Search

Bu araştırma, anne-bebek bağlanmasının annelik algısı ve bazı değişkenlere göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Aralık 2019-Haziran 2020 tarihleri arasında Zonguldak il merkezinde bulunan üniversiteye bağlı sağlık uygulama ve araştırma merkezinde (178) ve yine il merkezindeki kadın doğum ve çocuk hastalıkları hastanesinde kadın doğum kliniklerinde doğum yapmış olan (190) ve araştırmaya katılmayı kabul eden 368 anne oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Anne-Bebek Tanıtıcı Bilgi Formu”, “Anne-Bebek Bağlanma Ölçeği”, “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği” ve “Anlamsal Farklılık Ölçeği (Anne Olarak Ben ve Bebeğim)” formları kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22.0 VE AMOS 21.0 paket programları kullanılmıştır. Tüm istatistiksel analizlerde 0.05 anlamlılık düzeyi olarak esas alınmıştır. Araştırmaya katılan annelerin, anne-bebek bağlanma düzeyi ortalamasının 22.25+2.01 (17-24) arasında değiştiği belirlenmiştir. Çalışmada anne-bebek bağlanmasının anne eğitim düzeyi, sosyal güvenceye sahip olma, gelir durumu ve aile tipine göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Çalışmada anne-bebek bağlanma düzeyinin isteğe bağlı evlilik ve gebelik, bakım eğitimi alma, doğum yöntemi, bebeğin kucaklanma, ilk emzirilme zamanı ve beslenme türüne göre farklılaştığı saptanmıştır. Çalışmada anne-bebek bağlanma düzeyinin annenin yardımcısı olma, eş desteği alma, eş ile ilişki durumu, yakın arkadaşının olması, evlilik süresi, gebelik ve canlı doğum sayısı değişkenlerine göre farklılaştığı belirlenmiştir (p, The aim of the study was to examine mother-infant attachment based on the perception of motherhood and some variables. The sample of the study included 368 mothers who gave birth in the health application and research center (178) affiliated with the university in the city center of Zonguldak, Turkey, and in the gynecology clinics of the maternity and pediatrics hospital in the same province (190) between December 2019 and June 2020 and who agreed to participate in the study. Data were collected using a “Mother-Baby Information Form”, the “Maternal Attachment Inventory”, “Multi-Dimensional Scale of Perceived Social Support” and “Semantic Differential Scale (Myself as a Mother and My Baby)”. The data were analyzed using SPSS 22.0 and AMOS 21.0 programs. The significance level was considered 0.05 in all statistical analyses. It was found that the mean mother-infant attachment level of the mothers in this study changed between 22.25+2.01 (17-24). It was found that mother-infant attachment changed based on the mother’s education level, having social insurance, income level, and family type. It was also found that mother-infant attachment level changed based on intended marriage and pregnancy, receiving care training, delivery mode, hugging the baby, time of first breastfeeding, and type of nutrition. It was determined that mother-infant attachment level changed based on the variables of the mother having a helper, getting support from the spouse, relationship status with the spouse, having a close friend, duration of the marriage, and the numbers of pregnancy and birth (p

Amaç: Bu çalışma, yenidoğan servisine hiperbilirubinemi nedeniyle yatan term bebeklerde kan alımı sırasında, ağrıyı ve stresi azaltmak için kullanılan 3 farklı yöntemin (emzik verme, prone pozisyonu ve anne sütü kokusu) ağrıyı ve stresi azaltmadaki etkisinin belirlenmesi amacı ile randomize kontrollü deneysel olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini 37-42. gestasyon haftasında olan ve bir eğitim ve araştırma hastanesinin Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi (YDYBÜ)'nde hiperbilirünemi tanısı ile izlenen ve randomizasyon yöntemine göre anne sütü kokusu (n=20), emzik verme (n=20), prone pozisyonu (n=20) ve kontrol grubuna (n=20) dahil edilen toplam 80 term yenidoğan oluşturmuştur. Araştırmada veriler Anne-Bebek Değerlendirme Formu (ABDF), Girişim İzlem Formu (GİF), Yenidoğan Stres Değerlendirme Formu (YSDF) ve Prematüre Bebek Ağrı Profili Ölçeği-Revize Formu (PIPP-R) ile toplanmıştır. Kan alma işlemi sırasında bebeklere steril spanç üzerine damlatılmış anne sütü koklatılmış, prone pozisyonu verilmiş ve eldivenden yapılan yalancı emzik verilmiştir. İşlemden 5 dakika öncesi, işlem sırasında ve işlemden 5 dakika sonrasında bebeklerin ağrı ve stres değerlendirmeleri yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; sınıf içi korelasyon analizi, varyans homojenliği Levene testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), iki yönlü tekrarlı ölçümlerde varyans analizi, çoklu karşılaştırmalar için Tukey testi ve kategorik değişkenler için Ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Anne sütü, prone ve emzik verme gruplarında işlem sırası ile işlem öncesi ve sonrasındaki tüm ölçümler arasında fark olduğu belirlenmiştir (p0.05). Sonuç: Bebeklerde girişimsel işlemlerde ağrı ve stresi azaltmak için anne sütü koklatma, prone pozisyonu ve emzik verme gibi alternatif nonfarmakolojik yöntemlerin kullanılması önerilebilir.Anahtar kelimeler: Ağrı, anne sütü koklatma, emzik verme, prone pozisyonu, stres ve yenidoğan Objective: This study was performed as a randomized, controlled experimental study to determine the effect of 3 different methods (pacifier use, prone position and breast milk odor) used to reduce pain and stress during blood drawing in term babies hospitalized in the neonatal service due to hyperbilirubinemia.Methods: A total of 80 term newborns followed by the diagnosis of hyperbilirunemia in the Neonatal Intensive Care Unit (NICU) of a training and research hospital at the 37-42. weeks of gestation were included, and randomly assigned into 4 groups, breast milk odor group (n = 20), pacifier use group (n = 20), prone position group (n = 20) and the control group (n = 20).The data were collected using the Mother-Infant Assessment Form, Intervention Follow-up Form, Neonatal Stress Assessment Form (YSDF) and the Premature Infant Pain Profile Scale-Revised (PIPP-R).During the blood drawing procedure, breast milk dropped onto sterile sponge to expose the odor, the prone position was given, and a fake pacifier made from gloves was given to the babies. Pain and stress assessments were made 5 minutes before, during and 5 minutes after the procedure. In evaluating the data; Intra-class correlation analysis, Homogeneity of variances; Levene test, one-way analysis of variance (ANOVA), two-way analysis of variance, The Tukey multiple comparison test and Chi-square test for categorical variables were used.Results: It was determined that there was a significant difference between all measurements during procedure and before, after the procedure in the breast milk odor, prone position and pacifier use groups (p0.05). Conclusion: Alternative non-pharmacological methods such as breast milk odor, prone position and use of pacifiers are recommended to reduce pain and stress in interventional procedures in infants.Keywords: Pain, breast milk odor, pacifier use, prone position, stress and newborn 97

Araştırma, 10-11 yaş grubu öğrencilerde STAC stratejilerinin akran zorbalığı öğrenci savunuculuğuna etkisini belirlemek amacıyla kontrol gruplu ön test, son test araştırma tasarımı ile yarı deneysel olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, Birleşik Krallık'ın Galler bölgesindeki dört ilkokulun altıncı sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Örnekleme, velisinden izin alınan ve araştırmaya katılmaya gönüllü olan altıncı sınıf öğrencileri (müdahale=38, kontrol=38) dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Arkadaşlık Niteliği Ölçeği ve Akran Zorbalığı Öğrenci Savunuculuğu Ölçeği (AZÖSÖ) kullanılmıştır. Müdahale grubuna üç oturumdan oluşan STAC stratejilerini içeren eğitim programı uygulanmıştır. Eğitim Mantık modeli ve ABCD modeline temellendirilmiştir. Gruplar arasında cinsiyet, okul başarısı algısı ve akran zorbalığı deneyimleri açısından anlamlı bir fark olmadığı belirlenmiştir (p > 0,05). Gruplar arasında arasında Arkadaşlık Niteliği Ölçeği ön test ile son test ortalama puanlarında anlamlı bir değişim olmadığı saptanmıştır (p > 0,05). AZÖSÖ ve üç alt boyutunun ön test ortalama puanları karşılaştırıldığında, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur (p > 0,05). Eğitim sonrası, müdahale grubunda AZÖSÖ ve Zorbalığı Durdurmak için Araya Girme Özgüveni alt boyutu ortalama puanlarının kontrol grubuna göre anlamlı bir şekilde yükseldiği belirlenmiştir (p < 0,05). Zorbalık Bilgisi ve STAC Stratejileri Bilgisi alt boyutlarının ortalama puanlarında gruplar arası anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur (p > 0,05). Eğitim programının öğrencilerin savunuculuklarını, zorbalık ve STAC stratejileri bilgilerini, zorbalığa müdahale özgüvenlerini arttırdığı belirlenmiştir (p < 0,05). Araştırmada STAC stratejilerinin akran zorbalığında öğrenci savunuculuğu üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. Okullarda akran zorbalığını önlemek için STAC stratejilerinin kullanılması önerilmektedir. The research was conducted quasi-experimental design with pre and post-tests to evaluate the effect of STAC strategies on peer advocacy in peer bullying in 10-11 age students. The population of the study consisted of sixth-grade students in four primary schools in Wales, the United Kingdom. Sixth-grade students (intervention = 38, control = 38) who were given consent from their parents and volunteered to participate in the study were included in the sampling. Data were collected with Personal Information Form, The Student-Advocates Pre- and Post-Scale (SAPPS) and Friendship Qualities Scale. The training program includes STAC strategies, and comprised of three sessions was given to the intervention group. The training is based on the Logic Model and the ABCD model. There was no difference between groups in terms of characteristics; gender, school achievement, and bullying experiences (p > 0,05). There was no significant change in the Friendship Qualities Scale pre- and post-test mean scores between the groups (p > 0,05). There was no statistically significant difference between the groups when SAPPS and sub-scales were compared with the pre-test mean scores (p > 0,05). After the training, in the intervention group, SAPPS and Self-Confidence to Intervene to Stop Bullying sub-scale' mean scores significantly increased compared to the control group (p < 0,05). There was no significant difference in the mean scores of the STAC strategies and Bullying Knowledge sub-scale (p > 0,05). The training program increases students' advocacy, bullying and STAC strategies information and self-confidence to stop bullying (p < 0,05). STAC strategies were effective in student advocacy. It is recommended to use the STAC strategies to prevent peer bullying in schools. 144

Bu çalışma tanımlayıcı ve ilişki arayıcı nitelikte bir araştırma olup, Mart – Mayıs 2019 tarihleri arasında ateş şikayeti ile 1-5 yaş arası çocuklarını Karaman Devlet Hastanesi Çocuk Acil Servisi'ne getiren ve çalışmaya katılmayı kabul eden 18 yaş üstü annelerle gerçekleştirildi. Veriler, literatür taranarak oluşturulan annelerin tanıtıcı özelliklerini ve çocukları ateşlendiğinde annelerin yaptıkları uygula¬maları değerlendirmek üzere altısı açık uçlu olmak üzere toplam 36 sorudan oluşan bir anket formu ve Ebeveyn Ateş Yönetimi Ölçeği- Türk Versiyonu (PFMS-TR) ile toplandı. Veriler SPSS 21 paket programında sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, min-maks değer, ki kare, chronbach alfa, ANOVA, t testi, Kruskall Wallis testi, bonferonni ileri analizi ve korelasyon analizi ile değerlendirildi, p

Amaç: Bu çalışmanın amacı; hastanede yatan 6-12 yaş çocuklarda planlı eğitimin hastane korkularına etkisinin incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları servisinde Nisan 2018- Haziran 2019 tarihleri arasında yatan 6-12 yaş arası çocuklar dahil edilmiştir. Çalışmaya hastanede yatan 6-12 yaşlar arasında 52 deney ve 50 kontrol grubu olmak üzere toplam 102 çocuk dahil edilmiştir. Araştırma verileri, çocukların ve ailelerinin sosyo-demografik özelliklerini içeren tanıtım formu ve Tıbbi İşlem Korku Ölçeği kullanılarak yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmıştır. Deney grubu için eğitimden önce anket formu uygulanmıştır. Bu eğitimden 2 gün sonra aynı anket formu eğitim etkinliğini değerlendirmek için tekrar uygulanmıştır. Kontrol grubuna anketler uygulanmıştır. Aynı gruba eğitim verilmeden aynı anket formları 2 gün sonra tekrar uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, verilerin yüzde dağılımları yapılarak veriler arası anlamlılık için Ki-kare, Bağımlı Gruplarda t Testi, Bağımsız Gruplarda t Testi, Mann Whitney U Testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar Testleri, Kolmogorov-Smirnov normal dağılım testi ve ölçekler arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için Pearson Korelasyon Analizi yapılmıştır.Bulgular: Araştırmaya katılan çocukların %92,15'inin tıbbi işlemlerden biraz korktuğu, %4,9'unun çok korktuğu, %2,94'ünün ise hiç korkmadığı belirlendi. Tıbbi işlem korku ölçeğine göre çocukların 'biraz korkarım' grubunda yer aldıkları tespit edilmiştir fakat her iki grupta da son test ortalama toplam puanları ön test ortalama toplam puanlarından daha düşük oldukları gözlemlenmiştir. Sonuçlar: Çalışma sonucunda, 6-12 yaş çocuklarında toplam tıbbi işlem korkusunun biraz olduğu ve bu korkuyu cinsiyet ve ailenin eğitim düzeyi faktörlerinin etkilediği tespit edilmiştir. Bu durum korkuyu azaltıcı müdahale çalışmalarının yapılmasının gerekliliğini ortaya koymaktadır. Aim: The aim of this study is to investigate the effects of planned education on hospital fears in 6-12 years old children hospitalized.Material and Method: This study included children between the ages of 6 and 12 who stayed in Manisa Celal Bayar University Hafsa Sultan Hospital Child Health and Diseases service between April 2018 and June 2019. A total of 102 children between the ages of 6-12 in the hospital, 52 experimental and 50 control groups, were included in the study. The research data were collected by face-to-face interview technique using the introduction form containing the sociodemographic characteristics of the children and their families and the Medical Procedure Fear Scale.A questionnaire was applied before the training for the experimental group. 2 days after this training, the same questionnaire was applied again to evaluate the training effectiveness.Questionnaires were applied to the control group. The same questionnaire forms were applied again to the same group 2 days after without any training. In the evaluation of the data, chi-square for the significance between the data by making percentage distributions of the data, T Test in Dependent Groups, T Test in Independent Groups, Mann Whitney U Test, Wilcoxon Signed Row Tests, Kolmogorov-Smirnov normal distribution test and Pearson Correlation Analysis to evaluate the relationship between the scales were performed . Results: It was determined that 92.15%of the children participating in the study were slightly afraid of medical procedures, 4.9%were very afraid and 2.94%were not afraid at all.According to the medical procedure fear scale, it was determined that the children were in the 'I'm a little scared' group, but in both groups, the posttest mean total scores were lower than the pretest mean total scores.Conclusions: As a result of the study, it was found that there is a bit of fear of total medical procedures in children 6-12 years old and gender and family education level factors affect this fear. This situation reveals the need to carry out intervention studies that reduce fear. 105

Amaç: Ön test-son test dizaynlı, randomize deneysel nitelikte olan bu araştırma hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) eğitiminde simülatör maket kullanımının etkinliğini incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve yöntem: Araştırma evrenini Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Hemşirelik Fakültesi'nde 2019-2020 eğitim öğretim dönemindeki 2.sınıf hemşirelik öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş; çalışmaya katılmayı kabul eden, daha önce pediatrik KPR eğitimi almamış ve yabancı uyruklu olmayan 72 hemşirelik öğrencisi araştırmanın örneklemini oluşturmuştur (simülatör maket grubu=32, statik maket grubu=40).Araştırmanın uygulaması dört aşamada gerçekleşmiştir. Birinci aşamada simülatör maket ve statik maket grubu belirlenerek, ön test uygulanmış ve öğrencilere teorik eğitim verilmiştir. İkinci aşamada, araştırmanın ikinci gününde simülatör maket grubundaki öğrencilerin simülatör maket üzerinde, statik maket grubundaki öğrencilerin statik maket üzerinde uygulama yapmaları sağlanmıştır. Üçüncü aşamada, araştırmanın üçüncü gününde öğrencilerin pediatrik KPR uygulamasının etkinliği I. son test ile değerlendirilmiştir. Son aşamada, araştırmanın birinci ayında ise II. son test ile tekrar bir değerlendirme yapılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan tanıtıcı bilgi formu, pediatrik KPR bilgi değerlendirme formu, pediatrik KPR beceri değerlendirme formu, Öğrenci Memnuniyeti ve Öğrenmede Kendine Güven Ölçeği ve Simülasyon Tasarım Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23.0 paket programı ile değerlendirilmiştir. Çalışma verileri değerlendirilirken kategorik değişkenler için sıklıklar (sayı, yüzde), sayısal değişkenler için ise tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. İki bağımsız grup arasındaki farklılıklar Mann Whitney U analizi ile; iki bağımsız kategorik değişken arasındaki ilişki ise Ki Kare analizi ile yorumlanmıştır. İki bağımlı sayısal değişken arasındaki farklılıklar Wilcoxon, ikiden fazla bağımsız değişken arasındaki farklılıklar ise Friedman Analizi ile incelenmiştir.Bulgular: Araştırmada, simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin cinsiyet, yaş, boy, kilo, beden kitle indeksi, sigara içme ve egzersiz yapma durumları, KPR deneyimine sahip olma durumları benzer bulunmuştur (p>0,05). Simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin teorik eğitim sonrasındaki bilgi puanı ortalamalarında anlamlı bir artış olduğu görülmüştür (p0.05). Birinci son testte simülatör maket grubundaki öğrencilerin uyguladığı doğru el pozisyonu ortalamasının statik maket grubundaki öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür (p0.05). Simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin ölçek puanları birbirine benzer bulunmuştur (p>0.05).Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon eğitiminde simülatör maket kullanımı; öğrencilerin beceri puan ortalamalarında artış sağlayarak, pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon uygulama becerisine katkıda bulunmaktadır. Simülasyonun kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamasında bir eğitim yöntemi olarak kullanılması ve yaygınlaştırılması önerilmektedir.Anahtar kelimeler: hemşirelik öğrencisi, pediatrik KPR, simülasyon eğitimi, simülatör Aim: This research, which has a pretest-posttest design and randomized experimental quality, was conducted to examine the effectiveness of nursing students in the use of simulator model in pediatric cardiopulmonary resuscitation (CPR) education.Material and method: The research population consisted of 2nd grade nursing students in the 2019-2020 academic year at the Faculty of Health Sciences, Gülhane Nursing Faculty. Sample selection was not made in the research; 72 nursing students who accepted to participate in the study, who have not previously received pediatric CPR training and are not foreign nationals constituted the sample of the study (simulator model group = 32, static model group = 40).The application of the research took place in four stages. In the first stage, simulator model and static model group were determined, pretest was applied and students were given theoretical training. In the second stage, the students in the simulator model group were provided to practice on the simulator model and the students in the static model group on the static model on the second day of the study. In the third stage, the effectiveness of pediatric CPR application on the third day of the study was evaluated with the first post test. At the last stage, in the first month of the research, II. a re-evaluation was made with the last test.The data were collected by using the introductory information form prepared by the researcher, pediatric CPR information evaluation form, pediatric CPR skill evaluation form, Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale and Simulation Design Scale. The data obtained were evaluated with SPSS 23.0 package program. While evaluating the study data, frequencies (number, percentage) for categorical variables and descriptive statistics (mean, standard deviation) were used for numerical variables. The differences between the two independent groups were analyzed by Mann Whitney U analysis; The relationship between two independent categorical variables was interpreted by Chi Square analysis. The differences between the two dependent numerical variables were examined by Wilcoxon and the differences between more than two independent variables were analyzed by Friedman Analysis.Results: In the study, the gender, age, height, weight, body mass index, smoking and exercising status and having CPR experience were found similar among students in the simulator model and static model group (p> 0.05). It was observed that there was a significant increase in the knowledge score averages of students in the simulator model and static model group after theoretical education (p 0.05). In the first posttest, the average of the correct hand position applied by the students in the simulator model group was significantly higher than the students in the static model group (p 0.05). The scale scores of the students in the simulator model and static model group were similar (p> 0.05).Conclusion: Use of simulator model in nursing students' pediatric cardiopulmonary resuscitation education; contributing to the skill of performing pediatric cardiopulmonary resuscitation by increasing students' mean skill points. It is recommended that the simulation is used as a training method in cardiopulmonary resuscitation and it is expanded.Keywords: nursing student, pediatric CPR, simulation training, simulator 111

Amaç: Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelere uygulanan planlı eğitimin tıbbi hatalar üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Veri toplamak amacıyla, 17 sorudan oluşan ''Hemşire Tanıtım Formu'', geçerlilik ve güvenilirliğini Altunkan ve Özata'nın yaptığı ''Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği'' ve gerekli literatür taranıp gerekli uzman görüşü alınarak hazırlanan eğitim formu kullanılmıştır. Araştırma tanımlayıcı ve yarı deneysel tipte planlanmış, 15 Kasım 2019 ile 30 Aralık 2019 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Manisa Celal Bayar Üniversitesi çocuk birimlerinde çalışan tüm gönüllü hemşireler oluşturmuştur. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 29,36±5,47(min:21, max:43) yıldır. Araştırmaya katılan hemşirelerin %56,6'sı lisans mezunudur. Araştırmaya katılan hemşirelerin meslekte çalışma yılı ortalaması 8,04±5,19 yıl, hemşirelerin pediatri biriminde çalışma yılı ortalaması 5,42±3,93 yıl olarak bulunmuştur. Hemşirelerin %96,2'sinin tıbbi hatalara ilişkin gelişmeleri takip ettiği kaynak olmadığı, %98,1'inin tıbbi hata ile karşılaşma durumda hemen rapor ettiği ve %25,2'sinin ise en çok karşılaşılan tıbbi hata olarak malzemeden kaynaklı hataları bildirdiği bulunmuştur.Sonuçlar: Araştırmamızda, yapılan planlı eğitimin çocuk hemşirelerin tıbbi hataya eğilimi azalttığı bulunmuştur. Çocuk hemşirelerinin tıbbi hatalarını azaltmak için yıl içinde düzenli olarak güncel bilgiler doğrultusunda eğitim verilmelidir.Anahtar kelimeler: Tıbbi hata, çocuk hemşireleri, malpraktis Aim: This research was conducted to examine the effect of planned education applied to nurses on medical errors, in child clinics of Manisa Celal Bayar University Hafsa Sultan Hospital.Material and Method: In order to collect data, the `Nurse Introduction Form`, the `Medical Error Tendecy Scale` by Altunkan and Özata, and the training form prepared by obtaining the necessary expert opinion were used. The research was planned in descriptive and semi-experimental type, and was conducted between 15 November and 30 December 2019. The universe of the research was composed of all volunteer nurses working in the child units of Manisa Celal Bayar University.Results: In our study, the average age of the nurses was 29.36 ± 5.47 (min: 21, max: 43) years, 56.6% of them were undergraduate graduates. The average working years of the nurses participating in the study was 8.04 ± 5.19 years, and the average working years in the pediatrics unit was 5.42 ± 3.93 years. It was found that 96.2% of the nurses were not the source that followed the developments related to medical errors, 98.1% reported immediately in case of encountering medical errors and 25.2% reported the material errors as the most common medical error.Conclusion: In our study, it was found that planned education reduces the tendency of pediatric nurses to medical errors. In order to reduce the medical errors of pediatric nurses, education should be given regularly in line with current information.Key Words: Medical error, pediatric nurses, malpractices 110

Amaç: İzmir'de görev yapan çocuk hemşirelerinin tükenmişlik düzeyleri ile tıbbi hata yapma eğilimleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, kesitsel ve korelasyonel nitelikte olup örneklem sayısı 227'dir. Aralık 2018 – Nisan 2019 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi'nde ve T.C. Sağlık Bakanlığı İzmir İl Sağlık Müdürlüğü Buca Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi'nde görev yapan çocuk hemşireleriyle yürütülmüştür. Veriler: 'Birey Tanıtım Formu', 'Hemşirelikte Tıbbi Hata Eğilim Ölçeği' (HTHEÖ) ve 'Tükenmişlik Ölçeği' (TÖ) ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde; tanımlayıcı analizler, `Tek Yönlü Varyans analizi`, ''Kruskal Wallis Varyans analizi'', ''Mann-Whithney U testi'', korelasyon analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan çocuk hemşirelerinin; çalışırken %51. 5' inin tıbbi hata yapmadığı, %80. 2' sinin tıbbi hata yapıldığına şahit olduğu saptanmıştır. Hemşirelerin HTHEÖ puan ortalaması 4.59±0.32, TÖ puan ortalaması 3.68±1.08 olarak bulunmuştur. Hemşirelerin, yaş grupları, eğitim durumları, mesleki ve çocuk hemşireliği deneyim yılı, çalışırken tıbbi hata yapma, çalışırken tıbbi hata yaptığında veya tıbbi hata yapıldığına şahit olduklarında gerekli bildirimde bulunma ile HTHEÖ puan ortalamaları arasında anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır (p

Bu araştırma, glisemik kontrolü kötü olan tip 1 diyabetli adölesanlara, hemşire tarafından ev ziyaretleri sırasında verilen Bilgi, Motivasyon ve Davranış Becerileri modeline dayalı girişimlerin, adölesanların diyabet ile ilgili bilgi düzeylerine, bireysel ve sosyal motivasyon düzeylerine, davranış becerilerine ve HbA1C düzeylerine etkisini değerlendirmek amacıyla, randomize kontrollü olarak yapılmıştır. Araştırma, Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Endokrin Polikliniği'nde Ekim 2018-Ağustos 2019 tarihleri arasında uygulanmıştır. Araştırmanın örneklemini 25 çalışma ve 25 kontrol grubu olmak üzere 50 tip 1 diyabetli adölesan oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Sosyodemografik Bilgi Formu, Diyabete İlişkin Bilgi Değerlendirme Formu, Çocuğun Kendi Hastalığına Yönelik Tutumu Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Diyabet Yönetimi Öz Yeterlilik Ölçeği kullanılmıştır. Ölçekler, araştırmanın başında ve altı ay sonra uygulanmıştır. Ayrıca, çalışmanın başında, üçüncü ve altıncı aylarda HBA1C düzeyi değerlendirilmiştir. Çalışma grubundaki her adölesana altı ay boyunca toplam sekiz ev ziyareti ve beş telefon görüşmesi yapılmıştır. Ev ziyaretlerinde adölesanlara Bilgi, Motivasyon ve Davranış Becerilerimodeli kapsamında bilgi, bireysel ve sosyal motivasyon ve davranış becerilerinin geliştirilmesine yönelik girişimler uygulanmıştır. Müdahale sonunda kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, çalışma grubundaki adölesanların, bilgi düzeyleri (p˂0,001), bireysel motivasyon düzeyleri (p=0,001), sosyal motivasyon düzeyleri (p=0,004) davranış becerileri (p˂0,001) gelişmiştir. Ayrıca üçüncü (p˂0,001) ve altıncı aylarda (p˂0,001) HBA1C düzeyleri anlamlı derecede düşüş göstermiştir. Bu bulgular doğrultusunda, tip 1 diyabetli adölesanlara bakım veren diyabet hemşirelerine Bilgi, Motivasyon ve Davranış Becerileri modeli temelli girişimleri uygulamaları önerilmiştir.Anahtar kelimeler: tip 1 diyabet, adölesan, bilgi motivasyon davranış becerileri modeli, diyabet hemşiresi The aim of this study was to evaluate the effects of information–motivation–behavioral skills model interventions given by nurses during home visits on the knowledge levels, individual and social motivation levels, behavioral skills and HbA1C levels of adolescents with poor glycemic control. The study was conducted as a randomized controlled study. This study was conducted in the Pediatric Endocrine Polyclinic of Ankara Children's Hospital Hematology and Oncology Training and Research Hospital between October 2018 and August 2019. The sample of the study consisted of 50 type 1 diabetic adolescents, 25 study groups and 25 control groups. Socio-Demographic Form, Diabetes Information Evaluation Form, The Child Attitude Toward Illness Scale, The Multidimensional Scale of Perceived Social Support, the Diabetes Management Self-Efficacy Scale were utilized in data collection. The scales were administered at the beginning of the study and six months later. In addition, at the beginning of the study, HBA1C levels of adolescents were evaluated in the third and sixth months. Eight home visits and five phone calls were made to each adolescent in the study group.Interventions to improve the information–motivation–behavioral skills model-based knowledge, individual and social motivation and behavioral skills were applied to adolescents during their home visits. As a result of information–motivation–behavioral skills model-based interventions, knowledge levels (p ˂ 0.001), individual motivation levels (p = 0.001), social motivation levels (p = 0.004) and behavioral skills (p˂0,001) of adolescents in the study group developed. In addition, HBA1C levels decreased significantly in the third (p˂0,001) and sixth months (p˂0,001). Based on these findings, it was suggested that diabetes nurses who care for adolescents with type 1 diabetes should apply information–motivation–behavioral skills model-based interventions.Key words: type 1 diabetes, adolescent, information motivation behavioral skills model, diabetes nurse 155

Bu araştırmada, Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği'nin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliğinin incelenmesi amaçlandı. Metodolojik tipte olan araştırmanın evrenini, Zonguldak İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı, 13 Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı, araştırmanın yapıldığı tarihler arasında sağlık merkezlerine başvuran ve araştırmaya dahil olma kriterlerini taşıyan 3-6 yaş çocuğu olan ebeveynler meydana getirmiştir. Araştırmanın veri toplama aracı olarak, `Tanıtıcı Bilgi Formu` ve `Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği` kullanılmıştır. Araştırmada ölçeği geliştiren yazardan, etik kuruldan, kurumdan ve katılımcılardan yazılı olarak izin alınmıştır. Ölçeğin dil geçerliliği için uzman görüşlerinden faydalanılmış, yapı geçerliliği için faktör analizi uygulanmıştır. Açıklayıcı faktör analizine göre ölçeğin dört faktörlü bir yapı ortaya çıkardığı ve faktör değerlerinin uygun bir skalada bulunduğu, doğrulayıcı faktör analizine göre ise ölçeğin dört faktörlü yapısının geçerli olduğu ve uyum indekslerinin uygun olduğu bulunmuştur. Cronbach α güvenilirlik katsayısının 0.85 olduğu ve madde toplam puan korelasyon katsayılarının 0.33'ün üzerinde bir değer aldığı tespit edilmiştir. Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği' nin Türkçe formunun kabul edilebilir düzeyde geçerlik-güvenilirlik sonuçlarına sahip olduğu, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak faydalanılabileceği belirlenmiştir. The aim of this study was to investigate the validity and reliability of the Turkish version of `The Beliefs about Child Television Viewing Scale`. The population of this methodological study consisted of parents with children aged 3-6, who were registered in 13 Family Health Centers affiliated with Zonguldak Provincial Directorate of Health, applied between the study dates, and met the inclusion criteria. In the study, `Introductory Information Form` and `The Beliefs about Child Television Viewing Scale` were used as data collection tools. Written permissions was obtained from the author who developed the scale, ethics committee, institutions and participants. Expert opinion was obtained for the language validity of the scale and factor analysis was conducted for construct validity. According to the exploratory factor analysis, it was found that the scale had a four-factor structure and the factor values were in the reference range. According to the confirmatory factor analysis, it was found that the four-factor structure of the scale was valid and the fitindices were eligible. Cronbach's α reliability coefficient was 0.85 and item-total score correlation coefficients were above 0.33. It was determined that the Turkish version of the Beliefs about Child Television Viewing Scale had acceptable validity and reliability results and could be used as a valid and reliable measurement tool. 69

Amaç: Bu çalışmada Yenidoğan Taramaları Hakkında Anne Bilgi ve Tutumları Ölçeği'nin Türkçe geçerlik ve güvenirliğini yapmak amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma, metodolojik araştırma tasarımında yürütülmüştür. Çalışmanın evren ve örneklemini, Isparta Şehir Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Servisi'nde doğum yapmış ve 24-72.saatte olan 220 anne oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, annelerin sosyodemografik özelliklerine ve yenidoğan taramalarına ilişkin bilgi durumlarına yönelik sorular içeren bir anket formu ile Yenidoğan Taramaları Hakkında Anne Bilgi ve Tutumları Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmada öncelikle ölçeğin orijinalinin kültürel uygunluk, dil ve kapsam geçerliliği çalışmaları yapılmıştır. Dil geçerliği için çeviri-geri çeviri yöntemi kullanılmış, kapsam geçerliği için ise uzman görüşüne dayalı kapsam geçerlik indeksi hesaplanmıştır. Pilot uygulama sonrası ölçeğe son şekli verilerek veriler toplanmıştır. Toplanan veriler ile kapsam ve yapı geçerliği, değişmezlik ve iç tutarlılık analizleri yapılmıştır.Bulgular: Çalışmanın kapsam geçerliği sonucunda, ölçekte 22 maddeye yer verilmiştir. Çalışmanın kapsam geçerlik indeksi=1,00 olarak bulunmuştur. Açıklayıcı faktör analizi sonucunda 22 olan madde sayısı 13'e düşmüştür. Bu 13 maddenin kapsam geçerliliği sonucunda 3 faktörde toplandığı ve bütün faktör yüklerinin 0,500'ün üstünde olduğu görülmüştür ve toplam varyansın %54,008'ini açıklamaktadır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda elde edilen uyum değerlerine bakıldığında; χ2/df değeri 2,398, GFI değeri 0,905, TLI değeri 0,902, CFI değeri 0,922 RMSEA değeri 0,08, SRMR değeri 0,078 olarak bulunmuştur. DeğiĢmezlik güvenirliğini sağlamak için yapılan test- tekrar test analizinde farklı zamanda uygulanan test sonuçları arasında anlamlı derecede ilişki bulunmuştur (p

YÖK Tez No: 651670 Araştırma kan alma işlemi sırasında sanal gerçeklik gözlüğü kullanımının 7-12 yaş grubu çocukların hissettikleri ağrı düzeyi, kalp tepe atımı ve oksijen satürasyonu değerlerine etkisini belirlemek amacıyla randomize kontrollü deneysel olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini Mayıs 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında Koç Üniversitesi Hastanesi Pediatri Polikliniği aşı odasına gelen çocuklar oluşturdu. Araştırmanın örneklemini, örneklem seçim kriterlerine uyan 102 çocuk oluşturdu (deney grubu: 52, kontrol grubu: 50). Veriler Çocuk ve Aile Bilgi Formu, Çocuklar İçin Durumluk-Süreklilik Kaygı Envanteri, Yüz İfadeleri Ağrı Ölçeği-Revize/Faces Pain Scale-Revised (FPS-R) aracılığı ile toplandı. Deney grubundaki çocuklara sanal gerçeklik gözlüğü takılarak kan alma işlemi gerçekleştirildi. Kontrol grubundaki çocuklara kan alma işlemi ile ilgili standart uygulamalar yapıldı. Çocukların ağrı düzeyi çocuk tarafından değerlendirildi. Çocukların kan alma işlemi öncesi, sırası ve sonrası nabız ve oksijen satürasyonu değerleri ölçüldü. Kan alma işlemi sırasında deney grubu çocukların kan alma işlemi sonrası değerlendirdikleri ağrı puanı ortalamalarının, kontrol grubundaki çocukların değerlendirmelerinden anlamlı düzeyde düşük olduğu belirlendi. Kontrol grubundaki çocukların kan alma işlemi öncesi değerlendirilen durumluk anksiyete puanı ile işlem sonrası ağrı puanlarının da doğru orantılı olarak arttığı görülürken; deney grubundaki çocukların işlem sonrası ağrı puanlarının, durumluk anksiyete puanları ile doğru orantılı olarak artmadığı ve kontrol grubundan daha düşük olduğu bulundu. Deney grubundaki çocukların işlem anı kalp tepe atım ortalaması, kontrol grubundaki çocukların kalp tepe atımı ortalama değerine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olduğu saptandı (p=0,026; t=-2,265). Deney grubunun işlem öncesi-sonrası oksijen satürasyon değerindeki değişim ile kontrol grubunun işlem öncesi- sonrası oksijen satürasyonu ölçümündeki değişim arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (Z=-0,023; p= 0,982). Bu araştırmanın sonucunda kan alma işlemi sırasında sanal gerçeklik gözlüğünün kullanımının çocukların ağrısını azaltmada etkili olduğu belirlendi. The research was carried out randomized controlled experimental in order to determine the effect of using virtual reality glasses on the pain level, heart rate and oxygen saturation values which 7-12 age group children feel during venipuncture. The population of the study was formed of children who came to the Koc University Hospital Pediatrics Policlinic vaccine room between May 2018 and May 2019. The sample of the study consisted of 102 children who met the sample selection criteria (experimental group: 52, control group: 50). Data have been colletcted collected via Child and Family Information Form, State Anxiety Inventory for Children, Faces Pain Scale-Revised (FPS-R). In the experimental group, children used virtual reality glasses during blood collection. In the control group standard practices have performed during venipuncture. The pain levels was evaluated by children. Heart rate and oxygen saturation values were measured before, during and after the blood collection of children. It was determined that the average of pain scores evaluated by the experimental group after the blood collection was significantly lower than the control group. The anxiety scores of the control group evaluated before blood collection and post-procedure pain scores increased in direct proportion. In the experimental group, it was found that the post-procedure pain scores did not increase in direct proportion with the state anxiety score and were lower than the control group's anxiety score. In the experimental group, the mean of heart rate scores during venipuncture was found significantly lower than the control group (p = 0.026; t = -2.265). There wasn't any statistically significant difference between the change pre and post venipuncture oxygen saturation values of the experimental group and the control group (Z = -0.023; p = 0.982). As a result of the present study, it was determined that the use of virtual reality glasses was effective in decreasing pain of children during venipuncture.

Amaç: Bu araştırma; Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi Acil servisinde çalışan hemşirelerin mülteci hastalara yönelik deneyim ve algılarını betimlemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu araştırma, bir Üniversite hastanesinin çocuk acil servisinde çalışan hemşirelerin mülteci hastalara yönelik deneyim ve algılarını betimlemek amacıyla nitel araştırma yaklaşımlarından fenomenolojik desende yürütülmüştür. Araştırmada, araştırmacı tarafından alan yazın ve uzman görüşü alınarak oluşturulan görüşme ve anket formları kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizi için, verilerin kodlanması, temalara ulaşma, veriyi örgütleme, nitel bulguların yorumlanması sağlanmıştır. Elde edilen tema çeşitliliği ve yoğunluğu yorumlanarak örneklerle birlikte raporlanmıştırBulgular: Çocuk acil hemşirelerinin mülteci hastalara yönelik deneyim ve algıları incelenirken beş temaya ulaşılmıştır. Çocuk acil hemşirelerinin algıları negatif duygulanım pozitif duygulanım ve kötü yaşam koşulları olmak üzere 3 temada; deneyimleri ise zıt yaşanmışlıklar (olumlu-olumsuz deneyimler), çözümcül yaklaşımlar (sosyal mekansal dışlama, kontrollü göç, bilgilendirme ve politik düzenlemeler) olmak üzere 2 tema ve bunların alt temaları altında incelenmiştir.Sonuçlar: Kültürlerarası iletişim hemşirelik mesleği açısından oldukça önemlidir. Çünkü göç olgusu günümüzün kontrol edilemez bir gerçeğidir. Bulgulardan hareketle kültürlerarası hemşirelik programlarında dil farklılığın yaratabileceği problemler ve bunların nasıl aşılacağı, ötekileştirme tutumları ve bunlardan nasıl kaçınılacağı, hastaların bakım alan olarak kültürlerindeki farkların bakım verenler tarafından dikkate alınmasının etkin sağlık hizmeti verilmesi açısından kaçınılmaz olduğu öğretilmelidir.Anahtar Kelimeler: mülteci, kültürlerarası hemşirelik, mülteci algısı Goals: This research is exercised to picture the experience and perception of the pediatric nurses, who work at emergency department in Ege University Hospital Izmir/Turkey, to patients and their attendants who are Syrian refugees in Izmir / Turkey .Tools and Methods: Phenomenological model is used during amylase process of collected data. Tools for data collection are questionnaire and interview forms which prepared with help of literature and expert opinions. To analyse the data latent structure of experience and perception of the nurses split into the themes by using code method. After that relationship with themes are reported. The themes and relations are exemplified.Findings: Five theme names areidentified while researching the feelings and experience of the pediatric emergency department nurses. Feelings of pediatric emergency department nurses are analysed according to negative affectivity, positive affectivity and poor living conditions. Experiences of the paediatric emergency department nurses are assaied into enantiomorph to the true life experiences and effects of life experiences on the individual (sympathetic- unfavourable), solution offers (social exclusion, advisory immigration, informing process and political regulation).Results: Cross-cultural communication is very important for nurses because migration which is unavoidable, is present day truth. Language difference problem, Cultural differences and their effects to medical care service for the two side of issue make different effects There should be educational programs for nurse about the cross cultural communication which is focused to being up against social exclusion.Key words : Refugee, Cross-cultural nursing, Perception 114

Bu araştırma, 0-18 yaş çocuğu olan ebeveynlerin sağlık algısı ve akılcı ilaç kullanım tutumları belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı türdeki araştırmanın evrenini, Kars ilinde faaliyet gösteren Harakani Devlet Hastanesi ve Kafkas Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi'nin çocuk sağlığı ve hastalıkları polikliniklerine başvuran ebeveynler oluşturmuştur. Veriler; `Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Sağlık Algısı Ölçeği` ve `Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği` ile toplanmıştır. Araştırma verileri SPSS for Windows 22 programı ile analiz edilmiştir. Verilerin yorumlanmasında ise frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma hesaplanmış ve x2, t testi, Varyans analizi, Kruskall Wallis testi, Mann Whitney–U testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmada, ebeveynlerin yaş ortalamasının 32.05±6.51 olduğu, %51.7'sinin kadın, %40.5'inin eğitim düzeyinin lise olduğu, %68.5'inin çalıştığı, %58.6'sının gelirinin giderine denk olduğu, %69.0'ının çekirdek ailede yaşadığı ve %80.6'sının sosyal güvenceye sahip olduğu belirlenmiştir. Ebeveynlerin %85.3'ünün hekime danışmadan çocuğuna ilaç vermediği, %96.1'inin çocuğuna verdiği ilacın bilgisini hekiminden aldığı ve reçetesiz ilaç olarak en çok ateş düşürücü kullandıkları saptanmıştır. Sağlık Algısı Ölçeği toplam puan ortalaması 62.59±4.22; Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği toplam puan ortalaması 174.57±10.66 olarak belirlenmiştir. Sağlık Algısı Ölçeği puan ortalamaları ile Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği puanları arasında anlamlı düzeyde bir korelasyon bulunmamıştır. Araştırmada ebeveynlerin sağlık algısının ve akılcı ilaç kullanım tutumlarının yüksek bir düzeyde olduğu, bununla birlikte aralarında bir ilişkinin olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu bağlamda araştırmanın daha geniş ve farklı soyo-ekonomik özelliklere sahip örneklemlerde yapılması önerilir. The aim of this study was to determine the health perception and rational drug use attitudes of parents of 0-18 years old children. The universe of this descriptive study consisted of parents who applied to the pediatric outpatient clinics of Harakani State Hospital and Kafkas University Health Research and Application Center. Data was obtained by `Descriptive Information Form`,` Health Perception Scale` and `Parental Attitude Scale for Rational Drug Use''. Data were analyzed with SPSS for Windows 22 program. Frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation were calculated and x2, t test, Variance analysis, Kruskall Wallis test, Mann Whitney-U test and correlation analysis were used in the interpretation of the data. In the study, the mean age of the parents was 32.05 ± 6.51, 51.7% of the parents were female, 40.5% were high school educational level, 68.5% were working, 58.6% of the participants' income was equal to their expenses, 69.0% of the participants lived in the nuclear family and 80.6% had social security. It was found that 85.3% of parents did not give medication to their child without consulting the physician, 96.1% received information about the drugs from their physician, and they used the most antipyretic drugs as prescription drugs to their children. When the ''Health Perception Scale'' scores were examined, the total score average was 62.59±4.22; ''Parental Attitude Scale towards Rational Drug Use'' was found to be 174.57±10.66. There was no significant correlation between the mean scores of `Health Perception Scale` and the `Parental Attitude Scale towards Rational Drug Use`. In the study, it was concluded that the parents' perception of health and rational drug use attitudes were at a high level, however, there was no relationship between them. In this context, it is recommended to carry out the research in larger and different socio-economic samples. 68

Bu araştırma Kronik Böbrek Yetmezliğine sahip 12-21 yaş ergenlerin hastalıklarını yönetebilme yeterliliklerine sahip olmalarını sağlamak amacıyla Bireysel ve Aile Öz yönetim Teorisi'ne (BAÖYT) dayalı geliştirilen öz yönetim programının, ergenin öz yönetim bilgi ve davranışları, yaşam kalitesi, öz yeterlilik, sosyal destek, depresyon, anksiyete ve klinik parametrelere (eGFR, Kreatinin, BUN, Albumin, Hemoglobin) etkisini değerlendirmek amacıyla randomize kontrollü araştırma türünde yapılmıştır. Araştırmanın uygulanması, Aralık 2018 - Mayıs 2019 tarihleri arasında Ankara'da bulunan iki hastanede yapılmıştır. Çalışma 20 deney, 20 kontrol hastası ile tamamlanmıştır. Araştırmada veriler, `Bireysel ve Aile Öz Yönetim Teorisi Temelli Hazırlanmış Demografik ve Klinik Bilgi Formu`, `Kronik Böbrek Hastalığına İlişkin Öz Yönetim Değerlendirme Formu`, `Çocuklar için Öz-yeterlik Ölçeği`, `Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği- Ergen Formu`, `Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği`, `Beck Depresyon Ölçeği`, `Beck Anksiyete Ölçeği` ve hasta dosyalarından klinik parametrelerinin ölçümleri alınarak toplanmıştır. Kronik böbrek hastalığına özgü hazırlanmış eğitim programı hastaların polikliniğe kontrole geldikleri dönemde grup eğitimi şeklinde üç oturumda uygulanmıştır. Deney grubundaki ergenler ve ebeveynler ayrı ayrı oturumlara alınarak eğitim verilmiştir. Eğitim programı bitiminden sonraki dönemde 2 haftada bir toplamda 6 kez olmak üzere 3 ay hastalara ev ziyaretleri yapılarak izlemleri yapılmıştır. Ev ziyaretlerinde hastalara yapılandırılmış on sorudan oluşan izlem soruları yöneltilmiştir. Öz yönetim eğitimi sonrası deney grubundaki ergenlerin öz yönetim bilgi ve davranışları birçok alanda ön teste göre anlamlı değişim göstermiş (p0.05). Psikososyal değişkenlerden anksiyete düzeyinde (ön test: 14.60±10.94; son test: 7.05±6.52) anlamlı azalma görülürken (p0.05). Sonuç olarak, ergenlere verilen öz yönetim eğitim programı, ergenlerin yaşam kalitesi ve anksiyete düzeylerinde anlamlı değişim göstermesine karşın öz yeterlik, algılanan sosyal destek ve depresyon düzeylerinde anlamlı değişim olmamıştır. Ayrıca öz yönetim davranışlarında bilişsel ve psikososyal alanlarda olumlu yönde değişim olmuştur. Öz yönetime ilişkin eğitim programlarının, kronik böbrek hastalığına sahip ergenlerin sağlık durumlarını iyileştirmek için kullanılabilecek etkili bir yöntem olarak kliniklerde hemşireler tarafından uygulanması önerilmektedir. The aim of this study was to investigate the effects of chronic kidney disease on adolescents between aged 12-21 years and evaluating the effect of self-management program developed based on The Individual and Family Self Management on adolescent self-management knowledge and behavior, quality of life, self-efficacy, social support, depression, anxiety and clinical parameters randomized controlled trial. The study was conducted between December 2018 and May 2019 in two hospitals in Ankara. The study was completed with 20 experiments and 20 control patients. The data included in the study were Demographic and Clinical Information Form Based on The Individual and Family Self Management`, `Self Management Evaluation Form for Chronic Kidney Disease`, `Self-Efficacy Scale for Children`,`Quality of Life Scale for Adolescent Form`, `Multidimensional Perceived Social Support Scale`, `Beck Depression Scale`, `Beck Anxiety Scale` and clinical parameters were collected from patient files. The training program prepared for chronic kidney disease was administered in three sessions as group training when the patients came to the outpatient clinic for control. Adolescents and parents in the experimental group were taken to separate sessions and educated. In the period following the end of the training program, home visits were made to the patients for 3 months in total, 6 times in 2 weeks and followed up. During the home visits, the patients were asked follow-up questions consisting of ten structured questions. Self-management knowledge and behavior of the adolescents in the experimental group after self-management training showed a significant change compared to the pre-test (p

Ani kardiyak arrest ülkemizde ve dünyada görülen başlıca ölüm nedenidir. Hastane dışı kardiyak arrest vakalarında, kazazedelere seyirciler tarafından erken dönemde uygulanan kardiyopulmoner resusitasyon sağkalım şansını arttırmakta, bu durum kardiyopulmoner resüsitasyonun meslekten olmayan kişilere öğretilmesini gerekli kılmaktadır. Çocukluk çağından itibaren ilkyardım eğitiminin desteklenmesi, yetişkinlik döneminde endişeleri azaltır ve istekliliği arttırır. Bu araştırma akran eğitimi modeli ile ortaokul öğrencilerine uygulanan temel yaşam desteği eğitim programının etkinliğinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu araştırma Zonguldak ilinde bir ortaokulda, Nisan-Haziran 2018 tarihleri arasında, ön test-son test kontrol gruplu, tekrarlayan ölçümlü deneysel tasarım tipinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma bir kontrol ve bir çalışma grubundan oluşmuştur. Kontrol grubundaki öğrencilere eğitim araştırmacı tarafından; çalışma grubuna ise, araştırmacı tarafından eğitilen akranları ile eğitim sağlanmıştır. Araştırmanın araştırma evrenini 6. ve 7. sınıf öğrencileri oluşturmuştur (n=500). Araştırmanın gücü, GPower 3.1 programında hesaplanmıştır (n=200). Araştırmada araştırmacı tarafından hazırlanan soru formu ve temel yaşam desteği uygulama basamakları formu kullanılmıştır. Bu araştırmaya göre, çalışma grubu (14.92±4.07) ile kontrol grubu (15.43±3.62) bilgi düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olmayıp, puanlar birbirine yakın bulunmuştur. Öğrencilerin ön test, son test ve kalıcılık ilk yardım bilgi düzeyi puanları; çalışma ve kontrol grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemektedir (sırasıyla p=0.077; p=0.350; p=0.780; p>0.05). Akran eğitmenler tarafından eğitilen öğrenciler, profesyonel eğitimciler tarafından eğitilen öğrencilere göre Temel Yaşam Desteği'nde benzer beceriler göstermiş olup; akran eğitimi yöntemi çocukluk döneminde ilkyardım eğitimi için kullanılabilir bir yöntemdir. Sudden cardiac arrest is the leading cause of death in our country and in the world. Cardiopulmonary resuscitation applied to survivors early in the event of outof-hospital cardiac arrest increases the chance of survival, which makes it necessary to teach Cardiopulmonary resuscitation to lay people. Supporting first aid education from childhood reduces anxiety and increases willingness during adulthood. This research was conducted to evaluate the effectiveness of the basic life support education program applied to the secondary school students with the peer education model. This study was carried out in a secondary school in Zonguldak, between April and June, in a experimental design type with pre-test and post-test control group and repetitive measurement. The study consisted of a control and an experimental group. The students in the control group were educated by the researcher; and the experimental group was provided with peers trained by the researcher. The study population consisted of 6th and 7th grade students (n=500). The power of the study was calculated in the GPower 3.1 program (n=200). Data collection form and basic life support application steps form prepared by the researcher were used in the study. According to this study, there was no significant difference between the experimental group (14.92±4.07) and control group (15.43±3.62), and the scores were similar. Students' pre-test, post-test and permanence first aid knowledge level scores; There was no statistically significant difference between experimental and control groups (p = 0.077; p = 0.350; p = 0.780; p> 0.05, respectively). Students who were trained by peer instructors showed similar skills in basic life support compared to students who were trained by professional trainers; peer education is a method that can be used for first aid education in childhood. 109

Amaç: Prematüre yenidoğanlarda Kanguru Bakımı (KB)'nın anne-bebek ilişkisine ve bebeğin vital bulgularına etkisini incelemektır.Gereç ve Yöntem: Deneysel tipte olan araştırma, Eylül 2018 – Kasım 2019 tarihleri arasında Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi (MCBÜ HSH) Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde (YYBÜ) yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini, YYBÜ'de yatan 40 prematüre yenidoğan ve ebeveyni oluşturmuştur. Veriler: `Anne ve Bebek Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Bebek ve KB İzlem Formu`, `Doğum Sonrası Ebeveynlik Davranışı Ölçeği` ve `Maternal Bağlanma Ölçeği` ile toplanmıştır. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney U, Wilcoxon, Kruskal Wallis ve Ki-Kare testleri kullanılmıştır.Bulgular: Araştırmada, Çalışma ve Kontrol grubu yenidoğanların sosyodemografik özellikleri açısından, iki grup arasında doğum ağırlığı (p0,05). Çalışma ve Kontrol grubu annelerin gruplar arası maternal bağlanma ölçeği ön test ve son test ortanca puanları arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Çalışma grubu yenidoğanların KB öncesi ve sonrası solunum sayısı ortanca puanları arasında anlamlı fark olduğu (p0,05). Çalışma ve kontrol grubu yenidoğanların gruplar arası kalp atım hızı ön test ve son test ortanca puanları arasında anlamlı fark olduğu bulundu (p0.05). It was found that significant difference existed in median respiratory rates before and after kangaroo care in the infants of Study group (p0.05). Significant difference was found in pretest and posttest heart rates between the Study and Control groups (p

Tanımlayıcı tipte olan bu çalışma ergenlerin sağlık okuryazarlığını belirlemek ve bu düzey ile sağlık algısı, tutumu ve sağlıklı yaşam biçimi davranışı arasındaki ilişkiyi saptamak amacıyla yapılmıştır.Araştırma Eylül 2019- Kasım 2019 tarihleri arasında 7 okulda gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini oluşturan Ankara ilinin merkez ilçelerine bağlı devlet liselerinde okuyan 770 öğrenci araştırmaya katılmıştır. Merkez ilçeler kümeleri oluşturmuştur. Her bir kümeden yeteri kadar öğrenci sayısına ulaşıldığında lise seçimi de sonlandırılmıştır. Liseler basit rastgele örneklem yöntemi ile seçilmiştir. Bir sınıftan araştırmaya katılacak öğrenci sayısı hesaplanırken heterojen bir örneklemin olması hedelenmiş ve hem sınıf düzeyine hem de alanlara göre tabakalandırma yapılmıştır. Öğrenci seçimi basit rastgele örneklem yöntemine göre yapılmıştır.Veri toplamada Sağlık Okuryazarlık Ölçeği, Sağlık Algısı Ölçeği, Sağlık Tutum Ölçeği, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları II Ölçeği ve sosyo-demografik bilgi formu kullanılmıştır. SPSS 20.0 paket programı kullanılarak, sosyodemografik özelliklerin değerlendirilmesinde sayı ve yüzdelik; bağımsız iki grup ortalamasının karşılaştırılmasında t testi; SOYÖ ile STÖ, SAÖ, SYBDÖ II ortalamalarının karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi (ANOVA), farkın anlamlı olduğu durumlar için ileri analizlerin yapıldığı Post Hoc testi (Tukey); ölçekler ve alt boyutlar arasındaki ilişkinin belirlenmesi için korelasyon analizi yapılmıştır.Araştırmada ergenlerin sağlık okuryazarlık düzeyi ile sağlık algısı, sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve sağlık tutumu arasında anlamlı düzeyde pozitif yönlü ilişki bulunmuştur (p

Amaç: Bu araştırmada `Sanal Gerçeklik Teknolojisi ile Hazırlanmış Epileptik Nöbet Yönetimi Eğitim Programı` geliştirilerek; ebeveynlerin epileptik nöbeti yönetme bilgi, beceri ve motivasyonlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma çift kör ön-test-son-test ölçümlü, izlemsel randomize kontrollü bir çalışmadır. Eylül 2018-Şubat 2020 tarihleri arasında yürütülen araştırmanın uygulama aşaması, Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Çocuk Nöroloji Polikliniği'nde epilepsi tanısı ile takip edilen 91 çocuğun ebeveyni ile gerçekleştirilmiştir. Ebeveynler basit randomizasyon ile gruplara ayrılmıştır (Girişim Grubu n=45, Kontrol Grubu n=46). Araştırmanın hazırlık aşamasında; `Sanal Gerçeklik Teknolojisi ile Hazırlanmış Epileptik Nöbet Yönetimi Eğitim Programı`, `Auralı Sekonder Jeneralize Tonik Klonik Epilepsi Nöbetine İlişkin Hasta Senaryosu`, veri toplama araçları hazırlanmış ve sanal gerçeklik gözlüğüne entegre edilmiştir. Uygulama aşamasında girişim grubuna sırasıyla; ön-test, Eğitim Programı uygulaması, eğitimden hemen sonra son-test ve 15. gün izlem yapılmıştır. Kontrol grubuna sırasıyla; ön-test, rutin poliklinik uygulaması, son-test ve 15. gün izlem yapılmıştır. Veriler her iki grupta da sanal gerçeklik gözlüğüne entegre edilmiş veri toplama araçları ile elde edilmiştir. Araştırmanın yapılabilmesi için Akdeniz Üniversitesi Etik Kurulu'ndan onay, Akdeniz Üniversitesi Hastanesi'nden yazılı izin ve ebeveynlerin aydınlatılmış onamları alınmıştır.Bulgular: Son-test ve izlemlerde girişim grubundaki ebeveynlerin nöbet yönetimine ilişkin bilgi, beceri düzeyleri artarken, kontrol grubundaki ebeveynlerin bilgi, beceri düzeylerinin değişmediği; gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır. Motivasyon ölçeği ve alt boyutlarının puan ortalaması her iki grupta tüm ölçümlerde yüksek bulunmuştur. Sonuç: `Sanal Gerçeklik Teknolojisi ile Hazırlanmış Epileptik Nöbet Yönetimi Eğitim Programı`nın ebeveynlerin epileptik nöbeti yönetme bilgi, beceri ve motivasyonlarını artırmada etkili olduğu kanıtlanmıştır.Sanal gerçeklik teknolojisi, epilepsi, nöbet yönetimi, çocuk, hemşire Objective: This study aims to evaluate the knowledge, skills, and motivation of parents regarding management of epileptic seizures, by developing a `Management-of-Epileptic-Seizure-Training-Program-Prepared-with-Virtual-Reality-Technology`. Method: This study is a double-blinded, pretest-posttest, observational-randomized-controlled-study. The administration stage of the study was conducted between September 2018-February 2020 with parents of 91 children who were diagnosed with epilepsy and were being followed in the Pediatric Neurology Outpatient Department of Akdeniz University Hospital. The parents were distributed into groups with simple randomization (Intervention Group n=45-Control Group n=46). During the preparation stage of the study, data collection tools `Management-of-Epileptic-Seizure-Training-Program-Prepared-with-Virtual-Reality-Technology` and `Patient Scenario Regarding Secondary Generalized Tonic-Clonic Epileptic Scenario with Aura` were prepared and integrated into the virtual reality glasses. In the administration stage, the intervention group was administered the pretest, then the training program, and a posttest immediately following the training. The participants were monitored on the 15th day. For the control group, a pretest, routine outpatient clinical practices, and a posttest were carried out; and the participants were monitored on day 15. In both groups, data were obtained with data collection tools that were integrated into the virtual reality glasses. An approval from the Ethics Committee of Akdeniz University, a written permission from the Akdeniz University Hospital, and informed consent from the parents were obtained to conduct the study.Results: In the posttest and follow-ups, it was found that the knowledge and skill levels of parents in the intervention group increased; however, those of parents in the control group did not change. This difference between the groups was found to be statistically significant. Mean scores of the motivation scale and its subscales were found to be high in all measurements of both groups. Conclusion: It was determined that the `Management-of-Epileptic-Seizure-Training-Program-Prepared-with-Virtual-Reality-Technology` was effective in increasing the knowledge, skills, and motivation of parents regarding the management of epileptic seizures.Keywords: Virtual reality technology, epilepsy, seizure management, child, nurse 145

Bu çalışma, 13-18 yaş grubundaki çölyak hastalığı olan adölesanlara verilecek akran etkileşimli grup desteğinin, adölesanların yaşam kalitesi, akran ilişkileri ve baş etme düzeylerine etkisinin incelenmesi amacı ile randomize kontrollü deneysel çalışma olarak tasarlanmıştır. Çalışma bir üniversite hastanesinde izlenen ve çölyak hastalığı bulunan ve araştırmaya dahil edilme kriterlerine uyan 36 adölesan ile yapılmıştır. Çalışmaya katılmayı kabul eden adölesanlar kura yöntemi ile araştırma ve kontrol gruplarına rastgele dahil edilmişlerdir. Çalışmanın verileri 22.06.2018- 11.10.2018 tarihleri arasında, adölesan ve aileye yönelik tanıtıcı bilgi formu, Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ), Akran İlişkileri Ölçeği, Ergenler İçin Başa Çıkma Ölçeği (EBÇÖ) kullanılarak toplanmıştır. Çalışmanın örneklemine alınan araştırma grubundaki adölesanlar (n=18) ile altı akran etkileşimli grup oturumu oturum yapılmıştır. Uygulanan altı oturum bir hafta ara ile yapılmış olup, her oturum yaklaşık 1,5 saat sürmüştür. Düzenlenen oturumlarda katılımcılara araştırmacı tarafından çölyak hastalığına ilişkin ev, okul ve sosyal yaşamda karşılaştıkları problemlerle ilgili sorular yöneltilerek, adölesanların birbirleri ile tartışmaları ve çözüm önerileri sunmaları sağlanmıştır. Kontrol grubundaki adölesanlara (n=18) herhangi bir eğitim ya da danışmanlık verilmemiştir. Araştırma grubundaki adölesanların yaşam kalitesi ölçeği toplam puanları kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek (Z=-4,734; p

Amaç: Araştırma, çocuklarda kateter uygulamalarına bağlı enfeksiyonların önlenmesinde %5 NaHCO3, %2 Klorheksidin Glukonat (KHG) ve %70 Alkolün etkilerinin karşılaştırılması amacıyla tek kör, randomize kontrollü deneysel bir çalışma olarak gerçekleştirildi.Gereç ve Yöntem: Araştırma için etik kurul ve kurum izni alındı. Araştırma evrenini bir üniversite hastanesindeki çocuk dahiliye ve cerrahi birimlerinde Ağustos 2018- Ocak 2019 tarihleri arasında yatmakta olan hastalar oluşturdu. Örneklemini vaka seçim kriterlerine uyan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 62 çocuk oluşturdu. Veriler; veri toplama formu, günlük olgu rapor formu, cilt antisepsisinde kullanılan antiseptik solüsyonlar, periferik ven kateterizasyon (PVK) araçları, monitör, uygulama protokolleri kullanılarak toplandı. Uygulamadan önce laboratuvar ortamında kullanılacak solüsyonların analizi yapıldı. PVK takılan çocukların yaşam bulguları, lokal ve sistemik enfeksiyon bulguları 12. ve 24. saatlerde izlendi, kaydedildi. 1. ve 24. saatlerde kateter giriş yerinden sürüntü örneği alınarak kültür analizi yapıldı. İstatistiksel analiz programında veriler analiz edildi, anlamlılık p0,05). Skin swab culture obtained from catheter entry localization of the children was positive in 8,1% of the patients and the most common bacteria type was staphlococcus hominis.Results: As conclusion; distilled water solution with 5% NaHCO3 that was used for the first time as PVC skin antisepsis in children was an effective agent and did not cause any allergic reactions, and it could safely be used. 128

Araştırma, acil serviste akut bronşitli çocuklarda inhaler ilaç uygulaması sırasında çizgi film izletme ve oyun kartı kullanımının fizyolojik parametreler ve korku düzeyine etkisi belirlemek amacıyla randomize kontrollü deneysel olarak gerçekleştirilmiştir. Bu randomize kontrollü araştırma Temmuz 2018-Haziran 2019 tarihleri arasında Çocuk Acil Servisinde seçim kriterlerine uygun çocuklarla (çizgi film grubu=33, oyun kartı grubu=33, kontrol grubu=33) gerçekleştirilmiştir. Veriler; Çocuk Korku Ölçeği ve Aile –Çocuk Tanımlayıcı Veri Formu kullanılarak toplanmıştır. Veriler SPSS 24.0 programında uygun istatistiksel yöntemlerle değerlendirilmiştir.Araştırmaya dahil edilen çizgi film izletme, ıyun kartı uygulanan ve kontrol grubundaki çocukların sosyodemografik ve inhaler ilaç uygulamasına ilişkin özellikleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsız olup gruplar homojen dağılmaktadır (p>0,05). Grup içi sonuçlar incelendiğinde; inhaler uygulaması sırasında çizgi film izletilen gruptaki çocukların nabız, sistolik kan basıncı ve oksijen satürasyon ortalamaları yüksek; solunum, diastolik kan basıncı, hemşire ve ebeveyn korku puan ortalamalarının ise düşük olduğu saptanmıştır (p 0.05). The analyses of in-group results showed that during the inhaler administration, the children in the cartoon watching group had higher average heart rate, systolic blood pressure, and oxygen saturation while respiratory, diastolic blood pressure, and nurse and parental fear mean scores were low (P< 0.05). Similarly, the systolic blood pressure and oxygen saturation values of the children in the card games group were high, whereas diastolic blood pressure, pulse, and nurse and parental fear score averages were low (P< 0.05). The mean values of respiratory, systolic blood pressure and oxygen saturation of the children in the control group were high, with low heart rate, diastolic blood pressure, and nurse and parental fear scores (P< 0.05). The analyses of the between-groups data revealed that the mean scores of heart rate, respiration, and nurse and parental fear were lower in children who watched cartoons during the procedure than children in the card games and control groups (P< 0.05). In addition, systolic blood pressure and oxygen saturation averages were higher in the card games group (P< 0.05). According to the evaluations of nurses, it was found that the average fear scores of the children were lower than the average fear scores of the parents in all groups (P< 0.05).The findings of the present study suggest that the use of cartoons and card games during inhaler drug administration is effective in decreasing the grade of fear in children. While watching cartoons is seen as a more effective method to reduce fear than card games, both distractions can be recommended for use during invasive and non-invasive procedures.Keywords: Child, Fear, Nurse, Watching cartoons, Playing card games. 75

Giriş: Ülkemizde yenidoğan palyatif bakım, yeni gelişmeye başlayan bir alandır. Yenidoğan palyatif bakım ile ilgili hemşirelerin tutumlarını değerlendiren ölçekler, standart rehberler ve eğitim programları mevcut değildir. Bu araştırma, Yenidoğan Palyatif Bakım Tutum Ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirliğini test etmek, yenidoğan hemşirelerine verilen web tabanlı palyatif bakım eğitiminin etkinliğini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Gereç-Yöntem:. Araştırma Temmuz 2018-Ekim 2019 tarihleri arasında Ankara ili sınırları içinde yer alan, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Sağlık Bilimleri Üniversitesi Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Sağlık Uygulama Merkezi yenidoğan ünitelerinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini en az 6 ay süre ile yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde çalışan 143 hemşire oluşturmuştur. Araştırma verileri; Tanıtıcı Özellikler Veri Toplama Formu, Yenidoğan Palyatif Bakım Tutum Ölçeği (YPBTÖ), Yenidoğan Palyatif Bakıma Yönelik Bilgi Değerlendirme Formu, Web Tabanlı Yenidoğan Palyatif Bakım Eğitimi Memnuniyet Değerlendirme Formu kullanılarak toplanmıştır. İlk aşamada YPBTÖ'in Türkçe uyarlaması yapılarak, ölçeğin dil, kapsam ve yapı geçerliği test edilmiştir. Araştırmanın ikinci aşamasında, ilk aşamadaki örneklem grubundan eğitime katılmaya istekli 114 katılımcıya Yenidoğan Palyatif Bakım Sitesi (www.yenidoganpalyatifbakim.com) üzerinden yenidoğan palyatif bakım eğitimi sunulmuştur. Veri toplama araçları ile elde edilen veriler, frekans, yüzde hesaplamaları, Kruskal-Wallis Testi, Mann Whitney testi, Bağımlı gruplarda student t testleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: YPBTÖ'nin Türk kültürüne uyarlanmasının yapıldığı ilk aşamada, toplam varyansın %77,6'sını açıklayan, orijinal ölçekteki gibi, üç alt boyutlu bir yapı elde edilmiştir. Orijinal ölçekten farklı olarak alt boyut maddeleri farklı dağılmışlardır. Kültürel farklılıklar nedeniyle bu sonuç normal kabul edilmiştir. YPBTÖ toplam ölçek Cronbach alfa değeri 0,77, test-tekrar test güvenirlik katsayısı 0,74 olarak bulunmuştur. Web tabanlı yenidoğan palyatif bakım eğitimine katılan hemşirelerin eğitim öncesi ve sonrası yenidoğan palyatif bakım bilgi testi toplam puanları ile YPBTÖ toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p

Amaç: Bu araştırmanın amacı, prematüre bebeklerde masajın bilirubin düzeyine etkisini incelemektir. Yöntem: Örneklem grubunu Kasım 2018-Nisan 2019 tarihleri arasında yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatırılan 64 prematüre bebek oluşturmuştur (masaj grubu:32; kontrol grubu: 32). Veriler, yenidoğana ait tanıtıcı bilgilerin bulunduğu `Veri Toplama Formu` ve transkutan bilirubin ölçer cihaz kullanılarak toplandı. Her iki gruptaki bebeklerin 5 gün süresince günlük transkutan bilirubin değerleri ölçülmüş, günlük dışkılama sayısı, günlük vücut ağırlığı ve yaşam bulguları (SPO2, nabız, solunum sayısı) ve hastanede yatış süresi kaydedilmiştir. Masaj grubundaki bebeklere 5 gün süresince günde iki kez sabah ve akşam 10-15 dakika bebek masajı yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Skewness, Kurtosis, Yates düzeltmeli ki-kare testi, Fisher exact testi, bağımsız gruplarda t testi, bağımlı gruplarda t testi, Wilcoxon Signed rank testi, Mann Whitney U testi kullanılmıştır.Bulgular: Masaj grubundaki prematüre bebeklerin günlük TcB düzeyi üçüncü, dördüncü ve beşinci günlerde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur (p.05). Sonuç: Bebek masajı, prematüre bebeklerin dışkılama sıklığını arttırmada ve bilirubin düzeyini azaltmada etkili bir yöntemdir. Bebek masajının, prematüre bebeklerde bilirubin düzeylerinin artmasını önlemek için ve sarılığın terapötik tedavisine (farmakolojik tedavi, fototerapi ve kan transfüzyonu) olan ihtiyacı azaltmak için alternatif ve tamamlayıcı bir uygulama olarak kullanılması önerilmektedir. Anahtar Kelimeler; yenidoğan sarılığı; bebek masajı; transkutan bilirubin düzeyi; prematüre bebek. Aim: The aim of this study was to investigate the effect of massage on bilirubin levels in premature infants.Methods: The sample group consisted of 64 premature infants who were hospitalized in the neonatal intensive care unit between November 2018 and April 2019 (massage group: 32; control group: 32). Data were collected using the `Data Collection Form` and the transcutaneous bilirubin meter. Daily transcutaneous bilirubin values of the babies in both groups were measured for 5 days, daily defecation number, daily body weight and vital signs (SPO2, pulse rate, respiration rate) and duration of hospitalization were recorded. The babies in the massage group were given a baby massage for 5 days twice a day for 10-15 minutes. Number, percent, mean, standard deviation, Skewness, Kurtosis, Yates corrected chi-square test, Fisher exact test, t test in independent groups, t test in dependent groups, Wilcoxon Signed rank test, Mann Whitney U test were used in the evaluation of the data. Results: The daily TcB level of premature babies in the massage group was found to be significantly lower on the third, fourth and fifth days compared to the control group (p .05).Conclusion: Infant massage is an effective method to increase the frequency of defecation and decrease bilirubin levels of premature babies. It is recommended that baby massage can be used as an alternative and complementary treatment to prevent the increase of bilirubin levels in premature infants and can reduce the need for therapeutic treatment of jaundice (pharmacological treatment, phototherapy and blood transfusion).Keywords; neonatal jaundice; baby massage; transcutaneous bilirubin level; premature baby. 96

Amaç: ÇocukYoğun BakımÜnitesi'nde Santral Venöz Kateter takılması sırasında `Santral Yol Girişim Kontrol Listesine (SYGKL)'' uyumun komplikasyon gelişme durumuna etkisini belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Deneysel ve Müdahaleli tipteki araştırma, Ege Üniversitesi Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi (ÇYBÜ)'nde Şubat-Ağustos 2017 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini ÇYBÜ'nde yatan 1 ay-18 yaş aralığındaki 60 hasta oluşturmuştur. Çalışmada, araştırmacılar tarafından güncel literatür bilgileri doğrultusunda geliştirilmiş olan SYGKL'nin geçerlilik ve güvenirliği yapılmıştır. Veriler: `Hasta Tanıtım Formu`, `SYGKL` ve `Santral Venöz Katetere Bağlı Gelişen Komplikasyonların Listesi` ile toplanmıştır. Araştırmada, `Kapsam Geçerlik İndeks`i ve Kuder Richardson 20 (KR 20) güvenilirlik katsayısı hesaplanmıştır. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistikler, Korelasyon, Kappa, Mann Whitney U, Ki-kare ve Independent Samples t testleri kullanılmıştır.Bulgular: Araştırmaya alınan hastaların; %51.7'sinin erkek, yaş ortalaması 3.76±4.77 yaş, SVK kalış süresi ortalaması ise 8.98±6.75'dir. Araştırmada, hastaların %68.3'ünün yoğun bakım ünitesinden servise transfer olması nedeniyle SVK'inin kapatıldığı bulunmuştur. Hastalara takılan SVK' lerin; %53.3'ünün çift ve%45.0'nin üçlümenli olduğu, %56.7'nin femoral ve %41.7'nin jügüler venden, %76.7'nin sağ taraftan, %95'nin 2 kişi ve %51.7'sinin asistan doktor tarafından takıldığı saptanmıştır. Araştırmada, hastaların %68,3'de SVK'e bağlı komplikasyon geliştiği belirlenmiştir. Yapılan analizlerde; SYGKL'nin Kapsam Geçerlik İndeksinin 0,95, KR 20 güvenilirlik katsayısının 0.60 olduğu bulunmuştur. SVK takılması sırasında SYGKL'deki uygulanan madde sayısı ortalamasının 38.55±2.27, madde oranı ortalamasının 0,794±0.055 olarak yüksek olduğu saptanmıştır. Ayrıca, SVK takılması sırasında SYGKL'ne uyumun hastada komplikasyon gelişme durumunu etkilemediği bulunmuştur.Sonuçlar: ÇYBÜ'de SVK takılması sırasında SYGKL'ne uyumun yüksek olması nedeniyle komplikasyon gelişme durumunu olumlu yönde etkilemiş olabileceği düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Santral Venöz Kateter, Komplikasyon, Çocuk Yoğun Bakım, Santral Yol Girişim Kontrol Listesi Objective: This study was conducted to determine effect of compliance with the `Central Line Insertion Checklist` (CLIC) during CVC insertion on complication situations at the Pediatric Intensive Care Unit (PICU).Materials and Methods: The experimental and intervention type study was carried out in Ege University Hospital Pediatric Intensive Care Unit (PICU) between February and August 2017. The sample of the study consisted of 60 patients between 1 month and 18 years of age who were hospitalized in the PICU. In the study, was tested the validity and reliability of the SYGKL, which was developed by the researchers in line with the current literature information. Data were collected with `Patient Identification Form`, `CLIC` and `List of Complications Related to CVC`. In the studywere calculated `Content Validity Index (CVI)` and Kuder Richardson 20 (KR 20) reliability coefficient. In the analysis of the data; Descriptive statistics, Correlation, Kappa, Mann Whitney U, Chi-square and Independent Sample t tests were used.Results: Of the patients included the research were 51.7% male, age mean 3.76±4.77 years and CVC duration mean 8.98±6.75 days. In the research it was found 68.3% of the patients' CVC was closed because of the transferring to the clinic of the closed CVC. It was determined that the 56.7% of the CVCs has taken to the patients has double lumen, 45% of them has three lumen and 51.7% of them inserted by assistant doctor, 95% with 2 person and 56.7% were on femoral vein, 41.7% jugular vein, 76.7% left side. In the study, 68.3% of the patients were found to have complications due to SVC.In the analyzes; It was found that the CVI of the `CLIC` was 0.95 and the reliability coefficient KR 20 was 0.60. It was foundto be high that the mean number of substances applied in the `CLIC` during CVC insertion was 38.55±2.27 and the mean of substance ratio was 0.794 ± 0.055. In addition, it was found that compliance with `CLIC` during CVC insertion did not affect the complication status of the patient.Conclusion: It is thought that the complication development may have been positively affected because of the high compliance with CLIC at the time of insertion of CVCs in the PICU.Key Words: Central Venous Catheter, Complication, Pediatric Intensive Care, Central Line Insertion Check List 103

Bu çalışma; İstanbul ili Avcılar ilçesinde yer alan bir devlet lisesinde etik kurul ve kurum izinleri alındıktan sonra 1-30 Mayıs 2019 tarihleri arasında 9, 10 ve 11.sınıfa devam eden 416 adölesanın beslenme bilgileri ile kahvaltı alışkanlıkları arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla yapıldı. Sosyo-demografik veri formu ile bireylerin genel bilgileri, aile bilgileri ve kahvaltı alışkanlıkları belirlendi. Bireylerin beslenme bilgilerini değerlendirmek için; yeterli ve dengeli beslenme, besin öğeleri, beslenme ilişkili sağlık problemleri olmak üzere 3 alt boyut ve 38 maddeden oluşan, Öz ve arkadaşları tarafından geliştirilen `Adölesan Beslenme Bilgisi Anketi` kullanıldı ve anketin KR-20 değeri çalışma grubumuz için 0,70 bulundu. Minimum 0, maksimum 38 puanın alınacağı bu ankette, bireylerin anket toplam puanı 17 ile 36 arasında değişmekte olup, toplam puan ortalaması çalışma grubumuz için 29,18±3,31 olarak bulundu. 11.sınıftakilerin, 10.sınıftakilere göre ve kızların erkeklere göre beslenme bilgi puan ortalamaları daha fazladır ve fark istatistikî olarak anlamlıdır (p

Araştırma teknoloji temelli beden güvenliği eğitim programının çocukların beden güvenliği farkındalığına etkisinin değerlendirilmek amacıyla yürütülmüştür.Araştırma randomize kontrol gruplu ön test-son test deseninde deneysel tiptedir. Araştırma randomizasyonla seçilen dört okulda yapılmıştır. Seçilen dört okulun deney ve kontrol grubuna ataması randomizasyonla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 8-11 yaş grubunda olan ve araştırmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan randomize olarak seçilen 100 deney ve 100 kontrol grubunda olmak üzere toplam 200 çocuk oluşturmuştur. Teknoloji Temelli Beden Güvenliği Eğitim Programı için bir web sitesi hazırlanmıştır. Sitede dört temel başlık altında oluşturulan eğitim programı çocukların ilgisini çekecek şekilde oyun temelli öğrenme modeli ile desteklenmiştir. Deney ve kontrol grubundaki çocuklara ilk olarak Çocuk Tanıtım Formu ve ön test için Kişisel Güvenlik Farkındalık Ölçeği uygulanmıştır. Deney grubundaki çocuklara web sitesine giriş yapabilmeleri için kullanıcı adı ve şifre tanımlaması yapılarak Beden Güvenliği Eğitim Programını tamamlamaları sağlanmıştır. Üç hafta sonra hem deney hem de kontrol grubundaki çocuklara son test olarak KGFÖ bir kez daha uygulanmıştır. Verilerin analizi bir istatistiksel paket programında yapılmıştır. Deney ve kontrol grubundaki çocukların sosyo-demografik özellikleri, beden güvenliği hakkında bilgi alma durumu ve bilgi kaynakları açısından homojen olduğu bulunmuştur (p>0.005). Deney grubundaki çocukların sontest puan ortalamasının (19.45±0.90) öntest puan ortalamasından (17.69±2.19) daha yüksek olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanırken (p0.05). Teknoloji temelli beden güvenliği eğitim programının, çocukların beden güvenliği farkındalık düzeylerinin artmasında etkili olduğu bulunmuştur. Teknoloji temelli beden güvenliği eğitim programından tüm çocukların yararlanmasının sağlanması ve programının geliştirilip farklı yaş gruplarında uygulanması önerilir. The research was conducted to evaluate the effect of technology based body safety education program on children's body safety awareness.The research was experimental type in pre-test and post-test design with randomized control group. The study was conducted in four schools selected by randomization. The four selected schools were assigned to the experimental and control groups by randomization. The study group consisted of 200 randomly selected 8-11 age group children 100 of which are in experimental and 100 in control group and of children who met the inclusion criteria. A website has been prepared for the Technology Based Body Safety Training Program. The education program, which was formed under four main headings, was supported with a game-based learning model to attract children's attention. Children in the experimental and control groups were first administered the Child Identification Form and the Personal Safety Awareness Scale for the pre-test. User names and passwords were assigned for the children in the experimental group to enter the website and they completed the Body Safety Training Program. Three weeks later, both the experimental and control groups were again given the Personal Safety Awareness Scale as a post test. Data were analyzed in a statistical package program.The children in the experimental and control groups were found to be homogeneous in terms of socio-demographic characteristics, status of obtaining information about body safety and sources of information (p> 0.005). The mean posttest score of the children in the experimental group (19.45 ± 0.90) was higher than the pretest score (17.69 ± 2.19), and this difference was found to be statistically significant (p 0.05). The technology-based physical safety training program was found to be effective in increasing children's level of safety awareness. It is recommended that all children should benefit from the technology-based physical safety education program and that the program should be developed and implemented in different age groups. 106

Bu çalışma, annelerin çocuklarının tuvalet eğitimine yönelik bilgi, tutum ve davranışlarının incelenmesi amacıyla yapılmış, tanımlayıcı tipte kesitsel bir araştırmadır. Çalışma Temmuz 2018 – Şubat 2019 tarihleri arasında, gerekli izinler alınarak, Gaziantep Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi, Süt Çocuğu Servislerinde gerçekleştirildi. Süt Çocuğu Servislerinde yatmakta olan 18-36 ay arası çocuğu olan anneler araştırmanın evrenini oluşturdu. Bu tarihler arasında, tuvalet eğitimine devam eden veya tamamlamış olan, fiziksel ya da mental engeli olmayan, mesane fonksiyonunu ve anal boşaltımını etkileyebilecek anomalisi olmayan sağlıklı çocuğa sahip, iletişim ve dil problemi bulunmayan ve araştırmaya katılmaya gönüllü 204 anne araştırmanın örneklemini oluşturdu. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından literatür incelenmesi sonucu geliştirilen ''Anne ve Çocuğu Tanıtıcı Bilgi Formu'' ile ''Annelerin Çocuklarının Tuvalet Eğitimine Yönelik Bilgi, Tutum ve Davranışlarını İnceleme Formu'' yüz yüze görüşme yöntemi kullanılarak toplandı. Araştırmadan elde edilen verilerin istatistiksel analizleri IBM SPSS STATİSTİCS 22 paket programı kullanıldı. Tanımlayıcı istatistikler olarak sürekli değişkenler için ortalama ± standart sapma, medyan, minimum – maximum değerleri, kategorik verilerde ise n ve % değerleri incelendi. Kategorik değişkenler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesinde Ki- kare Testi, korelasyon analizleri için de Kruskal Wallis H Testi, Mann-Whitney U Testleri kullanıldı. Annelerin eğitim düzeyi, tuvalet eğitimine yönelik tutumları, çalışma durumu, yaşı ve deneyimleri çocuğun tuvalet eğitiminin başarısını etkilediği görüldü. Sonuç olarak; sağlık profesyonelleri özellikle çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşiresinin annelere çocuğun tuvalet eğitimine hazır olduğunu gösteren ipuçları, yöntemler ve olumlu yaklaşımlar konularında bilgi vermelidir. This is a descriptive cross-sectional study conducted to investigate the knowledge, attitudes and behaviors of mother's children about toilet training. The study was conducted between July 2018 – February 2019 in Gaziantep Cengiz Gökçek Maternity and Child Diseases Hospital, Infant Services. The population of the study consisted of mothers with children between 18 – 36 months who were inpatient services. The sample of the study consisted of 204 mothers who had completed or completed toilet training, had no physical or mental disability, healthy children with no anomalies that could affect bladder function and anal emptying, had no communication and language problems, and volunteered to participate in the study. In order to collect data, 'Mother and Chil Identification Information Form ' and 'um Information, Attitude and Behavior Investigation Form for Mother's Children's Toilet Training Form geliştiril developed by the researcher as a result of literature review were collected by face-to-face interview method. Statistical analysis of the data obtained from the study IBM SPSS STATISTICS 22 PACKAGE PROGRAM WAS USED. The mean ± Standard deviation, median, minimum – maximum values for continuous variables and % values for categorial data were analyzed as descriptive statistics. Chis-square test was used to evaluate the relationship between categorial variables, and Kruskal Wallis H Test and Mann–Whitney U Test were used for correlation analyzes. It was seen that mother's education level, attitudes towards toilet training, working status, age and experiences affect the success of toilet training of the child. As a result; health workers should inform the mothers, especially the pediatric health and disease nurse, on tips, methods and positive attitudes that indicate mother's readiness for toilet training. 73

ÖZETAmaç: Acil serviste ağrı yönetiminin yetersiz olduğu ve ağrı ile ilgili artan çalışmalara rağmen çocuk acil servislerde ağrı yönetimi ile ilgili eksikliklerin devam ettiği bilinmektedir. Ağrılı acil durumlarda çocukları rahatlatmak, ağrıyı hafifletmek için güncel bilgileri pekiştirmek, sağlık profesyonellerine eğitim vermek ve ağrı protokolleri geliştirip uygulamaya koymak önemlidir. Buradan yola çıkarak planlanan bu çalışmanın amacı çocuk acil serviste `Pediatrik Acil Servislerde Kanıta Dayalı Değerlendirme Protokolü` kullanılmasının hemşirelerin bilgi ve tutumlarına ve ağrı yönetimine etkisini incelemektir.Yöntem: Araştırma Aralık 2018- Nisan 2019 tarihleri arasında yarı deneysel, öncesi-sonrası değerlendirme şeklinde yapılmıştır. Araştırma Sağlık Bakanlığı'na bağlı bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil kliniğinde yürütülmüştür. İlk aşamada 897 hasta dosyası incelenmiş ve 33 hemşireye eğitim öncesi PNKAS (Pediatric Nurses' Knowledge and Attitudes Survey Regarding Pain= Çocuk Hemşirelerinin Ağrıya İlişkin Bilgi ve Tutumları Anketi) değerlendirme ölçeği uygulanmıştır. Daha sonra çalışmaya katılan tüm hemşirelere ağrı eğitimi verilmiş ve girişim sonrası PNKAS değerlendirmesi yapılmış ve girişim sonrası 897 hasta dosyası incelemesi yapılmıştır.Bulgular: Bağımlı gruplarda t testi ile yapılan analizde girişim öncesi ve sonrası PNKAS toplam puanları arasında ileri düzeyde anlamlılık saptanmıştır (t=-4,831, p=0,000). Hemşirelerin girişim öncesi ve sonrası ağrı tanılaması yapma durumları arasındaki fark ileri düzeyde anlamlı bulunmuştur (Pearson kikare: 0,428 p=0,000). Girişim sonrası ağrı tanılaması yapma ile girişim sonrası nonfarmakolojik girişim uygulama arasında pozitif ve güçlü bir ilişki bulunmuştur (r=0,735, p=0,000).Sonuç: Çocuk acillerde ağrı protokolü kullanımı hemşirelerin ağrıya yönelik bilgi ve tutumlarını iyileştirir ve ağrı tanılaması yapma oranlarını arttırır.Anahtar Kelimeler: hemşirelik, çocuk acil, ağrı tanılama, ağrı, PNKAS ABSTRACTObjective: Pain management is insufficient in the emergency department and it is known that there are deficiencies related to pain management in pediatric emergency departments despite increasing pain related studies. It is important to relieve children in painful emergencies, to improve current knowledge to alleviate pain, to educate health professionals and to develop and implement pain protocols. The aim of this study was to investigate the effect of using Evidence-Based Evaluation Protocol in pediatric emergency service on nurses' knowledge and attitudes and pain management in pediatric emergency departments.Methods: The study was conducted between December 2018 and April 2019 as quasi-experimental and pre-post evaluation. The study was carried out in a pediatric emergency clinic in a Training and Research Hospital of the Ministry of Health. In the first stage, 897 patient files were examined and 33 nurses were administered PNKAS evaluation scale before the training. Then, all the nurses who participated in the study were given pain training and after the intervention, PNKAS was evaluated and 897 patients' files were examined after the intervention.Results: In the analysis with t-test in the dependent groups, significant significance was found between the total scores of PNKAS before and after the intervention (t=4,831, p=0,000). The difference between the pre- and post-operative pain diagnosis status of the nurses was statistically significant (Pearson chiare: 0,428 p=0,000). a relationship was found (r=0.735, p=0.000).Conclusion: The use of pain protocols in pediatric emergencies improves the knowledge and attitudes of nurses towards pain and increases the rate of pain assessment.Keywords: nursing, child emergency, pain diagnosis, pain, PNKAS 121

Araştırma, Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmalini Raporlama Öz-Yeterlilik Ölçeği'nin geçerlilik ve güvenilirliğini test etmek amacıyla metadolojik olarak planlandı. Metodolojik türde yürütülen bu çalışma, 01 Şubat-01 Nisan 2019 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri'nde çalışan hemşireler üzerinde yapıldı. Evreni, hastanede çalışmakta olan hemşireler oluşturmuş; örneklem grubu seçimine gidilmeden evrenin tamamı ile çalışılmıştır (N=308). Lee-Pei,Yu ve ark. tarafından 2008 yılında geliştirilen ölçek, 44 tutum sorusundan oluşmaktadır. Geçerlilik ve güvenirlik analizinde; dil, kapsam, yapı geçerliliği, güvenilirlik analizlerinde ise; iç tutarlılık katsayısı ve testin iki yarıya bölünmesi yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 11.5 Windows sürümü ve SPSS AMOS 24 sürümünde yapılmıştır. Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmalini Raporlama Öz-Yeterlilik Ölçeği'nin çeviri geri çeviri yöntemi ile dil geçerliliği analiz edilmiş ve uzman görüşleri ile kapsam geçerliliği yapılmıştır. Kapsam geçerliliğinde Davis yöntemi kullanılarak KGO hesaplandı. Yapı geçerliliğinde AFA ile DFA yapıldı. Ölçeğin DFA sonucunda tek faktörlü bir yapıda ve faktör yüklerinin uygun aralıkta olduğu belirlenmiştir. Uyum değerlendirme ölçütlerinden RMSEA 0.074, CFI 0.908, NFI 0.927, GFI 0.906, AGFI 0.889, X2 3864.26 ve X2/SD 4.771 olarak saptanmıştır ve modelin uyumuna karar verildi Ölçeğin iç tutarlılık analizleri sonucunda madde toplam puan korelasyonlarının yeterli ve Cronbach α katsayısı her üç ölçek için sırasıyla 0.98, 0.98 ve 0.94 olduğu bulunmuştur. Testin iki yarıya bölünmesi yönteminde ölçeklerin 9 alt boyutuna ait Spearman-Brown kat sayısı 0.881 ile 0.992 arasında bulundu. Guttman Split-Half değerinin ise 0.723-0.980 arasında olduğu gözlendi.Sonuç olarak, Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmalini Raporlama Öz-Yeterlilik Ölçeği'nin orijinal ölçekle benzer bir yapıda, geçerlik ve güvenirliğinin yüksek olduğu ve hemşirelerin Çİİ'yi raporlamada yeterli bir ölçüm aracı olduğu belirlenmiştir. The research was planned methodologically with the aim of testing the validity and reliability of the Self-Efficacy Scale for Reporting Child Abuse and Neglect of Nurses. This methodological study was conducted on nurses working at Dicle University Medical Faculty Hospitals between 01 February and 01 April 2019. The population is consisted of nurses working in the hospital; the whole population was studied without selecting a sample group (N=308). Developed in 2008 by Lee-Pei,Yu et al, the scale consists of 44 attitude questions. Validity and reliability analysis; language, coverage, structure validity, in reliability analysis; the internal consistency coefficient and the method of dividing the test in two halves were used. Analysis of the data was done in the Windows version of SPSS 11.5 and in the Amos 24 version of SPSS. The language validation of the Nursing Reporting Child Abuse and Neglect Reporting Self-Efficacy Scale was analyzed by the translation-back-translation method and the validity of the scope has been made by expert opinions. The scope validity was calculated scope validity ratio by using Davis method. Explanatory factor analysis and confirmatory factor analysis were performed for construct validity. As a result of the confirmatory factor analysis, it was determined that the scale had a single factor structure and the factor loads were in the appropriate range. The compliance assessment criteria were RMSEA 0.074, CFI 0.908, NFI 0.927, GFI 0.906, AGFI 0.889, X2 3864.26 and X2/SD 4.771, and the model's compliance was determined. As a result of internal consistency analyses of the scale, the substance total score correlations were sufficient and the cronbach α coefficient was found to be 0.98, 0.98 and 0.94 respectively for all three scales. The Spearman-Brown coat count of the 9 sub-dimensions of the scale was found to be between 0.881 and 0.992 in the method of dividing the test in two halves. Guttman Split-Half was found to be between 0.723-0.980.As a result, it was found that the Self-Efficacy Scale for Reporting Child Abuse and Neglect of Nurses is similar to the original scale, has a high validity and reliability and is an adequate measurement tool for reporting child abuse and neglect of nurses. 133

Bu araştırma maternal bağlanmanın bebek sağlığı üzerine etkisini incelemek amacıyla vaka kontrol araştırma tipinde gerçekleştirildi. Araştırmanın evreni İstanbul'daki bir Eğitim Araştırma Hastanesindeki Çocuk Polikliniklerine başvuran vajinal yol ve sezaryenla doğum yapan anneleri ve bir aylık sağlıklı bebeklerinden oluşmaktadır. Örneklemimiz 250 (117 vajinal, 133 sezeryan ile doğum yapan anneler ve 1 aylık bebeklerinden) vakadan meydana gelmektedir. Araştırmanın verileri Anne ve Bebek Bilgi Formu, Maternal Bağlanma Ölçeği (MBÖ) ve EuroQol-5D Sağlığı Değerlendirme Anketi ile toplandı. Bu araştırma için Maternal Bağlanma Ölçeğinin Cronbach Alfa İç tutarlılık güvenilirlik katsayısı 0.945 olarak hesaplandı. Araştırma kapsamına alınan kadınların MBÖ puan ortalamasının 86.7 (SS=13.8), vajinal yol ile doğumda 86.6 (SS=14.15), sezaryende 86.9 (SS=13.6) olduğu görüldü ve vajinal yol ile sezeryan doğum yapan annelerin MBÖ puanları arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). Vajinal yol ile doğan bebeklerin birinci aydaki ağırlık persantiline bakıldığında 24 ve altı persantil aralığında kalan %39.2 iken sezeryan ile doğan bebeklerin birinci aydaki ağırlık persantil 24 ve altı persantil aralığında kalan %60.8'dir. Doğum boyu artıkça maternal bağlanma ölçeği ortalama puanında anlamlı artış görülmektedir (p˂0.05). Masaj yapma sıklığı artıkça maternal bağlanma ölçeği ortalama puanın arttığı görülmektedir (p˂0.05).Anahtar Kelimeler: Hemşirelik, maternal bağlanma, yenidoğan sağlığı, This study was carried out in case control type to investigate the effect of maternal attachment on baby health. The population of the study consisted of the vaginal route applied to Pediatric Policlinics in an Educational Research Hospital in Istanbul and their mothers giving birth by cesarean section and one month healthy babies. Our sample consisted of 250 (117 vaginal, 133 cesarean section mothers and 1 month old infants). The data of the study were collected by Maternal and Infant Information Form, Maternal Attachment Scale (MBÖ) and EuroQol-5D Health Assessment Questionnaire. The Cronbach Alpha internal consistency reliability coefficient of the Maternal Attachment Scale was calculated as 0.945 for this study. The mean score of the women included in the study was 86.7 (SD = 13.8), 86.6 (SD = 14.1) during vaginal delivery, 86.9 (SD = 13.6) in cesarean section and no significant difference was found between the VAS scores of the women who had vaginal delivery and cesarean section (p>0.05). When the weight percentile of babies born by vaginal route is 39.2% in the 24 and under percentiles, the weight percentile in the first month is 60.8% in the 30th and sixth percentile range. When maternal size increases, there is a significant increase in maternal attachment scale mean score (p

Bu araştırma, ameliyat olan çocuk hastalara ameliyat öncesinde eğitim amaçlı animasyon filmi izletilmesinin çocuklarda korkuya ve ameliyat sonrası ağrıya etkisini belirlemek amacıyla 1 Temmuz 2017-30 Eylül 2018 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği’nde yürütülmüştür. Araştırma prospektif, randomize kontrollü, deneysel bir çalışmadır. Bu kısımın örneklemini ameliyat olan blok randomizasyon yapılarak seçilen 132 hasta çocuk oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Çocuk ve Aileyi Tanıtıcı Veri Formu”, “Çocuk Korku Skalası” ve “Yüz İfadelerini Derecelendirme Skalası (Wong-Baker Ağrı Skalası)” kullanılmıştır. Çalışmaya alınan çocuklar “Animasyon Eğitim Filmi Grubu”, “Belgesel Filmi Grubu” ve “Kontrol Grubu” olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Animasyon Eğitim Filmi ve Belgesel Filmi Sanal Gerçeklik Gözlüğü ile izletilmiştir. Veriler ameliyat öncesi dönemde araştırmacı tarafından toplanmıştır. Çocuğun ameliyat öncesi korkusu çocuk ve ebeveyn tarafından, çocuğun ameliyat sonrası ağrısı ise çocuk, ebeveyn ve hemşire tarafından ölçekler kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmada Animasyon Eğitim Filmi ve Belgesel Filmi gruplarında korku puan ortalamalarında düşüş gözlenmiştir. Yapılan analizde “Animasyon Eğitim Filmi Grubu”, “Belgesel Filmi Grubu” ve “Kontrol Grubu” arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur; bu farkın Animasyon Eğitim Filmi Grubundan kaynaklandığı saptanmıştır (p, The overall aim of this study is to investigate the effects of watching animation film for education in the pre-operative period on fear and post-operative pain in children who had surgery. This study was conducted between July 1, 2017, and September 30, 2018, at the Pediatric Surgery Clinic of Ege University Medical Faculty Hospital. The study was a prospective randomized controlled trial. The current study includes data from 132 children who were chosen doing block randomization. “Child and Family Identification Data Form”, “Child Fear Scale” and “Wong-Baker Faces Scale” was used to data collection. The patients were divided randomly into three groups as “Animation Education Film Group”, “ Documentary Film Group” and “Control Group”. Animation Education Film and Documentary Film was screened using Virtual Reality (VR). The data were collected by the researcher in the pre-operative period. The pre-operative fear of the child was evaluated by the child and the parent, and the post-operative pain of the child was evaluated by the child, parent, and nurse using scales. In this study; there was a decrease in the mean fear score in the “Animation Education Film” and “Documentary Film” groups for both child and parent assessment. In the analysis, a statistically significant difference was found between “Animation Education Film Group”, ”Documentary Film Group“ and ”Control Group”. It was found this difference was caused by Animation Education Film Group (p

Bu araştırma okul öncesi kurumlarında öğrenim gören 5-6 yaş grubundaki çocuklarda ebeveyn tutumlarının akran ilişkilerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Araştırma verileri Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Lefkoşa, Girne, Gazimağusa ilçelerinde yer alan ve gönüllü katılım gösteren 8 okul öncesi eğitim kurumunda Şubat-Mayıs 2019 tarihleri arasında uygulandı. Tanımlayıcı ve kesitsel türde yapılan araştırmaya 263 aile ve 25 öğretmen katıldı. Çocuğun anne ya da babası `Ebeveyn Tutum Ölçeği`'ni ve `Tanıtıcı Bilgi Formu`'nu, öğretmenler ise her bir çocuk için ayrı olacak şekilde `Selçuk Akran İlişkilerini Değerlendirme Ölçeği`'ni doldurdu. İstatistiksel analizler SPSS (IBM SPSS Statistics 24) adlı paket program kullanılarak yapıldı. Araştırmaya katılım gösteren çocuklardan %47.5'i erkek, %52.5'i kız; %16.3'ü 5, %83.7'si 6 yaşındadır. İncelenen araştırma sonuçlarında; ebeveynin yaş, eğitim ve eşi ile olan birliktelik durumunun çocuğa karşı davranışlarında farklılık oluşturduğu saptandı. Çocukların davranış özellikleri değerlendirilmesinde Devlet ve Özel okul öncesi eğitim kurumlarında farklılıklar gözlendi. Ebeveyn tutumlarından aşırı koruyucu tutum ve otoriter tutumun çocuğun akran ilişkilerine olumsuz etkileri olduğu sonucuna ulaşıldı. Ebeveyn tutumları arasında yer alan aşırı koruyucu tutum ile çocuğun problem çözme yeteneği arasında zıt yönde bir ilişki bulundu (p

Araştırma, hastanede tedavi gören süt çocuklarında `İntravenöz İnfiltrasyon Yönetimi Programı`nın infiltrasyon gelişimi üzerine etkisini belirlemek amacıyla ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel tasarım tipinde gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini, Karabük Eğitim ve Araştırma Hastanesi Süt Çocuğu Servisinde yatan hastalar, örneklemini ise Ekim 2018 – Mart 2019 tarihleri arasında Periferik intravenöz kateter (PİK) ile tedavi alan, 28 gün–12 ay arasında olan, ön test grubunda 99 süt çocuğuna ait 368, son test grubunda 119 çocuğa ait 382 olmak üzere toplam 218 süt çocuğuna ait 750 PİK girişimi oluşturdu. Veriler `Pediatrik Periferal İntravenöz İnfiltrasyon Ölçeği`, Periferik İntravenöz Kateter Takip Formu ve `Veri Toplama Formu` kullanılarak değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesinde ki-kare ve bağımsız gruplarda t testleri kullanıldı. Araştırma sonucunda; çocukların tanıtıcı özelliklerinin gruplar arasında benzer olduğu belirlendi (p>0,05). Son test grubunda hasta başına düşen PİK girişim sayısının istatistiksel olarak önemli olmamakla birlikte azaldığı (ön test grubu=3,71±2,67; son test grubu=3,16±1,99) (p>0,05), başarılı PİK girişim sayısının arttığı (ön test grubu=%45,9; son test grubu= %61,3) (p0,001), ilk girişte PİK başarı oranında (p0,001) ve PİK'in damar yolu kalış süresinde (p0,001) istatistiksel olarak önemli düzeyde artış olduğu, infiltrasyon oranının istatistiksel olarak önemli olmamakla birlikte azaldığı (ön test grubu= %68,6; son test grubu=%67,9) (p>0,05) ve infiltrasyonun daha erken düzeyde tespit edildiği (p0,001) saptandı. Sonuç olarak, `İntravenöz İnfiltrasyon Yönetimi Programı`nın başarılı PİK girişim sayısı, ilk girişte başarı oranı, damar yolu kalış süresi ve infiltrasyonun daha erken düzeyde tespit edilmesi üzerinde etkili olduğu belirlendi. Anahtar Kelimeler: Çocuk hemşireliği, hemşirelik bakımı, infiltrasyon, infiltrasyon yönetimi, periferik intravenöz kateterizasyon. The research was conducted in a semi experimental design type with pretest- posttest control groups in order to determine infiltration development of `Intravenous Infiltration Management Program` in infants who are treated in hospital. The population of the study consisted of total of 750 PIC intervention of 218 infants, 368 of them were belonged to 99 infants in pretest group and 382 of them were belonged to 119 infants in posttest group who are treated in Karabük Training and Research Hospital Infant Service and treated with Peripheral intravenous catheter (PIVC) between October 2018 and March 2019. In the last test group, there were 750 PIVC interventions of a total of 218 infants, 382 of which were 119 children. Data were evaluated by using `Pediatric Peripheral Intravenous Infiltration Scale`, `Peripheral Intravenous Catheter Follow-Up Form` and data collection form. Chi-square and t-tests were used in independent groups. As a result of the research; the descriptive characteristics of the children were similar between the groups (p> 0.05). It was determined that PIVC insertion attempts as per patient in posttest group decreased statistically non-significantly (pretest group=3,71±2,67; posttest group=3,16±1,99) (p>0,05), success PIVC insertion attempts increased (pretest group= 45,9%; posttest group= 61,3%) (p0,001), there was statistically significant increase in success rate of first PIVC catheterization (p0,001) and PIVC dwell time (p0,001), infiltration rate decreased statistically non-significantly, (pretest group= 68,6%; posttest group= 67,9%) (p>0,05) and infiltration were detected in earlier grade (p0,001).In conclusion, it was determined that `Intravenous Infiltration Management Program` was found to be effective in insertion attempts, the number of successful PIVC catheterization, catheter dwell time and detecting infiltration at an early grade. Keywords: Pediatric nursing, nursing care, infiltration, PIVC management, Peripheral intravenous catheterization. 111

YÖK Tez No: 571353 Araştırma, venöz kan alımı sırasında ninninin yenidoğanda ağrı hissine etkisini belirlemek amacıyla çocuk acil kan alma odasında Kasım 2017- Eylül 2018 tarihleri arasında örneklem kriterlerine uygun 108 term bebek ile randomize kontrollü deneysel çalışma olarak yapıldı. Araştırma verileri; yenidoğan ve ailesine yönelik tanıtıcı bilgilerin olduğu form, NIPS (Neonatal Infant Pain Scale) formu, pulsioksimetre cihazı, kronometre, Ipad, desibelmetre cihazı ile toplandı. Araştırma için etik kurul izni, kurum izni ve ailelerden onam alındı. Araştırma evrenine alınan bebekler 3 gruba ayrıldı. Anne sesi ninni dinletilen grup, ses sanatçısı ninni dinletilen grup ve kontrol grubunda ölçümler yapıldı. İşlem öncesi, sırası ve sonrasında oksijen satürasyonu, kalp tepe atımı (KTA), NIPS ve ağlama sürelerine bakıldı. Araştırma sonucunda işlem öncesi, sırası ve sonrası dönemde KTA, oksijen satürasyonu, NIPS ve ağlama süreleri açısından gruplar arasında anlamlı fark saptandı (p

Yenidoğan solunum fizyolojisi yetişkinlerden farklıdır. Uygun endotrakeal tüp ile entübasyon sağlanması bebek hastalarda havayolu yönetimi ve iyileşme süreci için oldukça önemlidir. Bu çalışma kaflı ve kafsız entübasyon tüpü uygulanan yenidoğanların bakımında, enteral beslenmenin değerlendirilmesi amacı ile kesitsel olarak gerçekleştirildi. Araştırma evrenin İstanbul'da bir Üniversitesi Hastanesi'nin Kardiyovasküler Cerrahi Yoğunbakım ile Yenidoğan Yoğunbakım Ünitelerindeki yenidoğanlar, örneklemini ise 47 kaflı, 82 kafsız tüp ile entübasyon uygulanan toplam 129 yenidoğan bebek oluşturdu. Veriler toplam 53 soruluk `kaflı kafsız tüp ile entübasyon uygulanan yenidoğanların bakımında enteral beslenmenin değerlendirilmesi` adlı anket formu kullanılarak toplandı. Kaflı entübasyon tüpü uygulanan bebeklerin enteral beslenme ve hemodinamisinin olumlu yönde etkilendiği, iki entübasyon tüpününde uygulandığı bebeklerin tamamına verilen bakımda kaflı entübasyon tüpü kullanılan bebeklerde daha etkin bakım verildiği saptandı. Beslenmenin 24.saatinde; beslenme durumları ile beslenme sondası, midede gaz varlığı arasında; yenidoğan kilosu ile batın muayenesi ve cilt rengi arasında; doğum haftası ile %SpO2 değerleri ve bebeğin sedasyon durumu arasında; bebeklere uygulanan entübasyon tüpü ile tüp seviyesi, sabitleme bandı, defekasyon, gastrik rezidü ve beslenme sonrası ağız içi sekresyon miktarı arasında anlamlı ilişki saptandı (p

Araştırma, 12 aylık bebeklerde Kızamık-Kızamıkçık-Kabakulak (KKK) aşı enjeksiyonu sürecinde Buzzy® uygulamasının ağrı düzeyine etkisini incelemek amacıyla randomize kontrollü deneysel olarak gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma, Kasım 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında İstanbul Bakırköy 9 No'lu Aile Sağlığı Merkezi'nde örneklem kriterlerine uygun bebeklerle (buzzy grubu:30, kontrol grubu:30) yapılmıştır. Veriler, veri toplama formu ve FLACC ağrı skalası kullanılarak toplanmıştır. Buzzy grubuna aşı uygulaması öncesi, sırası ve sonrasında Buzzy® uygulaması; kontrol grubuna ise hiçbir müdahalede bulunulmadan rutin aşı enjeksiyonu yapılmıştır. Aşı uygulaması öncesi ve sonrasında her iki gruptaki bebeklerin fizyolojik parametreleri (nabız, kan basıncı, SpO2 ve vücut sıcaklığı) hemşire tarafından, ağrı düzeyleri ise FLACC ağrı skalası ile hemşire ve ebeveyn tarafından değerlendirilmiştir. Veriler SPSS 22.0 paket programında uygun istatistiksel yöntemler kullanılarak değerlendirilmiştir.Araştırmada buzzy ve kontrol grubundaki bebeklerin sosyo-demografik özellikleri ve başlangıç fizyolojik parametreleri, ağrı puanları homojendir (p>0,05). Buzzy ve kontrol grubunda bulunan bebeklerin grup içi nabız, sistolik, diastolik kan basıncı ve vücut sıcaklığı ortalamalarının aşı uygulaması sonrası, aşı uygulaması öncesine göre daha yüksek olduğu (p0,05). Öte yandan buzzy ve kontrol grubundaki bebeklerin grup içi aşı uygulaması sırası ağrı puanının; aşı uygulaması öncesi ve sonrası ağrı puanına göre daha yüksek olduğu saptanmıştır (p0,05). Buzzy® uygulanan bebeklerin aşı uygulaması sırası ve sonrası ağrı puan ortalamalarının kontrol grubundaki bebeklere göre daha düşük olduğu belirlenmiş olup, gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p0.05). It was found that babies in buzzy and control groups had higher mean heart rate, systolic, diastolic blood pressure and body temperature after vaccination injection than before vaccination injection (p0.05). On the other hand, the pain scores at the time of vaccination of the babies in the buzzy and control groups were higher than the pain scores before and after the vaccination (p0.05). The mean pain score during and after the vaccination of infants treated with Buzzy® was found to be lower than the infants in the control group and the difference between the groups was statistically significant (p

Bu çalışma, çocuk kliniğinde çalışan hemşirelerin duygusal emek davranışları ve tükenmişlik düzeylerini saptamak amacı ile vaka-kontrol türünde gerçekleştirildi. Araştırmanın evreni; Afyon ilinde yer alan iki kamu hastanesinde çalışan hemşirelerden meydana geldi. Bu hastanede çocuk kliniklerinde çalışan tüm hemşireler (n=98) vaka grubunu; diğer kliniklerde çalışan 157 hemşire ise kontrol grubunu oluşturdu. Araştırma verileri Kişisel Veri Formu, Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) ve Duygusal Emek Ölçeği (DEÖ) kullanılarak toplandı. Veriler SPSS (StatistikalPackagefortheSocialSciences) 20,0 paket programı ile analiz edildi. Ayrıca çalışmanın yürütülebilmesi için etik kurul izni, kurum izinleri, ölçekleri kullanabilmek için izinler ve hemşirelerden yazılı ve sözlü bilgilendirilmiş olur alındı. Çocuk ve diğer kliniklerde çalışan hemşireler yaş, cinsiyet, medeni durum, mesleki öğrenim durumu, mesleki deneyim süresi gibi bireysel ve mesleki özellikler yönünden benzerdi (p>0.05). Çocuk kliniğinde çalışan hemşirelerin DEÖ (potansiyel puan dağılımı: 1-6 arasında) puan ortamalarının toplamda 3.73 (SS=0.84), Yüzeyel Davranış alt boyutunda 3.50 (SS=1.00), Derin Davranış alt boyutunda 3.94 (SS=0.94), Duyguların Doğal Yolla İfadesi alt boyutunda 3.64 (SS=0.88) olduğu; MTÖ (potansiyel puan dağılımı: 1-5) puan ortamalarının toplamda 3.43 (SS=0.48), Duygusal Tükenmişlik alt boyutunda 3.60 (SS=0.76), Duyarsızlaşma alt boyutunda 2.34 (SS=0.94), Kişisel Başarıda Düşme alt boyutunda 3.90 (SS=0.53) olduğu görüldü. Diğer kliniklerde çalışan hemşirelerin DEÖ puan ortamalarının toplamda 3.65 (SS=0.76), Yüzeyel Davranış alt boyutunda 3.40 (SS=0.97), Derin Davranış alt boyutunda 3.90 (SS=0.87), Duyguların Doğal Yolla İfadesi alt boyutunda 3.53 (SS=0.94) olduğu; MTÖ puan ortamalarının toplamda 3.29 (SS=0.52), Duygusal Tükenmişlik alt boyutunda 3.30 (SS=0.80), Duyarsızlaşma alt boyutunda 2.24 (SS=0.85), Kişisel Başarıda Düşme alt boyutunda 3.95 (SS=0.82) olduğu görüldü. Çocuk kiniğinde çalışan hemşirelerin sadece Duygusal Tükenmişlik puan ortalamalarının diğer kliniklerde çalışan hemşirelerden istatistiksel anlamlılıkla yüksek olduğu saptandı (p>0.01). Sonuç olarak çocuk kliniğinde çalışmak hemşirelerde duygusal tükenmişliğe neden olmaktadır ve bu soruna yönelik çözüm stratejilerinin geliştirilmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Çocuk Hemşireliği, Duygusal Emek, Hemşire, Tükenmişlik. This study was carried out in case-control type to determine emotional labor behaviors and burnout levels of nurses working in pediatric clinic. The universe of the research; It was composed of nurses working in two public hospitals in Afyon. All nurses working in pediatric clinics in this hospital consisted of 98 nurses; 157 nurses working in other clinics were the control group. Data were collected by using Personal Data Form, Maslach Burnout Inventory (MBI) and Emotional Labor Scale (BDI). The data were analyzed by SPSS (Statistical Statistical PackageFortheSocialSciences) 20.0 package program. In addition, ethics committee permission, institution permissions, permissions to use the scales and written and verbal informed consent were obtained from the nurses for conducting the study. Nurses working in pediatric and other clinics were similar in terms of individual and occupational characteristics such as age, sex, marital status, occupational education status, and duration of professional experience (p> 0..05). The distribution of the PES potential of the nurses working in the pediatric clinic was between 1-6 and 3.73 (SD = 0.84), 3.50 (SD = 1.00) of the superficial behavior subscale, 3.94 (SD = 0.94) of the deeper behavior subscale, 3.94 (SD = 0.94) The mean score of the Expression of Sub-dimension was 3.64 (SD = 0.88); Potential distribution of MBI was between 1-5 and 3.43 (SD = 0.48), 3.60 (SS = 0.76), 3. Desensitization subscale, 2.34 (SD = 0.94), Falling in Personal Success subscale scores 3.90 (SD = 0.53). 3.65 (SD = 0.76) and 3.40 (SD = 0.97) mean score of superficial behavior subscale of the nursing staff working in other clinics. The mean score of the Deep Endurance subscale was 3.90 (SD = 0.87) and the average score of the Expression of Emotions was 3.53 (SD = 0.94); 3.29 (SD = 0.52) of the BMI score environment, 3.30 (SD = 0.80) of the average score of the Emotional Burnout, 2.24 (SD = 0.85) of the average of Desensitization sub-dimension, 3.95 (SD = 0.S2) of the mean score of the Descent to Personal Success subscale. was seen. It was found that only the scores of the sensory burnout scores of the nurses working in pediatric clinics were significantly higher than the nurses working in other clinics (p> 0.01). As a result, working in the pediatric clinic causes sensory burnout in nurses and solution strategies for this problem need to be developed. Key Words: Child Nursing, Emotional Labor, Nurse, Burnout. 159

Amaç: Araştırmada, hasta çocuklarının annelerinin, sağlık bilgisine ulaşmadainternet ve sosyal ağları kullanım durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Bu araştırma tanımlayıcı nitelikte olup, araştırmanın evreniniHaziran 2018-Nisan 2019 tarihleri arasında Trabzon Fatih Devlet Hastanesi AcilServisine başvuran 360 hasta çocuğun annesi oluşturmuştur. Araştırmanın örnekleminiise rastlantısal yöntemle belirlenen Trabzon Fatih Devlet Hastanesi Acil Servisinebaşvuran ve araştırmaya katılmayı kabul eden 3-6 yaş hasta çocuğa sahip 100 anneoluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak literatür doğrultusunda oluşturulan anket formukullanılmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında değerlendirilmiştir.Bulgular: Araştırmaya katılan annelerin %58'inin 30-40 yaş grubunda, %42'sininortaöğretim mezunu ve %47'sinin ev hanımı olduğu tespit edilmiştir. Annelerin%86'sının çocuklarının hastalığı hakkında bilgi edinmek için interneti kullandığıbelirlenmiştir. Annelerin %90'ı interneti bilgi edinmek, %89'u iletişim, %86'sı sosyalpaylaşım platformları (facebook, instagram, snapchat vb.) ve %71'i de haber takibiamacıyla kullanmaktadırlar. Araştırma dahilindeki annelerin %41'i günlük 2-3 saatinternet kullanırken, %62'si internette en az bir defa sağlık bilgisi aramış olup, %91'i desağlık kapsamında verilen internet hizmetlerinden haberdardırlar.Sonuç: Araştırmada elde edilen bulgular çerçevesinde, annelerin çocuklarınınhastalıkları konusunda bilgi edinmek amacıyla internet ve sosyal ağları kullandıklarıgörülmektedir. Bununla beraber anneler internet ve sosyal ağları farklı iletişim kanallarıolarak da kullanmaktadır.Anahtar Kelimeler: Anne, çocuk, hemşire, internet, sosyal ağ Aim: The study aims to determine the use of the Internet and social networks bymothers to get health information about the illness of their children.Materials and Methods: This study population of this descriptive type researchconsisted of mothers of 360 child patients, who were admitted to Trabzon Fatih StateHospital Emergency Department between June 2018 and April 2019. And, the sample ofthe study consisted of 100 mothers with 3-6 year-old children who admitted to TrabzonFatih State Hospital Emergency Department and agreed to participate in the study. Datawere collected using a questionnaire developed by researchers in accordance with theliterature. The data obtained were evaluated in a computer environment.Findings: It was determined that 58% of the mothers participated in the study wasin the 30-40 age group, 42% was secondary school graduate and 47% was housewife. Itwas determined that 86% of mothers used the Internet to get information about theirchildren's disease. Of the mothers, 90% uses the Internet for getting information, 89% forcommunication, 86% for social sharing platforms (Facebook, Instagram, Snapchat, etc.)and 71% for following the news. While 41% of the mothers included in the research usesthe Internet for 2-3 hours a day, 62% searched for health information at least once on theInternet, and 91% is aware of the health services provided on the Internet.Results: In accordance with the findings of the study, it is seen that mothers usethe Internet and social networks to get information about their children's illness. However,mothers also use the Internet and social networks as different communication channels.Keywords: Mother, child, nurse, internet, social network 105

Amaç: Bu araştırma çocuk acil servisine başvuran ebeveynlerin hemşirelik bakımını algılayışını ve etkileyen faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı, kesitsel, karşılaştırmalı ve korelasyonel olarak Dokuz Eylül Üniversitesi Nevvar Salih İşgören Hastanesi Çocuk Acil Servisinde 160 ebeveyn ile yürütülmüştür. Veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan, ebeveynlerin hemşirelik bakımını algılayışı ve etkileyen faktörlere ilişkin maddeler içeren anket formu ile toplanmıştır.Bulgular: Araştırmaya katılan ebeveynlerden (n=160), annelerin yaş ortalaması 34.03+6.32 (22-51 yaş) yıl ve babaların yaş ortalaması 37.68+6.13 (26.53 yaş) yıldır. Araştırma sonucunda çocuk acil servise başvuran ebeveynlerin % 98.1'inin (n=157) hemşirelik bakımından memnun olduğu belirlenmiştir. Ebeveynlerin hemşirelik bakım algı formu puan ortalaması 125.28+15.05 olarak saptanmıştır. Ebeveynlerin hemşirelik bakım algılarını çocuğun yaşı ve cinsiyeti, çocuk sayısı, kronik hastalık, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, anne çalışma durumları, baba çalışma durumları, ebeveynlerin refakatçi kalma durumları, sosyal güvence ve gelir düzeyi gibi faktörlerin anlamlı şekilde etkilediği saptanmıştır (F=2.008, p=0.032). Hangi değişkenlerin tek başına anlamlı etkilediği incelendiğinde sırasıyla çocuğun yaşı ve çocuğun cinsiyetinin anlamlı şekilde etkilediği belirlenmiştir.Sonuç: Araştırma sonuçları, hemşirelik bakımının kalitesinin arttırılması için ebeveyn algılarının bilinmesi gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular doğrultusunda ebeveynlerin hemşirelik bakımına ilişkin algılayışını etkileyen faktörleri ölçmek için yeni bir ölçüm aracı geliştirilmelidir. Anahtar Kelimeler: Çocuk acil servis, Hemşirelik bakımı, Ebeveynlerin hemşirelik bakımını algılayışı Object: The objective of this research was to analyze the perception of nursing care of parents who apply to pediatric emergency department and influencing factors.Method: This research was conducted as descriptive, cross-senctional, correlational and comperative with 160 parents at the Pediatric Emergency Department of Nevvar Salih İşgören Hospital in Dokuz Eylul University. The data were collected by a questionnaire which was formed by the researchers, that included the items about the parent's perception of nursing care and the factors affecting them.Findings: The average age of the mothers who participated in the study was 34.03+6.32 (22-51 ages) years and the average of the fathers was 37.68+6.13 (26.53 ages) years. At the end of the study, it was determined that %98.1 (n=157) of the parents who applied to the pediatric emergency department were satisfied with nursing care.The average score of the parent's nursing care perception questionnaire was 125.28+15.05.It was detected that child sex,number of children, chronic illness,mother working status,father workinsg status,parental attendance,imcome level and social insurance factors are significant factors that affect parent's perception of nursing care (F=2.008, p= 0.032). When it comes to examine which variables has significant effect alone, it can be seen that age of child and sex of child have significant effect, respectively.Conclusion: The results of the study revealed that the necessity of knowing the perception of parents in order to increase the quality of nursing care. According to the findings obtained from the research, a new measurement tool should be developed to measure the factors that are affecting the perception of parents on nursing care.Keywords: Pediatric Emergency Department, Nursing Care, Parent's Perception of Nursing Care. 66

Amaç: Araştırma T.C. Sağlık Bakanlığı Manisa İl Sağlık Müdürlüğüne bağlı Manisa Şehir Hastanesi, Akhisar Devlet Hastanesi, Alaşehir Devlet Hastanesi, Gördes Devlet Hastanesi, Salihli Devlet Hastanesi, Soma Devlet Hastanesi, Turgutlu Devlet Hastanesi ile Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi çocuk servislerinde çalışan çocuk hemşirelerinin ilaç hatalarına yönelik bilgi ve tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatür bilgileri doğrultusunda oluşturulan sosyodemografik veri formu ve çocuk hemşirelerinin ilaç hatalarına ilişkin bilgi ve tutumlarını belirlemek için ''ilaç hatalarına yönelik hemşire bilgi ve tutum ölçeği'' formu kullanılmıştır. Tanımlayıcı kesitsel tipte yapılan bu çalışma 15 Ekim-15 Aralık 2018 tarihleri arasında 211 çocuk hemşiresi ile gerçekleştirilmiştir (n=211) . Uygulanan formlardan elde edilen veriler SPSS 15.0 programı ile analiz edilmiştir.Bulgular: Araştırmamız %92,9 kadınlardan, %7,1 erkeklerden oluşmaktadır. Çocuk hemşirelerinin 20-30 yaş grubunun %45, 31-40 yaş grubunun %40,3 ve 41-50 yaş grubunun %14,7 olduğu ve %47,4'ünün güvenlik önlemleri çerçevesinde çalıştığı,%45'inin hemşirenin, %48,8'inin doktorun, %51,7'sinin eczacının hatasına tanık olduğunda bunu raporladığı, %33,6'sının hatalı uygulamasını hasta ve ailesi ile paylaştığı,%43,1'inin ilaç uygulamalarında kısaltma kullandığı, %57,8'sinin ilaç uygulamalarını uygulama sırasında kayıt ettiği, %79,6'sının sözlü order alma protokolüne uygun davrandığı belirlenmiştir. Çalışmamızda güvenli ilaç uygulama doğru cevap yüzde ortalamaları %47,7 olarak saptanmıştır.Sonuçlar: Hastanelerde kliniklere özgü eğitim programlarının sayı ve niteliklerinin arttırılmasının, iç denetimlerin sıklıklarının arttırılarak cezalandırıcı olmayan kurum kültürünün güçlendirilmesinin ve hata raporlama sistemlerinin değerlendirilmesi ile ilaç hatalarının nedenlerinin tespit edilerek gereken tedbirlerin alınmasının önemli olduğu düşünülmektedir.Anahtar kelimeler: Çocuk hemşireliği, ilaç hataları, bilgi, tutum Purpose: The study was conducted to determine knowledge and attitudes regarding medication errors of pediatric nurses working in pediatric units of Manisa City Hospital, Akhisar State Hospital, Alaşehir State Hospital, Gördes State Hospital, Salihli State Hospital, Soma State Hospital, Turgutlu State Hospital and Manisa Celal Bayar University Hafsa Sultan Hospital under the authority of Manisa Provincial Health Directorate of the Ministry of Health of the Republic of Turkey.Materials and Methods: A sociodemographic data form created in line with literature information and a `scale of knowledge and attitudes of nurses regarding medication errors` for determining the knowledge and attitudes of pediatric nurses were used as data collection tools by the researcher. This descriptive, cross-sectional study was performed with 211 pediatric nurses between October 15 - December 15, 2018 (n=211). Data obtained from the forms were analyzed using SPSS 15.0 program.Results: Of the study participants, 92.9% of them were female and 7.1% of them were male. It was found that 45%, 40.3% and 14.7% of pediatric nurses were in the 20-30, 31-40 and 41-50 age group, respectively; 47.4% of them worked by paying regard to safety measures; 45%, 48.8% and 51.7% of them reported errors by nurses, physicians or pharmacists, respectively, when they witnesses such errors; 33.6% of them shared a medication error with the patient and the patient's family; 43.1% of them used abbreviations in drug administrations; 57.8% of them recorded medications at the time of administration; and 79.6% of them acted according to the protocol of taking verbal orders. Our study detected the rate of responding to safe medication practices correctly as 47.7%.Conclusion: It is considered necessary to enhance quantity and quality of clinical training programs, strengthen a non-punitive organizational culture by increasing the frequency of internal audits and take required measures by detecting the causes of medication errors through the consideration of error reporting systems at the hospitals.Keywords: Pediatric nursing, medication errors, knowledge, attitude 128

Son yıllarda genomik bilgi ve teknoloji, genetik hastalıkların önlenmesi, tarama, tanı, tedavi seçimi ve tedavi etkinliğinin izlenmesi sürecinde giderek sağlık bakım hizmetlerine daha fazla entegre edilmektedir. Genomik temelli sağlık bakımı, temelinde genomik okuryazarlık yatan kabul görmüş bir dizi genetik/genomik yeterlilik olarak tanımlanır. Genomik temelli sağlık bakımı, özellikli alan olan pediatri hemşireliği uygulaması açısından vazgeçilmez bir gelişmedir. Pediatri hemşirelerinin, diğer sağlık profesyonelleri ile etkin iletişim kurabilmeleri ve pediatri hastalarına optimal sağlık bakımı sağlayabilmeleri için genomik okuryazarlığa sahip olmaları gerekmektedir. Hemşirelerin genomik okuryazarlık düzeyleri bilinmemekle beraber bu durumu gösteren bir ölçek de mevcut değildir. Bu çalışma `Pediatri Hemşirelerinde Genetik/Genomik Farkındalık Ölçeği (PHGFÖ)`nin geliştirilmesi ve ölçek geçerlilik-güvenilirlik analizlerinin yapılmasını amaçlamaktadır. Bu çalışma pediatri hemşirelerinin genetik/genomik bilgi, eğitim ve uygulama alanlarının değerlendirilmesine yönelik standart bir araç geliştirmeyi amaçlayan metodolojik bir çalışmadır. Araştırma, Ankara ilinde bulunan Sağlık Bilimleri Üniversitesi (SBÜ) Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi, SBÜAnkara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji ve Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, SBÜEtlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, SBÜDr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve SBÜZekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ndeNisan 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında araştırmaya dahil olma kriterlerini karşılayan, araştırmaya katılmayı kabul eden 280 pediatri hemşireleri ile gerçekleştirildi. Veri toplama aşamasında, `Pediatri Hemşirelerini Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Pediatri Hemşirelerinde Genetik/Genomik Farkındalık Ölçeği` ve `Genetik Okuryazarlık Anketi` kullanılmıştır. `Pediatri Hemşirelerinde Genetik/Genomik Farkındalık Ölçeği` 32 maddeden oluşan Cronbach alfa değeri 0,893 olarak hesaplanmış bir ölçektir. `Genetik/genomik bilgi` (13 madde), `genetik aktarım bilgisi` (7 madde) ve `genetik eğitim ve uygulama` (12 madde) olmak üzere üç faktörlü bir yapıya sahiptir. `Pediatri Hemşirelerinde Genetik/Genomik Farkındalık Ölçeği`nin pediatri hemşirelerinin genetik/genomik bilgi, eğitim ve uygulama alanlarının değerlendirilmesinde geçerli, güvenilir bir ölçek olarak kullanılabileceği önerilmektedir.Anahtar Kelimeler : Pediatri Hemşireliği, Genetik, Genomik, Genomik TemelliSağlık Bakımı In recent years, genomic information and technology has been increasingly integrated into health care services through ways of preventing genetic diseases, screening, diagnosis, choice of treatment and monitoring of treatment efficacy. Genomics-based health care is defined as a set of genetic / genomic competences whose basis is genomic literacy. Genomics-based health care is an indispensable development for pediatric nursing practice. Pediatric nurses should have genomic literacy so that they can communicate effectively with other health professionals and provide optimal health care for pediatric patients. Although the levels of genomic literacy are not known among nurses, there is no scale showing this condition. The aim of this study is to develop the Genetic / Genomic Awareness Scale in Pediatric Nurses and to perform scale validity and reliability analyzes. This study is a methodological study aiming to develop a standard tool for the evaluation of genetic / genomic information, application and education of pediatric nurses. Research, located in Ankara Health Sciences University (HSU) Gülhane Training and Research Hospital, HSUAnkara Child Health and Diseases Hematology and Oncology Training and Research Hospital, HSU Etlik Zübeyde Hanım Gynecology Training and Research Hospital, HSUSami Ulus Obstetrics and Gynecology Education and Research Hospital and HSU Zekai Tahir Burak Women's Health Education and Research Hospital between April 2018 and May 2019, 280 pediatric nurses who met the criteria for inclusion and who agreed to participate in the study were interviewed. At the stage of data collection, `Data Form for Pediatric Nurses`, `Genetic / Genomic Awareness Scale in Pediatric Nurses` and `Genetic Literacy Survey` were used. `Genetic / Genomic Awareness Scale in Pediatric Nurses` is a scale which consisting of 32 items, Cronbach alpha value is calculated as 0,893. The scale has a three-factor structure, `genetic / genomic information (13 items)`, `genetic transmission information (7 items)` and `genetic education andpractice (12 items)`. It is suggested that the `Genetic / Genomic Awareness Scale in Pediatric Nurses` could be used as a valid, reliable scale for the evaluation of genetic / genomic information, application and education areas of pediatric nurses.Key Words : Pediatric Nursing, Genetic, Genomic, Genomic-Based HealthCare 135

Araştırma, dental korkuyu azaltmada dişçi setinden oluşan oyun hamuru ile oynatılarak bilgilendirmenin etkisini belirlemek amacıyla Samsun/Çarşamba Devlet Hastanesi Diş Tedavi ve Protez Merkezi'nde 1 Aralık 2018-31 Mart 2019 tarihleri arasında 5 ve 6 yaşındaki 60 çocuk ile deneysel olarak gerçekleştirildi.Araştırma verileri; tanımlayıcı soru formu, Çocuk Korku Ölçeği (ÇKÖ), dişçi setinden oluşan oyun hamuru ile toplandı. Araştırma için etik kurul izni, kurum izni ve ailelerden yazılı onam alındı. Verilerin analizinde; tanımlayıcı özelliklerin dağılımı Pearson Ki-kare analizi, Yates düzeltmeli ki-kare testi ve Fisher kesin testi ile araştırma gruplarındaki çocukların, Çocuk Korku Ölçeği puan ortalamasının grup içi ve gruplar arası karşılaştırılmasında bağımsız gruplarda ve bağımlı gruplarda t testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık p

Amaç: Araştırma Buckley ve arkadaşları tarafından 2016 tarihinde geliştirilen "Bebeklerde Komplike Olmayan Bez Dermatiti Şiddet Değerlendirme Ölçeği"nin Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirliğini değerlendirilmesi amacıyla metadolojik olarak planlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmanın evrenini Temmuz 2018-Aralık 2018 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Yenidoğan Polikliniğine getirilen bebekler, örneklemini ise belirtilen tarihlerde dahil edilme kriterlerine uyan 150 bebek oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak Bebek Tanıtıcı Bilgi Formu ve Bebeklerde Komplike Olmayan Bez Dermatiti Şiddet Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın istatistiksel değerlendirilmesinde sayı/yüzde, t testi, Cronbach alfa güvenirlik katsayısı, bağımsız gözlemciler arası uyum testi için sınıf içi korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Ölçeğin geçerlik çalışmasında dil geçerliği için ölçeğin İngilizceden Türkçeye çevirisi ve daha sonra Türkçeden İngilizceye çevirisi yapılmıştır. Dil geçerliği sağlandıktan sonra içerik geçerliği için ölçek farklı sağlık alanlarında uzman 10 öğretim üyesi görüşüne sunulmuştur. Uzman görüşleri Davis tekniği kullanılarak değerlendirilmiştir. Uzman görüşlerine göre tüm maddelerinin kapsam geçerlik oranı "0.90", kapsam geçerlik indeksi "0.98" olarak bulunmuştur. Yapı geçerliği için yapılan bilinen grupların karşılaştırılması analizinde, gestasyon haftalarına göre 3 grubun karşılaştırılması yapılmış ve gruplar arasında anlamlı fark görülmüştür. (x2:27.597,p, Aim: This research was designed methodologically to evaluation of the validity and reliability of the assessing the severity of uncomplicated diaper dermatitis in ınfants scale assess the Turkish adaptation, validity, and reliability of the Assessing the Severity of Uncomplicated Diaper Dermatitis in Infants Scale developed by Buckley (2016). This study is methodologically planned for evaluation of validity and reliability of the Turkish revision of Assessing the Severity of Uncomplicated Diaper Dermatitis in Infants Scale originally developed by Buckley and friends. Methods: The sample of this study consisted of babies who admitted to Ege University Hospital and agreed to participate in the study. Data of the study were collected between July 2018 and December 2018. The scale was reviewed by 13 experts in the field for content validity. The number / percentage, t test, Cronbach's alpha reliability coefficient, independent interobserver compliance test methods were used ın the analysis of the data. Findings: In the validity study of the scale, the translation of the scale from English to Turkish was performed for the language validity and then translated from Turkish into English. After the validity of the language was validated, the scale was presented to 10 faculty members who were experts in different health fields. Expert opinions were evaluated using the Davis technique. According to expert opinions, the content validity ratio of all items was found to be "0.90" and the Content Validity Index was found to be"0.98". In the analysis of comparison of known groups for construct validity; According to gestation weeks, 3 groups were compared in terms of premature, mature and postmatal groups (x2:27.597,p

Gavajla beslenme sonrası oral beslenmeye geçiş aşamasında emme refleksini desteklemek ve beslenmeye hazıroluşluluğu sağlamak için emzik kullanılması önerilen bir uygulamadır. Araştırma, biberonla oral beslenmeye geçen preterm yenidoğanlarda beslenme öncesi verilen emziğin bebeklerin fizyolojik parametrelerine ve beslenme performansına etkisini belirlemek amacıyla randomize kontrollü deneysel tasarımda planlandı. Veriler, Sağlık Bakanlığı'na bağlı eğitim ve araştırma hastanesinin Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde Ocak 2017- Temmuz 2018 tarihleri arasında yatan ve vaka seçim kriterlerine uygun 72 31. gestasyon haftası altında doğan preterm yenidoğandan elde edildi. Her iki gruptaki yenidoğanların beslenme öncesi, sırası ve sonrası kalp tepe atımı, oksijen satürasyon düzeyi ve beslenme performansları karşılaştırıldı. Deney grubudaki yenidoğanların beslenme sırasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde kalp tepe atımları daha düşük (Deney: 139,64±10,16; Kontrol: 149,31±8,40; p

Araştırma, akut apendisit ameliyatı olan 6-12 yaş grubu çocukların postoperatif dönemde çevre oyunu ile mobilizasyonunun korku ve ağrı düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla randomize kontrollü deneysel tipte gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini Çocuk Cerrahisi servisine başvuran, apendektomi uygulanan ve örneklem kriterlerini karşılayan 6-12 yaş grubu çocuklardan randomizasyonla belirlenen çevre oyunu grubu (n:50) ve kontrol grubu (n:50) olmak üzere 100 çocuk oluşturmuştur. Her iki grupta da mobilizasyon sırasında ebeveynler yanında bulunmuştur. Veriler çocuğun demografik özelliklerini, fizyolojik parametrelerini, ağrı ve korkusunu değerlendirmek amacıyla oluşturulan `Çocuk İzlem Formu` ile toplanmıştır. Veriler SPSS 22.0 paket programında uygun istatistiksel yöntemler kullanılarak değerlendirilmiştir.Araştırmada çocukların gruplar arası nabız, kan basıncı ve oksijen saturasyon değerleri arasında işlem öncesi ve sonrası fark olmadığı belirlenmiştir (p>0,05). Çocuk, ebeveyn ve hemşire tarafından değerlendirilen ağrı puan ortalamaları, mobilizasyon öncesi her iki grupta benzerken (p>0,05), mobilizasyon sonrası çevre oyunu grubundaki çocukların ağrı puan ortalamaları daha düşük bulunmuştur (p0,05), mobilizasyon sonrası çevre oyunu grubundaki çocukların korku puan ortalamaları daha düşük bulunmuştur (p0,05).Araştırma sonuçları doğrultusunda çocukların korku ve ağrılarının kontrol altına alınmasında çevre oyunun etkili bir yöntem olduğu belirlenmiştir. The aim of this study is to investigate the effect of environmental play and mobilization of 6-12 years old children with acute appendicitis surgery on fear and pain levels in the postoperative period. This study is conducted as a prospective, randomized controlled experimental study. The sample of the study consisted of 100 children environmental play group (n = 50) and control group (n = 50) randomly selected from 6-12 years old children who applied to the pediatric surgery department with the diagnosis of acute appendicitis, who underwent appendectomy and met the sampling criteria. In both groups, parents accompanied their children during mobilization. Data were collected using the Child Follow-up Form, which was developed to assess the demographic characteristics, physiological parameters, pain and fear of the child. Data were evaluated using appropriate statistical methods in SPSS 22.0 package program.In the study, it was determined that in both groups there was no difference between pulse, blood pressure and oxygen saturation values of children before and after the procedure (p>0,05). The mean pain scores evaluated by children, parents and nurses were similar in both groups before mobilization (p>0,05), whereas the mean pain scores of the children in the environmental play group were lower after mobilization (p0,05), the mean fear scores of the children in the environmental play group were lower after mobilization (p0,05).According to the results of this study, it was found that environmental play is an effective method in controlling the fears and pains of children. 90

Purpose: The main purpose of this study is to develop a new, original and new care burden scale that can evaluate the care burden levels of family for cancer children and determine the factors affecting the care burden of families. At the same time, the secondary aim of the study was to evaluate the effect of caregivers on care burden by defining family functions and relationships with the Family APGAR Scale. Methods: The research was methodological and descriptive type, between May 15, 2018 and February 18, 2019 at the Ege University Medical Faculty Tülay AktaĢ Oncology Hospital Pediatric Oncology Service and Polyclinic, Ege University Medical Faculty Children's Hospital Hematology Service and Polyclinic, Health Sciences University Ġzmir Tepecik Training and Research Hospital Children Hematology and Oncology Service was conducted with caregivers of children diagnosed with cancer. In this direction, 217 caregivers selected by stratified sampling method formed the sampling group. The questionnaire used as data collection method in the research; Caregiver information form, Family APGAR Scale, Zarit Caregiver Burden Scale and developed Care Burden Scale were used. Delphi technique was used to create the pool of substances related to the “Care Burden Scale”. The content validity of the draft care load scale, which consists of Delphi technique results, was realized by using Dawis method. In addition, a pilot study was conducted with 35 caregivers. In the analysis of the data, descriptive statistics, t test, variance analysis and Pearson correlation analysis were applied by using SPSS 21.0 for Windows package program. For the validity and reliability of the scale, Cronbach Alpha coefficient, item test correlation scores, explanatory and confirmatory factor analysis were calculated. Results: It was determined that 90.8% of the individuals caring for cancer-diagnosed children were women, 91.7% were married and 85.7% were the mother of the child. The mean age of the caregivers was 36.64 ± 7.39 (± SD). It was found that 73.7% of the caregivers did not work in a regular job, 59.4% of them were less than their income and the average care period was 15.24 ± 13.90 (± SD). It was determined that 61.3% of the children received support from their spouses. Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) value of the care load scale was 0.858, Bartlett's testti (2 = 5126.083 was found to be significantly significant. The scale was divided into four factors explaining 68.345% of the total variance. The sub-dimensions of the scale were named as emotional burden, socio-cultural and economic burden, mental burden and physical burden. Cronbach Alpha reliability coefficient was found to be 0.930, test-retest reliability was 0.826 and parallel test reliability was 0.841. The item total score correlations ranged from 0.428 to 0.645 (p, Amaç: Bu araştırmanın temel amacı kanserli çocukların ailelerinin bakım yükü düzeylerini değerlendirebilecek Türkçe, özgün yeni bir "bakım yükü ölçeği"nin geliştirilmesi ve ailelerin bakım yükünü etkileyen faktörlerin incelenmesidir. Bununla birlikte araştırmanın ikincil amacı, bakım vericilerin Aile APGAR Ölçeği'yle aile fonksiyonlarını ve ilişkilerini tanımlayarak bakım yüküne etkisinin değerlendirilmesidir. Yöntem: Araştırma, metodolojik ve betimsel tipte olup 15 Mayıs 2018–18 Şubat 2019 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tülay Aktaş Onkoloji Hastanesi Pediatrik Onkoloji Servisi ve Polikliniği, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi Hematoloji Servisi ve Polikliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Servisi ve Polikliniğinde tedavi gören kanser tanılı çocukların bakım vericileriyle gerçekleştirilmiştir. Bu doğrultuda tabakalı örnekleme yöntemi ile seçilen 217 bakım verici, araştırmanın örneklem grubunu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama yönteminde anket tekniğiyle "Bakım Verici Bilgi Formu", "Aile APGAR Ölçeği", "Zarit Bakım Verme Yükü Ölçeği" ve geliştirilen "Bakım Yükü Ölçeği" kullanılmıştır. "Bakım Yükü Ölçeği"ne ilişkin madde havuzunun oluşturulmasında Delphi tekniği kullanılmıştır. Delphi tekniği sonuçlarından oluşan taslak bakım yükü ölçeğinin kapsam geçerliği Dawis yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Ayrıca 35 bakım verici ile pilot çalışma yapılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS 21.0 for Windows paket programı kullanılarak tanımlayıcı istatistikler, t testi, varyans analizi ve Pearson korelasyon analizi uygulanmıştır. Ölçeğin geçerliği ve güvenirliği için Cronbach Alfa katsayısı, madde test korelasyon puanları, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi hesaplanmıştır. Bulgular: Kanser tanısı almış çocuğa bakım veren bireylerin %90.8'inin kadınlardan oluştuğu, %91.7'sinin evli, %85.7'sinin çocuğun annesi olduğu belirlenmiştir. Bakım vericilerin yaş ortalamaları ise 36.64 ± 7.39 ( ± SS) dir. Bakım vericilerin %73.7'sinin düzenli bir işte çalışmadığı, % 59.4'ünün gelirinin giderinden az olduğu ve bakım süresi ortalamalarının 15.24 ± 13.90 ( ± SS) olduğu tespit edilmiştir. Çocuğa bakım verme sürecinde %61.3'ünün eşinden destek aldığı saptanmıştır. Bakım yükü ölçeğinin Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) değeri 0.858, Bartlett's testi χ2 = 5126.083 istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı bulunmuştur. Ölçek, toplam varyansının %68.345'ini açıklayan dört faktör altında toplanmıştır. Ölçeğin alt boyutları duygusal yük, sosyokültürel ve ekonomik yük, zihinsel yük ve fiziksel yük olarak isimlendirilmiştir. Ölçeğin geneli için Cronbach Alpha Güvenirlik Katsayısı 0.930, test-tekrar test güvenirliği 0.826, paralel test güvenirliği ise 0.841 olarak bulunmuştur. Ölçeğin madde toplam puan korelasyonları 0.428-0.645 arasında değişmiştir. Doğrulayıcı faktör analiziyle elde edilen uyum ölçütleri RMSEA=0.087, NNFI=0.910, CFI=0.920 ve IFI= 0.920 kabul edilebilir sınırlarda olup, Ki-Kare / Serbestlik Derecesi (χ2/df=2.129) modelin mükemmel uyumunu göstermiştir. Bakım vericilerin genel bakım yükü puanlarının orta düzeyde olduğu, fiziksel yüklerinin ise diğer yüklerden anlamlı bir şekilde yüksek olduğu saptanmıştır. Araştırmada bakım vericilerin Aile APGAR ilişkilerinin ise yüksek olduğu ve aile ilişkileri arttıkça bakım yükü düzeylerinin azaldığı tespit edilmiştir. Sonuç: Araştırmada, geliştirilen "bakım yükü ölçeği"nin beşli Likert tipinde otuz altı madde ve dört alt boyuttan oluşan geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu ve Türk toplumunda kanserli çocukların bakım vericilerinin bakım yüklerinin belirlenmesinde kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada aile ilişkilerinin bakım yükü üzerinde önemli rol oynadığı ortaya konulmuştur. Bakım yükü ölçeğinin sağlık profesyonelleri tarafından farklı örneklem gruplarında kullanılarak yeni sonuçların değerlendirilmesi önerilmektedir.

Bu çalışma, aile yapısına göre çocukların algıladığı anne-baba tutumlarının duygusal zeka ve ahlaki olgunluk düzeylerine etkisini karşılaştırmak amacıyla yapıldı. Tarama modelinde, kesitsel, tanımlayıcı tasarımda ilişki arayıcı olarak planlandı. Araştırmanın örneklemini bir özel lisede okuyan 14 yaşın üstündeki çalışmaya katılmaya gönüllü, ebeveyn izni olan yaş, cinsiyet ve okuduğu sınıf olarak benzerlik gösteren parçalanmış (n:50), çekirdek (n:139) ve geniş aileye (n:19) sahip 208 öğrenci oluşturdu. Veriler etik kurul ve kurum iznini takiben; Kişisel Bilgi Formu, Ahlaki Olgunluk Ölçeği, Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zeka Ölçeği ve Algılanan Anne-Baba Tutum Ölçeği olmak üzere dört bölümden oluşan anketle toplandı. Çalışmada elde edilen veriler; Kolmogorov Smirnov /Shapiro Wilk testi, tanımlayıcı testler, Mann Whitney U, Kruskal Wallis H, Spearman'rho correlation, Cronbach alfa testleriyle istatistiksel analizleri yapıldı. Fark ve ilişkilerdeki anlamlılık düzeyi p0,05).Aile yapılarına göre algılananan anne baba tutumlarının çocukların duygusal zekaları üzerinde anlamlı etkileri olduğu saptandı (p

Amaç: Bu araştırma, Manisa Merkez Efendi Devlet Hastanesi Moris Şinasi Çocuk Kliniği'nde 0-6 yaş grubu çocukların annelerinin ishal konusundaki bilgi düzeyleri ve evde yaptıkları geleneksel uygulamaları belirlemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatür bilgileri doğrultusunda oluşturulan sosyo-demografik veri formu ve uzman görüşü alınarak hazırlanan annelerin ishal konusundaki bilgi düzeyi ile evde yaptıkları geleneksel uygulamalarını içeren veri formu kullanılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılan bu araştırma 1 Ağustos 2014-30 Ekim 2014 tarihleri arasında Manisa Merkez Efendi Devlet Hastanesi Moris Şinasi Çocuk Kliniği'nde gerçekleştirilmiştir. Bu tarihler arasında hastanede yatan 0-6 yaş çocuğu olan 150 anneye uygulanan anketlerden elde edilen veriler SPSS 15.0paket programı ile analiz edilmiştir.Bulgular: Araştırma kapsamına alınan annelerin yaş ortalaması 28.01 (min: 17, max: 45) yıldır. Çocukların %55,3'ü erkek %44,7'si kızdır. Çocukların %82,7'si son bir ayda en az bir kez ishal olmuştur ve annelerin %46,7'si ishalin birinci günü çocuklarını hastaneye götürmüşlerdir. Annelerin %44'ü çocuklarını ilk altı ay sadece anne sütü ile beslemiştir ve annelerin %66'sı ishal konusunda sağlık çalışanlarından bilgi almıştır. Annelerin %13,3'ü ishalin evde tedavi edilebileceği ile ilgili bir fikrinin olmadığını, %80'i ise ORS diye bir şey duymadıklarını belirtmişlerdir. ORS'yi bilme düzeyi üzerinde en etkili değişkenin annelerin eğitim düzeyi olduğu saptanmıştır.Sonuçlar: Araştırmamızda annelerin %50,7'sinin ishalin evde tedavi edilemeyeceği ve ORS hakkında eksik bilgiye sahip oldukları bulunmuştur. Aim: This study was done in order to determine the knowledge level of 0-6 years child mothers about diarrhea and traditional methods which were done by mothers at home.Materials and Methods: The socio-demographıc data form, which was done by researcher through literature information and the data form which consist traditional application with knowledge level of mothers about diarrhea, which was prcapered by comments of doctors,were used as data collection tool. This study, which was done both ıllustrator and cross-sectional type,was carried out between 1 August 2014 and 30 October 2014 in child department of Manisa Moris Şinasi Hospital. The datas which were taken by surveys which were asked 150 0-6 years child mothers whose children stayed in hospital in that period,were analyzed with SPSS 15.0.Results: The average age of mothers which were resented in research was 28.01(min: 17, max: 45) . The male child pecentage was 55.3% and female child is 44.7%. The 82.7%of child had diarrhea of least one time in a month and 46.7%of mothers brought their children to hospital in the first day of diarrhea. The 46.7%of mothers feed their children only with human milk in first six months and 66%of mother tonk information from medical staff. 13.3%of mothers indicated that they didn't have any ıdea about the treatment of children at home and 80%of mothers also indicated that they hadn't heard anything about ORS before. İt was found that. The most effective parameter on knowledge of ORS was the education level of mothers.Conclusion: It was found that 50.7%of mothers didn't know the treatment of diarrhea at home and had imperfect information about it in our research. 120

Amaç: Araştırmanın amacı, preterm yenidoğanlarda Orogastrik Tüp (OGT) takma işlemi nedeniyle oluşan ağrıyı azaltmada anne sütü, sarmalama ve cenin pozisyonu verme yöntemlerinin tek başına ve kombine olarak kullanılmasının etkinliğini değerlendirmektir. Yöntem: Araştırma, randomize, çift kör ve kontrollü deneysel bir çalışmadır. Bu araştırma, Kasım 2017-2018 tarihleri arasında Antalya ilinde bulunan üç tane Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde uygulanmıştır. Araştırmada, kontrol (n=33), sarmalama (n=30), cenin pozisyonu (n=32), anne sütü (n=31), sarmalama+anne sütü (n=30) ve cenin pozisyonu+anne sütü (n=31) gruplarını oluşturan toplam 187 preterm yenidoğan yer almaktadır. Veri toplama araçları olarak; Preterm Yenidoğan Tanıtım Formu, Fizyolojik Ölçüm Formu ve Prematüre Bebek Ağrı Ölçeği (PIPP) kullanılmıştır. Pretermler video kamera ile OGT takma işlemi öncesi, işlem sırası ve sonrası kayıt altına alınmıştır. Araştırmadan bağımsız iki ağrı uzmanı tarafından video kayıtları incelenerek PIPP değerlendirmesi yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde çoklu tekrarlı ölçümlerde iki yönlü varyans analizi, shapiro-wilk, eşli örneklem t-testi, bonferroni testleri ve Genelleştirilmiş Tahmin Eşitliği logistik regresyon modeli kullanılmıştır. Bulgular: Gruplar cinsiyetlerine, gestasyon yaşlarına, postnatal yaşlarına ve vücut ağırlığına göre karşılaştırıldığında, aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı bulunmuştur (p>0.05). PIPP ölçeğinde, uzmanlar arası tutarlılık güvenirliği 0.90'dan yüksektir. Araştırmada sarmalama + anne sütü grubu ile karşılaştırıldığında, anne sütü grubunun 6.074, cenin pozisyonu grubunun 5.914, cenin pozisyonu + anne sütü grubunun 2.968, kontrol grubunun 12.396 ve sarmalama grubunun ise 7.385 kat daha fazla ağrı hissettiği belirlenmiştir (p0,05). On the PIPP scale, inter- specialist consistency reliability was> 0.90. In the study, it was determined that the breast milk group had 6.074, the facilitated tucking group had 5.914, the facilitated tucking+expressed breast milk group had 2.968, the control group had 12.396 and the swaddling group had 7.385 times more pain compared to the swaddling+expressed breast milk (p