Search

The aim of this study was to investigate the influence of vitamin B1 (thiamine) following thepathohystologycalchanges in the hippocampus, cerebellum and cerebral cortex of Japanese quail (Coturnix japanica) treated with chlorpyrifos.In this study we also assessed the antioxidative activity of thiamine in the brain by monitoring the nitrite concentration(NO2-), parameter of oxidative/nitrosative stress and activities of agents of cellular detoxification such as glutathione(GSH) and glutathione S-transferase(GST). The study was conducted onforty male Japanese quails (2 controls and 2 experimental groups, n= 10), 3-4 weeks old. One controlgroup was treated only with vitamin B1, while the second one receivedpurecorn oil.CPFdissolved in corn oil was administeredto quails by gavage for 7 consecutive days at dose of 3 mg/kg BW while another groups wastreated with 10 mg/kg BWof vitamin B1 i.m. 30 min after CPF administration for 7 consecutive days. Our studies have shown that CPF has ledto increase in the concentration of NO2-,but after thiamine treatment there has been a decrease. Also CPF has led to small changes in GSH and GST levels, while groups treated with vitamin B1showedsignificantly (p< 0.0001)increased activity of these parameteres, proving very important role of thiamine in the detoxification and elimination of pesticides. In hippocampus groups that received CPF showed signs of edema with numerous damaged neurons, especially in pyramidal layer, while in groups that received vitamin B1 along with CPF, pathological changes were similar, but less prominent.In cerebellum groups that received CPF showed large number of degenerated Purkinje cells, while with vitamin B1 the reduction of degenerated neurons is present.Cerebral cortex showed degeneration with pycnotic nuclei of many neurons, edema and congestion in groups which received CPF and also similar changes were found after application of B1. Overall these results confirm that CPF causes oxidative stress and degenerative changes, but also support the hypothesis that thiamine belongs to the group of "antistress vitamins".

Hlorpirifos (CPF) je hlorovani organofosfatni pesticid, odnosno insekticid, koji se pre svega koristi u poljoprivredi. Ovaj insekticid svoje delovanje kod sisara ostvaruje na najmanje tri načina: inhibicijom aktivnosti enzima acetilholinesteraze (AChE), izazivanjem oksidativnog stresa i izazivanjem funkcionalnog poremećaja endokrinih žlezda. Vitamin B1 (tiamin) spada u grupu hidrosolubilnih vitamina, koji se ne sintetiše u organizmu sisara, pa se mora unositi hranom. Tiamin preko acetil koenzima A (acetil-CoA) učestvuje u sintezi AChE i njegov nedostatak potencira delovanje organofostata. Postoji zajednička veza između deficita tiamina, neurodegenerativnih promena, oksidativnog stresa i apoptoze. Imajući u vidu da u dosadašnjoj literaturi nema podataka o ispitivanju protektivnog delovanja B1 vitamina nakon trovanja CPF-om kod ptica, postoji realna potreba da se ispita njegovo dejstvo u odgovarajućem modelu. Cilj ovog istraživanja je bio da se ispita uticaj vitamina B1 u plazmi, jetri i mozgu kod Japanskih prepelica (Coturnix japonica) koje su bile tretirane različitim dozama CPF-a. Praćeni su sledeći parametri oksidativnog stresa: koncentracija malondialdehida (MDA), koncentracija nitrita (NO2–), koncentracija redukovanog glutationa (GSH), aktivnost katalaze (CAT), superoksid dismutaze (SOD), glutation-S-transferaze (GST), mijeloperoksidaze (MPO), arilesteraze (ARE); ali i aktivnost acetil i butirilholinesteraze (AChE i BuChE), kao i aktivnost inducibilne azot-oksid sintaze (iNOS), ciklooksigenaze (COX), ekstracelularno regulisane kinaze (ERK) (regulatora apoptoze), c-jun regulisane kinaze (JNK), nivo B-ćelijskog limfoma (Bcl-2). Kod prepelica koje su bile tretirane CPF-om, ispitivan je i uticaj vitamina B1 u plazmi i mozgu, na produkciju citokina – interleukina 1 (IL-1) i interleukina 6 (IL-6), kao i antioksidativni kapacitet samog vitamina B1. Ispitivanje je rađeno na osamdeset Japanskih prepelica (2 kontrolne grupe i 6 eksperimentalnih, n=10/po grupi) muškog pola, starosti 3-4 nedelje... Chlorpyrifos (CPF) is a chlorinated organophosphate pesticide, or insecticide, which is primarily used in agriculture. This insecticide achieves its function in the mammals in at least three ways: by inhibiting acetylcholinesterase (AChE), causing oxidative stress and functional disorder of the endocrine glands. Vitamin B1 (thiamine) belongs to a group of hydrosoluble vitamins, which is not synthesized in the mammalian organism, and must be taken with food. Thiamine, through acetyl Coenzyme A (acetyl-CoA), participates in the synthesis of AChE, and its deficiency potentiates the effects of organophosphates. There is a common link between thiamine deficiency, neurodegenerative changes, oxidative stress, and apoptosis. Bearing in mind that in the current literature there is no data on the testing of the protective activity of B1 vitamin after CPF poisoning in birds, there is an unmet need to examine its effects in the appropriate model. The aim of this study was to investigate the influence of vitamin B1 on biochemical changes in the plasma, liver and brain of Japanese quail (Coturnix japonica) treated with different doses of chlorpyrifos. The following parameters of oxidative stress were examined: concentration of malondialdehyde (MDA), nitrite concentration (NO2-), concentration of reduced glutathione (GSH), activity of catalase (CAT), superoksid dismutase (SOD) glutathione-S-transferase (GST), myeloperoxidase (MPO), arylesterase (ARE). Cholinesterase activity (acetylcholinesterase – AChE and butyrylcholinesterase –BuChE), activity of inducible nitric oxide synthase (iNOS), and cyclooxygenase (COX2) and extracellular signal–regulated kinase (ERK) (apoptotic regulators), c-jun regulated kinase (JNK), and level of B-cell lymphoma (Bcl-2), were followed as well. In the plasma and brain of quails treated with CPF, we also studied the influence of vitamin B1 on the production of cytokines-interleukin 1 (IL-1) and interleukin 6 (IL-6), as well as the antioxidative capacity of vitamin B1. The study was conducted on eighty male Japanese quails (2 control groups and 6 experimental groups, n = 10 per group), 3-4 weeks old...

Inflamacija je zajedničko obeležje različitih patologija centralnog nervnog sistema (CNS), od traumatskih povreda i ishemije, preko neurodegenerativnih oboljenja, do psihijatrijskih poremećaja. Mikroglijske ćelije su rezidentne imunske ćelije CNS-a koje predstavljaju glavne pokretače i učesnike u inflamaciji. Mikroglija se aktivira u odgovoru na promene u homeostazi CNS-a pri čemu menja svoje morfološke i funkcionalne karakteristike. U aktiviranoj mikrogliji dolazi do reorganizacije citoskeleta što omogućava uvećanje ćelijskog tela, fagocitozu patogena ili ćelijskog otpada, kao i migraciju do mesta infekcije ili povrede. Takođe, aktivirana mikroglija produkuje brojne proinflamatorne medijatore, kao što su proinflamatorni citokini, hemokini, proteaze, reaktivne kiseonične i azotne vrste. Iako ovi molekuli imaju važnu ulogu u odbrani CNS-a od patogena i drugih štetnih stimulusa, oni tokom hronične aktivacije mikroglije dovode do snažnog inflamatornog odgovora, oštećuju i zdrave ćelije i dovode do neurodegeneracije. Stoga je smanjenje prekomerne mikroglijske aktivacije jedna od glavnih strategija u terapiji oboljenja CNS-a koja se odlikuju inflamacijom. Benfotiamin (S-benzoiltiamin O-monofosfat) je analog vitamina B1 sa većom biološkom raspoloživošću i dobrim farmakološkim profilom. Benfotiamin pokazuje povoljne efekte u lečenju neuropatija, nefropatija i retinopatija izazvanih dijabetesom. Pored toga, pokazana su antiinflamatorna i antioksidativna svojstva benfotiamina, ali njegov efekat na aktiviranu mikrogliju do sada nije poznat. Stoga, cilj ove disertacije bio je da se ispita potencijal benfotiamina da smanji aktivaciju mikroglije u in vitro modelu neuroinflamacije. Eksperimenti su rađeni na BV-2 mikroglijskoj ćelijskoj liniji koja je bila stimulisana lipopolisaharidom (LPS), što predstavlja dobro okarakterisan in vitro model aktivacije mikroglije. Rezultati dobijeni u ovoj disertaciji pokazuju da benfotiamin sprečava morfološke promene izazvane stimulacijom BV-2 ćelija LPS-om...

Inflamacija je zajedničko obeležje različitih patologija centralnog nervnog sistema (CNS), od traumatskih povreda i ishemije, preko neurodegenerativnih oboljenja, do psihijatrijskih poremećaja. Mikroglijske ćelije su rezidentne imunske ćelije CNS-a koje predstavljaju glavne pokretače i učesnike u inflamaciji. Mikroglija se aktivira u odgovoru na promene u homeostazi CNS-a pri čemu menja svoje morfološke i funkcionalne karakteristike. U aktiviranoj mikrogliji dolazi do reorganizacije citoskeleta što omogućava uvećanje ćelijskog tela, fagocitozu patogena ili ćelijskog otpada, kao i migraciju do mesta infekcije ili povrede. Takođe, aktivirana mikroglija produkuje brojne proinflamatorne medijatore, kao što su proinflamatorni citokini, hemokini, proteaze, reaktivne kiseonične i azotne vrste. Iako ovi molekuli imaju važnu ulogu u odbrani CNS-a od patogena i drugih štetnih stimulusa, oni tokom hronične aktivacije mikroglije dovode do snažnog inflamatornog odgovora, oštećuju i zdrave ćelije i dovode do neurodegeneracije. Stoga je smanjenje prekomerne mikroglijske aktivacije jedna od glavnih strategija u terapiji oboljenja CNS-a koja se odlikuju inflamacijom.Benfotiamin (S-benzoiltiamin O-monofosfat) je analog vitamina B1 sa većom biološkom raspoloživošću i dobrim farmakološkim profilom. Benfotiamin pokazuje povoljne efekte u lečenju neuropatija, nefropatija i retinopatija izazvanih dijabetesom. Pored toga, pokazana su antiinflamatorna i antioksidativna svojstva benfotiamina, ali njegov efekat na aktiviranu mikrogliju do sada nije poznat. Stoga, cilj ove disertacije bio je da se ispita potencijal benfotiamina da smanji aktivaciju mikroglije u in vitro modelu neuroinflamacije. Eksperimenti su rađeni na BV-2 mikroglijskoj ćelijskoj liniji koja je bila stimulisana lipopolisaharidom (LPS), što predstavlja dobro okarakterisan in vitro model aktivacije mikroglije.Rezultati dobijeni u ovoj disertaciji pokazuju da benfotiamin sprečava morfološke promene izazvane stimulacijom BV-2 ćelija LPS-om...

Uvod: Traumatske povrede centralnog nervnog sistema (CNS) predstavljaju širom sveta veliki zdravstveni problem, jer spadaju među vodeće uzročnike smrtnosti i različitih oblika invaliditeta u radno sposobnoj populaciji. Činjenica je da se samo u koordinisanim istraživanjima kako eksperimentalnim i tako kliničnim, mogu razviti novi kolaborativni modeli i nove strategije za sanaciju posledica moždane traume. U ovom kontekstu hiperbarična oksigenacija (HBO) se izdvaja kako procedura koja može u sinergističkom dejstvu sa drugim terapijama dovesti do ubrzanja oporavka posle moždane traume. Cilj ove studije je da utvrdi da li primena HBO može poboljšati oporavak pacova posle sukcione ablacije desnog senzomotornog korteksa. Materijal i metode: Deset nedelja stari mužijaci pacova Wistar soja raspoređeni su u sledeće grupe (n=8, po grupi): Kontrolna (K) intakne životinje, Kontrolna + HBO (KHBO) intakne životinje koje su prošle kroz HBO protokol, Šam (Š) lažno operisane životinje, Šam + HBO (ŠHBO), Lezija (L) desni sezomotorni korteks je uklonjen sukcionom ablacijom i L + HBO (LHBO). HBO protokol: pritisak 2,5 apsolutne atmosfere, 60 minuta, jedanput dnevno, tokom 10 dana. Za evaluaciju procesa oporavka lokomotornih funkcija korišćeni su test prelaska preko grede i merenje snage stiska. Količina malondialdehida (MDA), aktivnost superoksid dismutaze (SOD) i glutation peroksidaze (GPX) su mereni u uzorcima tkiva povređenog hemikorteksa. Postraumatski procesi su praćeni na uzorcima moždanog tkiva imunohistohemijskom metodom sa sledećim antitelima: GFAP, ED1, SMI31, GAP43 i SYP. U cilju evaluacije efekata HBO na proces neuronalne degeneracije sprovedeno je dovostruko imunofluorescentno bojenje: neuroni u procesu degeneracije su bojeni fluoro žadom B, dok je NeuN korišćen kao marker tela neurona... Objectives: Traumatic brain injuries (TBI) are one of the leading causes of death and chronic disability especially among the working population, and represent an important public health problem worldwide. It is proposed that coordinated research efforts of basic and clinical scientists will provide the opportunity to develop collaborative models for translational neuroscience and rehabilitation research. In this view hyperbaric oxygen therapy (HBO) appeared as an adjunctive therapy that has the synergistic effect with other treatments, strongly suggesting that combining therapies with HBO could yield better results than either alone. The aim of this study was to investigate whether HBO can improve the neurological recovery of the rat after suction ablation of the sensorimotor cortex. Methods: The experiments were conducted on the male Wister rats, 10 weeks old. Animals were organized into following groups (n = 8, per group): Control (C) intact animals, Control+HBO (CHBO) intact animals subjected to HBO treatment, Sham control (S) animals that underwent surgical procedure without damaging the brain tissue, Sham control+HBO (SHBO), Lesion group (L)–the right sensorimotor cortex was removed by suction ablation, Lesion+HBO (LHBO). HBO protocol: pressure applied 2.5 absolute atmospheres (ATA), for 60 minutes, once daily for 10 days. Beam walking test and grip strength meter were used to evaluate the recovery of motor functions. Malondialdehyde (MDA) content, activity of superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPX) sampled from injured hemicortex were measured. The posttraumatic processes were evaluated on the brain tissue preparations using the immunohistochemical method with antibodies: GFAP, ED1, SMI31, GAP43 and SYP...