Search

Proje hedeflerine ulaşmak için planlama, mühendislik, şantiye alanında ve satın alma süreçlerinde inşaat bilgisi ve deneyiminin birlikte optimum kullanımına yönelik sistemleri, yöntemleri geliştirmeyi amaçlayan çalışmaların başında inşa edilebilirlik değerlendirme yöntemleri gelir. Bu çalışma inşa edilebilirlik değerlendirme yöntemlerinin ve iki farklı inşa edilebilirlik değerlendirme yönteminin detaylı olarak incelenmesini kapsamaktadır. Örnek bir konut projesinin inşa edilebilirlik sistemlerinden aldığı puanlar yorumlanmış, elde edilen bulgular karşılaştırılmıştır. Mevcut sistemler büyük ölçekli projelerin değerlendirilmesi için kullanılmak üzere geliştirilmiş, inşaatta verimliliğe odaklanan sistemlerdir. Çalışmada özellikle kentsel dönüşüm projelerinde gerçekleştirilmekte olan projelerin inşa edilebilirlik değerlendirmesinin yapılmasının önemi ortaya koyulmuştur. Çalışma, ülkemiz için geliştirilecek inşa edilebilirlik değerlendirme yöntemlerine zemin hazırlaması açısından önemlidir., Constructability assessment methods are at the head of the works aiming to develop systems and methods for the optimum use of construction knowledge and experience in planning, engineering, construction site and procurement processes in order to achieve the project objectives. This study includes a detailed examination of constructability assessment methods. The scores of a sample housing project from constructability systems were interpreted and the findings obtained were compared. Existing systems are developed to be used for the evaluation of large-scale projects, focusing on efficiency in construction. In the study, the importance of the constructability assessment of the projects in this scope, which are carried out especially in reconstruction projects to be carried out in urban areas, has been revealed. The study is important in terms of laying the groundwork for constructability assessment methods to be developed for our country.

Küreselleşme etkileri sonucunda bölge ve bölgesel gelişme kuramları değişmiş ve yeni kavramlar oluşmuştur. Bu makalede; yeni gelişen Yeni Bölgeselcilik anlayışının oluşturduğu etkilerden bahsedilerek, bölge için önerdiği politikalar ile Türkiye’de uygulanan bölgesel planlama çalışmaları incelenmiştir. Yeni Bölgeselcilik anlayışının bölgesel stratejik araçlarından biri olan (bölgesel) kalkınma ajanslarının bölgesel planlama ve bölgesel kalkınma açısından önemine değinilmiş ve ajansların ortaya çıkış süreci ve görevleri irdelenmiştir. Türkiye’de bölgesel planlama çalışmalarında Yeni Bölgeselcilik anlayışının araçlarının planlamaya yön vererek uygulamaya dökülmesi önerilmiştir. Elde edilen inceleme sonuçları doğrultusunda Türkiye’de uygulanan bölge planlarına ve bölgesel gelişim politikalarına yeni bir bakış açısı sağlanması hedeflenmektedir. Bu sonuçlardan yola çıkılarak Türkiye’deki bölgelerin bölgesel olarak gelişimi ve diğer ilgili çalışmaların yapılabilirliği için bölgesel kalkınma ajanslarına belirli bir rol verilmesi önermesi yapılmıştır., As a result of the impacts of globalization, the theories on region and regional development have changed and new concepts have emerged. In this article, while stating impacts of newly emerging New Regionalism Approach, policies proposed for the region and regional planning implementations in Turkey has been searched. The importance of (regional) development agencies, which is a strategic tool of the new Regionalism Approach has been determined regional planning, regional development and their emergence process. It was proposed that in regional planning studies in Turkey tools of the new Regionalism approach should be merged to the practice by directing planning. Results achieved, a provision of a new perspective for regional plans implemented and policies of regional development was targeted. Departing these results, for development of the regions as a region and availability of realizing other related studies, the proposal of a significant role assignment to regional development agencies was made.

Kentler, sosyal, ekonomik ve fiziksel dinamiklerin bir araya geldiği, karmaşık ve insan faktörü ile gelişen devingen organizmalardır. Günümüzde kenti çözümlemek, gelişmelerin dinamiklerini ve bunları etkileyen faktörleri açıklamak amacıyla birçok çalışma yapılmıştır. Kentin karmaşık yapısının çözümlenmesi için kentin farklı özellikleri ayrı ayrı değerlendirilmektedir. Bunlardan ilki “tarihsel gelişim” dinamikleri, bir diğeri ise kentin çözümlenmeyi bekleyen ve kendi içinde çeşitli katmanlardan oluşan “fiziksel yapısıdır”. Fiziksel yapı, arazi kullanımı başlığı altında sınırlar ve büyüklük, fonksiyon alanları ve ulaşım yüzeyleri olarak alt gruplara ayrılır. Bu makalede, Isparta kent makroformunun gelişimi, kentin tarihi ve güncel haritaları üzerinden, ulaşım etkileşimi, kavramsal ve tarihsel açıdan karşılaştırmalı bir yöntemle araştırılmıştır., Cities are complex and dynamic organisms that develop with the human factor, where social, economic and physical dynamics come together. Today, many studies have been conducted to analyze the city, to explain the dynamics of developments and the factors affecting them. In order to analyze the complex structure of the city, different characteristics of the city are evaluated separately. The first of these is the dynamics of "historical development", the other is the "physical structure" of the city, which is waiting to be analyzed and consists of various layers within itself. Physical structure is divided into boundaries under the heading of land use and subgroups into size, functional areas and transportation surfaces. In this article, the development of Isparta urban macroform and the city's transport interaction are investigated in a conceptual and historical comparative method.

Taraklı, Türkiye'de Kocaeli sınırına yakın bir Sakarya ilçesidir. Modern pastoral zihniyet ve mimari koruma ilkeleri ile öne çıkan bir yerdir. Halen geleneksel mimarisi korunmuş, restore edilmiş, restorasyona hazır tipik bir Anadolu kasabası özelliğini göstermektedir. Makalenin amacı, sakin şehir sertifikasına sahip olunması için aranan standartlar, özellikle kentsel ve mimari kriterlere odaklanarak değerlendirilecektir. Yöntem olarak; Cittaslow hareket kriterlerinden geleneksel yapıların korunması kriterleri incelendi. Taraklı’nın mevcut üç geleneksel mahallesi, 18 geleneksel konutu, 8 sivil mimari örneklerinin harita ve mimari dokümanları (ölçekli rölöve ve restitüsyon projeleri, fotoğrafları, illüstrasyonları) elde edilerek görsel mimari analizler yapıldı. Taraklı’da geleneksel dokuya dair korunmuş/değerlere seçilen “geleneksel yapıların korunması” Cittaslow kriterlerine göre belirli örnek binalar üzerinden tarihi binaların korunması değerlendirilmiştir Cittaslow standartlarından mimari mirasın Taraklı’nın sahip olduğu en güçlü unsur olduğunu söylenebilir. Mimari mirasın tümünü, doğal çevreyi, yüzyıllar içinde birikmiş kültürü, ananeyi, yaşam biçimini ve yerleşmenin ruhunu kavrayabilmek; bütüncül bir korumayı ve yaşam anlayışını Taraklı’da başarılmıştır.

Kentsel açık ve yeşil alanların önemli bir bileşeni olan kent parkları, kent insanına ve kent ekosistemine çok yönlü hizmet ve katkılar sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Antalya Atatürk Kültür Parkının sağladığı rekreasyonel ve ekosistem hizmetlerine yönelik kullanıcı görüşlerinin belirlenmesidir. Bu kapsamda öncelikle kent parkının mevcut durumu ortaya koyulmuştur. Parktaki rekreasyonel ekosistem hizmeti sağlama potansiyelinin değerlendirilmesi için 400 katılımcıya yüz yüze anket çalışması uygulanmıştır. Anket sonuçlarına göre; görsel çekicilik ve estetiği açısından tercih ettikleri (%18,3), en çok yaya gezinti alanlarını kullandıkları (%17,6) ve temiz hava almak ve stresten uzaklaşmak (%25,5) amacı ile kullanmakta oldukları belirlenmiştir., Urban parks, which are an important component of urban open and green spaces, provide versatile services and contributions to the city people and the city ecosystem. The aim of this study is to determine the user opinions regarding the recreational and ecosystem services provided by Antalya Atatürk Culture Park. In this context, the current state of the city park was firstly revealed. In order to evaluate the potential of providing recreational ecosystem service in the park, 400 participants were interviewed face to face. According to the survey results; It was determined that they preferred in terms of visual appeal and aesthetics (18.3%), they mostly used pedestrian walking areas (17.6%) and they used them for the purpose of getting fresh air and getting away from stress (25.5%).

[EN] Libro: Espacio y Construcción en la arquitectura religiosa medieval de Jerez de la Frontera. Reseñado por: Francisco Pinto Puerto (Universidad de Sevilla)Libro: Sistemi voltati complessi: geometria, disegno, costruzione | Complex vaulted systems: geometry, design, construction. Reseñado por: Roberta Spallone (Politecnico di Torino)Libro: Tiempos de la arquitectura. Pensar, sentir, documentar. Reseñado por: José Calvo-López (Universidad Politécnica de Cartagena)Libro: Narrativa gráfica y dibujo de arquitectura. Reseñado por: Jorge Luis García Valldecabres (Universitat Politècnica de València)Tesis: Development of digital information models as a basis for knowledge, intervention and management in architectural heritage. from digital capture to the HBIM model / Desarrollo de modelos digitales de información como base para el conocimiento, la intervención y la gestión en el patrimonio arquitectónico. de la captura digital al modelo HBIM. Reseñado por: Jorge García Valldecabres (Universitat Politècnica de València), [ES] Libro: Desarrollo e innovación del sector citrícola de Cantillana. Reseñado por: Emilio Ramírez-Juidías (Universidad de Sevilla)Libro: Espacio y Construcción en la arquitectura religiosa medieval de Jerez de la Frontera. Reseñado por: Francisco Pinto Puerto (Universidad de Sevilla)Libro: Sistemi voltati complessi: geometria, disegno, costruzione | Complex vaulted systems: geometry, design, construction. Reseñado por: Roberta Spallone (Politecnico di Torino)Libro: Tiempos de la arquitectura. Pensar, sentir, documentar. Reseñado por: José Calvo-López (Universidad Politécnica de Cartagena)Libro: Narrativa gráfica y dibujo de arquitectura. Reseñado por: Jorge Luis García Valldecabres (Universitat Politècnica de València)Tesis: Development of digital information models as a basis for knowledge, intervention and management in architectural heritage. from digital capture to the HBIM model / Desarrollo de modelos digitales de información como base para el conocimiento, la intervención y la gestión en el patrimonio arquitectónico. de la captura digital al modelo HBIM. Reseñado por: Jorge García Valldecabres (Universitat Politècnica de València)

Kent parklarının planlama ve tasarımlarının evrenselliği büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma kent parklarının kullanımında insanların karşılaştığı sorunların altını çizmeyi ve bu sorunlara evrensel planlama ve tasarım bağlamında çözüm sunmayı hedeflemiştir. Bu çalışmasının ana materyalini; Denizli İli İncilipınar Mahallesi sınırları içerisinde yer alan Vali Recep Yazıcıoğlu Parkı oluşturmaktadır.Yapılan bu çalışmada Vali Recep Yazıcıoğlu Parkı ve konu ile ilgili literatürler (tezler, kitaplar, makaleler, projeler, çalışmalar, internet siteleri vb.) araştırılmıştır. Arazi gözlem ve ölçümler yapılarak dış mekân için düzenlenmiş unsurların (girişler, rampalar, merdivenler, yürüme yolları, vb.) ulusal ve uluslararası standartlara olan uygunlukları analiz edilmiştir., The universality of the planning and design of city parks is of great importance. This study aimed to underline the problems faced by people in the use of city parks and to offer solutions to these problems in the context of universal planning and design. The main material of this work; The Governor Recep Yazıcıoğlu Park, located within the borders of Denizli Province İncilipınar District. In this study, Governor Recep Yazıcıoğlu Park and related literatures (theses, books, articles, projects, studies, websites etc.) were investigated. Compliance of the elements (entrances, ramps, stairs, walkways, etc.) arranged for the outdoor area with national and international standards were analyzed by making land observations and measurements.

Kentlerin planlanmasında değişim ve dönüşüm kavramları olmazsa olmazlardandır. Süreç içerisinde kentsel mekânların dönüşümü, değişimin ana araçlarından biri haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı, sürdürülebilirlik ve kentsel dönüşüm arasındaki sosyal, çevresel, ekonomik bağıntıların mekânsal boyutta incelenmesidir. Çalışmanın bir diğer amacı ise Türkiye’nin orta ölçekli kentlerinden olan Isparta’da, kent merkezinde uygulanan kentsel dönüşüm projelerinin kentsel sürdürülebilirliğin sağlanmasındaki rolünü ortaya koymak ve mekânsal etkisini açıklamaktır. Yapılan alansal inceleme ile çalışmada ortaya konan kavramsallaştırmaların, büyük ölçekli kentlerde nasıl değerlendirileceğine dair ipuçları vermesi yönünden önem taşımaktadır.

Bu araştırmada, Isparta kent merkezinde yer alan Kafeler Caddesi'nin yayalaştırılmasının peyzaj mimarlığı açısından irdelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın amacı, yayalaştırılmış Kafeler Caddesinin çevresine olan etkileri, tercih edilme nedenleri, kullanım amaçları, kullanıcıların ihtiyaçlarına ne derecede cevap verebildiği, bu yaya bölgesini kullanan insanların karşılaştığı sorunlar ve planlamasından kaynaklanan genel eksiklikler belirlenmiştir. Ayrıca yaya ve taşıt yolu arasındaki ilişkisi ve yaya aksı üzerindeki perakende ticaret mekânlarına olan etkisi de belirlenmiştir. Bu çalışmada, yaya bölgesi kullanıcıları ve işyeri sahiplere yönelik iki farklı anket çalışması uygulanmıştır. 5’li likert ölçeği ile hazırlanan anketler ve elde edilen veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Elde edilen veriler ışığında araştırma alanının sorunları irdelenmiş ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri sunulmuştur.

Hızla gelişen ve değişen dünyada, teknoloji kavramı hayatın her noktasında var olmaktadır. Tasarım alanında her geçen gün daha çok etkisini hissettiğimiz dijital teknoloji müze kavramını da yakından ilgilendirmektedir. Çalışmanın amacı, gelişen teknolojinin etkisi ile sergileme ve sunum yöntemlerinin müzecilik anlayışında yarattığı değişimi vurgulamak ve çağdaş teknikleri uygulamanın önemine değinmek, bu durumun Türkiye ve Dünya’daki yansımalarını ele alarak, müze-toplum diyalogunun daha sağlıklı bir şekilde kurulmasına katkıda bulunmaktır. Çalışma kapsamında iki tür materyal kullanılmıştır. Bunlardan ilki teorik ve görsel bilgi ağırlıklı konuyla ilgili yayınlar, tez çalışmaları, ders notları, mimari ve iç mimari dergiler ile internet kaynaklarıdır. Taranan ve incelenen bilgiler, genelden özele doğru sıralanmıştır. İkinci materyal ise literatürde taranan Türkiye ve Dünya’dan müze örnekleri üzerinden başta İstanbul’daki Sakıp Sabancı Müzesi ve Atina’da yer alan Yeni Akropol Müzesi yazarlar tarafından yerinde tespiti, ilgili kişilerle görüşmeler ve mekân fotoğraflarıyla analiz edilmesidir. Çalışmada izlenen metot ise gözlem ve tespittir. Konu ile ilgili yayınlar, tez çalışmaları, ders notları, mimari ve iç mimari dergiler ile internet kaynaklarından yararlanılarak yapılan araştırmalar ve gözlemler sonucunda, tespit çalışması yapılmıştır. Çalışma kapsamında çağdaş müze mekanları içerisinde yer alan dokunmatik ekran, hologram teknolojisi, simülasyon, sanal gerçeklik gibi dijital sergileme teknikleri Türkiye ve Dünya’dan müze örnekleri üzerinden anlatılacaktır. Başta İstanbul’daki Sakıp Sabancı Müzesi ve Atina’da yer alan Yeni Akropol Müzesi olmak üzere, müze mekânlarındaki dijital tasarımlar özgün fotoğraflarla birlikte, mekân analizi ve sergileme teknolojileri ile ilişkisi açısından ele alınacaktır. Sonuç olarak müze yapılarının sanat eseri olduğu günümüzde, birey-mekân ve eser arasında oluşan birlikteliğe bağlı dijital çözümler, müzecilik anlayışına yeni bir bakış açısı ve tasarım anlayışı kazandırmıştır. Çalışma dijital müzecilik ve inter-aktif sergileme alanında çalışma yapacak tasarımcılara ve araştırmacılara yol gösterecek niteliktedir.

Müziğin iç mekan tasarımındaki yeri ve önemini araştırmak için kontrollü bir çalışma düzeneği oluşturulmuştur. Burada amaç, müziğin mekan tasarımında etkin bir öge olarak kullanılmasını sayısal olarak ölçmek ve öznel parametrelerin bu anlamda somut olarak değerlendirilmesidir. Chopin’in Marriage d’Amour adıyla bilinen Spring Waltz adlı eserinin senkronize olarak dinletilerek yürütüldüğü çalışmada sonuçlar, SPSS 21.0 istatistik programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Pearson Ki Kare testi kullanılmıştır. Çalışmada belirlilik ve açıklık, canlılık, düzgün yayılmışlık, samimilik, sıcaklık ve denge ölçülen akustik öznel parametrelerdir. Kullanıcıların cinsiyeti ile mekan algısı -işitsel konfor değerlendirmeleri arasında bir ilişki olmadığı sonucuna varılmıştır. Müzik enstrümanı çalanlar ile mekan algısı -işitsel konfor değerlendirmeleri arasında sıcaklık parametresi için anlamlı bir ilişki bulunmuş, ölçülen diğer öznel akustik parametreler için anlamlı bir sonuç bulunmamıştır. Müzik-mekan tasarımı ve işlevle ilişkisi bağlamında katılımcılardan dinledikleri müziği bir mekanla ilişkilendirmeleri istendiğinde çıkan sonuçlar, müziğin bizi bu anlamda etkilediğini göstermiştir. Farklı geometrik formlar mekan-müzik eseri eşleştirmesi açısından değerlendirildiğinde daire formu en fazla tercih edilen form olmuştur. Kavramsal anlamda geometrik formlarla müzik eseri arasında bir ilişki bulunmaktadır. İç mimari projelerde kavramdan mekan tasarımına ulaşan, konsept üretim sürecinde bu durum etkin bir rol oynamaktadır.

Bu çalışma sanat eğitimi dersi veren öğretmenlerin sanat derslerinde yaratıcı dramayı kullanımlarına ilişkin görüşlerini etraflıca ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Bu araştırma, bir il merkezinde bulunan üç tanesi ilkokul, dört tanesi ortaokul olmak üzere yedi farklı okulda görev yapmakta olan 5 sınıf öğretmeni, 5 görsel sanatlar öğretmeni, 5 müzik öğretmeni olmak üzere toplam 15 öğretmenle yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi ve betimsel analiz yapılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin sanat eğitimi derslerinde yaratıcı dramayı kullanımlarına ilişkin olarak; yaratıcı dramayı en fazla müzik dersinde kullandıkları, bunun yanında resim dersinde de yaratıcı drama yöntemini kullandıkları görülmüştür. Sanat eğitimi dersi veren öğretmenlerin derslerinde yaratıcı dramayı kullanmalarının öğretmen açısından öğrenciyi daha kolay derse katabilmesi, öğrenci açısından aktif katılımı sağlaması, mekân açısından öğrencinin kendini daha rahat ifade etmesi ve konu açısından da anlaşılırlığı sağlayarak kalıcı öğrenmeleri gerçekleştirmesi gibi olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre; sanat ve yaratıcı drama arasında karşılıklı ve sıkı bir bağ bulunmaktadır. Yaratıcı dramanın daha etkili kullanılması için öğretmenlere kendilerini geliştirebilecekleri hizmet içi eğitim kurslarının düzenlenmesi, sanat derslerine ayrılan sürenin artırılması, drama atölyelerinin oluşturulması ve materyal desteğinin sağlanması bu çalışmanın önerileri arasında yer almaktadır.

This paper examines the exhibition of “The Value of Good Design” held by The Museum of Modern Art in New York City. The author analyzes the features of this exhibition through design discourses she conducted in the 2019 spring term within the “Discourses in Design” course at The New School. The object of this paper is to reveal the relation between the core texts in the theory of design and objects from this exhibition. Rather than looking at the curation, this paper aims to discuss the relationship between theory and practice of design by using this exhibition as a medium. The exhibition’s concept of good design and its historical narration has the capacity of rethinking our habitat and raising questions towards our material world. In this paper, it is shown that interpretation of analyzing design objects can be a means of understanding design concepts by adopting inquiry-based learning as one of the pedagogical approaches. As a result, this paper discusses that design will develop as we find the context from our lives and then to apply to the process of learning design theory, or vice versa. It is presented in this paper as a proposal to display this connection in exhibitions by correlating with living spaces.

Sahip olunan kültür mirasını gelecek nesillere aktarmaya yönelik çabaların en önemlilerinden biri de uygun bir fonksiyon ile yapıyı kullanmaktır. Tarihi yapının sahip olduğu değerlerin farkına varılarak kullanılması, kültürel mirasın yaşam sürecini uzatan bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımın tersi olarak kültür mirasının sahip olduğu değerleri koruyamayan yeniden kullanım önerileri ise tarihi yapıların özgün kimliklerine zarar vermekte, bazı durumlarda ise geri dönülmez hasarlara sebep olmaktadır. Karaman il merkezinde yer alan, Karamanoğulları Beyliği dönemine ait Hatuniye Medresesi (Melek Hatun, Nefise Hatun) uzun yıllar yeniden kullanım çalışmalarına konu olmuştur. Yapı için önerilen fonksiyonlar kısa süreli işlevsel olmuşsa da kalıcı bir fonksiyon seçilememiş ve farklı nedenlerden dolayı yapı verimli bir şekilde kullanılamamıştır. Her fonksiyon sonrasında yapı kullanılmadan bekletilmiş ve değişik şekillerde zarar görmüştür. Bu makale kapsamında, medrese yapısının tarihi önemine ve geçirdiği müdahalelere yönelik toplu bilgi verilerek, yeniden kullanım olanaklarına yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Araştırma konusu yapının yeniden kullanımına yönelik morfolojik, teknik, fonksiyon ve stratejik değerlendirmelerden oluşmaktadır. Yapının yeniden işlevlendirilmesine yönelik analitik sonuçlar elde edebilmek için SWOT analizi yapılmış, yapının yeniden kullanımında güçlü yönler ile tehditlerin ağırlıklı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Hatuniye Medresesi özelinde anıt eserlerin yeniden kullanım olanaklarına yönelik bir yaklaşım paylaşılmıştır.

20. yüzyılın toplumsal ihtiyaçlarına çözüm arayışıyla yeniden tanımlanan ve konumlanan ‘deneyim’ kavramı, yaratıcı disiplinlerin çalışmalarında ayrıcalıklı ve önemli bir değere sahiptir. Deneyimin kişisel oluşu ise, konunun kimlikler ile ilişki kurmasına sebep olmuş ve tasarım ile kullanıcı arasındaki iletişimde marka stratejilerinin temel dinamiği haline gelmiştir. Çalışmada deneyimin mekânsal olarak değerlendirilebilmesi için örneklem olarak zengin bir içeriğe sahip olan perakende tasarım alanı seçilmiş; geniş örneklem ile yapılan kapsamlı çalışmanın bir bölümüne yer verilmiştir. Bu tür çok kanallı tasarım içeriğine sahip olan mekânlarda, içmimarın mekân ve deneyim ilişkisini çözümleyebilmesi için perspektifini genişletmesi gerektirmektedir. Perakende tasarımı, neredeyse günümüz yaşam stillerinin belirleyicisi olarak doğası gereği her gün güncellenen bir tasarım alanıdır. Bu alanda güncelliği korumak ve hâkimiyet sağlayabilmek adına disiplinler arası çalışma modellerinin etkin bir şekilde kullanıldığı da bilinmektedir. İçmimarın perakende tasarımındaki rolü ise, birleştirici bir özelliğe sahiptir. Dolayısıyla içmimarlık disiplininde kimlik-marka-deneyim etkileşimini mekânsal olarak okumak, bugünün perakende tasarımındaki güncel tutumunu kavramak ve geleceği öngörmek adına önemli bulunmuştur. Çalışmanın amacı, perakende alanında kritik bir öneme sahip olan günümüz amiral mağaza tasarımlarını mekânsal deneyim tasarımı açısından incelemek; konuya ilişkin tasarım kriterlerini açığa çıkarıp, örnek bir mağaza üzerinden yapılan mekân deneyiminin değerlendirilmesidir.

Ekoloji ve teknoloji kavramlarının birleşimlerinden oluşan eko-tek tasarım anlayışı, günümüz tasarım stratejilerinin çevre sorunlarına mekân ölçeğinde bir çözüm getirememesi sebebiyle ihtiyaç olarak doğmuştur. Çevre sorunlarına karşı bilinçlenme ile yapısal alan ve doğal çevre arasındaki ilişkilere dikkat çekmektedir. Eko-tek kavramı, teknolojik araçlar yardımıyla ekolojinin en iyi şekilde korunmasını ifade etmektedir. Ekoloji ve teknolojinin birlikte düşünülmesi ile sürdürülebilir bir yaşamı sağlamak adına, doğal elemanları, doğal süreçleri temel almakta, doğanın korunması için teknolojiden yararlanılması gerektiğini savunmaktadır. Çalışmada ekoloji ve teknoloji merkezli tasarımı aynı başlık altında buluşturma fikri amaçlanmaktadır. Bu kapsamda kent ölçeğinde bir karşılığı bulunan eko-tek kent modeli incelenmiş ve eko-tek mekânlara bir bakış geliştirilmiştir. Çalışmanın cevabını aradığı soru “eko-tek kent modelinde gelişecek mekân tasarımında ekoloji ve teknoloji arasında bir seçim yapmadan nasıl mekân tasarlar?” sorusudur. Bu kapsamda tasarlanan yapılar ve iç mekânlar enerji verimli, ekolojiye duyarlı ve birçok teknoloji sistemini bünyesinde barındırmaktadır. Yüksek lisans tez çalışmasından üretilmiş olan makale kapsamında geleceğin tasarım anlayışını oluşturan eko-tek kavramı mekân ölçeğinde ele alınmıştır. Bu süreçte eko-tek kentler kavramın genel çerçevesinin oluşmasında yol gösterici olmuştur. Literatür taraması sonucunda eko-tek kavramına yönelik bir bakış oluşturulmuş ve bu kavram kapsamında kullanılan dört teknoloji sistemi ele alınmıştır. Çevre, bilgi, iletişim ve coğrafi bilgi teknolojilerinin tasarıma katkıları ekolojik boyutta değerlendirilmiştir. Kavramın mekânsal ölçekte değerlendirilmesi adına dünyanın farklı bölgelerinden seçilen beş adet örnek eko-tek kavramı doğrultusunda analiz edilmiştir. Eko-tek kavramı kapsamında oluşturulabilecek iç mekân özellikleri örnekler üzerinden incelenmiştir. Sonuç olarak kavrama genel bir bakış oluşturulmuş, altı ana başlıkta eko-tek tasarım süreci ele alınmıştır. Süreç, sosyolojik etmenler, bölgesel veriler, eko-teknolojiler, akıllı sistemler ve malzeme başlıkları eko-tek kavramının sürecini tanımlamaktadır. Kavramsal süreç iç mekân ölçeğinde değerlendirilmiş ve iç mekânların eko-tek özelliği taşıması için sekiz madde oluşturulmuştur. Bu maddeler geleceğin iç mekânlarının niteliğini ve işlevlerini belirlemektedir. Eko-tek kavramı dünyada çözümü aranan çevre sorunlarına ve kaynak problemlerine yapı ve iç mekân ölçeğinde katkı sağlamaktadır.

Derinin kullanımı, insanoğlunun evrimiyle paralel olarak gelişmiştir. İnsanlar derinin sahip olduğu eşsiz özelliklerden yararlanmışlar ve bu hazır hammaddeyi çok çeşitli amaçlar için kullanmışlardır. Deri, hayvan postlarının dermis tabakasından elde edilen doğal ve dayanıklı bir malzemedir. Bu hayvansal ürünün tamamı protein kolajeninden oluştuğundan, gücünü onu oluşturan kolajen liflerinden almaktadır. Deri nesneler hayvanların derileri, dokuları ve iç zarları kullanılarak yapılan eserleri kapsamaktadır. Çeşitli yöntemlerle tabaklanan derilerden yapılan eserlerin yanı sıra parşömen, bağırsaklar veya ham deriden üretilen nesnelerden oluşmaktadır. Bu eserler günümüzde kültürel miras niteliğindedir. Müzelerde ve kütüphanelerde çeşitli koruma ihtiyacı olan giyimden kitap ciltlerine kadar çok sayıda tarihi deri eser bulunmaktadır. Ancak tüm organik kaynaklı ürünlerde olduğu gibi deride, doğal çürüme sürecinin bir parçasıdır ve uzun vadede stabil olarak kabul edilmemektedir. Hayvandan yüzüldüğü andan itibaren bozulma eğiliminde olan deri, aktif veya pasif konservasyon yöntemleri uygulanarak korunmaktadır. Her bir koruma tedavisi derinin özgün yapısına göre özel çözümler gerektirdiğinden, derinin tedavi seçenekleri sınırlıdır. Bu nedenle deride uygulanan her bir koruma müdahalesinin seçimi önemli bir konudur. Bu araştırmada koruma literatüründen elde edilen veriler derlenerek, aktif konservasyon uygulamaları arasında yer alan tamamlama yöntemi incelenmiştir. Tamamlamanın, deri eserlerde hangi teknikler ve malzemelerle uygulandığını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda tamamlama yöntemi koruma kuramlarına göre değerlendirilerek Carta Del Restauro (1931), Venedik Tüzüğü (1961)’ de belirlenmiş olan ilke ve esaslara göre gruplandırılmıştır. Derinin sağlamlaştırılması ve eserde mevcut olan parça kayıplarının onarımında kullanılan malzeme ve teknikler tespit edilmiştir. Deri, tekstil, kâğıt, dolgu ve kaplama malzemeleri, doğal yapıştırıcılar veya çeşitli karışımlarla hazırlanan yapıştırıcılar kullanılmaktadır. Eserin korunmuşluk durumuna, tarihsel, teknik ve sanatsal önemine, eksik alanların boyutu ve niteliğine göre farklı teknikler uygulanmaktadır. Kısmi veya destek, biçimsel, dekoratif, mimetik tamamlama gibi tekniklerle deri eserler onarılmaktadır. Uzun yıllar geleneksel yöntemlerle yapılan deri onarımları, teknolojinin gelişmesiyle yeni teknik ve malzemelerle ekollere bağlı olarak sürdürülmektedir. Deri eserlerin korunması açısından önemli görülen çalışmanın, alana katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Bu çalışmanın amacı; farklı sektörlerde yer alan markaların tasarımlarını analiz etmektir. Bu doğrultuda elektrik ve elektronik sektöründe yer alan Apple markasına ait logonun değişim süreci incelenmiş, yeni bir logo tasarımı yapılmış, tüketicilerin algıları ölçümlenmiş ve bu sayede tasarımda etkenlerin saptanması ve daha doğru tasarımlar yapılması hedeflenmiştir. Yöntem olarak; öncelikle literatür taraması yapılmış ve doküman analizleri gerçekleştirilmiştir. Birincil ve ikincil veriler toplanarak değerlendirilmiş, kıyaslama yöntemi kullanılarak olgusal ve algısal çözümlemeler yapılmıştır. Elde edilen bilgi ve bulgular doğrultusunda Apple markasına ait yeni bir logo tasarım uygulaması yapılmış ve anket yöntemi kullanılarak tüketici algısı ölçümlenmiştir. Bulgular; ilk olarak 1976 yılında tasarlanmış Apple logosunun değişim süreçleri ve tasarım anlayışlarının logoya ne denli etkili olduğu bulgularıyla karşılaşılmıştır. Ayrıca markanın tasarım anlayışı ve günümüz tasarım trendlerini göz önünde bulundurarak yapmış olduğumuz logo tasarımını ise tüketicilerin sadece %29,7’i tercih etmiştir. Sonuç olarak; Apple logo tasarımının tüm bu değişim süreçlerinde, sembolünün değiştirilmemesi ve sadeliğin ön planda olması tüketicinin zihninde daha fazla kalıcı olmasını sağlamıştır. Bu tür logo tasarımlarının sembolik olarak değiştirilmemesi, oluşturulan yeni ürünlere ve güncel trendlere göre yazı tipi, geometrik şekil ve renk gibi unsurlarda değişime gidilmemesi de tüketici algısında kırılmalar yaşanmasının önüne geçecektir.

Geçmiştengünümüze doğa içerisinde fiziksel çevreler, kentler oluşturulurken insanlarıntercihleri topoğrafik yapı, iklim özellikleri, erişim kolaylığı, doğalkaynaklar, doğa ve çevre ilişkisi gibi yer oluşturma ilkeleri etrafındatemellenmektedir. Fiziksel öğelerin niteliklerinin yanı sıra taşıdıklarıanlamları ve nasıl algılandıkları da oldukça önemlidir. Bu bağlamda çevrenin yalnızca insanın biyolojikgereksinmelerini karşılayan işlevsellik değil, aynı zamanda psikolojik,entelektüel gereksinmelerini de karşılayan estetik nitelikler de taşımasıgerekmektedir. Bu çalışma ile estetik niteliği kazanmış kentlerin, kentbilincinin geliştiği daha huzurlu, daha sağlıklı kentsel yaşam alanlarıoluşturacağı hipotezinden yola çıkılmıştır. Kullanıcıları tarafından çevreselalgı ve kent estetiğine yönelik görüşlerin araştırılması amacıyla, Antalyakentinde aktif olarak kullanılan Güllük Caddesi ve devamında yer alanCumhuriyet Meydanı, Kapalı Yol mevkileri çalışma alanı olarak belirlenmiştir.Çıkan sonuçlarla, kentsel çevre algısı ve estetiğine yönelik düzenlemeler veönlemler alınarak, kentin çağdaş yaşamın gereklilikleri ile uyumlu veyaşanabilir alanlar olarak gelecek kuşaklara aktarılmasına katkı sağlanacaktır., From the past to the present, while physicalenvironments and cities in the nature are being established, people'spreferences have been based on the principals of constructing sites such astopographic structure, climate characteristics, ease of access, naturalresources, and nature and environment relations. In addition to the features ofphysical elements, the meaning they have and how they are perceived are alsovery important. In this context, the environment must bear not only thefunctionality that meets the human biological needs, but also the aestheticqualities that meet the psychological and intellectual needs. With this study,the hypothesis that the cities, which have gained the aesthetic quality, willcreate more peaceful and healthy urban living areas where city consciousnessdevelops has been proposed. In order to investigate the viewpoints about environmentalperception and urban aesthetics by its users, Güllük Street which is activelyused in the city of Antalya and the Cumhuriyet Square located in the followingsection have been determined as the study area of ​​the Kapalı Yol positions.With the results obtained, arrangements and measures for urban environmentperception and aesthetics will be ensured and the city will be harmonized withthe requirements of contemporary life and contribute to its transfer to futuregenerations as habitable areas.

Ulusal ve yerel ölçekte ekonomiye ve insanyaşantısına katkısı olan turizm ve rekreasyon faaliyetlerinin doğru ve etkingelişimi için doğal ve kültürel değerlerin korunması, planlı ve sürdürülebilirgelişiminin dikkate alınması gerekir. Turizm ve rekreasyon faaliyetleri deniz,kum, güneş üçlüsü ile sınırlı kalmayıp kırsal kesimlere de yayılmış durumdadır.Çalışmada Burdur İli’ndeki turizm ve rekreasyonel alanların ne ölçüdekullanıldığı ile doğal ve kültürel özellikleri tespit edilerek sorunlarının veniteliklerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Turizm ve rekreasyonel potansiyeliolan alanların tespiti ve yerel halk ile günübirlik ziyaretçilerin kullanımeğilimleri anket tekniği ile belirlenmiştir. Uygulanan anketten elde edilenveriler ArcMap 10.0 ile değerlendirilerek haritalar oluşturulmuştur. Turizm verekreasyon potansiyel özellikleri olan alanların tespiti ve sorunlarının dabelirlenmesini hedefleyen bu çalışmada medeni hal ve cinsiyetin kullanımtercihleri ile alan kullanım tarzları arasında anlamlı ilişkiler olduğugörülmüştür. Sonuçta, kullanım biçimleri ile demografik veriler arasındakiilişkiye dayanarak 1/1.000.000 ölçekli, Burdur İli turizm ve rekreasyon potansiyeliharitası oluşturulmuştur. Elde edilen bu haritada Burdur İli’nin turizm verekreasyon kapsamındaki gelişimi ve bu bağlamda alınması gereken önlemlerilgili öneriler geliştirilmiştir., In order toachieve an efficient and correct development of tourism and recreationalactivities, which contribute to economy and public life at national and localscales, preservation and sustainable planned progress of cultural and naturalvalues should be taken into account. In recent years, tourism and recreationalactivities have spread to rural areas other than beaches and seashores. Thisstudy aims to consider to what extent touristic and recreational grounds ofBurdur are used and to present the issues and quality of these grounds bydetermining their natural and cultural values. By conducting a survey appliedto local people and same-day visitors, potential grounds for tourism andrecreational activities and their usage tendency are determined. Using theresults of this survey, we prepared maps via ArcMap 10.0. In this work, it isobserved that there are correlations between marital status and gender, and howthese touristic and recreational grounds are used. Conclusively, a1/1.000.000-scale map of potential tourism and recreational activity grounds ofBurdur illustrating the relationship between the usage style and demographicinfo is prepared. In this map, suggestions regarding the development of BurdurProvince within the scope of tourism and recreation. Measures to be taken inthis context have also been developed.

Açık yeşil alanlar fiziksel çevreyi oluşturanen önemli ögelerden bir tanesi olmasının yanı sıra sağlıklı, fonksiyonel,estetik çevreler yaratılmasında önemli bir rol üstlenirler. Son dönemlerdekisanayileşme, hızla artan nüfus, çevre tahribatlarındaki artış gibi doğayı veçevreyi olumsuz etkileyen etmenler, yeşil alanlara duyulan önemi arttırmıştır.Bu araştırmanın amacı; Gölbaş İlçesi’nin açıkyeşil alan durumunu ortaya koymak ve alanların standartlara uygunluğunubelirlemektir. Bu amaçla çalışma kapsamında Ankara ili Gölbaşı ilçesinin mevcutaçık yeşil alan varlığı nicel olarak ortaya konulmuştur. Ayrıca aktif olarakkullanılan, mahalle düzeyindeki park alanları ve okul bahçelerinin standartlarauygunluğu incelenmiş, harita ve çizelgelerle ortaya konulmuştur. Çalışmasonucunda Gölbaşı İlçesinin kişi başına düşen net yeşil alan miktarı 38,6m²/kişi, aktif yeşil alan miktarı 11,0 m²/kişi olarak bulunmuştur. Parkalanlarının, 37 mahallede yeşil alan standartlarını sağladığı, 15 mahalledestandartların altında kaldığı ve 2 mahallede ise hiç park olmadığı görülmüştür.Okul bahçelerinin ise sadece 19 mahallede standartlara uygun olduğu, 7mahallede standartların altında kaldığı ve 28 mahallede hiç okul alanıbulunmadığı belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda ileriye dönüköneriler getirilmeye çalışılmıştır., Light green areas are one of the mostimportant elements in the physical environment, as well as healthy, functionaland aesthetic environments play an important role in the creation. The negativeeffects of nature and environment factors such as recent industrialization,rapidly increasing population, the increase in environmental damage, greenareas have increased the importance. The aim of this research is to reveal the opengreen area status of Gölbaşı district and to determine the suitability of the areasto the standards. For this purpose, the present open green area presence ofGölbaşı district of Ankara province was determined as quantitative. Inaddition, the appropriateness of the parks and school gardens at theneighborhood level, which is actively used, has been examined and presentedwith maps and charts. As a result of the study, while the net green area percapita of Gölbaşı district was 38,6 m²/person, the active green area was foundas 11,0 m²/person. It has been observed that the park area provide green areastandards in 37 neighborhoods, that they are below the standards in 15neighborhood and that there are no park in 2 neighborhood. It has beendetermined that the school gardens are in compliance with the standards in only19 neighborhood, that they are below the standards in 7 neighborhood and thatthere are no school areas in 28 neighborhood. In line with the results,forward-looking proposals have been made.

Yaşamın pek çok farklı alanında, farklı işlevlerle kendisini gösteren suyun mekân tasarımı üzerinde önemli bir role sahip olduğu bilinmektedir. Su öğesi, geçmişten bugüne hem açık hem de kapalı mekânlarda çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Tarihsel süreç içerisinde, birçok uygarlıkta su, farklı fiziksel ihtiyaç ve eylemlerin karşılanmasının yanı sıra, estetik nitelikleri sembolik değerleri ve anlamlarıyla mekân kimliğini oluşturmada etkili olmuştur. İşlevsellik ve estetik anlamında çeşitlilik gösteren su öğesi, mekân kimliğinde önemli bir rol üstlenmiştir. Su açık mekânların önemli bileşenlerinden birisidir. Kampüsler hem öğrenciler hem de eğitmenlere, içerisinde yaşam ve aktivite alanı sunan; onların tüm ihtiyaçlarını karşılayabildiği bir sosyal yaşam merkezidir, yerleşkedir. Kampüs planlamasının ilkeleri ve tasarım kararları, pek çok araştırmanın konusu olmakla birlikte, kente uygun bir mekân kimliği taşıması da önemlidir. Eskişehir, içerisinden geçen Porsuk Nehri ile şehir peyzajının bütünleştiği karasal iklime sahip şehirlerden biridir. Bu bakımdan, kent estetiği açısından suyun çok önemli bir öğe olduğu Eskişehir ilinde yer alan en eski kampüs olan Yunus Emre Kampüsünde de açık mekânlarda su öğesinin farklı formlarda ve kullanım biçimleriyle yer aldığı görülmektedir. Bu çalışmanın kapsamı çalışmanın örneklem alanını oluşturan, suyun kent kimliğinde önemli bir yeri olan Eskişehir’deki en eski kampüs olan Anadolu Üniversitesi Yunus Emre Kampüsü'ndeki açık mekânlardaki yapay su öğeleridir. Çalışmanın amacı; kampüs alanı içinde su öğesi kullanımının işlevsel ve estetik niteliklerinin değerlendirilmesidir. Çalışmada tarama modeli kullanılarak konu ile ilgili literatür taraması yapılmış olup, benzer çalışmalar neticesinde bulunan veriler ile karşılaştırma yöntemi kullanılmıştır Ayrıca, alanda uzman kişilerin görüşlerinden faydalanılarak, tespitler yapılmış, gözlem tekniği kullanılmıştır. Ayrıca veri toplarken kayıt tutma yöntemi olarak not alma ve fotoğraflama tercih edilmiştir. Çalışmanın sonucunda kampüsteki çeşitli su yapıları üzerinden farklı işlevsel ve estetik nitelikleriyle suyun önemli bir kent estetiği öğesi olduğu, Eskişehir ilinde ona kent kimliği ile uyumlu bir kimlik kazandırdığı görülmüştür.

İçinde bulunduğumuz yüzyılda değişen konfor algısı ve teknolojik gelişmeler ile bütünleşik bir yaşam tarzı, fiziksel mekân tasarımlarını da etkilemektedir. Bu değişim süreci öğrenci yurtlarının asıl kullanıcıları olan öğrencilerin beklenti ve taleplerine de yansımaktadır. Öğrenci yurtları salt barınma ve çalışma alanlarının karşılandığı bir yer olmaktan öte öğrencilerin sosyalleşmesine katkı sağlayan yeni bir rol üstlenmektedir. Bu araştırmanın kapsamı öğrenci yurdu mimari proje tasarım süreci ve mekânsal talep ve beklentilerinin tanımlanmasıdır. Özellikle son 10 yılda ülkemizde artan üniversite sayısı, lisans ve lisansüstü düzeydeki öğrencilerin barınma problemlerinin artmasına yol açmıştır. Bu kapsamda kamu veya özel sektör eliyle öğrenci yurdu projeleri yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Hasan Kalyoncu Üniversitesi için planlanan öğrenci yurt binası için temel özelliklerin tespit edilmesi ve elde edilen bina tasarım sürecinde elde edilen deneyimlerin paylaşılmasıdır. Bu aynı zamanda bir süreç tasarımını kapsar. Araştırmada öğrenci yurdu örneğinde kullanıcı katılımını sürece dâhil eden bir mimari tasarım süreci ve bu süreç sonunda ortaya çıkan mekân organizasyonu tanımlanmaktadır. Araştırmada elde edilen bulguların, İçinde bulunduğumuz yüzyılda değişen yaşama, çalışma alanlarının yanı sıra sosyal aktivite ve rekreasyon alanları beklentilerinin önem kazandığını göstermektedir. Bununla birlikte gelişen teknolojik ilişkiler bağlamında yurt binalarından yeni beklentiler oluştuğu görülmektedir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular bir taraftan mimari tasarım sürecine ilişkin yenilikçi bir yaklaşım geliştirirken diğer taraftan ülkemizde kamu, özel ve kamu-özel sektör ortaklığı çerçevesinde yeni yapılacak öğrenci yurdu binaları için önemli ipuçları sunmaktadır.

Erken modern dönemde, profesyonel ve amatör kadın sanatçı kavramlarının ele alınış biçimi, yüzyılın başından, yüzyılın ortalarına doğru değişim göstermiştir. İlk anlamıyla, kadın ya da erkek, “amatörler”, genellikle bolca vakitleri olan ve sanatla yakından ilgilenen üst sınıf mensubu kişilerdir. Özellikle zengin, eğitimli ve hatta yetenekli amatör kadınlar, dönemin sanat çevresini bizzat şekillendirenlerdir. Öte yandan, “profesyoneller”, çoğu zaman Akademi’de kendilerine yer bulan ve sanat icra eden kişilerdir. Ancak, zamanla yüzyıl, sanatın doğasını daha iyi kavramak isteyen kadın amatörlerin de atölyelere girdiğini görecektir. İlerleyen yıllarda ise, “amatör” olarak tabir edilen sanatçılar, yüzyılın başındaki anlamı ile sadece sanattan keyif alanlar değil, bizzat eli fırça tutanlardır. Öyle ki, sanatçılık, profesyoneller gibi, geçim kaynaklarını oluşturan meslekleri değildir. Bu makalenin asıl konusunu oluşturan 18. yüzyıldaki Fransız kadın amatörler, yetenekli usta sanatçılardır. Ancak, erken modern dönem, özellikle Fransa’da, birçok alanda getirdiği yenilik ve sunduğu çığır açıcı düşünsel atmosfere rağmen, kadın sanatçılara erkek sanatçılarla kıyaslanamayacak derecede az imkânlar sunmuştur. Akademi’ye giremeyen ve Louvre’da Salon sergilerinde eserlerini izleyici ile buluşturamayan kadın amatörler, dar bir çevre içinde kalmışlar ve dönemin sunduğu imkânlardan faydalanamamışlardır. Bu makale, bu noktadan yola çıkarak, Akademi kayıtlarında, Louvre’un sergi kataloglarında ya da sanat piyasasında adına rastlamadığımız yüzyılın amatör kadın sanatçılarına, üretim koşullarına ve yapıtlarına ışık tutmak ve ‘neden profesyonel sanatçı olmadılar?’ sorusuna cevap aramaktadır.

Bu çalışma, mimaride zaman ve mekân sürekliliğinin ara mekânlarda kurulduğu fikrini ve bunun şiirsel imgelem yoluyla kavranabilir hale geleceğini savunmaktadır. Ara mekânlar karşıtlıkları olan dayatmacı bir anlayış yerine, mekânlar arası bütünlüğü ve akıcılığı sağlayan ‘arada’lık durumlarıyla kabul edilmektedir. Varoluşunu, içinde deneyimleyen insana kendini sunarak kazanan mekân, özne olan insan ile karşılıklı bir etkileşim halindedir. Bu etkileşim, zaman faktörüyle sağlanmaktadır. Böylece, zaman ve mekânın birbirinden bağımsız veya ayrı ayrı düşünülemeyeceği, insanların mekânda aslında zamanı deneyimlediği anlaşılmaktadır. Bu anlayış matematik veya geometrik kesin hesaplar yerine, fenomenoloji ile elde edilebilir. Günümüze kadar geleneksel Mardin mimarisi üzerine pek çok envanter çalışması yapılmıştır. Bu çalışmaların büyük çoğunluğu niceliksel araştırmalardır. Bu araştırmalardan mimari bir öğenin yapım tekniğinden, biçimsel veya tarihiyle ilgili pek çok veri elde edilmeye çalışılmaktadır. Fakat bu çalışmalar formal, yapım tekniği, ölçü veya tarihle ilgili olarak kullanıcının deneyimlemesini içermeyecek şekildedir. Bu çalışmanın yöntemi olan fenomenoloji ile insanın mekânla olan deneyiminin sonucu mekânın “yer” olarak evrildiği ontolojik temelde açığa çıkarılmaya çalışılmıştır. Böylece kartezyen düşüncedeki epistemolojik anlayışlar eleştirilerek Heidegger’in geliştirdiği fenomenolojik düşünceye ve insanın mekândaki varlığına dair yeni tartışmalar yakalanmaya çalışılmıştır. Günümüzde kentsel ölçekten iç mekân tasarım ölçeğine, “yer”den kopmamıza neden olan uygulamalar, özne ile mekân arasında ve mekân ile mekân arasında kesin sınırlar çizerek sürekliliği kaybettirmektedir. Modernizm, tam anlamıyla kavrayamadığı zamanı parçalara böldüğü gibi, mekâna da sınırlar getirerek hâkim olmaya çalışmaktadır. Bu bağlamda biçimsel kaygılar taşıyan modernizm, mekânlara mutlak tanımlamalar getirerek biçim ve işlevsellik açısından mekânları sınırlandırmaktadır. Fenomenoloji ise, mekânı insan anatomisi gibi bir bütün olarak görerek, sürekli kendi içinde birbirine akan, gerektiğinde mekâna genişleyen bir organizmaymış gibi yaklaşmaktadır. Bu yaklaşım şiirsel bir dille yapılmaktadır. Özne, bu şiirsel yaklaşımla birlikte, mekânı çeşitli işlevler / eylemler için farklı bakış açılarıyla deneyimleyebilme imkânına sahip olmaktadır. Böylece mutlak sınırlarla tanımlanmamış mekân, zaman içinde geçici sınırlarla şekillenebilmektedir.

Hamamların varlığının ortaya çıkması ile insanlık tarihinde su artık sadece yaşamsal bir ihtiyaç olmaktan çıkmış olduğu yapılan araştırmalar ile anlaşılmıştır. Bu bilgiler sayesinde insanların ilk olarak Yunan medeniyetlerinde inşa ettikleri hamam yapılarını, sağlıklı yaşam için kullandıkları ve devam eden dönemlerde ise birer toplantı mekânları, spor alanları ve günlük hayatın vazgeçilmez parçaları olduğu tespit edilmiştir. Yapılan bu araştırmanın amacı, geçmişteki günlük hayatın önemli bir figürü olan hamamların, günümüzdeki kültürel ve teknolojik açıdan gelişim ve akabindeki değişimlerin etkisi nedeniyle eski ehemmiyetini kaybetmesi üzerine işlevi değiştirilerek mekân olarak devam edebilmesi üzerine saha incelemesinde mekân-malzeme bakımından incelenip literatüre kazandırılmasıdır. Hamamlar, medeniyetlere göre şekil ve fonksiyon değiştirse de sosyo-kültürel yaşantının önemli bir parçası olarak düşünülmüş, tasarlanmış ve inşa edilmişlerdir. İlk örneklerinde sağlık yapıları fonksiyonunda ve küçük ölçekte karşımıza çıkan hamamlar, ilerleyen teknoloji ve değişen çevresel şartlar neticesinde ölçek olarak büyümüş, ilave fonksiyonlar kazanmış ve kompleks yapılara dönüştüğü görülmektedir. Hamamlar, ortaya çıkış fikirleri bakımından benzerdirler. Ancak işlevleri ve fonksiyonları değişikliklere uğramış, gelişmişlerdir. Bu sayede, bir sonraki kültür üzerine yeni bir şeyler ekleyebilmiş ve günümüzdeki halini alabilmesini sağlamıştır. Sosyal yaşam çerçevesinde şekillendiği açıkça görülen hamamlar, dönemin ihtiyaçları ve yaşam tarzı konusunda net bilgiler de vermektedir. Bu bilgiler ışığında hem kültürel birikimler oluşmakta hem de daha geniş çapta araştırmalar yapılabilmektedir. Bu bağlamda, yapılan araştırmalar neticesinde Konya İli şehir merkezinde bulunan ve işlev değiştiren Meram Hasbey Hamamı hem malzeme hem de mekân bazında incelenip alan analizi yöntemiyle araştırılmıştır. Yapılan alan analizinde Meram Hasbey Hamamı’nda birçok bölümün kullanım dışı olduğu tespit edilmiştir. Yapının sadece iki bölümünün kullanıcılara hizmet vermesi, hem hamam mimarisinin algılanmamasına hem de yapının bütünüyle korunamamasına neden olduğu anlaşılmıştır.

Eğitim, gelişen toplumlar yetiştirebilmek için düşünülmesi gereken en önemli kavramlardan biridir. Bir konuda bilgi ve beceri kazandırma, yetiştirme ve geliştirme işi olan eğitimde, öğrenim kavramı önemli yer tutmaktadır. Öğrenim, belli durumlar ve sorunlar karşısında tepki ve davranış oluşturma, gerektiğinde bunları değiştirip yenilerini edinebilme yeteneğidir. Deneyimsel öğrenme ise; eğitim etkinlikleriyle, somut deneyimden yansıtıcı gözleme ve sonra soyut kavramsallaştırmadan aktif deneyime doğru bir yapılanmadır. Mekânsal algı kapsamında, aidiyetliğin oluşması, mekanı daha elverişli kullanmamızı sağlamaktadır. Tasarım eğitiminde atölyelerin kişilere aidiyetlik katması, daha nitelikli işlerin çıkmasını sağlamaktadır. Bu bağlamda, Selçuk Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü, 2017-2018 Eğitim-Öğretim Bahar Dönemi, Yapı Projesi dersi kapsamında 4.sınıf öğrencileriyle birlikte, fakültede bulunan derslikler ve atölyeler, iç mimarlık eğitiminde deneyimleyerek öğrenme kapsamında tasarlanıp uygulamaya dönüştürülmüştür. Çalışma kapsamında, Z16 ve 247 numaralı iki faklı atölye, öğrenciler tarafından kullanım ihtiyaçları belirlenerek tasarlanmış, bu tasarıma uygun olarak malzeme temin süreci ve uygulaması gerçekleşmiştir. Atölyeler, geri dönüşümlü malzemelerin yeniden işlevlendirilerek, kullanıma kazandırılması esasına dayalı olarak tasarlanmıştır. Çalışmanın amacı ise, tasarım eğitiminde teorikte kalan bilgilerin, meslek pratiğine aktarılmasıdır. Sonuç olarak; lisans düzeyindeki öğrenciler, düşündükleri tasarımları uygulayarak, süreci deneyimleme imkanı bulmuşlardır. Ayrıca öğrenciler tasarım ve uygulama esnasında, ekip olarak çalışmayı öğrenerek, birlikte karar verme becerilerini ve paylaşım yeteneklerini geliştirmişlerdir. Yapılan uygulama; iç mimarlık disiplini içindeki ve dışındaki öğrencilere, öğretim elemanlarına ve ziyaretçilere örnek teşkil edecek düzeydedir.

Makale kapsamında günümüzde iç mekân tasarımı yapılırken kullanılan görselleştirme yöntemleri incelenmiştir. Bu yöntemler analog ve dijital ortamda olmalarına göre gruplanmıştır. Proje gelişim aşamaları olan eskiz, çizim, perspektif, modelleme, maket ve fotomontaj/kolaj ile animasyon/simülasyon tekniklerine ve son olarak sanal gerçeklik uygulamalarına değinilmiştir. Lupa CR29 projesine, makale kapsamında değinilen yöntemlere örnek olarak yer verilmiştir. Teknolojinin gelişimiyle birlikte iç mekân tasarımında kullanılan görselleştirme yöntemleri de değişmekte ve farklılaşmaktadır, böylece mekânı algılama şeklimiz değişmektedir. Elde çizilen ve renklendirilen perspektiflerle mekânın algılanması sağlanırken günümüzde çeşitli donatılar kullanarak modellenmiş mekân içerisinde hareket edebilmekte ve üç boyutlu olarak algılayabilmekteyiz. Gerçek mekân, insanın fiziksel olarak algılayabildiği, sınırlarını belirleyebildiği, fiziksel olarak içinde bulunduğu mekânı ifade etmektedir. Sanal mekân ise insanın fiziksel olarak içinde bulunmadığı, zihinsel olarak dâhil olduğu mekândır. Sanal mekânları tek, iki ve üç boyutlu olarak deneyimlemek mümkündür. Tek boyutlu deneyim için telefon, iki boyutlu deneyim için bilgisayar ortamı, üç boyutlu deneyim için sanal gerçeklik uygulamalarına ihtiyaç bulunmaktadır.

Gunumuzde agaclandirmalarinin planlanmasi ve yonetimi giderek onem kazanmakta, ayni zamanda agaclar insanlara ve kent ekosistemine sagladigi hizmet ve katkilari acisindan on plana cikmaktadir. UFORE (Urban Forest Effects / Kent Ormani Etkileri) modeli Amerika Birlesik Devletleri’nde gelistirilen ve kentsel agac topluluklarinin kente sagladigi islevsel etkilerini belirlemek ve degerlendirmek icin kullanilan uluslararasi bir modeldir. Bu model sayesinde gunumuzun en onemli konularindan olan karbon depolama, hava kirliligi kontrolu, bina enerji kullanimi etkileri gibi kent agaclarinin kent ekosistemine sagladigi hizmet ve katkilarin daha bilimsel bir sekilde ortaya konulmasi mumkun olabilecektir. Bu calismanin temel amaci, UFORE modelin yapisini, uygulama prensiplerini ve bilesenlerini inceleyerek modelin kent ekosistemine katkilarini ve Turkiye kosullarinda kullanilabilirligini irdelemektir.

Sürdürülebilirlik kültürü oluşmuş bir toplum, kent kültürünü daha yoğun bir şekilde algılar, kuvvetli bir şekilde kent kültürünü hisseden toplumlarda sürdürülebilirlik kültürü de daha kolay oluşabilir. Kentsel mekânların sürdürülebilirliğinde; fiziksel, sosyokültürel ve psikolojik alt bileşenleri arasındaki ilişki etkilidir. Bu nedenle kültürel sürdürülebilirliği sağlayan çevre düzenlemeleri, toplumun birbirine ve mekâna yabancılaşmasına engel olması ve kültür çeşitliliği oluşturması açısından oldukça önemlidir. Günümüz kentleri ve mekânları simgesel referanslarla karakterize edilerek tanımlanır. Bu araştırmada kültürel sürdürülebilirlik ve simgesel peyzaj kavramlarına odaklanılmıştır. Simgesel peyzajlardaki kültürel değişimin fiziksel (etkinlik ve mekân) etkileşiminin ve mekânlara yönelik memnuniyetin sorgulanması bu çalışmanın öncelikli amacı olmuştur.Çalışma kapsamında simgesel peyzajların kentin kültürel sürdürülebilirliğine etkilerini belirlemek amacıyla önce 18 uzmanla daha sonra Türkiye’nin Trabzon kenti açık mekânlarında 186 kullanıcıyla anket yapılmıştır. Ankette kenti simgeleyen açık mekânların sürdürülebilirliği sorgulanmıştır. Daha sonra anket sonuçlarına SPSS (v. 23.0) kullanılarak One-Sample T testi ve Korelasyon analizleri uygulanmıştır.Ayasofya ve Boztepe’ nin etkinlik açısından kentin kültürel sürdürülebilirliğinde en etkili simgesel mekânlar olduğu belirlenmiştir. Sonuçta, Ayasofya, Boztepe, Meydan parkı, Ganita, Surlar, Atatürk köşkü, Sümela Manastırı, Uzungöl kentin simgesel mekânları olarak kültürel sürdürülebilirlikte etkili oldukları ortaya konmuştur. Simgesel mekanların etkinlik çeşitliliği açısından kültürel sürdürebilirliğe etkilerindeki farklılıkların istatistiksel olarak anlamlı olup olmadığını belirlemek için SPSS (v. 23.0) kullanılarak One-Sample T testi yapılmıştır. Testin sonuçları simgesel mekânların; etkinlik çeşitliliğini yansıtma açısından kültürel sürdürülebilirliği istatiksel olarak farklı etkilediğini göstermiştir (p < 0.01) Çalışma sonucunda; Meydan parkı ve Ganita da kentin merkezi iki simgesel mekânı olarak memnuniyette kültürel sürdürülebilirliği en etkileyen yerler olarak öne çıkmıştır. Çünkü iki mekân da kentin kolay erişebilir noktalarında ve tarihi geçmişe sahip, yoğun kullanımlı yerlerdir. Bu nedenle kültürel sürdürülebilirlikte de ön plana çıkmıştırlar.

[EN] Many roads which still cross the Sierra Guadarrama have since the time of the Roman Empire served as communication routes between the two plateaux located in the center of Spain. Somosierra, Navacerrada, La Fuenfría and Guadarrama came into use in the period between the Middle Ages and the 18th century as necessary mountain passes on the route from Bayonne (France) to Madrid and Andalusia. They were progressively improved by the Bourbon kings, as was reflected in Spanish maps. Due to their strategic location, they played an important role during the Peninsular War and were therefore mapped by both French and British cartographers. Together with the maps compiled before and after the war, these maps, most of them unpublished and located in Spanish archives, comprise a collection of great interest. The aim of this research is 1/ to study and disseminate this important collection, 2/ to analyse the collaboration of Spanish cartographers with their European colleagues throughout the 18th century, and 3/ to analyse the influence of this cartography on post-war maps., [ES] El origen de muchos de los puertos que actualmente atraviesan la Sierra del Guadarrama se remonta a la época romana, constituyendo las vías de comunicación entre las dos Mesetas del centro peninsular. Desde entonces y hasta el siglo XVIII Somosierra, Navacerrada, La Fuenfría y Guadarrama se consolidaron como pasos de montaña en las rutas que unían Bayona (Francia) con Madrid y Andalucía. Fueron objeto de mejoras durante los reinados de los Borbones, y representadas por la cartografía española de la época. Debido a su situación estratégica, estos puertos jugaron un papel importante en las guerras, y especialmente en la Guerra de la Independencia fueron cartografiados por los ejércitos británico y francés. Esta importante colección de mapas anteriores y posteriores a 1814 permanece inédita en su mayoría. Los objetivos de la investigación son: 1/ estudiar y difundir tan importante patrimonio cartográfico; 2/ analizar las colaboraciones establecidas entre los cartógrafos españoles y extranjeros; y 3/ analizar la influencia de estos mapas en la cartografía del siglo XIX.

İnsanlığın varlığı ile birlikte hayata geçen, farklı birçok malzeme kullanılarak yapılmış, birbirinden farklı ve değerli sanat eserleri, müze, koleksiyon ya da miras gibi çeşitli yollar ile günümüze gelebilmiştir. Bunların arasında insanlar için önemli olan kutu formları da bulunmaktadır. Kutular, değerini zaman içinde kaybederek önemsiz birer eşya gibi görünse de yaşamın her döneminde ihtiyaç duyulan bir gereç olarak yapılmış ve kullanılmıştır. Ancak müze (The Metropolitan Museum of Art, Victoria and Albert Museum, British Museum v.d.) ve koleksiyonlar incelendiğinde günümüze gelebilen kutu formlarının oldukça az olduğu söylenebilir. Amaç, geçmişten güzümüze kadar sağlam olarak gelen farklı malzemeler kullanılarak yapılmış kutuların ulaşılan örnekleri görsel olarak verilmiştir. Ayrıca yaşam boyunca bir şeyi taşımak, saklamak ya da hediye etmek gibi birçok amaca hizmet eden kutu formlarının önemsiz bir eşya olmadığı, birçok alanda kullanılan bu objelerin varlığını vurgulayarak gelecek nesillere aktarabilmektir. Bu çalışma, geçmişten günümüze çeşitli malzemeler kullanılarak yapılmış, sağlam olarak bulunan kutu formlarının gelişim süreçlerini aktarmak, geçmişte yapılan bilindik kutu formları ile birlikte farklı şekillerde tasarımları yapılmış kutu örneklerini gün yüzüne çıkarmak amacı ile oluşturulmuştur. Bu doğrultuda farklı malzemelerden yapılmış birçok kutu örneğine ulaşılmıştır. Ulaşılan örneklerin farklı tasarımları makalenin içerisinde yer almaktadır. Ayrıca seramik malzeme kullanılarak yapılan kişisel kutu uygulamaları, günümüz kutu tasarımlarına örnek teşkil etmesi açısından fotoğraf olarak belgelendirilmiş ve sanatseverlerin beğenisine sunulmuştur.

Heykel, klasik anlamda boşlukta yer alan üç boyutlu biçimlendirilmiş nesne olarak tanımlanabilir. Bu tanımlama ile öne çıkan mekân, boşluk, doluluk gibi bazı kavramlar, sanatçılar için özellikle 20.yüzyıl sonrasında önemle üzerinde durulan konular haline gelmiştir. Boşluğun bir plastik öğe olarak kullanılması, Auguste Rodin, Henry Moore, Barbara Hepworth gibi modern dönem sanatçıları tarafından önemsenmiş ve bilinçli olarak boşluk plastik değer olarak kullanılmıştır. Fakat 1963 doğumlu İngiliz sanatçı Rachel Whiteread, boşluğa ve doluluğa diğer sanatçılardan farklı yaklaşmış; mekânların ve objelerin boş olan bölümlerini alçı, polyester, reçine gibi malzemelerle doldurarak boşluğu görünür kılmıştır. Heykellerinde yaşanmışlığın olduğu mekânları, insanların daha önce kullandığı objeleri, merdiven aralıkları, yatak şilteleri, termofor gibi günlük yaşamda anıların olduğu; başka bir deyişle ikinci el objelerin boş bölümlerini doldurarak negatif-pozitif kontrastı yaratmış ve izleyiciyi mekânların, nesnelerin yaşanmışlıklarına odaklamıştır. Eserlerinde biçim arayışından ziyade var olan boşluğun biçimini somutlaştıran sanatçı bu özgün tarzıyla Turner Ödülü’nü kazanmıştır. Araştırmada Whiteread’in mekânı yorumlayışı, kalpli minimalist olarak nitelenen heykelleri ele alınmıştır.

19. yüzyıl sonlarında, Osmanlı İmparatorluğu’nun Tanzimat Dönemi’nde tarımı geliştirmek üzere Numune Çiftliği kurma çalışmalarının bir sonucu olarak, toprağının kalitesi ve Çubuk Çayı’nın etrafında bulunması nedeniyle, Ankara’da Keçiören ilçesi sınırları içinde kalan alanda Çoban Mektebi inşa edilmiştir. Merkez bina dışındaki ağıllar ve diğer tesisler bugün mevcut değildir. Yapı bu haliyle, 2009 yılında tescillenmiş olup, anıtsal koruma derecesine sahiptir. Farklı kurumlar tarafından kullanmış olan, ancak günümüzde atıl olan yapı, 29.03.2018 tarihinde yangın geçirmiştir. Bu nedenle malzeme ve yapısal sorunları olan Çoban Mektebi, kapsamlı bir onarım gerektiren kültür varlığı durumundadır. Mustafa Kemal Atatürk ve Heyet-i Temsiliye üyelerinin kaldığı Çoban Mektebi, Milli Mücadele’nin Anadolu'ya yayılmasına tanık bir mekândır. Bu tanık olan mekânın korunması ve gelecek kuşaklara aktarılması için yeniden işlevlendirilmesi gerekmektedir. Ankara’daki Eski Çoban Mektebi’nin sahip olduğu anı, özgünlük ve belge değerleri nedeniyle, Başkent Üniversitesi, Güzel Sanatlar, Tasarım ve Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü üçüncü sınıf öğrencileri tarafından 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde MİM 444 Rölöve ve Restorasyon dersi kapsamında ele alınmıştır. Bu çalışmada, mimarlık öğrencilerine tarihi çevre bilinci aşılanırken, Çoban Mektebi’nin sahip olduğu kültürel miras değerlerinin korunabilmesi için farkındalık düzeyinin arttırılması hedeflenmiştir. Çalışmanın amacı, yapının mevcut durumunun belgelenmesi ve Çoban Mektebi’nin yeniden işlevlendirme olanaklarının Ankara İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü tarafından kullanılmak üzere araştırılmasıdır. Bu çalışma kapsamında Çoban Mektebi için Ankara İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü’nün talepleri doğrultusunda, yeniden işlevlendirme önerileri geliştirilmiş ve hazırlanan çalışma raporu İl Kültür Müdürlüğü’ne sunulmuştur.

Kolaj tekniği öncelikli olarak plastik sanatlar alanında bir araç (medium) olarak kullanılmaya başlanmıştır. Dada ve sürrealizm gibi sanat akımlarıyla birlikte yaratıcı ve bazen de protest fikir üretme ve bu fikirlerin izleyiciye iletilmesinde etkili bir araç olarak kullanılmaya başlanması kolajın mimarlık, içmimarlık ve tüm tasarım disiplinleri açısından önemini arttırmıştır. Çalışmanın amacı görsel sanatlar alanında yaygın olarak kullanılan kolaj tekniğinin İçmimarlık eğitiminde yaratıcılığı destekleyici bir teknik olarak kullanılmasına ilişkin bir değerlendirme yapmaktır. Çalışma kapsamında öncelikle kolaj tekniğinin mimarlık ve tasarım alanlarındaki kullanımlarına ilişkin bir değerlendirme yapılmıştır. Yapılan literatür taramasında bağlı olarak kolajın kullanım alışkanlıkları “konsept oluşturma” ve “görsel içerik oluşturma” olarak iki başlık altında incelenmiştir. Daha sonra Eskişehir Teknik Üniversitesi İçmimarlık Bölümü Temel Sanat Eğitimi dersini alan öğrencilerin işleri değerlendirilerek bir analiz yapılmıştır. Genel olarak insana ait bir yeti olan yaratıcılık olgusunun geliştirilebilir bir özellikte olması kabul edilmiştir. Bu çalışma ana hatlarıyla kolaj tekniğinin yaratıcılık üzerine etkileri ve içmimarlık vb. tasarım disiplinlerinde yaratıcılığı geliştirmeye yönelik bir teknik olarak kullanılmasına ilişkin bir değerlendirme yapmak üzerinedir. Yapılan değerlendirmede öğrenciler kolaj tekniğini yeni biçim üretmek amacının yanında yeni ve yaratıcı fikir üretmek için de kullanabilmiştir. Bu nedenle tasarım eğitiminde kolaj tekniği ile yapılacak uygulamaların yaratıcılık üzerine olumlu etkileri olduğu düşünülmektedir.

Afyon Sandikli Ulu Cami; Sandikli Cuma mahallesinde carsi icinde Yukaripinar’ da yer almaktadir. Sandikli’nin en buyuk camisi olarak bilinen yapi 14. Yuzyilda ahsap direkli ve toprak damli olarak insa edilmistir. 16. Yuzyilda ise minare ve harim bolumleri yeniden yapilmistir. Tarihi cami 1932 yilinda ise esasli bir onarimdan gecmistir. Bu calismada Sandikli Ulu Cami'sinin mimari ozellikleri anlatilmis ve camiye ait restorasyon ve restitusyon bilgileri verilmistir.

Türkiye’nin savaş sonrası kalkınma hamleleri,yatırımların bölgeler arası farklılaşması, kırdan kente göç hareketleri, konuttaleplerinin hızla artması vb. gelişmeler sonucunda kentlerin kontrolsüzbüyümeye başlaması planlı bir kentleşmeyi zorunlu kılmakla birlikte ülkedeşehir plancısı ihtiyacını da gündeme taşımıştır. Bu ihtiyacın karşılanabilmesiiçin dünyada yirminci yüzyılda başlayan planlama eğitimi ülkemizde yarım asrıaşkın bir süre sonra Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nde (ODTÜ) Şehir ve BölgePlanlama Bölümü’nün açılmasıyla başlamıştır. Lisans düzeyinde eğitim verenbölümler İzmir ve İstanbul başta olmak üzere diğer kentlerde de yaygınlaşmış,bölüm sayısı özellikle son on yılda ivmelenerek 2018 yılı itibariyle 27’yeulaşmıştır. Günümüzde kentsel sorunların yaygınlaşması plancıların görevkapsamını genişleterek mesleki açıdan daha donanımlı olmalarını zorunlukılmıştır. Nitekim şehir plancıları; geleneksel planlama tekniklerinin yanısıra teknolojik gelişmelere de ayak uydurabilen, parçacıl bakış açısı yerineilişkisel bütünlüğü sentezleyebilen, sürdürülebilir ve yaşanabilir bir kentiçin karmaşık kentsel sistemlerin işleyişini yorumlayabilecek teorik, pratik veteknik bilgi düzeyine sahip olmalıdır. Ancak şehir planlama yaklaşımlarındayaşanan bu devinim, bölüm sayısının hızla artmasıyla birlikte mezunlar arasındadaha rekabetçi bir ortamı da beraberinde getirmiştir. Mesleki yeterliliğin verekabetin önem kazanması ise hem lisans öğrencileri hem de mezunlarda meslekibir baskıya, kaygıya sebep olurken planlama eğitiminin çağın koşullarınaadaptasyonunu bir kez daha sorgulatmaktadır. Bu bağlamda Türkiye’de Şehir veBölge Planlama eğitimi veren bölümlerin öğrenci ve profesyonel plancı (kamu veözel sektörde çalışan şehir plancıları ile akademisyenler) bakış açısıyladeğerlendirilmesi; plancı adaylarını bekleyen iş bulmaya ve mesleki hayatayönelik problemlerin ortaya konulması çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır., Uncontrolledgrowth of cities in Turkey as a result of the developments such as post-war developmentmoves, differentiation of investments between regions, migration movements fromrural to urban and rapidly increasing housing demand have necessitated not onlya planned urbanization, but also brought forward the need for urban planners inthe country. In order to meet this need, planning education starting in theworld in the twentieth century has begun in our country with the opening of theDepartment of City and Regional Planning in Middle East Technical University(METU) after more than half a century. Departments providing undergraduateeducation have also become widespread in other cities, particularly in Izmirand Istanbul, and the number of departments has increased especially in thelast decade and reached 27 by 2018. Nowadays, the prevalence of urban problemshas made it necessary for planners to become professionally more equipped byexpanding their scope of work. In this regard, urban planners should havetheoretical, practical and technical knowledge level that can adapt totechnological developments as well as traditional planning techniques,synthesize relational integrity instead of fragmentary perspective, andinterpret the process of complex urban systems for a sustainable and livablecity. However, this movement lived in urban planning approaches has broughtalong a more competitive environment among graduates with a rapid increase inthe number of departments. The increasing importance of professional competenceand competition causes professional pressure and anxiety both for undergraduatestudents and graduates, and once again make us question the adaptation ofplanning education to the conditions of the age. In this manner, the mainpurposes of this study are to evaluate the departments providing education onCity and Regional Planning in Turkey from the perspective of students andprofessional planners (city planners and academics working in the public andprivate sectors) and to put forward the problems waiting for the plannercandidates related to finding jobs and professional life.

Ahsap, t eknolojik ve estetik o zellikleriyle bir c ok farkl i t u r u olan teknik bir malzemedir. Bu o zellikleriyle insano g lu ah s ab i g u n u m u ze kadar c e s itli ama c larla kullanm is t i r. Peyzaj mimarl igi uygulamalar i nda da ah s ap, gerek teknolojik gerekse estetik yap i s i yla vazgecilmez bir malzemedir. Ah s ab i n estetik o zelliklerinden biri olan g u zel koku o zelli g i de mimari tasar i mlarda tasar i m i y o nlendirecek unsurlardan biri olabilir. O zellikle ard i c , servi, sedir ve c am gibi baz i a g a c t u rleri i c erdikleri etkin, g u zel ve farkl i kokularla tasar i mlara olumlu katk i lar sa g layabilirler ve bu nedenle d is mekân donat i lar i n i n di g erlerine g o re daha c ok tercih edilebilirler. _________________________________________________________________________________ An Overview of the Use of Odorous Wood in Landscape Architecture Applications Abstract Wood is technical equipment with its technological and aesthetic features. Wood material has been used by people for various purposes until today. In landscape architecture applications, wood is an indispensable material with its technological and aesthetic structure. One of the aesthetic properties of wood, the fragrance feature can be one of the elements that can guide design in architectural designs. Some tree species, especially juniper, cypress, cedar, and pine can contribute positively to the designs therefore; they are more preferable in the manufacture of outdoor equipment than others. Keywords: Landscape, wood, wood material, odor

[EN] The current rules of projecting contemporary architecture are different from other historical periods. There are some rules and laws that composes each different styles. The treaty writers recover classical composition with order and balancing geometric figures, especially for façades and doorways, improving the architectural production at that time. The architects of the 17th century knew the treaties and they applied on their buildings, so we can talk about a culture architecture and by analysing their works, it brings us closer to its process. Such is the case of the façade of the church of Santiago de Benicalaf (Valencia) -Spain- in which by following the most relevant Spanish treaties, many of those rules are reflected. This study allows us to get closer to the architect, in addition to establishing the architectural work as an architectural reference within its heritage context., [ES] Bien es sabido que las reglas de proyectar la Arquitectura contemporánea son muy distintas a otros periodos históricos e incluso, entre los distintos estilos existen distintas leyes que las diferencian. Con la aparición de los tratadistas se recuperó la tradición clásica de composición con el orden y figuras geométricas equilibrantes, sobre todo para fachadas y portadas. El usar los conocimientos de los tratados implicaba que los Maestros tenían una formación en Arquitectura y, por lo tanto, se puede hablar de una arquitectura culta y al analizar las obras, nos acerca más a su proceso. Tal es el caso de la fachada de la iglesia de Santiago de Benicalaf (Valencia) -Spain- en el que al seguir los tratados de mayor relevancia, es decir, los conocidos en tierras españolas, se ven reflejadas muchas de esas reglas y que nos permiten acercarnos al artífice, además de asentar la obra arquitectónica como referente arquitectónico dentro de su contexto patrimonial.

Turizmde miras değeri taşıyan doğal ve kültürel kaynak değerlerinin korunması, yaşatılması ve gelecek nesillere aktarılması önemlidir. Özellikle ekoturizmin giderek önem kazanması ve turizm rotaları ile ilişkilendirilmesi sonucu yörenin turizm faaliyetlerinin geliştirilmesi adına bir fırsat oluşturmaktadır. Rotalardaki temel amaç; rota üzerinde öngörülen doğal ve kültürel değerlerinin birbirleriyle entegre edilmesi, yörenin geliştirilmesi ve turistlerin keşfetme ve tatmin düzeyinin artırılmasıdır. Çalışma alanı Atabey İlçesi olup turizm amaçlı doğal ve kültürel kaynak değerleri ve potansiyeli belirlenmiştir. Bu çalışmada ArcGIS 10.7 programı kullanılarak ağ analizi (network analysis) yöntemi kullanılarak kısa, orta ve uzun mesafeli turizm rotaları önerilmiştir. Sonuç olarak Atabey İlçesindeki önerilen rotalarda doğal ve kültürel kaynak değerleri için gereken eylemler önerilmiştir. Bu sonuçlar Atabey ve Isparta turizm kapasitesinin geliştirilmesinde önemli bir rehber niteliği taşıyacaktır., It is important to protect natural and cultural resource values that have heritage value in tourism, to keep them alive and to pass them on to future generations. Especially as ecotourism gains importance and is associated with tourism routes, it creates an opportunity for the development of tourism activities in the region. The main purpose of the routes; integrating the natural and cultural values envisaged on the route with each other, developing the region and increasing the exploration and satisfaction level of the tourists. The study area was Atabey District and the values and potential of natural and cultural resources for tourism purposes have been determined. In this study, short, medium and long distance tourism routes were proposed by using network analysis method using ArcGIS 10.7 program. As a result, necessary actions for natural and cultural resource values were proposed in the proposed routes in Atabey District. These results will serve as an important guide for the development of tourism capacity of Atabey and Isparta.

Ulaşım sistemleri ve politikaları ülkesel ve yerel ölçekte mekânsal ve sosyo-ekonomik gelişmelerden etkilenerek yeniden yapılandığı günümüzde ülkesel ölçekten yaya ulaşımına kadar özenle planlanması/tasarlanması gereken bir ihtiyaç haline gelmiştir. Günümüzde alternatif ulaşım sistemleri olarak kara yolu, deniz yolu, hava yolu ve demir yolu ulaşım sistemleri yenilikçi teknolojik gelişmelerle birlikte kompakt bir şekilde kullanılmaktadır. Çalışmada bölgesel ve kentsel gelişmeler ve planlama süreçlerinde yapılacak olan yatırımların ulaşım altyapısı ile ilişkisinin önemi irdelenmiştir. Denizli-Aydın-Muğla Bölgesi ve Denizli Alt Bölgesi çalışma alanı olarak belirlenmiştir. Ülke içerisinde sanayi, turizm ve tarımsal faaliyetlerin bulunduğu İstatistikî Bölge Birimleri Sınıflamasına (İBBS) göre düzey 2 bölgelerinden biri olan TR32 Aydın Alt Bölgesi (Denizli-Aydın-Muğla) farklı yapılardaki özellikleri ve gelişmeleri ile ulaşım sistemleri üzerindeki etkilerinin hem bölgeye hem de birbirleri ile olan etkileşimleri değerlendirilmiş ve bu kapsamda ulaşım planlamasının kentsel gelişme ile olan etkileşiminin Denizli ili örnek alanı üzerinden tartışılmıştır. Çalışma alanı bütününde bölgesel ve kentsel ulaşım planlamasını eleştirel bir bakış açısıyla değerlendirilmiştir., Transportation systems and policies have become a necessity that needs to be carefully planned / designed from the national scale to pedestrian transportation today, when they are restructured by being affected by the spatial and socio-economic developments at national and local scale. Today, as alternative transportation systems, road, sea, airway and railway transportation systems are used in a compact way with innovative technological developments. In this study, the importance of the relationship between transportation infrastructure and regional and urban developments and planning will be discussed. Within the scope of the thesis, Denizli, Aydın-Muğla region and the sub-region of Denizli are determined as the study area. TR32 Aydın sub-region which is one of the Level 2 Regions according to the Classification of Statistical Region Units where there are industrial, tourism and agricultural activities within the country is evaluated in terms of its characteristics and developments in different structures and their interactions with each other in the region. And in this context, the interaction of transportation planning with urban development was discussed in the sample area of Denizli. Regional and urban transport planning has been critically evaluated throughout the study area.

Sürdürülebilir turizmin ifadesi olan ekoturizm kentlere farklı bir değer katmaktadır. Bu değer ise kentsel mekanları ve yaşam kültürünü zenginleştirirken, sosyal, ekonomik, ekolojik ve çevresel katkıları da beraberinde getirmektedir. Kentsel ekoturizm, yöresel değerlerin önem kazanması, yöresel ve bölgesel ekonominin canlanması, insanların yeni yerler keşfetmesi, yerel deneyimlerin artması, farklı kültürdeki insan topluluklarının bir araya gelmesi, doğal çevreye sahip çıkma bilincinin kazanılması gibi pek çok katkılar sağlamaktadır. Çalışmanın amacı Isparta kentinin kentsel ekoturizm potansiyelinin ortaya konulması ve kent insanının talep ve eğilimlerinin belirlenmesi ve analizidir. Bu kapsamda Isparta kentinin kentsel ekoturizm açısından mevcut kaynak değerleri belirlenmiş, kent insanına (n: 409) yapılan anket çalışması ile kentsel ekoturizmine yönelik talep ve eğilimler belirlenmiş ve GZFT analizi ile mevcut durum tespiti yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, ekoturizmin yapılma nedeni doğayı keşfetme ve bazı rekreasyonel etkinliklerde (doğa yürüyüşü, dağ bisikleti ile gezinti ve fotoğraf çekme vb) bulunma olarak belirtilmiştir. Özellikle kentsel açık yeşil alanların ekoturizm etkinlikler için en uygun alanlar olduğu belirlenmiştir.

Akıllı malzemeler alanı yirminci yüzyılda büyük bir gelişim yaşamıştır, yirmi birinci yüzyılın başlamasıyla beraber gelişme hızını daha da artırmıştır. Bu, mimarinin kendisinin gelişimine giden yolu açmıştır, tasarımcıların ve inşaat profesyonellerinin düşünme biçimini yeniden şekillendirmiştir. Akıllı malzeme kullanımının mimarlık uygulamalarında gittikçe daha fazla gelişmesi ve entegre olması, sadece bir uygulama olarak değil, tasarım sürecinin ilk aşamalarında da dikkate alınmasının gerekli olduğu açıklığa kavuşmaktadır. Araştırma, akıllı malzeme sistemlerinin mimarlık alanındaki özelliklerini ve avantajlarını araştırmayı, daha iyi uyarlanabilir özelliklere sahip mimari yaratmanın yolunu araştırmayı ve nihayetinde yapısal, iklimsel ve mimari performanslara kafa yoran kullanıcılar için en uygun ortamı sağlayarak ‘‘adapte edilebilirlik durumuna” ulaşmayı amaçlamaktadır. Mimarlık alanındaki araştırmacılar olarak, akıllı malzeme sistem teknolojilerini daha iyi anlayarak, mimari geliştirilebilir ve yenilik dönemine ulaşabilir., The field of smart materials has experienced a great development in the 20th century, and with the beginning of the 21st century, it has further increased the speed of development. This leaded up to the architecture to develop itself, reshaped the way of thinking designers and construction professionals. It is becoming clear that the use of smart materials has become more and more developed and integrated in architectural applications needs to be considered not only as an application but also in the early stages of the design process. The research aims to explore the architectural characteristics and advantages of smart material systems, to explore the way to create architecture with better adaptable features, and ultimately to achieve the “state of adaptability” by providing the most suitable environment for users who are concerned with structural, climatic and architectural performances. As researchers in the area of architecture, by understanding the smart material systems technologies better, architecture can be improved and can reach the era of innovation.

Bu çalışmanın amacı; Isparta kent merkezinin estetik durumunu peyzaj mimarlığı disiplini açısından ortaya koymaktır. Çalışma mekânı olarak seçilen Isparta kent merkezi üç bölgede sınırlandırılmıştır. Araştırmada nitel yöntem kullanılmış ve gözleme dayalı analiz yapılmıştır. Bu kapsamda; mekânsal değerlendirme için doğallık, bakım, çeşitlilik, düzen, açıklık ve tarihi önem parametreleri kullanılmış ve değerlendirme için bir form oluşturulmuştur. Toplanan bulgular doğrultusunda, formun değerlendirmesi beşli Likert yöntemi ile yapılmış ve mekânsal mevcut durum tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma sonucunda Isparta kent merkezinde kent kimliğine uygun tasarımlara gidilemediği, Tarihi kent merkezi olması dolayısıyla güçlü potansiyele sahip mekânın, niteliksiz düzenlemeler ile mevcut potansiyelini yansıtamadığı görülmüş olup, Isparta kent merkezinin mevcut durumu itibariyle orta düzeyde bir estetiğe sahip olduğu tespit edilmiştir., This construction purpose; Viewing Isparta outside, not the city, is to reveal the discipline of architecture. Isparta city as a working place is limited to teaching three centers. In the research, qualitative method solution and observation were analyzed. This is the scope; for spatial evaluation, a form has been created for suggesting naturalness, care, diversity, order, clarity and history. The collected findings were made with the five-point Likert method of the form and the spatial situation was tried to be determined. It has been determined that the designs suitable for being in the city center of Isparta could not be made, whether it has the potential to be in the historical city center, and that it has a medium level of aesthetics in the city of Isparta.

[EN] Usually, articles and books about sustainability in building (and urban) sector are focused on environment, reuse, energy saving, solar and natural energy but the “social” sustainability is not considered as one topic for architects and engineers. But these professionals have to improve the quality of the life of the Human Being and to realize environments in which People can realize themselves safely and independently. The researches at the University of Pavia are focused on solutions to make inclusive the historical buildings and sites, looking for solutions that, at different scale, could be inserted respecting the history and the cultural environment but also improving the chance to visit and live according with the contemporary needs. The article shows the cultural approach and the method applied and some solutions that make clear this philosophy, with the awareness that each historic building and site is a unicum that needs answers that pay attention to the location, the history, the cultural and social background, the real needs and the aim of the complete project., [ES] Usually, articles and books about sustainability in building (and urban) sector are focused on environment, reuse, energy saving, solar and natural energy but the “social” sustainability is not considered as one topic for architects and engineers. But these professionals have to improve the quality of the life of the Human Being and to realize environments in which People can realize themselves safely and independently. The researches at the University of Pavia are focused on solutions to make inclusive the historical buildings and sites, looking for solutions that, at different scale, could be inserted respecting the history and the cultural environment but also improving the chance to visit and live according with the contemporary needs. The article shows the cultural approach and the method applied and some solutions that make clear this philosophy, with the awareness that each historic building and site is a unicum that needs answers that pay attention to the location, the history, the cultural and social background, the real needs and the aim of the complete project.

Günümüzde nüfus artışı, teknolojik, ekonomik ve kültürel değişimler, rant kavgaları ile açık ve yeşil alanların yok olması sonucu kentler insan yaşamı için ruhsal ve fiziksel yönden yetersiz bir çevre haline gelmektedir. Bozulan çevre koşulları karşısında kentli daha sağlıklı, fonksiyonel ve estetik bir peyzaj oluşturulmasını istemektedir. Halkın rekreasyonel ihtiyaçlarının karşılanması ve kentin fiziksel yapısının iyileştirilmesi ancak doğru bir açık ve yeşil alan sisteminin oluşturulmasına bağlıdır. Bu çalışmada Şevket Sabancı Parkı’nın kent içi yeşil alan sistemindeki yeri, fonksiyonu, insanlar üzerindeki etkileri ve parkta bulunan donatıların peyzaj mimarlığı kriterleri açısından uygunluğunun araştırılması amaçlanmıştır. Anket çalışmaları sonucuna göre parkın bakımsızlığı, donatı elemanlarının uyumsuzluğu, bakımsızlığı, mevcut sulama sisteminin kullanılamaz olması eksiklikler olarak belirlenmiştir. Parktaki mevcut sulama sisteminin kullanılamaz olması çimlerin ve bütün bitkilerin görüntüsünü de etkilemiştir., Today, as a result of population growth, technological, economic and cultural changes, rent fights and the disappearance of open and green spaces, cities become a mentally and physically insufficient environment for human life. In the face of deteriorating environmental conditions, the city wants to create a healthier, functional and aesthetic landscape. Meeting the recreational needs of the people and improving the physical structure of the city depends only on establishing a correct open and green area system. In this study, it was aimed to investigate the place of ŞSP in the urban green space system, its function, its effects on people and the suitability of the reinforcements in the park in terms of landscape architecture criteria. According to the results of the survey, the lack of maintenance of the park, incompatibility of the reinforcement elements, negligence of the existing irrigation system was determined as deficiencies. The unavailability of the existing irrigation system in the park has also affected the appearance of the grass and all plants.

Isparta İli Aksu İlçesine bağlı Başpınar Tabiat Parkı, yöre halkı tarafından iyi bilinen ve mesire alanı olarak kullanılan bir alan olup 2011 yılında Tabiat Parkı olarak ilan edilmiştir. BTP sahip olduğu kaynak değerleri ile yörenin doğa turizminin ve alternatif turizminin geliştirilmesinde önemli rol oynayabileceği gibi yöre ekonomisine de önemli katkılar sağlayabilecek bir potansiyele sahiptir. Bu çalışmada BTP’nın mevcut rekreasyon kaynak değerlerinin ve potansiyelinin belirlenmesi, alana yönelik ziyaretçi talep ve tercihlerinin belirlenmesi ve alanın rekreasyonel planlama konseptinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 400 kişi ile anket çalışması yürütülmüş SPSS Statistics 25 programı kullanılarak veriler % olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen bulguların değerlendirilmesi sonucu BTP rekreasyonel tesis ve etkinliklerinin yetersizliği, yönetim organizasyonu eksikliği, alan tanıtım yetersizliği, güvenlik, ulaşım vb. konularında eksiklikler belirlenmiştir. Sonuçta BTP koruma kullanma dengesi gözetilerek rekreasyonel planlama ilkeleri ve öneriler getirilmiştir., BNP, which is connected to Aksu District of Isparta Province, was declared as a Nature Park in 2011. BTP has the potential to make significant contributions to the development of the nature tourism of the region and to the local economy with its resource values. In this study, it was aimed to determine the existing recreational resource values and potential of BTP, to determine visitor demands and preferences for the area and to develop the recreational planning concept of the area. For this purpose, a survey was conducted with 400 people and the data was evaluated as % using the SPSS program. According to these findings; Deficiencies and inadequacies were been identified in the park in areas such as recreational facilities and activities, management organization, field promotion, security, transportation. As a result, recreational planning principles and suggestions have been brought into consideration by considering the protection-use balance of the park.

Günümüzde tatil anlayışı kaliteli konaklamanın yanı sıra farklı deneyimler elde etme, farklı alanları görme ve eğlence odaklı tatil anlayışını geliştirmiş, turizm tesislerinde farklılaşmayı sağlamıştır. Farklılaşmanın tatil anlayışını ve kullanıcının farklı deneyimler edinimini nasıl etkilediğini ortaya koymak amacıyla The Land of Legends üzerinde incelemelerde bulunulmuştur. Ayrıca turizme farklı bir bakış açısı getirme noktasında, yatırımın peyzaj planlama ve tasarımda otellerin konsept oluştururken katetmiş olduğu yer incelenmiştir. Alanın kullanıcılar açısından görüşleri, sosyo-ekonomik durumlarına ilişkin verileri anket çalışmalarıyla sağlanmıştır. Anket değerlendirmesinde Khi-kare yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda tropikal bitkilerin kullanımı, yapay tepelerin yüksekliğine dikkat edilmesi gerektiği, kullanıcının ilgisini canlı tutan aktivitelerin olması, drenaj sisteminin önemi gibi planlamalara ilişkin sonuçlar ortaya konularak çözüm önerilerinde bulunulmuştur. Anket sonuçları peyzaj mimarlığı açısından projelere getirilen yenilikler, eksik kalan kısımlar değerlendirilmiştir., Today, not only the quality of holiday accommodation, as well as to get different experiences, seeing different areas, development of entertainment-oriented holiday concept has led to differentiation in tourism facilities. So, show how this differentiation affects the holiday understanding, the user in terms of acquiring different experiences, TLOL has been studied. In addition, at the point of bringing a different perspective to tourism, the location of the investment in hotels landscape planning and design has been examined. The opinions of the field in terms of users, data on their socio-economic status were obtained through surveys. Khi-square method was used in the survey evaluation. Consequently, solutions were proposed for planning such as the use of tropical plants, the height of artificial hills, the activities that keep the attention of user alive, the importance of drainage system. Survey results in terms of landscape architecture, innovations brought to projects, missing parts were evaluated.

Throughout history, different civilizations have struggled with infectious and epidemic diseases such as plague, cholera, typhoid, typhus, dysentery, leprosy, syphilis, malaria, tuberculosis and smallpox. Within the scope of this article, some of the most devastating infectious and epidemic diseases like leprosy, rabies, plague, smallpox and cholera, legal arrangements on infectious diseases, past and future health-care facilities are mentioned and discussed. It has been revealed that infectious and epidemic diseases like COVID-19 will pose a threat to humanity. Now more than ever, collaborative efforts of architects and healthcare providers will mean more in fighting with COVID-19 like infectious and epidemic diseases. Hence, this article aims to shed light on the future by opening a door to the past and reveal the importance of architectural strategies which integrated with medical knowledge in designing the future specialized health-care facilities for the treatment and prevention of highly contagious, life-threatening infectious and epidemic diseases., Medeniyetler belli aralıklarla veba, kolera, tifo, tifüs, dizanteri, cüzzam, frengi, sıtma, verem ve çiçek gibi birçok bulaşıcı ve salgın hastalıklar ile mücadele etmek zorunda kalmıştır. Bu makale kapsamında, tarihsel süreçte çoğu afet boyutuna ulaşarak, önleyici tedbirlerin alınmasını gerektiren bulaşıcı ve salgın hastalıklar için sağlık sistemi içinde yapılan yasal düzenlemeler, mimari yapılanmalar ile tahaffuzhaneler, dezenfeksiyon merkezleri gibi koruyucu sağlık önlemleri ele alınmış, sağlık kurumlarından örnekler sunulmuştur. Dünya üzerinde çok sayıda insanın ölümüne neden olan bulaşıcı ve salgın hastalıkların geçmişte olduğu gibi gelecekte de farklı şekillerde canlıları tehdit edeceği COVID-19 ile bir kez daha gözler önüne serilmiştir. Bu nedenle, en çok kayıpların verildiği hastalıkları incelemek ve farklı dönemlerde insanların geliştirdiği çeşitli baş etme yöntemlerinin farklı disiplinlerce irdelenmesi, geleceğin tasarlanabilmesi için büyük önem taşımaktadır. Aralık 2019 sonrası, pandemi öncesinin dar penceresinden bakılamayacak kadar ciddi bir dönemi aralamıştır. Can kayıplarının yaşandığı bu zorlu süreçte tıp ve mimarlık disiplinlerinin kolektif hareket etmesi, yeni yaşam alanlarının oluşturulmasının önem taşıdığı görülmektedir.

Virtual reality (VR) provides unique tool to conduct leading-edge research in several areas with the overarching mandate of providing innovative solutions in a manner, which ensures connectivity and adaptability of interdisciplinary research such as, architectural and medical research to changing technologies. The Patient safety movement is creating a “culture” where the omission and commission of clinical actions are minimized. Thereby, reducing risk of harm often related to such events as medication errors and falls. With great increase in older adults’ health care expenses, assessing physical environment is becoming essential to reduce patient’s injuries during hospitalization and optimally reduce the cost of health care resulting from these injuries. This review focuses on the usefulness of using virtual reality in assessing the effect of architectural design on mental health disorders. It also suggests future directions for the use of virtual reality so it can be implemented to improve hospital physical design to mitigate injuries sustained by older patients suffering from dementia. Furthermore, major virtual reality test mediums, and the critique over using them in the assessment of architectural environments will be discussed.