Search

oz DOKTORA TEZİ GOKÇEKOY-KIŞLAK-MENKEZ-AKDAM (D-KD ALADAG, ADANA) DOLAYININ TEKTONO-STRATİGRAFİSİ VE YAPISAL EVRİMİ Alican KOP ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI DANIŞMAN : Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL Yıl: 2003 Sayfa: 311 Jüri : Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL Prof. Dr. Selim İNAN Doç. Dr. Ulvi Can ÜNLÜGENÇ Çalışma alanı, Toroslar'ın doğu bölümünde ve Adana ilinin yaklaşık 100 km kadar kuzeyinde Aladağ ve Kozan ilçeleri arasında yeralmaktadır. Bölgede, Tersiyer istifinin altında bulunan kayaç grupları farklı dilimler halinde birbirleri ile tektonik ilişkilidir. Ayrıca belirtilen bu ana tektonik dilimler, kendi içlerinde de dilimlenmişlerdir. Bölgedeki bu ekaylı yapı içerisindeki tektonik birlik, birim ve dilimler ilk defa bu çalışmada ortaya konmuştur. Çalışma alanında göreceli olarak temeli oluşturan Görbiyes Dağı Birliği Jura- Kretase-(?)Paleosen yaşlı birimleri içermektedir. Görbiyes Dağı Birliği üzerine, Üst Kambriyen-Alt Ordovisiyen ve (?)Silüriyen yaşlı birimlerden oluşan, Kokarot Birimi gelmektedir. Feke Birimi, Katran Deresi ve Henüz Dağı olmak üzere iki farklı tektonik dilime ayrılmıştır. Katran Deresi diliminde, Prekambriyen-Alt Kambriyen, bu dilim üzerindeki Henüz Dağı diliminde ise Üst Devoniyen-Üst Kretase yaş aralığmdaki birimler bulunmaktadır. Feke Birimi'ni tektonik olarak üzerleyen Aladağ Birliği'de çalışma alanında Belemedik ve Siyah Aladağ olamak üzere iki farklı tektonik dilime ayrılmıştır. Belemedik dilimi Üst Devoniyen-Üst Kretase yaş aralığmdaki birimleri, bu dilim üzerindeki Siyah Aladağ tektonik dilimi ise, Orta Devoniyen-Üst Kretase'ye yaş aralığmdaki birimleri içermektedir. Aladağ Birliği, Bozkır Birliği'ne ait Faraşa ofiyoliti tarafından tektonik olarak üzerlenmektedir. Yukarıda anlatılan tektonik dilimlerin üzerine, Üst Oligosen-Üst Miyosen yaş aralığmdaki birimleri kapsayan Tersiyer istifi uyumsuz olarak gelmektedir. Çalışma alanında en genç çökelim Kuvaterner yaşlı yamaç molozu ve alüvyonlarla temsil edilmektedir. Bölgedeki naplaşma Üst Kretase'de ofıyolitlerin yerleşimi ile başlamıştır. Üst Kretase sonrasında, Paleosen-Eosen döneminde de bölgede kompresif streslerin egemen olduğunu destekleyen jeolojik veriler bulunmaktadır. İnceleme alanında, Paleosen-Eosen dönemini temsil eden herhangi bir çökel istife rastlanmamıştır. Ayrıca, ofiyolitlerin üzerinde Üst Devoniyen'den başlayıp, Jura-Kretase'ye ve tekrar ofiyolite kadar devam eden istiflerden oluşan tektonik dilimler gözlenmiştir. Yukarıda anlatılan allokton istif Tersiyer çökelleri tarafından açısal uyumsuzlukla üzerlenmektedir. Bu dönemde, Miyosen öncesi naplaşmaya bağlı olarak kabuk kalınlaşması ile yükselen bölgeyi etkileyen tektonik rejimin değiştiği ve buna bağlı olarak doğrultu atımlı fayların geliştiği düşünülmektedir. Dolayısıyla; Miyosen ortalarından itibaren bölgenin tamamen doğrultu atımlı fayların kontrolünde gelişimini sürdürdüğü düşünülmektedir. Anahtar kelimeler: Tektono-Stratigrafi, Toroslar, Kokarot, Mansurlu Fay Zonu, Aladağ. ABSTRACT Ph.D. THESIS TECTONO-STRATIGRAPHY AND STRUCTURAL EVOLUTION OF GÖKÇEKÖY-KIŞLAK-MENKEZ-AKDAM (E-NE ALADA?, ADANA) AREAS Alican KOP DEPARTMENT OF GEOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervision Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL Year: 2003 Pages: 311 Jury : Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL Prof. Dr. Selim İNAN Assoc. Prof. Ulvi Can ÜNLÜGENÇ The investigated area is located within the eastern Taurides between Aladağ and Kozan villages approximately 100 km north to Adana city. The stratigraphical units underlying the Tertiary units have tectonic contact relationship with one to another as different slices within the study area. Besides, these major tectonic slices are also cut up into slices during the emplacement of the major thrusts. Such napped structural model has been firstly explained by this study. The Görbiyes Mountain Unit, comprising Jurassic- Cretaceous-(?)Paleocene formations, is seen tectonically at the base of the study area. Kokarot Unit, which includes Late Cambrian-Early Ordovician and Silurian aged formations, tectonically overlies the Görbiyes Mountain unit. Feke Unit, which tectonically overlies the Kokarot unit, has divided into two different tectonic slices which are called as Katran Deresi and Henüz Mountain. The Katranderesi slice comprises Pre-Cambrian-Lower Cambrian aged formation. The Henüz Mountain slice, which tectonically rests on the Katranderesi slice, comprises Upper Devonian-Upper Cretaceous aged rock units. The Aladağ unit, which is tectonically seen on the Feke unit, has been divided into two different tectonic slices namely Belemedik and Siyah Aladağ in the investigated area. The Belemedik slice comprises the units ranging in age between Upper Devonian and Upper Cretaceous. The Siyah Aladağ tectonic slice, which is tectonically rest on top of the Belemedik slice, composes of the units ranging in age between Middle Devonian and Upper Cretaceous. Aladağ unit is tectonically overlain by Faraşa ophiolites that is belong to Bozkır unit. The Tertiary sequences, which mainly consist of Upper Oligocene-Upper Miocene aged formations overlie the previously mentioned tectonic units. Quaternary aged slope sediments and alluviums represent the youngest sediments of the area. This napped event explained above was commenced with the emplacement of ophiolites during Upper Cretaceous. In the study area, there are also some geological data supporting existences of the compressive stress during Paleocene and Eocene time. There are no Paleocene and Eocene sediments observed in the investigated area. Besides, some tectonic slices made up of sequences starting from Upper Devonian up to Jurassic-Cretaceous resting on the ophiolites have also been observed overlain by ophiolitic rocks in this study. The allochthonous sequences above mentioned are covered by Tertiary sediments with angular unconformity. It is considered that the tectonic regime, affecting the uplifted region due to crustal thickening resulted from pre-Miocene napping, was converted to the strike-slip faulting. Therefore, tectonic development of the region was entirely controlled by the strike-slip tectonic regime since mid-Miocene. Key words: Tectono-Stratigraphy, Taurides, Kokarot, Mansurlu Fault Zone, Aladağ. II 311

ÖZET ORTA ve DOĞU TOROSLAR'DA KARBONATLAR İÇİNDEKİ Zn-Pb YATAKLARININ OLUŞUMU 1 Bu çalışma, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı, Maden Yataklan-Jeokimya Programı'nda doktora tezi olarak hazırlanmıştır. Bu çalışmayla, mikrotermometrik incelemeler, duraylı kükürt, radyojenik kurşun izotopu ve saha çalışmalarında elde edilen veriler bir bütün olarak değerlendirilerek, Orta ve Doğu Toroslar'da karbonatlar içindeki Zn-Pb yataklarının oluşum süreçlerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Çalışmalar, Orta Toroslar'ın Hadim-Bozkır bölgesindeki Katranbaşı -Kızılgeriş ve Küçüksu-Asar Tepe Zn-Pb cevherleşmeleri ile Doğu Toroslar'ın Aladağlar-Zamantı bölgesindeki Ayraklı, Çadırkaya, Delikkaya, Suçatı, Denizovası Zn-Pb yataklarmda sürdürülmüştür. Orta Toroslar'daki (Hadim-Bozkır) cevherleşmelerin tamamı Alt Permiyen yaşlı Pseudoschwagerina'h kireçtaşları içerisinde stratabound tipte, tabakaya uyumlu ve uyumsuz olarak gelişmiştir. Doğu Toroslar'ın Aladağlar-Zamantı bölgesindeki cevherleşmeler ise, Devoniyen-Jura yaş arahğındaki karbonatlı kayaçlar içerisinde tabakalanmaya uyumlu ve uyumsuz olarak gelişmiştir. Mikrotermometrik incelemeler; Ayraklı ve Denizovası yataklarım oluşturan çözeltilerin yüksek tuzluluğa sahip olduklarım (% 14-28 NaCl), çözelti sistemlerinde NaCl, CaCİ2, MgCİ2, LiCİ ve FeCİ2 gibi tuzlamı hakim olduğunu ve Zn ve Pb'nin klorlu çözeltiler şeklinde taşındıklarını göstermektedir. Sıvı kapanım incelemelerinde, Ayraklı Yatağı için 50°C - 229°C, Denizovası Yatağı için ise, 86°C - 162°C arasında değişen homojenleşme sıcaklıkları tespit edilmiştir. Bu veriler, Mississippi Vadisi Tipi Pb-Zn yatakları ile Gays River Pb-Zn yataklarına ait değerlere benzerlikler gösterir. Duraylı kükürt izotopu incelemeleri; Çadırkaya Yatağı'na ait %o +0,34 ile -0,59 arasındaki 534S değerlerin, kükürdün mağmatik bir kaynakla ilişkili olabileceğine işaret etmektedir. Hadim-Bozkır bölgesindeki yataklar ile Delikkaya, Denizovası ve Suçatı yataklarına ait %o +3,43 ile +13,70 arasındaki görece pozitif Ö^S değerleri, sülfürün evrim geçirmiş deniz suyu (formasyon suyu) kökenli olabileceğine işaret etmektedir. Ayraklı Yatağı'na ait %o-5,4 ile -2,12 arasındaki hafifçe negatif 534S değerleri, biyojenik indirgenme proseslerinin de etkin olduğunu göstermektedir. XOrta ve Doğu Toroslar'daki yataklara ait Pb izotop verileri, Pb'nin yüksek radyojenik karaktere sahip olduğunu göstermektedir. Bu durum, kurşunun esas olarak U ve Th'ın parçalanması ile ilişkili olarak yaşlı bir kıtasal kabuktan kaynaklandığına işaret etmektedir. Saha ve analitik verilerimiz, Orta ve Doğu Toroslar'daki Zn-Pb yataklarının birbirini izleyen 3 farklı evrede oluştuğunu göstermektedir. Birinci evrede; Metamorfik masif ve temel kayaçlarda çözülerek taşman Zn ve Pb, karbonatlar içine Üst Permiyen döneminde yerleşerek stratabound tipte yataklar oluşturmuştur (Katranbaşı- Kızılgeriş- Küçüksu- Asar Tepe cevherleşmeleri ile Ayraklı ve Denizovası-Celal Dağ yatakları), ikinci evrede; Oligosen magmatizmasıyla ilişkili Zn-Pb yatakları oluşmuştur (Çadırkaya ve Dündarlı yatakları). Üçüncü evredeki cevherleşmeler ise, Miyosen sonrası tektonizmanın yarattığı ortamlarda, birinci ve ikinci evrede oluşan yatakların remobilizasyonu ile oluşmuştur. *Bu çalışma, istanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Yürütücü Sekreterliği tarafından T-l 164/18062001 sayılı proje ile desteklenmiştir. XI SUMMARY FORMATION OF THE CARBONATE HOSTED Zn-Pb DEPOSITS IN CENTRAL AND EASTERN TAURUS l This report was prepared as a Ph.D. thesis in the Ore Deposits and Geochemistry Program, Department of Geological Engineering, Graduate School of Science, Istanbul University. The principal aim of this study is to reveal formation of the carbonate hosted Zn-Pb mineralizations in the Central and Eastern Taurids by microthermometric, stable sulfur and radiogenic lead isotopes and field studies. The studied deposits included Katranbaşı-Kızılgeriş, Küşüksu-Asar Tepe Zn-Pb deposits in the Central Taurus, and Ayraklı, Çadırkaya, Delikkaya, Suçatı Zn-Pb deposits in the Aladağlar-Zamantı region in the Eastern Taurus mountains. All the mineralizations in the Central Taurids (Hadim-Bozkir) are strata-bound occur as stratiform or discordant bodies within the Late Permian pseudoschwagerina bearing limestones. The mineralizations in the Aladağlar-Zamantı region in the Eastern Taurids have a similar mode of occurence, but within the Devonian- Jurassic carbonate rocks. Microthermometric studies indicate that the ore-forming solutions responsible for the Ayraklı and Denizovasi deposits have high salinity (14-28 wt%NaCl), and contain predominantly NaCl, CaCİ2, MgCk, LiCİ ve FeCİ2. Zn-Pb were transported as a chloride solutions. It is deterrnined from fluid inclusion studies that, the homogenization temperature is between 50°C and 229°C for the Ayraklı deposit and between 86°C and 162°C for the Denizovasi deposit. These data are similar to those from the Mississippi Valley-type Pb-Zn and Gays River Pb-Zn deposits. S34S values are between %o +0,34 and -0,59 %o for the Çadırkaya deposit indicating that the sulphur may be related to a magmatic source. Relatively positive S^S values between +3,43 and +13,70 %o for the deposits of the Hadim-Bozkir region, and Delikkaya, Denizovasi and Suçatı deposits suggest an evolved sea water (connate) origin for the sulphur. Slightly negative 534S values between -5,4 and -2,12 %o from the Ayraklı deposit suggest involvement of biogenic reduction processes. Pb isotope data from the Central and Eastern Taurus deposits show that the lead has a high radiogenic character, indicating that the lead is derived from an old crustal source by the decay of U and Th. XIIOur data, obtained from field and analytical, suggest the Zn-Pb deposits in the Central and Eastern Taurus were formed in three consequtive stages. In the first stage, stratabound type ores were formed by solutions, which dissolved Zn-Pb from metamorphic massif and basement rocks and transported into the carbonates during the Upper Permian (Katranbaşı- Kızılgeriş-Küçüksu- Asar Tepe mineralization and, Ayrakli, Denizovası-Celal Dağ deposits). In the second stage, Zn-Pb mineralization was related to the Oligocene magmatism (Çadırkaya and Dündarlı deposits). In the third stage, ores were formed by remobilization of the first and second stages during the post-Miocene deformation event. This study was supported by Istanbul University Scientific Research Project Center with the Project number T-1164/18062001. XIII 153

Bu çalışma, Doğu Toroslarda Saimbeyli (Adana) ilçesine bağlı Naltaş ve Himmeüi Köyü yörelerinde görülen Devoniyen-Karbonifer geçişi ve geçişi belgeleyen brachiopod faunasının incelenmesi ile ilgilidir. Bu amaçla stratigrafik, paleocoğrafik ve paleontolojik incelemeler yapmak üzere seçilen üç yerdeki ölçülü stratigrafik kesitte örnek alımı yapılmıştır. Alman toplam 141 örnekten elde edilen brachiopod örnekleri tanımlanmış ve onların biyostratigrafik konumlarına dayanarak D-C sınırı belirlenmiştir. Paleontolojik incelemeler sonucu 3 1 cins ve 36 brachiopod türü belirlenmiş, sistematik olarak tanımlanmış ve fotoğraflanmıştır. Schizophoria, Leptagonia, Mesoplica, Whidbornella, Araratella, Cleiothyridina ve Eohrachythyris cinslerine ait 7 yeni tür tanımlanmıştır. Anahtar Kelimeler : Brachiopod, Toroslar, D-C geçişi, Devoniyen ve Karbonifer. I This study concerns with brachiopod fauna of the Devonian-Carboniferous transition around Naltaş and Himmetli villages (Saimbeyli-Adana) in the Eastern Taurides. By the stratigraphic, paleogeographic and paleontologic purposes, three stratigraphic sections were measured and sampled. Brachiopod specimens obtained from 141 rock samples are identified and described. The boundary between Devonian-Carboniferous is determined basing on their stratigraphic distribution. 31 genera and 36 species of brachiopoda are identified, systematically described and photographed. 7 new species belonging to the genera Schizophoria, Leptagonia, Whidbornella, Araratella, Mesoplica, Cleiothyridina and Eobrachythyris are described. Key Words : Brachiopoda, Taurus, D-C transition, Devonian and Carboniferous. II 185

ÖZET SÜLEYMANFAKILI (DEVELİ-KAYSERİ) YAKIN DOLAYININ STRATİGRAFİSİ VE TEKTONİK ÖZELLİKLERİ KUŞÇU, Sevilay Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı DANIŞMAN: Yrd. Doç. Dr. Sait METEV Eylül 2003, 52 sayfa İnceleme alanı Alpin Orojenik Kuşağı üzerinde Doğu Toroslar' in batı kesiminde Yahyalı (Kayseri) ilçesinin kuzeydoğusunda yer almaktadır. Süleymanfakılı ve Denizovası yerleşim yerlerini de içine alan yaklaşık 60 km2' lik bir alam kapsamaktadır. Tektonik bakımdan oldukça kırıntılı, bindirme, eğim atımh ve doğrultu atımlı fayların etken olduğu bu bölgede, Permo-Karbonifer stratigrafisinin korunabildiği yerlerden biri inceleme alanıdır. Süleymanfakılı ve Denizovası Köyleri arasında yapılan ölçülü stratigrafi kesitinde litolojik ve paleontolojik incelemeler sonucu en yaşlı birim Karbonifer'i temsil eden masif, kuvarsit bantları içeren biyosparitik kireçtaşlanndan oluşan Süleymanfakılı formasyonudur. Karbonifer üzerine Permiyen yaşlı biyomikrit karakterli, kuvarsit tabakaları içeren Leblebicidağ formasyonu gelmektedir. Permiyen kireçtaşlanmn tabanındaki Girvanellalı kireçtaşları bu birim için ayırtmandır. Leblebicidağ Formasyonu üzerine Jura-Kretase yaşlı Havadan Formasyounu diskordansla gelmektedir. Havadan Formasyonu, neritik kireçtaşları ile çörtlü kireçtaşlanndan oluşur. Bu birimler üzerine açısal uyumsuzlukla iii SUMMARY STRATIGRAPHY AND TECTONIC CHARACTERISTICS OF SÜLEYMANFAKILI AREAS (DEVELİ-KAYSERİ) KUŞCÜ, Sevilay Niğde University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Geological Engineering Advisor: Asist. Prof. Dr. Sait METİN September 2003, 52 pages The study area is located in northeast of Yahyalı, which is west of the eastern Taurus Mountains. The region is host to Süleymanfakıh and Denizovasi villages and covers about 60 km.2. The region has been tectonically active. Consequently, formations have been brecciated, and strike and dip-slip faults have been prevalent. But the study area is one of the areas where Permo-Carboniferous stratigraphies have beeen preserved. According to lithological and paleontological investigations in measured stratigraphic profiles between Denizovasi and Süleymanfakıh, different rock crop out ranging from Carboniferous to Quaternary in age. The oldest rock of the study area is Carboniferous Süleymanfakıh Formation consisting of biosparitic limestones and quartzite beds. The Süleymanfakıh Formation is overlain by biomicrkic limestones of Leblebicidağ Formation, which is of Permian age and contains quartzite beds. Girvanella limestones with in the Leblebicidağ Formation represent basement rocks of Permian and these are considered as characteristic for Permian in the region. Leblebicidağ Formation is overlain disconformably by the Havadan Formation of Jurousic-Cretaceous age. The Havadan Formation, consist of neritic limestones and cherty limestones. Pliocene Sanca Volcanicrocks overlie this formation with an angular discomformity and they both are made of tuff, and aglomerates which are products of the Erciyes volcano. Quaternary rocks contain alluvium and resent formations. In the study area, the formations were folded as a result of the Hercynian and Alpine orogenic activities. Thus, joint systems and the other structures mostly strike NE-SW. According to paleogeographic interpretations, the study area was a shallow sea during Paleozoic and deep sea environment during Mesozoic. Yahyalı district is in ore deposits; especially in iron, zinc and lead, many of which are not of economic importance. Keywords: The Taurus Mountains, Carboniferus and Permian limestones, biostratigraphy, alloctonus vi 52

TOROSLARDA ANADOLU PLATFORMU KARBONİFER-PERMİYEN GEÇİŞİNİN MİKROPALEONTOLOJİK İNCELENMESİ Cengiz Okuyucu Hacettepe Üniversitesi, Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı ÖZ Bu çalışmada, Anadolu Platformu Geç Karbonifer-Erken Permiyen yaşlı fusulin faunası, biyostratigrafik ve sistematik açıdan Doğu ve Orta Toroslarda yapılan üç ölçülü stratigrafik kesitte (Özbek Tepe, Eskibey ve Bademli ÖSK) incelenmiştir. Biyostratigrafik çalışmalarda, Anadolu Platformu geç Moskoviyen-erken Sakmariyen zaman aralığı için 8 fusulin zonu tanımlanmıştır. Bunlar alttan üste doğru: 1) Fusulinella colaniae-Fusiella praetypica aşmalı menzil zonu, 2) Fusulinella bocki bocki aşmalı menzil zonu, 3) Protriticites ovatus-Quasifusulinoides aff. quasifusulinoides aşmalı menzil zonu, 4) Protriticites pseudomontiparus-Obsoletes cf. obsoletes aşmalı menzil zonu, 5) Montiparus paramontiparus menzil zonu, 6) Triticites oezbekensis-Rauserites subobsoletus aşmalı menzil zonu, 7) Daixina (S.) ex gr. bosbytauensis-Daixina (D.) ex gr. robusta menzil zonu ve 8) Zellia nunosei- Pseudofusulinoides instabilis-Pseudofusulinoides convexus topluluk zonudur. Ölçülü stratigrafik kesitlerde Daixina (B.) ex gr. bosbytauensis-Daixina (D.) ex gr. robusta zonu üzerinde alt-orta Asseliyen'i karakterize eden fusulin faunası tespit edilememiştir. Ayrıca, Karbonifer-Permiyen geçişi için oldukça önemli olan Sphaeroschwagerina cinsi ise geç Asseliyen-erken Sakmariyen yaşlı fusulin faunası ile birlikte bulunmaktadır. Bu durumda, Anadolu Platformu Karbonifer-Permiyen geçişi, geç Gjeliyen yaşlı Daixina (B.) ex gr. bosbytauensis-Daixina (D.) ex gr. robusta zonu üzerinde fusulin faunasının olmadığı ve genellikle kuvars kumtaşları ile temsil edilen aralığa karşılık gelmelidir. Bu çalışma kapsamında, 21 cins, 3 altcins ve bunlara ait 61 fusulin taksonu tanımlanmıştır. Bunlardan 8 tür yenidir (Protriticites tokerae, Triticites güvenci, Triticites oezbekensis, Pseudofusulina anatoliana, Pseudofusulinoides altineri, Pseudofusulinoides convexus, Pseudofusulinoides subglobosus ve Pseudofusulinoides vachardi). Anahtar Kelimeler: Anadolu Platformu, Karbonifer-Permiyen Geçişi, Fusulin Danışman: Prof. Dr. Tuncer Güvenç, Hacettepe Üniversitesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Genel Jeoloji Anabilim Dalı MICROPALEONTOLOGICAL STUDY OF THE CARBONIFEROUS-PERMIAN PASSAGE OF ANATOLIAN PLATFORM IN TAURUS MOUNTAINS Cengiz Okuyucu Hacettepe University, Department of Geological Engineering ABSTRACT In this study, biostratigraphy and systematica of the Late Carboniferous-Early Permian fusulinid fauna of Anatolian Platform have been investigated in three measured section (Özbek Tepe, Eskibey and Bademli) from the Eastern and Central Taurides. Eight fusulinid zones were determined for the late Moscovian-early Sakmarian time interval of Anatolian Platform. These are, 1) Fusulinella colaniae-Fusiella praetypica concurrent range zone, 2) Fusulinella bocki bocki concurrent range zone, 3) Protriticites ovatus-Quasifusulinoides aff. quasifusulinoides concurrent range zone, 4) Protriticites pseudomontiparus-Obsoletes cf. obsoletes concurrent range zone, 5) Montiparus paramontiparus range zone, 6) Triticites oezbekensis-Rauserites subobsoletus concurrent range zone, 7) Daixina (B.) ex gr. bosbytauensis-Daixina (D.) ex gr. robusta range zone and Zellia nunosei-Pseudofusulinoides instabilis- Pseudofusulinoides convexus assemblage zone in ascending. Fusulinid fauna of lower and middle Asselian above the Daixina (6.) ex gr. bosbytauensis-Daixina (D.) ex gr. robusta zone could not be determined in the measured sections. Moreover, Sphaeroschwagerina genus which is very important for the determination of Carboniferous-Permian boundary, was found together with the late Asselian-early Sakmarian fusulinid fauna. In this case, it can be concluded that Carboniferous-Permian boundary of Anatolian Platform should correspond to interval characterised by quartz sandstones in which the sections over the late Gzhelian Daixina (B.) ex gr. bosbytauensis-Daixina (D.) ex gr. robusta zone. In the circumstances of this study, 61 fusulinid taxa belonging to 21 genera and 3 subgenera were determined. Eight species were described as a new (Protriticites tokerae, Triticites güvenci, Triticites oezbekensis, Pseudofusulina anatoliana, Pseudofusulinoides altineri, Pseudofusulinoides convexus, Pseudofusulinoides subglobosus and Pseudofusulinoides vachardi). Keywords: Anatolian Platform, Carboniferous-Permian Boundary, Fusulinid Advisor: Prof. Dr. Tuncer Güvenç, Hacettepe University, Department of Geological Engineering, General Geology Section 207

Ill ERMENEK (KARAMAN) MİYOSEN YAŞLI KARASAL ÇÖKEL SİSTEMLERİNİN SEDİMANTOLOJİK EVRİMİ (ORTA TOROSLAR - TÜRKİYE) Ayhan ILGAR Hacettepe Üniversitesi, Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı ÖZ Orta Toroslarda yer alan Ermenek Havzası, Bozkır ve Aladağ naplarının üzerinde dalma-batma ile ilişkili gerilme tektoniği altında Miyosen'de açılmış ve havza, doğrultu atımlı deformasyondan etkilenmiştir. Bu deformasyon sonucu gelişen iki ayrı göl alanı, göl su düzeyinin yükselmesi ile birlikte birleşerek tek bir çökelme alanına dönüşmüştür. Havza dolgusu, Erken Miyosen yaşlı gölsel kırıntılı kayaçlar (Yenimahalle Formasyonu) ile Orta Miyosen yaşlı resifal şelf karbonatlarından kuruludur. Gölsel kırıntılı kayaçların sedimanter fasiyes analizi ve sekans stratigrafik açıdan incelenmesi yoluyla, havzadaki çökelme sistemlerinin gelişimlerini ortaya koymak ve Erken Miyosen'de Ermenek Havzası'nın paleocoğrafik evrimini göl düzeyi değişimleri ile ilişkili olarak açıklamak bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Ermenek Havzası'nı besleyen sistemlerin yer aldığı fayla sınırlı havza güney kenarı, kuzeye doğru gelişen akarsu etkin alüvyon yelpazesi ve ağız barı-tipi delta, kütle akması süreçlerinin hakim olduğu Gilbert-tipi delta, plaj ve kıyıyüzü çökelleri ile tanımlanır. Dik yamaçlar ile sınırlanan havza kuzey kenarı ve havza içi ise, kıyıyüzü ve kıyıilerisi-geçiş ortamı çökellerinden oluşur. Düşey istif içinde pek çok kez tekrarlanan ve ilerleyen ya da gerileyen bu fasiyes birlikleri, yüksek çözünürlükte göl düzeyi değişimlerini yansıtırlar. Yenimahalle Formasyonu içinde zorunlu regresyonu yansıtan erozyonal uyumsuzluk yüzeyleri tarafından sınırlanan dört adet sekans tanımlanmıştır. Bu sekanslar içindeki ilk sistem birimini oluşturan düşük su düzeyi kaması sistem birimi, havza güneyinde uyumsuzluk yüzeyleri üzerinde alüvyon yelpazesi çökelleri ile tanımlanır. Gerileyen Gilbert-tipi delta, kıyıyüzü ve plaj çökelleri 1.2. ve 3. sekansın transgresif sistem birimlerini oluşturur. 4. Sekans ise, düşük su düzeyi kaması sistem biriminin üzerinde, yüksek su düzeyi sistem biriminin ilerleyen Gilbert-tipi delta çökelleri ile tanımlanır. Havza içinde her bir sekansın düşük su düzeyi kaması sistem birimleri, kıyıyüzünün kumtaşları ile tanımlanır. Bu kumtaşları ise transgresif sistem biriminin kumtaşı aratabakalı çamurtaşları ile üzerlenir. Havza dolgusunun sekans stratigrafik gelişimi büyük ölçüde çökelimle eş zamanlı tektonik aktivite ve iklim tarafından kontrol edilmiştir. Buna karşın aynı sekans içindeki yanal fasiyes değişimleri havzaya nokta kaynaktan malzeme getirimi, değişen kıyı topografyası ve havza tabanının havzanın değişik kesimlerinde farklı çökme miktarları tarafından belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Toroslar, Ermenek Havzası, Alüvyon yelpazesi, Gilbert-tipi delta, ağız barı-tipi delta, plaj, kıyıyüzü, kıyıilerisi-geçiş, sekans, parasekans, düşük su düzeyi kaması sistem birimi, transgresif sistem birimi, yüksek su düzeyi sistem birimi, Danışman: Prof. Dr. Abdurrahim ŞAHBAZ, Muğla Üniversitesi, Milas Sıtkı Koçman Meslek Yüksek Okulu IV SEDIMENTOLOGICAL EVOLUTION OF THE ERMENEK (KARAMAN) MIOCENE CONTINENTAL DEPOSITIONAL SYSTEMS (MIDDLE TAURIDES - TURKEY) Ayhan ILGAR Hacettepe Üniversitesi, Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı ABSTRACT The Ermenek Basin developed on the Bozkır and Aladağ nappes in the Central Taurides, due to the extensional tectonism related with subduction in Miocene. The basin is effected by strike slip deformations and as a result of the deformation two individual lakes were formed. Later then these lakes merged into a single depositional area due to increasing lake-level. Basin fill comprises Early Miocene lacustrine elastics (Yenimahalle Formation) and Middle Miocene reefal shelf carbonates. Sedimentary fades analysis and sequence stratigraphy of the lacustrine clastic fill are studied in order to find out the developments of the depositional systems and to reconstruct the paleogeographic evolution of the Early Miocene Ermenek Basin in relation with lake-level changes. The fault-bounded southern margin of the Ermenek Basin, in which the feeder systems takes place, is defined by northward prograding stream-dominated alluvial fan and mouth bar-type delta, mass flow dominated Gilbert-type delta, and beach and shoreface deposits. The northern margin was a high relief with a shoreface and offshore-transition deposits. These fades associations, prograding or retrograding and repetitive in the vertical succession, reflects the high resolution lake level variations. In an ascending order four unconformity-bounded sequences represented by forced-regressive erosional surfaces have been identified within the Yenimahalle Formation. The first of these is the lowstand-wedge systems tract defined by alluvial fan deposits on the unconformity surfaces at the southern basin margin. Retrograding Gilbert-type delta, shoreface and beach deposits form the transgressive systems tracts of 1st, 2nd and 3rd sequence's. Whereas, above the lowstand wedge systems tract, the 4th sequence is defined by the prograding Gilbert type delta deposits of highstand systems tract. The offshore architecture of each sequence shows a lowstand wedge of shoreface sandstones overlain by transgressive systems tract of mudstones interbedded with sandstones. The sequential organization of the basin-fill succession is thought to have been controlled by climatic changes and syndepositional tectonics, whereas the lateral variation in sequence architecture is attributed to the localized sediment supply (deltaic vs. non-deltaic shoreline), varied lake-shore topography and differential subsidence. Keywords: Taurides, Ermenek Basin, alluvial fan, Gilbert-type delta, mouth bar- type delta, beach, shoreface, offshore-transition, sequence, parasequence, lowstand wedge systems tract, transgressive systems tract, highstand systems tract. Advisor: Prof. Dr. Abdurrahim ŞAHBAZ, Muğla University, Milas Sıtkı Koçman Vocational School. 139

DOKTORA TEZİ NAMARAS-EĞRİGÖL-SEYİRÎCEK (GB HADİM KONYA) YÖRESİNİN JEOLOJİSİ Jüri Erdem ÇÖREKÇİOĞLU ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI Danışman : Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL Yıl:2001, Sayfa: 107 Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL (Başkan) Prof. Dr. İ. Erdal KEREY (Üye) Doç. Dr. Ulvi Can ÜNLÜGENÇ (Üye) oz Orta Toroslar'ın batı kesiminde Bozkır-Hadim ve Gündoğmuş ilçeleri arasında kalan alanda yürütülen bu çalışmada; stratigrafik ve yapısal özellikler açısından birbirinden farklı havzaları temsil eden ve birbirleriyle tektonik ilişkili 4 adet yapısal birim ayırtlanmıştır. Bunlar, Beyşehir-Hoyran-Hadim naplarına ait olan `Hadim napı`, Antalya naplanna ait, `Çataltepe napı`, `Anamas-Akseki otoktonu` ve ilk kez bu çalışma ile yeni tanımlanmış olan `Eğrigöl napı` dır. Anamas-Akseki otoktonu içerisinde, Liyas-Dogger yaşlı Kurucaova formasyonu, Malm yaşlı Akkuyu formasyonu, Kretase yaşlı Akseki kireçtaşı, Üst Kretase yaşlı Seyrandağı kireçtaşı, Üst Paleosen - Eosen yaşlı Bakalasay ve Orta Eosen yaşlı Çaşıryayla formasyonları ayırtlanmıştır. Bölgede Çataltepe napına ait; Üst Triyas yaşlı Kasımlar formasyonu ve Jura-Kretase yaşlı Kayabükü formasyonu; Hadim napına ait Orta-Üst Devoniyen yaşlı `Gölboğazı formasyonu`, Karbonifer yaşlı `Yarıcak formasyonu` ve Permiyen yaşlı `Çekiçdağı formasyonu` yüzeylemektedir. Bu çalışmada tanımlanan Eğrigöl napında ise; Üst Permiyen yaşlı Karagöztepe formasyonu, Orta-Üst Triyas yaşlı Kürtleryaylası formasyonu, Liyas yaşlı Boztepe formasyonu, Jura yaşlı Biberler formasyonu ve Paleosen/Eosen yaşlı Söbüçimen formasyonu yüzlek vermektedir. Bölgede geniş alanlarda yüzlek veren Kuvaterner yaşlı morenler bu yapısal üniteleri açısal uyumsuzlukla üzerlemektedir. Bölgedeki en genç birimleri oluşturan alüvyonlar ise inceleme alanındaki tüm birimleri açısal uyumsuzlukla örtmektedir. Bölgede Geç Kretase-Lütesiyen aralığında iki aşamalı olarak gelişen kuzey-güney yönlü sıkışma rejimi sonucu Çataltepe napı Üst Kretase-Paleosen'de güneyden Anamas-Akseki otoktonu üzerine yerleşmiş ve devam eden bu sıkışmaya bağlı olarak Lütesiyen'de Hadim ve Eğrigöl napları kuzeyden otokton üzerine bindirmiştir. Bu çalışma sonucunda elde edilen verilere göre bölgenin genel olarak kuzeydoğu-güneybatı yönlü sıkışma kuvvetlerinin etkisi altında kaldığı ve buna bağlı olarak kuzeybatı-güneydoğu yönlü bindirme ve kıvrımlar ile kuzeybatı-güneydoğu ve doğu-batı yönlü normal faylanmaların geliştiği belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Orta Toroslar, Tektonik, Hadim, Stratigrafi, Yapısal Evrim ABSTRACT Ph.D. THESIS GEOLOGY OF THE NAMARAS-E?RIGOL-SEYİRİCEK (SW HADİM-KONY A/TURKEY) Erdem ÇÖREKÇİO?LU DEPARTMENT OF GEOLOGICAL ENGINEERING INSTITUE OF NATURAL AND APLLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor : Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL Year:2001, Pages: 107 Jury :Prof. Dr. Cavit DEMİRKOL (Head) :Prof. Dr. İ. Erdal KEREY (Member) :Doç. Dr. Ulvi Can ÜNLÜGENÇ (Member) ABSTRACT In this study carried out in the area located between Bozkir-Hadim and Gündoğmuş towns at western part of the Central Taurus;four structural units have been differentiated which tectonically related to each other and represented different basins of stratigraphic and structural characteristics. These are `Hadim nappe` of Beyşehir- Hoyran-Hadim nappes, `Çataltepe nappe` of Antalya nappes, `Anamas-Akseki autochtone` and firstly identified in this study the `Eğrigöl nappe`. Within the Anamas-Akseki autochtone, the Liassic-Dogger Kurucaova formation, Malm Akkuyu formation, Cretaceous Akseki limestone, Upper Cretaceous Seyrandağı limestone, Upper Cretaceous Seyrandağı limestone, Upper Paleocene-Eocene Bakalasay and Middle Eocene Çaşıryayla formation have been identified. In the region, Upper Triassic Kasımlar formation and Jurassic-Cretaceous Kayabükü formation of Çataltepe nappe; Middle-Upper Devonian `Gölboğazı formation`, Carboniferous `Yancak formation` and Permian `Çekiçdağıdağı formation` of Hadim nappe crop out. The Eğrigöl nappe, identified in this study, includes exposures of Upper Permian Karagöztepe formation, Middle-Upper Triassic Kürtleryaylası formation, Liassic Boztepe formation, Jurassic Biberler formation and Paleocene/Eocene Söbüçimen formation. In the region, the Quaternary age morains crop out widely and overlain these structural units by angular unconformity. The alluvions as the youngest units in the region cover the all units in the study area by angular unconformitiy. During Late Cretaceous-Lutetian interval due to development of two-stage north-south compressional regime, the Çataltepe nappe in Late Cretaceous-Paleocene emplaced over Anamas- Akseki autochtone from south; related to this continued compression, Hadim and Eğrigöl nappes thrusted over autochtone from north during Lutetian. With respect to the data obtained from this study, the region undergone generally northeast-southwest directed compressional forces and consequently, the northwest-southeast trending thrusts and folds, northwest-southeast and east-west trending normal faults were developed. Key words : Central Taurus, Tectonics, Hadim, Stratigraphy, Structural volution 107

V ÖZET Yüksek Lisans Tezi TOROSLAR'DA BOZKIR (KONYA) GÜNEYBATI YÖRESİNİN PETROL ANA KAYA VE ORGANİK FASİYES ÖZELLİKLERİ Nazan YALÇIN Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı Danışman: Doç.Dr. Orhan ÖZÇELİK Toroslar'da Bozkır (Koma) güneybatı yöresinde yüzeyleyen sedimanter birimlerin petrol ana kaya ve organik fasiyes özelliklerinin ortaya çıkarılması amacıyla bu çalışma yapılmıştır. İnceleme alanındaki birimler stratigrafik özelliklerine göre temelde Üst Kretase yaşlı Sülek karmaşığı ve bunun üzerine tektonik dokanakla gelen Orta Devoniyen-Üst Kretase yaş aralığına sahip Bozkır alloktonundan oluşur. Bu birimlerden amaca uygun olan, Karbonifer yaşlı Çelmeliler formasyonu, Permiyen yaşlı Karadağ kireçtaşı ve Triyas yaşlı Bartlı formasyonu, organik jeokimyasal ve organik petrografik analizler ile değerlendirilmiştir. Çelmeliler formasyonuna ait örneklerin toplam organik karbon miktarı ortalama % 0.20 dir. Örnekler genellikle denizel organik maddelerden oluşmaktadır. Vitrinit yansıma değerleri ortalama % 2.36 dır. Bu değere göre birim aşın olgun (Metajenez) zonundadır.. Rock-Eval piroliz analizi ile belirlenen hidrojen indeksi (HI) ve TOC değerlerininVI karşılaştırılması ile oluşturulan köken zenginliği diyagramında birimin petrol ana kayası, olamayacağı, fakat ender olarak doğal gaz üretebileceği saptanmıştır. Formasyon, D organik fasiyesinde çökelmiştir ve verimsiz petrol ana kavasıdır. Karadağ kireçtaşı örneklerinde ortalama % 0.17 toplam organik karbon ve ortalama % 0.52 vitrinit yansıması değeri belirlenmiştir. Bu değerler birimin erken olgun (Katajenez) zonda olduğunu göstermiştir. Örneklerde egemen organik madde denizel kökenlidir. Formasyon D organik fası/ esinde çökelmiştir ve verimsiz petrol ana kayasıdır. Bartlı formasyonu'na ait örneklerde yapılan analizlerde ortalama % 0.08 toplam organik karbon ve % 0.52 vitrinit yansıma değerleri saptanmıştır. Rock-Eval piroliz analizlerine göre birim D organik fasiyesinde çökelmiştir ve verimsiz petrol ana kavasıdır. Anahtar Kelimeler: Bozkır, Toros, Ana Kaya, Organik Fasiyes, Rock-Eval, Vitrinit Yansıması. VI] ABSTRACT Msc Thesis PETROLEUM SOURCE ROCK AND ORGANIC FACIES CHARACTERISTICS OF SW BOZKIR (KONYA) IN TAURUS Nazan YALÇIN Cumhuriyet University Institute of Applied and Natural Sciences Geological Engineering Department Supervisor: Assoc.Prof.Dr. Orhan ÖZÇELİK This study aims to determine the petroleum source rock and organic facies characterizations of the sedimentary units outcrops in the SW of Bozlar (Konya) in Taurus. The study area mainly consist of two sedimentary units which are Upper Cretaceous Sixlek melange at the base and Middle Devonian-Upper Cretaceous Bozkır alloctone overlies the Sixlek melange with an unconformity which is tectonically. Carboniferous Çelmeliler formation. Permian Karadağ limestone and Triassic Bartli formation of the above mentioned units were evaluated by organic geochemical and organic petrographich analysis. ' Total organic carbon is calculated with an average value of 0.20 % from the analysis of the samples taken along the measured columner section in the ÇelmelilerVIII formation. Samples are formed by marine organic materials, in generally. Average vitrinite reflection is 2.36 % and according this value the unit is on the zone of high mature (Metagenesis). According to the source potential diagram is constitued with the correlation of TOC value and hydrogen index (HI) value from Rock-Eval pyrolysis, we can say that the unit is not a source rock of petroleum but may rarely product the natural gas. The obtained value from the works indicates that Çelmeliler formation had been deposited in D organic fades. For the Karadağ limestone samples, total organic carbon value with a mean value of 0.17 % and vitrinite reflection value averaging 1.20 % were determined. The values show the early mature stage (Catagenesis). Major organic materials in the samples are marine origin. Unit had been deposited in D organic facies and is an unproductive source rock. Total organic carbon value averaging 0.08 % and vitrinite reflectance value with a mean value of 0.52 % were obtained by the analysis on the samples of Barth formation. Unit had been deposited in D organic facies and is unproductive petroleum source rock according to Rock-Eval analysis. Key Words: Bozkır, Taurus, Source Rock, Organic Facies, Rock-Eval Analysis,` Vitrinite Reflectance 142

334

APPLICATION OF ONE-DIMENSIONAL QUANTITATIVE BASIN MODELLING AT THE DEMRE-1 WELL, WESTERN TAURIDS, TURKEY U?UR, Feridun Alp M. Sc. in GEOE Supervisor: Asst.Prof.Dr.jGöksenin Eselleri September 1990, 101 Pages In this thesis, the `one-dimensional quantitative basin modelling` method, combining geological, hydrodynamic, thermodynamic and geochemical data for the prediction of quantified hydrocarbon potential, was applied to the study of hydrocarbon generation and migration at the Demre-1 well. All available data on geologic age, thickness, lithology and porosity of individual layers, paleobathymetry, paleosurface temperatures and paleoheat flow values at the time of deposition were used as input data for modelling. A detailed pressure, temperature, maturation and hydrocarbon generation history was then established by the computer aided simulation of the basin evolution started at ill-245 mabp and continued up to the present. The calibration of the model inputs, and thus the the model outputs, was provided by the optimization procedure, in which some initially estimated input data were corrected until the present-day, computed values of optimization parameters in output (vitrinite reflectance, bore-hole temperatures, etc. ), matches to that of measured values. Following the optimization, the computed hydrocarbon generation amounts, which are based on the assumed organic matter content (i.e 1% total organic carbon made up of 100 % Type-II or Type-III kerogen) were converted to the actual generation values by using organic geochemical data obtained from the Demre-1 well. The combined results of quantitative basin modelling and organic geochemical analyses showed that, the maximum oil generation phase has never been reached at the Demre-1 well; and the maximum hydrocarbon generation amount is 0.113 gHC/lOOgrock which is not enough to create economical accumulations in the area. Computed excess-head values, at present, showed that the sedimentary sequences at the Demre-1 well, are in hydrostatic balance and open to free meteoric water circulation which may result in biological degradation and water washing of the hydrocarbons. Key Words: Basin Modelling, Organic Geochemistry, Hydrocarbon Generation Science Code : 606.03.03 -iv- ÖZET TEK-BOYUTLU KANTİTATİF BASEN MODELLEME YÖNTEMİNİN BATI TOROSLARDA YERALAN DEMRE-1 KUYUSUNA UYGULANMASI U?UR, Feridun Alp Yüksek Lisans Tezi; Jeoloji Müh. Böl. Tez Yöneticisi: Y. Doç. Dr. Göksenin Eseller Eylül 1990, 101 Sayfa Bu tezde, bir havzanın hidrokarbon potansiyelinin kantitatif olarak değerlendirilmesinde, jeolojik, hidrodinamik, termodinamik ve jeokimyasal verileri bir arada kul lanarak yaklaşım sağlayan, `tek boyutlu kantitatif basen modelleme` yöntemi Demre-1 kuyusuna uygulanarak hidrokarbon türüm ve göçü incelenmiştir. Modellemede, kuyudaki birimlerin eldeki mevcut tüm jeolojik yaş, kalınlık, litoloji ve porozite bilgileri, paleobatimetri, paleoyüzey sıcaklıkları ve paleoısı akısı tahminleri temel girdi verileri olarak kullanılmıştır. Demre-1 kuyusunda 245 milyon yıl öncesinden başlayıp günümüze kadar devam eden evrim, bir sonraki aşamada bilgisayar kullanımıyla yeniden canlandırılarak, basenin geçirdiği basınç, sıcaklık,olgunlaşma ve hidrokarbon türüm tarihçeleri elde edilmiş tir. Kullanılan girdi verilerinin ve dolayısıyla model sonuçlarının kalibrasyonu ise, güncel için hesaplanan optimizasyon parametreleriyle (vitrinit yansıması, kuyu sıcaklıkları vs), bu parametrelerin kuyuda ölçülen değerleri arasın da belli bir uyum sağlanana kadar ilgili girdi verilerinin düzeltilmesi esasına dayanan optimizasyon işlemi ile yapılmıştır. Modelin optimizasyonunu izleyen aşamada, program tarafından belli organik madde içeriği varsayılarak (% 100 Tip-II veya Tip-III kerojenden oluşan % 1 toplam organik karbon) hesaplanan hidrokarbon türüm miktarları, kuyudan elde edilen organik jeokimyasal veriler kullanılarak gerçek türüm miktarlarına çevrilmiştir. Kantitatif basen modelleme ve organik jeokimya sonuçlarının birlikte değerlendirilmesiyle, Demre-1 kuyusundaki hiçbir seviyenin maksimum petrol türüm evresine ulaşmadığı ve en yüksek türüm miktarı olarak bulunan 0-113 gHK/100 g. kayaç değerinin de temsil edilen alanda ekonomik rezervler oluşturmak için yetersiz olduğu görülmüştür. Demre-1 kuyu sunda hesaplanan günceldeki su yükseliş farkı değerleri, kuyudaki tüm istifin hidrostatik dengede ve serbest meteorik su dolaşımına açık olduğunu, dolayısıyla bu durumun hidro karbonların su ile yıkanması ve biyolojik bozunmasma yol açabileceğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Basen Modellemesi, Organik Jeokimya, Hidrokarbon Türümü Bilim Kodu : 606.03.03 -vi- 101