Search

Sunulan çalışmada, Holştayn ırkı sütçü ineklerde sola abomazum deplasmanın (LDA) bazı fertilite ve verim parametreleri üzerine etkilerinin ortaya konulması amaçlandı. Primipar ve multipar, ortalama 1,74 ± 0,05 laktasyon sayısına sahip olan toplam 254 adet hayvandan LDA teşhisi konulan ve cerrahi olarak tedavi edilenler deneme (n = 66) grubunu oluştururken, LDA yaşamayan hayvanlar kontrol (n = 188) grubu olarak seçildi. Deneme ve kontrol gruplarında erkek yavru doğumları ile ikiz yavru doğum oranları arasında istatistiksel olarak farklılık izlenmezken, deneme grubundaki dişi yavru doğum oranının, kontrol grubuna göre az, ölü doğum oranının ise yüksek olduğu tespit edildi (p < 0,01). Yavru zarlarının atılamaması, klinik mastitis ve metritis olguları gruplar arasında fark oluşturmazken, deneme grubundaki ortalama kan β-HBA düzeyinin kontrol grubuna göre yüksek olduğu gözlendi (p < 0,01). Laktasyon sayısı (p < 0,01), buzağı cinsiyeti (p < 0,05), ölü doğum (p < 0,05) ve subklinik ketozis (p < 0,001) olgusunun risk faktörü oluşturduğu gözlendi. Ovsynch, Double Ovsynch ve kızgınlık belirtisine göre tohumlamaların yapıldığı çalışmada, deneme grubunda farklı protokollerdeki ilk tohumlamalardan elde edilen gebelik oranları arasında istatistiksel olarak farklılık izlenmedi. Kontrol grubunda Ovsynch protokolü ile elde edilen gebelik oranlarının diğer protokollerden daha yüksek olduğu izlendi (p < 0,01). Deneme grubunda ilk tohumlamalardan sonra elde edilen toplam gebelik oranlarının, kontrol grubuna göre düşük olduğu belirlendi (p < 0,001). Çalışma sonunda, deneme grubunda gebelik başına düşen ortalama tohumlama sayısının (p < 0,01) ve doğum gebe kalma aralığının (p < 0,001) kontrol grubuna göre yüksek, gebelik oranının düşük (p < 0,05) olduğu belirlendi. Deneme grubunun postpartum (pp) ilk 100 gün ve laktasyon boyunca ürettiği ortalama süt veriminin kontrol grubuna göre düşük seyrettiği gözlendi (p < 0,001). Deneme grubunun kuruya ayrılma (p < 0,05) ve sürüyü terk etme (p < 0,01) sürelerinin kontrol grubuna göre daha uzun sürdüğü ve sürüden ayrılma oranının da daha yüksek olduğu gözlendi (p < 0,001). Sonuç olarak, LDA olgusunun laktasyon sayısı, buzağı cinsiyeti, ölü doğum ve subklinik ketozis ile ilişkili olduğu belirlendi. Bununla birlikte, pp ilk tohumlamalarda düşük gebelik oranlarına sebep olduğu, doğum gebe kalma aralığını ve gebelik başına tohumlama sayısını olumsuz etkilediği, işletmelerde dönen inek olgusuna neden olduğu gözlendi. Gebelik başına tohumlama sayısını ekonomik düzeyde tutmak için LDA olgularında gönüllü bekleme periyodunun pp 100 gün olarak belirlenmesi, bu sırada pp ilk 100 gün süt verimi düşük seyreden hayvanların tohumlama yapmadan sürü dışı edilmesi yaklaşımlarını benimseyerek ekonomik kayıpların azaltılabileceği önerilmektedir. In the present study, it was aimed to reveal the effect of left displaced abomasum (LDA) on some fertility and yield parameters in Holstein dairy cows. Experiment group (n = 66) in which LDA was diagnosed and treated by surgery, was chosen from a total of 254 primiparous or multiparous cows in 1,74 ± 0,05 lactation number on average, whereas the cows diagnosed as healthy were the control group (n = 188). There was no significant difference in terms of male calf and twin births, whereas female birth rate was lower and still birth rate was higher in the experiment group than those detected in the control group (p < 0,01). The rate of placental retention, clinic mastitis and metritis did not show any significant difference between groups, whereas the average concentrations of blood β-HBA were higher in the experiment group (p < 0,01). Lactation number (p < 0,01), calf gender (p < 0,05), stillbirth (p < 0,05) and subclinical ketosis (p < 0,001) were the risk factors. The present study in which artificial insemination (AI) was performed at Ovsynch, Double Ovsynch protocols or standing heat showed that the pregnancy rates obtained from first AI did not differ between groups. The pregnancy rates obtained from Ovsynch protocol was higher than other protocols in the control group (p < 0,01). The total pregnancy rates after first AI in the experiment group were lower than those detected in the control group (p < 0,001). The overall results showed that the average number of AI per pregnancy (p < 0,01) and the calving pregnancy interval (p < 0,001) in the experiment group was lower than those detected in the control group, whereas pregnancy rates were lower (p < 0,05). The average first postpartum (pp) 100 days and lactation milk yield in the experiment group were lower than the milk yield in the control group (p < 0,001). It was observed that the duration of drying-off (p < 0,05) and culling (p < 0,01) in the experiment group were longer and the culling rate was higher than those detected in the control group (p < 0,001). In conclusion, it was observed that LDA was associated with the lactation number, calf gender, stillbirth and subclinical ketosis. Furthermore, it was seen that the LDA caused lower pregnancy rates at first pp AI, negatively affected the calving pregnancy interval or the number of AI per pregnancy rate and lead to repeat breeder syndrome. It is suggested that the voluntary waiting period should be accepted as pp first 100 days to obtain reliable AI number per pregnancy in LDA cases and the economic loss may be decreased by the culling of cows having low milk yield at pp first 100 days without AI.

Pancarcı, Şükrü Metin (Balikesir Author), The aim of this study was to test the effect of progesterone supplementation to Ovsynch protocol in lactating and grazing cows on pregnancy rate after fixed time artificial insemination (TAI). Animals, from a total of 158 dairy cows, were randomly assigned to two groups. In Grup 1 (n = 75) Ovsynch protocol was carried out (Group OV), and in Grup 2 (n = 83) Ovsynch + PRID protocol was carried out (Group OV + PRID). Conception rates following timed Artificial Insemination (TAI) were determined as 33.3% for Grup OV and 53.0% for Group OV+PRID. Differences between groups were statistically significant (P < 0.05). When Body Condition Score (BCS) of cows considered, pregnancy rates of cows with 2.5 and upper BCS for Group OV and Group OV + PRID were determined as 36.8% and 59.2%, respectively. Differences between groups for BCS were statistically significant according to pregnancy rates (P < 0.01). While premature heat rate was considered for TAI, 12.0 and 7.2 % were determined for Group OV and Group OV + PRID, respectively (P > 0.05). The findings of the present study suggest that progesterone administration between first GnRH to PGF2a in Ovsynch protocol increases conception rates and numerically decreases premature heat rates, also BCS was a significant factor affecting conception rates in OV or OV + PRID protocols in cows. Moreover, usage of PRID with Ovsynch was more effective to increase conception rates in cows with optimum body condition (2.5-4 BCS) in Kars region.

Bu çalışmada inek ve düvelerde Ovsynch öncesi PGF2α ve GnRH (G6G/Ovsynch) uygulamalarının gebelik oranlarına etkisinin araştırılması amaçlandı. Materyal olarak, genital organlarında klinik bir sorun belirlenmeyen, 400–500 kg arasında, postpartum 50.–100. günler arasında bulunan 196 Holştayn inek ve 15-20 ay yaş aralığında, 300-350 kg arasında bulunan 169 düve 3 gruba ayrılarak kullanıldı. Birinci gruptaki hayvanlara (Kontrol: 40 inek, 40 düve) herhangi bir hormonal girişim uygulanmaksızın normal östruslarında sun’i tohumlama yapıldı. İkinci gruptakilere (Ovsynch: 37 inek, 80 düve) östrus siklus dönemine bakılmaksızın Ovsynch uygulaması (0. gün 10 μg kas içi GnRH, 7. gün PGF2α 500 μg, 9. gün GnRH 10 μg, 16 saat sonra sun’i tohumlama) yapıldı. Üçüncü gruba (G6G/Ovsynch, 119 inek, 49 düve) östrus dönemine bakılmaksızın 0.günde PGF2α 500 μg ve iki gün sonra 10 μg GnRH enjeksiyonu uygulandı ve bu uygulamadan 6 gün sonra Ovsynch protokolü uygulandı. İneklerde postpartum bulundukları gün bakımından sadece kontrol ile diğer gruplar arasında istatistik fark gözlenirken (p

Ovsynch protokolü, iki GnRH ve bir PGF2α uygulamasından oluşan ve ovulasyonu sinkronize eden zaman ayarlı suni tohumlama (ST) protokolüdür (GnRH–7gün-PGF2α–56saat–GnRH–18 saat-ST). Bu protokolün avantajı, östrus tespitine gerek kalmadan ST’ye olanak sağlamasıdır. Yapılan çalışmalarda Ovsynch protokolü hem siklik hem de siklik olmayan ineklerde ovulasyonu başarılı bir şekilde sinkronize etmesine rağmen, elde edilen gebelik oranlarında farklılıklar mevcuttur. Bu çalışmanın amaçları; 1) siklik olmayan ineklerde Ovsynch öncesi en büyük follikül çapını belirlemek 2) siklik olmayan ineklerde follikül çapının Ovsynch sonuçları üzerine etkisini saptamak 3) siklik ve siklik olmayan ineklerde Ovsynch protokolüne verilen yanıtı karşılaştırmaktı. İneklerin siklik olup olmadıklarını saptamak amacıyla 7 gün arayla iki kez ovaryumların ultrasonografik muayenesi yapıldı. Çalışma, 181 baş siklik, 69 baş ise siklik olmayan toplam 250 baş inekte gerçekleştirildi. Siklik olmayan ineklerde Ovsynch öncesi en büyük follikül çapı 16-24 mm olan inek oranı (%44.9), 9-15 mm (P

Bu araştırmada ineklerde ovsynch ve ovsynch uygulamalarına ek olarak sun’i tohumlama sonrası 12. günde yapılan GnRH enjeksiyonlarının gebelik oranına etkisinin araştırılması amaçlandı. Araştırma materyali olarak İzmir bölgesinde, postpartum 50.–75. günler arasında bulunan 60 adet Holştayn ırkı inek kullanıldı. Hayvanlar postpartum 50. güne kadar östrus gösterip göstermemesine bakılmaksızın her biri 20 hayvan olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Birinci gruptaki (kontrol) hayvanlara doğal östruslarında sun’i tohumlama yapıldı. İkinci gruptaki (Ovsynch programı) ineklere seksüel siklus dönemine bakılmaksızın 0. gün GnRH, 7. gün PGF2α, 9. gün tekrar GnRH enjeksiyonu uygulandı. Bu uygulamayı takiben hayvanlara 16 saat sonra suni tohumlama yapıldı. Üçüncü grupta (Ovsynch + 12. gün GnRH) bulunan hayvanlara Ovsynch programına ek olarak sun’i tohumlama sonrası 12. günde GnRH enjeksiyonu yapıldı. Tohumlama sonrası hayvanların gebelikleri 60. ve 90. günlerde yapılan rektal muayenelerle belirlendi. Gebelik oranları birinci, ikinci ve üçüncü grupta sırasıyla %75, 55 ve 65 olarak bulundu. Gruplar arasında belirlenen gebelik oranları arasında istatistiki bir fark bulunamadı. Sonuç olarak süt ineklerinde reprodüktif sürü idaresini kontrol edebilmek ve luteal yetersizlikleri gidererek embriyonik ölümlerin oluşturacağı döl verimi kayıplarında daha erken tedbir alabilmek için ovsynch ve ovsynch uygulamalarına ek olarak suni tohumlama sonrası 12. günde yapılan GnRH enjeksiyonlarının yararlı olabileceği kanaatine varıldı. This research aimed to analyze the effect of ovsynch and addition to this injection of GnRH after artificial insemination, at the day of 12, on pregnancy ratios. As research material, 60 Holstein cows, located in İzmir between the day of 50.- 75. at postpartum were used. Animals were divided into three groups, each group included 20 cows regardless of showing estrus signs or not. The 1.group (control) was inseminated artificially at the time of normal estrus time. The 2.group cows (ovsynch program) were injected GnRH regardless of estrus cycle period on the day 0, PGF2α on day 7 and again GnRH on day 9. Artificial insemination was administered 16 hours later. To the 3. group (ovsynch + 12. day GnRH), the same ovsynch procedure was applied and after artificial insemination, on day 12, GnRH was administered. The pregnancies of animals were determined on day 60 and 90 by rectal palpation. The pregnancy rates were 75, 55, 65% in groups 1, 2, 3, respectively. There were no statistical differences between groups. As a result, ovsynch and GnRH administration at the day of 12 after artificial insemination are useful to control and manage the reproductive health program of the cows and to be able to take measures of embryonic mortality caused by means of getting rid of luteal insufficiency.

Bu arastırmada Holstayn ineklerde ovsynch ve ovsynch uygulamalarına ek olarak suni tohumlama sonrası 12. günde yapılan GnRH enjeksiyonlarının gebelik oranına etkisinin arastırılması amaçlandı. Arastırma materyali olarak zmir bölgesinde, postpartum 50.–75. günler arasında bulunan 60 adet Holstayn inek kullanıldı. Hayvanlar postpartum 50. güne kadar östrüs gösterip göstermemesine bakılmaksızın her biri 20 hayvan olacak sekilde 3 gruba ayrıldı. Birinci gruptaki (kontrol) hayvanlar dogal östruslarında suni olarak tohumlandılar. kinci gruptaki (Ovsynch programı) ineklere östrus siklus dönemine bakılmaksızın 0. gün GnRH, 7. gün PGF2 , 9. gün tekrar GnRH enjeksiyonu uygulandı. Bu uygulamayı takiben hayvanlara 16 saat sonra suni tohumlama yapıldı. Üçüncü grupta (Ovsynch+12.GnRH) bulunan hayvanlara 2. gruptakilerde uygulanan Ovsynch programı uygulandı ve ek olarak suni tohumlama sonrası 12. günde GnRH enjeksiyonu yapıldı. Tohumlama sonrası hayvanların gebelikleri 60. ve 90. günlerde yapılan rektal muayenelerle belirlendi. Gebelik oranları birinci, ikinci ve üçüncü grupta sırasıyla %75, 55 ve 65 olarak bulundu. Gruplar arasında belirlenen gebelik oranları arasında istatiksel fark bulunamadı. Sonuç olarak süt ineklerinde reprodüktif sürü idaresini kontrol edebilmek ve luteal yetersizlikleri gidererek embriyonik ölümlerin olusturabilecegi döl verimi kayıplarında daha erken tedbir alabilmek için ovsynch ve suni tohumlama sonrası 12. günde uygulanan GnRH uygulamalarının yararlı olabilecegi kanaatine varıldı. This research aims to analyze the effect of ovsynch and addition to this injection of GnRH after artificial insemination, at the day of 12, on pregnancy ratios. As research material, 60 Holstein cows, located in zmir between the day of 50.-75. at postpartum were used. Animals were divided into three groups, each group included 20 cows regardless of showing estrus signs or not. The 1.group (control) were inseminated artificially at the time of normal estrus time. The 2.group cows (ovsynch program) were injected GnRH on the day 0, PGF2 on day 7 and again GnRH on day 9; regardless of estrus cycle period. 16 hours later, in day 9; artificial insemination was administered. To the 3. group (ovsynch + 12.GnRH), the same ovsynch procedure was applied and after artificial insemination, on day 12, GnRH was administered. The pregnancies of animals were determined on day 60 and 90 by rectal palpation. The pregnancy rates were 75, 55, 65% in groups 1, 2, 3, respectively. There were no statistical differencies between groups. As a result, ovsynch and GnRH administration at the day of 12 after artificial inseminiation, are useful to control and manage the reproductive health program of the cows and to be able to take measures of embryonic mortality caused by means of getting rid of luteal insufficiency.

İneklerde östrüs senkronizasyonu için kullanılan ovsynch protokolünün siklusun luteal veya folliküler dönemlerinde başlamasının gebelik oranlarına etkisinin araştırılması amacıyla, 22 inek ve 58 düve, uygulamanın başlangıcındaki serum progesteron düzeylerine göre iki gruba ayrıldı. Bütün hayvanlar 0. gün 50 µg lesirelin acetate ve bundan 7 gün sonra 0.150 mg d-kloprostenol enjeksiyonu ile senkronize edildi. GnRH enjeksiyonu sırasında serum progesterone seviyesi, To compare the effect of ovsynch protocol beginning in luteal or follicular phases on pregnancy rates in cows and heifers, a total of 22 cows and 58 heifers were allocated into two groups according to their serum progesterone levels at the beginning of the ovsynch protocol. All animals were synchronized with i.m. injection of 50 µg lesirelin acetate on d 0 and 0.150 mg d-kloprostenol 7 d later. At the time of GnRH injection, animals with

Bu çalışmanın amacı, doğum sonrası kızgınlıkları gözlenemeyen sütçü ineklerde PRID + PGF2α + PMSG, Norgestomet içeren kulak implantı + PGF2α + PMSG, Ovsynch olmak üzere üç farklı metodun östrüs tespit ve gebelik oranları, uyarılmış kızgınlıkların dağılımı üzerine etkilerini karşılaştırmaktır. Yirmi beş sütçü işletmede bulunan doğumunun üzerinden en az 60 gün geçmesine rağmen östrüsleri gözlenememiş 331 sütçü inek rasgele olarak uygulama gruplarına dağıtıldı. I. Grup; PRID’ler yerleştirildi (0. gün), 7. günde PGF2α uygulandı, 9'uncu günde PRID’ler çıkarıldı ve 500 IU PMSG im olarak uygulandı. PRID’lerin çıkarılmasını izleyen yaklaşık 56. saatte sun’i tohumlamalar yapıldı. II. Grup; Sıfırıncı günde norgestomet içeren kulak implantları yerleştirildi ve aynı anda norgestomet ve oestradiol valerate içeren enjektabl solüsyon ve 7 gün sonra PGF2α im olarak uygulandı. Dokuzuncu günde implantlar çıkarıldı ve 500 IU PMSG im olarak enjekte edildi. Kulak implantlarının uzaklaştırılmasını izleyen yaklaşık 56. saatte sun’i tohumlamalar yapıldı. III. Grup; Sıfırıncı günde GnRH, 7. günde PGF2α, 9'uncu günde GnRH im olarak uygulandı. Sun’i tohumlamalar son GnRH uygulamasını izleyen yaklaşık 16. saatte yapıldı. Östrüsler hormonal uygulamaların bitiminden itibaren 5 gün süreyle günde 2 kez takip edildi. Östrüs tespit oranları Grup I, Grup II, Grup III’de sırasıyla % 60.36, % 50.45, % 22.93 olarak belirlendi. Östrüs tespit oranlarının Grup I ve Grup II’de, Grup III’e nazaran istatistiksel açıdan önemli olacak düzeyde yüksek olduğu görüldü. İlk servis gebelik oranları Grup I, Grup II ve Grup III’de sırasıyla % 39.63, % 45.94, %42.20 olarak belirlendi. Ovsynch grubunda gözlenebilen östruslar hormonal uygulamaların bitimini izleyen ilk 24 saat içerisinde, diğer gruplarda ise ikinci günde yoğunlaştı. The objective of this study was to compare the effects on estrus detection and first service pregnancy rates, distribution of induced estrus using three differents treatment methods as PRID + PGF2α + PMSG, ear implant containing norgestomet + PGF2α + PMSG, ovsynch in postparum unobserved estrus dairy cows . On 25 dairy farms, 331 unobserved estrus dairy cows being at least on days 60 following parturation randomly assigned to three treatments groups. Group I. On day 0 PRIDs were inserted, on days 7 PGF2α received via im, on days 9 PRIDs removed and 500 IU PMSG injected.and AI occurred approximality at 56th hours following PRIDs removel Group II. Subcutanaus ear implants containing norgestomet were inserted (on day 0), followed immediately administrated norgestomet + estradiol valerate injectabl solution via im. After 7 days, PGF2α was administrated via im, on days 9 implants removed and 500 IU PMSG injected. AI was administrated at approximality 56th hours following implants removel. Group III. On 0 day a GnRH analogue received via im, on 7 days PGF2α administrated, 48th hours later second GnRH injected and AI occured about 16 hours later after second GnRH injection. Cows were observed for sings estrus, twice daily for 5 days. Proportion of cows observed in estrus were 60.36 %, 50.45 %, 22.93 % for groups I, II, III respectively. Estrus detection rates in group I and group II were significantly higher than its group III (ovsynch) (P< 0.001). First service pregnancy rates were determined 39.63 %, 45.94 %, 42.20 % for groups I, II, III respectively. Observed estrus in ovsynch group accumulated in first day, in other groups accumulated in second day after latest hormonal administrations.