Search

Normal Bireylerde ve Migren Tanısı Almış Bireylerde Vestibüler Efferent Sistemin cVEMP Cevapları Üzerindeki Etkisinin DeğerlendirilmesiBu çalışmanın amacı, sağlıklı bireylerde ve auralı/aurasız migren tanısı almış bireylerde görsel uyaranların cVEMP cevaplarına etkisinin araştırılmasıdır. Sağlıklı bireyler, auralı migren ve aurasız migren tanısı almış bireylerden oluşan toplam 68 kişi çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm bireylere pursuit ve optokinetik uyaranlar verilerek cVEMP testi yapılmıştır. Sağlıklı bireylerde, görsel uyaran olmadan yapılan cVEMP testi ile karşılaştırıldığında sola doğru optokinetik uyaran verilerek yapılan cVEMP testinde hem solda hem de sağ tarafta P1N1 latansında, sağda N1 amplitüdünde, sağa doğru optokinetik uyaran verildiğinde ise solda P1N1 latansında, pursuit uyaran verildiğinde ise hem N1 hem de P1N1 latansında sağda ve sol tarafta anlamlı farklılık elde edildi (p

Bu çalışmanın amacı kronik otitis media'lı (KOM) hastaların vestibüler sistemlerinde hasar olup olmadığının vHIT ile değerlendirilmesi ve sağlıklı bireylerle karşılaştırılmasıdır. Yaşları 18-65 arasında 60 tek taraflı KOM hastası ve 30 sağlıklı birey çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen hastaların hepsinde kulak zarı perforasyonu varken 30 aktif akıntılı ve 30 akıntısız KOM hastası olarak alt gruplara ayrılarak incelenmiştir. Tüm bireylere kulak burun boğaz muayenesi, odyolojik değerlendirme, baş dönmesi algısının ölçüldüğü Baş Dönmesi Engellilik Envanteri (BEE) ve vHIT yapılmıştır. Çalışmada elde edilen vHIT sonuçlarında refiksasyon sakkadları sadece 3 kişide görüldüğü için sakkad parametresi analize dahil edilmemiştir. Çalışma ve kontrol grubu arasında lateral kanallarda anlamlı fark saptanmazken posterior ve anterior kanallarda anlamlı fark saptanmıştır. Hasta grubunda hasta kulak ve karşı kulak karşılaştırılmalarında ise yine lateral kanallarda anlamlı fark saptanmamış olup posterior ve anterior kanallarda ise çeşitli yönlerde anlamlı farklılık saptanmıştır. Hastalar aktif akıntılı ve inaktif akıntısız alt gruplara ayrıldığında ise herhangi bir anlamlılık saptanmamıştır. Bireylerin baş dönmesi algısını ölçmek için uygulanan BEE sonuçlarında hasta grubu ve kontrol grubu arasında anlamlı fark saptanmamış olup aktif akıntısı olan bireylerin baş dönmesi algısının anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak KOM'un anterior ve posterior kanalları etkileyebileceğinin yanında aktif akıntısı olan KOM'lu hastaların baş dönmesi algısının yüksek olduğu saptanmıştır. Ancak anterior ve posterior kanallarda gözlenen tüm bu istatistiksel anlamlı farklılıklar klinik olarak patolojik değildir. Bunun yanında çalışmada anterior ve posterior kanallarda çeşitli istatistiksel anlamlı farlılıkların gözlenmesinden dolayı vHIT testinin KOM hastalarının vestibüler hasarının değerlendirmesinde kullanılabileceği düşünülmektedir. Ayrıca literatür de KOM hastalarında vHIT uygulanan çalışma olmaması yönünden daha ileride yapılacak çalışmalara zemin hazırlayabileceği düşünülmektedir. The aim of this study is; the evaluation of vestibular system with vHIT in patients with chronic otitis media (COM). Sixty unilateral COM patients between the ages of 18-65 and 30 healthy individuals were included in the study. The patients werw subdivided into 2 groups; 30 patients in the first group had COM with active infection and drainge, 30 patients in the second group had no drainge inactive flow-free COM patients. All subjects underwent ear nose examination, audiological evaluation, dizziness handicap inventory (DHI) and vHIT which measured the perception of dizziness. The saccade parameters in vHIT were not included in the analysis since the saccades were seen in only 3 subjects. There was no significant difference between the study and control groups for the lateral semicircullar channels (SCC) but there was a significant difference between the posterior and anterior SCC. In the patient group, there was no significant difference in the lateral SCC between the diseased ear and the opposite normal ear and there were significant differences in the posterior and anterior SCC in various directions. When the patients were subdivided into active ear drainge inactive subgroups, no significant difference was found. No significant difference was found between the patient and control group in the DHI results; which was applied to measure the perception of dizziness. İt was found that the perception of dizziness in the individuals with active discharge was significantly higher. As a result, COM was found to affect the anterior and posterior SCC, but it was found that dizziness of the patients with active dischange was higher. However, all these significant statistical differences observed in the anterior and posterior canals are not clinically pathological. In addition, vHIT test may be used to evaluate the vestibular damage of KOM patients due to the significant differences in the anterior and posterior channels. In addition, it is also considered that our study will be aid to further future studies. 81

Çalışmamızda, ataklarla seyreden (Relapsing-Remitting) tipteki MS tanısı konulmuş vakalarda vestibüler sinir, utrikül, sakkül ve yarım daire kanallarından oluşan periferik vestibüler end organ hasarının olup olmadığı VEMP/vHIT testi kullanılarak araştırılmıştır. Ataklarla seyreden tipteki MS hastalarının VEMP/vHIT bulguları sağlıklı bireylerle karşılaştırılmış, VEMP/vHIT parametreleri ve beyin magnetik rezonans görüntüleme (MRG) bulguları araştırılmıştır. Bu amaçla çalışmaya, Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Anabilim Dalı'nda Nöroloji hekimi tarafından ataklarla seyreden tipte MS tanısı konulan 18-60 yaşları arasında toplam 50 birey ile aynı yaş grubunda normal işitmesi olan ve denge problemi olmayan 35 normal ve sağlıklı birey dâhil edilmiştir. Grupların değerlendirmesinde kullanılan sVEMP, oVEMP ve vHIT testleri Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı Odyoloji Ünite'sinde yapılmıştır. MS grubunun EDSS ve MRG bulguları nöroloji hekimleri tarafından değerlendirilmiştir.Çalışmada elde edilen verilerin analizi sonucunda, MS grubunda oVEMP'te cevap elde edilme oranları kontrol grubuna göre anlamlı olarak farklı elde edilirken, sVEMP cevapları açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır. İki grup arasında sVEMP/oVEMP ortalama latansları ve vHIT kazançları açısından anlamlı farklılık bulunmamıştır. Fakat sVEMP amplitüdleri açısından iki grup karşılaştırıldığında MS grubunda anlamlı derecede düşük elde edilmiştir. MS'li grupta beyin sapı serebellar semptomları, beyin sapı göz hareket bozukluğu semptomları, internükleer oftalmopleji, geçirilmiş optik nevrit atağı, hastalık süresi, EDSS puanı, toplam atak sayısı ile VEMP/ vHIT arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. MS'li grupta anormal oVEMP görülme oranı kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulunurken, anormal sVEMP ve vHIT görülme oranı açısından gruplar arasında anlamlı bulunmamıştır. MS grubunda MRG'de lezyon yerleşim yerine göre mezensefalon, bulbus, pons ve servikal lezyon ile anormal VEMP ve vHIT arasında anlamlı ilişki elde edilmemiştir. MS hastalarının vertigo, dizziness, bulantı, kusma gibi denge ile ilgili ciddi problemler yaşadıklarında tüm vestibüler değerlendirmenin yapılmasının yararlı olabileceği düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Görüntüleme, multipl skleroz, vestibuler evoked myogenikpotansiyel, video head impulse test In our study, whether or not there was a peripheral vestibular end organ damage composed of vestibular nerve, utricle, saccule, and semicircular canals in cases diagnosed with relapsing-remitting MS was investigated by using the VEMP/vHIT test. The VEMP/vHIT findings of relapsing-remitting type of MS patients were compared with healthy subjects, the VEMP/vHIT parameters and brain magnetic resonance imaging (MRI) findings were investigated.For this purpose, a total of 50 individuals between the ages of 18 and 60 who were diagnosed with relapsing-remitting MS by a neurology physician at the Department of Neurology, Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital and 35 normal and healthy individuals in the same age group with normal hearing and without balance problems were included in the study. The sVEMP, oVEMP and vHIT tests used in the evaluation of the groups were performed in the Audiology Unit of the Department of Otorhinolaryngology, Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital. EDSS and magnetic resonance imaging findings of the MS group were evaluated by neurology physicians.As a result of the analysis of the data obtained from the study, the rates of obtaining oVEMP response in the MS group were significantly different from the control group, while there was no significant difference in terms of sVEMP responses. There was no significant difference between the two groups in terms of sVEMP/oVEMP mean latencies and vHIT gains. However, when the groups were compared in terms of sVEMP amplitudes, it was found to be significantly lower in the MS group. In the MS group, there was no significant correlation between brain stem-cerebellar symptoms, brain stem eye movement disorder symptoms, internuclear ophthalmoplegia, previous optic neuritic episode, duration of illness, EDSS score, total number of episodes and VEMP/vHIT. Incidence of abnormal oVEMP was significantly higher in the MS group than in the control group, whereas incidence of abnormal sVEMP and vHIT were not significant between groups. In MS group, no significant correlation was found between mesencephalon, bulbus, pons, cervical lesion and abnormal VEMP and vHIT according to lesion localization in MRI.It is thought that it may be useful to perform all vestibular evaluation, when MS patients have serious problems related to balance; such as vertigo, dizziness, nausea, and vomiting.Keywords: Imaging, multiple sclerosis, vestibular evoked myogenic potential, videohead impulse test 86

ABR odyolojik tanıda kullanılan bir testtir. ABR'de click, tone burst ve chirp uyaran kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı; normal işiten sağlıklı bireylerde ve SNİK işitme kayıplı hastalarda LS CE Chirp ve click uyaranları ile yapılan ABR 'nin V. dalga mutlak latans ve amplitüdlerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışma 19-55 yaş arasındaki bireylerle yapılmıştır. Normal işiten 36 birey alınmıştır. Bilateral SNİK 'li 60 birey; hafif derecede SNİK'li 20, orta derecede SNİK'li 20, orta- ileri derecede SNİK 'li 20 birey şeklinde 3 gruba ayrılmıştır. Tüm bireylerin odyometrik ve timpanometrik değerlendirmeleri yapılmış ve önce click sonra da aynı cihazda parametre değiştirerek LS CE Chirp ABR testi yapılmıştır. Grupların tümünde; 90, 80, 60 dB şiddet düzeylerinde, ayrıca normal bireylerde 40 ve 20 dB şiddet seviyelerinde click ve LS CE Chirp uyaranları ile elde edilen V. dalga mutlak latans ve amplitüdleri karşılaştırılmıştır. LS CE Chirp ve click uyaranları ile V. dalga mutlak latans karşılaştımasında; sağlıklı bireylerde 90, 80 ve 20 dB şiddetlerinde anlamlı fark saptanmamış (p>0.05), 40 ve 20 dB şiddet düzeylerinde fark saptanmıştır (p0.05). Sağlıklı bireyler ve işitme kayıplı gruplarda tüm şiddet düzeylerinde amplitüdler LS CE Chirp uyaranda, click uyarandan anlamlı şekilde büyük elde edilmiştir (p0.05). The amplitude values of the LS CE Chirp responses were higher than the responses to click stimuli in all subject groups (p

Bu çalışmada amacımız; prelingual ve postlingual dönemde işitme kaybı gelişmiş ve koklear implant uygulanan hastaların implantasyon öncesi ve sonrasında işitsel algı test sonuçlarının retrospektif olarak incelenmesidir. Dosyası incelenen 224 hastadan çalışmaya dahil edilme kriterine sahip 99 hastanın verileri değerlendirilmiştir. Hastalar öncelikle konjenital işitme kayıplı prelingual ve postlingual dönemde işitme kaybı gelişen hastalar olmak iki gruba ayrılmıştır. Prelingual 80 hasta ve postlingual 19 hastanın preoperatif ve postoperatif işitsel algı testleri karşılaştırılmıştır. Çalışmaya dahil edilen prelingual ve postlingual işitme kayıplı hastalar; cinsiyetleri, implantın uygulandığı taraf, uygulanan implantın markası, prelingual hastalar; implantasyon yaşları, akraba evliliği varlığı, implantasyon sonrası takip süreleri, operasyon öncesi işitme cihazlı serbest alan ortalamaları ayrıca postlingual işitme kayıplı hastalar işitme cihazı kullanım süreleri, tanı ile implantasyon arasında geçen süre açısından incelenmiş tüm bu parametrelerin preoperatif ve postoperatif işitsel algı test sonuçlarına etkileri değerlendirilmiştir Prelingual ve postlingual dönemde implante olan tüm hastalarda operasyon öncesi ve sonrası işitsel algı test sonuçlarında anlamlı fark bulunmuştur (p0.05). Prelingual ve postlingual hastalarda; cinsiyetin, uygulanan implantın taraf ve markasının, prelingual hastalarda; akraba evliliğinin, operasyon öncesi işitme cihazlı serbest alan ortalamalarının postlingual hastalarda ise işitme cihazı kullanım süresinin, tanı ile implant arasında geçen sürenin istatistiksel olarak anlamlı farka sebep olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Prelingual hastalarda, implantasyon öncesi implantasyon yaşlarına göre 48 ay ve üzeri yaş grubunda Ling 6 ses testi, MTP ve MAIS envanterinde diğer yaş grupları ile istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (p0.05). İmplantlandırma sonrası takip süresi açısından sadece MAIS envanterinde 24 aydan kısa ve uzun takiplerde anlamlı fark saptanmış (p 0.05). In prelingual and postlingual patients; it was found that the gender, the side and brand of the implant applied, and in patients with prelingual hearing loss, the consanguineous marriage, average of free range with hearing device in pre-operative period, and also duration of hearing aid usage in postlingual patients did not cause statistically any significant difference between diagnosis and implantation (p> 0.05).There was a statistically significant difference (p 0.05).In terms of the follow-up time after implantation, there was a significant difference only in the short and long follow-ups of 24 months in the Meaningful Auditory Integration Scale (MAIS) inventory (p

Çalışmamızda sağlıklı bireylerde farklı frekanslarda tone burst ve chirp uyaranları ile elde edilen cVEMP yanıtlarının saptanması ve bu bulguların karşılaştırılması hedeflenmiştir. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu'nun 22.03.2016 tarihli ve 27/04 sayılı kararı ile etik kurul açısından uygun bulunmuştur. Çalışma, 19-65 yaş arası toplam 65 gönüllü katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmamıza herhangi bir otolojik, nörootolojik ve vestibüler sistem ile ilgili şikâyet ve hastalığı olmayan, normal dış kulak yolu ve timpanik membrana sahip, elektroakustik immitansmetri değerlendirilmesinde, orta kulak basıncı ±50 daPa sınırlarında ve TipA timpanograma sahip ve saf ses ortalaması 125-8000 Hz arasında 15 dB ve daha iyi olan bireyler dâhil edilmiştir. VEMP'in ilk pozitif (P1) ve onu takip eden negatif dalgasının (N1) latansları ve bu iki dalganın tepe noktaları arasında kalan P1-N1 amplitüdleri ve VEMP Asimetri Oranı (VAR) karşılaştırılmıştır. 500 Hz Tone burst uyaran için; P1 latans ortalaması 12.89 ± 0.81 (ms), N1 latans ortalaması 21.13 ± 1.65 (ms), P1-N1 amplitüd değeri 104.99 ± 36.85 (µV)' dir. 500 Hz Frekansa-spesifik chirp uyaran için; P1 latans ortalaması 7,79 ± 0.86 (ms), N1 latans ortalaması 16.16 ± 1.67 (ms), P1-N1 amplitüd değeri 129.32 ± 41.25 (µV)' dir. 1000 Hz Tone burst uyaran için; P1 latans ortalaması 11.72 ± 0.85 (ms), N1 latans ortalaması 19.54 ± 1.62 (ms), P1-N1 amplitüd değeri 88.39 ± 29.65 (µV)' dir. 1000 Hz Frekansa-spesifik chirp uyaran için; P1 latans ortalaması 8.7 ± 0.88 (ms), N1 latans ortalaması 16.7 ± 1.75 (ms), P1-N1 amplitüd değeri 110.07 ± 35.77 (µV)'dir. İki farklı frekansta (500 ve 1000 Hz), chirp uyaran ile tone burst uyaran P1 (ms), N1 (ms) ve P1-N1 (µV) değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p

BPPV en yaygın periferik vestibüler sistem hastalığıdır. Kanalolitiazis ve kupulolitiasiz kabul edilen iki teoridir. BPPV'de vestibüler testlerin klinik önemi bilinmektedir. Çalışmamızda posterior kanal BPPV'de cVEMP, oVEMP ve vHIT bulguları incelenmiş ve Epley manevrasının bu testlerde oluşturduğu değişiklikler değerlendirilmiştir. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Araştırma Hastanesi KBB Kliniği'nde, yürütülen çalışmaya Dix-Hallpike testi (DHT) ile posterior kanal BPPV tanılı 36 hasta alındı. Otolojik ve nörootolojik hastalık hikâyesi olmayan 42 gönüllüden kontrol grubu oluşturuldu. Çalışma ve kontrol grubuna tedavi öncesi cVEMP, oVEMP ve vHIT'leri yapıldı. Testlerden sonra hasta gruba Epley manevrası uygulandı. Manevra sonrası iyileşme gözlenen hastalara testler tekrar edildi. cVEMP testinde; P1 ve N1 dalgaların latansları, P1-N1 amplitüdleri ve iki kulak arasındaki asimetri oranları analiz edildi. oVEMP testinde N1 ve P1 dalgaların latans ve amplitüdleri değerlendirildi. vHIT'de ise; infrared kamera kullanılarak etkilenen posterior kanaldaki kazançlar, tedavi sonrası ve normatif veriler ile karşılaştırıldı.cVEMP testinde tedavi öncesi ile sonrasındaki değerler kontrol grubuna göre karşılaştırıldığında P1ve N1 latanslarında anlamlı farklılık bulunmadı. Tedavi öncesi 84,75 μV ve sonrası 89,64 μV olan P1-N1 amplitüdü kontrol grubundaki 110,39 μV olan P1-N1amplitüdüne göre anlamlı şekilde düşük bulundu. (p

ÖZEToVEMP'te Uygulanan Farklı Uyaranların ('klik', 'tone-burst', 'chirp') Farklı Yaş Gruplarındaki Sağlıklı Bireyler Üzerinde KarşılaştırılmasıÇalışmamız Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Araştırma Hastanesi KBB kliniği odyoloji bölümünde gerçekleştirilmiştir. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Araştırma Hastanesi Etik Kurulu tarafından 22.03.2016 tarih ve 27/06 numaralı kurul kararı ile çalışmanın uygunluğuna karar verilmiştir.Çalışmamızda farklı yaş gruplarında normal işiten sağlıklı yetişkin kişiler de 'klik','chirp','tone-burst' uyaranlar ile elde edilen oVEMP yanıtlarının amplitüd ve latans açısından karşılaştırılması hedeflenmiştir.Çalışma 19-60 yaş arası 66 gönüllü ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya daha önce vestibüler rahatsızlık yaşamamış, otoskopik muayene bulguları normal, hava yolu saf ses ortalaması (500-2000 Hz) 15 dB'den az olan,akustik immitansmetri sonuçlarında Tip A timpanogram elde edilen ve akustik refleks eşikleri normal olan bireyler dahil edilmiştir. Uygulama sırasında ortaya çıkan ilk negatif dalga (N1) devamında ortaya çıkan pozitif dalga (P1) latansları ve bu iki dalganın tepe noktaları arasında kalan (P1-N1) amplitüdleri karşılaştırılmıştır. Yapılan uygulamalar sonucu Chirp uyaran ile sağ kulak N1 5,9+/- 0,9 ms P1 11,06+/-0,92 ms P1-N1 10,51+/-7,2(μV);sol kulak N1 6,03+/-1,05ms P1 11,3+/-1,07ms P1-N1 11,93+/-7,33(μV) olarak elde edilmiştir. Klik uyaran ile sağ kulak N1 8,68 +/- 1,44 ms P1 12,73+/-1,8 ms P1-N1 2,77+/-2,05(μV); sol kulak N1 8,63+/-1,47ms P1 12,68+/-1,86ms P1-N1 2,86+/-1,94 olarak elde edilmiştir. Tone-burst uyaran ile sağ kulak N1 10,01+/-0,86 ms P1 14,89+/-1,21 ms P1-N1 7,09+/-5(μV) ; sol kulak N1 10,08+/- 0,88 P1 15,09+/-1,17 ms P1-N1 7,5+/-3,5(μV) olarak elde edilmiştir. Elde edilen N1(ms),P1(ms) ve P1-N1(μV) ortalamalarında her üç uyaran tipi arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur.(p