Search

Solid feeds (SF), comprising roughages and concentrates, represent an increasingly important source of nutrients for veal calves. From a welfare and economic perspective, there is a strong incentive to replace a considerable portion of the milk replacer (MR) by SF in the diet. However, interactions between MR and SF complicate the prediction of the nutritional value of these ration components, and adverse effects on health may occur when combining MR and SF. To investigate these interactions, various combinations of MR, concentrates, and roughages were tested in a series of large-scale studies. When provided with unrestricted access to MR, concentrates, maize silage, hay, and straw over a 6-month period, calves markedly changed their preferences over time, and individual differences appeared very large. However, the ratio between digestible crude protein and digestible energy in the diet of choice appeared remarkably constant between calves. Another set of studies aimed at defining age-related changes in utilization efficiency of SF. It was demonstrated that stimulating early rumen development (before 12 wk of age) improves the nutritional value of each kg of SF in later life. In another study, it was shown that the nutritional value of SF increases with age. This effect is likely related to improved fermentation of fibrous SF. Increasing SF intake lead to an increase in the passage rates of concentrates and straw through the rumen. Compared to the feeding of MR alone, nitrogen (N) economy of veal calves can be improved by feeding a low-protein SF, creating a N shortage in the rumen. Urea-N, likely originating from the MR, was demonstrated to recycle back into the rumen for microbial protein production. In a subsequent study, it appeared that the feeding of a high-protein SF improved ruminal degradation of fibrous SF relative to a low-protein SF at equal protein intake, balanced via the MR. Urea recycling was demonstrated to be unable to completely compensate a N shortage in the rumen. An important interaction between MR and SF can be the influence of SF on the proportion of MR flowing in the rumen, where it is fermented and potentially causes health problems. The current standard to measure this so-called ‘ruminal drinking’ is the Co recovery method, which requires sacrificing the calves. Several non-terminal methods to quantify ruminal drinking were evaluated in three consecutive experiments. From a meta-analysis of Co recovery data, it was shown that on average 17% of the MR fed flows into the rumen instead of the abomasum. No associations with SF or MR intake related variables were found. Potential adverse effects of replacing MR by SF include abomasal damage, particularly in the pyloric area. This generally increases with the intake of SF, particularly in the presence of sharp, abrasive particles, and more so with a 20:80 than with a 50:50 mixture of roughage:concentrate. Results indicated that early rumen development can offer some protection in later life. In conclusion, when taking interactions between MR and SF into account, it appeared possible to replace a considerable portion of MR by SF without compromising calf performance and health.

Solid feeds (SF), comprising roughages and concentrates, represent an increasingly important source of nutrients for veal calves. From a welfare and economic perspective, there is a strong incentive to replace a considerable portion of the milk replacer (MR) by SF in the diet. However, interactions between MR and SF complicate the prediction of the nutritional value of these ration components, and adverse effects on health may occur when combining MR and SF. To investigate these interactions, various combinations of MR, concentrates, and roughages were tested in a series of large-scale studies. When provided with unrestricted access to MR, concentrates, maize silage, hay, and straw over a 6-month period, calves markedly changed their preferences over time, and individual differences appeared very large. However, the ratio between digestible crude protein and digestible energy in the diet of choice appeared remarkably constant between calves. Another set of studies aimed at defining age-related changes in utilization efficiency of SF. It was demonstrated that stimulating early rumen development (before 12 wk of age) improves the nutritional value of each kg of SF in later life. In another study, it was shown that the nutritional value of SF increases with age. This effect is likely related to improved fermentation of fibrous SF. Increasing SF intake lead to an increase in the passage rates of concentrates and straw through the rumen. Compared to the feeding of MR alone, nitrogen (N) economy of veal calves can be improved by feeding a low-protein SF, creating a N shortage in the rumen. Urea-N, likely originating from the MR, was demonstrated to recycle back into the rumen for microbial protein production. In a subsequent study, it appeared that the feeding of a high-protein SF improved ruminal degradation of fibrous SF relative to a low-protein SF at equal protein intake, balanced via the MR. Urea recycling was demonstrated to be unable to completely compensate a N shortage in the rumen. An important interaction between MR and SF can be the influence of SF on the proportion of MR flowing in the rumen, where it is fermented and potentially causes health problems. The current standard to measure this so-called ‘ruminal drinking’ is the Co recovery method, which requires sacrificing the calves. Several non-terminal methods to quantify ruminal drinking were evaluated in three consecutive experiments. From a meta-analysis of Co recovery data, it was shown that on average 17% of the MR fed flows into the rumen instead of the abomasum. No associations with SF or MR intake related variables were found. Potential adverse effects of replacing MR by SF include abomasal damage, particularly in the pyloric area. This generally increases with the intake of SF, particularly in the presence of sharp, abrasive particles, and more so with a 20:80 than with a 50:50 mixture of roughage:concentrate. Results indicated that early rumen development can offer some protection in later life. In conclusion, when taking interactions between MR and SF into account, it appeared possible to replace a considerable portion of MR by SF without compromising calf performance and health.

Het project Vitale vleeskuikens is een goed voorbeeld van een ketensamenwerkingsproject om de door de sector en maatschappij ervaren verminderde vitaliteit van vleeskuikens in de productieketen op te lossen.

In dit artikel gaan we in op deze resultaten tijdens de opfok bij de niet gekapte hennen en op drie toegepaste milde snavelbehandelingen.

In de batterijstal van het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) is in december 1998 een nieuw koppel leghennen opgezet. Gedurende de opfok waren al verschillen aangebracht op het gebied van verlichtingsschema's en snavelbehandeling.In dit artikel gaan we in op het verloop en de resultaten van de opfokperiode.

In een proef met 1680 Peking-eenden is het effect onderzocht van verschil in loopafstand tussen voer en water (3 of 12 meter) en van verschil in groepsgrootte (85 of 340 eenden). Het onderzoek had betrekking op de technische resultaten, de toestand van het verenpak en de mate van botvorming in het scheenbeenbotje.

In een Spelderholt-proef is gekeken naar mogelijkheden om via voermaatregelen het optreden van pootproblemen bij Peking-eenden te verminderen. Deze maatregelen betroffen de verschijningsvorm, beschikbaarheid en samenstelling van het voer. Tevens is het effect van deze aanpassingen op technische resultaten en slachtrendementen onderzocht.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) Het Spelderholt onderzoekt de mogelijkheden om bij vleeskuikenouderdieren de ammoniakemissie te verminderen. De laatste jaren was dit onderzoek voornamelijk gericht op nieuwe huisvestingssystemen zoals het voliOresysteem en het systeem met groepskooien. Uit de proef die momenteel wordt uitgevoerd blijkt, dat het huisvestingssysteem een belangrijke invloed kan hebben op de uitval.

Om bij vleeskuikenouderdieren de voerkosten laag te houden, moet de voergift goed worden afgestemd op het legpercentage en de groei van de dieren. Met een automatisch dierweegsysteem krijgt men een goed inzicht in de groei gedurende de laatste weken. Door de variatie in de dagelijkse gewichten, is de informatie over de groei gedurende de laatste dagen minder betrouwbaar. Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) heeft onderzocht of deze betrouwbaarheid verbeterd kan worden door alleen gewichten te registreren in het dagdeel dat de dieren nog geen voer en water hebben opgenomen.

De tot enkele jaren geleden alsmaar stijgende lijn in de uitval bij vleeskuikens was voor het PPE reden het project 'vitaliteit' vleeskuikens op te zetten. Als onderdeel hiervan heeft LEI-DLO onderzocht wat de vleeskuikenhouders zoal doen om de uitval te beteugelen. Hoewel de fokkerij zeer bepalend is voor de vitaliteit, heeft de kuikenhouder de uitval deel zelf in de hand, zo blijkt

In juli is een nieuw koppel leghennen in de batterijstal van het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij 'Het Spelderholt' opgezet. Voor twee proeven waren al tijdens de opfok verschillen aangebracht: voor de ene proef twee verschillende lichtschema's tijdens het begin van de opfok en voor de andere proef diverse snavelbehandelingen. In dit artikel gaan we in op het verloop en de resultaten van de opfokperiode van beide proeven.

Onderzoek bij het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij wees uit dat het toepassen van een intermitterend lichtschema bij vleeskuikens betere technische resultaten gaf in vergelijking met continu licht. Met name door een efficiënter voerverbruik en een lagere uitval was het financiële resultaat voor de vleeskuikenhouder bij intermitterende verlichting beter. Het aandeel filet daarentegen nam af.

Op het Varkensproefbedrijf te Sterksel is een eerste reeks proeven afgerond waarbij vloeibare bijproducten werden verstrekt aan vleesvarkens en gespeende biggen. De algemene conclusie is dat het verstrekken van drie gangbare vloeibare bijproducten aanvleesvarkens een voordeel biedt ten aanzien van technische resultaten en voerkosten. Het mager-vleespercentage behoeft echter extra aandacht.

Het PP heeft onderzoek gedaan naar de invloed van temperatuur en voersturing op de uitval door ascites en Heart Failure Syndrom (HFS).

In de praktijk worden vaak hoge C02-concentraties in voorbroeder en vooral in de uitkomstkast gemeten. Het is de vraag of dit wenselijk is voor de kwaliteit van het kuiken. In dit artikel gaan we in op de relatie tussen C02-concentratie en broedresultaat. In een vervolgartikel, dat gepubliceerd zal worden in Periodiek 96/4, gaan we in op de relatie tussen ventilatie van broedmachines en kuikenkwaliteit.

Om bij vleeskuikenouderdieren een goede broedeiproductie te realiseren en de voerkosten zo laag mogelijk te houden, moet er voldoende, maar niet teveel voer aan de hennen worden verstrekt. De voergift zal dan ook regelmatig aangepast moeten worden.

Een lager eiwitgehalte in het groei- en afmestvoer levert een aanzienlijke NH3-reductie op, maar leidt tot slechtere technische resultaten en minder filet.

Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij besteedt bij haar onderzoek veel aandacht aan het verbeteren van de vitaliteit en het weerstandsvermogen van het dier via houderijmaatregelen. In het afgelopen voorjaar werd onderzoek gedaan naar de vraag in hoeverre de invloed van temperatuur en voerstrategie (voergift) op het optreden van ascites elkaar versterken, of uitwisselbaar zijn. In dit artikel wordt verslag gedaan van de eerste resultaten die hierbij zijn verkregen.

Bij vleeskuikenouderdieren komt een belangrijk deel van de kosten voor rekening van het voer. Om de voerkosten laag te houden moet de voergift afgestemd worden op het legpercentage en de groei van de dieren. Naast een goed inzicht in de eiproduktie moet men ook een goed inzicht hebben in de gewichtsontwikkeling van de dieren. Bij Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) is onderzocht welke rol een automatisch dierweegsysteem hierbij kan spelen.

De verwachting was dat door een evenrediger leeftijdsopbouw en het verlagen van het geboortegewicht door het sturen van het grasaanbod de sterfte met 5 tot 8% verlaagd kon worden. Dit doel is niet gerealiseerd.

Eén van de vragen bij het bijvoeren van tarwe aan vleeskuikens is welke invloed het tarweras heeft. Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) heeft twee veel gebruikte tarwerassen, Ritmo en Vivant, vergeleken.

Het gebruik van tarwe en vooral van hele tarwe als pluimveevoer staat sterk in de belangstelling. Dit houdt verband met de gunstige prijs van de tarwe in verhouding tot de voerprijs, de positieve resultaten en de ruil tarwe-voor-mest

Sinds 1991 zijn bij het praktijkonderzoek pluimveehouderij vijf proeven uitgevoerd met vleeskuikenouderdieren. Van de uitval bij deze proeven werd de oorzaak vastgesteld aan de hand van secties. In dit artikel bespreken we deze oorzaken.

Toevoeging van 5% bloedplasma aan speenvoer gedurende de eerste veertien dagen van de opfokperiode leidt in die periode tot een duidelijke verbetering van de technische resultaten en de gezondheid van de biggen.

Roze-vleeskalveren die in de opfok meer kunstmelk krijgen, hebben een hogere voeropname, groei en karkasgewicht. De hoeveelheid kunstmelk heeft nauwelijks effect op de bevleesdheid en vetbedekking van het karkas.

Het PP heeft in januari/februari een onderzoek uitgevoerd waarin het effect van voersturing op de technische resultaten, de slachterijresultaten en de ammoniakemissie werd bestudeerd. Uit dit onderzoek bleek dat de gehanteerde voersturing de uitval reduceerde, minder slachtverliezen gaf en meer pootvlees opleverde.

Uit onderzoek op ROC Aver Heino waarbij graskuil en luzernekuil zijn vergeleken bleek dat jongvee op luzernekuil volgens de berekende energie-opname uit de voederwaardeschatting ruim 300 gram per dier per dag zou kunnen groeien, maar in werkelijkheid was de groei ruim 650 gram. Dit betekent dat door het jongvee uit luzernekuil aanmerkelijk meer energie is gehaald dan op basis van analyse is ingerekend.

Het verbeteren van de efficientie van de produktie door het veranderen van de genetische aanleg van de varkens

De term fasevoedering is bekend uit de intensieve veehouderij. Ze slaat op het voeren van verschillende krachtvoeders op bepaalde momenten tijdens de groei- of de legperiode.

Er is nog duidelijk verbetering mogelijk ten aanzien van uitval en gezondheid van de biggen gedurende de zoogperiode. Uit het onderzoek naar de perspectieven van poliklinische kraamafdelingen (Profiboxen) blijkt dat deze verbetering vooral gedurende de eerste uren (dag) na de geboorte van de biggen behaald moet worden.

Onderzoeksresultaten naar de voordelen van vroegrijpheid bij leghennen en vleeskuikenouderdieren

A microscopically pure enrichment culture of a gram-negative anaerobic bacterium, in the present article referred to as PER-K23, was isolated from an anaerobic packed-bed column in which tetrachloroethene (PCE) was reductively transformed to ethane via trichloroethene (TCE), cis-1,2-dichloroethene (cis-1,2-DCE), chloroethene, and ethene. PER-K23 catalyzes the dechlorination of PCE via TCE to cis-1,2-DCE and couples this reductive dechlorination to growth. H2 and formate were the only electron donors that supported growth with PCE or TCE as an electron acceptor. The culture did not grow in the absence of PCE or TCE. Neither O2, NO3-, NO2-, SO4(2-), SO3(2-), S2O3(2-), S, nor CO2 could replace PCE or TCE as an electron acceptor with H2 as an electron donor. Also, organic electron acceptors such as acetoin, acetol, dimethyl sulfoxide, fumarate, and trimethylamine N-oxide and chlorinated ethanes, DCEs, and chloroethene were not utilized. PER-K23 was not able to grow fermentatively on any of the organic compounds tested. Transferring the culture to a rich medium revealed that a contaminant was still present. Dechlorination was optimal between pH 6.8 and 7.6 and a temperature of 25 to 35 degrees C. H2 consumption was paralleled by chloride production, PCE degradation, cis-1,2-DCE formation, and growth of PER-K23. Electron balances showed that all electrons derived from H2 or formate consumption were recovered in dechlorination products and biomass. Exponential growth could be achieved only in gently shaken cultures.(ABSTRACT TRUNCATED AT 250 WORDS)

Literatuurstudie naar de mogelijkheden om de embryonale sterfte terug te dringen

Het economisch rendement bij het gebruik van monensin en deze gist voor alternatieve vleeskalveren van 11 tot 32 weken is gelijk.

Het management op het bedrijf (voeding, beweidingsysteem) heeft in het algemeen een grotere invloed op de groei en ontwikkeling van het jongvee dan de mineralenvoorziening.

Is het mogelijk om al bij groeiende vleesvarkens het vleespercentage na slachting in te schatten? Om hierin inzicht te krijgen zijn acht zeugen en acht borgen wekelijks gewogen en op een vaste plaats ultrasonisch doorgemeten op rugspekdikte

In deze proef, uitgevoerd in de klimaatstal van 'Het Spelderholt', is het effect van verschillende afmesttemperaturen (15, 20 en 25 °C) en van verschillende ventilatiehoeveelheden onderzocht op de technische resultaten, bevedering en uitstoot van kooldioxide en ammoniak van slachteenden.

Het kan voor slachtkuikenhouders aantrekkelijk zijn de temperatuur sneller af te bouwen, daar dit de uitval vermindert en de energiekosten verlaagt zonder in te boeten op de overige resultaten. Dit is de voorlopige conclusie na één ronde onderzoek op 'het Spelderholt'.

Op het Proefstation voor de Varkenshouderij is een registratiesysteem voor ziekten . in gebruik. Hierbij wordt een codestelsel gebruikt van drie posities, waarbij de eerste de diercategorie aangeeft, de tweede het orgaansysteem en de derde het zogenaamde symptomencomplex met bijbehorende therapie.

In deze teelthandleiding wordt de teelt en de afzet van de biologische pompoen besproken. Deze teelthandleiding is tot stand gekomen als onderdeel van het project Leren met Toekomst. De auteurs, studenten aan de Christelijke Agrarische Hogeschool ,hebben deze teelthandleiding geschreven voor de biologische pompoenenteler.

De waarderingsnormen voor de rentabiliteitsindex 1997 komen voor het kengetal groei hoger en voor de kengetallen uitvalspercentage en magervleespercentage lager uit dan voor de rentabiliteitsindex 1996.

Op de Waiboerhoeve wordt al enkele jaren onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van een low-input schapenbedrijf. Op dit bedrijf krijgen zowel de ooien als de lammeren geen krachtvoer. Er wordt geweid op gras/klaver en bemesting vindt nauwelijks plaats. Er is geen huisvesting. Het dek- en aflamseizoen ligt enkele maanden later dan op de traditionele schapenbedrijven.

Resultaten van een proef in het kader van het AKK-project 'Vitale vleeskuikens'. Het doel van deze proef was met voermanagementmaatregelen uitval door ascites en HFS te voorkomen, zonder de technische resultaten en slachtrendement nadelig te beinvloeden.

De constante luchtstroom tussen de dieren op een verhoogde vloer vermindert de warmteproductie in het strooisel en zorgt voor een betere afvoer van de overtollige lichaamswamte. Hierdoor wordt de voeropname aan het eind van de groeiperiode niet afgeremd en groeien de kuikens op een verhoogde strooiselvloer beter door dan kuikens op een traditionele vloer.

Op een zeugenbedrijf vormen de verwarmingskosten in kraamafdelingen een belangrijk deel van de totale energiekosten. Van half november 1996 tot mei 1997 werd f 3,00 per zeug per jaar aan verwarmingskosten bespaard door een verlaging van 1,1 graad Celsius in ruimtetemperatuur.

Een combinatie van goed verervende stieren bij eveneens goed verervende moederdieren geeft kalveren met een hoge verwachtingswaarde. Als je ergens veel van verwacht, ben je er meestal ook erg zuinig op. Dat moet zeker gelden voor pasgeboren vaarskalveren. Deze dieren maken namelijk na twee jaar opfok deel uit van de groep melkkoeien. Een goede beginopfok is dan ook van het grootste belang.

Speenvoer met 5% varkens- of runderplasma verbetert de voeropname en de groei van biggen gedurende de eerste veertien dagen van de opfokperiode. Met 5% varkensplasma in speenvoer worden vergelijkbare technische resultaten gehaald als met 5% runderplasma.

Op 16, 17 en 18 september vonden bij het PP op het Spelderholt respectievelijk de studiedagen eendenhouderij, kalkoenenhouderij en vleeskuikenhouderij plaats. Een greep uit de hoeveelheid informatie die tijdens deze middagen werd aangeboden

In een kruisingsproef zijn nakomelingen van Krusta-eindberen (Duroc x Groot-Yorkshire berenlijn) en nakomelingen van GY-s-eindberen (Groot-Yorkshire berenlijn) met elkaar vergeleken.De groeiresultaten van de beide groepen vleesvarkens zijn goed en vaneen vergelijkbaar niveau. In slachtkwaliteit tonen de Krusta-nakomelingen een lager vleespercentage en lagere typeclassering. Er is door beide groepen een hoog intramusculair vetgehalte in het vlees behaald.