Search

Alt konka hipertrofilerine bağlı burun tıkanıklığı, kulak burun boğaz pratiğinde en sık karşılaşılan şikayetlerden biridir. Tedavide medikal ve cerrahi yöntemler kullanılmaktadır. Medikal tedavinin yeterli olmadığı durumlarda cerrahi tedaviye gerek duyulur. Alt konka cerrahi tedavisinde kullanılan yöntemler arasında; parsiyel/total konka rezeksiyonu, lateralizasyon, lazer cerrahisi, elektrokoter, kriyoterapi, submukozal rezeksiyon, türbinoplasti, submukozal diyatermi, radyofrekans termal ablasyon, argon plazma koagülasyonu bulunmaktadır. Radyofrekans Termal Ablasyon (RFTA) tekniği son yıllarda kullanımı artan, etkinliği kanıtlanmış, uygulanması kolay, minimal invaziv ve düşük yan etki riski nedeniyle sık tercih edilen bir tedavi yöntemi haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı; akustik rinometri ölçümüyle konjesyon öncesi, konjesyon sonrası ve dekonjesyon sonrası minimal kesitsel alan (MCA2)' deki değişim oranlarına bakarak RFTA tedavisi sonrası konkaların konjesyon ve dekonjesyona verdiği yanıtı RFTA öncesi verdiği yanıtla karşılaştırıp, bu sonuçları histolojik çalışmada RFTA ile tedavi edilmiş ve edilmemiş gruplarda konka spesimenlerinde bakılan venöz sinüzoid çaplarındaki değişimle korelasyonunu değerlendirmektir. Çalışmaya, bilateral alt konka hipertrofisi olan ve RFTA planlanan 30 hasta ve ayrıca bilateral alt konka hipertrofisi olup parsiyel konka rezeksiyonu önerilen yedi hasta, toplamda 37 hasta dahil edilmiştir. Tüm hastalara RFTA uygulanmış olup RFTA öncesi, RFTA sonrası 1. ay ve 3. ayda hastalara Vizüel Analog Skala (VAS) doldurmaları istenmiş, ayrıca akustik rinometrik ölçümleri yapılmıştır. Akustik rinometri ölçümünde, konjesyon öncesi, konjesyon sonrası ve dekonjesyon sonrası MCA2 ve total nazal volüm (V) değerleri kaydedilmiştir. Konjesyon 2 mg/ml ve 8 mg/ml histaminle hazırlanmış spreylerle iki defa artan dozlarda verilerek, dekonjesyon ise % 0,1 adrenalinle emdirilmiş pamuk şeritller her iki nazal pasaja yerleştirilerek sağlanmıştır. Elde edilen verilerde, MCA2 ve V değişim oranları RFTA sonrası RFTA öncesine göre anlamlı derecede düzelme göstermiş olup RFTA sonrası 1. ay ve 3. ay arasında aynı oranlar arasında anlamlı fark görülmemiştir. Ayrıca histolojik çalışmada da; RFTA ile tedavi edilmiş grupla tedavi edilmemiş hipertrofik konka grubundaki venöz sinüzoid çapları karşılaştırıldığında RFTA uygulanmış hastaların venöz sinüzoid çaplarında anlamlı derecede fark olduğu saptanmıştır. Tüm bu sonuçlar RFTA tedavisinin konka küçültme işleminde etkin bir yöntem olduğunu göstermektedir. Ayrıca RFTA tedavisi planlanan hastalara preoperatif akustik rinometrik ölçümlerle MCA2 değişim oranlarına bakılarak konkaların konjeste ve dekonjeste olabilme kapasitelerini değerlendirip, hastanın radyofrekans tedavisinden fayda görüp görmeyeceğini öngörmede kullanılabilecek veriler olabileceği düşünülmektedir . Nasal congestion due to inferior conchal hypertropy is one of the the most encountered complaint in ear nose throat practise. There are medical and surgical treatment options. Surgical treatment is indicated if medical treatment is not effective. Surgical options include; partial/total turbinate resection, lateralization, laser surgery, electrocautery, cryotherapy, submucosal resection, turbinoplasty, submucosal diathermy, radiofrequency thermal ablation, argon plasma coagulation. Radiofrequency Thermal Ablation (RFTA) has become preffered treatment of choice because this method is effective, easy to perform, minimally invasive and has rare side effects. Aim of this study is; to compare pre-congestion, post-congestion and post-decongestion MCA2 levels before and after RFTA, which are measured with acoustic rhinometry, and with using these results, to evalute correlation between untreated patients and treated patients? venous sinusoidal calibrate changes histologically. 30 patients with bilateral inferior conchal hypertrophy who are proposed to have RFTA and seven patients who are proposed to have inferior turbinate resection due to choncal hypertrophy were included in the study. All of the patients who are treated with RFTA, filled Visual Analog Scale (VAS) and acoustic rhinometric measurements of these patients were done before RFTA and after RFTA at the 1st and 3rd months. In acoustic measurement, pre-congestion, post-congestion and post-decongestion MCA2 and total nasal volumes (V) were recorded. Congestion was provided by histamin spray applied in 2 mg/ml and 8 mg/ml doses, decongestion was provided by % 0,1 adrenalin soaked cotton placed into both nasal passages. Reduced ratios in MCA2 and V level changes before and after RFTA were statistically significant. There was no statistical significance in the level of changes between the 1st and 3rd months after RFTA. There was a statistically significant difference in the caliber of the venous sinusoidals between the untreated and treated patients with RFTA. All these results show that RFTA is a effective method in conchal reduction. In addition, we thought that, with the preoperative acoustic measurement of MCA2, congestion and decongestion capacity can be observed and this can predict which patients will have benefit from RFTA. 94

WOS:000357533000014 PubMed: 26223721 OBJECTIVE: To investigate the effects of different types of nasal packings on middle ear pressure in patients undergoing septoplasty. MATERIALS and METHODS: Sixty patients who were suffering from nasal obstruction and who had to undergo septoplasty because of nasal septal deviation were included in the study. After the septoplasty, Merocel packings and internal nasal splints were intraoperatively applied in thirty patients each. Middle ear pressure was evaluated by tympanometry. Tympanometric peak pressures were used for this aim. Acoustic impedance measurements were performed in both ears, and the average values of the two ears were calculated. Tympanometric measurements were performed for patients during the preoperative period and on the 2nd and 5th postoperative days. RESULTS: There were 30 (5 females, 25 males; average age 23 years) patients in the internal nasal splint group and 30 (8 females, 22 males; average age 26 years) patients in the anterior Merocel packing group. When the values obtained by acoustic impedancemetry before the operation and on the postoperative 5th day were compared, there was no statistically significant difference between the groups. The middle ear pressure significantly decreased in the anterior Merocel packing group compared with that in the internal nasal splint group. The intragroup comparison of the acoustic impedance measurements of the internal nasal splint group revealed no significant difference between the preoperative acoustic impedance values and the values obtained on the postoperative 2nd day. CONCLUSION: Cannulated silicone intranasal splints are better in terms of patient comfort after an intranasal surgery without effecting eustachian tube function.

Septum deviasyonu kulak burun boğaz kliniklerinde en sık karşılaşılan, prevalansı erişkin toplumda yüksek olan bir nazal patolojidir. Septum deviasyonunun da etyolojisinde yer aldığı OUAS gibi komorbiditesi yüksek olan hastalıkların atriyal fibrilasyon gibi subklinik kardiyak patolojilere neden olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada nazal septum deviasyonu olan ve başka nazal patolojisi olmayan hastalar, nazal patolojisi olmayan sağlıklı deneklerle karşılaştırıldı. Çalışmamızdaki hasta grubu ve kontrol grubu arasında visüel analog skala(VAS), rinomanometri, ekokardiyografi ve yüzeyel elektrografi uygulandı ve sonuçlar karşılaştırıldı. Hasta grubunda kontrol grubuna göre, VAS ve transnazal basınç anlamlı yüksek bulunurken transnazal akım anlamlı düşük bulundu. Hasta grubunda interatriyal ve intraatriyal iletinin uzadığını gösteren PA septum, PA triküspit, PA lateral-triküspit, PA septum-triküspit değerleri kontrol grubuna göre anlamlı yüksek bulundu. Hasta grubunda sol atriyum boyutunu gösteren, sol atriyum genişliği (LA), sol atriyum hacimlerinden LA volüm maksimum, LA volüm minimum ve LA volüm p değerleri kontrol grubuna göre anlamlı yüksek bulundu. Çalışmamızın sonucunda elde ettiğimiz mevcut veriler ile nazal septum deviasyonunun atriyal fibrilasyona yatkınlık oluşturan subklinik kardiyak patolojilere neden olabileceğini ve bu patolojilerin ekokardiyografi gibi noninvaziv yöntemlerle saptanabileceğini göstermiş olduk. Anahtar kelimeler: Nazal septum deviasyonu, atriyal fibrilasyon, ekokardiyografi, rinomanometri Nasal septum deviation is one of the most frequently encountered nasal pathology in ear nose throat clinics with a high prevelance among the adult population. Diseas with a high comorbidity such as Obstructive Sleep Apnea Syndrome(OSAS), among whose etiology septum deviation takes place, can cause subclinical patologies like atrial fibrilation.In this study, patients who have nasal septum deviation and who do not have other forms of nasal pathologies, are compared with other healthy patients who do not have any nasal pathologies.In the study, the patient and the control group are subjected to visual anologue scale (VAS), rhinomanometry, echocardiography and surface electrocardiography and the results are compared between two groups. In the patient group while the VAS and transnasal pressure were found meaningful higher, the transnasal flow was found meaningful lower than the control group. In the patient group PA septum, PA tricuspide, PA lateral-tricuspide, PA septum-tricuspide values, which domanstrate that interatrial and intraatrial conduction prolonged, were found meningful higher than the control group. In the patient group left atrium width (LA), LA volume maximum, LA volume minimum and LA volume p values, which show the size of left atrium, were found meningful high in comparison to the control group.As a result of the data obtained from this study, the dissertation domanstrates that nasal septumdeviation can cause subclinical cardiac pathologies such as atrial fibrilation and these pathologies can be detected with noninvasive methods such as echocardiography.Keywords: Nasal septum deviation, atrial fibrilation, echocardiography, rhinomanometry. 73