Korten, Volkan, Söyletir, Güner, Yalçın, Ata Nevzat, Oğünç, Dilara, Dokuzoğuz, Başak, Esener, Harika, Ulusoy, Sercan, Tünger, Alper, Aygen, Bilgehan, Sümerkan, Bülent, Arman, Dilek, Dizbay, Murat, Akova, Murat, Hasçelik, Gülşen, Eraksoy, Haluk, Başaran, Seniha, Köksal, İftihar, Bayramoğlu, Gülçin, Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı., Akalın, Halis, and Sinirtaş, Melda
Bu çalışmada, doripenem, imipenem ve meropenemin gram-negatif klinik izolatlara karşı in vitro aktivitesinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Türkiye genelinde toplam 10 merkezden Eylül-Aralık 2008 tarihleri arasında, yoğun bakım ünitesi (YBÜ) ve YBÜ dışı hastalardan, toplam 596 adet klinik izolat toplanmıştır. Bunlardan %42.4’ü nozokomiyal pnömoni, %40.4’ü kan dolaşımı enfeksiyonu ve %17.1’i komplike intraabdominal enfeksiyon kaynaklı olup; %51.8’i YBÜ hastalarından alınmıştır. İzolatların %49.8’i Pseudomonas spp., %40.3’ü Enterobacteriaceae ve %9.9’u diğer gram-negatif etkenlerden oluşmaktadır. Her merkezde Etest® (AB Biodisk, Solna, İsveç) kullanılarak tüm izolatlar için doripenem, imipenem ve meropenemin minimum inhibitör konsantrasyonu (MİK) belirlenmiştir. İzolatlardan 188 (%31.5)’i en az bir karbapeneme dirençli bulunmuştur. Pseudomonas türlerine karşı doripenem için MİK50 değerleri meropeneme benzer olarak 1 mg/L bulunurken, imipenemden iki kat daha düşük olduğu izlenmiştir. Pseudomonas aeruginosa izolatlarının duyarlılıkları, doripenem için MİK 2 mg/L düzeyinde %64, imipenem ve meropenem için MİK 4 mg/L düzeyinde sırasıyla %53.9 ve %63 olarak tespit edilmiştir. Doripenem ve meropenem, Enterobacteriaceae türlerine karşı benzer aktivite gösterirken (MİK90 0.12 mg/L), imipenem dört kat daha az aktif (0.5 mg/L) bulunmuştur. Büyük çoğunluğunu Acinetobacter türlerinin oluşturduğu diğer gram-negatif basiller için doripenem MİK50 değeri 8 mg/L, diğer iki ilaç için ise 32 mg/L’dir. P.aeruginosa izolatları 8 mg/L MİK düzeyinde doripenem ile %84.2, meropenem ile %72.1 oranında inhibe olmuştur. Sonuç olarak doripenem, bu çalışmada toplanan patojenlere karşı genel olarak meropenem ile benzer ya da daha iyi; imipenemden ise belirgin olarak daha iyi in vitro aktiviteye sahiptir. Üç karbapenem arasında Pseudomonas türlerine karşı en aktif olan ilacın doripenem olduğu görülmüştür. Doripenem ve meropenem Enterobacteriaceae türlerine karşı benzer aktiviteye sahip olup, imipenemden en az dört kat daha aktiftir. Bu bulgular ışığında, hastanede YBÜ’de ya da YBÜ dışında tedavi gören nozokomiyal pnömoni, kan dolaşımı enfeksiyonu ve intraabdominal enfeksiyonu olan hastalar ile antibiyotik direnci gelişim riski olan hastaların antimikrobiyal tedavisinde doripenemin öne çıkan yeni bir antibiyotik olduğu kanısına varılmıştır. The aim of this study was to determine the in vitro activities of doripenem, imipenem, and meropenem against clinical gram-negative isolates. A total of 596 clinical isolates were obtained from intensive care unit (ICU) and non-ICU patients in 10 centers over Turkey between September-December 2008. The origin of the isolates was patients with nosocomial pneumonia (42.4%), bloodstream infections (%40.4), and complicated intraabdominal infections (17.1%). Of the isolates, 51.8% were obtained from ICU patients. The study isolates consisted of Pseudomonas spp. in 49.8%, Enterobacteriaceae in 40.3%, and other gram-negative agents in 9.9%. The minimum inhibitory concentrations (MIC) for doripenem, imipenem and meropenem were determined for all isolates in each center using Etest (R) strips (AB Biodisk, Solna, Sweden). Of the isolates, 188 (31.5%) were resistant to at least one of the carbapenems. MIC(50) of doripenem against Pseudomonas spp. was 1 mg/L which was similar to that of meropenem and two-fold lower than imipenem. Susceptibility to carbapenems in P.aeruginosa was 64% for doripenem at an MIC level of 2 mg/L, 53.9% and 63% for imipenem and meropenem at an MIC level of 4 mg/L, respectively. Doripenem and meropenem showed similar activity with the MIC(90) of 0.12 mg/L whereas imipenem was four-fold less active at 0.5 mg/L. Against other gram-negative pathogens, mostly Acinetobacter spp., MIC(50) was 8 mg/L for doripenem and 32 mg/L for other two carbapenems. P.aeruginosa isolates were inhibited 84.2% with doripenem and 72.1% with meropenem at the MIC level of 8 mg/L. Doripenem generally showed similar or slightly better activity than meropenem and better activity than imipenem against pathogens collected in this study. Against Pseudomonas spp., doripenem was the most active of the three carbapenems. Doripenem and meropenem were equally active against Enterobacteriaceae and at least four-fold more active than imipenem. It was concluded that doripenem seemed to be a promising agent in the treatment of nosocomial pneumonia, blood stream infections and intraabdominal infections particularly in patients who were under risk of developing antimicrobial resistance.