Search

De eerste generatie Turkse en Marokkaanse arbeidsmigranten veroudert. In deze studie wordt de zelfredzaamheid en het zorggebruik van deze allochtone ouderen vergeleken met Nederlandse leeftijdsgenoten. De gegevens zijn afkomstig van een survey-onderzoek in Amsterdam naar de gezondheid van Turkse, Marokkaanse en Nederlandse ouderen tussen de 55 en 74 jaar. Zelfredzaamheid is bepaald door te vragen naar het eigen functioneren bij een tiental Activiteiten in het Dagelijks Leven (adl). Turkse en Marokkaanse ouderen rapporteerden hierbij veel vaker beperkingen dan hun Nederlandse leeftijdsgenoten. Turkse en Marokkaanse ouderen krijgen veel vaker hulp uit de eigen omgeving (informele hulp) dan autochtone ouderen, maar maken minder vaak gebruik van professionele hulp (thuiszorg en ouderenvoorzieningen). De slechte sociaal-economische positie van allochtone ouderen vormt een gedeeltelijke verklaring voor de verschillen in zelfredzaamheid. Het verschil in het gebruik van ouderenvoorzieningen blijkt deels verklaard te worden door de slechte bekendheid met het aanbod van voorzieningen onder de allochtone ouderen. We concluderen dat Turken en Marokkanen reeds op jonge leeftijd te maken hebben met een afnemende zelfredzaamheid. Deze bevindingen onderstrepen het belang van een adequate ondersteuning van Turkse en Marokkaanse mantelzorgers en van het verbeteren van de toegankelijkheid van professionele voorzieningen voor Turkse en Marokkaanse ouderen.