Search

Bu çalışmanın amacı hastanemize başvuran hastaların romatizmal hastalıklar konusunda geleneksel uygulamalarının neler olduğunu, alternatif tıp ve tamamlayıcı tedavinin (TAT) günümüz koşullarında ne ölçüde ve sıklıkla hangi yöntemlerin uygulandığı, TAT'a başvuran hastaların sosyodemografik özelliklerini saptamaktır.Çalışmaya cinsiyet farkı ve yaş sınırı gözetmeksizin daha önce herhangi bir romatizmal hastalık tanısı almış 440 kişi alınarak hastalara otuzaltı ana soru başlıklı anket formu doldurulmuştur.Yapılan çalışma sonucunda romatizmal hastalığı olan hastaların yarısına yakını (%49.3) tanı konulduğundan bu yana TAT kullandığı bulunmuştur. Gelir ve eğitim düzeyi yüksek olan hastaların daha fazla TAT'a yöneldiği ve bunun istatiksel olarak anlamlı olduğu saptandı. Çalışmamızda hastaların en sık hastalığının ilk yılında (%46.5) TAT uygulamasına başvurduğu tespit edilmiştir. TAT kullananların %75.6'sı hastalığı iyileştireceği umuduyla kullanırken, en sık tercih edilen yöntem (%58.1) bitkisel tedavilerdi. TAT en sık (%52.5) aile ve çevrenin önerisiyle kullanılırken, %2.8'sinde hekim önerisi mevcuttu. TAT'ı kullananların %41'i TAT'ın faydası olduğunu bildirirken, %5.5'inde TAT`ın yan etkisi olduğunu ve %23.5'ininde medikal tedaviyi kesmiş olduğunu tespit ettik. TAT kullanımının hastalara ortalama maliyeti 88 Türk Lirası (TL) olduğu saptandı.Sonuç olarak romatizmadan yakınan hastaların TAT kullanımının oldukça yaygın olduğuna ilişkin kanıtlar açıktır. Bu nedenle fizik tedavi ve rehabilitasyon hekimlerinin ve romatologların kendi hastalarında sadece alternatif tedavi kullanımı ile karşı karşıya gelebilecek olmaları nedeni ile değil aynı zamanda bu alternatif tedaviler hastalarının tedavisinde önemli etkiler oluşturabileceği için bu tedavilerin doğasına ilişkin bilgi sahibi olmaları akılcı olacaktır. Hastalarının konvansiyonel tıbbın kontrolünde olabilmesi ve TAT kullanımına ilişkin yasal düzenlemelerde yardımcı olabilmesi için klinisyenin kanıta dayalı çalışmalara gereksinimi vardır. The aim of this study was to determine what are the traditional practices used for rheumatic disease in patients referred to our hospital; in what degree is complementary and alternative medicine (CAM) being used in the current setting; what are the methods frequently used; and sociodemographic characteristics of patients using CAM.Four hundred and forty patients regardless of age and gender, in whom diagnosis of any rheumatic disease has been made, were included to this study; they were requested to complete a 36-item questionnaire.According to results of work done, it was found that approximately half of the patients (49.3%) with rheumatic diseases were using CAM since diagnosis was made. It was detected that patients with higher income and educational status more frequently sought CAM. This finding was statistically significant. In the present study, it was found that patients most commonly used CAM within first year of the disease (46.5%). Of the patients using CAM, 75.6% used CAM with the hope of cure and herbal medicine (58.1%) was the most commonly preferred method. CAM was most frequently (52.5%) used by the recommendations of family and colleagues, whereas 2.8% used CAM based on a recommendation by a clinician. Of the patients using CAM, 41% reported benefit from CAM, while 5.5% reported adverse effects. It was also found that medical therapy had been withdrawn in 23.5%. It was found that average cost of CAM was 88 TL per patient.In conclusion, it is evident that CAM use is common in patients suffering rheumatic diseases. Thus, understanding the nature of CAM is rational for physical therapy clinicians and rheumatologists because not only they may encounter CAM use in their patients but these alternative practices may also have important effects on the treatment of their patients. Evidence-based studies are needed to control patients with conventional medicine and to help in legal arrangements. 58

Amaç: Ailesel Akdeniz Ateşli (FMF) hastalarda kemik mineral yoğunluğu değişikliklerinin değerlendirilmesidir.Yöntem: Çalışmaya FMF tanısı olan 39 hasta ve 36 sağlıklı gönüllü alındı. Hasta grubunun klinik özellikleri, kullanılan tedavi ve aile öyküsü gibi parametreler sorgulandı. FMF'li hastaların MEFV gen mutasyonları kaydedildi. Her iki grupta tam kan sayımı, böbrek ve karaciğer fonksiyon testleri, alkalen fosfataz, kalsiyum, fosfor, parathormon, tiroid fonksiyon testleri, C reaktif protein, eritrosit sedimentasyon hızı (ESH) ve 25(OH) vitamin D3 tetkikleri çalışıldı ve DEXA yöntemi ile lomber ve femur Kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçüldü.Sonuçlar: FMF'li hastalarda L1?4 BMD (gr/cm2) 0.95±0.10, femur boyun BMD 0.83±0.13, femur total BMD 0.91±0.13 olarak bulundu. Gruplara ait KMY değerleri karşılaştırıldığında L1-4 BMD yönünden gruplar arası farklılık önemli bulunurken (p0.05). FMF klinik atak tipleri ile KMY arasında bir ilişki bulunmadı. Gruplara ait laboratuar parametreleri karşılaştırıldığında hasta grubunda ESH anlamlı olarak yüksek bulundu.Yorum: FMF'li hastalarda lomber bölgede daha fazla olmak üzere kemik mineral yoğunluğunda azalma saptanmıştır. Bunun aktif inflamatuar periyotlara ve hastalığın subklinik inflamasyonuna bağlı olabileceğini düşünmekteyiz. Bu konuda daha çok olguyla yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: Ailesel Akdeniz Ateşi, Dual Enerji X-Ray Absorpsiyometri, Kemik Mineral Yoğunluğu. Objective: To asses bone mineral density (BMD) in patients with Familial Mediterranean Fever (FMF).Methods: 39 patients with FMF and 36 healthy volunteers were enrolled to the study. Parameters such as clinical characteristics, treatment and family history of the patient group were questioned. MEFV gene mutations were recorded in patients with FMF. Complete blood count, kidney and liver function tests, alkaline phosphatase, calcium, phosphor, parathormone, thyroid function tests, C-reactive protein, erythrocyte sedimentation rate (ESH) and 25-(OH) Vitamin D were evaluated in both patient and control groups and lumbar and femoral bone mineral density (BMD) were measured by DEXA.Results: In patients with FMF, L1-4 BMD was found as 0.95±0.10, femur neck BMD as 0.83±0.13 and total femur BMD as 0.91±0.13. When BMD values of the two groups were compared, there was a significant difference in L1-4 BMD (p0.05). No relationship was found between clinical episode type and BMD. When laboratory parameters were compared, it was found that only ESH was significantly elevated in the patient group.Conclusions: In patients with FMF, bone mineral density was found to be decreased, as being more pronounced in lumbar region. We thought that this could be related to active inflammatory episodes and subclinical inflammation of disease. Further studies with larger sample size are needed in this issue.Keywords: Familial Mediterranean Fever, Dual-energy X-Ray absorptiometry, Bone Mineral Density 77

Ailesel Akdeniz Ateşi (AAA) tekrarlayıcı karın, göğüs ve eklem ağrılarına ateşin eşlik ettiği sistemik, otoinflamatuvar bir hastalıktır. Otozomal resesif geçişlidir. MEFV gen mutasyonu ile AAA arasındaki ilişkili iyi bilinmektedir. Bu mutasyonların bazı inflamatuar hastalıklarda da görüldüğü ve hastalık aktivitesinin şiddeti ile ilişkisi olduğuna dair yayınlar vardır. Bu inflamatuar hastalıkların, klinik bulgularının çoğunun otoantikor pozitifliği ile ilişkisi olması nedeniyle biz de AAA'lı hastalarda bu genetik mutasyonlar ile otoantikor pozitifliğini ve bunların klinikle ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık.Bu çalışmaya gönüllü olarak, Tel-Hashomer sınıflama kriterlerine göre AAA tanısı almış atak dışı dönemde olan 50 hasta ve 30 sağlıklı kontrol alındı. Hasta grubunun klinik özellikleri sorgulandı. Her iki grupta tam kan sayımı, romatoid faktör (RF), eritrosit sedimentasyon hızı, C-reaktif protein, anti-siklik sitrüline peptid (anti-CCP) değerleri ve ANA profili (ds-DNA, Histon, ribAMA m2, PM-Scl, Jo-1, Ro-52, Scl-70, Nukleosomes, SS-A, SS-B, Sm, n-RNP/ Sm, CENP B, PCNA) çalışıldı.Hasta ve kontrol grubu arasında ANA profili ve anti-CCP seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). AAA'lı hastalarda ANA profili parametreleri ve anti-CCP seviyeleri ile klinik bulgular arasında ilişki yoktu. AAA'lı grupta artriti olan ve olmayan olgularda ANA profili ve anti-CCP seviyeleri arasında fark yoktu (p>0.05). AAA'lı grupta CRP değeri kontrol grubuna göre yüksek bulundu (p0.05). In patients with FMF, there was no relationship between the parameters of ANA and anti-CCP levels and the clinical status. In the patient group, there was no difference in anti-CCP levels between the patients with or without arthritis (p>0.05). It was found that CRP values were higher in FMF group than the control group (p

Amaç: Biz bu çalışmada fibromiyaljili kadın hastaların tedavisinde gabapentinin etkinliğini araştırdık.Yöntem: Fibromiyalji tanısı alan 75 kadın hasta çalışmaya alındı. Hastalar rastgele üç gruba bölündü. Birinci gruba 1200-2400 mg/gün arasında gabapentin; ikinci gruba 25 mg/gün amitriptilin; üçüncü gruba ise plasebo tedavisi uygulandı. Hastalar tedaviden önce ve tedavinin onikinci haftasında aynı hekim tarafından değerlendirildiler. Hassas nokta sayısı saptandı, ağrı, yorgunluk ve sabah tutukluğu için VAS, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi (PUKİ), ve Fibromiyalji Etki Sorgulaması Formu (FIQ) uygulandı.Sonuçlar: Onikinci haftadaki değerlere bakıldığında her 3 grupta da yorgunluk, sabah tutukluğu, hassas nokta sayısı, PUKİ ve FIQ değerlerindeki düzelmeler istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

vuı ÖZET Ankilozan spondilit, primer olarak omurga ve sakroiliyak eklemleri tutan etiyolojisi bilinmeyen kronik, inflamatuar bir hastalıktır. Vakaların 1/3' ünde periferik eklemler ve kalça ve/veya omuzlar etkilenebilir. Özellikle uzun hastalık süresi olan hastalarda göz ve kalp gibi iskelet dışı tutulumlar görülebilir. Tipik başlangıç yaşı adölesan dönem ile 35 yaş arasındadır. Erkekler kadınlara göre 3/1 oranında daha fazla etkilenirler. En belirgin bulgu kronik bel ağrısı ve tutukluğudur. Tanısı klinik ve radyolojik inceleme ile konulur. Bu çalışmada Cumhuriyet Üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerde ankilozan spondilit prevalansını saptamayı amaçladık. 10161 öğrenciden 712 kişilik örnekleme grubu oluşturduk. Bu öğrencilere anket formu verildi ve 74 pozitif yanıtlayıcı klinik ve radyolojik muayeneye davet edildi. Sonuç olarak üniversite öğrencilerimizde ankilozan spondilit prevalansını % 0.14 ve cinse özel (erkek) prevalansı % 0.24 olarak belirledik. Türkiye'de ankilozan spondilit prevalansını belirlemek için tüm yaş gruplarında geniş popülasyonlu başka çalışmalara gereksinim olduğunu düşünmekteyiz. Anahtar kelimeler : Ankilozan spondilit, Cumhuriyet Üniversitesi, Prevalans, Öğrenci IX SUMMARY Ankylosing spondylitis, is inflammatory chronic disease of unknown etiology which primarily involves the sacroiliac and spinal joints. Peripheral joints and hips and/or shoulders may also be affected in one-third of the cases. Extra-articular involvement such as the eye and heart involvement may be seen in patients especially with longer disease duration. Ages of onset typically range from adolescence to age 35. Males appear to be affected more than females with a ratio of 3/1. The most prominent symptom is chronic back pain and stiffness. The disease is diagnosed by clinical and radiological evaluation. We aimed at deterniining the prevalance of ankylosing spondylitis among the students training at Cumhuriyet University. We constituted a sample of 712 cases representing 10161 students. A questionnaire was given and those 74 students who answered positively were invited for clinical and radiological examination. In conclusion; we determined the prevalance of ankylosing spondylitis to be 0. 14 % whereas the sex-spesific (male) prevalance was 0.24 % among our university students. We suppose that further studies with larger populations where all ages will be involved are needed to determine the prevalance of ankylosing spondylitis in Turkey. Key words : Ankylosing spondylitis, Cumhuriyet University, Prevalance, Student 33

VIII ÖZET Fibromiyaİji sendromunda bölgesel serebral kan damında : azalma..oyuğu bildirilmiştir. Bununla birlikte medikal tedavi ve klinik iyileşmenin bu değişiklikler İterine öten etkisini bildiren herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Biz bu çalışmada fîbromiyaljide, amitriptilin tedavisinin ve klinik iyileşmenin serebral kan atam üzerine olao etidsaBi s^öîiifc. Primer fîbromiyaljili 14 hastada serebral kan akımını tedavi öncesi ve 3 ayfak amüriptilâı tedavisi sonrası SPECT yöntemi ile belirledik, Hastalardaki klinik iyileşmenin takibi açısından vizüel analog skala, hassas nokta sayısı tayini ve Beck depresyon skalasi uygulandı. Tedavi sonrası; vizüel analog skala ve hassas nokta sayısındaki düzelme isfetistiksei olwak salamlı idi Beck depresyon skalasında tedavi sonrası herhangi bir değişiklik söz konusu değildi. Tedavi sonrası; sağ ve sol bazal gangEoıûarda ve her iki bemitaiaiöasta kanlanmada artış ve her iki temporal bölgede, sol temporo-oksipital, sağ oksipital bölgelerde de kanlanmada azalma bulunmuştur Bu bulgular; fîbromiyaljili hastalarda görülen serebral kan akımı azalmasının, klinik düzelme sağlayan etkili anatriptiu» tedavisine paralel ©teak düzeldiğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Fibromiyaİji, Beyin SPECT, Amitriptilin IX SUMMARY Regional deficits in cerebral blood flow have been reported m, fibromyalgia before, however there is not any information on the effects of treatment and clinical recovery on these abnormalities. We evaluated the effects of amitriptyline and clinical recovery on cerebral blood flow changes in fibromyalgia. We assessed cerebral blood flow with single-photon-emission computed tomography itt 14 patients with primary fibromyalgia before and after a-three-months of amitriptyline treatment Patients were also followed by visual analog scale, tender point count and Beck depression scale for cMokal iflaptreaseöt There were statistically significant improvement in visual analog scale and leader point count after the teateent Beck depression scale was not changed significantly. Statistically significant blood flow increase in bilateral hemitalami and in basal ganglia and decrease in bilateral temporal regions r left teapoMHieopita! and right occipital regions were observed in SPECT after the treatment. These -findings indicate that deficits in cerebral blood flow in fibromyalgia are improved paralel to the clinical recovery by an efficient treatment with amitriptyline. Key words: Fibromyalgia, Brain SPECT, Amitriptyline. 48