabet (D), Diyabet+ Teucrium polium ekstresi (D+TPE) olmak üzere rastgele kendi aralarında dört gruba ayrıldı. Tip 2 diyabet; streptozotosin (tek doz 65mg/kg) + nikotinamid (tek doz 45mg/kg) intraperitoneal olarak enjeksiyonuyla oluşturuldu. K+TPE ve D+TPE gruplarının içme sularına 21 gün süre ile %5 oranında Teucrium polium L. bitki ekstresi eklendi. Sıçanların kan glikozu ve oksidan-antioksidan sistemler üzerine olan etkisi araştırıldı.D+TPE grubu sıçanlarda kan glikoz, trigliserit (TG), total kolesterol (TK), plazma ve doku malondiadehit (MDA) düzeylerinde, istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı. Aynı zamanda K+TPE grubunda, süperoksit dismutaz (SOD) ve glutatyon peroksidaz (GSH-Px) düzeylerinde ve paraoksonaz (PON1) ve arilesteraz (ARE) enzim aktivitelerinde anlamlı artış, yine D+TPE grubunda da arilesteraz aktivitelerinde anlamlı artış saptandı.Sonuç olarak; streptozotosin- nikotinamid ile Tip 2 diyabet oluşturulmuş sıçanlarda T. polium ekstraktının antihiperglisemik, antihiperlipidemik etkiye sahip olduğu saptandı. K+TPE ve D+TPE grubunda da antioksidan enzim aktivitelerinde anlamlı artış sebebiyle T. polium'un antioksidan olarak diyabetin neden olduğu oksidatif stres tablosunu iyileştirme yönünde olumlu etkiye sahip olduğu saptandı. Type 2 diabetes; it is a metabolic disease with hyperglycemia due to deterioration of insulin secretion and / or effect of insulin.In this study; male of Wistar rats were randomly divided into four groups as Control (C), Control + Teucrium polium L. extract (C + TPE), Diabetes (D), Diabetes + Teucrium polium L. extract (D + TPE). Type 2 diabetes were formed by intraperitoneal injection of streptozotocin (single dose 65mg / kg) + nicotinamide (45mg / kg). Teucrium polium L. plant extract a rate of %5 was added to drinking water of C + TPE and D + TPE groups for 21 days. The effects of rats on blood glucose and oxidant-antioxidant systems were investigated.Blood glucose, triglyceride (TG), total cholesterol (TC), plasma and tissue malondiadehit (MDA) levels were significantly decreased in D + TPE rats. At the same time, significant increase in superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GSH-Px) levels and paraoxonase (PON1) and arylesterase (ARE) enzyme activities were observed in C + TPE group and arylesterase activities in D + TPE group. Finally in this study; it was determined that T. polium extract had antihyperglycemic and antihyperlipidemic effects in streptozotocin-nicotinamide induced diabetic rats. It was also found that T. polium had positive effect on improving oxidative stress caused by diabetes as antioxidant due to significant increase in antioxidant enzyme activities in both C + TPE and D + TPE groups. 78

Kanser, hücrelerin kontrolsüz çoğalması ile oluşan bir hastalıktır. Hücrelerin çeşitli risk faktörleri sebebiyle mutasyona uğrayıp sınırsız çoğalması ile başlayan bu süreç sonunda kanserli hücreler oluşmakta, dokulara ve organizmaya zarar vermektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalar, kanser tedavisinde metal bazlı bileşiklerin umut verici olduğunu göstermiştir. Özellikle platin (Pt), gümüş (Ag), altın (Au) ve çinko (Zn) gibi metal kompleksleri birçok antikanser araştırmalarda kullanılmış ve başarılı sonuçlar alınmıştır. Dolayısıyla bu tez çalışmasında, bir Zn(II) kompleksinin insan meme kanseri hücrelerinde antikanser etkileri ve bu etkilerden sorumlu mekanizmalar araştırılmıştır. Zn(II) kompleksinin insan meme kanseri hücrelerindeki anti proliferatif potansiyeli SRB canlılık testi ile belirlenmiş, hücre canlılıkları ATP canlılık testi ile doğrulanmıştır. Ayrıca kompleksin olası sitotoksik etkisi sağlıklı insan meme hücrelerde de değerlendirilmiştir. Sitotoksik etkilerinden sorumlu olan hücre ölüm mekanizması ve apoptoz varlığını göstermek için Hoechst 33342/Propidyum İyodür ikili boyama yöntemi ve kırılmış sitokeratin-18 (M30 antijen seviyesi) yöntemi kullanılmıştır. Hücre ölümü ile ilişkili proteinlerin ekspresyon seviyeleri (B-Aktin, PARP/kırılmış PARP, COX4, DR4, Prokaspas-8/kırılmış Kaspas-8, BAX, RIP) immunoblotlama yöntemi ile gösterilmiştir. Apoptozisle ilişkili gen ekspresyonları ise Polimeraz Zincir Reaksiyonu kullanılarak belirlenmiştir. Zn(II) kompleksinin hücre migrasyonu üzerine etkisini belirlemek amacıyla yara iyleşmesi testi uygulanmıştır. Ayrıca Zn(II) kompleksinin kanser kök hücrelerindeki sitotoksik etkisi kök hücre populasyonunca zengin olan mamosferler üzerinde araştırılmıştır.Elde edilen sonuçlarda, Zn(II) kompleksinin insan meme kanseri hücrelerinde doza ve zamana bağlı olarak sitotoksik etkiye neden olduğu sağlıklı hücrelerde ise toksik olmadığı gözlendi. Zn(II) kompleksinin kanser hücrelerinde apoptozisi indüklediği hem protein hem de gen düzeyinde belirlendi. Zn(II) kompleksinin kanser hücrelerinin migrasyon yeteneklerini önemli derecede engellediği gözlendi. Ayrıca Zn(II) kompleksi kanser kök hücrelerinde de sitotoksik aktiviteye sahip olduğu belirlenmiştir.Tüm sonuçlar değerlendirildiğinde, Zn(II) kompleksinin kanser tedavisinde umut verici bir ajan olarak kullanılabileceği öngörüsüyle ileri analizlerin yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Cancer is a disease caused by uncontrolled proliferation of cells. This process begins with the mutation of cells due to various risk factors and unlimited proliferation. Recent studies have shown that metal-based compounds are promising in the treatment of cancer. Especially metal complexes such as platinum (Pt), silver (Ag), gold (Au) and zinc (Zn) have been used in many anticancer studies and successful results have been obtained. Therefore, the anticancer effects of a Zn(II) complex in human breast cancer cells and the mechanisms responsible for these effects were investigated in this thesis. The anti-proliferative potential of Zn(II) complex in human breast cancer cells was determined by SRB viability test. Cell viability was confirmed by ATP viability test. The possible cytotoxic effect of the complex was also evaluated in healthy human breast cells. Hoechst 33342 / Propidium Iodide dual staining method and broken cytokeratin-18 (M30 antigen level) method were used to demonstrate the presence of cell death mechanism and apoptosis responsible for cytotoxic effects. Expression levels of cell death-related proteins (B-Actin, PARP/cleaved PARP, COX4, DR4, Prokaspas-8 / cleaved Kaspas-8, BAX, RIP) were demonstrated by immunoblotting. Apoptosis-related gene expression was determined using Polymerase Chain Reaction. Wound healing test was performed to determine the effect of Zn(II) complex on cell migration. In addition, the cytotoxic effect of Zn(II) complex on cancer stem cells was investigated on mamospheres rich in stem cell population.The results showed that Zn(II) complex caused cytotoxic effect in human breast cancer cells depending on dose and time and was not toxic in healthy cells. Zn(II) complex induces apoptosis in cancer cells was determined at both protein and gene levels. Zn(II) complex significantly inhibited the migration ability of cancer cells. Zn(II) complex also had cytotoxic activity in cancer stem cells.When all the results were evaluated, it was concluded that further analysis should be performed with the assumption that Zn(II) complex can be used as a promising agent in the treatment of cancer. 94

Bu çalışmada, 341 Bacillus sp. suşundan 141'i hücre dışı lipaz üreticisi olarak bulunmuştur. En iyi lipaz üreten suş 16S rRNA ile tanımlandı ve Bacillus cereus ATA179 olarak adlandırıldı. Fiziksel parametreler arasında en iyi sonuçlar 45 ° C, pH 7.0, çalkalama hızı 50 rpm, aşılama miktarı %7 ve aşılama yaşı 24 saat idi. En iyi karbon kaynağı olarak sükroz, en iyi nitrojen kaynağı olarak (NH4) 2HP04, en iyi metal iyonu olarak CaCl2 elde edildi. Fiziksel parametreler arasında en iyi sonuçlar 45 ° C, pH 7.0, çalkalama hızı 50 rpm, aşılama miktarı %7 ve aşılama yaşı 24 saat olarak belirlenmiştir. ATA179 suşu, besinsel ve fiziksel koşulları optimize ederek yaratılan modifiye ortamda enzim üretiminde %51,1 artış göstermiştir. Kısmen saflaştırılmış enzimin optimum sıcaklığı ve pH değeri, sırasıyla 55 ° C ve 6.0 idi. Termostabilite ve pH stabilite çalışmaları, enzimin termostabil ve asidofilik olduğunu göstermiştir. CaCl2, Tween 20, Triton X-100, enzim aktivitesi üzerinde aktifleştirici bir etkiye sahipti. Vmax ve Km kinetik değerleri sırasıyla 18,28 U / ml ve 0,11 mM olarak bulunmuştur. Moleküler ağırlık yaklaşık 47 kDa olarak belirlenmiştir. Enzim aktivitesinin -20ºC'de 75 güne kadar stabil kaldığı bulunmuştur. Enzimin deterjan sanayiinde potansiyel gücü araştırılmış ve enzimin deterjan katkı maddelerinden etkilenmediği ayrıca yağlı maddelerle kirletilmiş kumaşlarda yağın çıkarılmasında etkili olduğu saptanmıştır. ATA179 bakterilerinin lipazı deterjan endüstrisinde kullanılma potansiyeline sahip olabilir. In this study, 141 out of 341 Bacillus sp. strains were found as extracellular lipase producers. The best lipase producing strain was identified by 16S rRNA and named as Bacillus cereus ATA179. The best results among the physical parameters were 45 ° C, pH 7.0, shaking speed 50 rpm, inoculation amount 7% and inoculum age 24 hours. Sucrose as the best carbon source, (NH4)2HPO4 as the best nitrogen source, CaCl2 as the best metal ion were obtained. The best results among the physical parameters were determined at 45°C, pH 7.0, shaking rate 50 rpm, inoculation amount 7% and inoculum age 24 hours. ATA179 strain showed a 51,1% increase in enzyme production in the modified medium created by optimizing nutritional and physical conditions. Optimum temperature and pH of the partially purified enzyme were 55° C and 6.0, respectivelly. Thermostability and pH stability studies showed that the enzyme is thermostable and acidophilic. CaCl2, Tween 20, Triton X-100 had an activating effect on enzyme activity. Vmax and Km kinetic values were found as 18,28 U/ml and 0,11 mM, respectively. The molecular weight was determined as about 47 kDa. The activity of enzyme was found to be stable up to 75 days at -20ºC. The potential strength of the enzyme in the detergent industry was investigated and it was found that the enzyme was not affected by detergent additives; and effective in removing fat in fabrics contaminated with oily substances. The lipase of ATA179 bacteria may have the potential to be used in detergent industry. Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı

Bu çalışmada ısı şok yanıtında etkili olduğu düşünülen çeşitli kimyasal ve fiziksel parametreler moleküler araçlardan faydalanılarak C.reinhardtii üzerinde araştırılmıştır. Sürekli ekspresyona sahip 160 adet, ısıyla indüklenebilir ekspresyona sahip 96 tadet olmak üzere toplamda 256 adet transformant elde edilmiş ve bu transformantlar ARS aktivitesi bakımında kalitatif ve kantitatif olarak taranmıştır. Çalışmalara seçilen βTub II-32 ve HSP70A III-1 transformantları ile devam edilmiştir. Fiziksel parametre olarak sıcaklık, ışık şiddeti ve UV-B radyasyonun, kimyasal parametre olarak ise tuzluluğun, kalsiyumun ve kalsiyum şelatlayıcıları ve bloklayıcıların etkisi araştırılmıştır. Sıcaklığın etkisini incelemede hücreler 23 °C'den 35 °C, 37 °C, 40 °C ve 42 °C'ye kaydırılmış ve hücrelerin 35°C' ye dahi çıkarıldığında ısı şok yanıtının indüklendiği görülmüştür. Kalsiyumun 100 mM'ın üstünde ARS aktivitesini arttırdığı belirlenmiştir. Kalsiyum şelatlayıcıları olan EGTA ve BAPTA varlığında ısı stres yanıtının tetiklendiği gözlenmiştir. 100 µM lantan ve 250 µM gadolinyumun yükselen ARS aktivitesini düşürmede etkili olduğu saptanmıştır. Ancak verapamilin etki göstermediği belirlenmiştir. 2 000 lux ve üzeri ışık şiddetinin ise ARS aktivitesini arttığı saptanmıştır. UV-B uygulamasının ve tuzluluğun ARS aktivitesine herhangi bir etkisi bulunmamıştır. Tüm ARS enzim aktivite sonuçları RT-qPCR sonuçları ile karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiş, paralel sonuçlar elde edildiği görülmüştür. Rekombinant C. reinhardtii ile elde edilen bu veriler bitki stresi ve ekolojik çalışmalar için önem taşıyabilir. In this study, various chemical and physical parameters which could be effective in heat shock response were investigated on C.reinhardtii by using molecular tools. In total 256 transformants were obtained, among them 160 transformants had continuous expression while 96 of them had heat-inducible expression and these transformants were screened for ARS activity qualitatively and quantitatively. Further studies were performed with selected transformants βTub II-32 and HSP70A III-1. As physical parameters the effect of temperature, light intensity and UV-B radiation; as chemical parameters salinity, calcium and calcium chelators and blockers were investigated. To investigate the effect of temperature, the cells were shifted from 23 °C to 35 °C, 37 °C, 40 °C and 42 °C. The heat shock response was induced even at 35 °C. It was determined that above 100mM of calcium concentration ARS activity was increased. In the presence of calcium chelators EGTA and BAPTA, heat stress response was triggered. 100µM lanthanum and 250 µM gadolinium were found effective in decreasing ARS activity. However, verapamil was not effective. It was found that light intensity of 2 000 lux and above increased ARS activity. UV-B and salinity had no effect on ARS activity. All ARS enzyme activity results were compared with the results of RT-qPCR and partially parallel results were obtained. These data obtained with recombinant C. reinhardtii might be important for plant stress and ecological studies. 104

Bu çalışmada, Türkiye'nin kuzeybatısında yayılışı olan endemik Lathyrus undulatus Boiss. türünün morfolojik, anatomik, palinolojik, ve karyolojik açılardan incelemesi yapılmıştır. Araştırmada kullanılan L. undulatus türüne ait materyaller 2016 ve 2018 yılının Mayıs Haziran aylarında İstanbul ve Bursa illerinde yapılan arazi çalışmalarında toplanmıştır. Arazi çalışmalarına ek olarak, herbaryum örneklerinden de faydalanılmıştır. L. undulatus türü morfolojik açıdan incelenerek betimi yapılmıştır. Mikromorfolojik özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) aracılığı ile incelenerek fotoğraflanmıştır. Gövde, petiyol ve yaprak kısımlarının anatomik özellikleri ışık mikroskobu aracılığı ile incelenmiş ve fotoğraflanmıştır. Palinolojik inceleme sonucu polenlerinin 3-zonokolporat, subprolate, ornamentasyonunsa retikülat olduğunu belirlenmiştir. Yapılan kromozom sayımlarında metafaz kromozomları 2n=14 olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Lathyrus undulatus, Fabaceae, Sistematik, Morfoloji, Mikromorfoloji, Anatomi, Palinoloji, Karyoloji In this study, morphological, anatomical, palynological and caryological characteristics of endemic Lathyrus undulatus Boiss. which have spread in Turkey's northwestern is analyzed. The materials used in this study from the L. undulatus species are collected in May-June of 2016 and 2018 from İstanbul and Bursa provinces. In addition to this, also herbarium samples are used. L. undulatus species were examined morphologically and described. Micromorphological properties were examined and photographed by scanning electron microscopy (SEM). The anatomical features of the stem, petiole and leaf parts were examined and photographed by light microscopy. Palynological examination result that pollens was 3-zonocholporate, subprolate and ornamentation was defined as reticulate. Metaphase chromosomes were determined as 2n = 14 in chromosome counts. Key words: Lathyrus undulatus, Fabaceae, Systematic, Morphology, Micromorphology, Anatomy, Palynology, Caryology 59

Bu çalışmada, Quercus brantii L. üzerinde, oluşumu Andricus quercustozae, Andricus cecconii tarafından indüklenen ve Quercus infectoria üzerinde, oluşumu Andricus quercusramuli tarafından indüklenen gallerin metanol ekstrelerinin enzim inhibisyon ve antioksidan aktiviteleri araştırılmıştır. Enzim inhibisyon aktivitesi; asetil ve bütiril kolinesteraz, tirozinaz ve üreaz enzim inhibisyonlarının spektrofotometrik ölçümüyle belirlendi. Ekstrelerin toplam fenolik miktarları gallik asite, toplam flavonoit miktarları kersetine eşdeğer olarak tayin edildikten sonra antioksidan aktiviteleri DPPH serbest radikali giderim, ABTS katyon radikali giderimi ve CUPRAC yöntemleri kullanılarak belirlendi. Kolinesteraz enzim inhibisyonu sonuçlarına göre; ekstrelerin asetilkolinesteraz enzim inhibisyonunda aktif olmadığı, bütiril kolinesteraz enzim inhibisyonunda ise aktivite gösterdikleri sonucuna varılmıştır. En yüksek aktiviteyi %31.33±1.25 inhibisyon oranı ile A. quercustozae gal ekstresi göstermiştir. Tirozinaz enzim inhibisyonu sonuçlarına göre en yüksek aktiviteyi %61.16±0.72 inhibisyon oranı ile A. quercustozae gal ekstresi göstermiştir. Üreaz inhibisyon aktivite sonucunda, A. quercustozae gal ekstresinin %40.98±1.41 oranında aktivite gösterdiği, A. quercusramuli ve A. cecconii gal ekstrelerinin ise aktivite göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Ekstrelerin toplam fenolik içeriklerinin toplam flavonoit içeriklerinden yüksek olduğu saptanmıştır. Ekstreler genel olarak yüksek antioksidan aktivite göstermiştir. Öyle ki; bazı ekstreler pozitif kontrollerden daha yüksek aktivite göstermiştir. Bu tez çalışması ile A. quercustozae, A. cecconii ve A. quercusramuli gal ekstreleriyle söz konusu biyolojik aktiviteler açısından ilk kez araştırılmıştır., In the current study, the enzyme inhibition and antioxidant activity of the methanol extract of galls induced by the Andricus quercustozae and Andricus. cecconii on Quercus brantii L. and Andricus quercusramuli on Quercus infectoria were investigated. The enzyme inhibition activity was determined by spectrophotometric measurement of acetyl-butyryl cholinesterase, tyrosinase and urease enzyme inhibitions. Total phenolic and total flavonoid contents of the extracts were determined as gallic acid and quercetin equivalents, respectively and their antioxidant activity was carried out by using three different methods; DPPH free radical scavenging activity, ABTS cation radical scavenging activity and CUPRAC assays. As a result of the cholinesterase inhibition activity, while the extracts were not active on acetylcholinesterase enzyme inhibition, they showed activity in the inhibition of butyrylcholinesterase enzyme. According to the results, the highest activity showed by A. quercustozae gall extract with an inhibition rate of 31.33 ± 1.25%. The highest tyrosinase enzyme inhibition activity recorded by A. quercustozae gal extract with an inhibition rate of 61.16 ± 0.72%. As a result of the urease inhibition activity, A. quercustozae gal extract showed activity (40.98 ± 1.41%), whereas A. quercusramuli and A. cecconii gal extracts did not show activity. Total phenolic contents of the extracts were found to be higher than total flavonoid contents. Extracts showed high antioxidant activity in general. That is, some extracts showed higher activity than positive controls. In this thesis, A. quercustozae, A. cecconii and A. quercusramuli gall extracts were investigated for the first time in terms of mentioned biological activities., Bu çalışma, Batman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi, Proje No: 18.001 kapsamında desteklenmiştir.

Bu çalışma, 2016-2018 yılları arasında Bingöl ili ve kırsalında toplam 327 lokalitede doğrudan ve dolaylı gözlem yöntemleri kullanılarak gerçekleştirildi. Her mevsimi içerecek şekilde ve 1/25.000 ölçekli paftalar dahilinde gerçekleştirilen 55 günlük arazi çalışmaları ile gözlem alanlarının noktasal dağılım frekansı pafta başına 4,47 olarak ortaya çıkmıştır. Yapılan arazi çalışmaları sonucu çalışma alanında 7 ordo, 14 familyaya ait 28 memeli türü tespit edilmiştir. Bu türlerden 24 tanesi doğrudan gözlem yöntemleri ile tespit edilirken, 4 tür ise dolaylı olarak tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda çalışma alanında Rodentia (kemirgenler) ve Carnivora (yırtıcılar) ordolarının 10’ar familya ile en fazla tespit edilen tür oranına sahip oldukları görülmüştür. Elde edilen türlerin korunma durumları IUCN, BERN, CITES, MAKK bakımından incelenmiş ve güncel koruma statüleri kaydedilmiştir., This study was conducted on the wildlife mammal observations from Bingöl province between 2016 and 2018 by direct and indirect observation methods. In total the field studies were taken in 327 localities, including all seasons and also reveal literature sources in. During the fifty five days, field works were carried out on seventy-three slice in a 1/25.000 scale. The observation frequency of the researching area is 4.47 per slice. As a result of the study 28 species belonging 7 order and 24 families, were identified in Bingöl province. While 24 of these species were identified by directly, the remaining species were identified by indirect observations. In addition it is obtained that the orders Rodentia and Carnivora are most detected in the area. The conservation status of these species were examined according to IUCN, BERN, CITES, MAKK criterias and current protection status has been recorded.

2015-2016 yılları arasında memeli yaban hayvanları üzerine gerçekleştirilen bu çalışma ile Düzce ili ve civarında, 33 gözlem noktası oluşturulmuştur. Dört mevsim olacak şekilde gerçekleştirilen çalışmalarımızda doğrudan ve dolaylı gözlem yöntemleri kullanılarak çalışılan alanların koordinatları GPS yardımıyla alınmış, yükselti ve habitat özellikleri tarihlere göre not edilmiştir. Doğrudan gözlem yöntemlerinde tuzaklama çalışmalarının yanı sıra dürbün, video kamera, DSLR fotoğraf makinesi ve fotokapan gibi uygun malzemeler kullanılırken, dolaylı gözlemlerde ayak izi, dışkı, ağaç kabuklarının soyulması, yiyecek artıkları vb. belirtiler kullanılmıştır. Toplam 33 istasyona ait gözlem ve fotokapan verileri sonucunda çalışma alanında karaca (Capreolus capreolus), geyik (Cervus elaphus), su samuru (Lutra lutra), kurt (Canis lupus), bozayı (Ursus arctos), yaban tavşanı (Lepus europaeus), uzun kanatlı yarasa (Miniopterus schreibersii), çakal (Canis aureus), yaban kedisi (Felis silvestris), kaya sansarı (Martes foina), porsuk (Meles meles), sincap (Sciurus anomalus), kirpi (Erinaceus concolor), gelincik (Mustela nivalis), yaban domuzu (Sus scrofa) ve tilki (Vulpes vulpes) olmak üzere 7 ordo, 10 familyaya ait 16 memeli türü tespit edilmiştir. Uzun kanatlı yarasa (M. schreibersii) alanı dışında diğer 32 alana her mevsim en az 15 gün kalacak şekilde bırakılan fotokapanların toplam arazide kalma gün sayısı 2915 gün olarak gerçekleşmiştir. Bu süre içerisinde 132 fotokapana ait 1359 veri kaydı elde edilirken, kamera tuzaklarına yakalanma frekansı en yüksek tür çakal (C. aureus), en düşük frekansa sahip tür ise gelincik (M. nivalis) olmuştur. Yapılan bu çalışmalar ile Düzce ili ve çevresinde dağılış gösteren memeli türlerinin tespit edilmesinin dışında bu türlerin popülasyon eğilimi ve habitat seçimleri de ortaya konmuştur., This study was conducted on wild mammals between the years of 2015 and 2016 by observing 33 study stations in Düzce Province. The direct and indirect observation methods were used for the field studies during the four seasons and the coordinates of the regions were taken by GPS. Without tracking methods, binocular, video camera, DSLR photograph machine and camera traps were used for direct observations, the footprints, feces, peeling of trees, food residues etc. used for indirect observation methods. By the result of this study sixteen species belong to seven order and ten family, roe (Capreolus capreolus), red deer (Cervus elaphus), otter (Lutra lutra), wolf (Canis lupus), grizzly bear (Ursus arctos), european hare (Lepus europaeus), bent-winged bat (Miniopterus schreibersii), jackal (Canis aureus), wildcat (Felis silvestris), beech marten (Martes foina), badger (Meles meles), squirrel (Sciurus anomalus), hedgehog (Erinaceus concolor), least weasel (Mustela nivalis), wild boar (Sus scrofa) and red fox (Vulpes vulpes) were determined at the 33 observation stations. Camera traps were stayed fifteen days in the 32 stations without the bent-winged bat (M. schreibersii). During these period 1359 data were obtained belong to 132 camera traps and C. aureus was the most diverse species, while the species of M. nivalis was rarely in the province. On the other hand, the population trend and habitat choose of the species distributed in Düzce province was determined by the study.

2016-2018 yılları arasında Batman ilinin tamamını kapsayacak şekilde farklı habitatlarında yayılış gösteren yaban hayatı memeli hayvan türleri araştırılmış ve tespit edilen türlerin populasyonlarını tehdit eden unsurlar belirlenmiştir. 169 lokalitede toplam 40 gün arazi çalışması yapılmıştır. Yapılan arazi ve literatür çalışmaları sonucunda 16 familyaya ait toplam 33 memeli hayvan türü tespit edilmiştir. Bu türlerden 26 tanesi doğrudan gözlemlenirken, 7 tanesi ise literatür çalışması olarak tespit edilmiştir., The wildlife mammal species which were distributed in different cover all habitats of Batman province were investigated between 2016-2018, and the factors that threaten the populations of the species were determined. The land studies were carried out in 169 localities for 40 days. A total of 33 mammal species belonging to 16 families have been identified as a result of land and literature studies. While 26 of these species were observed directly, 7 of them were not determined.

Bu çalışmada fiziksel mutajen ultraviyole (UV) ve kimyasal mutajen etidyum bromid (EtBr) 2'li kombinasyon ile muamele edilen Bacillus subtilis E6-5 suşundan proteaz üreten toplam 200 adet mutant elde edilmiştir. Bu mutantlar içerisinde en büyük zon çapına (25 mm) sahip olan mutant suş seçilerek bu suş Bacillus subtilis ATA38 olarak adlandırılmıştır. Elde edilen mutantın sıvı ortamda enzim üretim kapasitesi test edilmiş ve mutant suş ana suştan 18,2 kat daha fazla enzim üretmiştir. En yüksek enzim üretimi 24. saatte elde edilmiştir. Fiziksel ve besinsel faktörlerin enzim üretimi üzerine etkileri incelenmiştir. Besinsel faktörler için farklı karbon ve azot kaynaklarının, metal iyonlarının etkileri incelenmiştir. En iyi karbon kaynağı olarak Buğday nişastası (525 IU/mL), en iyi azot kaynağı olarak et özütü (850 IU/mL) ve metal iyonu olarak KCl+CaCl2 (548 IU/mL) elde edilirken, fiziksel parametreler içinde en iyi sonuçlar 37°C' de, pH 6.0' da, çalkalama hızı olarak 200 rpm, inokülasyon miktarı %1 ve inokülüm yaşı 18 saat olarak elde edilmiştir.Proteaz üretimini artırmak amacıyla, çalışmada besinsel ve fiziksel koşulların optimize edilmesi ile oluşturulan modifiye ortamda ATA38 mutantı temel besi ortamına göre %171'lik bir artışla enzim üretimi göstermiştir. Ana suş (60 IU/mL) ile kıyaslandığında mutant ATA38 modifiye ortamda (1096 IU/mL) 18,2 kat verim artışı sağlamıştır. Elde edilen mutant suşun endüstriyel ölçekte proteaz üretimi, büyük bir potansiyele sahip olabilir.Anahtar Kelimeler: Bacillus, Proteaz, Mutasyon, UV, EtBr ,Besinsel Faktörler, Fiziksel Faktörler In this study, the parent strain Bacillus subtilis E6-5 was exposed to UV and EtBr treatment by classical mutation procedure, and total 200 mutants were obtained. Among of these mutants, a mutant strain was selected based on its ability to produce highest zone formation (25 mm), and strain was named as Bacillus subtilis ATA38. Obtained mutant was tested for enzyme production capacity in the liquid media, the mutant ATA38 showed 18.2 fold increase in protease production over the parent strain B.subtilis E6-5. It was found that mutant strain produced protease on maximum level at 24 th hour. In addition, the effects of nutrional and physical factors on enzyme production were examined. For this purpose, the effects of major medium ingredients (different carbon sources, nitrogen sources and metal ions) on the production of the enzyme were used. The best carbon source was found to be wheat starch (525 IU/mL). Among the organic nitrogen sources, the highest enzyme production was obtained in the presence of meat extract (850 IU/mL),KCl+CaCl2 (528 IU/mL) was detected as effective as metal ion. In the physical parameters, the best results was obtained at 37°C, pH 6.0, 200 rpm asagitation rate, 1% as inoculum size and 18 hours as inoculum age. A new medium was obtainedby optimizing the incubation conditions (nutrional and physical factors) of protease production from ATA38 mutant. In this medium, enzyme yield was enhanced 171% compared to basal medium. The production of protease by ATA38 was inreased 18.2 fold compared to the parental strain. The mutant strain produced may have a prominent potential for protease production on an industrial scale.Key words: Bacillus, Protease, Mutagenesis, UV, EtBr, Nutritional Factors, Physical Factors 110

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Anahtar kelimeler Flora, Acarlar Longozu, Karasu, Kaynarca, Sakarya Bu çalışmada Türkiye'nin Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanları'ndan olup, yaban Hayatı Koruma Sahası ve 1. Derece Doğal Sit Alanı olarak ilan edilmiş bölgesi Acarlar Longozu'nun floristik özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Alan Davis'in Grid Kareleme Sistemine göre A3 karesindedir. Acarlar Longozu ve çevresinde yapılan çalışmalar sonucunda 102 familyaya ait 320 cins, 560 tür ve türaltı takson tespit edilmiştir. Alanda tespit edilen taksonların 8 tanesi Pteridophyta, 552 tanesi Spermatophyta divizyonuna ait olup bunların 4'ü Gymnospermae, 548 tanesi ise Angiospermae alt divizyonuna aittir. Angiospermae alt divizyonuna ait taksonun ise 92'si Monocotylodonae sınıfına ait iken kalan 456 takson Dicotilodonae sınıfına aittir. Araştırma alanında takson sayısı açısından en zengin familyalar 62 takson ile Asteraceae (%11,47), 46 takson ile Fabaceae (%8,21), 39 takson ile Poaceae (%6,96), 33 takson ile Rosaceae (% 5,89), ve 27 takson ile Lamiaceae ( %4,82) 'dir. Araştırma alanında takson sayısı açısından en zengin cinsler 11 takson ile Trifolium (%1,96), 9 takson ile Euphorbia (%1,61), 8 takson ile Quercus (%1,43), 7 takson ile Lathyrus (%1,25), 7 takson ile Ranunculus (%1,25), 7 takson ile Plantago (%1,25), 7 takson ile Silene (%1,25) ve 7 takson ile Rubus (%1,25)'dur. Alanda bulunan tür ve türaltı taksonların fitocoğrafik bölgelere dağılımı 127 takson ile Avrupa-Sibirya (%22,68), 113 takson ile Akdeniz (%20,18) ve 5 takson ile İran-Turan (%0,89) fitocoğrafik bölgesi şeklindedir. Alanın endemizm oranı 8 takson ile % 1,43 olarak belirlenmiştir. Keywords Flora, Acarlar Longozu, Karasu, Kaynarca, Sakarya This study is Turkey's Wetlands of International Importance Grounds, Wild Life Protection Area and has been declared a Natural Protected Area 1. Degree of floristic Acarlar Longozu the properties were determined. The study area is on the A3 square according to Davis's Grid Frame System. As a result of the studies carried out in the Acarlar Longozu, there were 320 genera, 560 species and subspecies taxa belonging to 102 families. Of the taxa identified in the area, 8 belong to Pteridophyta, 552 to Spermatophyta, 4 of which belong to Gymnospermae and 548 to Angiospermae subdivision. The taxa belonging to the Angiospermae subdivision belongs to the class of Monocotylodonae while the remaining 456 taxa belong to the class Dicotilodonae. The most wealthy families in the research area were Asteraceae (11.47%) with 62 taxa, Fabaceae (8.21%) with 46 taxa, Poaceae (6.96%) with 39 taxa, Rosaceae (5,58%) with 33 taxa, and 27 taxa and Lamiaceae (4.82%). In terms of number of taxa in the research area, the richest species were Trifolium (1.96%) with 11 taxa, Euphorbia (1,96%) with 9 taxa, Quercus (1.43%) with 8 taxa, Lathyrus (1,25%) with 7 taxa, Ranunculus (1,25%) with 7 taxa, Plantago (1,25%) with 7 taxa, Silene (1%) with 7 taxa and Rubus (1%) with 7 taxa The distribution of species and subspecies in phytogeographic regions in the area is in the form of Euro-Siberia (22.68%) with 127 taxa, Mediterranean (20.18%) with 113 taxa and Iran-Turan (0.89%) with 5 taxa. The endemism rate of the area was determined to be 1.43% with 8 taxa.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Anahtar sözcükler: Fitoplankton, Kanonik Uyum Analizi, Ketence Gölü, Su Kalitesi Ketence Gölü'nün fitoplankton gruplarının tür çeşitliliği ve yoğunluklarının mevsimsel dağılımını belirlemek ve temel fiziksel ve kimyasal parametreler ile ilişkilendirmek için Ekim 2016 - Eylül 2017 tarihleri arasında gölde belirlenen 2 istasyonda aylık periyotlarda arazi çalışması yapılmıştır. Su sıcaklığı, elektriksel iletkenlik (Eİ), toplam çözünmüş madde (TDS), pH ve çözünmüş oksijen konsantrasyonu (ÇO) YSI pro plus su kalitesi ölçüm sondası kullanılarak, suyun ışık geçirgenliği, Secchi diski kullanılarak aylık olarak ölçülmüştür. Nitrat azotu (NO3- N), nitrit azotu (NO2-N), ortofosfat (PO4-P), toplam fosfor (TP) ve silika (SiO2) aylık olarak alınan su örneklerinin laboratuvarda standart metodlara göre analiz edilmesi ile belirlenmiştir. Su örneklerine sedimentasyon yöntemi uygulanmış, fitoplanktonun teşhisi ve sayımı Olympus BX51 marka araştırma mikroskobunda Palmer-Maloney sayım kamarası kullanılarak yapılmıştır. Hücresel biyokütle, hücresel hacim verileri kullanılarak hesaplanmıştır. Ketence Gölü'nde ölçülen parametrelerin ortalaması şu şekildedir: su sıcaklığı 18,1 °C, Eİ 404,7 µS cm-1 , TDS 306,7 mg L-1 , pH 8,6, ÇO 6,5 mg L-1 ,Secchi diski derinliği 78,4 cm, NO3-N 0,41 mg L-1 , NO2-N 0,006 mg L-1 , PO4-P 0,02 mg L-1 TP0,06mg L-1 ,SiO2 0,008 mg L-1 . Araştırma süresince Bacillariophyta grubuna ait 26,Charophyta grubuna ait 2, Chlorophyta grubuna ait 28,Cryptophyta grubuna ait 4,Cyanobacteria grubuna ait 8, Euglenozoa grubuna ait 16,Miozoa grubuna ait 6 ve Ochrophyta grubuna ait 2 takson olmak üzere toplamda 92 takson tanımlanmıştır. Cryptomonas erosa, Trachelomonas volvocina, Cyclotella meneghiniana, Ulnaria acus, Glenodinium gymnodinium, Apocalathium aciculiferum, Pantocsekiella ocellata, Peridiniopsis cunningtonii, Phacus longicauda, Euglena rubra,Naiadinium polonicum, Tetraëdron minimum, Trachelomonas oblonga, Euglenaria clavata ve Euglena chlamydophora belirli dönemlerde biyokütlelerinde görülen artışlar sonucu fitoplanktonun baskın üyelerini teşkil etmişlerdir. Kanonik uyum analizi fiziksel ve kimyasal değişkenleri dikkate alarak baskın türleri 4 farklı gruba ayırmıştır. Fiziksel ve kimyasal parametreler açısından gölün su kalitesi I. ve II. kalite su özellikleri göstermektedir. Bununla birlikte toplam alg biyokütlesinin ötrofik duruma işaret etmesi, fitoplanktonun tür kompozisyonu ve gölde Euglenozoa üyelerinin hem takson sayısının hem de biyokütleye olan desteklerinin fazla olması göz önüne alındığında gölün su kalitesinin ötrofik olduğu düşünülmektedir. Keywords: Canonical Correspondance Analysis, Lake Ketence, Phytoplankton, Water Quality The purpose of this study was to determine species composition and the biomass of phytoplankton, and the variations in the main physical and chemical parameters affecting phytoplankton distributions in Lake Ketence. Monthly sampling was carried out at 2 stations between October 2016 and September 2017. Water temperature, specific conductance (SC), total dissolved solid (TDS), pH and dissolved oxygen (DO) were measured monthly using a YSI proplus water probe. Water transparency was determined monthly using a Secchi disk during the sampling. Nitrate-nitrogen (NO3-N), nitrite-nitrogen (NO2-N), orthophosphate (PO4- P), total phosphorus (TP) and silica (SiO2) were analyzed monthly according to standard methods. The identification and counting of phytoplankton were carried out using an Olympus BX51. For counting, a Palmer-Maloney phytoplankton counting chamber was used. The biomass was calculated from the biovolume of cells. Mean values of measured parameters in Lake Ketence were as follow: water temperature 18,1 °C, SC 404,7 µS cm-1 , TDS 306,7 mg L-1 , pH 8,6, DO 6,5 mg L1 ,Secchi disk 78,4 cm, NO3-N 0,41 mg L-1 , NO2-N 0,006 mg L-1 , PO4-P 0,02 mg L-1 TP0,06mg L-1 ,SiO2 0,008 mg L-1 . During the course of the study, a total of 92 taxa in 8 divisions have been identified, including 26 species in Bacillariophyta,2species in Charophyta,28 species in Chlorophyta, 4 species in Cryptophyta, 8 species in Cyanobacteria, 16 species in Euglenozoa, 6 species in Miozoa and 2 species in Ochrophyta. Cryptomonas erosa, Trachelomonas volvocina, Cyclotella meneghiniana, Ulnaria acus, Glenodinium gymnodinium, Apocalathium aciculiferum, Pantocsekiella ocellata, Peridiniopsis cunningtonii, Phacus longicauda, Euglena rubra,Naiadinium polonicum, Tetraëdron minimum, Trachelomonas oblonga, Euglenaria clavata and Euglena chlamydophora species were dominant in phytoplankton during different time of the study period. Dominant species were separated in 4 groups in consequence of physical and chemical variables in Canonical Correspondance Analysis. The water quality of lake is classified as I and II based on physical and chemical parameters. However, considering the total algal biomass, phytoplankton composition and the dominancy of Euglenozoa species, the water quality of the lake is supposed to be eutrophic.

Bu tez çalışması Batman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından BTÜBAP-2017-Yüksek Lisans -10 nolu proje ile desteklenmiştir., Pistacia terebinthus üzerinde oluşumu Slavum aff. mordvilkoi afiti tarafından indüklenen galden hazırlanan petrol eteri, aseton, metanol ve su ekstrelerinin antimikrobiyal aktivitesi disk difüzyon yöntemiyle, toplam fenolik miktarları gallik asite, toplam flavonoit içerik kersetine eşdeğer olarak; antioksidan aktiviteleri DPPH, ABTS ve CUPRAC yöntemleri kullanılarak belirlendi. Tüm ekstreler farklı düzeylerde antimikrobiyal aktivite sergilemiştir. En yüksek inhibisyon zon (14 mm) aseton ekstresi tarafından S. aureus'a karşı, en düşük MİK değeri (50 µg/ml) aseton ekstresi tarafından C. albicans'a karşı ve en düşük MBK değeri (500 µg/ml) ise yine aseton ekstresi tarafından S. aureus ve S. pyogenes'e karşı kaydedilmiştir. Toplam fenolik madde miktarı açısından en zengin ekstrenin aseton ekstresi olduğu (204.28 µgGAs/mg ekstre), toplam flavonoit içerik açısından en zengin ekstrenin ise etanol ekstresi (21.21 µgQEs/mg ekstre) olduğu belirlendi. Antioksidan aktivite açısından petrol eteri ekstresi aktivite göstermezken diğer ekstreler pozitif kontrollere yakın/yüksek aktivite göstermiştir., The antimicrobial activity of petroleum ether, acetone, ethanol and water extracts of Pistacia terebinthus gall induced by Slavum aff. mordvilkoi was determined by disc diffusion method. The total phenolic amounts and total flavonoid content were determined as gallic acid and quercetin equivalent, respectively. The antioxidant activities were determined by DPPH, ABTS and CUPRAC methods. All the extracts exhibited antimicrobial activity in different degrees. The highest inhibition zone (14 mm) was recorded by acetone extract against S. aureus, the lowest MIC value (50 µg/ml) was recorded by acetone extract against C. albicans and the lowest MBC value (500 µg/ml) was also recorded by acetone extract against S. aureus and S. pyogenes. In terms of total phenolic content, the richest extract was the acetone extract (204.28 µgGAs/mg extract), while the richest extract in terms of total flavonoid content was ethanol extract (21.21 µgQEs/mg extract). While the petroleum ether extract showed no antioxidant activity, other extracts showed near/high activity to positive controls.

YÖK Tez ID: 556668 Bu çalışmada, 99 hastadan alınan benign, malign over tümör dokularında ve metastaz dokularında Glutatyon-S-Transferaz izozimlerinden GSTM1, GSTP1 ve p53 ekspresyonlarının immünohistokimyasal bulguları değerlendirildi. GST ekspresyonu ve p53 arasındaki ilişki Mann Whitney-U testi ile ve klinik parametrelerle (yaş) ilişkisine Spearman Correlation Rank testi ile bakılmıştır. Over malign dokularında GSTP1 ve p53 ekspresyonları benign dokulara oranla daha fazla olduğu bulunmuştur. Over kanser hastalarında, GSTP1 ve p53 proteininin malign dokularda yüksek ekspresyonda olması over kanserinin ilerlemesinde ve gelişmesinde önemli olduğunu gösterir. p53ekspresyonu ve metastaz hastaların yaşları arasında pozitif korelasyon görülmüştür. In this study the immunohistochemical staining characteristics of glutathione-S- transferase mu (GSTM1), pi (GSTP1), p53 in over benign, malign and metastatic tissue from 99 patients were investigated. Relationships between p53 and GST expressions in over cancer tissue were examined by the Mann Whitney-U test and the clinicopathological data (age) were examined by the spearman correlation rank test. GSTP1 and p53 expressions in over benign cells were significantly higher than those in over malign cells. In over cancer patients the higher expresions of GSTP1, and p53 proteins in metastatic over tissues could be important in over cancer progressions and development. There was a positive correlation between p53 expression and patient's age in metastatic group.

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Bu çalışmada, Apiaceae familyasına ait Bunium brachyactis'in morfolojik ve anatomik özellikleri incelemiş ve tanımlanmıştır. Apiaceae (Umbelliferae) familyası, çiçekli bitkiler arasında tanımı güç üyelerden oluşmaktadır. Bu familya üyeleri dünyada ekonomik değere sahip bitkiler arasındadır ve dünyada yaklaşık 450 cins ve 3700 türle temsil edilir. Bu familya üyelerinin çoğu umbellat çiçek durumu, bir karpofor ile bağlanan tek tohumlu iki merikarptan oluşan özelleşmiş meyveler ve çok sayıda küçük epigin çiçekler ile ayırtedilirler. Bu bitkiler, yaprakları ve meyvelerinde bulunan aromatik bileşikleri sayesinde yemek ve salatalarda baharat olarak kullanılırlar. Apiacaeae familyasına ait Bunium cinsinin 45-50 türü vardır. Bu çalışmada türün bölgedeki yayılışları tespit edilerek, morfolojik ve anatomik özellikleri saptanmaya çalışılmıştır. Bunium brachyactis'in yumru, yaprak, çiçek ve meyvelerinin morfolojik ve anatomik özellikleri incelendi. Anatomik çalışmalarda alınan kesitler, Nikon d1700 gövde ve 18X140 objektife sahip mikroskopla fotoğraflandı In this study, the morphological and anatomical features of Bunium brachyactis belonging to Apiaceae family were examined and described. Apiaceae (Umbelliferae) family, flowering plants are difficult to identify members. The members of this family are among the plants of economic value in the world and are represented by approximately 450 genera and 3700 species in the world. Most of these family members are distinguished by umbellate flower status, specialized fruits consisting of two single-seeded mericarps connected by a carpophore and numerous small epigin flowers. These plants are used as spices in meals and salads with aromatic compounds found in leaves and fruits. There are 45-50 species of Bunium genus belonging to Apiacaeae family. In this study, the distribution of the species in the region was determined and morphological and anatomical features were tried to be determined. Morphological and anatomical characteristics of tubers, leaves, flowers and fruits of Bunium brachyactis were examined. Sections taken in anatomical studies were photographed with Nikon d1700 body and microscope with 18X140 lens.

Çalışmamızda ılımlı halofil bakteri türlerinden; Idiomarina loihiensis ve Salinivibrio costicola'nın esteraz aktiviteleri ile, Staphylococcus nepalensis ve Idiomarina loihiensis'in lipaz aktiviteleri araştırılmıştır. Idiomarina loihiensis ve Salinivibrio costicola'nın, % 1 tributrin ve % 10 tuz içeren agar besiyerlerinde, 37 °C'de pH 8 ve 9'da esteraz aktiviteleri 96 saat boyunca incelenmiştir. İki mikroorganizma da 24, 48, 72 ve 96 saatlik inkübasyon sürelerinde esteraz aktivitesi göstermiştir. Idiomarina loihiensis'in kolonisi etrafındaki en büyük şeffaf zon çapı pH 8'de 96. saatte 60 mm olarak ölçülürken, Salinivibrio costicola'nın kolonisi etrafındaki en büyük şeffaf zon çapı pH 9'da aynı inkübasyon süresinde 30 mm olarak gözlemlenmiştir. İzolatların esteraz aktiviteleri % 1 tributrin ve % 10 tuz içeren sıvı besiyerlerinde, 37 °C'de pH 8 ve 9'da 96 saat boyunca spektrofotometrik yöntemle ölçülmüştür. Idiomarina loihiensis ve Salinivibrio costicola sıvı besiyerlerinde 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatlik inkübasyon sürelerinde esteraz aktivitesi göstermiştir. Idiomarina loihiensis'in en yüksek esteraz aktivitesi pH 9'da 24. saatte 222.83 U/ml olarak tespit edilirken, Salinivibrio costicola'nın en yüksek esteraz aktivitesi pH 9'da aynı inkübasyon süresinde 230.76 U/ml olarak saptanmıştır.Staphylococcus nepalensis ve Idiomarina loihiensis'in, % 3 zeytinyağı, % 0.02 rhodamine B ve % 10 tuz içeren agar besiyerlerinde, 37 °C'de pH 7 ve 8'de lipaz aktiviteleri 96 saat boyunca incelenmiştir. İki mikroorganizma da 24, 48, 72 ve 96 saatlik inkübasyon sürelerinde lipaz aktivitesi göstermiştir. Her iki izolatın da turuncu ışıma gösteren kısımlarının çaplarının pH 7'de en büyük olduğu görülmüştür. Staphylococcus nepalensis'in çapı 72. saatte 7 mm olarak ölçülürken, Idiomarina loihiensis'in çapı aynı inkübasyon süresinde 9 mm olarak gözlemlenmiştir. Bu mikroorganizmaların lipaz aktiviteleri % 3 zeytinyağı ve % 10 tuz içeren sıvı besiyerlerinde, 37 °C'de pH 7 ve 8'de 96 saat boyunca spektrofotometrik yöntemle ölçülmüştür. Staphylococcus nepalensis ve Idiomarina loihiensis sıvı besiyerlerinde 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatlik inkübasyon sürelerinde lipaz aktivitesi göstermiştir. Staphylococcus nepalensis'in en yüksek lipaz aktivitesi pH 8'de 72 saatlik inkübasyon süresinde 44.57 U/ml olarak tespit edilirken, Idiomarina loihiensis'in en yüksek lipaz aktivitesi pH 7'de aynı inkübasyon süresi sonunda 37.60 U/ml olarak saptanmıştır.Sonuç olarak, ılımlı halofil bakteriler; Idiomarina loihiensis, Salinivibrio costicola ve Staphylococcus nepalensis tarafından üretilen esteraz ve lipaz enzimlerinin aktiviteleri oldukça yüksektir ve ticari olarak deri sanayinde farklı deri işlenti basamaklarında kullanılabilirler. In this study, esterase activities of Idiomarina loihiensis and Salinivibrio costicola and lipase activities of Staphylococcus nepalensis and Idiomarina loihiensis of moderately halophilic bacterial species were examined. The esterase activities of Idiomarina loihiensis and Salinivibrio costicola were investigated on agar medium containing 1 % tributyrin, 10 % salt at 37 °C and pH 8, 9 during 96 hours. Both microorganisms showed esterase activities at 24, 48, 72 and 96 hours incubation periods on the agar medium. While the largest diameter of the transparent zone of Idiomarina loihiensis was measured as 60 mm at 96 hours incubation at pH 8, the largest diameter of the transparent zone of Salinivibrio costicola was observed as 30 mm at the same incubation period and pH 9. The esterase activities of these microorganisms were measured by spectrophotometric method in liquid medium containing 1 % tributyrin, 10 % salt at 37 °C and pH 8, 9 during 96 hours. Idiomarina loihiensis and Salinivibrio costicola showed esterase activities at 6, 12, 24, 48, 72 and 96 hours incubation periods in the liquid medium. While the maximum esterase activity of Idiomarina loihiensis was detected as 222.83 U/ml at the 24 hours and pH 9, the maximum esterase activity of Salinivibrio costicola was determined as 230.76 U/ml at the same incubation period and pH 9.The lipase activities of Staphylococcus nepalensis and Idiomarina loihiensis were examined on agar medium containing 3 % olive oil, 0.02 % rhodamine B, 10 % salt at 37 °C and pH 7, 8 during 96 hours. Both isolates showed lipase activities at 24, 48, 72 and 96 hours incubation periods on the agar medium. The largest fluorescent orange halos belonging to both isolates were observed at pH 7. While the halo of Staphylococcus nepalensis was measured as 7 mm at 72 hours incubation, the halo of Idiomarina loihiensis was observed as 9 mm at the same incubation period. The lipase activities of these microorganisms were measured by spectrophotometric method in liquid medium containing 3 % olive oil, 10 % salt at 37 °C and pH 7, 8 during 96 hours. Staphylococcus nepalensis and Idiomarina loihiensis showed lipase activities at 6, 12, 24, 48, 72 and 96 hours incubation periods in the liquid medium. While the maximum lipase activity of Staphylococcus nepalensis was detected as 44.57 U/ml at 72 hours pH 8, the maximum lipase activity of Idiomarina loihiensis was determined as 37.60 U/ml at the same incubation period and pH 7.As a conclusion, the activities of esterase and lipase enzymes produced by moderately halophilic bacterial species; Idiomarina loihiensis, Salinivibrio costicola and Staphylococcus nepalensis were considerably high. Hence, these microorganisms may be used in different leather process steps in leather industry. 92

Parietin, Xanthoria parietina (L.)Th. Fr. Likeninde fotoprotektif metabolizmasının ikincil ürünü olan bir pigmenttir. Bu pigmentin likende UV koruyucu etkileri olduğu bilinmektedir. Fare deri fibroblast hücrelerinde(L929) Xanthoria parietina etanolik ekstraktı (XpE) tarafından oluşturabileceği hasarlar XTT hücre canlılık testi, Komet testi ve hücre içi reaktif oksijen türevleri testi (ROS) (DFCH-DA testi) ile belirlenmeye çalışılmıştır. Xanthoria parietina (L.) bitki eksratından elde edilen ''parietin''in L929 hücre hattındaki XTT sonuçlarına bakıldığında IC50 değeri: 768,01 mg/ml olarak belirlenmiştir. Komet testi sonuçlarına bakıldığında ve kontrol grubuyla kıyaslandığında; 50, 100, 200, 400, 500 mg/ml dozlarında genotoksik etkisinin olmadığı gözlemlenmiştir. Yapılan ROS deneyi sonucunda parietinin antioksidan etki gösterdiği anlaşılmıştır. Yapılan deneyler ve elde edilen sonuçlar ışığında Xanthoria parietina likeninden izole edilen ekstraktın belirli dozlarda sitotoksik olmadığı, genotoksik etki göstermediği ve beklendiği gibi antioksidan etki gösterdiği anlaşılmış olup birçok çalışmaya ışık tutacağı öngörülmüştür. Parietin, Xanthoria parietina (L.) Th. Fr. Lichen is a pigment that is the secondary product of photoprotective metabolism. This pigment is known to have UV protective effects in lichen. The damage that may be caused by Xanthoria parietina ethanolic extract (XpE) in mouse skin fibroblast cells (L929) will be determined by XTT cell viability test, comet test and intracellular reactive oxygen derivatives test (DFCH-DA). When XTT results of iet 'parietin obtained from Xanthoria parietina (L.) plant exrate in L929 cell line were examined, IC50 value was determined as 768.01 mg / ml. Comet test results were compared and compared to the control group; No genotoxic effect was observed at doses of 50, 100, 200, 400, 500 mg / ml. As a result of the ROS experiment, parietin was found to have antioxidant effect. In the light of the experiments and the results obtained, it was understood that the extract isolated from Xantoria parietina lichen was not cytotoxic, did not show genotoxic effect and showed antioxidant effect as expected and would enlighten many studies. 100

Bu çalışmada epijeik bir tür olan Eisenia fetida'nın vermikompost üretiminde etkin kullanılabilirliği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada yaklaşık 500.000 adet topraksolucanı örneği, yüksekliği 66,5 cm, uzunluğu 750 cm, genişliği 125 cm olan profil demirden imal edilen ve içinde organik atıklarla fermente edilmiş büyükbaş hayvan gübresiyle doldurulmuş yatağa konulmuştur. Yatak, yerden yüksekliği 60.5 cm olan profil ayaklar üzerine konulmuştur. Yatak içindeki pH, sıcaklık, nem, popülasyon yoğunluğu gibi parametreler tür için optimum olacak şekilde kontrol altında tutulmuştur. Seperatörden geçirilmiş ve bitkisel organik atıklarla zenginleştirilmiş büyükbaş hayvan gübresi, fermantasyon sürecinden geçirildikten sonra sürekli akış sistemindeki topraksolucanlarına besin olarak verilmiştir. Daha sonra oluşan gübre makas sistemiyle aşağıdan kesilerek alınmıştır.Elde edilen gübrenin analizi sonucunda toplam organik madde miktarı % 64.2, toplam humik ve fulvik asit oranı % 42.9, organik azot % 2.7, toplam fosfor % 0.46, toplam potasyum % 0.83, toplam magnezyum % 0.98, toplam demir % 0.43 olarak bulunmuştur. Özellikle toplam organik madde miktarı ile toplam humik ve fulvik asit oranının ülkemizin tarım yapılan topraklarına göre oldukça yüksek olduğu görülmüştür. Bunun yanında ağır metal analiz sonuçları belirtilen referans değerlerinin altında çıkmıştır.Çalışma sonunda vermikompost üretiminde E. fetida türünün oldukça elverişli olduğu ve farklı uygulamalarla verimin daha fazla artırılabileceği görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Vermikompost, vermikültür, Eisenia fetida, solucan gübresi. In this study, the efficacy of Eisenia fetida, which is an epijeic species, in vermicompost production has been tried to be revealed. In the study, approximately 500.000 earth soil samples were placed on the bed filled with bovine manure, which is made of profile iron with a height of 66.5 cm, length 750 cm, width 125 cm and fermented with organic wastes. The bed was placed on the profile feet with a height of 60.5 cm from the ground. Parameters such as pH, temperature, humidity, population density in the bed are kept under control to be optimal for the species. Bovine manure, which has been seperated and enriched with herbal organic wastes, has been given as nutrients to the earthquakes in the continuous flow system after the fermentation process. Then the resulting fertilizer was cut from below with the scissor system.As a result of the analysis of the obtained fertilizer, total organic matter amount was 64.2%, total humic and fulvic acid ratio was 42.9%, organic nitrogen 2.7%, total phosphorus 0.46%, total potassium 0.83%, total magnesium 0.98%, total iron 0.43%. In particular, the total amount of organic matter and total humic and fulvic acid ratio were significantly higher than the agricultural lands of our country. In addition, the results of heavy metal analysis were below the stated reference values.At the end of the study, it was observed that E. fetida species was very suitable for vermicompost production and the yield could be increased with different applications.Keywords: Vermicompost, Vermiculture, Eisenia fetida, worm manure. 43

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Fitalosiyaninler (Pc) sentetik olarak elde edilen en önemli boyar madde gruplarından olması nedeni ile endüstriyel alanda çok geniş kullanım alanlarında sahiptir. Endüstriyel boyalar, kalem ve yazıcı mürekkepleri, optik veri depolama ve fotodinamik kanser tedavileri uygulama alanlarından sadece birkaçıdır. Pc'ler çok çeşitli sentez yöntemleri ile elde edilebilmektedirler. Bu yöntemlerden biri olan yüksek sıcaklıktaki sentez yönteminde oluşan polar gruplarından dolayı suda çözünebilir özellik kazanmaktadır. Ayrıca bileşik oluşturduğu metale göre de farklı özelliklere sahip olmaktadır. Bu suda çözünme özelliklerinden dolayı fitalosiyaninlerin de, ağır metaller, herbisitler, pestisitler ve nanoplastikler gibi sucul ekosistemi tehdit etmesi ve fotosentez üretim kapasitesinde önemli yere sahip olan yeşil alglerde stres koşulları oluşturması mümkün görülmektedir. Bu çalışmada, iki farklı fitalosiyanin türevinin Chlorella vulgaris alginin klorofil-a ve OD 750 değerlerinde ve antioksidan parametrelerinde (toplam SOD, APOD, GR, prolin, MDA ve H2O2) oluşturduğu değişimler incelenmiştir. Çalışmada, C. vulgaris alginin OD 750 ve klorofil-a değerlerinde her iki fitalosiyanin türevinin de artan konsantrasyonlarla birlikte azalmaya sebep olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte bakırlı fitalosiyaninin düşük konsantrasyonlarda (0.5 ve 1 ppb) algin gelişimini teşvik ettiği gözlenmiştir. SOD enzim aktivitesinde, bakırlı fitalosiyanin uygulanan (6 ppb) gruba göre metalsiz fitalosiyanin uygulanan (2 ppb) grubun daha yüksek konsantrasyonda artış gösterdiği tespit edilmiştir. GR enzim aktivitelerinde bakırlı fitalosiyanin uygulanan grupta 6 ppb konsantrasyonda artış ölçülürken metalsiz fitalosiyanin uygulanan grupta 1, 2 ve 4 ppb konsantrasyonlarda artış ölçülmüştür. Bununla birlikte metalsiz fitalosiyanin grubunda APOD enzim aktivitesinde bütün konsantrasyonlarda azalma olduğu belirlenirken bakırlı fitalosiyanin uygulanan grupta APOD enzim aktivitesinde bütün konsantrasyonlarda artma olduğu gözlenmiştir. Prolin miktarında, bakırlı fitalosiyanin uygulanan grubun düşük konsantrasyonunda (0.5 ppb) artış görülürken metalsiz fitalosiyanin uygulanan gruptaki prolin miktarı (0.5, 1 ve 4 ppb) düzensiz azalma göstermiştir. MDA ve H2O2 miktarlarına baktığımızda bakırlı fitalosiyanin uygulanan grubun düşük konsantrasyonunda (0.5 ppb) bu değerlerin arttığı gözlemlenirken metalsiz fitalosiyanin uygulanan grubun tüm konsantrasyonlarında azalma tespit edilmiştir. Sonuç olarak metalsiz fitalosiyaninin, bakırlı fitalosiyanine göre hücrede daha yüksek oranda oksidatif stres oluşturduğu gözlemlenmiş olup toksik etkisinin fazla olduğu görülmüştür. Phthalocyanines (Pc) which were synthesized synthetically, are one of the most important dyestuff groups as a result of having a wide range of industrial applications. Industrial dyes, pen and printer inks, optical data storage and photodynamic cancer treatments are just a few of their applications. PCs can be obtained by a variety of synthesis methods. They formed water-soluble properties as a result of their polar groups in high-temperature synthesis method. Furthermore, they have different properties with different metal compounds. Due to these water solubility properties, it is possible that phthalocyanines threaten aquatic ecosystem such as heavy metals, herbicides, pesticides and nanoplastics and create stress conditions in green algae which have an important place in photosynthetic production capacity. In this study, the effects of two different phthalocyanine derivatives on chlorophyll-a and OD 750 values and antioxidant parameters (total SOD, APX, GR, Proline, MDA and H2O2) were investigated on Chlorella vulgaris algae. In the study, it was observed that C. vulgaris algae caused a decrease in OD 750 values with increasing concentrations of both phthalocyanine derivatives. However, it was observed that copper phthalocyanine promotes algae growth at low concentrations (0.5 and 1 ppb). It was found that SOD enzyme activity was increased at a higher concentration in the metal-free phthalocyanine-treated (2 ppb) group than copper-phthalocyanine-treated (6 ppb) group. In the GR enzyme activities, an increase of 6 ppb concentration was measured in the group treated with copper phthalocyanine An increase in concentrations of 1, 2 and 4 ppb were measured in the metal-free phthalocyanine-treated group. On the other hand, it was determined that all concentrations decreased the activity of APX enzyme in the metal-free phthalocyanine group In the group treated with copper phthalocyanine, APX enzyme activity increased at all concentrations. The amount of proline was increased in low concentration (0.5 ppb) of the group treated with copper phthalocyanine. The amount of proline (0.5 and 4 ppb) in the metal-free phthalocyanine treated group showed an irregular decrease. The amount of MDA and H2O2, increased in low concentration (0.5 ppb) in copper phthalocyanine group, while decreased at all concentrations in metal-free phthalocyanine group. As a result, it was observed that metal-free phthalocyanine produced higher oxidative stress than copper phthalocyanine in the cell.

TEZ12357 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 41-52) var. XIII, 53 s. :_rnk. res., tablo ;_29 cm. Yapılan çalışmada, Zn (30 mg/L) ve Cu (10 mg/L)’ nun tek başına ve karışım halinde toksik etkilerinin Galleria mellonella larvalarının hemosit tipleri ile total ve diferansiyel hemosit sayıları üzerine olan etkileri incelenmiştir. G. mellonella larvalarında prohemosit, granülosit, plazmatosit, sferülosit ve önositoid olmak üzere beş tip hemosit gözlenmiştir. Total ve diferansiyel hemosit sayıları ağır metallerden önemli ölçüde etkilenmiştir. Metallerin uygulanması sonucunda (72 saat sonunda) total hemosit sayısı (THS) azalmıştır. Prohemosit, granülosit, sferülosit ve önositoidlerde azalma plazmatosit sayılarında ise artış gözlenmiştir. G.mellonella larvalarının hemosit sayılarında meydana gelen değişimler çevre kirliliği düzeylerini değerlendirmede iyi bir model organizma olarak kullanılabilirliğini ve başka türler üzerinde de yapılacak immünolojik çalışmalara yol gösterebileceğini ortaya koymuştur. Toxic effects of Zn (30 mg / L) and Cu(10mg / L) applied singly and in mixture were investigated on the total and differential hemocyte counts of Galleria mellonella larvae. Five types of hemocytes were observed in G. mellonella larvae; prohemocytes, granulocytes, plasmatocytes, spherulocytes and eunocytoids. Total and differential hemocyte counts were significantly affected by heavy metals. Total hemocyte count (THC) decreased when larvae exposed to metal for (72 hours). Decreased prohemocytes, granulocytes, spherulocytes and eunocytoids whereas plasmatocyte numbers increased. Changes in hemocyte numbers of G. mellonella larvae have shown that it can be used as a good model organism in evaluating environmental pollution levels and it can also lead to immunological studies on other species. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2018-10328.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Son yıllarda tarımda pestisit ve çeşitlerinin kullanımı artmaktadır. Özellikle tarımda verimin arttırılması için pestisit çeşitleri çok sık kullanılmaktadır. Fakat kullanılan bu pestisit çeşitleri ekolojik döngüye her geçen gün zarar vermektedir. Bu durum göz önüne alınarak herbisit çeşidi olan tribenuron metilin zebra balığı embriyo hücreleri üzerine olan etkilerinin incelenmesi amacıyla bu çalışmada teratolojik incelemeleri yapılmıştır. 1,8 mg/L, 0,9 mg/L, 0,4 mg/L, 0,2 mg/L ve 0,1 mg/L dozlarla yapılan bu çalışmada zebra balığı embriyo ve larvalarında morfolojik bozukluklar gözlenmiştir. Oluşan teratolojik etkiler 5 gün boyunca izlenmiştir. Bu çalışma sonucunda tribenuron metil uygulamasının embriyo hücrelerinde toksik etki ettiği tespit edilmiştir. In recent years, the use of pesticides and varieties has increased in agriculture. Pesticide varieties are frequently used to increase the yield in agriculture. However, these pesticide varieties used harm the ecological cycle every day. Taking this into consideration, the herbicide type is tribenuron methyl To investigate the effects of zebrafish on embryo cells, teratological studies were performed in this study. In this study with 1,8 mg/L, 0,9 mg/L, 0,4 mg/L, 0,2 mg/L ve 0,1 mg/L doses, morphological disorders were observed in zebrafish embryos and larvae. The teratological effects were monitored for 5 days. As a result of this study, tribenuron methyl application was found to be toxic in embryo cells.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmada tuz (NaCl 150 mM), bor (H3BO3 30 µM) ve tuz+bor (NaCl 150 mM+H3BO3 30 µM) uygulamalarının iki farklı buğday (Triticum aestivum L.) genotipinde (Momtchil ve Pamukova-97) neden olduğu fizyolojik ve biyokimyasal değişimler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Klorofil a floresansı ölçümleri tuz+bor uygulamalarının Pamukova-97 genotipinde fotosentetik aktiviteyi azalttığını, Momtchil genotipinde ise daha olumlu yönde etkilediğini göstermiştir. Özellikle alan (OJIP eğrisinin üzerinde kalan bölge), V/to (kapalı reaksiyon merkezlerinin birikim hızı), 0/(1-0) (ışığa bağımlı olmayan (karanlık) reaksiyonların performans göstergesi), RC/ABS (FS II'deki anten klorofilleri başına aktif reaksiyon merkezi miktarı), ABS/RC (reaksiyon merkezi başına FS II'in ortalama anten boyutu), TRo/RC (FS II'de reaksiyon merkezi başına yakalanan ve QA'nın indirgenmesini sağlayan maksimum enerji) ve DIo/RC (FS II'de reaksiyon merkezi başına fotokimyasal olaylar dışında kaybedilen dissipasyon enerjisi) parametrelerindeki değişimler, tuz+bor uygulamalarının Momtchil genotipinde tuzluluğun neden olduğu hasarları bir ölçüde iyileştirdiğini göstermiştir. Her iki genotipte de uygulamalar sonucunda askorbat peroksidaz ve glutatyon redüktaz gibi antioksidant enzimlerin aktiviteleri azaldığından, düşük bir askorbat-glutatyon döngüsü aktivitesi belirlenmiştir. Ancak Pamukova-97'de tuz+bor uygulaması membran peroksidasyonuna, toplam karotenoid miktarında azalmaya ve fotosentetik pigmentlerin parçalanmasına neden olmuştur. Buna göre çalışmamızdaki tuz+bor uygulamalarının her iki genotipin yapraklarındaki askorbat-glutatyon döngüsünü ve antioksidant sistemi olumsuz etkilediği söylenebilir. Ancak tuz+bor uygulamasının özellikle Momtchil genotipinde yapraklardaki fotosentetik pigment miktarını artırması, MDA birikimini azaltması ve fotosentetik aktiviteyi nispeten olumlu etkilemesi nedeniyle tuzun yol açtığı metabolik olumsuzlukları bir dereceye kadar iyileştirdiği sonucuna varılabilir. In this study, the physiological and biochemical changes of salt (NaCl, 150 mM), boron (H3BO3 30 µM) and salt+boron (NaCl, 150 mM+ H3BO3 30 µM) applications were comparatively investigated in two different wheat (Triticum aestivum L.) genotypes (Momtchil and Pamukova-97). Chlorophyll a fluorescence measurements showed that salt+boron application decreased photosynthetic activity in Pamukova-97 while salt+boron application induced it. Changes in some chlorophyll a fluorescence parameters, such as V/to (accumulation rate of closed reaction centres), 0/(1-0) (performance indicator of the dark reactions), RC/ABS (the amount of active reaction centres per antenna chlorophylls in PSII), ABS/RC (average anttenna size of PSII per reaction centres), TRo/RC (the maximum amount of trapped energy per reaction centres which reduces QA), DIo/RC (the amount of dissipation energy in PSII per reaction centres), indicated that salt+boron application ameliorated photosynthetic activity in Momtchil which was reduced by salinity to some extent. It has been determined that all applications led to the lower ascorbate-glutathione cycle activity, as evaluated with the lower ascorbate peroxidase and glutathione reductase activities. However, salt+boron application caused to higher level of membrane peroxidation, reduced total carotenoid content and degredation in photosynthetic pigments in Pamukova-97. As a result, it could be said that salt+boron application inhibited the ascorbate-glutathione cycle and affected antioxidant system negatively in the leaves of both genotypes. However, we may conclude that salt+boron application ameliorate the negative metabolic effects of salinity because of the lower MDA accumulation and higher photosynthetic activity and photosynthetic pigment content in the levaes of Momtchil.

Bu çalışma, hiperfosfatemili hastaların tedavisinde sıklıkla reçete edilen ve fosfat bağlayıcı grubunda yer alan sevelamer hidroklorür ve kalsiyum karbonat ajanlarının genotoksik ve/veya sitotoksik potansiyelini karşılaştırmalı olarak ortaya çıkarmak amacıyla yürütülmüştür. Çalışmalar in vitro koşullarda insan periferal lenfositlerle mikronukleus (MN) ve tek hücre jel elektroforez (Komet) testleri yapılmıştır. Ayrıca nokta mutasyonu ve çerçeve kayması mutasyonlarını uyarıp uyarmadığını belirlemek amacıyla Salmonella typhimurium'un mutant suşlarıyla (TA98 ve TA100) geri mutasyon testi (Ames testi) gerçekleştirilmiştir. İnsan periferal lenfositleri 20 ve 44 saat, komet testinde ise 1 saat boyunca 1/2, 1, ve 2 mg/mL konsantrasyonlardaki sevelamer hidroklorür ve kalsiyum karbonat ile muamele edilmiştir. Ames/Salmonella bakteriyel ters mutasyon testinde ise sevelamer hidroklorür ve kalsiyum karbonatın, 2 mg/mL, 1 mg/mL, 0,5 mg/mL, 0,25 mg/mL, 0,125 mg/mL konsantrasyonları kullanılmıştır.Bu çalışmadaki test maddeleri sevelamer hidroklorür ve kalsiyum karbonatın mikronukleus oluşumu hafif artış yönünde uyardığı ancak bu artışın kontrole göre anlamlı olmadığı saptanmıştır. Komet testinin bulgularına göre kullanılan test maddeleri bir istisna (2 mg/mL, sevelamer hidroklorür, 48 saat) hariç önemli DNA hasarlarına neden olmamıştır. Ames testinde ise mutajenik olmadığı ancak zayıf bir sitotoksik etkiye sahip olduğu bulunmuştur. Her iki test maddesi, özellikle de sevelamer hidroklorür, NBI'yi kontrole göre anlamlı şekilde azaltmıştır. Yani sevelamer hidroklorürün zayıf bir sitotoksisitesinden söz edilebilir. Ayrıca iki test maddesi birbirlerine karşılaştırıldığında sevelamer hidroklorürün genotoksisite ve sitotoksisite açısından kalsiyum karbonattan daha reaktif olduğu gözlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Sevelamer hidroklorür, Kalsiyum Karbonat, Mikronukleus, Tek Hücre Jel Elektroforezi, AMES/Salmonella Bakteriyel geri mutasyon testi. This study was conducted to compare the genotoxic and / or cytotoxic potential of two agents included in the phosphate binding group, Sevelamer hydrochloride and Calcium carbonate, which are frequently prescribed in the treatment of patients with hyperphosphatemia. Micronucleus (MN) and single cell gel electrophoresis (comet assay) tests were performed on human peripheral lymphocytes. In addition, the Ames Salmonella/microsome mutagenicity assay was performed with mutant strains of Salmonella typhimurium (TA98 and TA100) to determine whether they stimulate substitutions and frame shift mutations. Human peripheral lymphocytes were treated with sevelamer hydrochloride and calcium carbonate at concentrations of 1/2, 1, and 2 mg / mL for 20 and 44 hours for micronucleus assay and 1 hour in the comet assay. In the Ames / Salmonella bacterial reverse mutation test, sevelamer hydrochloride and calcium carbonate concentrations of 2 mg / mL, 1 mg / mL, 0.5 mg / mL, 0.25 mg / mL and 0.125 mg / mL were used.In this study, sevelamer hydrochloride and calcium carbonate stimulated slight increase in micronucleus formation but this increase was not significant compared to the results of the control group. According to the findings of the comet test, sevelamer hydrochloride and calcium carbonate did not cause significant DNA damage with one exception (2 mg / mL, sevelamer hydrochloride, 48 hours). In the Ames test, it was found that the drugs were devoid of mutagenic activity in bacterial assay, but had a weak cytotoxic effect. Both sevelamer hydrochloride and calcium carbonate, particularly SH, significantly reduced NBI compared to the control group. Thus, a weak cytotoxicity effect can be mentioned. Furthermore, sevelamer hydrochloride was more reactive in terms of genotoxicity and cytotoxicity than calcium carbonate when the two agents were compared.Key Words: Sevelamer Hydrochloride, Calcium Carbonate, Micronucleus, Single Cell Gel Electrophoresis, Ames Salmonella/microsome mutagenicity assay. 120

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Hypericum triquetrifolium Turra. hiperisin ve türevleri gibi antidepresan olarak kullanılan sekonder metabolitleri içeren tıbbi bir bitkidir. Bitkinin belirli gelişim aşamasında ya da stres sırasında üretilen sekonder metabolit miktarını artırmak için çeşitli elisitörler kullanılmaktadır. Son yıllarda daha kullanışlı olduğu ve kolay alınabildiği için nano elisitörlerin kullanımı yaygınlaşmıştır. Bu çalışmada çiçeklenme öncesi ve tam çiçeklenme döneminde yapraktan uygulanan 50 ppm, 75 ppm, 100 ppm ve 150 ppm konsantrasyonlarındaki kitosan, demiroksit ve kitosan-demiroksit kompleksi nanopartiküllerinin H. triquetrifolium'un fenolik bileşikleri üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Çiçeklenme öncesi dönemde 75 ppm'lik demiroksit ve kitosan demiroksit kompleksi nanopartikülleri; hesperidin, klorojenik asit, hiperosit, rutin, kuersitrin, kampferol ve hiperforin miktarlarında istatistiksel bakımdan önemli artışlar meydana getirmiştir. Yine bu dönemde uygulanan 150 ppm'lik kitosan nanopartikülü; hesperidin, hiperosit ve hiperforin miktarlarını artırmıştır. Tam çiçeklenme döneminde, 150 ppm demiroksit nanoparçacıkları hesperidin, klorojenik asit, hiperosid, rutin, kuersitrin, hiperforin ve kampferol miktarlarını arttırmıştır. 150 ppm kitosan'da klorojenik asit, hiperosit, kuersitrin, psödohiperisin ve hiperisin miktarları artmıştır. Aynı dönemde 100 ppm'lik kitosan rutin ve kampferol konsantrasyonu artmıştır. 100 ppm kitosan demiroksit kompleksinin nanoparçacıkları da kuersitrin, kampferol ve psödohiperisin miktarını arttırmıştır. Hypericum triquetrifolium Turra. is a medicinal plant containing secondary metabolites used as antidepressants, such as hypericin and its derivatives. Various elicitors are used to increase the amount of secondary metabolite produced at the particular stage of development or during stress. In recent years, the use of nano elicitors have become widespread since it is more convenient and easily available. In this study, the effect of 50 ppm, 75 ppm, 100 ppm and 150 ppm concentrations of chitosan, ironoxide and chitosan-ironoxide complex nanoparticles on phenolic compounds of H. triquetrifolium were investigated before flowering and during full flowering period. In the pre-flowering period, 75 ppm iron oxide and chitosan iron oxide complex nanoparticles have increased statistically significant the amounts of hesperidine, chlorogenic acid, hyperoside, rutine, quercitrin, campferol and hyperforin. 150 chitosan nanoparticles applied in this period have increased the amounts of hesperidin, hyperoside and hyperforin. In full flowering period, 150 ppm iron oxide nanoparticles have increased the amounts of hesperidine, chlorogenic acid, hyperoside, rutine, quercitrin, hyperforin and campferol. The amounts of chlorogenic acid, hyperoside, quercitrin, pseudohypericin and hypericin have increased in 150 ppm chitosan. In the same period the concentration of rutine and campferol have increased in 100 ppm chitosan. Nanoparticles of chitosan iron oxide complex of 100 ppm also increased the amount of quercitrin, campferol and pseudohypericin. FEN.18.013 nolu proje kapsamında Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü (DÜBAP) tarafından desteklenmiştir.

Kentleşmenin, miksomiseteslerin biyolojik çeşitliliğini etkilediği bildirilmiştir. Bursa kentinde, miksomiset grubuna ait çeşitliliğin kentsel alandaki durumuna ilişkin veriler bulunmamaktadır. Bu nedenle, Bursa ilinin anıt ağaçları en çok bulunduran ilçelerinde (Osmangazi ve Yıldırım) yer alan anıtsal olarak tanımlanmış ağaçlarda kortikol miksomisetes grubu organizmaların varlık ve dağılımının belirlenmesi amaçlanmıştır.Ağustos ve Ekim 2018'de Bursa'nın Osmangazi ve Yıldırım ilçesinde yer alan 100 adet anıtsal ağaçtan kabuk materyal toplanmıştır. Nem odası kültür tekniği laboratuar uygulaması çalışmalarından elde edilen türlerin izolasyonları teşhis ve tanımlanmaları gerçekleştirilmiştir.9 cins içinde 16 tür tanımlanmıştır tespit edilen türler listelenmiş ve Bursa şehri için Didymium bahiense (Gottsberger), Didymium difforme (Pers) SF Gray), Macbrideola martinii (Alexop. Amp; Beneke), Macbrideola oblonga (Pando, Lado), Physarum gyrosum (Rost), Physarum notabile (Macbr.) yeni kayıt olarak belirtilmiştir.Çalışma, Bursa şehir merkezindeki anıtsal ağaçlardaki kortikol miksomisetesler hakkında ilk rapordur. Ayrıca, Bursa ili miksomisetesleri biyolojik çeşitliliği üzerine 6 (altı) yeni Myxomycetes kaydı da eklemektedir. Urbanization has been reported to affect the biodiversity of myxomycetes. There is no data in the Bursa city on the diversity of myxomycete in the urban area. Therefore, we aim to determine the presence of corticolous myxomycetes on monumental trees that are located in the most populated province of Bursa city (Osmangazi and Yıldırım).In August and October 2018, 100 barks of monumental trees located in the Osmangazi and Yıldırım) county of Bursa was collected. Moist chamber culture technique was used for the isolation and identification of the species.16 species within 9 genera were identified. The species identified are listed, and six new records Didymium bahiense (Gottsberger), Didymium difforme (Pers.) S. F. Gray), Macbrideola martinii (Alexop. & Beneke), Macbrideola oblonga (Pando, Lado), Physarum gyrosum (Rost.), Physarum notabile (Macbr.), were recorded for Bursa city. This is the first report of corticolous myxomycetes on monumental trees in Bursa city center. It also added data and 6 (six) new records of myxomycetes on the myxomycete biodiversity of Bursa. 87

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Elazığ ili Hazar Gölü çevresinde yaşayan Neuroptera(Insecta) Faunasının saptanması amacıyla 2016-2019 yılları Nisan-Eylül Aylarında önceden belirlenen 108 lokalitede arazi çalışması gerçekleştirilmiştir. Hazar Gölü kıyısındaki hem yerleşim yerleri hem de yerleşim yerlerinden uzak olan açık arazilerde Atrap, Işık tuzağı ve topraktaki larvalardan yararlanarak Bölgenin Neuroptera Ordosuna ait türlerinin faunası çıkarılmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada ayrıca Türlerin sinonimleri, teşhis karakterleri, toplandığı lokaliteler ve lokalitelerin coğrafik yapısı, konukçu bitkileri, vd. özellikleri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda; Toplanan 296 bireyden 5 familya 17 cins ve 23 tür tespit edilmiştir. Bu türlerin dağılımı ise: Ascalaphidae familyası, 1 cins ve 2 tür; Chrysopidae familyası, 4 cins ve 5 tür; Hemerobiidae familyası, 2 cins ve 2 tür; Myrmeleontidae familyası, 9 cins ve 1 tür ve Nemopteridae familyası, 2 cins ve 3 tür şeklindedir. Teşhis edilen türlerden Ascalaphidae familyasına ait Bubopsis hamatus (Klug, 1834), Bubopsis andromache (U. Aspöck, H. Aspöck & H. Hölzel, 1979); Chrysopidae familyasına ait Chrysopa dubitans (McLACHLAN, 1887), Italochrysa italica (Rossi, 1790); Myrmeleontidae familyasına ait Euroleon nostras (Geoffroy in fourcroy, 1785), Solter ledereri (Navas, 1912), Distoleon tetragrammicus (Fabricius, 1798) ve Nemopteridae familyasına ait Nemoptera sinuata (Olivier, 1811) ve Lertha sheppardi (Oliver, 1904)Elâzığ ili için yeni kayıttır. Tespit edilen diğer tüm türler il için ikinci kayıttır. In order to determine the Neuroptera (Insecta) Fauna which is living around the Hazar Lake of Elazığ province, field studies were conducted in 108 locations that have been pre-determined in April-September moths in 2016-2019. The fauna of the species of the Neuroptera Army of the Region was tried to be exploited by taking advantage of Atrap, Işık trap and soil larvae that is in the open areas on the shores of the Hazar Lake both in the open areas and far from the settlements. In this study, the synonyms, identification characters, localities of the species and geographic structure of the localities, host plants, and properties were determined. In the result of working; 296 individuals that has been collected, 5 families, 17 genera and 23 species were identified. The distribution of these species is; ascalaphidae family, 1 genus - 2 species; Chrysopidae family, 4 genera - 5 species; Hemerobiidae family, 2 genera - 2 species; Myrmeleontidae family, 9 genera - 1 species, and Nemopteridae family, 2 genera - 3 species. Among the identified species, Bubopsis hamatus (Klug, 1834) belonging to the Ascalaphidae family, Bubopsis andromache (U. Aspöck, H. Aspöck & H. Hölzel, 1979); Chrysopa dubitans of the Chrysopidae family (McLACHLAN, 1887), Italochrysa italica (Rossi, 1790); Euroleon nostras of Myrmeleontidae family (Geoffroy in fourcroy, 1785), Solter ledereri (Navas, 1912), Distoleon tetragrammicus (Fabricius, 1798) and Nemopteridae Nemoptera sinuata (Olivier, 1811) and Lertha sheppardi (Oliver, 1904) is the new record for Elazığ province. All other species which have been detected are the second record for province. ZGEF-17-025 no’lu proje kapsamında Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü (DÜBAP) tarafından desteklenmiştir.

TEZ12620 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 103-123) var. XXI, 125 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışma, benzerleri birçok endüstriyel alanda çeşitli amaçlarla kullanılan yeni sentezlenmiş ilki pirol türevi ikincisi pirol-kalkon hibrid türevi (4-(3-asetil-2- metil-4-fenil-1H-pirol-1-il) Benzoik Asit (D085) ve 4-(3-sinamoil-2-metil-4-fenil- 1H-pirol-1-il) Benzoik Asit (D085-K)) moleküllerin sitotoksik ve genotoksik kimliğini ortaya çıkarmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmalar in vitro koşullarda insan periferal lenfositlerinde kromozom aberasyonu (KA) ve mikronukleus (MN) testleriyle gerçekleştirilmiştir. Ayrıca Salmonella typhimurium’un mutant suşları olan TA98 ve TA100 suşları Ames testi için uygulanmıştır. İnsan periferal lenfositlerde KA ve MN için 24 ve 48 saat boyunca D085 ile 7.81, 15.62, 31.25 ?g/mL, D085-K ile de 7.5, 15, 30 ?g/mL konsantrasyonlarda muamele edilmiştir. Ames testinde ise D085 için 3.9, 7.81, 15.62, 31.25, 62.5 ?g/petri, D085-K için 3.25, 7.5, 15, 30, 60 ?g/petri konsantrasyonları kullanılmıştır. Çalışmada, D085 genotoksisiteyi D085-K’dan daha fazla uyarmaktadır. Her iki bileşik ile yapılan 24 saatlik muamelenin 48 saatlik muameleden genotoksisite ve sitotoksisite açısından daha etkili olduğu anlaşılmıştır. MN sayısının, KA bulgusuyla tutarlı çıkması test maddelerinin klastojenik potansiyeli hakkında da fikir vermektedir. Kısmende olsa D085 baz değişimi mutasyonunu, D085-K ise çerçeve kayması mutasyonunu uyarmıştır. Sitotoksisitenin göstergesi olarak MI ve NBI verilerine göre genel anlamda yüksek konsantrasyonlar sitotoksik etkili bulunmuştur. Cytotoxic and genotoxic studies have been carried out by using two newly synthesized molecular analogs of benzoic acid commonly helpful in many industrial fields for various purposes, the pyrrole derivative 4-(3-asetil-2-metil-4- fenil-1H-pirol-1-il) Benzoic Acid (D085) and the pyrrole-chalcone hybrid derivative 4-(3-cinamoyl-2-methyl-4-phenyl-1H-pyrrol-1-yl) Benzoic Acid (D085- K) molecules. In vitro chromosomal aberration (CA) and micronucleus (MN) tests of human peripheral lymphocytes were performed. In addition, the mutant strains TA98 and TA100 of Salmonella typhimurium were used for the Ames test. In CA and MN tests, human peripheral lymphocytes were treated with D085 concentrations of 7.81, 15.62, 31.25 ?g/mL and D085-K concentrations of 7.5, 15, 30 ?g/mL for 24 and 48 hours. In the Ames test, D085 doses of 3.9, 7.81, 15.62, 31.25, 62.5 ?g/dishes and D085-K doses of 3.25, 7.5, 15, 30, 60 ?g/dishes were used. In this study, D085 stimulates genotoxicity more than D085-K. It was found that the 24-hour treatment with both compounds was more effective in terms of genotoxicity and cytotoxicity than the 48-hour treatment. The fact that the MN number is consistent with the CA finding gives an idea about the clastogenic potential of the test substances. In some cases, D085 induced base substitution mutation and D085-K induced frame shift mutation. According to MI and NDI data, generally high concentrations were found to be cytotoxic. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2018-10557.

Polioksometalatlar (POMs), moleküler çeşitlilik gösteren, çeşitli elementlerle birleşikleroluşturabilen metal oksijen kümeleridir. Bu çalışmada ilk olarak bir polioksometalat olan borotungstatmaddesinin, 10, 25, 50, 75 ve 100 µM konsantrasyonlarındaki hücre canlılığındaki azalma iki farklı insanakciğer kanseri (A549 ve H460) hücrelerinde MTT yöntemi ile incelenmiştir. 24 ve 48 saatteki A549hücrelerindeki IC50 değeri sırasıyla 60 ve 37 μM olarak hesaplanırken, H460 hücrelerinde 51 ve 31 µMolarak hesaplanmıştır.Uygulanan 10 μM borotungstat konsantrasyonunun A549 ve H460 hücre morfolojisi üzerindeherhangi bir etkisi gözlenmezken, 25, 50, 75 ve 100 μM konsantrasyonlarının doz artışına bağlı olarakhücrelerin morfolojisinde değişikliklere neden olduğu belirlenmiştir.Çalışmada karboplatin ile birlikte verilen borotungstat konsantrasyonlarının (1:1)sinerjistik/antogonistik/ etkileri MTT yöntemi ile araştırılmıştır. Borotungstat ile karboplatinuygulamasının özellikle 24 saatte H460 hücre dizisi üzerinde daha fazla sitotoksik aktiviteye nedenolduğu ve doz artışına bağlı olarak sinerjistik etkinin arttığı tespit edilmiştir. Benzer etki A549 hücredizisinde de gözlenmiş olmakla beraber bu sinerjistik etkinin daha zayıf olduğu belirlenmiştir.Çalışmada son olarak 25, 50 ve 75 µM borotungstat konsantrasyonlarının oluşturduğuapoptotik/nekrotik etkiyi belirlemek için Hücre Ölümü Belirleme Kiti kullanılmıştır. A549 ve H460hücre dizisinde apoptotik hücre ölümü görülürken, herhangi bir nekrotik etki gözlenmemiştir. Çalışmadaelde edilen veriler borotungstatın akciğer kanseri tedavisinde kullanılabilir ilaç olarak geliştirilmesinde,yapılacak olan araştırmalara öncülük edeceğini düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Borotungstat, polioksometalat, akciğer kanseri, sitotoksisite Polyoxometalates (POMs) are metal oxide clusters that exhibit molecular diversity and makecompounds with various elements. Cytotoxic and apoptotic effects of borotungstate, a polyoxometalatesynthesized with boron for the first time, were investigated in A549 and H460 cells at concentrations of10, 25, 50, 75 and 100 µM. Borotungstate reduced survival of A549 and H460 cells. The half maximalinhibitory concentration values of borotungstate in A549 cells were 60 μM for 24 hours and 37 μM for48 hours. In H460 cells, it was calculated as 51 µM for 24 hours and 31 µM for 48 hours.Borotungstate changed the morphology of A549 and H460 cells starting from 25 μM comparedto the control group. In combined therapy, borotungstate and carboplatin concentrations (1: 1) were givenand the antogonistic / synergistic effects were investigated via MTT method. Borotungstate andcarboplatin produced more cytotoxic activity on the H460 cell line in 24 hours. A similar effect wasobserved in the A549 cell line. However, the synergistic effect was found to be weaker.Borotungstate concentrations achieved cytotoxic activity in A549 and H460 cells by apoptoticroute. Borotungstate caused more apoptotic cell death in A549 cells with increased concentration.Borotungstate did not cause any necrotic activity in A549 and H460 cells.We believe that in the development of borotungstate as a usable drug in the treatment of lungcancer, it will lead to in vivo and in vitro studies.Keywords: Borotungstate, polyoxometalate, lung cancer, cytotoxicity 70

VARFARİN FARMAKOGENETİĞİNİN KARDİYOVASKÜLER HASTALIKTA İNCELENMESİÇalışmamızın amacı varfarin kullanan kardiyovasküler hastalığı olan kişilerde, atriyal fibrilasyonu bulunan ve bulunmayan, kalp kapak replasmanı bulunan ve bulunmayan, farklı INR aralıklarındaki gruplarda CYP2C9 *2 ve *3 genotip sıklıklarını belirlemek ve karşılaştırmaktır. CYP2C9 *2 ve *3 genotiplerinin çalışma gruplarında biyokimyasal parametrelere etkisi de ayrıca incelenmiştir. Farmakogenetik, kişilerdeki genetik yapıya bağlı olarak ilaçlara verilen metabolik yanıtları inceleyen bilim dalıdır. Farmakogenetik bilimi sayesinde, bireyin genetik olarak belirlenmiş metabolik potansiyeline dayalı olarak özel ilaç dozlama ve ilaç seçimi yapılabildiği gibi, mevcut ilaç tedavilerinin geliştirilmesinde mümkün hale gelmiştir. Vitamin K antagonisti olan varfarin, dünya genelinde en sık kullanılan oral antikoagülanlardandır ve venöz tromboembolizm (derin ven trombozu ve pulmoner embolizm), atriyal fibrilasyon (AF) ve mekanik kalp kapak replasmanları gibi kardiyovasküler olguların endikasyonlarında kullanılır. Varfarin, klinik olarak R ve S enantiyomerlerinden oluşan rasemik bir karışımdır ve tedaviye verilen antikoagülan yanıtta S enantiyomeri daha etkilidir. Varfarin metabolizmasında etkili olan iki temel gen CYP2C9 ve VKORC1 genleridir.Tedavide kullanılacak olan kişiye özel varfarin dozunun belirlenebilmesi amacıyla sitokrom P450 2C9 (CYP2C9) genine ait *2 (Cys144Arg, rs1799853) ve *3 (Ileu359Leu, rs1057910) polimorfizm sıklıkları belirlendi ve hastalara ait belirlenen genotiplerin biyokimyasal sonuçlarla ilişkileri araştırıldı. CYP2C9 genine ait *2 ve *3 genotiplerine sahip kişilerde kullanılması gereken varfarin dozları ile birlikte alternatif bir ilaca geçilip geçilmemesi gerektiği PZR-RFLP yöntemi ile belirlendi. Ayrıca çalışmamız ile varfarin kullanımına bağlı advers ilaç etkilerinin önlenmesi, uygun dozda, doğru ve etkili varfarin kullanımına yönelik maliyet azaltılması, farmakogenetik test sonucuna göre varfarini metabolize edemeyen genetik yapıya sahip hastalar için farklı ilaç tedavileri hakkında klinisyene geri bildirim yapılabilmesi sağlanabilecektir. Çalışmamızda kişiye özel varfarin dozunun belirlenebilmesi ve CYP2C9 genine ait rs1799853 ve rs1057910 genotip sıklıklarının kardiyovasküler hastalığı olan kişilerde belirlenmesi amacıyla polimeraz zincir reaksiyonu ile birlikte restriksiyon parça uzunluk polimorfizm yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda varfarin kullanan kardiyovasküler hastalığa sahip kişilerde en sık rastlanan genotip her iki polimorfizm için de homozigot yabanıl tip (rs1799853 için %74.5 ve rs1057910 için %76.6) olarak tespit edildi. Homozigot mutant formda CYP2C9*3 (rs1057910) genotipine sahip hastaya rastlanmadı. CYP2C9*2 (rs1799853) polimorfizmini mutant formda taşıyan 2 hasta tespit edildi. CYP2C9*2 heterozigot ve homozigot mutant genotipe sahip hastalarda ortalama INR düzeyleri homozigot yabanıl genotipe sahip hastalara kıyasla daha yüksek tespit edildi. CYP2C9*3 homozigot yabanıl genotipe sahip hastalarda ortalama INR düzeyleri heterozigot genotipe sahip hastalara kıyasla daha düşük tespit edildi. Çalışmadan elde edilen sonuçlar varfarin kullanan hastalarda CYP2C9*2 allelinin INR seviyelerini belirlemede önemli rolü olduğunu ortaya koymaktadır. --------------------INVESTIGATION OF WARFARIN PHARMACOGENETICS IN CARDIOVASCULAR DISEASEThe aim of our study was to determine and compare frequency of CYP2C9 * 2 and * 3 genotypes in different INR ranges in patients with and without atrial fibrillation, with and without heart valve replacement in patients with cardiovascular disease using warfarin. The effect of CYP2C9 * 2 and * 3 genotypes on biochemical parameters in study groups was also investigated.Pharmacogenetics is a scientific field examining the metabolic responses to drugs as a response to individual genetic structure. With the use of pharmacogenetics, it is possible to select specific drug dosing and drugs based on the genetically determined metabolic potential of the individual, as well to develop the available drug therapies. Warfarin, the vitamin K antagonist, is one of the most commonly used oral anticoagulants worldwide and is used in indications for cardiovascular cases such as venous thromboembolism (deep vein thrombosis and pulmonary embolism), atrial fibrillation (AF) and mechanical heart valve replacements. Warfarin is a racemic mixture of clinically R and S enantiomers and S enantiomer is more effective in the anticoagulant response to the treatment. The two main genes involved in warfarin metabolism are CYP2C9 and VKORC1. In order to determine the specific warfarin dose to be used in the treatment, cytochrome P450 2C9 (CYP2C9) gene *2 (Cys144Arg, rs1799853) and *3 (Ileu359Leu, rs1057910) polymorphism frequencies were determined and the relation of the determined genotypes with biochemical results was investigated. PCR-RFLP method was used to determine whether to switch to an alternative drug with warfarin doses in patients with CYP2C9 gene *2 and *3 genotypes. In addition, our study will provide the prevention of adverse drug effects due to warfarin use, reducing the cost for appropriate, accurate and efficient warfarin use, according to the results of pharmacogenetic test for patients with genetic structure that can not metabolize warfarin can be provided to the clinician about different drug treatments. In order to determine the individual warfarin dose and to determine the genotype frequencies of rs1799853 and rs1057910 of the CYP2C9 gene in individuals with cardiovascular disease, restriction fragment length polymorphism method was used together with the polymerase chain reaction. As a result of the study, the most common genotype for the patients with cardiovascular disease using warfarin was found to be homozygous wild type (for rs1799853 and rs1057910 frequencies were detected as %74.5 and %76.6, respectively) for both polymorphisms. None of the patients were detected to have homozygote mutant form of CYP2C9 *3 (rs1057910) polymorphism. Two patients with CYP2C9 *2 (rs1799853) polymorphism in mutant genotype were detected. The mean INR levels in patients with CYP2C9 *2 heterozygous and homozygous mutant genotypes were higher than the patients with homozygous wild genotype. Mean INR levels were lower in patients with CYP2C9 *3 homozygous wild genotype than patients with heterozygote genotype. Results from the study revealed that CYP2C9 * 2 alleles have an important role in determining INR levels in patients using warfarin.

TEZ12379 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 107-115) var. XV, 130 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışmada, Tatarlı Höyük'te (Ceyhan/Adana) 2017-2018 kazı sezonunda elde edilen kömürleşmiş veya taşlaşmış bitki kalıntıları arkeobotanik yönden incelenmiştir. Çalışma kapsamında, genellikle çöp çukurları farklı mekan içi, tam kap içi, kandil içleri, ayrıca Pitos ve ocak yerlerinden elde edilen bitkisel kalıntılar tanımlanarak, ait oldukları dönemde yaşayan halkın günlük yaşantısındaki yerleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu amaçla 6 farklı açmaya ait, Helenistik Dönem'e tarihlenen seviyelerden tespit edilen alanlardan toplam 25 toprak örneği alınmıştır. Toprak örneklerinden bitkisel kalıntıların ayrılması amacıyla flotation (ıslak eleme) ve kuru eleme yöntemleri kullanılmıştır. Her iki yöntemle elde edilen bitkisel kalıntılara ait malzemenin taksonomik olarak familya, cins veya tür seviyelerinde tanımlanması sonucu toplam 45 farklı bitki taksonuna ait örnek belirlenmiştir. Bu örneklerin 15'i tarımı yapılan, 30'u ise doğal floraya ait bitkileri içermektedir. Araştırma alanından bol miktarda arpa (Hordeum vulgare) ve 6 farklı buğday (Triticum aestivum, Tr. dicoccum, Tr. compactum, Tr. spelta, Tr. monococcum, Triticum sp.) türüne ait çok miktarda tahıl örneğinin ortaya çıkması, dönem halkının temel besin kaynağının büyük bir kısmını tahılların oluşturduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca; bağcılık ve bahçe tarımının, üzüm (Vitis vinifera ve Vitis sylvestris) ve zeytin (Olea europaea) gibi bitkilere ait kalıntıların bulunması nedeniyle, bağ ve bahçe tarımının da bölge ekonomisinde önemli yeri olduğunu göstermektedir. İncelenen açmaların bazılarında, elde edilen örneklerin tamamına yakınının doğal floraya ait olduğu ve güncel flora ile büyük benzerlik gösterdiği saptanmıştır. Bu çalışma esnasında bazı bitkisel kalıntıların bütünlüğünün ve morfolojik yapısının bozulmuş olması nedeniyle çok sayıda tanımlanmayan örnekler de elde edilmiştir. Bu çalışmadan elde edilen sonuçler, kazı alanı ve bölge de yapılacak olan çalışmalara ışık tutatcaktır. Ayrıca, kazı alanı içindeki mekanların (depo, silo, mutfak, ocak, vs.) niteliğinin belirlenmesinde de arkeobotaniksel veriler önemli katkılar sağlayacaktır. In this study, the carbonized or petrified plant remains obtained from Tatar Höyük (Ceyhan / Adana) during the 2017-2018 excavation season were investigated from the archaeobotanical point of view. In this context, generally different garbage pits, interior spaces, full bowls, oil lamps, as well as plant remains obtained from Pitos and hearths were identified and their place in the daily life of the inhabitants were tried to be revealed. Within the scope of the research, a total of 25 soil samples were collected from the areas belonging to 6 different trenches which were determined from the levels dating to the Hellenistic Period. Wet sieving (flotation) and dry sieving methods were used for the separation of plant residues from soil samples, As a result of the identification of the material belonging to the plant residues obtained by both methods in taxonomic, family, genus or species levels, a total of 45 different plant taxa samples were determined. 15 of these samples were cultivated and 30 of them were wild flora plants. The emergence of abundant barley (Hordeum vulgare) and 6 different wheat (Triticum aestivum, Triticum dicoccum, Triticum Kompactum, Triticum spelta, Triticum monococcum, Triticum sp) species from the research area, the main nutrients of In addition, a large number of seeds were obtained from the poaceae family. Also; viticulture, and horticultural agriculture, grapes (Vitis vinifera, Vitis sylvestris and Vitis sp) and olive (Olea europea) due to the presence of the remains of plants, shows that the region has an important place in the economy Also; viticulture, and horticultural agriculture, grapes (Vitis vinifera, Vitis sylvestris) and olive (Olea europaea) due to the presence of the remains of plants, shows that the region has an important place in the economy. In some of the trenches, it was found that almost all of the obtained samples belonged to wild flora and showed great similarity with the current flora. The results obtained from this study will shed light on the works to be carried out in the excavation area and the region. In addition, archaeobotanical data will make important contributions in determining the quality of the spaces (storage, silo, kitchen, cooker, etc.) within the excavation area.

Çalışmamızın amacı statin kullanan koroner arter hastalarında CYP3A4*1B genotip sık-lıklarını tip 2 diyabeti bulunan ve bulunmayan gruplar ile obezite bulunan ve bulunmayan gruplar arasında karşılaştırmaktır.Geniş kullanımlarına rağmen, statinlerle tedavi edilen hastaların yalnızca üçte biri hedef-lenen plazma düşük yoğunluklu lipoprotein-kolesterol (LDL-kolesterol) seviyelerine ulaşmaktadır. Farmakogenetik, metabolik yolaklardaki genetik farklılıkları ifade eder ve bir ilaca bireyin yanıtını belirlemede genetiğin rolünü araştırır.Çalışmamızda statin kullanan koroner arter hastalarında CYP3A4 geni *1B (rs2740574) genotip sıklıkları ve biyokimyasal parametrelere etkileri araştırılmıştır. Çalışma grupları tip 2 diyabetli ve obez koroner arter hastalığı bulunan kişiler ile tip 2 diyabeti ve obezite-si bulunmayan koroner arter hastalarından oluşturulmuştur. Çalışmamızda kişiye özel statin dozunun belirlenebilmesi için CYP3A4 genine ait rs2740574 genotipleri polimeraz zincir reaksiyonu ve restriksiyon parça uzunluk polimorfizm yöntemleri ile belirlenmiştir. Çalışma sonucunda en sıklıkla rastlanan genotip homozigot yabanıl tip (%94.1) olarak tespit edildi. Heterozigot formda CYP3A4*1B genotipine sahip hastaya rastlanmadı. CYP3A4*1B polimorfizmini mutant formda taşıyan 5 hasta (%5.9) tespit edildi. CYP3A4*1B homozigot polimorfik tip genotipe sahip koroner arter hastalarında ortala-ma LDL-kolesterol, trigliserid ve total-kolesterol düzeyleri homozigot yabanıl tip geno-tipe sahip kişilere kıyasla daha yüksek bulundu. CYP3A4*1B homozigot polimorfik genotipe (GG) sahip kişilerde HDL-kolesterol ve açlık kan şekeri düzeyleri ise homozi-got yabanıl tipe (AA) sahip kişilere kıyasla daha düşük bulundu. Çalışmadan elde edilen sonuçlarımız CYP3A4*1B polimorfizmine ait varyant allelinin obezite ve koroner arter hastalığı ile ilişkili olabileceğini ve *1B varyant allelinin yabanıl tip allele kıyasla daha yüksek LDL-Kol, TG ve T-Kol seviyelerine neden olduğunu göstermektedir. Statin kullanan obez koroner arter hastalarında CYP3A4 *1B genotipleme-sinin tedaviye başlanmadan önce belirlenmesinin serum lipid düzeylerinin kontrol edilmesi için önem taşıdığı düşüncesindeyiz. --------------------The aim of our study was to compare frequency of CYP3A4*1B genotypes in patients with coronary artery disease using statin among groups with and without type 2 diabetes and with and without obesity.Despite their broad use, only one third of patients treated with statins reach the targeted plasma low density lipoprotein-cholesterol (LDL-cholesterol) levels. Pharmacogenetics refers to the genetic differences in metabolic pathways and investigates the role of gene-tics in determining the individual's response to a drug. In our study, CYP3A4 gene *1B (rs2740574) genotype frequencies and effects on biochemical parameters were investigated in coronary artery disease patients using sta-tin. The study groups consisted of patients with type 2 diabetes and obese coronary ar-tery disease and patients with and coronary artery disease without type 2 diabetes and obesity. In our study, rs2740574 genotypes of CYP3A4 gene were determined by polymerase chain reaction and restriction fragment length polymorphism methods in order to determine the individual statin dose. The most common genotype to be homozygous wild type (94.1%) in the study. None of the patients with heterozygous genotype of the CYP3A4*1B were detected. Five pati-ents (5.9%) with CYP3A4*1B polymorphism in mutant form were detected. In patients with coronary artery disease with CYP3A4*1B homozygous polymorphic type genoty-pe, the mean LDL-cholesterol, triglyceride and total-cholesterol levels were higher than those with homozygous wild type genotype. HDL-cholesterol and fasting blood glucose levels were detected to be lower in individuals with CYP3A4*1B homozygous poly-morphic genotype (GG) compared to those with homozygous wild type (AA).Our results show that variant allel of CYP3A4*1B polymorphism may be related to obe-sity and coronary artery disease and *1B variant allele causes higher LDL-cholesterol, triglycerides and total-cholesterol levels than wild type allele. We believe that the de-termination of CYP3A4*1B genotyping in patients with obese coronary artery disease using statin before initiating treatment is important for controlling serum lipid levels.

Bu çalışmada, dört yıl boyunca afitlerin yoğun olarak üredikleri dönemlerde toplanan farklı afit türlerinin total lipit, fosfolipit (PL), triaçilgliserol (TAG) ve fosfatidilkolin (PC),fosfatidilinositol (PI), fosfatidilserin (PS) ve fosfatidiletanolamin (PE) gibi fosfolipit alt sınıfları fraksiyonundaki yağ asidi kompozisyonu incelenmiştir. Yaprakbitleri, Diyarbakır-Mardin-Gaziantep-Kahramanmaraş illerinden, 2013-2016 yıllarında nisan-mayıs-haziran ayları arasında periyodik olmayan arazi çıkışları yapılarak, kültür ve yabani otların yaprak ve gövde aksamlarından toplanmıştır. Böceklerin total lipit, fosfolipit,triaçilgliserol ve fosfolipit alt sınıfları (PC, PI, PS ve PE) fraksiyonlarındaki yağ asidi içerikleri,yağ asidi standartları kullanılarak gaz kromatografi ile belirlenmiştir. Afit türlerinin tümünde yüzde olarak, doymuş yağ asitleri (SFA) içinde en çok miristik asit (14:0), palmitik asit (16:0); tekli doymamış yağ asitleri (MUFA) arasında oleik asit (18:1n-9) ve palmitoleik asit (16:1n-7); çoklu doymamış yağ asitleri (PUFA) arasında linoleik asit (18:2n-6) ve linolenik asit (18:3n-3) tespit edilmiştir. Yaprakbitlerinin total lipitindeki yağ asiti analizinde toplam doymuş yağ asitleri (ΣSFA); toplam tekli doymamış yağ asitleri (ΣMUFA) ve toplam çoklu doymamış yağ asitlerinden (ΣPUFA) çok daha fazla oranda bulunmuştur. Heksanoik asit (6:0) ve sorbik asit (6:2n-2) yüzdesi, böcekler arasında değişmiştir. Afitlerin total lipit ve triaçilgliserol fraksiyonundaki yağ asidi analizinde üç farklı grubun olduğu görülmüştür: Birinci grup, yüksek oranda 14:0 ve düşük oranda 16:0 içeren türler (Aphis avicularis, Aphis punicae, Aphis rumicis, Hyperomyzus lactucae, Macrosiphum euphorbiae, Macrosiphum rosae, Myzus cerasi, Schizaphis graminum, Uroleucon sonchi, Chaitophorus leucomelas, Pterochloroides persicae). İkinci grup, 14:0 ve 16:0 yüzdelerinin birbirine yakın olduğu türler (Aphis craccivora, Aphis fabae, Aphis gossypii, Aphis pomi, Hyalapterus amygdali, Brachycaudus persicae, Panaphis juglandis, Forda formicaria). Üçüncü grup, yüksek oranda 16:0, düşük oranda 14:0 içeren türler (Aphis verbasci, Aphis nerii, Anoecia corni, Brachycaudus helichrysi, Hyalapterus pruni, Dysaphis plantaginae, Myzus persicae, Rhopalisiphum maidi, Chromaphis juglandicola). Analizini yaptığımız toplam 28 afit türünün triaçilgliserol fraksiyonunun yağ asidi dağılımında doymuş yağ asitlerinden 14:0 ve 16:0'ın dominant yağ asidi olduğu bulunmuştur. Miristik asitin, % 7.99-88.25 arasında değiştiği saptanmıştır. Çalışmamızda, afitler dışındaki böceklerde saptanmayan heksanoik ve sorbik yağ asitlerinin varlığı total lipit analizinde olduğu gibi triaçilgliserol fraksiyonu analizlerinde de tespit edilmiştir. Heksanoik asit, bazı türlerde % 1'den düşük bulunurken, bazı türlerde oran % 12.07'lere vardığı belirlenmiştir. Sorbik asit, kimi türlerde saptanamamış kimilerinde çok düşük oranda, bazılarında ise % 5.06'ya kadar varan yüksek oranda tespit edilmiştir. Triaçilgliserol fraksiyonuna ait yağ asidi dağılımında, total lipitte olduğu gibi ΣSFA oranı, ΣMUFA ve ΣPUFA'dan çok daha fazla bulunmuştur. Afitlerde fosfolipit alt sınıfı yağ asidi yüzdeleri sabit olmayıp türlere göre değişkenlik göstermiştir. Her ne kadar türlere göre farklılık gösterse de SFA'lardan 16:0 ve 18:0; MUFA'lardan 18:1n-9; PUFA'lardan 18:2n-6 PL alt sınıflarında dominant bileşenler olarak belirlenmiştir. Ayrıca böceklerin total lipit ve TAG fraksiyonunda saptanan 6:0 ve 6:2n-2 gibi diğer böceklerde rastlanmayan bileşenler, PL fraksiyonunda bulunmadığı gibi PE, PI, PS ve PC gibi PL alt sınıflarında da belirlenmemiştir. Her PL alt sınıfının kendine özgü bir yağ asidi dağılımına sahip olduğu ve kimi yağ asitlerinin değişik fizyolojik amaçlar için farklı PL alt sınıflarında daha fazla biriktiği görülmüştür. Fosfolipit alt sınıf yağ asidi analizi yapılan dört afit türünde bazı ortak sonuçlar elde edilmiştir. Dört böcekte de diğer alt sınıflara oranla 18:1n-9'un daha çok PI fraksiyonunda 18:2n- 6 ve ΣPUFA'nın PC ve PE'de, 18:0'ın ise PE ve PS fraksiyonunda daha yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Dominant PL alt sınıfları olan PC ve PE karşılaştırıldığında, PE'nin 18:0 ve 20:0 gibi uzun zincirli doymuş yağ asitlerini, PC'nin ise 16:0 ve 14:0 gibi nispeten daha kısa zincirli yağ asitleri ile baskın PUFA'lardan 18:2n-6'yı daha yüksek oranda içerdiği saptanmıştır. Aynı sonuçlar çalışmanın bir başka serisinde 25 afit türünün PL alt sınıflarının yağ asidi analizinde de belirlenmiştir. Fosfatidilinositol ve PS gibi negatif yüklü asidik PL alt sınıfları nötr ve dominant alt sınıflar olan PC ve PE'ye oranla doymuş yağ asitleri, PC ve PE ise çoklu doymamış yağ asitlerini daha fazla içerirler. A. nerii ve B. helichrysi türlerinin kanatlı ve kanatsız formlarındaki PL alt sınıflarında yağ asidi bileşimi farklı bulunmuştur. Kanatsız formlarla karşılaştırıldığında, kanatlı formların PE ve PC alt sınıflarında 16:0, 18:0 ve ΣSFA daha fazla, 18:2n-6 ve ΣPUFA daha az oranda belirlenmiştir. Kanatlı afitlerin total lipit, TAG ve PL faksiyonu ile PL alt sınıflarındaki doymuş yağ asidi yüzdeleri kanatsız formlardan daha fazla, çoklu doymamış yağ asitleri ise daha az olarak saptanmıştır. Kimi afitlerin total lipitindeki yağ asidi bileşiminin türe özgü olduğunu kimilerinde ise besine bağlı olarak değiştiği görülmüştür. Fosfolipit fraksiyonu ve PL altsınıfları ile karşılaştırıldığında, TAG fraksiyonunda doymuş yağ asitleri olan 6:0, 14:0, 16:0 ve bu yağ asitlerine bağlı olarak ΣSFA daha fazla yüzdede, 18:0, 20:0, 18:1n-9, 18:2n-6, ΣMUFA ve ΣPUFA daha az yüzdede tespit edilmiştir. Araştırmamızda genel olmayan yağ asitleri, 6:0 ve 6:2n-2 sadece TAG fraksiyonunda, 20 karbonlu PUFA'lar ise sadece PL ve PL alt sınıflarında saptanmıştır. In this study, fatty acid composition of the total lipid, phospholipid (PL), triacylglycerol (TAG) and phospholipid subclasses such as phosphatidylcholine (PC), phosphatidylinositol (PI), phosphatidylserin (PS) and phosphatidylethanolamine (PE) fractions of the different aphid species collected for four years in the period when intense reproduction of the aphids were investigated. Aphids were collected from leaf and body parts of culture and weeds in Diyarbakir-Mardin-Gaziantep-Kahramanmaraş provinces in 2013-2016 between April-May and June in nonperiodic field studies. The fatty acid composition in total lipid, phospholipid, triacylglycerol and phospholipid subclasses (PC, PI, PS and PE) fractions of the insects were determined using fatty acid standards by gas chromatography. In all of the aphid species, in percent, mostly myristic acid (14:0) and palmitic acid (16:0) in the saturated fatty acids (SFA); oleic acid (18:1n-9) and palmitoleic acid (16:1n-7) from monounsaturated fatty acids (MUFA); linoleic acid (18:2n-6) and linolenic acid (18:3n-3) among polyunsaturated fatty acids (PUFA) were determined. In the fatty acid analysis of total lipids of insects, total saturated fatty acids (ΣSFA) were found to be much higher than total monounsaturated fatty acids (ΣMUFA) and total polyunsaturated fatty acids (ΣPUFA). The percentage of hexanoic acid (6:0) and sorbic acid (6:2n-2) changed between aphids. Fatty acid analysis of total lipids and triacylglycerol fraction of the aphids seemed three different groups: The first group included species with a high percentage of 14:0 and a low proportion of 16:0 (Aphis avicularis, Aphis punicae, Aphis rumicis, Hyperomyzus lactucae,Macrosiphum euphorbiae, Macrosiphum rosae, Myzus cerasi, Schizaphis graminum, Uroleucon sonchi, Chaitophorus leucomelas, Pterochloroides persicae). The second group included species that had 14:0 and 16:0 similar percentages (Aphis craccivora, Aphis fabae, Aphis gossypii, Aphis pomi, Hyalapterus amygdali, Brachycaudus persicae, Panaphis juglandis, Forda formicaria). The third group included species with a high proportion of 16:0, with a low proportion of 14:0 (Aphis verbasci, Aphis nerii, Anoecia corni, Brachycaudus helichrysi, Hyalapterus pruni, Dysaphis plantaginae, Myzus persicae, Rhopalisiphum maidi, Chromaphis juglandicola). In the fatty acid distribution of the triacylglycerol fraction of the 28 aphid species we analyzed, it was found that 14:0 and 16:0 from saturated fatty acids were dominant fatty acids. It was determined that the myristic acid varied between 7.99-88.25 %. In our study, the existence of hexanoic and sorbic fatty acids, which are not detected in insects other than aphids, were also determined in the triacylglycerol fraction analysis as in total lipid analysis. Hexanoic acid was found to be less than 1 % in some species, whereas in some species it was determined to reach 12.07 %. Sorbic acid was not detected in some species, while in some of them it was very low, and in some others it was up to 5.06 %. In the distribution of fatty acids of the triacylglycerol fraction, as in total lipids, the ΣSFA ratio was much higher than ΣMUFA and ΣPUFA. The percentages of phospholipid subclasses fatty acids in aphids were not stable, but they showed variability according to species. Although it varies according to species; 16:0 and 18:0 from SFA, 18:1n-9 from MUFA, and 18:2n-6 from PUFA were determined as dominant components in PL subclasses. In addition, components not found in other insects, such as 6:0 and 6:2n-2, found in total lipids and TAG fraction of insects, were not found in the PL fraction, nor in PL subclasses such as PE, PI, PS and PC. Each PL subclasses have a distinct fatty acid distribution and some fatty acids accumulate more in different PL subclasses for different physiological purposes. Some common results were obtained in the four aphid species of phospholipid subclasses fatty acid analysis. In the four insects, 18:1n-9 was found to have more PI fraction; 18:2n-6 and ΣPUFA were found to be higher in PC and PE and 18:0 were higher in the PE and PS fraction compared to the other subclasses. When PC and PE from the dominant subclasses PL subclasses compared, PE was found to have long chain saturated fatty acids such as 18:0 and 20:0, while PC was found to contain 18:2n-6 higher than the predominant PUFAs with relatively short-chain fatty acids such as 16:0 and 14:0. The same results were also determined in the fatty acid analysis of PL subclasses of 25 aphid species in another series of the study. Negatively charged acidic PL subclasses such as PI and PS contain saturated fatty acids compared to PC and PE, which are neutral and dominant subclasses, whereas PC and PE contain more polyunsaturated fatty acids. The fatty acid composition was different in the subclasses PL of the A. nerii and B.helichrysi species. Compared with wingless (apterae) forms, 16:0, 18:0 and ΣSFA were determined more and 18:2n-6, and the ΣPUFA were found less in the PE and PC subclasses of winged (alate) forms. The total lipid, TAG and PL fraction of the alate aphids and the saturated fatty acid percentages in the PL subclasses were higher than the apterae forms and the polyunsaturated fatty acids were found to be less. It has been observed that the fatty acid composition of total lipids of some aphids are species-specific and others changed depending on the nutrient. Compared to the phospholipid fraction and the PL subclasses, the saturated fatty acids in the TAG fraction 6:0, 14:0, 16:0 and depending on these fatty acids the ΣSFA were found more in percentage; 18:0, 20:0, 18:1n-9, 18:2n-6, ΣMUFA and ΣPUFA were detected in a lesser percentage. In our study, nongeneral fatty acids, 6:0 and 6:2n-2 were found only in the TAG fraction, while 20 carbon PUFAs were found only in the PL fraction and PL subclasses. Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü

Bu çalışmada Eskişehir il sınırları dahilinde yayılış gösteren endemik tür olan Verbascum basivelatum türünün morfolojik, anatomik, fenolik bileşikler ve antioksidan özellikleri incelenmiştir. Morfolojik çalışmalarda; Verbascum basivelatum türünün genel görünüşü ile taban yaprakları, gövde yaprakları, kaliks, pistil, korolla, stamen, meyve gibi karakterleri incelenerek morfolojik çizimleri yapılmıştır. Anatomik çalışmalarda; kök, gövde ve yapraklardan alınan enine ve yapraklardan alınan yüzeysel kesitler incelenmiştir. Ayrıca Verbascum basivelatum türünden hazırlanan ekstre ile antioksidan aktivite ve fenolik kompozisyon analizleri de yapılmıştır In the present, morphological, anatomic, phenolic compounds and antioxidant properties of Verbascum basivelatum which are the endemics of Eskişehir province were investigated. Morphological studies; Verbascum basivelatum species with the appearance of the base leaves, trunk leaves, calyx, pistil, corolla, stamen, fruit, morphological drawings were made by examining the characters. In anatomical studies; transverse sections taken from roots, stem and leaves and superficial sections taken from leaves were examined. In addition, extract prepared from Verbascum basivelatum were analyzed for antioxidant activity and phenolic composition

YÖK Tez ID: 606204 Günümüzde kanser, ölüm nedenleri arasında ikinci sırada yer almaktadır. Dünya Sağlık Örgütü?nün (WHO) verilerine göre kanser kaynaklı ölümlerin, 2018'de 9,6 milyon kişi olduğu bildirilmektedir. Yeni dünya kanser istatistikleri ise kanser kökenli ölümlerin ilerleyen dönemlerde ilk sırada yer alacağı öngörmektedir. Ülkemizde kanser, % 19,7 oran ile ölüm nedenleri arasında yine ikinci sırada yer almaktadır. Bu oranın % 6?lık kısmını ise pankreas kanseri oluşturmaktadır. Pankreas kanseri belirti vermeden ilerleyen kanser türleri arasındadır. Pankreas kanserinin tanısındaki güçlükler ve hücrelerin agresif niteliğinin tedavi sürecini olumsuz yönde etkilemesi en önemli nedenleri arasındadır. Günümüzde bu hastalıkla mücadelede birçok farklı tanı ve tedavi yöntemi uygulanmaktadır ancak bunların normal hücreleri de etkilemesinden dolayı yan etkileri oldukça fazladır. Son zamanlarda tedavi sürecindeki bu olumsuz etkilerin en aza indirgenebilmesi için hedef bölge odaklı yöntemlere yönelik geliştirilme çalışmaları sürdürülmektedir. Bu yöntemlerden gen terapi, ise tedavide ilerleyen süreç açısından umut vericidir. Gen terapi yönteminde RNA interferans (RNAi) molekülleri büyük önem taşımaktadır. RNAi moleküllerden bir tanesi küçük kodlanmayan RNA (small ii interfering RNA; siRNA)?dır. siRNA parçalarının, hedef gene çeşitli mekanizmalarla iletimi ile hedef genlerde iyileştirme, susturma ya da işlev kazandırma gibi birçok terapi yöntemi uygulanmaktadır. Ancak bu çalışmalarda, bazı zorluklar ile karşılaşılmaktadır. Karşılaşılan en büyük zorluk, DNA moleküllerinin hedef hücrelere verimli şekilde ulaştırılamamasıdır. Son zamanlarda bu verimi arttırmak için farklı moleküller kullanılmaktadır. Bunlardan nanopartiküller; görüntüleme sistemlerinden, kontrollü ilaç salımına, gen susturmadan, gen aktarımına kadar birçok alanda yerini almaya başlamıştır. Bu çalışmada pankreas kanserinin oluşum ve gelişiminde önemli rol oynayan K-RAS geninin, CAPAN-1 hücre hattında siRNA ve altın nanopartikül kullanılarak susturulması amaçlandı. Elde edilen verilere göre kRAS siRNA?nın CAPAN-1 hücresindeki hasarlı kRAS geninin ekspresyonunu azalttığı gözlendi. Bu konuda daha fazla bilgi birikimine gereksinim olmasına karşın altın nanopartikül siRNA kompleksinin hedef genin susturulmasında etkili bir şekilde kullanılabileceği düşünülmektedir Today, cancer is the second leading cause of death. According to World Health Organization (WHO) data, cancer-related deaths are reported to be 9.6 million people in 2018. On the other hand, the new world cancer statistics predict that cancer-related deaths will take first place in the future. In Turkey, cancer is the second leading cause of death with a rate of 19.7%. 6% of this rate is pancreatic cancer. Pancreatic cancer is one of the types of cancer that develops without symptoms. Difficulties in the diagnosis of pancreatic cancer and the aggressive nature of the cells adversely affect the treatment process are among the most important reasons. Many different diagnostic and treatment methods are being used in the fight against this disease, however, these side effects are quite high as they affect normal cells. In order to minimize these negative effects in the treatment process, efforts are being made to develop target-oriented methods. Gene therapy is one of the promising methods in terms of progress in the treatment. RNA interference (RNAi) molecules are of great importance in gene therapy. One of the RNAi molecules is small interfering RNA (siRNA). Several methods of therapy are employed, such as the transmission of siRNA fragments to the target gene by various mechanisms, such as amelioration, silencing or functionalization of the target genes. However, some difficulties are encountered in these studies. The biggest iv challenge is the inability to efficiently deliver DNA molecules to target cells. Recently, different molecules have been used to increase this yield. Nanoparticles; imaging systems, controlled drug release, gene silencing, gene transfer has started to take place in many areas. In this study, it was aimed to silence the K-RAS gene which plays an important role in the formation and development of pancreatic cancer by using siRNA and gold nanoparticle in CAPAN-1 cell line. It was observed that kRAS siRNA decreased expression of damaged kRAS gene in CAPAN-1 cell. Although more information is needed on this subject, it is thought that gold nanoparticle siRNA complex can be used effectively in silencing the target gene.

Bu çalışmada balcı aspir (Carthamus tinctorius L.) çeşidinin olgun tohumlarının in vitro koşullarda çimlenmesi üzerine sodyum klorurun (NaCI) etkisi araştırıldı. Bu amaçla yüzey sterilizasyonu yapılan aspir tohumları farklı konsantrasyonlarda (0, 50, 75, 150, 300 mM) NaCI bulunan 1/4 MS ortamında inkübe edilerek büyüme odasında çimlenmeye bırakıldı. 3 haftalık kültür periyodu sonunda uygulanan tuzluluk faktörünün morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal parametreler üzerindeki etkisi incelendi. Uygulama sonrası elde edilen verilere göre; Balcı aspir çeşidinin çimlenme yüzdelerini NaCl tuz faktörünün olumsuz etkilediği tespit edildi. Uygulama grupları karşılaştırıldığında, kontrol grubunda %100 olan çimlenme yüzdesinin, 150 mM NaCl uygulamasında %30’a ve 300 mM uygulamasında ise %5’e düştüğü tespit edildi. Fidelerin morfolojik özellikleri değerlendirildiğinde genel olarak gelişimin oldukça yavaşladığı, 300 mM konsantrasyonda ise fide gelişiminin olmadığı görüldü. İn vitro çimlendirilen fidelerin gerçek su içeriği (GSİ), yeşil aksam taze ağırlıkları, sürgün ve kök uzunluğunun tüm NaCl konsantrasyonlarında azaldığı belirlendi. Ancak tuz stres faktörü fidelerin yeşil aksam kuru ağırlıklarında ise istatistiki olarak anlam ifade eden bir azalmaya neden olmadı. Tuz uygulamalarının şiddetine paralel olarak aspir fidelerinde Malondialdehit (MDA), prolin ve H2O2 içeriğinin arttığı görüldü. En yüksek MDA ile prolin içeriğinin 150 mM NaCl uygulamasında, en yüksek H2O2 içeriğinin ise 75 mM NaCl uygulamasında gelişen aspir fidelerinde olduğu tespit edildi. Aspir fidelerinin toplam fenolik ve flavonoit madde miktarlarının kontrol grubundan düşük olduğu saptandı. Kontrol grubunda 206.0 μg olan flavonoit madde içeriğinin, 75 mM NaCl konsantrasyonunda 119.5 μg a düştüğü tespit edildi. Fenolik madde içeriğindeki azalmanın ise en fazla 100.5 μg ile 75 mM NaCl konsantrasyonunda gelişen aspir fidelerinde meydana geldiği görüldü. Tuz stres faktörüne maruz bırakılan aspir fidelerinin, DPPH serbest radikali giderme aktivitelerinin kontrol grubu da dahil olmak üzere NaCl uygulama gruplarının tamamında düzenli olarak arttığı tespit edildi. En yüksek DPPH serbest radikali giderim aktivitesi, %91.32 inhibisyon ile 150 mM NaCI uygulamasının 500 μg ml-1 konsantrasyonundan elde edildi. 150 mM NaCl uygulanan aspir fidelerinin, pozitif kontrol olarak kullanılan BHT ve BHA’dan tüm konsantrasyonlarda, askorbik asitten ise 10 μg ml-1 konsantrasyonunda daha yüksek antioksidan aktivite gösterdiği tespit edildi., In this study, the effect of NaCl on the germination of mature seeds of balcı safflower (Carthamus tinctorius L.) was investigated. For this purpose, surface sterilized mature seeds were incubated in 1/4 MS medium with different concentrations of NaCl (0, 50, 75, 150, 300 mM) and allowed to germinate in the growth chamber. After a culture period of 3 weeks, the effect of salinity factor on morphological, physiological and biochemical parameters was evaluated. According to the data obtained after the application; It was found that NaCl salt factor negatively affected the germination percentages of Balcı safflower cultivars. When the application groups were compared, it was found that the germination percentage which was 100% in the control group decreased to 30% in 150 mM NaCl application and 5% in 300 mM application. When the morphological features of the seedlings were evaluated, it was observed that the development was slow and the seedling growth was not observed at 300 mM concentration. It was determined that the actual water content (GSI), fresh weights of green parts, shoot and root length of seedlings germinated in vitro decreased in all NaCl concentrations. On the other hand, salt stress factor did not cause a statistically significant decrease in the dry weight of the seedlings. In parallel with the intensity of salt stress, it was observed that the content of Malondialdehyde, proline and H2O2 increased in safflower seedlings. The highest MDA and proline contents were found in 150 mM NaCl application and the highest H2O2 content was found in safflower seedlings developed in 75 mM NaCl application. The total phenolic and flavonoid contents of the safflower seedlings were lower than the control group. In the control group, 206.0 micrograms of flavonoids were reduced to 119.5 micrograms at a concentration of 75 mM NaCl. The decrease in the content of phenolic substances occurred in safflower seedlings developed in at a concentration of 75 mM NaCl with 100.5 micrograms. Safflower seedlings exposed to salt stress factor, DPPH free radical removal activities were determined to increase regularly in all NaCl application groups including control group. The highest DPPH free radical removal activity was obtained from 500 μg ml-1 concentration of 150 mM NaCl application group with 91.32% inhibition. Safflower seedlings treated with 150 mM NaCl showed higher antioxidant activity than BHT and BHA at all concentrations and ascorbic acid at a concentration of 10 μg ml-1., Bu tez çalışması BTÜBAP tarafından BTÜBAP-2017-YL-9 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu çalışmada Marmara Denizi'nin farklı bölgelerinden toplanan A. irregularis populasyonlarının ağır metal akümülasyonlarının, genetik çeşitliliklerinin ve filogenetik ilişkilerinin araştırılması amaçlanmış ve Marmara Denizi'nde bulunan bu yaygın türün gelecekte korunması gerekeceği düşüncesi ile seçilen örnek türde koruma biyolojisi adına bir ön çalışma yapılmıştır.Çalışmanın birinci aşamasında Marmara Denizi'nde belirlenen 15 istasyondan toplanan canlı, sediment ve su örneklerinde Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Mn, Ni, Pb ve Zn olmak üzere ağır metal kirliliği araştırılmış ve ağır metal değerlerinin en yüksek olduğu 3 istasyon sırasıyla; Gemlik Körfezi, Armutlu ve Yalova olarak tespit edilmiş endüstrinin ağır metal birikim seviyeleri üzerindeki yıkıcı etkisi açıkça görülmüştür.Sonraki aşamada yapılan genetik çeşitlilik analizleri sonucunda, genetik çeşitlilik seviyesinin genotipler arasında orta/yüksek düzeyde olduğu ve polimorfik lokus oranının %100 olduğu tespit edilmiştir. Populasyon bazında en yüksek polimorfizm oranı Büyükçekmece istasyonu'nda bulunurken (Polimorfik lokus sayısı: 91; PPL: %64,08) en düşük polimorfizm oranına sahip istasyonun ise Şarköy 1 istasyonu olduğu tespit edilmiştir (Polimorfik lokus sayısı: 39; PPL: %27,46). Çalışmanın filogenetik ilişki analizleri kısmında; izole edilen ve sekanslanan mitokondriyal 16S rRNA bölgesi dizileri kullanılarak oluşturulan birleşik filogenetik ağaç incelendiğinde bu çalışmada elde edilen dizilerle önceki çalışmalarda elde edilen A. irregularis genotiplerine ait dizilerin, çoğunlukla beraber gruplandıkları ve grubun %75 bootstrap değeriyle oluştuğu gözlenmiştir. In this study, our aim was to reveal genetic diversity and phylogenetic relations as well as to evaluate heavy metal accumulation capabilities of Astropecten irregularis (Pennant, 1777) populations collected from different locations of the Sea of Marmara and to conduct a preliminary work for this species showing wide distribution in the Sea of Marmara in terms of providing conservation status needed in the future.In the first part of this work, the concentrations of Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Mn, Ni, Pb and Zn in the organism, sediment and water samples collected were found to be high in Gemlik Bay, Armutlu and Yalova, and the results from our analyzes clearly showed the detrimental effects of heavy metal accumulations in the area, mainly due to the industrial activities. According to our analyzes for revealing the genetic diversity, the level of it was found to be as medial/high between the genotypes of A. irregularis populations and the polymorphic locus ratio was calculated as 100%. On the population basis, the highest polymorphism rate was found to be at Buyukcekmece Station (the numbers of polymorphic loci: 91; PPL: 64.08%) whereas the lowest polymorphism rate was found to be at Sarkoy 1 station (the numbers of polymorphic loci: 39; PPL: 27.46%). In the last part of this study performed for determining phylogenetic relationships between A. irregularis populations, the phylogenetic tree generated using isolated and sequenced mitochondrial 16S rRNA regions was examined it was noticed that the sequences obtained from this study and the sequences obtained from the A. irregularis genotypes from previous studies were mostly grouped together and the bootstrap value was found to be as 75% for this group. 156

Bu çalışmada Akdeniz'den toplanan akya (Lichia amia), lambuka (Coryphaena hippurus) , merbun (Nemipterus randalli), kolyoz (Scomber japonicus), gümüş (Atherina boyeri), güneş (Coris julis), tekir (Mullus surmuletus) ve Akdeniz ton (Thunnus alalunga) balıklarının kas dokusunda total lipit ile fosfolipit (PL) ve triaçilgliserol (TAG) fraksiyonu ile total lipitteki yağ asidi bileşimleri araştırılmıştır.Yaş ağırlığa göre lipit içeriği en düşük 0.39 / 100 g ile merbun balığında, yüksek olarak da 3.89 /100 g ile güneş balığında belirlenmiştir.Balıkların kasındaki total lipit, total fosfolipit, triaçilgliserol yağ asidi içerikleri; yağ asidi standartları kullanılarak, gaz kromatografisi ile belirlenmiştir. Gaz kromatografisi sonuçlarına göre; doymuş yağ asitlerinden (SFA) miristik asit (14:0), pentadekanoik asit (15:0), palmitik asit (16:0), heptadekanoik asit (17:0) ve stearik asit (18:0); tekli doymamış yağ asitlerinden (MUFA) palmitoleik asit (16:1n-7), oleik asit (18:1n-9) ve eikosenoik asit (20:1n-9); çoklu doymamış yağ asitlerinden (PUFA) linoleik asit (18:2n-6), linolenik asit (18:3n-3), eikosadienoik asit (20:2n-6), eikosatrienoik asit (20:3n-6), arakidonik asit (20:4n-6, AA), eikosapentaenoik asit (20:5n-3, EPA), dokosapentaenoik asit (22:5n-3) ve dokosaheksaenoik asitler (22:6n-3, DHA) tespit edilmiştir.Balık türlerinin yağ asidi bileşiminde total ve bireysel doymuş ve doymamış yağ asitleri bakımından önemli farklılıklar (p PUFA (% 27.23 – 50.40) > MUFA ( % 8.66 – 27.75) olarak sıralanmıştır.Dokosaheksaenoik asit yüzdesi tüm balıklarda EPA'dan yüksek bulunmuştur. Analizlenen balıkların total lipitlerinde PUFA/ SFA oranı 0.46 (gümüş balığı) – 1.23 (kolyoz) arasında değişmiştir. Balık türlerinin total lipitinde n-3/n-6 oranı 2.30 (gümüş balığı) ile 7.86 (lambuka) arasında önemli derecede değişiklik göstermiştir. Çalışılan sekiz balık türünde kimi yağ asitleri PL fraksiyonunda, kimileri TAG fraksiyonunda daha fazla birikmiştir. Kimi yağ asitleri de her iki fraksiyonda birbirlerine yakın değerde tespit edilmiştir. Fosfolipit, TAG'ye oranla n-3/n-6, PUFA/SFA ve DHA/EPA oranlarını ve AA, DHA'yı daha yüksek düzeyde; 16:0, 16:1n-7 ve 20:1n-9 yağ asitlerini ise daha düşük seviyede içermiştir. In this study, total lipid and the fatty acid profiles of total lipid, phospholipid (PL) and triacylglycerol (TAG) in muscle of leerfish (Lichia amia), common dolphinfish (Coryphaena hippurus), Threadfin breams (Nemipterus randalli), chub mackerel (Scomber japonicus), sand smelt (Atherina boyeri), Mediterranean Rainbow Wrasse (Coris julis), stripped red mullet (Mullus surmuletus) and albacore (Thunnus alalunga) were investigated.It was determined that the lipid contents, expressed on a wet weight basis, ranged from as low 0.39 / 100 g in Threadfin breams to the highest amount of 3.89 / 100 g in Mediterranean Rainbow Wrasse.Fatty acid compositions of total lipid, PL and TAG fractions have been determined in muscles of fish by gas chromatography using a mixture of fatty acid standards. According to the Gas Chromatography results, following saturated fatty acids (SFA): myristic acid (14:0), pentadecanoic acid (15:0) palmitic acid (16:0), heptadecanoic acid (17:0) and stearic acid (18:0) monounsaturated fatty acids (MUFA): palmitoleic acid (16:1n-7), oleic acid (18:1n-9) and eicosenoic acid (20:1n-9); and polyunsaturated fatty acids (PUFA): linoleic acid (18:2n-6), linolenic acid (18:3n-3), eicosadienoic acid (20:2n-6) eicosatrienoic acid (20:3n-6), arachidonic acid (AA), eicosapentaenoic acid (EPA), docosapentaenoic acid (22:5n-3) and docosahexaenoic acid (DHA) were determined in muscles of fish species.There were significant differences (p PUFA (27.23 - 50.40%)> MUFA (8.66 - 27.75%). The percentage of docosahexaenoic acid was higher than EPA in all fish. PUFA / SFA ratio in total lipids of the analyzed fish ranged from 0.46 (sand smelt h) to 1.23 (chub mackerel). The n-3 / n-6 ratio in total lipid of fish species varied significantly between 2.30 (sand smelt) and 7.86 (common dolphinfish). In the eight fish species studied, some fatty acids accumulated more in PL fraction and some in TAG fraction. Some fatty acids were found close to each other in both fractions. Phospholipid has higher n-3 / n-6, PUFA / SFA and DHA / EPA ratios and has higher levels of AA, DHA than TAG; 16: 0, 16: 1n-7 and 20: 1n-9 fatty acids at a lower level. 97

ÖZETBuğday (Triticum aestivum L.)'da Alüminyum Toksisitesine Karşı Kitosan Uygulamasının EtkileriAlüminyum (Al) bitki beslenmesinde gerekli olmadığı halde yer kabuğu kütlesinin % 8.1' ini oluşturan, oksijen ve silikondan sonra en çok bulunan metalik bir elementtir. Spesifik ve biyolojik işlevi henüz aydınlatılamamıştır. Çeşitli çevresel faktörler nedeni ile toprağın asiditesi artar ise Al çözünüp toksik forma dönüşür. Asidik topraklarda genellikle 10-100 µM arasında değişen konsantrasyonlarda bulunan çözünmüş Al, bitkiler için büyümeyi engelleyici önemli bir faktördür. Yaptığımız çalışma ile dünya genelinde ekonomik öneme sahip buğday (Triticum aestivum L.)'da oluşturulmuş olan Al toksisitesi kitosan uygulaması ile ilk kez iyileştirilmeye çalışılmıştır. Bu çalışma sonucunda çeşitli morfolojik, sitolojik, biyokimyasal ve moleküler yöntemler kullanılarak Al'ye maruz bırakılmış köklerle kitosan uygulamasıyla iyileştirilmiş kökler karşılaştırılmıştır. Ankara Tarımsal Araştırma Merkezi'nden temin edilen buğday tohumları materyal olarak kullanılmıştır. Tohumlar petri kabında 96 saat boyunca farklı solüsyonlarda çimlendirilmiştir. Kontrol grubu olarak distile su kullanılmıştır. 100 µM AlCl3 solüsyonu (pH 4.5) kullanılarak toksisite oluşturulmuştur. Oluşan Al toksisitesinin iyileştirilmesi için kökler; 0.1 mg/L, 0.25 mg/L ve 0.5 mg/L kitosan (CHT) çözeltileri ile muamele edilmiştir. Elde ettiğimiz sonuçlara göre Al iyonları buğday köklerinin uzamasını inhibe ederken CHT uygulaması sonucu kök uzamasında artış gözlenmiştir. Al birikimi sonucu hücre zarında lipid peroksidasyonu artarak zar bütünlüğü bozulmuş, prolin birikimi meydana gelmiş ve antioksidan enzim aktivitelerinde artış gözlenmiştir. CHT uygulaması ile Al'nin hücreye verdiği zarar iyileştirilmiş, artan enzimatik aktivite ile strese karşı direnç oluşturulmuştur. Yaptığımız çalışmaya göre Al sebepli stres belirtilerine CHT uygulamasının düşük konsantrasyonlardaki (0.1 mg/L ve 0.25 mg/L) iyileştirme etkisinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir.Anahtar sözcükler: Al toksisitesi, Kitosan, Buğday, Antioksidan enzim aktivitesi, Kök, Lipid PeroksidasyonuHaziran, 2019 Gamze KURTULUŞ ABSTRACTThe Effects of Chitosan Application Against Aluminum Toxicity in Wheat (Triticum aestivum L.).Aluminum (Al) is the most common metallic element after oxygen and silicon, which makes up 8.1% of the earth's crust. Its specific and biological function has not yet been elucidated. If the acidity of the soil increases due to a number of environmental factors, Al is dissolved and transformed into a toxic form. In acidic soils, dissolved Al, usually present in concentrations ranging from 10 to 100 µM, is an important factor in inhibiting growth for plants. In the present study we aimed to improve the toxicity of Al-toxicity, which has been created in the world-wide wheat. As a result of this study, using various morphological, cytological, biochemical and molecular methods, the roots exposed to the Al were compared with the modified root with chitosan application. Wheat seeds obtained from Ankara Agricultural Research Center were used as material. Seeds were germinated in petri dishes for 96 hours in different solutions. Distilled water was used as control group. Toxicity was established using 100 µM AlCl₃ solution (pH 4.5). Roots were treated with 0.1 mg/L, 0.25 mg/L and 0.5 mg/L chitosan solutions to improve Al toxicity. According to our results, while Al ions inhibited the elongation of wheat roots, an increase in root elongation was observed as a result of CHT application. As a result of the accumulation of al lipid peroxidation in the cell membrane increased membrane integrity, proline deposition has occurred and antioxidant enzyme activities have been observed an increase. With CHT application, the damage caused by Al was improved and resistance against stress was created with increasing enzymatic activity. According to our study, the effect of CHT on Al-induced stress symptoms was found to be higher in lower concentrations (0.1 mg/L ve 0.25 mg/L).Key words: Al toxicity, Chitosan, Wheat, Antioxidant enzyme activity, Root, Lipid PeroxidationJune, 2019 Gamze KURTULUŞ 105