Bu çalışmada; elektro çekim yöntemiyle biyobozunur polimerler kullanılarak nanolifli yüzeylerin üretilmesi ve bu yüzeylerin adezyon bariyeri olarak kullanım performansının in vitro ve in vivo çalışmalarla değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Adezyonlar; seröz zarı ile çevrili olan organların, yaralanmalarını takiben aralarında meydana gelen anormal birleşmelerdir. Adezyonlar; bağırsak tıkanıklıklarının yanı sıra kronik karın ağrısına ve kısırlığa da neden olmaktadır. Adezyon oluşumu ve komplikasyonlarının tedavisi ise, ciddi iş gücü ve ekonomik kayıplara yol açmaktadır. Karın içi yapışıklıkların azaltılması veya önlenmesi için çalışmalar devam etmekte ve ortaya konan ürünler milyon dolarlık sağlık pazarı oluşturmaktadır. Klinik uygulamalarda mevcut membran bariyerlerinin; kullanımında özel bir beceri gerektirmesi, komplikasyonlara yol açabilmeleri, her bölgede kullanılamamaları ve en önemlisi pahalı olmaları nedeniyle kullanımları sınırlıdır. Bu çalışmada; elektro çekim yöntemiyle karboksimetil selüloz, hyaluronik asit ve sodyum alginat polimerleri kullanılarak nanolifli yüzeylerin üretimi yapılmıştır. Üretilen nanolifli yüzeyler, taramalı elektron mikroskobu (SEM/EDS), fourier transform infrared spektrometresi (FT-IR), yüzey alanı ve gözeneklilik (BET), analizleri, hava geçirgenliği ve kalınlık testleri ile karakterize edildikten sonra, in vitro ortamda sitotoksisite ve biyobozunurluk özellikleri tespit edilmiştir. Üretilen nanolifli yüzeylerin abdominal bölgede adezyon bariyeri olarak kullanım performansları, in vivo ortamda gerçekleştirilen çalışmalarda adezyon skorlama tekniği ile ve histopatolojik olarak değerlendirilerek ticari bir adezyon bariyeri ile kıyaslanmıştır. The aim of this study is producing electrospun nanofibrous mats from biodegradable polymers and determination of their usage performances as adhesion barrier by in vitro and in vivo studies. Adhesions are the abnormal sticking of organs which are covered by serous membranes after injuries. The adhesion which occurs after such an operation is because of low ischemia of tissues, serous membrane injuries and foreign substance reaction. Adhesions also cause intestinal obstruction, chronic abdominal pain and infertility. Occurrence of adhesion and treatment of its complications cause serious work power and economic loses. There are attempts to decrease or prevent the peritoneal adhesions and curing materials make a million-dollar market. The use of existing membrane barriers in clinical operations is limited because of entailment of special skill, probability of causing complications, inability of everywhere application possibility and high cost. In this study, nanofibrous mats were produced by using carboxymethyl cellulose, hyaluronic acid and sodium alginate polymers. Nanofiber mats were examined by scanning electron microscope (SEM/EDS), fourier transform infrared spectrometry (FTIR) and surface area and porosity (BET) analysis. Also air permability tests and thickness measurements were carried out. Furthermore, biocompatibility properties of nanofibrous mats were ascertained by cytotoxicity and biodegradability tests in vitro. Usage performances of the nanofibrous mats as adhesion barrier in the abdominal region were determined by adhesion scoring technique and histopathological evaluation in vivo and compared with a commercial adhesion barrier. 204