Search

In recent years, it has come to the fore that official divorce is accepted as valid in fiqh, as it isbetween religious and official marriages. However, the religious divorce or official divorce is an experiential event beyond fiqh in which perceptual and emotional processes are active. Religious divorce continues as a phenomenon in society and individual life. Therefore, it is a problem how individuals interpret and perceive this phenomenon psychologically and religiously during the divorce process. The aim of the study is to determine the perceptions and interpretations of divorced individuals about official and religious divorce. In order to understand how the religious dimension of divorce is perceived by individuals and whether it differs from official divorce processes, divorced 5 female and 11 male participants (N = 16) were reached. In the study, in which the qualitative research method was used, semi-structured interviews were conducted with the participants and the obtained data were analyzed by descriptive analysis method. As a result of the analysis, it has been determined that religious divorce is also considered important and internalized by divorced individuals like religious marriage, and while official divorce is perceived as a social reality and a necessary procedure, religious divorce is perceived and interpreted with a more existential and emotional dimension., Son yıllarda dinî ve resmî nikâh arasında olduğu gibi resmî boşanmanın da fıkhî açıdan geçerli kabul edilmesi gündeme gelmiştir. Ancak dinî ya da resmî boşanma ayrımı fıkhın ötesinde algısal ve duygusal süreçlerin aktif olduğu yaşantısal bir olaydır. Dinî boşanma bir olgu olarak toplum ve birey yaşamında devam edegelmektedir. Dolayısıyla bireylerin boşanma sürecinde bu olguyu psikolojik ve dinî açıdan nasıl anlamlandırdıkları ve algıladıkları bir problem oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı boşanmış bireylerin resmî ve dinî boşanmaya dair algı ve anlamlandırmalarını belirlemektir. Bireyler tarafından boşanmanın dinî boyutunun nasıl algıladığını belirlemek amacıyla; boşanmış 5’i kadın, 11’i erkek olmak üzere toplam 16 katılımcıya ulaşılmıştır. Nitel araştırma paradigmasına uygun bir şekilde katılımcılarla mülakatlar gerçekleştirilmiş, elde edilen veriler betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda boşanmış bireyler tarafından dinî boşanmanın önemsendiği ve içselleştirildiği; resmî boşanma, sosyal bir gerçeklik ve gerekli bir prosedür olarak algılanırken, dinî boşanmanın daha manevi, varoluşsal ve duygusal boyutuyla algılandığı ve anlamlandırıldığı tespit edilmiştir.

Bu çalışma, şiddet suçlarına sürüklenen ergenlerin din psikolojisi bilimi açısından potansiyellerini anlamaya yönelik bir araştırmadır. Teoride ve pratikte, dinin, çocuklar/ergenler arasında, genel anlamda suça, özelde de şiddet suçlarına sürüklenmeyi önleyici ve ıslah edici bir yapıya sahip olduğu, dinde ve din psikolojisinde böyle bir karakterin var olduğu tezi savunulmaktadır. Bu karakter içinde, evvela dinin; bir anlam ve ahlak kaynağı olarak işlevi, psiko-sosyal destek sağlayıcı bir unsur olduğu, daha sonra da din psikolojisinin; şiddet suçuna sürüklenen ergenlerin ruhsal ve sosyal sorunlarında bir başa çıkma modeli ve bir sağaltım aracı olarak işlevsel olabileceği vurgulanmaktadır. Ergen suçluluğunu önlemede dinin ve din psikolojisinin işlevsel olabileceğinden hareketle, konu teorik çerçevede; hukuki, psikolojik, sosyolojik, dini, ahlaki ve din psikolojik boyutları ile ele alınmıştır. Uygulamada ise; şiddet suçlarına sürüklenen ergenlerde dini yaşantı; inanç, bilgi, duygu ve tecrübe boyutları ile analiz edilmiştir. Araştırmada anket (survey) ve dökümantasyon yöntemi ile veri toplanmıştır. Suça sürüklenen çocuk kapsamındaki 113 ergenle gerçekleştirilen araştırma sonucunda; ergenlerin, dini yaşantının inanç ve duygu boyutlarında yüksek, bilgi ve tecrübe boyutlarında ise düşük potansiyeller taşıdıkları, yaşadıkları sorunları ile ilgili olarak dini yardıma ve sağaltıma açık oldukları, bu tür bir yardımın faydasına inandıkları bulunmuştur. Dinin ve din psikolojisinin, çocuk suçluluğu konusunda gerek eğitsel gerekse tedbirsel amaçla aktive edilmesinin çocuklar açısından yararlı olacağı, bu argümanın suça sürüklenen çocuklarda bir karşılığı olduğu, çocukların din konusundaki var olan potansiyellerinin ilgililerce değerlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu konuda, daha kapsamlı araştırmalara ihtiyaç olduğu anlaşılmakla beraber, araştırmaların sayısının ve kapsamının arttırılması önerilmiştir.Anahtar Kelimeler: Suç, Çocuk Suçluluğu, Ergenlik, Din Psikolojisi In this study is a research to understanding potentials of adolescents drifted/driven to violent crimes in terms of the science of psychology of religion. In theory and in practice, thesis is argued that religion has a structure preventive and corrective drifted (in general) crime, (in particular) crimes of violence between children/adolescents, religion and psychology of religion is concluded that there is such a character. In this character, it is emphasized that firstly religion's function as a source of meaning and moral, religion being a factor psycho-social support provider, latter as a model of coping and a instrument treatment psychology of religion may be functionally in psychological and social problems of adolescents drifted/driven violence crime. Reference that religion and psychology of religion may be functional in prevention of juvenile delinquency, the subject is discussed legal, psychological, sociological, religious, moral, and psychological of religion dimensions in theoretical framework. In practice, adolescents drifted violent crimes, whose religious experiences were analyzed by sizes of faith, intellect, emotion and experiment. In research, data were collected by methods of questionnaire (survey) and documentation. As a result of the research conducted on 113 adolescents who child under driven to crime; it is found that adolescents have high potentials in dimensions of faith and emotion although they have low potentials in dimensions of intellect and experiment, adolescents are open religious assistance and treatment about their problems, believed that the benefit of such an aid. It is concluded that would be beneficial for children that the psychology of religion and religion are activated with the aim of both educational and precautionary in juvenile delinquency, this argument is an equivalent of in the children drifted/driven to crime, the children existing potentials on the religion should be evaluated relevant persons. In this topicit is understood the need for more extensive research, along with proposed increased the number and scope of the research.Keywords: Juvenile Delinquency, Crime, Adolescence, Psychology of Religion 134