Search

"Natuur en veiligheid gaan duurzaam samen in het winterbed van de rivieren", zo stelde Han Sluiter in het Vakblad NBL van september 2011. Het was een reactie op een recent onderzoek van Alterra en Duurzame Rivierkunde, waarin wordt geconcludeerd dat de huidige rivierkundige maatregelen onvoldoende ruimte bieden voor grootschalige natuurontwikkeling langs de IJssel. De auteurs van deze publicatie geven een samenvatting van dit onderzoek en bespreken vervolgens de reactie van Han Sluiter.

Het OBN-deskundigenteam rivierenlandschap heeft nog maar een korte geschiedenis, maar kan een vliegende start maken door diverse lopende initiatieven op te pakken. Dit artikel beschrijft welke eerste resultaten tot nu toe zijn behaald en welke knelpunten nog resteren. Bovendien zijn twee belangrijke thema's voor natuurherstel van rivieruiterwaardsystemen nader uitgewerkt. Op basis hiervan wordt aangegeven welke kansen en uitdagingen het deskundigenteam in de komende jaren wil gaan oppakken.

Rivieren zijn van nature dynamische systemen met sterk wisselende waterafvoeren. Doordat in het vroege voorjaar een extra hoeveelheid water door de rivieren stroomt, afkomstig van regenval of het smelten van sneeuw, komen periodiek grote oppervlaktes laaggelegen land onder water te staan. Leo Nagelkerke gaat in op de functie van deze vloedvlaktes voor vissen

Recovery of the fish community of the river Rhine focussed mainly on the return of migratory species, in particular the Atlantic Salmon, Salmo salear, and to alesser extent on rheophilic fish species.

Door natuurontwikkeling langs grote rivieren wordt ruimte geboden aan natuurlijke processen als overstroming, erosie, sedimentatie en begrazing. De vestiging van struik- en boomsoorten (ooibos) maakt onderdeel uit van deze spontane natuurontwikkeling. In 2001 is onderzoek gestart langs de Waal bij Beuningen, waarbij gekeken wordt naar het proces van spontane vestiging van houtige soorten in relatie tot de overstromingskarakteristiek van de rivier en de begrazing door runderen en paarden

Om de veiligheid te waarborgen worden momenteel nieuwe veiligheidsmaatregelen de rivieren overwogen. In het verleden zijn dergelijke maatregelen vaak gecombineerd met natuurontwikkeling in de uiterwaarden. De bevolking heeft bij aanvang van dergelijke projecten regelmatig geprotesteerd tegen de maatregelen. Enige jaren nadat de natuurontwikkeling is afgerond, blijken de meeste omwonenden echter opvallend positief te zijn over de genomen maatregelen. De weerstand vooraf wordt echter niet veroorzaakt door algemene weerstand tegen veranderingen, maar vooral doordat de binding met het landschap voor de omwonenden erop achteruitgaat. Vooral boeren en oudere omwonenden vinden dat een verlies aan kwaliteit. Voor de meeste omwonenden en recreanten wordt dit verlies aan binding echter ruimschoots gecompenseerd, doordat de aantrekkelijkheid van het landschap erop vooruitgaat

Riempjes lijkt definitief terug in het Nederlandse rivierengebied. Vanaf de eerste waarnemingen in 1996 is zowel het aantal groeiplaatsen als het aantal exemplaren langs de Waal in de omgeving van Nijmegen gestaag toegenomen, met als belangrijkste standplaatsen: de Gendtse Polder, de Bizonbaai (Ooijpolder) en de Oosterhoutsche Waard

Bij het opstellen van het regionaal plan Bommelerwaard is een inventarisatie gemaakt van relicten uit de ontginningsgeschiedenis van dit gebied. Bij het nemen van maatregelen in het kader van meer ruimte voor de rivier zal nadrukkelijk rekening gehouden moeten worden met cultuurhistorische waarden

De in dit artikel gepresenteerde lange-termijnvisie geeft een denkbare ontwikkelingsrichting aan, in de lijn van Plan Ooievaar, maar aangepast aan en andere geofysische context (klimaatverandering) en een andere maatschappelijke context (postmoderne)

Door de natuurontwikkeling op rivieroevers zijn er nieuwe kansen voor ooibossen en daarmee voor de zwarte populier gecreeerd. Langs de Rijn en de Waal is het verloop van de herkolonisatie onderzocht

Een sinds 1899 als uitgestorven beschouwde inheemse plant van natte graslanden werd opnieuw ontdekt op een kleidam langs de Maas bij Stevensweert (Limburg). Beschrijving, historisch voorkomen in Nederland, groeiplaats, en plantensociologische positie

In 1998 is deze watervaren, bekend als aquariumplant, aangetroffen in een uiterwaard van de Waal in de Bommelerwaard. Dit is 190 km noordelijker dan de tot dusver noordelijkste vindplaats. Verspreiding, achteruitgang, ecologie en plantensociologische aspecten van deze soort van Europese Rode Lijsten

Bespreking van ontwikkelingen in de mossenwereld van de Blauwe Kamer, een uiterwaardengebied van de Rijn tussen Wageningen en Rhenen

"Natuur en veiligheid gaan duurzaam samen in het winterbed van de rivieren", zo stelde Han Sluiter in het Vakblad NBL van september 2011. Het was een reactie op een recent onderzoek van Alterra en Duurzame Rivierkunde, waarin wordt geconcludeerd dat de huidige rivierkundige maatregelen onvoldoende ruimte bieden voor grootschalige natuurontwikkeling langs de IJssel. De auteurs van deze publicatie geven een samenvatting van dit onderzoek en bespreken vervolgens de reactie van Han Sluiter.

"Natuur en veiligheid gaan duurzaam samen in het winterbed van de rivieren", zo stelde Han Sluiter in het Vakblad NBL van september 2011. Het was een reactie op een recent onderzoek van Alterra en Duurzame Rivierkunde, waarin wordt geconcludeerd dat de huidige rivierkundige maatregelen onvoldoende ruimte bieden voor grootschalige natuurontwikkeling langs de IJssel. De auteurs van deze publicatie geven een samenvatting van dit onderzoek en bespreken vervolgens de reactie van Han Sluiter.

Het OBN-deskundigenteam rivierenlandschap heeft nog maar een korte geschiedenis, maar kan een vliegende start maken door diverse lopende initiatieven op te pakken. Dit artikel beschrijft welke eerste resultaten tot nu toe zijn behaald en welke knelpunten nog resteren. Bovendien zijn twee belangrijke thema's voor natuurherstel van rivieruiterwaardsystemen nader uitgewerkt. Op basis hiervan wordt aangegeven welke kansen en uitdagingen het deskundigenteam in de komende jaren wil gaan oppakken.

De Millingerwaard, gelegen tussen Millingen aan de Rijn en Kekerdom, aan de oostkant van de Ooijpolder nabij Nijmegen, is een voorbeeldgebied van natuurontwikkeling in de uiterwaarden. Het was een van de eerste gebieden die ingericht en beheerd werd volgens de principes van Plan Ooievaar, waarbij de natuurlijke processen in de uiterwaarden weer een belangrijke rol kregen.

Voor de Natura2000 gebieden Rijntakken wordt een koepelbeheerplan opgesteld. Dit koepelbeheerplan betreft de habitat- en vogelrichtlijngebieden in het rivierengebied. Specifieke kenmerken van het rivierengebied, zoals de relatie tussen rivierdynamiek, morfologie en de Natura2000 doelen worden uitgewerkt in het koepelplan. Dit document is één van de bouwstenen daarvoor. De volgende onderdelen komen in deze bouwsteen achtereenvolgens aan de orde: * Een indeling van de Rijntakken in riviertrajecten met een korte beschrijving van de belangrijkste morfologische en hydraulische kenmerken; * de kansrijke gebieden voor morfodynamische processen (sedimentatie-erosie); * betekenis van deze specifieke kenmerken (rivierdynamiek) voor de realisatie van de natura2000doelen (abiotische randvoorwaarden); * vanuit de specifieke kenmerken van de riviertakken het aangeven van de potenties voor de belangrijkste N2000-doelstellingen: hardhoutooibos, zachthoutooibos, stroomdalgraslanden, moeras en moerasruigten, pioniervegetaties op slikoevers

Voor de Natura2000 gebieden Rijntakken wordt een koepelbeheerplan opgesteld. Dit koepelbeheerplan betreft de habitat- en vogelrichtlijngebieden in het rivierengebied. Specifieke kenmerken van het rivierengebied, zoals de relatie tussen rivierdynamiek, morfologie en de Natura2000 doelen worden uitgewerkt in het koepelplan. Dit document is één van de bouwstenen daarvoor. De volgende onderdelen komen in deze bouwsteen achtereenvolgens aan de orde: * Een indeling van de Rijntakken in riviertrajecten met een korte beschrijving van de belangrijkste morfologische en hydraulische kenmerken; * de kansrijke gebieden voor morfodynamische processen (sedimentatie-erosie); * betekenis van deze specifieke kenmerken (rivierdynamiek) voor de realisatie van de natura2000doelen (abiotische randvoorwaarden); * vanuit de specifieke kenmerken van de riviertakken het aangeven van de potenties voor de belangrijkste N2000-doelstellingen: hardhoutooibos, zachthoutooibos, stroomdalgraslanden, moeras en moerasruigten, pioniervegetaties op slikoevers

De Millingerwaard, gelegen tussen Millingen aan de Rijn en Kekerdom, aan de oostkant van de Ooijpolder nabij Nijmegen, is een voorbeeldgebied van natuurontwikkeling in de uiterwaarden. Het was een van de eerste gebieden die ingericht en beheerd werd volgens de principes van Plan Ooievaar, waarbij de natuurlijke processen in de uiterwaarden weer een belangrijke rol kregen.

Dit rapport gaat over een onderzoek naar factoren die rivierherstelprojecten doen slagen dan wel mislukken. De nadruk ligt hierbij op factoren van organisatorisch-bestuurlijke aard. De studie omvat analyses van vijf relevante literatuurbronnen en van vijf cases (lopende of recent afgesloten projecten). Besproken worden: Engelse Werk, Lexkesveer, Passewaay, Keent en Groesplaat

Om de veiligheid tegen overstromingen in het rivierengebied te waarborgen is een goede doorstroomcapaciteit van het winterbed van belang. Maatregelen, zoals uiterwaardverlaging en het graven van een nevengeul, kunnen de doorstroomcapaciteit verbeteren. In deze studie is, middels een scenariostudie, de hydraulische effectiviteit van deze maatregelen op de lange termijn verkend bij verschillende natuurbeheersvormen, waarbij natuurlijke processen die de ontwikkeling van de doorstroomcapaciteit beïnvloeden, sedimentatie en vegetatiesuccessie, in de analyse zijn betrokken. Ook de ontwikkeling van natuurbeheerskosten op de lange termijn is doorgerekend. De resultaten laten zien met welke combinatie van maatregelen en beheer veiligheid en natuur op kosteneffectieve en duurzame wijze samen kunnen gaan in de bestudeerde (fictieve) situatie.

Dit rapport gaat over een onderzoek naar factoren die rivierherstelprojecten doen slagen dan wel mislukken. De nadruk ligt hierbij op factoren van organisatorisch-bestuurlijke aard. De studie omvat analyses van vijf relevante literatuurbronnen en van vijf cases (lopende of recent afgesloten projecten). Besproken worden: Engelse Werk, Lexkesveer, Passewaay, Keent en Groesplaat

Om de veiligheid tegen overstromingen in het rivierengebied te waarborgen is een goede doorstroomcapaciteit van het winterbed van belang. Maatregelen, zoals uiterwaardverlaging en het graven van een nevengeul, kunnen de doorstroomcapaciteit verbeteren. In deze studie is, middels een scenariostudie, de hydraulische effectiviteit van deze maatregelen op de lange termijn verkend bij verschillende natuurbeheersvormen, waarbij natuurlijke processen die de ontwikkeling van de doorstroomcapaciteit beïnvloeden, sedimentatie en vegetatiesuccessie, in de analyse zijn betrokken. Ook de ontwikkeling van natuurbeheerskosten op de lange termijn is doorgerekend. De resultaten laten zien met welke combinatie van maatregelen en beheer veiligheid en natuur op kosteneffectieve en duurzame wijze samen kunnen gaan in de bestudeerde (fictieve) situatie.

Rivieren zijn van nature dynamische systemen met sterk wisselende waterafvoeren. Doordat in het vroege voorjaar een extra hoeveelheid water door de rivieren stroomt, afkomstig van regenval of het smelten van sneeuw, komen periodiek grote oppervlaktes laaggelegen land onder water te staan. Leo Nagelkerke gaat in op de functie van deze vloedvlaktes voor vissen

Rivieren zijn van nature dynamische systemen met sterk wisselende waterafvoeren. Doordat in het vroege voorjaar een extra hoeveelheid water door de rivieren stroomt, afkomstig van regenval of het smelten van sneeuw, komen periodiek grote oppervlaktes laaggelegen land onder water te staan. Leo Nagelkerke gaat in op de functie van deze vloedvlaktes voor vissen

Door inrichting en herstel doen met name vispopulaties het goed, en verbetert de toestand van habitats en soorten. Het rivierengebied wordt beter toegankelijk, terwijl een goede balans tussen oud en nieuw bij inrichting de binding met het landschap bij omwonenden vasthoudt. De ministeries van LNV en V&W geven jaarlijks 26,4 miljoen euro aan natuur uit, waarvan 54% voor verwerving, 34% voor inrichting en 12% voor beheer. De inrichting van terreinen stagneert al enkele jaren door steeds hogere kosten voor verwerking van verontreinigde grond en door langdurige planprocedures. Ruimte voor de Rivier levert bijna hetzelfde landschap als het Nadere Uitwerking Rivierengebied (NURG) programma en is een nieuwe impuls voor de realisatie van natuur. De groei van natuurlijke vegetaties kan de veiligheid in gevaar brengen waardoor er meer aandacht nodig is voor beheerplannen. Een goede afstemming van NURG, Ruimte voor de Rivier, Vogel- en Habitatrichtlijn (VHR) en Kaderrichtlijn Water (KRW) vraagt om souplesse bij het zoeken naar ruimte en een visie op het niveau van de rivier.

Door inrichting en herstel doen met name vispopulaties het goed, en verbetert de toestand van habitats en soorten. Het rivierengebied wordt beter toegankelijk, terwijl een goede balans tussen oud en nieuw bij inrichting de binding met het landschap bij omwonenden vasthoudt. De ministeries van LNV en V&W geven jaarlijks 26,4 miljoen euro aan natuur uit, waarvan 54% voor verwerving, 34% voor inrichting en 12% voor beheer. De inrichting van terreinen stagneert al enkele jaren door steeds hogere kosten voor verwerking van verontreinigde grond en door langdurige planprocedures. Ruimte voor de Rivier levert bijna hetzelfde landschap als het Nadere Uitwerking Rivierengebied (NURG) programma en is een nieuwe impuls voor de realisatie van natuur. De groei van natuurlijke vegetaties kan de veiligheid in gevaar brengen waardoor er meer aandacht nodig is voor beheerplannen. Een goede afstemming van NURG, Ruimte voor de Rivier, Vogel- en Habitatrichtlijn (VHR) en Kaderrichtlijn Water (KRW) vraagt om souplesse bij het zoeken naar ruimte en een visie op het niveau van de rivier.

In this study, the solid-solution partitioning of Cd, Cr, Cu, Ni, Pb, Zn and As in floodplain soils of the Dutch part of the rivers Rhine and Meuse is assessed by combining extensive field sampling with advanced geochemical modelling. The aim of this study was threefold: to develop tools to study the solid-solution partitioning of the heavy metals, to characterise the temporal and spatial variability of the partitioning including the effect of redox conditions, and to investigate the feasibility to predict the partitioning by geochemical modelling

Door natuurontwikkeling langs grote rivieren wordt ruimte geboden aan natuurlijke processen als overstroming, erosie, sedimentatie en begrazing. De vestiging van struik- en boomsoorten (ooibos) maakt onderdeel uit van deze spontane natuurontwikkeling. In 2001 is onderzoek gestart langs de Waal bij Beuningen, waarbij gekeken wordt naar het proces van spontane vestiging van houtige soorten in relatie tot de overstromingskarakteristiek van de rivier en de begrazing door runderen en paarden

Zeldzame stroomdalgraslanden komen langs de IJssel voor op hoge zandige ruggen. Die zijn aardkundig gezien bijzonder. Zij getuigen van vroegere rivierdynamiek en worden onder de huidge omstandigheden niet meer gevormd. De combinatie van unieke aardkundige en vegetatiekundige waarden vormt een belangrijk argument om behoedzaam om te gaan met de restanten van een gaaf uiterwaardenlandschap

Door natuurontwikkeling langs grote rivieren wordt ruimte geboden aan natuurlijke processen als overstroming, erosie, sedimentatie en begrazing. De vestiging van struik- en boomsoorten (ooibos) maakt onderdeel uit van deze spontane natuurontwikkeling. In 2001 is onderzoek gestart langs de Waal bij Beuningen, waarbij gekeken wordt naar het proces van spontane vestiging van houtige soorten in relatie tot de overstromingskarakteristiek van de rivier en de begrazing door runderen en paarden

In this study, the solid-solution partitioning of Cd, Cr, Cu, Ni, Pb, Zn and As in floodplain soils of the Dutch part of the rivers Rhine and Meuse is assessed by combining extensive field sampling with advanced geochemical modelling. The aim of this study was threefold: to develop tools to study the solid-solution partitioning of the heavy metals, to characterise the temporal and spatial variability of the partitioning including the effect of redox conditions, and to investigate the feasibility to predict the partitioning by geochemical modelling

Zeldzame stroomdalgraslanden komen langs de IJssel voor op hoge zandige ruggen. Die zijn aardkundig gezien bijzonder. Zij getuigen van vroegere rivierdynamiek en worden onder de huidge omstandigheden niet meer gevormd. De combinatie van unieke aardkundige en vegetatiekundige waarden vormt een belangrijk argument om behoedzaam om te gaan met de restanten van een gaaf uiterwaardenlandschap

Om de veiligheid te waarborgen worden momenteel nieuwe veiligheidsmaatregelen de rivieren overwogen. In het verleden zijn dergelijke maatregelen vaak gecombineerd met natuurontwikkeling in de uiterwaarden. De bevolking heeft bij aanvang van dergelijke projecten regelmatig geprotesteerd tegen de maatregelen. Enige jaren nadat de natuurontwikkeling is afgerond, blijken de meeste omwonenden echter opvallend positief te zijn over de genomen maatregelen. De weerstand vooraf wordt echter niet veroorzaakt door algemene weerstand tegen veranderingen, maar vooral doordat de binding met het landschap voor de omwonenden erop achteruitgaat. Vooral boeren en oudere omwonenden vinden dat een verlies aan kwaliteit. Voor de meeste omwonenden en recreanten wordt dit verlies aan binding echter ruimschoots gecompenseerd, doordat de aantrekkelijkheid van het landschap erop vooruitgaat

Omwonenden, recreanten en andere burgers zijn enige jaren na voltooiing van natuurontwikkeling in de uiterwaarden positief over de veranderingen. Dit blijkt uit belevingsonderzoek dat in dit artikel besproken wordt. Wel wordt de binding van omwonenden met het landschap door de ingrepen aangetast, maar dit verlies wordt voor de meeste mensen ruimschoots gecompenseerd doordat het landschap visueel aantrekkelijker wordt. Omwonenden zien daarbij maar weinig verschil in natuurwaarde tussen uiterwaarden met riviernatuur en uiterwaarden met productiegrasland

Alterra-onderzoeker ontwierp voor het knooppunt Arnhem-Nijmegen (KAN-gebied) een nieuwe, groene rivier die in de toekomstige behoefte aan waterberging voorziet. Dit plan dat samen met WL Delft Hydraulics is opgesteld, heeft ook mogelijkheden in zich voor luxe woningen, natuur, recreatie en extensieve landbouw

De in dit artikel gepresenteerde lange-termijnvisie geeft een denkbare ontwikkelingsrichting aan, in de lijn van Plan Ooievaar, maar aangepast aan en andere geofysische context (klimaatverandering) en een andere maatschappelijke context (postmoderne)

Bij het opstellen van het regionaal plan Bommelerwaard is een inventarisatie gemaakt van relicten uit de ontginningsgeschiedenis van dit gebied. Bij het nemen van maatregelen in het kader van meer ruimte voor de rivier zal nadrukkelijk rekening gehouden moeten worden met cultuurhistorische waarden

Om de veiligheid te waarborgen worden momenteel nieuwe veiligheidsmaatregelen de rivieren overwogen. In het verleden zijn dergelijke maatregelen vaak gecombineerd met natuurontwikkeling in de uiterwaarden. De bevolking heeft bij aanvang van dergelijke projecten regelmatig geprotesteerd tegen de maatregelen. Enige jaren nadat de natuurontwikkeling is afgerond, blijken de meeste omwonenden echter opvallend positief te zijn over de genomen maatregelen. De weerstand vooraf wordt echter niet veroorzaakt door algemene weerstand tegen veranderingen, maar vooral doordat de binding met het landschap voor de omwonenden erop achteruitgaat. Vooral boeren en oudere omwonenden vinden dat een verlies aan kwaliteit. Voor de meeste omwonenden en recreanten wordt dit verlies aan binding echter ruimschoots gecompenseerd, doordat de aantrekkelijkheid van het landschap erop vooruitgaat

Alterra-onderzoeker ontwierp voor het knooppunt Arnhem-Nijmegen (KAN-gebied) een nieuwe, groene rivier die in de toekomstige behoefte aan waterberging voorziet. Dit plan dat samen met WL Delft Hydraulics is opgesteld, heeft ook mogelijkheden in zich voor luxe woningen, natuur, recreatie en extensieve landbouw

Riempjes lijkt definitief terug in het Nederlandse rivierengebied. Vanaf de eerste waarnemingen in 1996 is zowel het aantal groeiplaatsen als het aantal exemplaren langs de Waal in de omgeving van Nijmegen gestaag toegenomen, met als belangrijkste standplaatsen: de Gendtse Polder, de Bizonbaai (Ooijpolder) en de Oosterhoutsche Waard

Riempjes lijkt definitief terug in het Nederlandse rivierengebied. Vanaf de eerste waarnemingen in 1996 is zowel het aantal groeiplaatsen als het aantal exemplaren langs de Waal in de omgeving van Nijmegen gestaag toegenomen, met als belangrijkste standplaatsen: de Gendtse Polder, de Bizonbaai (Ooijpolder) en de Oosterhoutsche Waard

Dit rapport geeft een synthese van de resultaten die verkregen zijn in verschillende deelstudies binnen het project ‘Geomorfologische geschiktheid ecotopen’ . De deelstudies hebben inzicht verschaft in de ecotopenverdeling langs de verschillende trajecten langs de Rijntakken, Benedenrivieren en de Maas in de historische referentie situatie (omstreeks 1850) en in de randvoorwaarden voor het optreden van fluviatiele processen. Tevens zijn in deze deelstudies hydrologische en morfologische parameters opgesteld die geschikt zijn om verschillen tussen riviertrajecten in beeld te brengen. Classificatie op grond van hydrodynamiek gebeurt op grond van de volgende parameters: amplitudes van de daggemiddelde waterstanden en van het getij, en de verhouding opperwatervolume/getijvolume. De morfologische classificatie is gebaseerd op de breedte-diepteverhouding van de bedding, het specifieke stroomvermogen én de Shields parameter. In dit rapport zijn van 12 riviertrajecten de historische ecotopenverdeling en de historische morfologische en hydrologische parameters geanalyseerd. Vervolgens is onderzocht wat de samenhang tussen deze kenmerken was en hoe de huidige morfologische en hydrologische parameters in het gehele rivierengebied zijn. Aan de hand hiervan is de kansrijkdom bepaald voor herstel van ecotopen langs de huidige riviertrajecten

Dit rapport geeft een synthese van de resultaten die verkregen zijn in verschillende deelstudies binnen het project ‘Geomorfologische geschiktheid ecotopen’ . De deelstudies hebben inzicht verschaft in de ecotopenverdeling langs de verschillende trajecten langs de Rijntakken, Benedenrivieren en de Maas in de historische referentie situatie (omstreeks 1850) en in de randvoorwaarden voor het optreden van fluviatiele processen. Tevens zijn in deze deelstudies hydrologische en morfologische parameters opgesteld die geschikt zijn om verschillen tussen riviertrajecten in beeld te brengen. Classificatie op grond van hydrodynamiek gebeurt op grond van de volgende parameters: amplitudes van de daggemiddelde waterstanden en van het getij, en de verhouding opperwatervolume/getijvolume. De morfologische classificatie is gebaseerd op de breedte-diepteverhouding van de bedding, het specifieke stroomvermogen én de Shields parameter. In dit rapport zijn van 12 riviertrajecten de historische ecotopenverdeling en de historische morfologische en hydrologische parameters geanalyseerd. Vervolgens is onderzocht wat de samenhang tussen deze kenmerken was en hoe de huidige morfologische en hydrologische parameters in het gehele rivierengebied zijn. Aan de hand hiervan is de kansrijkdom bepaald voor herstel van ecotopen langs de huidige riviertrajecten

Dit rapport beschrijft een methode voor het bepalen van schade aan landschaps-, natuur-, en cultuurhistorische waarden door overstroming van dijkringgebieden voor het hoogwaterinformatiesysteem van de Dienst Weg- en Waterbouwkunde. Voor vier aspecten zijn op basis van expertkennis schadecategorieën onderscheiden, waarvoor schadefuncties zijn opgesteld. De schade is vooral afhankelijk van de waterdiepte, maar ook van het zoutgehalte van het water en van de duur van de overstroming. In een protoype vande HIS-LNC-module zijn de schadefuncties gekoppeld aan ruimtelijke gegevens over de waterdiepte tijdens overstroming en aan gegevensbestanden van de aspecten. Voor twee dijkringgebieden is voor overstroming door zoet en door zout water de schade bepaald.Inzicht in de verschillen tussen gebieden is relevant voor keuzes ten aanzien van dijkonderhoud en veiligheidsniveaus.

Dit rapport beschrijft een methode voor het bepalen van schade aan landschaps-, natuur-, en cultuurhistorische waarden door overstroming van dijkringgebieden voor het hoogwaterinformatiesysteem van de Dienst Weg- en Waterbouwkunde. Voor vier aspecten zijn op basis van expertkennis schadecategorieën onderscheiden, waarvoor schadefuncties zijn opgesteld. De schade is vooral afhankelijk van de waterdiepte, maar ook van het zoutgehalte van het water en van de duur van de overstroming. In een protoype vande HIS-LNC-module zijn de schadefuncties gekoppeld aan ruimtelijke gegevens over de waterdiepte tijdens overstroming en aan gegevensbestanden van de aspecten. Voor twee dijkringgebieden is voor overstroming door zoet en door zout water de schade bepaald.Inzicht in de verschillen tussen gebieden is relevant voor keuzes ten aanzien van dijkonderhoud en veiligheidsniveaus.