Search

Kimyasal adı sodyum klorür olan tuz, sofralık zeytin fermantasyonu, depolanması ve ambalajlanmasında güvenlik ve lezzet için gereklidir. Ancak tuzun sodyum elementinden kaynaklanan zararlı etkileri nedeniyle, bilinçli tüketicilerin düşük sodyum içerikli gıdalara olan talepleri son yıllarda artmıştır. Bu projede yeşil sofralık zeytinlerin sodyum içeriğini düşürmek için NaCl, KCl ve CaCl2'nin farklı karışımları ((I) %7 NaCl (kontrol), (II) %3,5 NaCl+%3,5 KCl, (III) %3,5 NaCl+%3,5 CaCl2, (IV) %3,5 NaCl+%1,75 KCl+%1,75 CaCl2) kullanılmıştır. Kullanılan farklı klorür tuzlarının İspanyol usulü işlenmiş Domat zeytinlerinin fermantasyon profiline etkileri tespit edilmiş ve işlenen Domat zeytinleri, farklı yöntemlerle muhafaza edilerek (pastörizasyon, potasyum sorbat, ozon) bu muhafaza yöntemlerinin depolama süresince Domat zeytin kalitesine etkileri belirlenmiştir. Ham, işlenmiş ve ambalajlanmış yeşil sofralık zeytinlerde fiziksel, kimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal analizler gerçekleştirilmiştir. Farklı klorür tuzları ile işlenen zeytinlerin fermantasyon süresince pH ve asitlik gelişiminde farklılıklar görülse de, tüm kombinasyonlar fermantasyondan sonra uygun salamura pH (4,01-4,24) ve titrasyon asitliğine (%0,473-%0,623) ulaşmıştır. %7 NaCl kullanılan zeytinlerin Na içerikleri en yüksek tespit edilmiştir. Salamuranın tuz bileşimindeki değişiklik zeytin etinin Na içeriğini düşürmüş, K ve Ca içeriğini ise yükseltmiştir. CaCl2 kullanımı, KCl ve NaCl'nin kullanımına göre fermantasyon sonunda daha sert ve daha sarı zeytinlerin elde edilmesini sağlamış, ayrıca zeytinlerin acılık şiddetini ve kinestetik özelliklerden sertlik ve çıtırlığını önemli düzeyde arttırmıştır. İstatistiksel olarak önemli olmasa da, CaCl2 ve KCl kullanımı zeytinlerin tuzluluk şiddetini düşürmüştür. Fermantasyon sonunda yapılan sıralama testinde panelistler tarafından en çok tercih edilen kombinasyon NaCl ve KCl'nin birlikte, yarıya yarıya kullanıldığı kombinasyon olmuştur. Sonuç olarak araştırma bulgularına göre Domat zeytininin sofralık olarak işlenmesinde NaCl yerine KCl ve CaCl2 nin kullanılması tüketicilerin alıştığı duyusal özelliklere yakın, yeni ve daha sağlıklı bir üretimi mümkün kıldığı söylenebilir. Uygulanan muhafaza yöntemleri zeytinlerin sertliğini azaltmış, depolama sonunda pastörize zeytinler en sert, ozonlanmış zeytinler en yumuşak bulunmuştur. Muhafaza teknikleri, zeytin salamuralarının pH'sını önemli düzeyde etkilemiş ve istatistiksel açıdan pastörize zeytinler, potasyum sorbat kullanılan ve ozonlanmış zeytinlerden farklı bulunmuştur (p, Salt, the chemical name of which is sodium chloride, is essential for safety and taste in table olive fermentation, storage and packaging. However, due to the harmful effects caused by the sodium element in the salt, conscious consumers' demand for low-sodium foods has increased in recent years. In this project, different mixtures of NaCl, KCl and CaCl2 (7% NaCl (control), (II) 3.5% NaCl + 3.5% KCl, (III) 3.5 NaCl + 3.5% CaCl2, (IV) 3.5% NaCl + 1.75% KCl + 1.75%+ CaCl2%) were used to reduce the sodium content of green table olives. The effects of different chloride salts on the fermentation profile of Domat olives processed according to Spanish style were determined and the processed Domat olives were preserved by different methods (pasteurisation, potassium sorbate, ozone) and the effects of these preservation methods on Domat olive quality during storage were determined. Physical, chemical, microbiological and sensory analyzes were carried out on raw, processed and packaged green table olives. Although there were differences in the pH and acidity development of the olives processed with different chloride salts during fermentation, all combinations have reached the appropriate brine pH (4.01-4.24) and titration acidity (0.473- 0.623%) after fermentation. The Na content of 7% NaCl combination were the highest. The change in the salt concentration of the brine reduced the Na content and increased the K and Ca contents of the olive. The use of CaCl2 provided to obtain harder and more yellow olives at the end of fermentation compared to the use of KCl and NaCl, and also significantly increased the bitterness, hardness and crispness of olives. Although not statistically significant, the use of CaCl2 and KCl reduced the salinity severity of olives. At the end of the fermentation, the most preferred combination by the panelists was the combination of where NaCl and KCl, was used in half. As a result, according to the research findings, it can be said that using KCl and CaCl2 instead of NaCl in the table processing of Domat olives enables a new and healthier production close to the sensory features consumers are accustomed to. The preservation methods applied to table olives have reduced the hardness of the olives. At the end of the storage, the pasteurized olives were the hardest and the ozonized olives were the softest. Preservation techniques have significantly affected the pH of olive brines and statistically found to be different from pasteurized olives, potassium sorbate and ozonated olives (p

Yararlı nematodlar olarak bilinen entomopatojen nematodlar (EPN) çevre dostu biyoinsektisit olarak kullanılmaktadır. Zararlı böceklerle mücadelede bu nematodların geniş ölçüde kullanımına en büyük engel üretim maliyetlerinin yüksek olmasıdır. Düşük maliyetli kitlesel üretim EPN'lerin biyolojik insektisit olarak başarılı bir şekilde geliştirilmesinde önemli bir ön koşuldur. Bu nedenle nematod üretimini arttırmak ve maliyetini azaltmak için yeni yöntemler araştırılmaktadır. Üretim yaklaşımları in vivo ve in vitro (katı veya sıvı fermantasyon) yöntemleri içermektedir. Nematodların 70 yıldan fazla bir süredir bu yöntemler kullanılarak kitle üretimleri gerçekleştirilmiştir. Entomopatojen nematodların kitle üretiminde kullanılan bu üç farklı yöntem in vivo üretim, in vitro katı üretim ve in vitro sıvı üretim yöntemlerinin her birinin avantaj ve dezavantajları vardır. In vivo üretim küçük çaplı çiftçiler, niş pazarlara odaklanmış küçük işletmelerde kolay kurulum ve düşük üretim sermayesi avantajıyla laboratuvar kullanımı için uygun görülmüştür. Ancak işgücü ve böceklerin maliyetlerinden dolayı ölçek ekonomisinden yoksundur. Büyük ölçekli üretimler için ise in vitro yöntemler kullanılmaktadır. In vitro sıvı kültür ticari üretimin büyük bir kısmını oluşturmakla birlikte sermaye harcamalarının da en fazla olduğu yöntemdir. In vitro katı üretim ise çoğu açıdan diğer iki yöntem arasındaki ara formdur. Bu yüzden bu çalışmada Heterorhabditis bacteriophora türünün in vitro katı üretimini arttırıp maliyeti azaltmaya yönelik olarak glikoz, kanola yağı ve sodyum klorür etkinliği araştırılarak daha uygun bir katı ortam geliştirmek amaçlanmıştır. Çalışmada entomopatojen nematod Heterorhabditis bacteriophora ve simbiyotik bakterisi Photorhabdus spp. in vitro kitle üretimi için dört farklı katı kültür ortamı denenmiştir. Her bir ortama Heterorhabditis bacteriophora' dan 2.1 × 103 IJ/ml aşılanmıştır. EPN gelişimi 4 hafta içinde görülmüştür. Denemeler sonucunda en yüksek verim 51875 × 103 IJ/ml ile G. WOUTS 2 ortamından elde edilmiştir. Bu çalışmada geliştirilen üretim sistemi petri kapları kullanılarak nispeten ucuz bir üretim ortamı ve basit katı kültür büyütme koşulları kullanılarak büyük ölçekli sıvı fermantasyon ekipmanına yatırım yapmaya gerek kalmadan EPN ürünlerini üretmek için rekabetçi bir teknoloji sunmaktadır. Entomopathogenic nematodes (EPN), known as useful nematodes, are used as Heterorhabditis spp. and Steinernema spp. as environmentally friendly bio-insecticides. The greatest obstacle to the widespread use of these nematodes in combating pests is the high cost of production methods. Low cost mass production is an important precondition for the successful development of EPNs as biological insecticides. Therefore, new methods are being explored to increase nematode production and reduce cost. Production approaches include in vivo and in vitro (solid or liquid fermentation) methods. Nematodes are more than 70 years old and are produced using these methods. These three different methods of mass production of entomopathogenic nematodes have advantages and disadvantages in vivo production, in vitro solid production and in vitro liquid production methods. In vivo production Small farmers are considered suitable for laboratory use with the advantage of easy installation and low production costs in small businesses focused on niche markets. However, due to the costs of labor and insects, the scale lacks economics. For large scale production, in vitro methods are used. In vitro liquid culture is the method of forming a large part of commercial production as well as capital expenditures. In vitro solid production is often the intermediate form between the two other methods. Therefore, in this study, it was aimed to develop a more suitable solid medium by investigating glucose, canola oil and sodium chloride activity in order to increase the in vitro solid production of Heterorhabditis bacteriophora strain and reduce the cost. Entomopathogenic nematode Heterorhabditis bacteriophora and symbiotic bacteria Photorhabdus spp. four different solid culture media have been tested for in vitro mass production. 2.1 × 103 IJ/ml was infused into each medium Heterorhabditis bacteriophora. EPN development was observed within 4 weeks. As a result, the highest yield was obtained from G. WOUTS 2 medium with 51875 × 10 3 IJ / ml. The production system developed in this study offers competitive technology to produce EPN products without the need to invest in large scale liquid fermentation equipment using petri dishes and a relatively inexpensive production environment and simple solid culture growing conditions. 65

TEZ10194 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 87-97) var. xiii, 99 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada, şalgam suyunda sodyum klorür miktarını azaltabilmek amacıyla farklı klorür tuzları kullanılarak geleneksel yöntem ile şalgam suyu üretilmiş ve bu tuzların şalgam suyu kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla NaCI, NaCI-KCI, NaCI-CaCI2, KCICaCI2 ve NaCI-KCI-CaCI2 olmak üzere beş farklı tuz kombinasyonu kullanılarak denemeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilere göre şalgam sularında toplam asitlik laktik asit cinsinden 7.40- 8.71 g/L, pH 3.26-3.48, toplam antosiyanin siyanidin-3-glikozit cinsinden 198.4-238.4 mg/L, toplam fenol gallik asit cinsinden 627-748.5 mg/L arasında bulunmuştur. Şalgam sularında organik asitlerden laktik asit 7.43-8.26 g/L, asetik asit ve sitrik asit miktarları ise sırasıyla 0.43-0.90 g/L, 0.71-1.26 g/L olarak belirlenirken, şekerlerden glikoz 69.11-123.96 mg/L, fruktoz 67.07-101.34 mg/L ve sükroz ise 160.71-295.57 mg/L arasında bulunmuştur. Farklı klorür tuzu kullanılarak üretilen şalgam sularında minerallerden sodyum 181.05-6148.50 mg/L, potasyum 806.40-4773 mg/L, kalsiyum 128-2821 mg/L arasında belirlenmiştir. Şalgam suları L*a*b* renk değerlerine göre değerlendirildiğinde renk bakımından en uygun şalgam suyunun NaCI-KCI tuzlarını içeren örnek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sodyum (Na) tuzunun şalgam suyu rengi üzerine olumlu etkisininin bulunduğu ve sodyum tuzu miktarı azaldıkça renk değerlerinin genel olarak azaldığı görülmüştür. Mikrobiyolojik analizler sonucunda denemelerde en yüksek laktik asit bakterisi sayısı, toplam mezofil aerob bakteri sayısı, toplam maya sayısı ve Saccharomyces spp. olmayan maya sayısına fermantasyonun ikinci günü rastlanmıştır. Koliform bakteriler ilk gün en yüksek seviyede bulunmuş, fermantasyon süresince azalma görülmüş ve fermantasyon sonunda ortamda bulunmadığı tespit edilmiştir. Duyusal analiz ve tercih testi sonuçlarına göre kalsiyum (Ca) tuzunun şalgam suyuna acı bir lezzet verdiği bu nedenle şalgam suyu üretimine uygun olmadığı, en beğenilen iki örneğin NaCI ve NaCI-KCI tuzlarını içeren denemeler olduğu, tuzluluk bakımından ise en beğenilen örneğin NaCI-KCI tuzunu içeren şalgam suyu olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre şalgam suyu üretiminde NaCI+KCI tuzunun eşit oranda karışımı kullanılarak sodyum tuzu içeriği % 50 oranında azaltılmış şalgam suyu üretiminin mümkün olduğu ve bu tuz kombinasyonunun şalgam suyu üretiminde kullanılan NaCI’nın yerini alabileceği belirlenmiştir. In this study, in order to reduce the amount of sodium chloride, shalgam produced with the traditional method using different chloride salts and the effects of these salts on the quality of shalgam were investigated. For this purpose, experiments are carried out using five different combination of salts including NaCI, NaCI-KCI, NaCI-CaCI2, KCI-CaCI2 and NaCI-KCI-CaCI2. According to the results obtained, total acidity in terms of lactic acid between 7.40- 8.71 g/L, pH between 3.26-3.48, total anthocyanin as cyanidin-3-glucoside 198.4-238.4 mg/L, total phenol as gallic acid 627-748.5 mg/L were determined in shalgam juices. In terms of amount of organic acids; lactic acid 7.43-8.26 g/L, acetic acid and citric acid, 0.43- 0.90 g/L, 0.71-1.26 g/L respectively while sugars as glucose 69.11-123.96 mg/L, fructose 67.07-101.34 mg/L and sucrose 160.71-295.57 mg/L were determined in shalgam juices. The mineral content of shalgam juices produced using different salts; sodium (Na) between 181.05-6148.50 mg/L, potassium (K) 806.40-4773 mg/L, calcium (Ca) 128-2821 mg/L were detected. Shalgam juices evaluated according to L*a*b* color values and in terms of color the most appropriate shalgam juice has been found the sample as containing NaCI+KCI mineral salt. In addition, results have showed that; sodium (Na) salt contains a positive effect on the color of shalgam juice and generally the lower amount of sodium salt was caused decreasing color values. As a result of microbiological analysis maximum number of lactic acid bacteria, total mesophilic aerobic bacteria count, total number of yeast and number of non-Saccharomyces spp. yeast was observed on the second day of fermantation. Coliform bacteria found at the highest level the first day of fermantation, declined during the fermantation and disapperead until the end of the fermantation. According to the results of sensory analyses and preference; calcium salt gave a bitter taste to the shalgam juice therefore it was not suitable for the production of shalgam juice, two most favored trials with salts NaCI and NaCI+KCI, in terms of saltiness the most preferred sample produced with NaCI+KCI salt combination have been determined. According to the results obtained, it is possible to produce shalgam juice with a sodium salt content reduced by 50 % using a mixture of equal ratio of NaCI+KCI and these salt combination can replace NaCI used in the production of shalgam juice are determined. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2013YL30.

Bu araştırmada, emülsiyonların fonksiyonel özellikleri üzerine iki tuz çözeltisi (NaCl+K2HPO4 ve KCl+ K2HPO4) ve iki karragenan tipinin (iota ve kappa) farklı seviyelerinin etkisi bir model sistem kullanılarak çalışıldı. Tavuk göğüs etine dört farklı seviyede (%0.0, %0.3, %0.6 ve %0.9) iota ve kappa karragenan ile tuz çözeltileri ilavesiyle yağ/su (Y/S) emülsiyon sistemleri hazırlandı. Hazırlanan emülsiyonlarda emülsiyon pH?sı, emülsiyon kapasitesi, emülsiyon stabilitesi, emülsiyon viskozitesi ve pişirilmiş emülsiyon jel rengi analizleri yapıldı. Ayrıca, tavuk göğüs etinin pişirme kaybı ve su tutma kapasitesi değerleri tespit edildi. Tuz çeşidi, karragenan tipi ve karragenan seviyesi emülsiyon pH?sı, emülsiyon kapasitesi (EK) ve emülsiyon viskozitesi (EV) değerleri üzerine istatistikî olarak önemli (P, In this study, the effect of different levels of two salts (NaCl + K2HPO4 and KCl + K2HPO4) and two types of carragenan (iota and kappa) on the functional properties of the emulsions were studied by using a model system. Oil/water (O/W) emulsion systems were prepared by adding salt solutions and four different levels of iota and cappa carragenan (0.0%, 0.3%, 0.6% and 0.9%) on to the chicken breast meat. pH of the emulsion, the emulsion capacity, emulsion stability, the emulsion viscosity and color of the cooked emulsion gel were analyzed on the emulsions which were prepared. Also, the cooking loss and water holding capacity chicken breast meat was determined. The type of varieties of carrageenan and level of carrageenan had statistically important effects on to the pH of emulsion, emulsion capacity (EC) and emulsion viscosity (P, Bu tez çalışması SÜ-BAP tarafından 11201072 nolu proje ile desteklenmiştir.

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2004, Thesis (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2004, Bu çalışmada, sıcaklık, pH, sodyum laktat ve sodyum klorür konsantrasyonlarının Bacillus cereus’un çoğalma kinetik parametreleri (lag fazı süresi ve büyüme hızı) üzerindeki etkisini ifade eden matematiksel modeller oluşturulmuştur. f-testine göre, B. cereus’un lag fazı süresi (LAG) ve çoğalma hızını (GR) hesaplamak için Gompertz fonksiyonu seçilmiştir. Daha sonra, bu kinetik parametreler, polinomal ve modifiye Arrhenius-Davey modelleri kullanılarak bağımsız değişkenlere bağlı olarak ifade edilmiştir. R2 değerleri daha yüksek olduğu için çalışmanın devamında kullanılmak üzere polinomal modeller seçilmiştir. Bu modeller sadece p0.05 düzeyinde önemli olan katsayıları içerecek şekilde indirgenmiştir. İndirgenen polinomal modeller (ln LAG and ln GR için sırasıyla R2= 95.2 ve 93.9) kullanılarak, bağımsız değişkenlerin çoğalma parametreleri üzerindeki etkilerini gösteren üç boyutlu grafikler çizilmiştir. Modelin tahminlerinin literatür verilerine karşı doğrulaması yapılmıştır. Oluşturulan model ile hesaplanan jenerasyon sürelerinin ortalama mutlak bağıl hatası (MARE) ve medyan bağıl hatası (MRE) sırasıyla 25.6 ve –16.7 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlar, çoğalma hızı modelinin B. cereus’un çoğalma kinetiğini doğru ve güvenli bir şekilde tahmin ettiğini göstermektedir. Modelleme çalışmasının sonuçları, deney sınırları içerisinde, çalışılan tüm bağımsız değişkenlerin B. cereus’un çoğalması üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca, sodyum laktatın antimikrobiyal aktivitesinin büyük oranda pH’dan (p0.05), nispeten daha düşük oranda sıcaklıktan (p0.05) etkilendiği belirlenmiştir., Mathematical models describing the growth kinetic parameters (lag phase duration and growth rate) of Bacillus cereus as a function of temperature, pH, sodium lactate and sodium chloride concentrations were obtained in this study. Gompertz function was chosen to calculate the lag phase duration (LAG) and growth rate (GR) of B. cereus. Then these kinetic parameters were expressed as a function of the independent variables using the polynomial model and the modified Arrhenius-Davey model. Polynomial models were selected to be used in further study as they have higher R2 values. For reasons of parsimony, the polynomial models were reduced to contain only the coefficients significant at a level of p0.05. Using the reduced polynomial models (R2 of 95.2 and 93.9 for ln LAG and ln GR models, respectively), three dimensional graphs were drawn illustrating the effects of the independent variables on the growth parameters. Predicted data were validated against data extracted from the literature. The mean absolute relative error (MARE) and the median relative error (MRE) of the predicted generation times with the derived model were 25.6 and –16.7, respectively, showing that the growth rate model accurately and safely predicted the growth kinetics of B. cereus. Results of the modeling study indicated that all of the studied factors had a significant affect on the growth of B. cereus in the experimental range studied. The antimicrobial activity of sodium lactate was found to be strongly affected by the pH (p0.05) and relatively to a lesser extent by temperature (p0.05)., Doktora, PhD

The aim of this study was to compare the effects of isotonic sodium chloride (ISS-0.9%), hypertonic sodium chloride (HSS-7.2%), HSS + lactate ringer solution (LRS) and HSS + sodium bicarbonate solution (SBS-1.3%) in the treatment of dogs with endotoxaemia. Endotoxaemia was induced by slow injection of a I mg/kg/i.v. dose of E. coli endotoxin (0111:B4). At the treatment stage, four groups, each composed of six dogs, were formed and a different treatment plan was carried out in each group: ISS, HSS, HSS + LRS and HSS + SBS. Clinical, haematological and biochemical examinations were performed before and after endotoxaemia. Hypotension (MAP < 60 mm Hg), leukopaenia and trombocytopaenia were observed during endotoxaemia in all dogs. MAP and plasma volume were increased in all groups except the ISS group. HCO3- values were increased in the HSS + SBS group and decreased in the other groups. Therefore, it was concluded that the HSS + SBS combination was the most effective model of fluid therapy in the treatment of dogs with endotoxaemia.

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Anabilim Dalı, Kayıt no: 11990, Bakırın NaCl içerisindeki korozyonuna anilin, o-toluidin, p-toluid in, N,N-dimetil anilin, benzimidazol, 5-kloro bebzimidazol, 5-nitro benzimidazol, benzoksazol-2 tiyon gibi organik bileşiklerin inhibitör etkinliği ağırlık azalması ve galvanostik polarizyon yöntemleri ile incelenmiştir. Azotlu aromatik bileşiklerin inhibitör sırası N, N-dimetil anilin [ otoluidin [ anilin [p-toluidin şeklinde, heteromatiklerin ise inhibitör etkinlik sırası benzimidazol benzoksazol-2-tiyon ] 5-nitro benzimidazol ] 5-kloro benzimidazol olarak bulunmuştur.